မရှောင်နိုင်တဲ့ အတွေ့ အပိုင်း ( ၂ )
ဇာတ်သိမ်းပိုင်း
ရေးသူ - ဗလ
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
"တော်ပြီကွာ–တော်တော့ကွာ"
ဟုပြောရင်းပြောရင်းတချီပြီးတချီအလိုးခံလိုက်ရသောဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ စောက်ဖုတ်လည်းကျိမ်းစပ်နေပြီ။နို့တွေလည်းပူထူနေချေပြီ။လိုးကောင်းကောင်းနှင့်တချီပြီးတချီလိုးနေသော မောင်ဖြစ်သူကို အခုတော့သူမ မရှက်တော့။မျက်နှာမပူတော့သော်လည်း လေးဘက်ကုန်းခိုင်းတာကိုတော့ မကုန်းရဲသေး။ပက်လက်နှင့်ကုတင်စောင်းသာအလိုးခံပေးသည်။
လေးချီမြောက်အလိုးခံပြီးချိန်မှာသူမအတော်နုန်းနေချေပြီ။ရေချိုးခန်းထဲသွားကားကြောပြီး သွေးတွေနှင့်သုက်ရည်တွေပေနေသောအိပ်ရာခင်းကိုအသစ်လဲကာ စောင်တစ်ထည်ကိုနှစ်ယောက်ခြုံ၍အိပ်ရာပေါ်မှာနားနေကြရင်း
”မောင်လေး–တော်တော့နော်–မမမောနေပြီ”
”မောရင်နားလိုက်လေ–အမောပြေမှထပ်လိုးမယ်”
”ဟင့်အင်းကွာ–နောက်နေ့မှ”
”အခုတချီတော့ထပ်လိုးဦးမယ်လေ”
”မင်းကတော့ တကယ်ပါပဲကွာ–မမကို ဘယ်တုန်းကတည်းကလိုးချင်နေမှန်းမသိဘူး–ဟင်း”
”မမကို လိုးချင်တာသုံးလေးနှစ်ရှိနေပြီမမရဲ့–“
”ဟယ်–တကယ်–အယ်–ကြည့်စမ်းကြည့်စမ်း”
သူမမျက်နှာလေးပြုံးစေ့စေ့ဖြစ်သွားပြီးမောင်ဖြစ်သူကို လက်သီးဆုပ်လေးဖြင့်ဖွဖွလေးထုသည်။သူကမချင့်မရဲဖြစ်သွားပြီးသူမကိုဆွဲဖက်ကာ နှုတ်ခမ်းရဲရဲအိအိလေးကိုစုပ်လိုက်ပြန်သည်။မျက်တောင်ကော့ကြီးများမှေးစင်းကျသွားပြီးနှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံရင်း သူမပါးစပ်ထဲသို့တိုးဝင်လာသောသူ့လျှာကိုလည်း သူမ၏လျှာနွေးနွေးလေးဖြင့်ပြန်၍ပွတ်သပ်တုန့်ပြန်တတ်နေချေပြီ။အတန်ကြာအောင်စုပ်နမ်းပြီးနောက်နှုတ်ခမ်းချင်းပြွတ်ကနဲကွာသွားကြပြီ။
”ဟင်း–မောလိုက်တာ”
”ဒီအဖြစ်မျိုးလေးကိုကျွန်တော်စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့ရတာကြာပြီမမရဲ့”
“ချစ်သူလိုချစ်လို့မရဘူးနော်”
”အဲ့လိုတော့မဟုတ်ဘူးမမရဲ့–အစ်မကိုအစ်မလိုပဲချစ်တာပါ–ထူးဆန်းတာကပတ်သက်ရင် မမကိုပဲင်းပြင်းထန်ထန်ဆန္ဒရှိနေတာ”
”ဟယ်–ကိုယ့်အစ်မကိုများဟယ်”
”ဖြစ်လေ့ရှိပါတယ်မမရယ်–အဲ့ဒါကို အင်းစက် လို့ခေါ်တယ်”
”အမလေး–ဒါလောက်တော့သိပါတယ်နော်–အင်တာနက် သုံးနေတာပါ”
”မမလည်းဖတ်ဖူးတယ်ပေါ့”
စကားပြောရင်းလက်ကလည်းအငြိမ်မနေ။နို့ကိုကိုင်လိုက်။ပေါင်ကိုပွတ်လိုက်။စွင့်ကားနေသောတင်ပါးကြီးများကိုဆုပ်နယ်လိုက်လုပ်နေသည်။
”တချို့ တွေကအဲ့ဒါတွေလာလာပို့တယ်လေ–အဲ့ဒီတော့ဖတ်ဖူးတာပေါ့”
”အဲ့ဒါတွေဖတ်ပြီးကျွန်တော့်ကိုစိတ်မကူးကြည့်ဘူးလား”
”ခစ်ခစ်–ခါနှစ်ခါတော့တွေးကြည့်ဖူးတယ်–မောင်လေးကိုတွေ့ရင်ရှက်လို့ နောက်ထပ်မတွေးဖြစ်ပါဘူး”
”အခုရော ရှက်သေးလား”
”အတင်းလျှောက်လုပ်တာကိုး–ဟင်း”
”ကျွန်တော်ကတော့မမကိုလိုးချင်တာကြာလှနေပြီ–အခုလိုးရတော့ အရမ်းလိုးလို့ကောင်းတယ်”
စကားပြောရင်း ပွတ်သပ်ကိုင်တွယ်ရင်းဖြင့်သူ့လီးက တောင်လာပြီးသူမပေါင်လုံးအိအိကြီးကိုဖိကပ်နေပြန်သည်။သူမလက်ကိုယူကာလီးပေါ်တင်ပေးလိုက်တော့ မရဲတရဲကိုင်တွယ်နေရာမှတံတွေးတချက်မြိုချလိုက်ပြီး
”အကြီးကြီးပဲကွာ–မာတောင်နေတာပဲ”
“အဲ့ဒါ မမစောက်ဖုတ်ကြီးကိုလိုးချင်သေးလို့လေ”
”ဒါကြီးနဲ့ထိုးသွင်းခံရလို့ အပျိုရည်လည်းပျက်သွားပြီ–မောင်နှမချင်းလည်းမရှောင်ဘူး–ဟင်း”
”မောင်နှမချင်းလိုးရတာက သူစိမ်းနဲ့လိုးရတာထက်ပိုကောင်းတယ်ဆိုတာ မမနောက်တော့သိလိမ့်မယ်”
”မင်းကဘယ်သူ့ကိုလိုးဖူးလို့လဲ”
“လမ်းထဲကကွန်ပျူတာဆိုင်မှာလာလုပ်တဲ့ကောင်မလေးလေ”
”ဟယ်–ဆံပင်ရှည်လေးနဲ့တယောက်လား–ဆံတိုလေးနဲ့လား”
”ဆံပင်ရှည်လေးနဲ့လေ–နှင်းဝေအောင်တဲ့”
”အဲ့ကောင်မလေးက ပိုချောတယ်နော်”
“အင်း–သူ့ကိုလိုးတာတောင်မမကိုစိတ်ထဲကမှန်းပြီးလိုးခဲ့တာ”
”ကောင်စုတ်ကလေး–ကိုယ့်အစ်မကိုများ”
”အဲ့လိုမှန်းလိုးရတာအရမ်းကောင်းတာ”
”ငါ့မောင်လေးက သွက်လိုက်တာနော်–အဲ့ကောင်မလေးအခုမတွေ့တော့ပါဘူး”
”အိမ်ထောင်ပြုသွားပြီလေ–အဲ့ဒါထားလိုက်ပါတော့အခုထပ်လိုးချင်သေးတယ်”
”မမနာနေပြီမောင်လေးရဲ့–မင်းဟာကြီးကအကြီးကြီးနဲ့တအားဆောင့်တာ”
သူမ မချင့်မရဲဖြစ်လာဟန်ဖြင့် သူ့လီးကြီးကိုခပ်တင်းတင်းဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။ပူနွေးနေသောလီးချောင်းကြီးမှသွေးခုန်နေတာကို သူမလက်ဖဝါးလေးမှာသိနေသည်။ဒီလီးကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ကိုရော ပါးစပ်ကိုပါလိုးခဲ့တာပါလားဟူသောအသိက မကြုံဖူးသောစိတ်ခံစားမှုကိုဖြစ်စေသည်။တသက်လုံးအတူနေလာသောမောင်အရင်းခေါက်ခေါက်ကအကြိမ်ကြိမ်အားရပါးရတက်လိုးတာကို ကြည်ဖြူစွာအလိုးခံခဲ့မိတာကိုနောင်တတော့မရချင်။
ပထမအချီစမလိုးခင်သူမထမီကိုချွတ်မည်အပြုမှာ
”အို–မောင်လေး–ဘာ–ဘာလုပ်မလို့လဲ–မမရှက်တယ်”
ဟုဆိုခဲ့စဉ်က
”မမကိုလိုးမလို့လေ–ကျွန်တော်မလိုးလည်း မမကိုသူစိမ်းကတက်လိုးလို့အပျိုရည်ပျက်မဲ့အတူတူမမရဲ့အပျိုစင်ဘဝကို ကိုယ့်မောင်လေးကိုပဲပေးခဲ့ပါလား”
ဟူသောစကားက သဘာဝကျသလိုလိုရှိသည်မို့
“မသင့်တော်ပါဘူးမောင်လေးရယ်”
ဟုသာအရှက်ပြေပြောပြီး အလိုးခံပေးခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။
”အခုဖြေးဖြေးပဲလိုးမယ်လေ”
“မမ တကယ်ကိုအရမ်းနာနေလို့ပါ မောင်လေးရယ်–နောက်နေ့ကျတော့မှလုပ်နော်”
”လီးကတအားတောင်နေပြီ–အလိုးမခံရင်လည်း လီးစုပ်ပေးပါလား”
”စုပ်ပေးပြီးရင်တော်တော့နော်”
”ပြီးအောင်စုပ်ပေးလေ–မပြီးရင်တော့တက်လိုးမှာ”
သူမကမျက်စောင်းလေးတချက်ထိုးလိုက်သည်။ထို့နောက်မောင်နှမနှစ်ယောက်မျက်နှာချင်းဆိုင်ဘေးတစောင်းအနေအထားမှ သူမကိုခြေရင်းဘက်သို့လျှောဆင်းစေလိုက်တော့ မတ်ထောင်နေသောလီးချောင်းကြီးသည်သူမမျက်နှာရှေ့ရောက်လာတော့သည်။သူမစောက်ဖုတ်ထဲကိုတဆုံးထိုးသွင်းကာ အားရပါးရဆောင့်ဆောင့်လိုးပြီး အပျိုရည်အပျိုသွေးတွေကို ပန်းဦးခြွေကာ အစ်မအရင်းကိုပါကင်ဖောက်ခဲ့သောလီးချောင်းကြီးပါလားဟူသည့်အတွေးကအလိုလိုဝင်လာမိသေးသည်။
နေ့ခင်းကအထိအပျိုစင်ဖြစ်ခဲ့သောဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ မောင်ဖြစ်သူက တက်လိုးတာကိုအလိုးခံလိုက်မိသဖြင့်အပျိုရည်လည်းပျက်ခဲ့ပြီမို့ သိပ်စဉ်းစားမနေတော့ပဲ သူမစောက်ဖုတ်ကိုလိုးခဲ့သည့်လီးချောင်းကြီးကို ဘယ်ဘက်လက်ကလေးဖြင့်ဆုပ်ကိုင်ကာ နှုတ်ခမ်းလေးကိုဟပြီးအသာအယာစငုံလိုက်သည်။သူကသူမခေါင်းကိုကိုင်ကာ ပါးစပ်ထဲသို့သုံးလေးခါအသွင်းအထုတ်လုပ်ပြီး
”မမ–အဲ့ဒီလိုလုပ်ပေးနော်–လီးဒစ်ကိုလည်းလျှာနဲ့ထိုးပေး–အဲ့ဒါမှမြန်မြန်ပြီးမှာ”
ဒေါက်တာကေသီဝင်းက သူသင်ပေးသည့်အတိုင်းတသဝေမတိမ်းလုပ်ပေးလိုက်သည်။နှုတ်ခမ်းလေးဖြင့်တင်းတင်းဖိကာ အဝင်အထွက်လုပ်ပေးသည်။အားကနဲရှီးကနဲငြီးရင်း ခါးကော့ကော့တက်လာတာမြင်တော့သူမပို၍စိတ်ပါလက်ပါစုပ်သည်။လီးကိုင်ထားသောလက်ကလည်း ကွင်းထုပေးလိုက်သေးသည်။သူလိုးချင်လွန်းခဲ့လှသောအစ်မဖြစ်သူက ကြည်ဖြူစွာအလိုးခံပေးခဲ့ရုံသာမက သူ့လီးကိုပါအငမ်းမရစုပ်နေတာကိုကြည့်ပြီးစိတ်ပိုထလာသည်။
“စုပ်စုပ်–အားရပါးရစုပ်–အား–အား–ကောင်းလိုက်တာမမရယ်–စုပ်စမ်းပါ–အား”
သူ့ငြီးတွားသံတွေက သူမ၏ရမ္မက်စိတ်ကိုထကြွလာစေသည်မို့ပို၍သွက်သွက်စုပ်သည်။သူမပါးစပ်ထဲကို သူ့လီးထဲကအရည်ကြည်အချို့ထွက်ကျလာတာသိသော်လည်းမရွံနိုင်။လီးစုပ်ပေးနေရင်းတံတွေးတွေများလာလို့မျိုချလိုက်ချိန်မှာထိုအရည်ကြည်တွေသူမဗိုက်ထဲရောက်သွားမှာကိုလည်းသိသည်။သိလျက်နှင့်ပင်မျိုချမိသည်။
လျှာနှင့်အာခေါင်ကြားမှာရောက်နေသောလီးဒစ်ကြီး လျှာ၏ဖိအားကြောင့်တင်းကနဲဖြစ်သွားသဖြင့် သူ့လီးကထွက်သောအရည်ကြည်တွေကို အစ်မဖြစ်သူကမျိုချလိုက်ပြီမှန်းရိပ်မိလိုက်တော့ သူလည်းပိုပြီးဖီးတက်လာသလို ယခင်ကတံတွေးမျိုချသကဲ့သို့မဟုတ်ပဲ အရသာလေးတမျိုးရောစွက်ပါလာမှန်းသိသာသဖြင့် ကေသီဝင်းလည်းအလိုးခံချင်စိတ်ဖြစ်လာပြန်သည်။
မိန်းကလေးတယောက်စောက်ဖုတ်အလျက်ခံရင်းကော့ပျံလာတာကိုယောက်ျားတွေကြိုက်သလို လီးအစုပ်ခံရသောယောက်ျားလေး ထန်လာတာကိုမိန်းကလေးတွေလည်းသဘောကျသည်သာ။ထိုအခါမျိုးမှာ သူမတို့ပါထန်လာတတ်သည်ဆိုတာသူ့အတွေ့အကြုံအရသိခဲ့သည်။သေချာပေါက်ထပ်လိုးရဦးမည်မှန်းသိနေသဖြင့် နောက်တချီအတွက်သူကစမပြောပဲ အစ်မဖြစ်သူက လီးစုပ်ပေးနေတာကိုသာဇိမ်ခံနေလိုက်သည်။
ကေသီဝင်းမှာလည်း သူမစောက်ဖုတ်ကိုပါကင်ဖွင့်ခဲ့သည့်လီးကိုအားရပါးရစုပ်ရင်း စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေရွစိရွစိဖြစ်လာပြန်သည်။လီးကိုငုံပြီး ဒစ်ပတ်လည်တဝိုက်ကိုလျှာဖြင့်ပွတ်သပ်ထိုးဆွလိုက်တိုင်း မောင်လေးက အားကနဲ ရှီးကနဲ ငြီးတွားနေသလို သူ့လီးကလည်းသူမပါးစပ်ထဲမှာဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲဖြစ်သွားတတ်သည်ကိုသတိပြုမိသည်။ဒီလီးကြီးတောင်နေတာဟာ သူမစောက်ဖုတ်ကိုလိုးချင်လို့ဆိုတာလည်းမတွေးပဲသိနေသည်။
သူမကသာလိုးခွင့်ပြုရင် ထပ်လိုးမှာသေချာသည်။စောက်ဖုတ်က နာနေသော်လည်း အလိုးခံချင်စိတ်ကိုသူမ မထိန်းနိုင်တော့သည့်အဆုံးမှာတော့ ပါးမို့မို့လေးခွက်ဝင်သွားသည်အထိလီးချောင်းကြီးကိ လေးငါးချက်ခန်ု့အားပါးတရဆောင့်၍စုပ်လိုက်ပြီးနောက်ပါးစပ်ထဲမှလီးကိုချွတ်ကာ အိပ်ရာပေါ်ပက်လက်လှန်ချလိုက်ပြီး
”ဟား–မောတယ်မောင်လေးရယ်–တော်ပြီကွာ”
”စုပ်ပါမမရယ်–ပြီးကာနီးနေပြီ”
”အာ–ဟင့်အင်း–တော်ပြီ “
”အဲ့ဒါဆိုတက်လိုးမှာနော်”
သူမဘာမှပြန်မပြောပဲမျက်လုံးလေးမှေးစင်းကာ သူ့ကိုရီဝေစွာကြည့်နေသည်။လိုးချင်လည်းလိုးပေါ့မောင်လေးရယ် ဟူသည့်သဘော။သူကသူမပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကိုထောင်ကာကားလိုက်ပြီး သူမပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်ကာ စောက်ဖုတ်ပေါ်သို့လီးကိုတင်လိုက်သည်။နို့အုံဖွေးဖွေးကြီးနှစ်လုံးကို လက်နှစ်ဖက်နှင့်စုံကိုင်ဆုပ်နယ်လိုက်ပြီ
”မမ–လီးကိုကိုင်ပြီးစောက်ဖုတ်နဲ့တေ့ပေးပါလား–ကျွန်တော်ထိုးသွင်းလိုက်မယ်လေ”
”အို–ကိုယ့်ဘာသာသွင်းပါလား”
”လက်မအားလို့ပါမမရဲ့–လုပ်ပါ”
”ကျွတ်–အရှက်တွေလည်းကုန်ပါပြီဟယ်”
တမင်လုပ်ထားသောငြူစူဟန်လေးဖြင့်ပြောကာသူမစောက်ဖုတ်ထဲထိုးသွင်းပြီးအားရပါးရဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့မည့် သူ့လီးကိုသူမလက်ကလေးဖြင့်ကိုင်ပြီးစောက်ဖုတ်အဝမှာတေ့ပေးလိုက်သည်။
”ဖြေးဖြေးသွင်းနော်–နာနေတာ–အ–အား”
ပြောနေရင်းမှာပင် လီးဒစ်ကြီးပြွတ်ကနဲဝင်လာသဖြင့် စောက်ဖုတ်အဝမှာဖျင်းကနဲဖြစ်သွားကာ သူမမျက်နှာလှလှလေးရှုံ့မဲ့သွားရသည်။ဝင်သလောက်နှင့်အသာအယာလိုးရင်း မသိမသာဖိဖိသွင်းသည်။သူမကလည်းအစိမ်းသက်သက်မဟုတ်တော့ပြီမို့ လီးသွင်းရလွယ်ကူစေရန် ပေါင်လုံးအိအိကြီးတွေကိုအစွမ်းကုန်ကားပေးထားသည်။
“အင်းဟင်းဟင်း–အား–ရှီး–ကျွတ်ကျွတ်–အ–အားမောင်လေးရယ်–အင်း–အင်းဟင်း–အမလေးလေး–ကျပ်လိုက်တာ–အား–မဆုံးသေးဘူးလားဟယ်–နာလှပြီ–အမလေးနော်–အား”
”တဝက်ကျော်လောက်ဝင်သွားပါပြီမမရဲ့–မမစောက်ဖုတ်နဲ့ကျွန်တော့်လီး တစ်လစ်ကြီးဖြစ်နေပြီ–အဲ့ဒီလိုလီးသွင်းရရင်တအားဖီးဖြစ်တာ”
”မင်းကဖီးဖြစ်နေ–အသွင်းခံရတဲ့သူကသေတော့မယ်–အခုထိမဆုံးသေးဘူး–အား”
”ဆောင့်သွင်းလိုက်မယ်လေ–နည်းနည်းအောင့်ခံလိုက်”
”မထူးတော့ပါဘူးဟယ်–သွင်းလိုက်–ပြွတ်ပြွတ်–အင်း–ပြွတ်ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ်–ဒုတ်”
”အ–သေပါပြီ–အားးးး–အာ့အာ့”
သူမ လူးပျံသွားအောင်ခံလိုက်ရပြန်သည်။လီးကတဆုံးဝင်သွားပြီဖြစ်သည်။အပြင်မှာနှစ်လက်မကျော်ကျော်ကျန်နေသောလီးတုတ်တုတ်ကြီးကိုအရှိန်ဖြင့်ဆောင့်သွင်းခံလိုက်ရတော့ စောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေစုတ်ပြတ်ကုန်ပြီလားဟုထင်ရလောက်အောင်နာကျင်သွားရသလို ရှည်လျားသောလီးထိပ်ကြီးကသားအိမ်ကို ဒုတ်ကနဲလာဆောင့်သဖြင့်အောင့်သွားကာ ရင်ဝမှာပင်နင့်ကနဲခံစားလိုက်ရသည်။
“အားဟား–အင်း–မင်းအစ်မဟဲ့–နည်းနည်းပါးပါးညှာပါဦး–အင်း–အင်း–“
”တဆုံးဝင်သွားပြီလေ–ထပ်မနာတော့ပါဘူး–ကောင်းလာတော့မှာပါမမရဲ့”
”အမလေးလေး–ကောင်းတာကနောက်–နာတာကအရင်–သူ့လီးအကြီးကြီးနဲ့တအားဆောင့်သွင်းတာပဲ”
ထို့နောက်စကားသံတွေတိတ်သွားကြပြီး စောက်ဖုတ်နှင့်လီးအဝင်အထွက်မှတပြွတ်ပြွတ်မြည်သံ အသက်ပြင်းပြင်းရှူသံ မချိမဆန့်ငြီးငြူသံတို့သာဆက်တိုက်ပေါ်ထွက်လာတော့သည်။အလိုးခံရသောအရသာကိုစွဲသွားအောင် ပညာပြ၍လိုးပေးနေသောမောင်ဖြစ်သူ၏ရင်ခွင်အောက်မှာ သူမလူးလွန့်ကော့ပျံရင်း ကာမအရသာကိုမိန့်မိန့်မူးမူးခံစားရင်း သူမလက်တွေက သူ့ကိုအလိုလိုပြန်ဖက်မိသည်။စောက်ဖုတ်ထဲမှအရသာသည် ခန္ဓာကိုယ်တခုလုံးကိုပြန့်နှံ့လာသလိုထင်မိသည်။မောင်နှမနှစ်ယောက်လုံးကိုယ်လုံးတီးချွတ်ပြီးလိုးနေကြခြင်းကြောင့်အသားချင်းထိသည့်နေရာမှန်သမျှအရသာရှိနေသလိုပင်။
လိုးရင်းလိုးရင်းဆောင့်ချက်တွေကြမ်းလာသည်။အရှိန်ဖြင့်ဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်းလီးထိပ်ကသားအိမ်ကို ဒုတ် ကနဲ ဒုတ် ကနဲထိနေသဖြင့်အောင့်သွားသော်လည်းတအင့်အင့်ငြီးတွားမိရုံမှအပ ဖြေးဖြေးလိုးဖို့မပြောမိတော့။သူ့ဂုတ်ပိုးကိုဆွဲဖက်ကာ သူမကစတင်၍နှုတ်ခမ်းချင်းအငမ်းမရစုပ်ယူလိုက်မိချိန်မှာတော့သူလည်းအစ်မဖြစ်သူကိုမညှာတော့ပဲ စိတ်ရှိလက်ပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆောင့်ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။နို့နှစ်လုံးကိုစုံကိုင်ဖျစ်ညှစ်နေတာတွေလည်းနာရမှန်းမသိတော့။ကြီးလိုက်တဲ့လီးlကြမ်းလိုက်တဲ့ဆောင့်ချက်lကောင်းလိုက်တဲ့အရသာ
”လိုး–အင့်–လိုးစမ်းပါမောင်လေးရယ်-အားအား-အင့်–ကောင်းလိုက်တာ–အင့်အင့်အင့်–အာ့”
မူလကပင်ရမ္မက်ကြီးသောဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာအလိုးကျွမ်းကျင်လှသောမောင်လေး၏ဆောင့်လိုးချက်တွေကိုခံစားရင်း မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ဖြစ်ကာပွင့်လင်းစွာပြောမိသည်အထိဖြစ်လာရသည်။
”လိုးမယ်မမ–နောက်နေ့တွေလည်းလိုးမယ်နော်”
”လိုး–အင့်–လိုးကွာ–မင်း–ကြိုက်သလို–အင့်–လိုး”
”မမစောက်ဖုတ်ကြီးကလိုးလို့အရမ်းကောင်းတယ်–ဆောင့်လိုက်တိုင်းအိကနဲအိကနဲဖြစ်နေတယ်–ကျွန်တော်ပြီးချင်နေပြီ–တအားဆောင့်မယ်နော်”
”ဆောင့်–ဆောင့်–စိတ်ကြိုက်ဆောင့်–အားအား-အာ့မောင်လေး–အား–မောင်လေးရယ်–အအအအ”
အစ်မဖြစ်သူ၏စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပြင်းထန်ကြမ်းတမ်းစွာဆောင့်ဆောင့်လိုးရင်း ကာမပန်းတိုင်ကိုနှစ်ယောက်သားရောက်ရှိသွားကြပြန်တော့သည်။အပျိုမလေးဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ မောင်အရင်းက တက်လိုးတာကိုကြည်ဖြူစွာအလိုးခံရင်း ငါးကြိမ်တိုင်တိုင်ပြီးခဲ့ရသဖြင့် အိပ်ရာပေါ်မှာနုံးခွေနေရသည်။
မောင်နှမအရင်းခေါက်ခေါက်ချင်း ပြန်လိုးကြတယ်ဆိုတာ လူ့အသိုင်းအဝိုင်းက လက်ခံကြသည်တော့မဟုတ်။ဒါကိုတော့နှစ်ယောက်လုံးကနားလည်သည်။သွေးသားရင်းချာချင်းလူမသိသူမသိလိုးနေကြတာတွေမရှိဘူးလားဆိုတော့လည်း ရှိသည်။ဒါမျိုးက ကိုယ်ဝန်ရှိမှလူသိတာများသည်။
မှုခင်းသတင်းတွေမှာတော့ အလိုမတူပဲမုဒိမ်းကျင့်ပြီး တိုင်ပြောရင်သတ်ပစ်မယ်လို့ခြိမ်းခြောက်ခံရတာကြောင့်မတိုင်ရဲပဲအကြိမ်ကြိမ်မုဒိမ်းကျင့်ခံရသည် ဆိုတာမျိုးတွေကတပုံစံတည်းဖြစ်နေသည်။အင်းစက်မုဒိမ်းသတင်းခေါင်းစဉ်ကိုဖတ်လိုက်ရတာနှင့်ပင် တိုင်ပြောရင်သတ်ပစ်မယ်ဆိုသည့်စာသားပါမည်ဆိုတာသေချာနေသည်အထိပင်။ကိုယ်ဝန်မရှိခင်ကတော့ ကာလရှည်ခိုးစားခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။
ယခုသူမလည်း အတွေ့ကိုမရှောင်နိုင်တော့ မောင်နှမအရင်းခေါက်ခေါက်ချင်း အလိုးခံခဲ့မိတော့သည်။ကိုယ်တိုင်ဆရာဝန်မို့ကိုယ်ဝန်ကိစ္စတော့ပူစရာမလို။နောက်ရက်တွေမှာအမေမရှိတာနဲ့ သူမအလိုးခံရတော့မည်ဆိုတာသေချာနေပေပြီ။ငတ်မပြေသည့်ကာမဆားငံရည်ကိုသောက်မိပြီဆိုတော့
”မထူးတော့ပါဘူးလေ—သူစိမ်းယောက်ျားတက်လိုးတာတောင်ခံရဦးမှာပဲဟာ–အခုလည်းဘယ်သူမှသိတာမဟုတ်ပါဘူး”
ဟူသောအတွေးတို့ဖြင့် ရှေ့ဆက်တိုးဖို့ဆုံးဖြတ်လိုက်တော့သည်။သူမအပျိုမစစ်တော့တာကို ခင်ပွန်းလောင်းကိုမင်းမောင်မရိပ်မိအောင်တော့ပိရိစွာလုပ်ရပေဦးမည်ဟုတွေးရင်း အိပ်ရာပေါ်မှာမှိန်းနေလိုက်တော့သည်။ကေသီဝင်းမှာကာမဆားငန်ရေကိုနှစ်သက်မိပြီမို့နေ့စဉ်အလိုးခံဖြစ်နေသည်။
မနက်ခင်းအမေအထည်ဆိုင်မသွားမီ ဘုရားရှိခိုးနေချိန်မျိုးမှာ ဆေးရုံသွားရန်ရေချိုးနေသောသူမကို မောင်လေးက ရေချိုးခန်းထဲမှာ မတ်တတ်တမျိုး ရေချိုးခန်းနံရံကိုလက်ထောက်ခိုင်းပြီးခါးကုန်း၍တသွယ် လာလိုးတတ်သည်။အလိုးခံပေးပြီးမှ ဆေးရုံသွားရသည်ချည်းပင်။
အမေကလည်းလုံးဝမရိပ်မိ။အမေ့ရှေ့မှာတော့ပုံမှန်အတိုင်းပင်။တခါတရံမောင်နှမချင်း ကတောက်ကဆလေးပင်ဖြစ်ပြလိုက်ကြသေးသည်။အတူနေသည့်အမေပင်မရိပ်မိမှတော့ တခြားသူရိပ်မိစရာအကြောင်းမရှိတော့ချေ။မောင်နှမအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီးလိုးကြတာဆိုတော့ သူတို့ကလည်းနေအထိုင်ပိရိသည်။
နှစ်ယောက်ထဲရှိချိန်မှာတော့ လွတ်လွတ်လပ်လပ်ထင်တိုင်းကြဲကြသည်။နိုက်ဂျူတီဆင်းရမည့်နေ့မျိုးဆိုလျင် တနေ့လုံးလိုးကြသည်။ဆေးရုံမှာညဘက်နိုက်ဂျူတီဆင်းပြီး နောက်နေ့မနက်အိမ်ပြန်ရောက်တော့လည်းလိုးဖြစ်ကြသည်။ဂျူတီကုတ်လေးဝတ်ထားတုန်းလိုးချင်တယ်ဆိုတော့လည်းသူမလိုက်လျောမိသည်။
အတွင်းခံဘောင်းဘီမှအပ အဝတ်အစားအပြည့်အစုံဝတ်ထားပြီးအလိုးခံရတာလည်းဖီးတမျိုးပင်။မောင်နှမနှစ်ယောက်မှာအစရသွားပြီဆိုတော့ မောင်ကျန်တစ်တို့ ဆိုသလိုဖြစ်နေကြသည်။ညားကာစလင်မယားလို လူလစ်တာနှင့်လိုးကြသည်။လိုးခဲ့ကြတာလည်းဆယ့်ငါးရက်လောက်ရှိပြီမို့ အရှက်တွေလည်းကုန်ခဲ့ပြီဆိုတော့ လိုးသည့်ပုံစံလည်းစုံနေချေပြီ။ဖုန်းထဲမှအပြာကားများကိုအတူကြည့်ကာ စိတ်ထလာကြသည်နှင့်အားရပါးရလိုးကြသည်။
တခါတလေ သူမက ဟန်ကိုယ့်ဖို့လုပ်နေသေးချိန်မှာ ထန်နေပြီဖြစ်သောမောင်လေးက သူမကိုစောက်ဖုတ်လျက်ပေးတော့ ပက်လက်လှန် ပေါင်ကြီးနှစ်လုံးကားကာ စောက်ဖုတ်ကိုပေးထားရင်း အပြာကားဆက်ကြည့်နေရာမှ မနေနိုင်တော့ပဲ ဖုန်းကိုအိပ်ရာပေါ်ပစ်ချကာ တယောက်ပေါင်ကြားတယောက်ခေါင်းဝင်ပြီး 69 ပုံစံ စုပ်ကြလျက်ကြပြီးစိတ်ရှိလက်ရှိလိုးကြသည်။အစ်မဖြစ်သူကို ထင်သလိုလိုးနေရတာတောင်အားမရပဲ အပြာကားတွေထဲကလို ဖင်လိုးမည်တကဲကဲလုပ်နေသဖြင့်
”အမလေး–အဲ့ဒါတော့မလုပ်ပါနဲ့မောင်လေးရယ်–ဒီလောက်ကြီးတဲ့လီးကြီးနဲ့သာ ဖင်ထဲအသွင်းခံရရင်မမ နာလို့သေလိမ့်မယ်–မတော်တဆကွဲပြဲသွားရင်ပြဿနာအကြီးအကျယ်တက်မှာ–ကျန်တာတော့ကြိုက်သလိုလုပ်”
သို့နှင့်ပင် ပါးစပ်ကိုလိုးပြီးလရေတွေပန်းထည့်တာကိုမျိုချခဲ့ရပြန်သည်။အခုတော့လရေသောက်ရတာကို ဒေါက်တာကေသီဝင်းနှစ်သက်နေမိပြီ။ဒီနေ့လရေသောက်ပြီးနောက်တနေ့အိပ်ရာထမှာလန်းဆန်းကာ ပို၍အားပြည့်နေသလိုထင်မိသည်။ဆေးရုံမှာသွားလာလှုပ်ရှားနေရင်း
”ဒီဆရာဝန်မ ချောချောတောင့်တောင့်လေးက မောင်အရင်းနဲ့နေ့တိုင်းအလိုးခံနေပါလားလို့ ဘယ်သူမှထင်မှာမဟုတ်ဘူး”
ဟုတွေးမိသေးသည်။ယနေ့လည်း နိုက်ဂျူတီအထွက် အိမ်ပြန်ရောက်တော့ဘယ်သူမှမရှိ။အမေကစျေးထဲကအထည်ဆိုင်မှာရှိလိမ့်မည်။မောင်လေးက သူ့သူငယ်ချင်းရဲ့ဖုန်းဆိုင်မှာရှိမည်ထင်သည်။ဖုန်းဆားဗစ်သင်တန်းတက်ထားပြီး ကိုယ်ပိုင်ဆိုင်မဖွင့်ဖြစ်သေးမီ ကျွမ်းကျင်မှုရစေရန် သူငယ်ချင်းကိုသွားဝိုင်းကူနေခြင်းဖြစ်သည်။
သူမပြန်ရောက်ချိန်ကိုအမီပြန်လာမှာတော့သေချာသည်။ခဏနားပြီးရေဝင်ချိုးလိုက်သည်။အိပ်ရေးသိပ်မပျက်ခဲ့သော်လည်း ရေချိုးလိုက်တော့လန်းလန်းဆန်းဆန်းဖြစ်သွားသည်။တကိုယ်လုံးကိုဆပ်ပြာတိုက်ရာမှာတောင် ပေါင်ကြားထဲကိုနှစ်ခါတိုက်သည်။မောင်လေးပြန်လာရင်ထုံးစံအတိုင်းအလျက်ခံရမှာလေ။စောက်ဖုတ်ကိုပွတ်သပ်ဆေးကြောရင်း
”မောင်လေးတက်လိုးထားတဲ့စောက်ဖုတ်ပါလား”
ဟု ဖျတ်ကနဲတွေးလိုက်မိပြန်သည်။သူမရေချိုးခန်းကအထွက်မှာ မောင်လေးကပြန်ရောက်လာသည်။တယောက်ခါးတယောက်ဖက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲရောက်လာကြသည်။မျက်နှာသုပ်ပုဝါယူကာသူမမျက်နှာနှင့် ဆံစပ်မှရေတို့ကိုတယုတယသုတ်ပေးနေသည်မှာ ချစ်သူတယောက်အလားပင်။
”အခုမလိုးနဲ့ဦးနော်–မမအိပ်ချင်လို့”
”မရဘူး လိုးမှာ”
”ညနေမှကွာ”
”ဒီရက်ပိုင်းလေးပဲလိုးရတော့မှာမမရဲ့–မင်္ဂလာဆောင်ပြီးရင် ကိုမင်းမောင်ကလိုးတော့မှာ”
“အိုး–“
သူမရှက်သွားတာကိုကြည့်ပြီး
”ဟုတ်တယ်လေ–မမကဒီလောက်တောင့်တာ–ဘယ်သူကမလိုးချင်ပဲနေမှာလဲ–သူကလည်းလိုးမှာပဲ”
ပြောရင်းနှင့် သူမရင်လျားထားသောထမီအပေါ်မှနေ၍စောက်ဖုတ်ကိုလက်ဖြင့်အုပ်ကိုင်ကာရေသုတ်လိုက်ပြီးထမီကိုချွတ်ချလိုက်သည်။ထို့နောက် သူမကိုနံရံမှာမှီ၍ရပ်စေကာ သူကဒူးထောက်ထိုင်ချလိုက်ပြီးအစ်မဖြစ်သူ၏ပေါင်လုံးဖွေးဖွေးကြီးတဖက်ကို ပုခုန်းပေါ်တင်လိုက်တော့ ရေချိုးပြီးစသန့်စင်နေသည့်စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို အနည်းငယ်ဟနေသောအနေအထားဖြင့်သူ့မျက်နှာရှေ့မှာမြင်လိုက်ရသည်။
ထို့နောက်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုစုပ်လိုက်လျက်လိုက်ဖြင့် အစ်မဖြစ်သူ၏ရမ္မက်ကိုနှိုးဆွနေတော့သည်။ဒီပုံစံဖြင့်စောက်ဖုတ်အလျက်မခံဖူးသေးသည့်ဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာ မောင်ဖြစ်သူ၏ဆံပင်တွေကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုပ်ချေရင်း ခေါင်းလေးမော့မော့သွားပြီး တဟင်းဟင်းငြီးငြူသံလေးတွေထွက်လာသည်။
အသားတွေတဆတ်ဆတ်တုန်လာသည်။သူမ၏စွင့်ကားသောတင်ပါးကြီးများကိုလက်နှစ်ဖက်ဖြင့်ဆုပ်နယ်ကာ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပါးစပ်နှင့်ကွာမသွားအောင်အတင်းဖိကပ်စုပ်ယူခံနေရတော့ရပ်နေသောခြေတဖက်က ဒူးပင်မခိုင်တော့ပဲညွတ်ကျလာသည်။စောက်ဖုတ်အလျက်ခံရတဲ့မိန်းမပျိုတယောက်အနေနဲ့ အလိုးခံချင်စိတ်တွေထကြွလာရသည်မှာသဘာဝပင်။
“မောင်လေး–တော်တော့–မမ မရပ်နိုင်တော့ဘူး အာ့”
ဒီတော့မှ သူမကိုကုတင်စောင်းမှာကန့်လန့်ဖြတ်ကိုယ်တပိုင်းတင်ပြီး
“တခြားလီးနဲ့အသွင်းမခံရသေးခင် တဝကြီးလျက်ဦးမယ်–“
ဟုပြောပြီး ဖောင်းတင်းနေသောစောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားကြီးနှစ်ဖက်ကိုဆွဲဖြဲပြီး ငါးပါးဟက်အရောင်လိုရဲတွတ်နေသောစောက်ဖုတ်အတွင်းသားတွေကိုပါးစပ်ဖြင့်ငုံကာစုပ်ယူလိုက်သည်။စောက်ဖုတ်ဖြဲထားသောလက်တွေက သူမပေါင်တဖက်တချက်မှဝိုက်ပြီးနို့အုံကြီးတွေကိုခပ်တင်းတင်းဖျစ်ညှစ်လိုက်သည်။ပါးစပ်ထဲသို့ကော့လိပ်ဝင်လာသောစောက်ဖုတ်အတွင်းသားအိအိလေးတွေကိုလျှာဖြင့်ဖိထိုးပစ်လိုက်တော့
“လိုး–လိုးပါတော့မောင်လေးရယ်–မမမနေနိုင်တော့ဘူး–လိုးပါတော့”
မူလကပင်တနှာကြီးသည့်ဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာမောင်ဖြစ်သူ၏ထိမိသောနှိုးဆွမှုတွေကြောင့်မထိန်းနိုင်မသိမ်းနိုင်ဖြစ်လာသည်အထိရမ္မက်ထန်လာကာ အရှက်အကြောက်ကင်းမဲ့စွာတောင်းဆိုလာတော့မှ သူကမတ်တတ်ထရပ်ပြီး စောက်ဖုတ်အဝမှာလီးတေ့ကာ ခပ်ကြမ်းကြမ်းထိုးသွင်းလိုက်သည်။
“အား–အား–ဖြေးဖြေးသွင်းလေ–နာတယ်အာ့”
“လီးအသွင်းကြမ်းတာကိုခံနိုင်ရည်ရှိအောင်ကျင့်ပေးတာမမရဲ့”
“အမေလး–ေသေတာ့မွာပဲဟယ္”
နို့နှစ်လုံးကိုစုံကိုင်ဖျစ်ညှစ်ရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့ လီးကိုတောင့်တနေသောစောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ကာမအရသာတွေခံစားလာရသည်။တအင့်အင့်ငြီးကာ ကော့ပျံနေသောအစ်မဖြစ်သူတနှာထန်လာတော့မှ..
“မမစောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့အရမ်းကောင်းတယ်ဗျာ–အမြဲတမ်းလိုးချင်တယ်”
“လိုး–လိုးပေါ့မောင်လေးရယ် အားအား”
“မင်္ဂလာဆောင်ပြီးရင်လည်းလိုးမယ်နော်”
“အင်း–လိုး–လိုးကွာ အာ့အာ့ ကောင်းလိုက်တာအင့်”
သူလိုချင်သောစကားကိုရလိုက်ပြီမို့ ဘာမှထပ်မပြောတော့ပဲ ဆက်တိုက်ဆောင့်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်ပြီးမှ လီးကြီးကိုပြွတ်ကနဲဆွဲချွတ်ကာ လေးဘက်ကုန်းခိုင်းလိုက်ပြီး သူကမတ်တတ်ရပ်လျက်နှင့်ပင် အားရပါးရ မညှာမတာဆောင့်ဆောင့်လိုးလေတော့ရာ လိုးချက်တိုင်းမှာသားအိမ်ကိုလီးထိပ်ကြီးကတဒုတ်ဒုတ်အဆောင့်ခံရသောသူမမှာ နာတာအောင့်တာကောင်းတာတွေရောပြွမ်းခံစားရင်း တအီးအီးတအားအားအော်သံတွေထွက်လာတော့သည်။
သူမစောက်ဖုတ်ကိုပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆောင့်ဆောင့်လိုးနေသောမောင်လေး၏လီးချောင်းကြီးမှာ လိုးနေရင်းပိုကြီးဘလသလိုလိုထင်မိသည်။အစ်မဖြစ်သူ၏ခန္ဓာကိုယ်အသွေးအသားတွေကိုစိတ်ရှိလက်ရှိဝါးမျိုရင်း သူလည်းထန်လာပြီမို့ အစ်မအရင်းခေါက်ခေါက်ကိုပင်မညှာနိုင်တော့ပဲ ကြမ်းကြမ်းတမ်းတမ်းလိုးပစ်လိုက်ရာ လရေတွေတပြွတ်ပြွတ်ပန်းထည့်ပြီး လီးချောင်းကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်ချိန်မှာ ဒေါက်တာကေသီဝင်းခမျာအိပ်ရာပေါ်သို့ခွေကျသွားရလေသည်။
မင်္ဂလာဆောင်ရန်တပတ်ခန့်အလိုမှာ ဒေါက်တာကေသီဝင်း လစာမဲ့ခွင့်နှစ်ပတ်တင်လိုက်သည်။ဆေးရုံမှာလည်းမင်္ဂလာဖိတ်စာတွေကမ်းပြီးပြီ။ထိုနေ့က သူမရာသီလာသည့်နောက်ဆုံးရက်ဖြစ်သည်။ရာသီလာနေသည့်သုံးရက်လုံးလုံးမှာ မောင်လေးကပါးစပ်ကိုလိုးလိုးနေသဖြင့် လရေတွေလည်းအကြိမ်ကြိမ်သောက်ခဲ့ရသည်။မောင်လေးနှင့်အလိုးခံပြီးအပျိုရည်ပျက်ခဲ့ပြီမို့ ကိုမင်းမောင်နှင့်လက်ထပ်ပြီးလျင် ယောက်ျားအများစုလက်ခံထားသည့်အပျိုကိုလိုးရင်သွေးထွက်တယ်ဆိုတာ ကိုဘယ်လိုလုပ်ရမလဲစဉ်းစားခဲ့သည်။
သူမကိုယ်တိုင်လည်းအပျိုရည်ပျက်တော့စောက်ဖုတ်ထဲကသွေးတွေထွက်ခဲ့သည်လေ။ထိုအိပ်ရာခင်းကိုမလျှော်ပဲ မောင်လေးကအမှတ်တရဟုဆိုကာသိမ်းထားသည်။မင်္ဂလာဦးညမှာအလိုးခံပြီးသွေးမထွက်ရင် ဘာတွေဆက်ဖြစ်မလဲ–သူမမတွေးတတ်။
အနည်းဆုံးတော့ အပျိုမစစ်တာက်ုရိပ်မိသွားတော့မည်။ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲဟုစဉ်းစားရင်းအကြံတခုရလာခဲ့သည်။မတတ်နိုင်ဘူးလေ။ဒီလိုပဲလုပ်ရတော့မှာပဲဟုသူမဆုံးဖြတ်ခဲ့သည်။မနက်က ရာသီအလာရပ်သွားသည်။နေ့လည်ကျတော့ ကိုမင်းမောင်ဆီဖုန်းဆက်ကာ လက်ထပ်ပြီးနေဖို့ဝယ်ထားသည်ဆိုသောကွန်ဒိုခန်းမှာ ဘာတွေပြင်ဆင်ဖို့လိုသေးသလဲဆိုတာသွားကြည့်ချင်သည်။
ညနေကျရင် ယာဉ်မောင်းကိုမလွှတ်ပဲကိုယ်တိုင်လာခဲ့ပါဟုပြောလိုက်သည်။ညနေကျတော့ကိုမင်းမောင်လာကြိုသည်။ကားမောင်းနေရင်းသူမဘက်လှည့်ကာ
“ဆာနေရင်တခုခုဝင်စားရအောင်လေ–ဟိုမှာကဘီယာနဲ့အချိုရည်ဗူးတွေပဲရှိတယ်”
“အာလူးကြော်ပဲဝယ်လိုက်ပါ–ဟိုကျမှစားမယ်”
သို့နှင့်ပင် ဆိုင်တဆိုင်ရှေ့မှာကားရပ်ပြီးအာလူးကြော်ဝယ်ကာပြန်ထွက်လာခဲ့သည်။ကွန်ဒိုခန်းထဲရောက်တော့ရေခဲသေတ္ထာအရင်ဖွင့်ထားလိုက်ပြီး ဟိုကြည့်သည်ကြည့်လိုက်ကြည့်သည်။ပရိဘောဂတွေလည်းအစုံရှိနေပြီ။မီးဖိုချောင်သုံးပစ္စည်းတွေလည်းအားလုံးပြည့်စုံသည်။အိပ်ခန်းထဲမှာပြင်ထားတာလိုက်ကြည့်ဖို့ခေါ်တော့
“အို–ဟင့်အင်း–မကြည့်တော့ဘူး”
ရှက်သွားဟန်ဖြင့်မျက်နှာလေးလွှဲကာပြောလိုက်သောသူမကိုကြည့်ပြီးသူကရယ်သည်။
“ကဲပါ–အဲ့ဒါဆိုလည်းအချိုရည်သောက်–ကိုကြီးတော့ဘီယာနည်းနည်းသောက်ချင်တယ်”
“သောက်ပါ ရပါတယ်”
သူမအတွက်အချိုရည်တဗူးနှင့်သူ့အတွက်ဘီယာသုံးဗူးထုတ်လာပြီးသောက်နေကြရင်း
“ကေသီဘီယာသောက်ဖူးလား”
“ဟင့်အင်း–တခါမှမသောက်ဖူးဘူး”
တကယ်လည်းမသောက်ဖူးသေး။
“သောက်ကြည့်ပါလားကေသီရဲ့”
“မူးမှာလားဟင်–အဲ့ဒါဆိုမသောက်ဘူးနော်”
“မမူးပါဘူးကွာ–သောက်ကြည့်”
အကြံသမားနစ်ယောက်အပြန်အလှန်ထောင်ချောက်ဆင်နေကြသည်။ဒေါက်တာကေသီဝင်းက သူဖောက်ပေးသောဘီယာဗူးကိုယူကာ တဝက်ကျော်ကျော်လောက်သောက်ချပစ်လိုက်သည်။ခပ်တည်တည်ပင် အာလူးကျော်ကောက်ဝါးလိုက်သည်။ထို့နောက်တယောက်မျက်နှာတယောက်ကြည့်ကာရယ်မိကြသည်။ထို့နောက် နောက်တကျိုက်ထပ်သောက်သည်။
အယ်လ်ကိုဟော 5% ပါသောဘီယာကို သောက်လိုက်မိသောအူရိုင်းလေးကေသီဝင်းမှာ ခဏအတွင်းမှာပင်မူးရိပ်ရိပ်ဖြစ်လာသည်။
“ကိုကြီးပြောတော့မမူးဘူးဆို–ကေသီအခုမူးလာပြီ”
“အဲ့ဒါဆိုလည်းပြန်ကြမယ်လေ–ဒါလေးကုန်အောင်သောက်လိုက်”
သူပေးသောဘီယာဗူးကိုကိုင်လိုက်သည်နှင့်တဝက်မကကျန်နေသေးမှန်းသိလိုက်သည်။ဘယ်အချိန်ကဗူးချင်းလဲလိုက်သည်မသိ။သို့သော်ဘာမှမပြောပဲအကုန်သောက်ပစ်လိုက်သည်။
“ထလေ–ပြန်ရအောင်”
ကေသီဝင်းထရပ်လိုက်တော့တချက်ယိုင်သွားသည်။ကိုမင်းမောင်က ကေသီဝင်းလက်မောင်းလေးကိုလှမ်းကိုင်ပြီးထိန်းပေးလိုက်သည်။ပထမဦးဆုံးအသားချင်းထိမိခြင်းဖြစ်သည်။
”မူးတယ်ကွာ”
ဟုပြောကာသူ့ရင်ခွင်ထဲယိုင်ကျလာသောဒေါက်တာကေသီဝင်း၏ပြည့်တင်းဖွံ့ထွားသောကိုယ်လုံးအိအိလေးကိုဖက်လိုက်မိတော့ ဆတ်ကနဲပွေ့ကာအိပ်ခန်းထဲခေါ်လာခဲ့သည်။
“အာ–ဘယ်သွားမှာလဲ"
“မနေနိုင်တော့ဘူးကေသီရယ်–လိုးချင်တယ်”
“အို–ဟင့်အင်း–လက်ထပ်ပြီးမှ”
“မရတော့ဘူးကွာ–အခုလိုးတော့မယ်”
သူမကိုအိပ်ရာပေါ်ပက်လက်ကလေးချလိုက်သည်။
ဖူးအိနေသောနှုတ်ခမ်းလွှာရဲရဲလေးကိုမွတ်သိပ်စွာစုပ်နမ်းသည်။သူ့မျက်နှာကိုတွန်းဖယ်ဟန်ပြုသည်။မရ။လက်တဖက်ကနို့အုံကိုကိုင်တွယ်ဆုပ်နယ်လာသည်။သူမတွန်းဖယ်သည်။ထိုအခါပေါင်လုံးပြည့်ပြည့်ကြီးတွေပေါ်ရောက်လာပြန်သည်။နှုတ်ခမ်းအစုပ်ခံထားရသဖြင့်စကားပြော၍မရသောဒေါက်တာကေသီဝင်းခမျာ တအူးအူးတအွန်းအွန်းဖြစ်နေသည်။ပေါင်ပေါ်ရောက်လာသောလက်ကိုဖယ်လိုက်တော့
နို့အကိုင်ခံရပြန်သည်။သူမကရုန်းဟန်ပြုသည်။သူကမလွှတ်ပဲနို့ကိုဆုပ်နယ်သည်။ထိုအခါလှုပ်ရှားမှုတွေကြောင့် ရင်စေ့ပါတိတ်အင်္ကျီလေး၏နှိပ်ကြယ်သီးတွေတဖျောက်ဖျောက်ပြုတ်ထွက်ကုန်သည်။သူကသွက်လက်စွာပင်ဘရာစီယာလေးကိုအပေါ်ပင့်တင်လိုက်ပြီး နို့အုံကြီးတွေကိုစို့တော့သည်။
ဒီတော့မှဒေါက်တာကေသီဝင်းစကားပြောခွင့်ရပြီး
“ကိုကြီး–ကေသီတောင်းပန်ပါတယ်ကိုကြီးရယ်–ကေသီ့ကိုမလုပ်ပါနဲ့–ကေသီကြောက်လို့ပါ”
“ခဏလေးပါကေသီရယ်–မကြောက်ပါနဲ့”
ပြောရင်းထမီကိုဆွဲချွတ်သည်။
“အို–ကေသီခွင့်မပြုဘူးနော်”
“ခွင့်မပြုလည်းလိုးတော့မယ်ကွာ–ဒီမှာလီးကအရမ်းတောင်နေပြီ”
ပုဆိုးချွတ်ပြီးးအောက်ခံဘောင်းဘီအတွင်းမှလီးကြီးကိုဆွဲထုတ်လိုက်သည်။သူမစောက်ဖုတ်ထဲထိုးသွင်းမည့်ဒုတိယမြောက်လီးချောင်းကြီးကို ကေသီဝင်းမြင်လိုက်ရသည်။မောင်လေး၏လီးနှင့်မတိမ်းမယိမ်း။
“အဟင့်–လာမိတာမှားတယ်”
“နောက်လည်းအလိုးခံရမှာပဲကွာ”
ကေသီဝင်းဝတ်ထားသောအတွင်းခံဘောင်းဘီအဖြူလေးကိုလက်နှစ်ဖက်နှင့်ကိုင်ကာဆွဲချွတ်တော့သူမမရုန်းတော့။ဒီနေ့အလိုးခံမှဖြစ်မည်လေ။
“သူ့ဟာကြီးကအကြီးကြီးပဲ–နာမှာကြောက်တယ်”
လိုးရတော့မည့်စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကိုမြင်နေရပြီး သူမ၏စကားကသူ့ရမ္မက်ကိုပို၍ထကြွလာစေသည်မို့ စောက်ဖုတ်အရည်ရွှဲအောင်ပင်မဆွတော့ပဲတက်ခွကာထိုးသွင်းလေတော့သည်။ဗြစ်ကနဲလီးဒစ်ကြီးဝင်သွားပြီး ကေသီဝင်းနှုတ်ဖျားမှ အာ့ ဟူသောအသံလေးထွက်လာသည်။သူကလီးကိုထပ်၍ထိုးသွင်းသည်။အရည်မရွှဲသေးသောစောက်ဖုတ်ကတင်းခံထားသည်။လီးကထပ်မဝင်။
“ရှီးအားအား–မရဘူး–တစ်နေတယ်အား”
သူကလီးကိုပြန်ဆွဲထုတ်ကာ စောက်ဖုတ်ရော လီးကိုပါတံတွေးရွှဲရွှဲဆွတ်ပြီးပြန်ထိုးသွင်းလိုက်သည်။ဒီတခါတော့လီးတဝက်ကျော်ခန့်ဗြစ်ကနဲဝင်သွားပြီးဒေါက်တာကေသီဝင်းအီးကနဲငြီးကာကော့တက်သွားခိုက်မှာပင်အတင်းဆောင့်ဆောင့်သွင်းလေရာ လီးအသွင်းကြမ်းမှုကြောင့်ကေသီဝင်းခမျာမျက်ရည်များပင်ကျလာရသည်။လီးအသွင်းကြမ်းတာကိုခံနိုင်အောင်လေ့ကျင့်ပေးတာဟုမောင်လေးပြောခဲ့တာကိုသတိရသည်။
လီးတဆုံးသွင်းပြီးသည်နှင့်ကိုမင်းမောင်ကအနားပင်မပေးတော့ပဲဆက်တိုက်လိုးလေတော့သည်။ပထမတချီအပြီးမှာစောက်ဖုတ်နှင့်လီးမချွတ်ပဲ တစ်လစ်ကြီးသွင်းကာစိမ်ထားပြီးခဏနားကာနောက်တချီထပ်လိုးပြန်သည်။
၂ ချီလိုးပြီးမှလီးကိုဆွဲချွတ်ကာလူချင်းခွာပြီးအမောဖြေနေသည်။ခဏအကြာမှာဒေါက်တာကေသီဝင်းထထိုင်ပြီးကြည့်လိုက်တော့ စောက်ဖုတ်မှာရော အိပ်ရာခင်းမှာပါသွေးတွေချင်းချင်းနီနေတာတွေ့လိုက်တော့ ဝမ်းသာလိုက်သည့်ဖြစ်ချင်း။သို့သော်ဟန်လုပ်ကာငိုမဲ့မဲ့လေးဖြင့်
“မလုပ်ပါနဲ့ဆိုတာကိုအတင်းတက်လုပ်တာပဲ–ဒီမှာသွေးတွေထွက်ကုန်ပြီ”
ကိုမင်းမောင်ကတော့အပျိုစင်လေးကိုပါကင်ဖွင့်လိုက်ရပြီဟုထင်ကာကျေနပ်နေတော့သည်။ရာသီသွေးရပ်ကာစ နာရီပိုင်းအတွင်းမှာအလိုးခံရခြင်းမို့သွေးပြန်ဆင်းလာခြင်းဖြစ်သည်ဆိုတာကိုတော့ ဆရာဝန်လည်းဖြစ် မိန်းကလေးလည်းဖြစ်သောဒေါက်တာကေသီဝင်းသာသိသည်။ဒေါက်တာကေသီဝင်းမှာထိုနေ့ကစ၍လီးနှစ်ချောင်းနှင့်စခန်းသွားရလေတော့သည်။မင်္ဂလာဆောင်ပြီးပြန်တော့လည်း အမေ့အိမ်သွားဦးမည်ဆိုကာ မောင်လေးထံလာလာအလိုးခံသည်။
ကိုမင်းမောင်ကစောက်ဖုတ်ကိုလိုးရုံနှင့်အားမရတော့ပဲဖင်ပါလိုးမည်ပြုသောအခါ နောက်နေ့မှလုပ်ပါဟုပြောပြီး မောင်လေးထံမှာသာ ဖင်ပါကင်အဖွင့်ခံလိုက်သည်။နောက် ၂ နှစ်ခန့်အကြာမှာသူမကိုယ်ဝန်ရှိလာတော့ဘယ်သူနဲ့ရတဲ့ကိုယ်ဝန်မှန်းပင် သူမမသိ။
ထိုသို့အဆင်ပြေပြေနှင့်ပင်ဆက်၍စခန်းသွားနေလေတော့သည်။
ပြီးပါပြီ
No comments:
Post a Comment