ချစ်ပုံပြင် အပိုင်း ( ၇ )

ချစ်ပုံပြင် အပိုင်း ( ၇ )

ဇာတ်သိမ်းပိုင်း

ရေးသူ - မောင်ကျော် 

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။ 

” ပြွတ် ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် စွိပြွတ် ဖုတ်ဖုတ် ဖောင်း ဖောက် ဖောက် ပြွတ်ဖောင်း   ”

” အင့် အင့် အားဟား ကောင်းလားကိုမော်..အာ့.အာ့..သော့်စောက်ပတ်ကလိုးလို့ကောင်းရဲ့လား..အင် အင့် ”  

 ” တအားကောင်းတယ်မိသော်..ကော့ထားပေး..ကော့ထားပေး..အင့်.ရော့..မိသော်ကောင်းရဲ့လား အင့် အင့် ” 

 ” အင့်..အားဟာ့..ကောင်းတယ်ကို..လိုး.အင့်..သိပ်ကောင်းတာပဲ..မိသော်အလိုးခံချင်နေတာကြာပြီ..အာ့.လိုး.လိုး.အသေလိုး..အင့်..ဆောင့် ပစ်ဆောင့် အာ့.သိပ်ကောင်းတယ်ကို.”   

ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း..ပြွတ်စွတ် ဖောင်း..မိသော်ကပေါင်ကြီးနှစ်ဖက်ကိုလက်နဲ့ဆွဲချိတ်မြှင့်ပေးထားတာ ဖင်နဲ့မွေ့ယာလွတ်နေတဲ့အထိဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးက ပက်လက်ခင်းထားပေးသလိုဖြစ်နေပြီးစောက်ခေါင်းက လိုးဖို့လမ်းကြောင်းကိုကောင်းကောင်းကြီးဖွင့်ပြီးလီးကိုကြိုနေတာ။

ထူးမော်ကလည်းမိသော်ပေါင်ကြားမှာမှောက်လျက်ခွင်ကျ လက်ထောက် ဒူးချ တစ်ဖောင်းဖောင်းဆောင့်လိုးတာ လီးနဲ့စောက်ခေါင်း တန်းနေတာပဲ။ဆောင့်ချက်တွေပြင်းလွန်းလို့မိသော်နို့ လုံးကြီးတွေအငြိမ်မနေရဘူး.လှုပ်လှုပ်လှုပ်လှုပ်နဲ့..အောက်နဲ့အထက်ယိမ်းက,သလို လူးချက်ညီညီလှုပ်ခါနေကြတယ်။အချက်လေးငါးခြောက်ဆယ် ပစ်ပစ်လိုးလိုက်တော့မိသော်ဖင်ကြီးဆက်တိုက်ပင့်ပေးတယ်။သူ့စောက်ပတ်ကြီးမို့ဖောင်းပြီးပြူးနေအောင်ဆက်တိုက်ဆက်တိုက်ကြီးပင့်ကော့ပေးနေရင်း    

” သိပ်ကောင်းနေပြီ ကို..ဆောင့် အင့်လိုး လိုး..သွက်သွက်ဆောင့် အင့် အင့်..နာနာဆောင့်ပေး အင့်အင့်အင့်အင့် ”    

ထူးမော်ကလည်းတစ်နေကုန်လိုးပေးထားတာဆိုတော့မိသော်ဘယ်လောက်နှာကြီးတယ်ဆိုတာသိနေတဲ့အပြင်ဒီတစ်ချီလည်းတစ်နာရီကျော်ကျော်လိုးပေးထားပြီးပြီမို့ လည်ပင်းကြောတွေထောင်တက်နေအောင်အံကိုကြိတ်ပြီးပြင်းပြင်းသွက်သွက် ရက်ရက်စက်စက်ကြီးပစ်လိုးတယ်။

တစ်ဝုန်းဝုန်း တစ်ဘုံးဘုံးဆောင့်ဆောင့်လိုးတော့မိသော်အကြိုက်ကြီးကိုကြိုက်ပြီးထပ်ခါထပ်ခါ ပက်ပက်စက်စက်ကော့ကော့ညှစ်ခံပစ်မိတာစောက်ရည်တွေဆက်တိုက်ကြီးဆက်တိုက်ကြီးလိုက်ထွက်သွားရော   

” အားဟား..ကောင်းလိုက်တာကိုရေ.ထိန်းလို့မရဘူး..ကောင်းလိုက်တာ..အားဟား..အားဟား.လီးရည်တွေထွက်လာပြီ.ပန်းထည့်.ပန်းထည့်.ပန်းကိုကိုရေစောက်ပတ်ထဲပြည့်လျှံနေအောင်ပန်းထဲ့.အောင်မယ်လေး အမေရေ့…ဆောင့်ထဲ့လိုက်တာ ရက်စက်တယ်..အီးဟီး ”    

စောက်ပတ်ကြီးကအသားပြညြ့်ပည့်..မို့မို့ဖောင်းဖောင်း.စောက်ရည်ကရွှမ်းရွှမ်းဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း စောက်ရည်သံလီးရည်သံ ပြွတ်ပြွတ်စွပ်စွပ်တွေနဲ့အတူတစ်ဖုန်းဖုန်း တစ်ဖုတ်ဖုတ်အသံတွေနဲ့ပစ်လိုးထည့်သံတွေဆူညံနေတော့ထူးမော်ဇောတွေကြွတက်လာပြီးလီးရည်တွေတဖျောဖျောပန်းထည့်ပစ်မိတာ ဘယ်လိုမှထိန်းလို့မရတောဘူး။    

” ရော့.ရော့.အင့်..အားဟား..ထွက်ပြီထွက်ပြီ သော်ရေ.လီးရည်တွေထွက်ကုန်ပြီ..ရော့ အင့် အင့်..ကြိုက်လား သော်..ကြိုက်လား..”   

ထူးမော်ရဲ့ခါးကို ဖင်ကြီးပင့်ပြီး ပေါင်နှစ်လုံးနဲ့ခွ ခြေကျင်းဝတ်ချင်းချိတ်ဆွဲထားတဲ့မိသော်ခြေထောက်တွေ မွေ့ယာပေါ်ကိုပြန်မချနိုင်တော့ဘူး။လီးကြီးကလီးရည်တွေထပ်မထွက်လာတော့ပေမယ့် မာဆဲမာမြဲမို့ မိသော်ကလည်းစောက်ခေါင်းနံရံအတွင်းကြွက်သားတွေနဲ့မလွှတ်တမ်းစုပ်ပြီးအားရပါးရညှစ်ဆွဲထားမိတယ်  

 ” ဖေကြီးရေ..ဖေဖေရေ..သမီးပြန်လာပြီ..အလိုးခံချင်လွန်းလို့လစ်လာ…ဟင်.အင်..အဖေနဲ့မိသော် လိုးနေတာ..အူးဟူး..”    

အိမ်မှာလူရှင်းလောက်တယ်ဆိုပြီးအလိုးခံဖို့ပြန်လစ်လာတဲ့မိညွန့်ခမျှာပါးစပ်ဟောင်းလောင်းပွင့်ပြီးမျက်လုံးလေး ပေကလပ် ပေကလပ် ဖြစ်သွားတယ်။လီးကြီးကိုစောက်ပတ်နဲ့အားရပါးရကြီးစုပ်ပြီးညှစ်ဆွဲနေတဲ့မိသော်ရဲ့စောက်ပတ်ကစုပ်အားတွေလည်းဖြုန်းကနဲလျော့ကျသွားတယ်။အံသြမှုနဲ့အတူပါးစပ်ကြီးဟောင်းလောင်းပွင့်နေပြီး   

” ဘာ..ဘာ အဖေ!…ဟုတ်လား ဘာအဖေလဲ..ဘယ်ကအဖေလဲ..ဘာတွေဖြစ်လာတာလဲ.ဒါငါ့အစ်ကို..ငါ့ကိုလိုးနေတာ ငါ့အစ်ကိုပါဟဲ့..နင့်အဖေမဟုတ်ပါဘူး..အာရွှီးမ..ဖင်ကောက်မ.သွား အလိုးပျက်တယ် ”   

” ခိခိ..သူ့အစ်ကိုတဲ့.ခ်ခ်..အဲဒါငါ့အဖေဟဲ့..ဟီးဟီး နင့်စောက်ပတ်ထဲဝင်နေတဲ့လီးကြီးက ငါ့အဖေရဲ့လီးကြီး..ခ်ခ်..အဲဒါငါ့အမေကိုလိုးနေတဲ့ငါ့အမေရဲ့လင်..ငါ့အေဖ ဟဲ့..သိပလား ”  

 ” ဟောတော်..ဟင့်..ဟုတ်လားကို..ဒေါ်လေးရီရီကို လိုးနေတယ်ဆိုတာဟုတ်လား..အာ့ဟ အင့်.အာ့ အာ့ တအားကြီးမဆောင့်နဲ့လေ ကို..အင့် အင့် အင့် အာ့လိုးကွာ..ဆောင့်.ဆောင့် မိညွန့်တို့အဖေရေ..လိုးတော့ လိုးတော့ အင့် အင့် ”   

အိပ်ခန်းတံခါးကပွင့်နေတာဆိုတော့ အမှတ်မထင် မိညွန့်ဝင်လာတာကိုတားမရတော့သလို..လိုးနေတာကိုလဲအမြင်မခံလို့မရတော့ဘူး။မိညွန့်ကလဲအမှန်တွေချည့်ပဲပိတ်ပြောနေတော့ မိသော်စိတ်ဆိုးမှာကိုလည်းစိုးရိမ်တယ်။ဟိုလိုလိုဒီလိုလိုလုပ်နေရင်းခေါင်းထောင်လိုက်တော့ဖင်ကြွပြီးဆောင့်လိုးသလိုဖြစ်သွားတာကို မိသော် အရသာခံနေမှန်းသိလိုက်တာမို့အကြံရပြီး ဆက်ဆောင့်လိုးလိုက်မိတာအဆင်ပြေသွားတယ်။

မိသော်ကြိုက်နေမှန်းသိတော့ အချက်လေးငါးဆယ်လောက်ဆက်တိုက်ကြီးပစ်ဆောင့်လိုးပေးပစ်တာစောက်ရည်တွေရွှဲလိုက်လာပြန်ရော။မိညွန့်ကလည်း ပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံလိုက်ရမှကျေနပ်နိုင်တာလေ..အဝတ်တွေအကုန်ချွတ်ပြီးကုတင်ပေါ်ခုန်တက်တော့တာပေါ့   

” မတရားမလုပ်နဲ့အဖေ…မိသော်တစ်နေကုန်အလိုးခံပြီးသား.ခု အမေတို့မလာသေးခင် မိညွန့်ကိုလိုးပေး..ခုလိုး.အင့်..ခုလိုးပေး..ဒီဖက်လာ ”   

မိညွန့်ကမိသော်နံဘေးမှာယှဉ်လျက်ပက်လက်ကြီးလှန် လက်နှစ်ဖက်ကပေါင်ကြီးတွေဆွဲမြှင့် ဖင်ကြီးပင့်တင်ပြီးစောက်ပတ်ကြီးဖွင့်ပေးထားပြန်တယ်။လိုးရင်းနဲ့မိသော်ရဲ့မျက်နှာကိုခွင့်တောင်းသလိုတစ်ချက်ကြည့်ပြီးမျက်ခုံးတစ်ဖက်ကိုပင့် မေးတစ်ချက်ဆတ်ပြလိုက်တော့ မိသော်ကတစ်ခစ်ခစ်ရယ်ရင်း   

” ခ်ခ်..ကိုယ့်ညီမကိုယ်လိုး  နှစ်မလိုးကြီး..လူလည်ကြီး. ခ်ခ် သွားလိုးချည်.ဟွန်း..တစ်အိမ်လုံးရှိသမျှမိန်းမတွေများသူလိုးနေလားမသိဘူး. ခ်ခ်.”   

တကယ်တော့ထူးမော်ဆောင့်လိုးချက်တွေကမိသော်အကြိုက် သွက်လွန်း မြန်လွန်း ကောင်းလွန်းလို့ အခုလေးတင်ပဲတစ်ချီထပ်ပြီးသွားတာမို့ မိညွန့်အလိုးခံရပါစေတော့ဆိုပြီးလွှတ်ပေးလိုက်တာပါ။ထူးမော် ဒူးနှစ်လုံးကိုနေရာရွှေ့လိုက်ရုံနဲ့မိညွန့်စောက်ခေါင်းတည့်တည့်ကို လဒစ်ကြီးကတေ့လျက်ဖြစ်သွားပြီ။

လဒစ်ကြီးကိုစောက်ခေါင်းထဲမြုပ်ဝင်သွားတဲ့အထိဖြည်းဖြည်းအိအိထိုးသွင်းလိုက်တော့..    ပထမတော့ရိုးရိုးလေးလိုးတာပါပဲ။ဒူးနှစ်လုံးကိုနေရာရွှေ့လိုက်ပြီးကတည်းကသူ့လဒစ်ကြီးကမိညွန့်စောက်ခေါင်းဝကိုတေ့ထားပြီးသားပါ။နို့လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုမွမွချေရင်းအသာလေးဖိထိုးထည့်တော့နေ့တိုင်းအလိုးခံနေရလို့အသားကျနေပြီ

ဖြစ်တဲ့မိညွန့်စောက်ခေါင်းထဲတစ်အိအိနဲ့ကော်ထိုးရင်းဝင်သွားတယ်။လီးချောင်းကြီးတစ်ဝက်လောက်ဝင်သွားပြီဆိုမှပြန်ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး အချက်သုံးလေးဆယ်ပေါ့ကော်ကော်ဆွပြီးလိုးပေးတော့မိညွန့်ဖင်ကောက်တွေကခပ်သွက်သွက်ကြီးပင့်ပင့်ထိုးလာပြီ။စောက်ရည်တွေလည်းရွှဲစိုအိနေတော့ ဇွိဇွိပြွတ်ပြွတ်ဖွတ်ဖွတ်ဖုတ်ဖုတ်အသံတွေမြိုင်လာတာကိုကြားလာရတာမို့ အနားယူမှိန်းနေတဲ့မိသော်ရဲ့မျက်လုံးတွေကနဲနဲလေးဖွင့်ကြည့်လာတယ်။

လီးကိုအရင်းထိထပ်ထိုးသွင်းပြီး ဖောင်းကနဲဖုတ်ကနဲခပ်ပြင်းပြင်းကြီး အချက်လေးငါးဆယ်ကျော်လောက်အားကုန်ပစ်ဆောင့်လိုးသံတွေနဲ့အတူမိညွန့်ရဲ့ ညည်းသံတွေအော်သံတွေအဆက်မပြတ်စတမ်းဆူညံလာတော့မိသော်ရဲ့ ပွင့်ခါစ,မျက်ဝန်းတွေကသိသိသာသာကျယ်လာတယ်။

ဒူး လှဲပြီးကိုယ်ကိုမိညွန့်အပေါ်မှောက် မိညွန့်ရဲ့ချိုင်းကြားတွေမှာလက်နှစ်ဖက်ထောက်လီးတစ်ဝက်လောက်နဲ့ သွက်သွက်ကြီးအချက်တစ်ရာကျော်ဖင်ချွဆောင့်လိုးပစ်တော့ မိညွန့်ရဲ့ပေါင်လုံးကြီးတွေကခါးကိုခွ ခြေကျင်းဝတ်တွေကြက်ခြေခတ်ချိတ်..ဆောင့်ချက်နဲ့အညီခါးကိုဆွဲဆွဲဆောင့်ချလိုးခိုင်းနေတာမြင်တွေ့ရပြန်တယ်။

မြင်ရကြားရတာတွေကနှိုးဆွအားကြီးလွန်းလှတော့စိတ်ကထိန်းမနိုင်သိမ်းမရအလိုးခံချင်လွန်းလာပြီးစောက်ရည်ကရွှဲရွှဲနစ်နေအောင်ထွက်တယ်။

ထူးမော်ကမိသော်ရဲ့မျက်နှာကို တစ်ချက်လှမ်းကြည့်တော့သူ့ခံစားချက်တွေကိုနားလည်သွားတယ်လို့ထင်တာပဲ..ချွေးသီးချွေးပောက်တွေရွှဲပြီးမျက်နှာကြီးနီရဲနေတဲ့ကြားကနှစ်သိမ့်သလိုလို အားပေးသလိုလိုအပြုံးလေးတစ်ချက်ပြုံးပြလိုက်တော့ ဘယ်လိုမှသည်းမခံနိုင်တော့ဘူး။

မိညွန့်ရဲ့မျက်နှာပေါ်ကိုခွသူ့စောက်ပတ်ကြီးတည့်တည့်တေ့ချိန်ပြီးထိုင်ချပစ်လိုက်တယ်။ထူးမော်ကမိညွန့်ကိုဒူးလှဲလက်ထောက်ပြီးဆောင့်လိုး နေတာဆိုတော့သူလုပ်လိုက်တဲ့ပုံစံနဲ့ကသိပ်အဆင်မပြေတော့ဘူး။ဒါနဲ့ မိညွန့်ရဲ့ပေါင်ကြီးတွေပုခုံးပေါ်ထမ်း ဆောင့်ခွထိုင်ပစ်ပြီး ပေါင်ကြီးတွေကိုရော.မိသော်ရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကိုရော အတင်းဖက်ပြီးခြေဖျားထောက် ဆောင့်လိုးတော့တာပေါ့။

တစ်ချက် နှစ်ချစ်ဆွဆွလိုးကြည့်ပြီးလီးအဝင်ကောင်းတော့မှဆက်ခာဆက်ခာ အားရပါး ရ ပစ်ဆောင့်လိုးထဲ့တာ မိညွန့်ရဲ့ဖင်ကြီးလူးခါနေပြီးပါးစပ်ကဝူးဝူးဝါးဝါးအော်နေပါလေရော။မိသော်ကလည်းထူးမော်ကိုအတင်းဖက် နှုတ်ခမ်းတွေအငမ်းမရစုပ်ပြီးမိညွန့်မျက်နှာကိုစောက်ပတ်နဲ့အတင်းလှိမ့်ဆတ်ခါ ဆတ်ခါပွတ်နေတာ မျက်နှာတစ်ပြင်လုံးစောက်ရည်တွေချောကျိရွှဲနစ်ကုန်တယ်။

အလိုးခံနေကျဆိုတော့မိညွန့်က အထာနပ်နေတဲ့အပြင်စောက်ပတ်ကိုလည်းခဏခဏယက်ခဲ့ရဖူးတော့အထာကျတာပါပဲ။မိသော်ရဲ့စောက်စေ့ကိုချည့်ပဲပါးစပ်ကမချွတ်တမ်းစုပ်ပြီးအပွတ်ခံ ရင်းစောက်ပတ်ကပြန်ပြန်ပင့်လိုးပစ်တာထူးမော် တစ်အားအားနဲ့အော်ပြီးလီးရည်ပျစ်ချွဲချွဲတွေသူ့စောက်ခေါင်းထဲကို တစ်ဆတ်ဆတ် တစ်ခါခါပန်းထည့်လာသလို သူလဲစောက်ရည်တွေတစ်ရှောရှော အတောမသတ်ထွက်သွားရတော့တယ်လေ။    

” အားဟာ့,..အာ့..ကောင်းလိုက်တာအဖေရယ်..ထည့်နော်..ထည့် ထည့် လီးရည်တွေသမီးစောက်ပတ်ထဲအကုန်လုံးထည့်..အာ့ အာ့..တစ်ချက်လောက် ခပ်ပြင်းပြင်းကြီးဆောင့်ပေးအဖေ..တစ်ချက်တစ်ချက် အင့် အင့် အင့် ဟူး…ကောင်းလိုက်တာ အဖေရယ် ”  

ညနေခြောက်နာရီလောက်မှမတင်ဝိုင်းနဲ့ရီရီတို့စျေးကအပြန်တင့်တင့်မော်ကိုဝင်ကြိုကြတယ်။သူတို့ကိုထူးမော်ကသွားပြီးကြိုတာပေါ့။မိန်းမသုံးယောက်လုံးရဲ့ ဖင်အိုးကြီးတွေက မှောင်ရီဝိုးတဝါးလမ်းမီးရဲ့အလင်းရောင်မှိန်လဲ့လဲ့မှာမြင်နေရတာတစ်ပုံစံထဲပဲ..ကိုင်ချင်စရာ..ဆုပ်နယ်ပစ်ချင်စရာ..လိုးခွဲပစ်ချင်စရာ တွေချည့်ပဲဆိုတော့ထူးမော်စိတ်ထဲ ညစာကိုရွေးလို့မရဘူး။ရီရီတို့သားအမိကညတိုင်းလိုးနေကျဆိုတော့ မတင်ဝိုင်းနဲ့မိတင့်ကိုစိတ်ထဲကရွေးပြီးကြိတ်ပြုံးလေးပြုံးလိုက်တယ်။

” ဖင်တွေကြည့်ပြီး လိုးချင်နေတာ..ခ်ခ်သိနေတယ်နော..”

သူပြုံးတာမြင်လိုက်တော့မိတင့်ကရပ်စောင့်ပြီးတိုးတိုးပြောလိုက်တာ မှန်နေလို့ရယ်ကျဲကျဲနှုတ်ဆိတ်နေလိုက်တယ်။ပွဲရှိနေတော့အဖေကအိမ်မကပ်ဘူး။မိတင့်နဲ့အဖေလိုးနေကြတယ်ဆိုပေမယ့်အဖေကနည်းနည်း.သားကများများချည့်ပါပဲ။သူနဲ့အလိုးခံလိုက်ရမှလဲမိတင်ကစောက်ပတ်အယားပြေသွားရသလိုတင်းတိမ်တာ။

 ” ပြော..ဒီည ဘယ်သူ့ကိုစိတ်ကူးလဲ..မိတင့်ကမိုးချုပ်မှာ..”

သမီးသုံးယောက်လုံးက ညနက်သန်းခေါင်ထိဧည့်ခံပွဲနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေမှတော့အမေတွေပဲကျန်တော့မှာပေါ့။ထူးမော်မဖြေပဲပြုံးစေ့စေ့နဲ့ရှေ့ကဖင်အိုးကြီးနှစ်လုံးကိုကြည့်နေတော့မိတင့်ကသိပ်မကျေနပ်ချင်ပေမယ့်...

” အဖေကလဲမရှိဘူးကွာ..လင်ယူမှပဲဖြစ်မယ်ထင်တယ်..”

 ထူးမော်ရင်ထဲ ဒိတ်ကနဲဖြစ်သွားတယ်မိတင့်တော့ ညစ်ပြီ

” မိတင့်..ဒီည နင့်အက,တိုက် မသွားနဲ့တော့ဟာ..”

” အင်..ဖြစ်မလားဟဲ့..နင်ကဘာလုပ်ချင်လို့လဲ..ငါ့လိုးမလို့လား “

” အင်း..ဒီညငါလာလိုးမယ်..အဖေမရှိလဲ လင်မယူပါနဲ့.ငါအမြဲနင့်ကိုလိုးပေးမယ်လင်မယူနဲ့နော် “

တကယ်တော့ဒီညအစမ်းလေ့ကျင်ဖို့မရှိတော့ဘူး။သူတို့အကအဖွဲ့ကိုဒီနေ့တစ်နေ့လုံး အပြီးသတ်လေ့ကျင့်ပြီးသွားပြီ။ပွဲတော်ရက်ကလည်းမနက်ဖြန်တစ်ရက်ပဲလိုတော့တာမို့ အနားယူရတယ်။ထူးမော်စိတ်ကိုသိချင်တာနဲ့ နည်းနည်းချွဲကြည့်မိလိုက်တာချက်ချင်းပေါ်တာပဲ။

ထူးမော်နဲ့အလိုးခံရတော့မှာမို့ သူ့လီးကြီးကိုမြင်ယောင်လာပြီးစောက်ပတ်နဲ့ပောင်ရင်းဆုံခွကြားကပူနွေးလာတယ်။လမ်းမီးကခပ်မှောင်မှောင်မို့ ထူးမော်လီးကြီးကိုကပ်ပြီးစမ်းကြည့်တော့လဲ မတ်မတ်ကြီးတောင်နေပြီ။

ထမင်းစားပြီးတော့အလစ်ကိုစောင့်နေတာ..မိသော်နဲ့ညွန့်ညွန့်ကအစမ်းလေ့ကျင့်ဖို့မသွားဘူးဆိုတော့စိတ်ထဲမှာဇဝေဇဝါဖြစ်သွားတယ်။ညဆယ်နာရီလောက်မိတင့်အခန်းကိုအသာလေးလစ်သွားပြီးတံခါးဖွင့်လိုက်တော့..ကုတင်ပေါ်မှာမိန်းမငါးယောက်။ရှေ့ဆုံးက မိတင့်

 ” ခ်ခ်..လူလည်ကြီး..အားလုံးသိပြီးပြီ..ခ်ခ်..ဟောဒီမှာ.တန်းစီအိပ်နေတဲ့အတိုင်းပဲလိုးသွား..ကြားဖြတ်မဝင်ကြေးပဲ ခ်ခ် “

( အားလုံးကိုကျေးဇူးတင်ပါသည် ) 

မောင်ကျော် 

ပြီးပါပြီ