အိမ်ထဲက အချစ်များ (စ/ဆုံး)
ရေးသူ - အမည်မသိ
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
“မာမားရေ မီးပြန်လာပြီ”
“မီးလေးပြန်လာပြီလား လာလာ ဒီနေ့စောသားပဲ”
“ဟုတ် ဆရာမ စောစောလွှတ်လို့ မာမားရော ပါပါး”
“မာမားမရှိဘူးမီးလေးရဲ့ ဒီညနေပဲ နယ်ကိုဆင်းသွားတယ် ၃ ရက်လောက်ကြာမယ်တဲ့”
“အာ့ဆို မီးနဲ့ပါပါးနှစ်ယောက်တည်းပေါ့”
“အင်းပေါ့မီးရဲ့ပါပါးလည်းခုပဲဟင်းချက် ပြီးတာ ရေတူတူချိုးရအောင် လွယ်အိပ်သွားထား”
“မာမားမရှိတော့ ဟိုတစ်ခါကလို ကစားအုန်းမှာလားပါပါး”
“ဆော့ချင်သေးတယ်ပေါ့ ”
“ဟီးဟီး ကောင်းလို့”
“ကဲပါ လွယ်အိတ်သွားထား အဝတ်တွေ တစ်ခါတည်းချွတ်လာခဲ့ ပါပါးအဝတ်တွေ စိမ်မလို့”
“yes ပါပါး”
သမီး သူ့လွယ်အိတ်သွားထားနေတုန်း ခြံတံခါးဆင်းပိတ်ပြီးသော့ခတ်လိုက်သည်။ အိမ်ဘာဂျာတံခါးကိုလည်းစေ့လိုက်သည်။နောက်ဖေးကိုလျှောက်လာတော့ သမီးက ရေချိုးခန်းထဲမှာဖင်ပြောင်လေးနဲ့ အဝတ်တွေ ပုံးထဲထည့်နေသည်။ အရွယ်နဲ့မလိုက်အောင်ကြီးပြီးလှတဲ့ ဖင်လေးက သူ့အမေနဲ့တစ်ပုံစံတည်းပင်။ နောက်ကကြည့်နေရင်ခိုင်ခိုင်အငယ်စား လေးကိုကြည့်နေရသလိုပဲ။
ရုပ်ကခိုင်ခိုင် အကျင့်ကကျနော်နဲ့တူတာဗျ။ ကျနော်အဝတ်တွေချွတ်ပြီး သမီးအင်းကျီတွေနဲ့ရောစိမ်လိုက်သည်။ ထဘီကို ထဘီလျော် ဖို့လုပ်ထားတဲ့ပုံးထဲထည့်စိမ်သည်။ ကျနော်တို့ရေချိုးပြီးရင် စက်တွေထဲ ထည့်လျော်ရုံပဲကျန်တော့သည်။
ပုံးတွေအပြင်ထုတ်ပြီးရေချိုးခန်းတံခါးကို ပိတ်လိုက်သည်။ဇလားထဲရေနွေးစပ်ပြီး ဝင်ထိုင်လိုက်ကြသည်။သမီးက ကျနော် ပေါင်ကြားထဲဝင်ထိုင်ကာ ကျနော့်ကိုမှီထား သည်။လီးကိုခွထိုင်ထားပြီးအဖုတ်လေးနဲ့ လီးကိုဖိထားတော့ ထိတွေ့မှုကြောင့် လီးကတောင်လာသည်။
“ရေနွေးနဲ့စိမ်ရတာဇိမ်ပဲပါပါးရယ်”
“အင်း ဇိမ်ပဲ”
မှီအိပ်လာတဲ့သမီးကိုယ်လေးကိုဖက်ပြီး နောက်ကျောကိုခေါင်းမှီပြီးမှိန်းနေလိုက် သည်။ငြိမ်နေကြပေမယ့် သမီးလက်လေးက လီးကိုလာကိုင်သည်။
“ခစ်ခစ် ပါပါးဟာကြီးမာလာပြီ”
“မီးလေးကတက်ထိုင်နေတာကိုးကွ”
သမီးနို့သေးသေးလေးတွေကိုအုပ်ကိုင်ကာ အသာညှစ်ပေးတော့ ကော့တက်လာသည်။ကျနော့်လီးပေါ်သူ့အဖုတ်လေးနဲ့ပွတ်ဆွဲ ပေးနေသလိုဖြစ်နေသည်။ကျနော်ညှစ်လေ သူကပွတ်ဆွဲလေ။အဖုတ်ထဲမြုပ်နေတဲ့ အစိလေးကိုဒစ်ခေါင်းနဲ့ထိုးထိုးမိတော့ မီးမီးတို့ထွန့်ထွန့်ကိုလူးလို့။
“အူးးး ပါပါး အားးးရှီးးးး”
အပျိုဖြစ်ကာစ အပျိုမဒန်းမလေး မီးမီး ကျနော့်လီးနဲ့ပွတ်ဆွဲတာတောင်ဒီလောက် ရွနေရင် လိုးလိုက်ရရင်တော့ တီကောင် ဆားပက်သလိုဖြစ်နေမလားပဲ။ ကျနော် မီးမီးကိုမကြွေဇလားနှုတ်ခမ်းပေါ် ထိုင်စေကာ နံရံကိုမှီထားလိုက်သည်။ တံကောက်ကွေးကိုမကာ ဇလားဘောင် တစ်ဖက်တစ်ချက်စီခြေထောက်တင်စေပြီး ပေါင်ကြားထဲကအဖုတ်လေးကိုခေါင်းထိုး ပြီးယက်ပေးလိုက်သည်။
အဖုတ်နုနုလေးက ကျနော်လေအားနဲ့စုပ်လို့ ဘွက်ခနဲ့ ပါလာပြီး ငုံထားကာ လျှာနဲ့အထဲမှာ ယက်ပစ်လိုက်သည်။အစိလေးကိုထိုး နှုတ်ခမ်းနှစ်လွှာကြားလည်းဝင် အဖုတ် တစ်ခုလုံး နေရာလွတ် မကျန်အောင် ယက်ပေးနေလိုက်သည်။ကျနော့်ခေါင်းကို ပေါင်ကြားထဲအတင်းသွင်းနေတော့သည်။
“အားး ဟားးးးပါပါး ပါပါး ပါပါးးး ကောင်းလိုက်တာ ယက်ယက် မီးအဖုတ်ကို ယက် အထဲကိုလည်းသွင်းပေး”
အထန်မလေးက ပါးစပ်ထဲရှိသမျှပြောနေ တော့သည်။သူ့အမေတောင် သူ့ကို မွေးပြီးမှအသံထွက်ရဲတာ။မီးမီးအဖုတ်က ထွက်လာတဲ့အပျိုအရည်လေးတွေကိုမြိုချ တနေကုန်ချွေးအောင်းထားလို့ ထွက်နေတဲ့အနံ့လေးကိုရှုရှိုက်ရင်း လီးကပိုတောင်လာသည်။ မီးမီးကအရည် ရွှမ်းပေမယ့် အဖုတ်လေးကတော့ သူ့အမေလိုပင်အနံမပြင်းဘူးဗျ။
အဖုတ်နံ့ရတယ်ဆိုရုံလေး။ ဘွတ်ခနဲ့မြည်အောင်အဖုတ်လေးကို ပါးစပ်ထဲကလွှတ်လိုက်ပြီး မီးမီးလက်လေး ကို သူ့အဖုတ်လေးကိုဖြဲထားခိုင်းသည်။ ကျနော်က ဖင်လေးနှစ်ခြမ်းကိုဆွဲဖြဲပြီး စူထွက်လာတဲ့ ပန်းရောင်သမ်းနေသော ဖင်ဝလေးကိုလျှာနဲ့ဝလုံးဝိုင်းလိုက်သည်။
“အိုးးးး အူးးးး ပါပါး ကောင်းလိုက်တာ မီးဖင်ကိုယက်ပေး ယက်ပေး အားးးး”
သမီးကတကယ့်အထန်မလေး။အဖုတ် ယက်ခံရတာကြိုက်သလ်ိုဖင်ယက်ခံရတာ လည်းကြိုက်သည်။ဖင်ဝလေးကိုဝလုံးဝိုင်း လိုက် ဖင်ဝမှအစိလေးအထိ လျှာနဲ့အပြား လိုက်ယက်ပေးသည်။မကြာခင်မှာပဲ ကျနော့်မျက်နှာကို အရည်တွေရော သေးတွေပါ ပန်းထုတ်တော့သည်။
“အား ပါးပါး ထွက်ပြီထွက်ပြီ ရှူးတွေပါ ထွက်ကုန်ပြီ အီးးးဟီးးးး အူးးးးးပါပါး ပါပါး”
“မီးလေးကွာ ပါပါးကိုသေးနဲ့ပန်းတယ်”
“ကန်တော့ ကန်တော့ ပါပါး ပါပါးယက်ပေးတာကောင်းလွန်းတော့ မထိန်းနိုင်တော့လို့ပါ ဟီးဟီး”
သေးတွေရော အရည်တွေပါရောနေတဲ့ မီးမီးအဖုတ်လေးကို ပြောင်အောင်ယက်ပေး လိုက်ပြီး မျက်နှာမှာပေကျံနေတာတွေကို သပ်ချလိုက်သည်။ဇလားထဲကရေနဲ့ မျက်နှာသစ်လိုက်သည်။ရေတွေလည်း သမီးသေးတွေနဲ့ညစ်ပတ်ကုန်တော့ ရေဖောက်ချလိုက်သည်။ကျနော် ဇလားပေါ်ထိုင်ကာ ခြေထောက်ကို ဇလားထဲချထားလိုက်သည်။ မီးမီးထလာပြီး ပေါင်ကြားထဲဒူးတုပ်ထိုင်ကာ လီးကိုဖမ်းကိုင်သည်။ပါးစပ်လေးဟလာပြီး နှုတ်ခမ်းပါးလေးနဲ့လီးကိုငုံလိုက်သည်။ ဒစ်ကိုစုပ်လုံးစုပ်သလိုစုပ်နေသည်။
“ပြွတ်ပြွတ်ပလပ် ပြွတ် ပြွတ်”
စုပ်နေရင်းဂွင်းတိုက်နေသလို လဥတွေကို လည်းခပ်ဖွဖွညှစ်ပေးသည်။မီးမီးကို ပြီးခဲ့တဲ့အပတ်တွေက လီးစုပ်နည်း သေချာသင်ပေးထားသလို သူ့အမေနဲ့ ကျနော်လိုးကြတဲ့အခါ ချောင်းကြည့် ့်နေကြမို့လီးစုပ်ကျွမ်းကျင်နေပြီဖြစ်သည်။
“ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ် ဘွတ်”
ဥနှစ်လုံးကို ဘယ်ညာအမြန်စုပ်ပြန်သည်။ လီးကိုစိမ်ပြေနပြေထိုင်စုပ်ပေးနေသည်။ စုပ်ရင်းထုပေးနေတော့ ကျနော်လည်း မနေနိုင်တော့ ။ မီးမီးပါးစပ်ထဲလရည် ပန်းထည့်ပြီး ခေါင်းကိုဖိထားလိုက်သည်။
“မြိုချလိုက် မီးလေး မြိုချလိုက် အ အ ကောင်းလိုက်တာမီးလေးရယ် ဟူးးးးး”
ကျနော် မီးမီးနဲ့ဒီလိုဖြစ်နေကြတာ သိပ်တော့မကြာသေးဘူးဗျ။
မီးမီးအဖုတ်ကိုယက်တာကတော့ သူငယ်ငယ်လေးကတည်းကပင်။ ငယ်ငယ်ကို မီးမီးဗိုက်ကလေးကို တစ်ဘူးဘူးမှုတ်ရင် အဖုတ်လေးကို တစ်ချက်တစ်ချက်မှုတ်ပေးတတ်သည်။ ငယ်ငယ်ကတည်းကလုပ်ပေးပြီး သားအဖ နှစ်ယောက်ရေအတူချိုးကြ တစ်ယောက်နဲ့ တစ်ယောက် ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ရာကနေ ဒီလိုဇာတ်လမ်းစတာပဲ။
ကျနော်က ရန်နိုင်ဦး မီးမီးက ခင်ရတီဦး။မီးမီးကသူ့အမေထက် ကျနော့်ကိုပိုခင်တွယ်သည်။ ကျနော်က ရပ်ကွက်စျေးမှာ ဆေးနဲ့စတိုးဆိုင်ဖွင့်ထားပြီး သူ့အမေ ခင်မမက ဆေးကုမ္ပဏီမှာ မန်နေဂျာ။ ကျနော်နဲ့ခင်မမက ငယ်ချစ်တွေဗျ။
သူကဆေးဝါးနဲ့ကျောင်းပြီးတော့ ကုမ္ပဏီမှာ ဝင်လုပ်ပြီးကျနော်က မိဘလက်ငုတ်လက် ဆိုင်ရှိတော့ ဆက်လုပ်ခဲ့တာ။သူနဲ့ညား တော့ သူ့ကိုဆိုင်မှာထိုင်ခိုင်းပေမယ့် မထိုင်။ရာထူးကလည်းတက်လာတော့ ကုမ္ပဏီမှာဆက်လုပ်ရင်း ဆိုင်ကိုထောက်ပံ့ သည်။ကျနော်တို့လက်ထက်မှာဆိုင်က ဟိုအရင်ကထက်ပိုတိုးတက်လာခဲ့သည်။ အလုပ်သမား ၅ ယောက်ခန့်ထားနိုင်ပြီး ဆိုင်ကိုလည်းချဲ့လာခဲ့သည်။
မီးမီးကိုမွေး တော့ မီးမီးက သူ့အမေလက်ပေါ်ထက် ကျနော့်လက်ပေါ်ကြီးခဲ့သည်။ခင်မမက နယ်တွေလည်းထွက်ရတော့ သမီးက ကျနော့်ကိုပိုခင်တွယ်သည်။ကျနော်နဲ့ လည်းတူပြီးထန်လည်းထန်သည်။ခင်မမကတော့အရှက်ကြီးပေမယ့် ကျနော်စိတ်လာတိုင်းလိုးသမျှကို အိမ်ထဲနေရာမလပ်ခံတတ်တဲ့ မယား ဝတ္တရားကြေတဲ့မိန်းမကောင်းလေးပါ။ နေမကောင်းရင်တောင် ကျနော်ထန်နေရင် မခံနိုင်လည်း မှုတ်ပေးတတ်သည်။ ပုလွေကလည်း ကျနော့်စိတ်တိုင်းကျ မှုတ်ပေးတတ်သည်။
တစ်ခါတစ်လေ ကျနော်ဖင်ကိုတောင်ယက်ပေးတတ်သည်။ အဲ့လိုမယားလေးရထားတာတောင် ခု သမီးကို လိုးချင်နေတဲ့ကျနော်က နည်းနည်းတော့ လွန်တာပေါ့နော် အဟဲ။ သမီးနဲ့ဖြစ်တာကလည်း ခင်မမကနယ် ထွက်တဲ့အခါ သမီးနဲ့အတူနေရင် ပွတ်သီးပွတ်သပ်နေပြီးစိတ်ဖြေတာကနေ စခဲ့ကြခြင်းဖြစ်သည်။
ခင်မမပြန်လာရင် လင်မယားလိုးကြတဲ့အခါ သမီးက သူ့အခန်းထဲကနေချောင်းကြည့်နေတတ် သည်။သမီးကြည့်နေမှန်းသိတော့ ပိုလိုးပြသည်။နောက်နေ့သမီးနဲ့ရေချိုးရင်း TV ကြည့်ကြရင်း ကိုင်တွယ်ပွတ်သပ်ပြီး စိတ်ကိုဆွပေးသည်။ သမီးစိတ်ပါလာပြီးခုတော့ကျနော်နဲ့ စုပ်ယက်ကြတဲ့အထိအခြေအနေဖြစ်နေပြီ။ ခင်မမနယ်ဆင်းတိုင်း အိမ်မှာ လူမရှိတိုင်း သမီးကို ဆွပေးသည်။ မလိုးရုံတစ်မယ်သာကျန်တော့သည်။
“မီးမီးငြိမ်ငြိမ်နေလေကွာ မီးမီးကောင်းအောင်လုပ်ပေးနေတယ်လေ”
“အ အ ပါပါး ဖင်ကိုမနှိုက်နဲ့လေ ဟင့်”
“နာလို့လား”
“နာပါဘူး ဖင်ထဲမှာ အီးတွေနဲ့လေပါပါးရဲ့”
“ကောင်းရောကောင်းလား”
“ကောင်းဘူး မနာပေမယ့်တစ်စို့ကြီး”
“ကောင်းလာမှာ ငြိမ်ငြိမ်နေ”
ဧည့်ခန်းထဲဆိုဖာပေါ်ထိုင်ပြီး TV ကြည့်ရင်း သမီးကိုဖင်နဲ့အဖုတ်ကိုနှိုက်ပေးနေတာဗျ။အဖုတ်ကတော့ လက်ညိုးလက်ခလယ် ဝင်နေပြီ။ဖင်ကတော့ ခုမှလက်ခလယ် စသွင်းတုန်း။သမီးကိုပေါင်ထိုင်စေပြီး နှိုက်နေတာဗျ။သမီးကလည်းကျနော့်လီးကို ကိုင်ကာဂွင်းထုနေလေသည်။ TVမှာ ဘာပြနေလဲဆိုတာစိတ်မဝင်စားကြ။ သမီးခေါင်းလေးမော့ပြီး ကျနော့်ကို မော့ကြည့်တော့ခေါင်းငုံ့ပြီး နှုတ်ခမ်းလေးကိုစုပ်နမ်းလိုက်သည်။
မီးမီးဇောက်ထိုးကိုချီပြီးခါးကိုကိုင်ဖက်ကာ အဖုတ်လေးကိုစုပ်ယက်သည်။သမီးက ကျနော့်လီးကိုစုပ်သည်။မီးတွေပိတ်လိုက်ပြီး အိပ်ခန်းထဲသွားလိုက်သည်။ လမ်းသွားရင်း သမီးအဖုတ်ကိုယက်သွားသလို သမီးကလည်းကျနော်လီးကိုစုပ်သည်။အခန်းထဲဝင်လိုက်ပြီးကုတင်ပေါ်တက်ကာ မွှေ့ယာပေါ်ပက်လက်လှဲအိပ်လိုက်သည်။
“မီးမီး ဆောင့်ဆောင့်ထိုင်ပြီး ပါပါးကိုအဖုတ်နဲ့ပွတ်စမ်း ”
“ဟုတ်ပါပါး”
မီးမီးထပြီး ကျနော်မျက်နှာကိုအဖုတ်နဲ့ပွတ် သည်။သူ့ညအိပ်ဘောင်းဘီလေးကို ချွတ်လိုက်ပြီး ကျနော်မျက်နှာပေါ်ပြန်လာ ခွသည်။ကျနော် လျှာကိုထောင်ပေးထား တော့ သူပွတ်သမျှ လျှာနဲ့ထိနေသည်။
“ကောင်းလိုက်တာပါပါးရယ်”
“လီးစုပ်အုန်းကွာ ပါပါးညောင်းပြီ”
“ဟုတ်”
“ဗလွတ် ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ”
ကျနော့်ဗိုက်ပေါ်မှောက်ပြီးလီးကိုစုပ်သည်။ သူ့ကိုအောက်ရောက်အောင်လှန်ပြီး ပါးစပ်လေးကိုလိုးသည်။ မီးမီးရဲ့ပေါင်လေး တစ်ချောင်းကိုဆွဲထောင်ပြီးအဖုတ်လေးကို ကုန်းစုပ်ပြီးလိုးသည်။ဖြည်းဖြည်းပေါ့။ အသက်ရှုကြပ်မှာစိုးတာကိုးဗျ။
တစ်ချက်ခြင်းလိုးနေရင်း လီးကိုအာခေါင်ထဲ ရောက်အောင်သွင်းမိသည်။သွင်းရင်း စိတ်ကပါလာသည်။သူကလည်း အလေ့အကျင့်မရှိ ကျနော်လည်း သူ့အမေကိုတော့ အဲ့လိုမလုပ်ဖူးဘူးဗျ။ ကျနော်လည်းထန်လာသလို မီးမီးကလည်း ဖအေတူလေဗျာ။အဖုတ်မှာအရည်ကရွှဲလို့။
“မီးမီး ရလား ရရင်ထပ်သွင်းမယ် ရရင် ပါပါးပေါင်ကိုတစ်ချက်ပုတ် မရရင် ပေါင်ကိုခပ်မြန်မြန်ပုတ်”
ပေါင်ကိုတစ်ချက်ပုတ်သည်။ လီးထိပ်ကလည်ချောင်းထဲပါရောက်သွား သည်။မတော်လို့တစ်ခုခုဖြစ်မှာစိုးတာနဲ့ ပြန်ထုတ်လိုက်သည်။အပေါ်ကထည့်တာ ပိုလွယ်မလားလို့။
“မီးမီး ပါပါးအိပ်ပေးမယ် ကုန်းစုပ်”
“အဟွတ်အဟွတ် ဟုတ် ပါပါး”
ကျနော်ပက်လက်လှန်ပေးတော့ လီးကိုပြန်စုပ်သည်။စုပ်ရင်း တံတွေးတွေက စည်းခုံရွှဲလာသည်။လည်ချောင်းထဲ လီးထိပ်ရောက်လို့မီးမီးပါးစပ်က ကျနော့် စည်းခုံမှာရောက်နေပြီ။ကျနော် အံ့သြမိသည်။ ၇ လက်မရှည်ပြီးအလုံးက ၂ လက်မနီးပါးရှိတဲ့ကျနော့်လီးတစ်ချောင်း စလုံး မီးမီးပါးစပ်ထဲရောက်နေပြီလေ။ မီးမီးပါးစပ်လေးကပြဲလို့မျက်ရည်လေးတွေ ကလည်းဝဲလို့ ကျနော့်ကိုမော့ကြည့်သည်။
ကျနော့်က သူ့ဆံပင်လေးကိုစုကိုင်ပြီး ဖိထားသည်။မီးမီးက လီးကိုပြန်ထုတ်လိုက် သွင်းလိုက်နဲ့ လုပ်ပေးသည်။ကျနော်လည်း ကော့ထိုးပေးသည်။ကျနော်ကြာကြာ မတောင့်ခံနိုင်တော့ပါ။လရည်တွေ တစ်ဖျောဖျောနဲ့ သမီးလည်းချောင်းထဲပန်း ထည့်လိုက်မိတော့သည်။
“အူးးး အားလားလား ကောင်းလိုက်တာ မီးလေးရယ် အိုး ကောင်းတာကွာ”
လီးကိုဆွဲထုတ်တော့ ဟင်းးးးဆိုပြီး အသက်ရှုပြီးအမောဖြေနေသည်။
“ကောင်းလားပါပါး”
“ကောင်းတာပေါ့ကွယ် မားမားတောင် ဒီလိုမလုပ်ပေးဖူးဘူးကွ ဒီတစ်ခါ တော်တော်ကောင်းတယ် အီစိမ့်နေတာပဲ”
မီးမီးပါးစပ်ထဲကထွက်လာတဲ့လီးကတော့ ပျော့ခွေလို့။တံတွေးတွေလည်းရွှဲလို့။ မီးမီးက တံတွေးတွေပြောင်အောင် ယက်သည်။ တံတွေးလည်းပြောင်ရော လီးက ပြန်မာလာသည်။
“ဟင် ပါပါးဟာကလည်း ခုလေးတင်ပဲ ပြီးထားတာကို ပြန်မာလာပြန်ပြီ”
“မီးလေးစုပ်ပေးတာကောင်းတာကိုးကွ”
“မီးကိုလည်းယက်ပေးအုန်းလေ”
“အော်အေး လာလာ ဒီတစ်ခါ ဖင်ပူးတောင်းထောင်လိုက် လက်နောက်ပစ်ပြီး ဖင်လေးကိုဖြဲထား”
“ဟုတ် ပါပါး”
သမီးဖြဲပေးထားတဲ့ဖင်လေးကို ဝလုံးဝိုင်းကာယက်ပြီး အပြားလိုက် ယက်သည်။ အဖုတ်ကိုမယက်ဘဲ ဖင်ကိုချည်းပဲယက်သည်။
“ယားတယ်ပါပါး အ ယက်ယက် ယားပေမယ့်ကောင်းတယ်မခွာနဲ့”
ဖင်ကိုယက်ရင်းအဖုတ်လေးကိုနှိုက်သည်။ မကြာလိုက်ပါ။ သမီးအဖုတ်ကအရည်တွေ ပန်းထုတ်တော့သည်။ထွက်ခါနီးမှာအဝနား ပါးစပ်နဲ့တေ့ပေးထားလိုက်သည်။ ထွက်လာသမျှက ကျနော့်ပါးစပ်ထဲ အကုန်ရောက်လာပြီးမြိုချလိုက်သည်။
ဒီနေ့က သမီးရော ကျနော်ပါ တစ်ချီဆီ ပြီးပြီမို့နားလိုက်သည်။သမီးဘောင်းဘီ ဝတ်ပေးသလို ကျနော်လည်း ပုဆိုးဝတ် လိုကိသည်။သမီးကကျနော့်ရင်ခွင်ထဲ တိုးဝင်လာသည်။ကျနော်လည်း ပြန်ဖက်လိုက်ပြီးအိပ်လိုက်တော့သည်။ သမီးကိုအပေါက်တွေချဲ့လာတာ တော်တော်လေးခရီးရောက်လာပြီ။ သမီးရဲ့အပျိုစင်ပန်းကိုလည်း ဆွတ်ခူးတော့ မယ်။ကျနော့်လီးကိုမခံနိုင်ဘဲကွဲမှာစိုးလို့ လက်နဲ့ကျင့်ပေးလာတာ လနဲ့ချီလာပြီ။
အိမ်မှာရောင်းဖို့သိမ်းထားတဲ့လိင်တံအတု တွေရှိပေမယ့် သမီးကိုအစစ်နဲ့ပဲ တွေ့စေချင်သည်။လက်ကတော့ တော်သေးတာပေါ့ဗျာ။ အဖုတ်ကတော့ လက် ၂ ချောင်းဒဏ်ခံနိုင်ပြီ။ ဖင်ကတော့ လက်ခလယ်အစအဆုံး ဝင်ထွက်နိုင်နေပြီ။သမီးကို ၂ ပေါက်စလုံး လိုးဖို့ကြံထားသည်။ခုထိတော့လက်နဲ့ပဲ နှစ်ပါးသွားတုန်း။
ဒီတစ်ခါသူ့အမေ နယ်ထွက်ရင် အပျိုပန်းကိုခူးဖို့ တွေးထားသည်။ခုရက်ပိုင်း ခင်မမက အိမ်မှာရှိနေတော့ မလွတ်လပ်။ အဲ့ကြားထဲ ကပ်တိုးလေးဖင်နှိုက်သည်။မနေ့ကဆို သမီးပုလွေပေးနေတုန်းခင်မမပြန်ရောက် လာတာ ကံကောင်းလို့မိတော့မလို့။ နောက်ဖေးအဝတ်လျော်စက်နဲ့ဗီရိုကြားမှာ အဝတ်လျော်သလိုနဲ့သမီးကပုဆိုးထဲဝင်ပြီး ပုလွေပေးနေတာ။ခင်မမရောက်တော့ တန်းလန်းကြီး။
“ကို ခင်မပြန်ရောက်ပြီ အဝတ်လျော်နေတာလား သမီးရော”
“အေး မိန်းမ မင်းနောက်ကျတယ်ဒီနေ့ သမီးလား သူ့အခန်းထဲရှိမှာပေါ့”
” ဟုတ်တယ်ကိုရေ ရုံးမှာနယ်ကစာရင်းတွေ စစ်နေရလို့ပြီးမှပြောမယ် ကိုရေ ရှူးပေါက်ချင်လာပြီ လမ်းမှာကတည်းက အောင့်ထားတာ”
တော်သေးတယ် ခင်မမက အိမ်သာထဲဝင် သွားလို့။ကျနော်လည်းယောင်ယမ်းပြီး သမီးကိုသူ့အခန်းထဲမှာလို့ပြောလိုက် သည်။ ခင်မမအိမ်သာထဲဝင်တော့မှသမီးကို ပုဆိုးအောက်ထုတ်ရသည်။
” မီးမီး မြန်မြန်သွားအခန်းထဲ အသံမကြားစေနဲ့”
“ဟုတ်ပါပါး”
မသွားခင်ဖက်နမ်းသွားသေးသည်။ အဖြစ်အပျက်က ၃ မိနစ်တောင် မကြာပေမယ့် ရင်တော့တော်တော်ကြာ တုန်သွားသည်။အဲ့ကတည်းက ကျနော်ရောသမီးပါ အဲ့လိုခိုးလုပ်ရတာလေးကိုကြိုက်လာပြီး ခင်မမရှိနေတာတောင်အလစ်လေးမှာ စုပ်ယက်ကြသည်။အားတိုင်းသမီးနဲ့စုပ် ယက် ညဆို ခင်မမကိုအမုန်းဗျင်းသည်။ ညတိုင်းလိုလိုပဲဗျင်းတာ။ ၁၅ နှစ်လောက် အလိုးခံလာတဲ့စောက်ဖုတ်ကမနက်ဆို ိုပေါင်တွေနာ ခါးတွေကိုက်လို့တဲ့။
“ကို ဘာဖြစ်နေလဲကွာ ခင်မသေတော့မယ် နေ့တိုင်းပဲ ဟွန့် တစ်ညကိုအနည်းလေး ၂ ချီပဲ အဟင့် လိုးနိုင်လွန်းသူကြီး တောင်တောင်လွန်းတယ် ဆေးတွေများစားနေသလားဟင်”
“မစားပါဘူးကွာ မိန်းမက တစ်နေ့တစ်ခြား ပိုပိုလှလှလာလို့ပါကွ”
“ကိုနော် ဒီလောက်ဝနေတာကို”
“နည်းနည်းပါကွာ ဒီထက်တော့မဝစေနဲ့ ခုအနေလေးက လိုးလို့ပိုကောင်းတယ်”
“ကိုကသာကောင်းတာ ခင်မတော့ မနက်ဆိုအဖုတ်နာ ခါးကိုက်ပဲ” ။
“ကောင်းရောမကောင်းဘူးလား”
“ကောင်းတာ့ကောင်းတာပေါ့ကိုရယ် လျော့ပါနော် မီးမီးလည်းရှိနေတာကို ချောင်းကြည့်နေမှဖြင့်ခက်မယ်”
“သူလည်းအရွယ်ရောက်လာပြီပဲကွာ အတွေ့အကြုံရတာပေါ့ ကြည့်ပါစေ”
“ကိုနော် မီးမီးကိုလွှတ်မထားနဲ့နော် မတော်တရော်နဲ့တွေ့ကုန်မှ”
“သမီးကလိမ္မာပါတယ်ကွ ကဲကွာ လီးစုပ်ပေး လုပ်အုန်းမယ်”
“ဟာကွာ ကိုနော် နာနေပြီ ခုပဲ ၂ ချီပြီးထားတာလေ မှုတ်ပဲမှုတ်ပေးတော့မယ် လုပ်နဲ့တော့ ညလည်းနက်နေပြီ မနက်လည်း ရုံးစောစောသွားရမှာ နော် နော်လို့”
“အင်းပါ အင်းပါ ကဲစုပ်”
“ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဘလွတ် ဗြွတ်”
သမီးသာအပျိုဖြစ်နေတာ ခင်မမတို့က အိပ်ယာထဲနဲ့အလိုးခံချိန်ဆိုကလေးလို ချွဲတုန်းဗျ။သူကချွဲ ကျနော်ကလည်း အသည်းယားပြီး အသားကုန်လိုးတာပေါ့။သမီးကလည်းချောင်းကြည့်ပြီးသူ့အဖုတ်ကိုနှိုက်တယ်တဲ့။ကျောင်းသွားခါနီးဆို သူ့ကိုတစ်ချီပြီးအောင်ယက်ပေးသလို သူကလည်းတစ်ချီပြန်မှုတ်ပေးသည်။ ဒီတစ်ခါ ခင်မမနယ်ထွက်ရင်တော့ သမီးကိုအပီကိုင်ပြီဗျာ။
“ကို ပြောစရာရှိလို့”
“အင်းပြောလေ”
“ခင်မနယ်သွားရမယ်ကို မြိတ်ကို တပတ်ကျော်ကြာမယ်”
“တပတ်တောင် ဘာလို့လဲ”
“ဟို ရုံးဖွင့်ပြီး ရက်တိုသင်တန်းပါ ပေးရမယ်ကို ရုံးကိုအထိုင်ချပေးပြီး ပြန်လာမယ်”
“အာ့ဆို ကိုတော့ငတ်ပြီပေါ့ တစ်ပတ်ဆယ်ရက်လောက်”
“အဝကျွေးသွားမှာပေါ့ကိုရယ် နက်ဖြန်လည်း ရုံးပိတ်တာပဲ ကိုစိတ်ကြိုက် ကို့သဘော ကိုလိုချင်နေတဲ့ ဖင်လည်းချလေနော် နော်လို့”။
“တကယ်နော် ပျော်တာကွာ ဖင်ချရတော့မယ် ဟေးးး”
“ကိုကလည်းကလေးကျနေတာပဲ မီးမီးတောင်အပျိုဖြစ်နေပြီလေ”
“ကဲပါကလေးကို အဝကျွေးတော့ ခုစမယ်အဝတ်တွေတစ်ခါတည်းထည့်”
“ဟာ သဘက်ခါမှသွားလေ နက်ဖြန်မှ ထည့်မယ်လေကွာ”
“မရဘူး ခုချိန်မှာ အချိန်ကရွှေပဲ မြန်မြန်ယူလေအဝတ်တွေ တစ်ညလုံး တစ်နေ့လုံးလုပ်မယ် နက်ဖြန်မှထည့်ရင် ဖုတ်ပူးမီးတိုက်ထည့်နေရမယ် ခုထည့်”
ဘီရိုပေါ်က ခရီးဆောင်အိတ်ကြီးကို ဆွဲယူကာ အဝတ်တွေထည့်ခိုင်းသည်။
“ကိုကတော့လေ စားရတဲ့ကလေးငတ်ကို ငတ်တယ် ဆိုတဲ့အတိုင်းပဲ”
“ငတ်ငတ်ပဲကွာ ယူယူ အဝတ်တွေ”
ခင်မအဝတ်တွေကိုအိတ်ထဲယူထည့်သည်။ ကုန်းလိုက်ကွလိုက်နဲ့လုပ်နေတဲ့ခင်မကို ကြည့်ပြီးလီးကတောင်လာသည်။၃၆ ကျော်အသားဖြူဖြူ အရပ်မြင့်မြင့်နဲ့ ခပ်ချောချောခပ်တောင့်တောင့် ကျနော့်မိန်းမခင်မမက နည်းနည်းဝလို့ ခါးလေးတုတ်လာတာကလွဲပြီး ချောမောလှပနေဆဲရှိသေးသည်။
အစကတည်းကကြီးတဲ့ဖင်က ဝလာတော့ ပိုကိတ်ပိုတောင့်လာသည်။ခင်မမအနောက် သွားပြီးဂါဝန်ရှည်ကိုဆွဲလှန်တင်ပြီးခါးမှာ ပတ်လိုက်သည်။အိပ်ခါနီးဆိုတော့ အတွင်းခံတွေချွတ်ထားသည်။ကျနော်က လည်းမကြိုက်တာသိတယ်လေ။ ဝတ်ထားရင်လည်းဖြဲပစ်တာခံရလို့ နောက်မဝတ်တော့ဘူးလေ။
“ကို ခဏစောင့်အုန်းလေ ပြီးခါနီးပြီ”
“စောင့်ဝူး ခင်မကအဝတ်တွေထည့် ကိုက အဖုတ်ထဲလီးထည့်မယ်”
“ဟွန့် ကပ်သီးကပ်သပ်နဲ့ကွာ အ”
သူ့စကားမဆုံးသေးခင်အဖုတ်ဝကို လီးတေ့ပြီးပင့်လိုးလိုက်သည်။ ဘီရိုကိုကိုင်ပြီးကျနော့်အလိုးကိုဖင်ကော့ ပေးသည်။
“အဝတ်ထည့်လေကွာ ပြီးပြီလား”
“ကျန်သေးတယ် နည်းနည်း”
“ပြီးအောင်ထည့်လေ မြန်မြန်”
ခင်မအဝတ်တွေယူလိုက်ထည့်လိုက်နဲ့ကို ကျနော်ကလည်းနောက်ကနေ ကုန်းကုန်းကွကွနဲ့လိုက်လိုးသည်။ အဝတ်တွေထည့်ပြီးတော့အိတ်ကို ဆွဲပိတ်ပြီးကုတင်ပေါ်ကတွန်းချလိုက်သည်။ ခင်မကိုလည်း ကုတင်ပေါ်တွန်းလှဲကာ အပေါ်ကတက်ခွပြီးလိုးသည်။ပေါင်ကိုစိ ဖင်ကြီးကိုဖြဲကာအဖုတ်ကိုလိုးသည်။
“အ ကို ကြပ်တယ် သေပြီ အား ဖြည်းဖြည်း အားဟားးးရှီးးးးး”
ဖင်ကိုဖြဲထားတော့ ဖင်ဝညိုတိုတိုလေးက ပေါ်လာသည်။တံတွေးတွေထွေးချပြီး လက်မတစ်ချောင်းထိုးထည့်လိုက်သည်။ တစ်ချောင်းဝင်သွားတော့တံတွေးထပ်ထွေး ပြီးနောက်တစ်ချောင်းထပ်ထည့်သည်။
“မိန်းမ ဖင်ပူးတောင်းထောင်ကွာ”
ခင်မဖင်ကိုနှိုက်ကာညှစ်ကိုင်ပြီးအဖုတ်ကို ဆောင့်ဆောင့်လိုးချသည်။ပေါင်စိထားရ တော့ လီးအဝင်ကြပ်သည်။ အဖုတ်ကြပ်ကြပ်လေးကိုလိုးနေရသလိုပင်။ ၁၅ နှစ်ကျော်အလိုးခံလာရတဲ့ခင်မအဖုတ် က အရမ်းကြီးမချောင်သေးပါ ခပ်စီးစီး အနေအထားသာရှိသေးသည်။ပေါင်စိကာ ဖင်ထောင်ပြီးလိုးခံနေရသလို ဖင်ထဲလည်း လက်မနှစ်ချောင်းအသွင်းခံထားရတော့ feel တွေတက်ပြီး ပြီးတာ ၂ ခါရှိပြီ။
“ခင်မ ကိုပြီးတော့မယ် ပါးစပ်ထဲပြီးမယ်ကွာ ပက်လက်လှန်”
“ကို့သဘောပါရှင် ကို့သဘောပါ”
အဖုတ်ထဲမှလီးဆွဲထုတ်ပြီး မျက်နှပေါ ်တက်ခွကာဂွင်းထုနေသည်။ ဥတွေစုပ် ဖင်တွေယက်ခိုင်းသည်။ ပြီးခါနီးတော့ ပါးစပ်ထဲထိုးထည့်ပြီးသူ့ဖင် နှိုက်ထားတဲ့လက်မနှစ်ချောင်းကိုပါ ပါးစပ်ထဲထည့် ဖင်ဖြဲသလိုကိုင်ဖိပြီး ဆောင့်လိုးသည်။ ကျနော့်ဖင်ကို တစ်ဖက်ဖက်လာရိုက်သည်။ ရုန်းမရ လီးကအာခေါင်ထဲဝင် မျက်လုံးလေး ပြူးပြီး တစ်ဝူးဝူးအော်နေသည်။
“ဝူးဝူးဝူး ဖက်ဖက် ဖက်ဖက်”
ပါးစပ်ကို အချက်၂၀လောက်ဆောင့်လိုးပြီး လရည်တွေပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။
“အူးး အာားးးးး ကောင်းလိုက်တာခင်မရယ် အိုးးးဟိုးဟိုးဟိုးးး ယားးးးရှီးးးးး”
လရည်ကုန်တော့မှ လီးကိုဆွဲထုတ်သည်။
“ဝေါ့ အဟွတ်အဟွတ် အဟွတ်အဟွတ် ဟောဟဲ ဟောဟဲ ကိုမကောင်းဘူးကွာ ပါးစပ်ကိုလိုးတယ် ဖင်နှိုက်ထားတဲ့ လက်ကိုပါ ပါးစပ်ထဲထည့်တယ်”
“ကိုကောင်းသွားလို့ပါကွာဟဲဟဲ လက်ကလည်း ခင်မဖင်နှိုက်ထားတဲ့ လက်ပဲလေ ဘာလဲရွံလို့လား ကို့ဖင်ကိုတောင် ယက်ပေးနေကြပဲဟာ”
“ရွံတော့ရွံပါဘူး ချီးစော်နံတယ်”
“ခင်မ ကိုတို့မီးလေးအခန်းထဲ သွားလိုးရအောင်”
“ဟာ ကိုကလည်း ပေါက်ကရတွေ သမီးနားသွားလုပ်လို့သမီးနိုးလာရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ သမီးအခန်းကလွဲပြီး ကြိုက်တဲ့နေရာလုပ်ကွာ နော်”။
“မီးလေးငယ်ငယ်ကတောင် သူ့ကို ဘေးမှာထားပြီးလိုးကြသေးတာပဲ ကို နို့စို့ရင် သူလိုက်လုစို့တာမှတ်မိလား”
“အာ့က သူငယ်ငယ်ကလေ ခု ကို့သမီးက အပျိုဖြစ်နေပြီလေ နိုးလာရင်မကောင်းပါဘူး ကိုရယ်”
“စိတ်ချမနိုးဘူး ညနေက အအေးမိထားလို့ ဆေးတိုက်ထားတယ် ခုလောက်ဆို သမီးက ဆင်အော်တောင်မနိုးတော့ဘူး”
“ကိုကလေ ရှာရှာဖွေဖွေသိပ်လုပ်တာပဲ” ။
“လာပါကွာ ထ ရေဆေးပြီး မီးလေးအခန်းမှာသွားလိုးရအောင် အတွေ့အကြုံအသစ်ပေါ့ကွာ လာ”
အမှန်တော့ မီးငယ်အိပ်နေတယ်ဆိုတာ ဟုတ်ဘူးဗျ။ကျနော်နဲ့မီးငယ်ကြံထားကြ တာ။ဟိုနေ့က ကျနော့် သူ့နို့လေးတွေကို စို့တော့ သူငယ်ငယ်က ကျနော်နဲ့ခင်မလုပ် ခဲ့တာတွေပြောပြဖြစ်တယ်။သူနဲ့နို့လုစို့တာလည်းပါတာပေါ့။အဲ့မှာ ကျနော်နဲ့ ခင်မကို သူ့ဘေးမှာလာလိုးဖို့ပူဆာတော့ တာပဲ။ခုတော့အကွက်ချထားတဲ့အတိုင်း ဖြစ်လာပြီလေ။
ခင်မကကျနော့်ကို ဖင်သာပေးမလိုးပေမယ့် ကျန်တာတော့ အမြဲ ကျနော့်အလိုကျလုပ်ပေးနေကျ။ ခုလည်း သမီးနားမှာလိုးဖို့ကို ပြောလို့ရပြီ။ အခန်းအပြင်ထွက်တော့ အောက်မှာပင်တီ။ စိုစိစိနဲ့။မီးလေးပဲနေမှာပေါ့ဗျာ။ပင်တီကို ချောင်ထဲမသိမသာကန်ထည့်လိုက်သည်။ ခုလောက်ဆို သမီးလည်းသူ့အခန်းထဲ ပျော်နေလောက်ပြီ။နောက်ခဏဆို သူ့ပါပါးနဲ့မာမားလိုးတာကို အနီးကပ်မြင် ရတော့မှာလေ။ကျနော်နဲ့ခင်မမ ရေချိုးခန်းဝင်ပြီး ရှူးပေါက်ကြကာ ဆေးကြောကြသည်။
မီးလေးကတော့ ကျနော်တို့လိုးနေကတည်းက ချောင်းနေ တာဆိုတော့ ခုလည်း ကျနော်ပြောနေတာ တွေကြားရမှာပါ။ခင်မ တွန့်ဆုတ်ဆုတ် လုပ်နေလို့ ပုခုံးလေးဖက်ပြီးခေါ်လာသည်။ မီးလေးအခန်းတံခါးကိုဖွင့်ပြီး မီးဖွင့်သည်။
“ကို ဖြစ်ပါ့မလား”
“ဖြစ်ပါတယ် လာပါ လာ ဟော့ကြည့် မီးလေးကို ထဘီနဲ့လူကတခြားစီ”
“ဟုတ်ပါ့ မိန်းကလေးတဲ့အအိပ်ငြိမ်တာ”
“အာ့ ခင်မနဲ့တူတာနေမှာ ခင်မလည်း ဟိုတုန်းကဆို ဖင်ပြောင်နေကြလေအိပ်ရင်”
“ကိုနော် ”
မီးလေးက ကုတင်ပေါ်ပက်လက်ကားယား အိပ်မောကျနေသလိုဟန်ဆောင်နေသည်။ ပေါင်ကဖြဲထားတာ့ အဖုတ်ကဟပြဲပြဲလေး ဖြစ်နေသည်။စည်းခုံလေးပေါ်မှာအမွှေးနု လေးတွေပေါက်နေပြီ။အစိလေးက အဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြားမှ ငေါက်တောက် လေးထောင်နေသည်။ခင်မအတိုင်းပင်။
“မီးလေးက ခင်မအတိုင်းပဲတွေ့လား အဖုတ်ကလည်းအကြီးကြီး အစိလေးက လည်းထောင်လို့ ”
“ဟွန့်ကိုနော် ပေါက်ကရတွေ”
“တကယ်တူတာ ပြွတ်ဘွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်”
“ဟာ ကို ဘာလုပ်တာလဲ”
“နမ်းတာလေကွာ ဘာဖြစ်လို့လဲ ငယ်ငယ်ကလည်းနမ်းနေကြပဲဟာ တွေ့လား သမီးအိပ်ပျော်နေတာ သူ့ကို ဘာလုပ်လုပ် မသိတော့ဘူး”
“ကိုနမ်းတာကြီးကလည်း သမီးအဖုတ်လေး လည်းကျွတ်ပါလာအုန်းမယ် နောက်ပြီး အဲ့လိုကြီးတော့ မနမ်းသင့်ဘူးကွာ”
“ကို့မှာ နမ်းစရာအဖုတ်ဆိုလို့ သမီးနဲ့ ခင်မအဖုတ်ပဲရှိတာကို နမ်းမှာပဲ ဘာလဲ ခင်မ သဝန်တိုတာလား ခင်မကိုပဲနမ်းရမှာပေါ့ အဲ့လိုလား”
“အဲ့လိုဟုတ်ဘူးလေ နမ်းပါရှင့် ကို့သဘောပါ ကို့သဘော”
“အာ့ဆို ခင်မက ခုသမီးအဖုတ်ကိုစုပ်နမ်းပြီး ဖင်ထောင်ထား ကို နောက်ကနေလိုးမယ် အတွေ့အကြုံအသစ်လည်း ရတာပေါ့”
ကျနော့်စကားဆို မပယ်ရှားတဲ့ခင်မက ကျနော်ပြောတဲ့အတိုင်း မီးလေးပေါင်ကြား မျက်နှာအပ်ကာ အဖုတ်လေးကိုစုပ်ယက် နေသည်။ကျနော်က ခင်မဖင်ကိုကိုင်ကာ ကျိတ်လိုးလေး တစ်ချက်ချင်းလိုးသည်။
ဖင်ဝကိုလည်း တံတွေးတစ်ထွီထွီ ထွေးချသည်။ဖင်ကိုလက်ညှိုးလက်ခလယ် ထည့်ပြီးကလိုင်းသည်။ခင်မက ဖင်သာ အချမခံသေးတာ ဖင်နှိုက်တာတော့ငြိမ်ခံ သည်။မီးလေးကမျက်လုံးဖွင့်ပြီး ကျနော့်ကို နှုတ်ခမ်းကိုက်ပြီးညုနေသည်။အိပ်ချင် ယောင်ပြန်ဆောင်နေဖို့အဆက်ပြလိုက်ပြီး ခင်မကိုလိုးသည်။ဆောင့်လိုးလေ မီးမီး အဖုတ်ကိုစုပ်လေ။
မီးလေးကလည်း feelတက်လေ။လီးကိုအဖုတ်ထဲမှဆွဲထုတ် ပြီးဖင်ဝမှာတေ့လိုက်သည်။ ဖင်ဝကပွင့်နေ တော့ လီးကိုဖိသွင်းလိုက်သည်။ “ဗြိ ဗြစ်တစ်တစ်ဘလုဘွတ်ဗြွတ် ဘုဘု” လီးကတစ်ဝက်မကဝင်သွားသည်။
“အားးး နာတယ်နာတယ်ကို သေပြီ အား ဖင်ထဲသပ်ကြီးရိုက်ထည့်ထားသလိုပဲ ကိုရေ ဖြည်းဖြည်း နာတယ် အားး”
လီးတစ်ဝက်ကျော်သွင်းပြီးတော့ တစ်ချက်ချင်းလိုးရင်း ခပ်ကြမ်းကြမ်းလိုး သည်။ခင်မဖင်နဲ့လမွှေးထိနေပြီ။ လီးလည်းအဆုံးဝင်နေပြီ။
“ကိုရေ အားးး သေပါပြီ ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် လိုးလိုး အကြိုက်သာလိုးတော့ ခင်မခံနိုင်နေပြီ အား ဖင်ပြဲလည်း ပြဲပါစေတော့ အားးး”
ခင်မ အရင်ကတည်းက ဖင်ကို အထိမခံရတဲ့အကြောင်းက ဖင်ကွဲမှာ စိုးလို့ဗျ။ကျနော်လည်း တစ်ဂျီဂျီတောင်း ပေမယ့် ခင်မကအကြောက်အကန်ညင်း တာရယ် အဖုတ်ဆို ကျနော့်စိတ်ကြိုက် အမြဲလိုလိုခံပေနေတော့ ဒါလေးတော့ အလျှော့ပေးထားလိုက်တာ။ခုတော့ ကျနော်လုပ်ချင်တာလုပ်ရပြီလေ။
ခု ခင်မဖင်နည်းနည်းတော့ကွဲသွားပေမယ့် ဖင်ခံရတဲ့အရသာကိုသိပြီးအလိုးခံနေပြီ။ သမီးကိုလည်း ထဖို့အချက်ပြလိုက်သည်။ ခင်မကဖင်ခံနေရတာကြောင့်ထန်ပြီး သမီးအခန်းမှာဖင်လိုးခံနေရတာကိုသတိမရ လွှတ်အော်နေတော့သည်။
“ဟင် မာမားနဲ့ပါပါး ”
“မာမားဖင်ကို ပါပါးလိုးနေတာမီးလေး သေချာလာကြည့်”
“ဖြည်းဖြည်းလုပ်ပါ ပါပါးရယ် မာမားအော်နေတာ သနားပါတယ်”
“သေချာနားထောင်လေ မီးလေးရ မီးလေးရဲ့မာမားက ကောင်းတယ် လိုးတဲ့ လိုးခိုင်းနေတာ ကြားလား” “ဟုတ်လားမာမား”
“ဟုတ်တယ် မီးလေး ဖင်ခံရတာနာပေမယ့် အရမ်းကောင်းတယ် အားရှီးးး ကို လိုးလိုး”
မီးမီးနဲ့ကျနော်ရဲ့စုပ်ယက်နေကြတဲ့ အခြေအနေတွေကိုဖွင့်ပြောလိုက်သည်။
“မိန်းမ ကိုဝန်ခံစရာရှိတယ်”
“အ ဘာလဲဟင် ကို အ ဆောင့်ဆောင့်”
“ကိုနဲ့သမီးလေ စုပ်ယက်နေကြတာကြာပြီ”
“ဟင် ဘယ်လို ကို ဘာဖြစ်တယ်”
“ဟုတ်တယ် ခင်မ သမီးအဖုတ်လေးကို ကိုကစုပ်ယက်ပေးသလို သမီးကလည်း ကို့ကို ပြန်စုပ်ပေးနေတာ လချီနေပြီ လိုးတော့မလိုးရသေးဘူး”
“ဟာ ကိုရယ် ဘာတွေဖြစ်ကုန်တာလဲ ကိုက သမီးကို လိုးအုန်းမလို့လားဟင် ခင်မတို့က ခွေးဇာတ်ခင်းသလိုဖြစ်ကုန် မှာပေါ့”
တစ်ချက်ချင်းပြန်လိုးပြီးခင်မကိုရှင်းပြသည်။
“မဖြစ်ပါဘူး ကို ခင်မနဲ့ဝေးနေတဲ့အချိန် သမီးလေးနဲ့စုပ်ယက်ပြီး စိတ်ဖြေနေတာ သမီးနဲ့ခင်မက ကို့ဘဝပဲ အရမ်းချစ်တယ်”
“ကိုရယ် ဟင့်ဟင့် သမီးလေး နောင်ရေးကို ဘယ်လိုလုပ်မလဲ သမီးအိမ်ထောင်ပြုရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ”
“ပြုလို့မရလည်း ကိုကတစ်သက်လုံး ချစ်သွားမှာပေါ့ ပြုတော့လည်း ပြုပါစေပေါ့ ခုတော့ ကိုသိတာက သမီးရောခင်မကိုပါ ချစ်တယ် နှစ်ယောက်စလုံးကိုလိုးမယ်”
“စိတ်မဆိုးပါနဲ့မာမားရယ် မီးလေ မာမား ပါပါးတို့နဲ့ပဲတူတူနေမယ် မာမားနဲ့ပါပါးကိုချစ်တယ် မီး အဖုတ်ရော ဖင်ရော ပါပါးအတွက်ပဲ အချိန်တန်လို့ယောကျ်ားယူလည်းပါပါး လုပ်နိုင်တဲ့အထိခဏခဏလုပ်အုန်းမှာပဲ”
“စိတ်မဆိုးပါဘူးကွယ် မာမားလည်း မီးလေးနဲ့ကို့ကိုချစ်ပါတယ် သမီးနဲ့ကို ပျော်ရင်ပြီးတာပါပဲ မာမားလည်းပျော်ပါတယ်”
“ဘုဘွတ် ဗြွတ်”
“မီးလေး လာ မာမားဖင်နဲ့အဖုတ်ကို ယက်ပေးလိုက် ”
“ဟုတ် ယက်မယ် ခုနကမီးအဖုတ်ကို မာမားယက်ပေးတာအရမ်းကောင်းတာပဲ”
“စောကြီးကတည်းကနိုးနေတာမှတ်လား”
“ဟီး ဟုတ်တယ်မာမား မာမားကိုမီးဘေးမှာ လာလိုးဖို့ပါပါးကိုပူဆာထားတာ ငယ်ငယ်ကလို မာမားနို့ကို ပါပါးနဲ့လုစို့မယ်လေ”
သမီး သူ့မာမားဖင်ကိုယက်ဖို့လာတော့ သူ့မားမားဖင်ထဲကထုတ်ထားတဲ့လီးကို စုပ်ခိုင်းလိုက်သည်။
“မီးလေး လီးစုပ်စမ်း မရွံနဲ့စုပ် ရော့ တစ်ဝက်ပဲစုပ် တစ်ဝက်ကမာမားအတွက်”
“ရွံပါဘူး ပြွတ်ဘလွတ်ပြွတ်ပြွတ်”
မီးမီးကလီးကိုတပြွတ်ပြွတ် စုပ်ပြီး ခင်မဖင်ဟောင်းလောင်းလေးနဲ့ အဖုတ်ကိုယက်ပေးနေသည်။ ကျနော်ကခင်မရှေ့မှာသွားထိုင်လိုက်သည်။
“ခင်မ သမီးယက်ပေးတာဘယ်လိုနေလဲ”
“တစ်မျိုးကြီးပဲကိုရယ် ကောင်းတယ် အိုး သမီးဖြည်းဖြည်း စပ်တယ် စပ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ကိုလိုးတာ ဖင်ကွဲသွားပြီထင်တယ်”
“နည်းနည်းပါ မာမားရယ် ပါပါးကအရမ်းလိုး တာကိုး မီးကိုလိုးရင် ဖြည်းဖြည်းတော့ လိုးနော်ပါပါး”
“အေးပါမီးလေးရယ် ”
မီးမီးက လျှာလေးကိုစုချွန်ပြီး ခင်မဖင်ထဲ ဝင်သလောက်သွင်းနေသည်။
“မီးလေးလာတော့ ပါပါးလိုးတော့မယ် ခင်မ မီးလေးကိုယက်ပေးလိုက်ကွာ”
ကျနော်နဲ့မီးမီးနေရာချိန်းလိုက်ကြသည်။
“မာမား ယက်ယက် ကောင်းတယ် မီး ပြီးပြီ အီးးးး”
မီးမီးက ခင်မမျက်နှာကို အရည်တွေနဲ့ပန်းထုတ်ကာ ပြီးသွားတော့သည်။
“ကို လိုးလိုး ခင်မပြီးပြီ အားအီးအူးးး”
ကျနော်လည်းခင်မဖင်ကို အချက် ၃၀ ကျော် ဆောင့်ဆောင့်လိုးပြီးလရည်တွေဖင်ထဲပန်းထည့်လိုက်သည်။
“မာမား မီးကို ပါပါးလရည်ကျွေး”
“မာမားဖင်ထဲမှာလေကွယ်”
“မီးအိပ်ပေးမယ် ပါးစပ်ထဲညှစ်ချပေး”
ခင်မကမီးလေးမျက်နှာပေါ ်ခွထိုင်ပြီး ဖင်ထဲကလရည်တွေကိုညှစ်ချသည်။
“ဗြစ်ဗြစ်ဗွီးဘုဘွတ်ဗြိ”
“တော်သေးတယ် မီးလေးရယ် မာမားခုနကကအီးပါထားလို့”
ခင်မဖင်ထဲကထွက်လာတဲ့ ကျနော်လရည်တွေကို မီးမီးကငုံထားပြီးခင်မကိုနမ်းကာပြန်ကျွေးနေသည်။ကျနော့်လီးကိုလည်းတစ်ယောက်တစ်ဝက်စီဝိုင်းစုပ် ပြီးသန့်ရှင်းနေကြတော့သည်။ မီးမီးရဲ့ပါပါး-၄ မီးမီးရဲ့ပါပါး-၄ ဘူးခါးသီးရေးသည်။ ခုတော့ကျနော့်စိတ်တိုင်းကျဖြစ်ပြီလေ။
မီးမီးကိုခင်မမရှေ့မှာလိုးခွင့်ရပြီ။ဒီနေ့ဟာ ကျနော်ဘဝမှာရင်ခုန်စိတ်လှုပ်ရှားပြီး ပျော်တဲ့နေပါပဲ။မီးမီးနဲ့ခိုးပြီးစုပ်ယက်စရာ မလိုတော့ဘူး။ပါမစ်ရပြီလေ အေးဆေးပေါ့။ ခင်မမရှေ့မှာမီးမီးကိုလိုးရမှာ ဖီးလ် တစ်မျိုး တော့ဖြစ်သားဗျ။ပြောမပြတတ်အောင် ပျော်သလို စိတ်လည်းလှုပ်ရှားမိသည်။ အတွေ့အကြုံအသစ်ကြောင့်လီးကပို တောင်လာသလို ခင်မမနဲ့မီးလေးလည်း စိတ်လှုပ်ရှားနေကြပုံရသည်။
မီးမီးကခင်မမ ပေါင်ကိုခေါင်းအုန်းအိပ်ပြီး ခြေထောက်ကိုမြှောက်ကာကားထားသည်။ လက်တွေက နည်းနည်းတွဲချင်နေတဲ့ သူ့မာမားနို့တွေကိုလှမ်းကိုင်ထားသည်။ ခင်မမက မီးမီးခြေသလုံးကိုကိုင်ပြီးထိန်း ထားသည်။ကျနော်လိုးဖို့မီးမီးအဖုတ်လေး ကိုဖြဲပေးထားသလိုပင်။မီးမီးဖင်လေးကို မကာအဖုတ်ဝမှာလီးတေ့လိုက်သည်။
“ပါပါး ဖြည်းဖြည်းလုပ်နော် ”
“အင်းပါမီးလေးရဲ့”
“ဟုတ်တယ်ကို မီးလေးကနုငယ်သေးတယ် သိပ်မကြမ်းနဲ့နော်”
“အေးပါမိန်းမရ ကိုမကြမ်းပါဘူးကွ မီးမီးကောင်းအောင်ပဲလုပ်ပေးမှာ ကဲစပြီနော် မီးလေးငြိမ်ငြိမ်နေ ခင်မ ခြေထောက်ကိုထိန်းထား”
“ဗြစ်ဗြစ်ဗြစ် အားး ပါပါး နာတယ်”
မီးလေးကသူ့မာမားအပျိုတုန်းကလိုပင် အဖုတ်ဝကျဉ်းကျဉ်းလေး။
“ဗြစ်တစ်တစ်တစ်ဗြွတ် အားးးအီးးး”
ဒစ်ခေါင်းတော့ဝင်သွားပြီ။
“ကြပ်တယ်ပါပါး ကြပ်တယ် အင့်”
“ငြိမ်ငြိမ်နေမီးလေး အသက်ကိုမှန်မှန်ရှု”
မီးမီးကခင်မနို့နှစ်လုံးကိုဖြစ်ညှစ်နေသည်။ သူ့မာမားပေါင်ခြံမှာအိပ်ရင်းအဖုတ်ကို လှမ်းကိုက်သည်။
“အား မီးလေး မကိုက်နဲ့လေ သေပါပြီ”
“ဆောရီးမာမား ယောင်သွားလို့”
မီးမီးရဲ့ကျဉ်းကြပ်လှတဲ့အပျိုစင်နုနု အဖုတ်လေးကို လိုးရတာ အရင်က သူ့မာမားနဲ့မင်္ဂလာဦးညမှာ လိုးခဲ့တာကို သတိရမိသည်။မီးမီးကအမေတူဆိုတော့ ခင်မအငယ်စားလေးကိုတစ်ကျော့ပြန် လိုးနေရသလိုပင်။ကြပ်ပေမယ့် ကျနော်လက်နဲ့ကလိပေးထားလို့ မကွဲပြဲဘဲခံနိုင်ရည်ရှိနေသည်။တချက်ချင်း အသွင်းအထုတ်လုပ်ရင်းလီးထိပ်ကအမှေး ပါးကိုထောက်လာသည်။
“ခင်မရေ သေချာကိုင်ထားတော့ မီးလေးရဲ့အမှေးပါးကိုဖောက်တော့မယ်”
လိုးနေရင်းမီးမီးကိုတစ်ချက်ကုန်းနမ်း လိုက်သည်။နို့သေးသေးလေးတွေကိုစို့ပေး သည်။နို့လေးတွေကစူပြီးကြီးချင်နေပြီ။လိမ္မော်သီးတစ်ခြမ်းဖြတ်ပြီးတင်ထားသည့် အတိုင်းပင်။အထဲမြုတ်နေတဲ့နို့သီးလေးကို လျှာနဲ့ကလော်ထုတ်သည်။
“အား ဟာားး ပါပါး ယားတယ် မစို့နဲ့”
“ပြွတ်ပလပ်ပလပ်ပြွတ်”
မီးမီးအာရုံနို့ကိုရောက်နေတုန်း လီးကို အဖုတ်ဝနားထုတ်ကာ အားထည့်ပြီး တစ်ဆုံးလိုးသွင်းလိုက်သည်။ “အားးးးး ပါပါးးသေပါပြီ အားးး အီးဟီးးး”
လီးကအဖုတ်ထဲအဆုံးဝင်ပြီးသားအိမ်ဝပါ ဒုတ်ကနဲပြေးဆောင့်သည်။ဆက်မလိုးသေးဘဲငြိမ်နေပြီးနို့လေးတွေကိုပဲဖိစို့ပေးသည်။ သမီးအသံငြိမ်သွားမှပြန်စလိုးသည်။ မီးမီးအရည်တွေစို့လာတော့ လီးအဝင်အထွက်ချောလာသည်။
“အဟားးး အားးရှီး ပါပါး လိုးပါ မြန်မြန်လေး အားး ထိတယ် အီးးးး လိုးပါ ပါပါးးး”
“ဟင်းးး ကိုရေ သမီးကတော့မလွယ်ဘူး”
“အာ့ ခင်မနဲ့တူတာလေ အစကနာတယ် အော် ပြီးရင်အတင်းလိုးခိုင်းတာလေ”
“ကိုနော် ထန်တာကကိုနဲ့တူတာ”
“အားး မာမားရော ပါပါးရောနဲ့ပါတူတာလို့ မီးတို့အမြဲဒီလိုပဲလိုးကြမယ်နော် အာ့မှ မာမားလည်းသက်သာမှာ” “ဒါပေါ့သမီးရယ် ချစ်ဖို့ကောင်းတာကွာ ပါပါးကလည်းအမြဲလိုးပေးမှာ”
“ကိုနဲ့သမီးနော် တော်တော် အတိုင်အဖောက်ညီနေကြတယ်”
“အာ့မှခင်မ နယ်ဆင်းတဲ့အခါ ကိုလက်သမားမလုပ်ရမှာပေါ့ကွ”
“ဟင်း ကိုနော် ကိုက ခင်မနယ်ဆင်းတိုင်း ငြိမ်နေလို့လား သမီးကိုကလိနေတာလေ ခုဆို ခင်မနယ်ဆင်းတိုင်းသမီးကိုနေ့တိုင်း လိုးတော့မှာမှတ်လား”
“ဟဲဟဲ ဒါပေါ့ခင်မရ နေ့တိုင်းပေါ့ နော်မီးလေး”
“ဟီးးး ဟုတ်တာပေါ့ပါပါးရဲ့ ပါပါးမလိုးရင်မီးကပြန်လိုးမှာ ”
“သမီးနော် တော်တော်ရွနေ အထန်မလေး”
သမီးကအလိုးခံနိုင်နေပြီမို့ခါးလေးကိုညှစ် ကိုင်ကာ စိတ်ကြိုက်လိုးတော့သည်။ အပျိုမလေးစပ်ပတ်ကကြပ်ထုတ်နေသည်။ ခင်မကတစ်မျိုးလိုးကောင်းသလိုမီးလေး ကလည်းတစ်မျိုးလိုးကောင်းသည်။
“အ အ ပါပါးဆောင့် ဆောင့် ဆောင့် မီး ပြီးပြီ အီးးးးးး”
သမီးပြီးတော့ ခင်မကိုလိုးသည်။မီးမီးက သူ့အမေပေါ ်69ခွကာ သူ့အမေအစိကို စုပ်နေသည်။ခင်မကလည်းမီးလေးကို ယက်ပေးနေသည်။ခင်မဖင်ကနေစလိုးပြီး အဖုတ်ကိုလိုးလိုက် သမီးစုပ်ပေးတာခံလိုက် နဲ့လိုးသည်။ခင်မကိုတစ်ချီပြီးအောင်လိုးပြီး ပုံစံတစ်မျိုးပြောင်းချင်တာနဲ့ မီးလေးကိုခင်မနဲ့အဖုတ်ခြင်းပွတ်ခိုင်းသည်။ မီးလေးကခင်မနို့ကိုစို့လိုက် နှုတ်ခမ်းခြင်း နမ်းလိုက်လုပ်သည်။ကျနော်ကအဖုတ် ၂ ခုကြားလီးလျှိုပြီးလိုးသည်။
ကျနော်လည်းအချက် ၂၀ ခန့်ဆောင့်လိုက်ပြီးလရည်တွေ ပန်းထုတ်လိုက်တော့သည်။တစ်ယောက် ဗိုက်မှာပေနေတဲ့လရည်ကိုတစ်ယောက် ယက်နေကြသည်။ခင်မနဲ့သမီးကို တစ်ညလုံးတစ်နေ့လုံးနီးပါးပစ်လိုက်သည်။ သမီးကိုအဖုတ်ပဲလိုးပြီးဖင်ကိုမလိုးသေး ခင်မနယ်သွားမှအပီကိုလိုးပစ်မည်။
ခင်မနယ်ထွက်တော့ ဖင်ကျိန်းအဖုတ်နာပြီး ကွတကွတနဲ့ထွက်သွားသည်။မသွားခင် တောင် ကားမလာကြိုခင်လေး စာကလေးလိုး လိုးလွှတ်လိုက်သည်။ ဆက်တီမှာဖင်ကုန်းခိုင်းပြီးထဘီ ပင်တီကို ဒူးအထိဆွဲချပြီးလိုးတာလေ။ သမီးကကျောင်းသွားတော့ ခင်မကိုဘဲဖင်နဲ့အဖုတ်ကိုဆော်ပြီး လရည်ဖင်ထဲထည့်ပေးလိုက်သည်။ ကားလာတော့ရေဆေးဖို့အချိန်မရှိတော့။ပင်တီလေးနဲ့ထဘီကိုဆွဲသပ်သပ်ရပ်ရပ် ပြန်ဝတ်ကာ သွားသည်။
“ကို ခင်မ မရှိတုန်း မီးလေးကိုစွတ်လိုးမနေနဲ့နော် သမီးကငယ်သေးတယ်”
“အေးပါကွာ တစ်ရက် ၂ ချီလောက်ပဲ ကဲ သွားတော့လေ ကားလာပြီ”
“ကို ချစ်တယ်နော်”
“အင်း ကိုလည်းချစ်တယ် မွ”
“ပါပါး မီးပြန်လာပြီ မာမားသွားပြီလား”
“အင်းသွားပြီ နေ့လည် ၂ ချက်ထိုးက မီးလေး လာ ရေချိုးစို့ ရေသောက်အုန်း ”
“ပါပါးကလည်း ခုမှရောက်တာကို ရှူးပေါက်ချင်တယ် ရှူးပေါက်ချင်တယ်”
မီးလေးအိမ်သာဝင်တော့ ကျနော် လိုက်ဝင်သည်။
“ဟင် ပါပါး ဘာလုပ်မို့လဲ မီး ရှူးပေါက်မလို့ပါဆို”
“ပေါက်လေ ကိုယ့်ဟာကို ပါးစပ်ဟ”
“ပါပါးနော် အမောစို့အောင်လုပ်နေတယ်”
မီးလေးပါးစပ်ဝလီးတေ့ပေးလိုက်သည်။ မီးမီးကတပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေသည်။ဂွေးဥ တွေကိုလည်းစုပ်သည်။လီးကသမီးပါးစပ်ထဲ တောင်လာသည်။သမီးကိုမတ်တပ်ရပ်ခိုင်း ပြီး ရေချိုးခန်းနံရံကိုမျက်နှာအပ်ခိုင်းသည်။ ထဘီကိုခါးမှာပတ်ပြီးနောက်ကနေအဖုတ်ဝ လီးတေ့ကာလိုးတော့သည်။
“အားးးဟားးးး ပါပါး ဖြည်းဖြည်း ဖြည်းဖြည်း နာတယ် အားးး ဟင့်ဟင့် အားး”
ဖင်လေးကိုကော့ပေးပြီးအလိုးခံနေသည်။
“ပါပါး ဆောင့်ဆောင့် ကောင်းတယ် ဟင်းးးး အားးရှီးးးးး ထိတယ် အင့် အ”
“ကောင်းလိုက်တဲ့စပ်ပတ်လေးကြပ်ထုပ် နေတာပဲ ရှီးးးးဟင်းဟင်း”
ကျနော်လည်း တရှူးရှူးနဲ့သမီးကို ခပ်ကြမ်းကြမ်းလေးလိုးပစ်လိုက်သည်။ အချက် ၅၀ လောက်လိုးပြီးတော့ မီးလေးပြီးသွားသည်။
“အားးး ပါပါး ပြီးပြီ အားးးးး”
ကျနော်တော့မပြီးသေး လိုးတာခဏရပ်ပြီး မီးလေးကိုမကာ လီးမချွတ်ဘဲလှည့်သည်။ မီးမီးကိုချီပြီးပုခုံးလေးကိုထိန်းကာ ဆောင့်ချသည်။မီးမီးက ကျနော့်ခါးကို ခွပြီးခြေချိတ်ထားသည်။သူလည်းဆောင့် ချသည်။မီးမီးကိုကျောင်းစိမ်းမချွတ်ဘဲ ထဘီလှန်လိုးရတာ လိုးလို့တော့ကောင်းသား။အရသာတစ်မျိုးပေါ့။ နေ့လည်ကခင်မကိုလိုးထားလို့ တော်တော်နဲ့မပြီး။မီးလေးတော့ နောက်တစ်ခါထပ်ပြီးသည်။မီးလေး ဖလက်ပြသွားသည်။
ကျနော်လည်း ခပ်မြန်မြန်ပဲဆောင့်လိုးပြီးမီးလေးကို အောက်ချပေးကာဒူးထောက်ခိုင်းသည်။ မီးလေးမျက်နှာပေါ်ဂွင်းထုပြီးလရည်တွေ ဖြန်းပက်လိုက်သည်။လရည်ကုန်တဲ့အထိ စောင့်ပြီးလီးမှာပေကျံ ထိပ်မှာ ကျန်နေတဲ့ လရည်ကိုဘလွတ်ဆိုဆွဲစုပ်သည်။ပြီးမှ သူ့မျက်နှာပေါ်ကလရည်တွေသပ်ချကာ လျှာနဲ့ယက်နေသည်။
“ပါပါးလရည်ကအရသာအရမ်းရှိတာပဲ ချိုလည်းချိုတယ် အားလည်းရှိတယ်”
“မီးလေးကြိုက်ရင်အမြဲတိုက်မှာပေါ့ကွ ကဲထ အဝတ်တွချွတ် ရေချိုးရအောင်”
“ဟုတ် ပါပါး”
မီးမီးထလာပြီးကျနော့်လည်ပင်းကိုဖက်ကာ ခိုပြီးနှုတ်ခမ်းကိုလာစုပ်သည်။ ကျနော့်လရည်နံ့ပြန်ရနေသည်။ မီးမီးနဲ့ရေချိုးပြီး ညနေစာစားလိုက်သည်။ စာမေးပွဲနီးပြီမို့စာတွေကျက်နေသည်။ ကျနော်လည်း စာရင်းလုပ်သည်။ သူစာကျက်ပြီးတော့ ကျနော့်ကမပြီးသေး။
“ပါပါး ပြီးသေးဘူးလား မီးပြီးပြီ”
“အေးပြီးခါနီးပြီ ခဏလေးစောင့်”
ကျနော့်စာရေးခုံအောက်ကိုမီးမီးဝင်ထိုင် သည်။ကျနော့်လုံချည်အောက်ဝင်ပြီး လီးကိုဆော့လိုက် စုပ်လိုက်လုပ်နေသည်။
“မီးလေးရေ ငြိမ်ငြိမ်နေကွာ ပါပါးပြီးခါနီးပြီ”
မရတော့ ဆက်လုပ်ရင်အမှားပါတော့မည်။ နက်ဖြန်မှစာရင်းဆက်လုပ်မည်။ခုတော့ မီးမီးကိုလိုးမည်။ခုံကိုနောက်ဆုတ်ပြီး ထလိုက်သည်။မီးမီးကလုံချည်ကြားမှထွက် လာသည်။သူ့ကိုဆွဲထူပြီးကုတင်စောင်းမှာ အိပ်စေပြီး ခေါင်းလေးကို အောက်ချကာ ပါးစပ်ကိုလိုးသည်။ကျနော့် လီးတစ်ချောင်းလုံး ပါးစပ်ထဲဝင်သွားသည်။
“ဘလွတ် ဘလွတ် ဘွတ် ဝေါ့ ဘွတ်”
“ကဲထတော့မီးလေး ဖင်ထောင်ပေး”
“အဟွတ်အဟွတ် ဟုတ် ကြမ်းကြမ်း လိုးပေးနော် ပါပါး”
“လိုးမှာ စိတ်ချ ဖင်ဖြဲထား မီးလေး ဒီညအဖုတ်ရော ဖင်ပါလိုးမှာ”
“လိုးလိုး ပါပါး မာမားကိုပြဖို့ ဗီဒီယိုရိုက်ထားပါလားဟင်”
“အေးကောင်းသားကွ”
သမီးသတိပေးလို့သတိရပြီးဖုန်းကိုယူ ကင်မရာဖွင့်ပြီးစားပွဲပေါ်တင်ပြီး ချိန်ထားလိုက်သည်။မီးမီးကမွှေယာပေါ် ဖင်ပူးထောင်ပြီး လက်ကဖင်ဖြဲပေးသည်။ ဖင်ဝလေးကိုလျှာနဲ့ယက်ပြီး တံတွေး ခပ်များများထွေးချလိုက်သည်။
“ပါပါးးးယက်နဲ့တော့ လိုးပေး ဖင်လိုးပေး မာမားကိုလိုးသလိုလိုးပေးနော်”
“လိုးမယ် ကဲ လိုးပြီ”
သူ့တံတွေးတွေစိုနေတဲ့ လီးကိုဖင်ဝမှာတေ့ပြီးဖိချလိုက်သည်။
“ဗြစ် တစ်တစ်ဘုဘလွတ် ဗြစ် ဘု ဘူးးး”
“အားးးး ပါပါး ဖင်ပြဲပြီ အီးဟီးဟီး”
တံတွေးတွေကြောင့် ဖင်ထဲလီးတစ်ဝက်မက ဝင်သွားသည်။ဖင်ကိုလက်နဲ့ချဲ့ဖူးတော့လီးအဝင်မှာ ဖင်တော့မကွဲ။အစိလေးကို ချေပေးကာအနာသက်သာအောင် လုပ်ပေးသည်။
ကြမ်းချင်လာတော့ မီးမီး ဆံပင်ကိုစုကိုင်ပြီးဆွဲ ဖင်ပေါ်ခွကာ ခြေတစ်ဖက်ကျောကိုနင်ပြီး မဒိန်းကျင့်သလို ဖင်ကိုလိုးသည်။ တစ်ဖြည်းဖြည်းဖင်ထဲလီးအဆုံးဝင်သည်။ မီးလေးဖင်ဝနဲ့ကျနော့်ဆီးခုံထိအောင် တစ်ဖန်းဖန်းနဲ့ဆောင့်ဆောင့်လိုးသည်။
မီးလေးက ဖင်ကို မဒိန်းကျင့်သလို အလိုးခံနေရပေမယ့် ကြိုက်နေတဲ့ပုံ။ ဖင်ကွဲသွားသလားစစ်ကြည့်သည်။ နည်းနည်းတော့ပြဲသွားသည်။သိပ်တော့မများပါ။မီးလေးကအပြတ်ဟော့နေတော့ ကျနော်လည်းဖင်ကို အသားကုန် ကျုံးလိုးပစ်လိုက်သည်။လီးကိုဆွဲထုတ်ပြီး ကြည့်တော့ ဖင်ဝလေးဟောင်းလောင်းလေး အထဲမှာရဲရဲနီလို့။ဖင်ဝလေးထဲလျှာသွင်းပြီး ယက်ပေးလိုက်သေးသည်။
“ပါပါး မယက်နဲ့ လိုးလိုး ထန်နေပြီ လိုးးးး”
“ဘလစ် ဘုဗြစ် ဘလွတ် ဘုဘုဘွတ် ဗွပ် ဘူးးးးး ဘွတ် ဘလောက် ဗြစ်”
“အားးး နာတယ် ပါပါး ဆောင့်ဆောင့် ကောင်းလည်းကောင်းတယ် လိုး ပါပါး လိုး လိုးးး ဟီးးးအားးး ဟူးးးအူးးးး”
ကျနော့်အလိုးကိုကော့ခံပြီးတစ်ချီပြီးသွား တော့သည်။ကျနော်လည်း မီးမီးရဲ့ဖင်ပေါက် ကျဉ်းကျဉ်းလေးကို အကြိုက်လိုးလိုက်ရလို့ မထိန်းနိုင့်တော့မီးမီးနဲ့ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ပဲ ပြီးလိုက်တော့သည်။
ပြီးပါပြီ
No comments:
Post a Comment