ချစ်ပုံပြင် အပိုင်း ( ၃ )

ချစ်ပုံပြင် အပိုင်း ( ၃ )

ရေးသူ - မောင်ကျော်

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

ဘောလုံးကန်ဂျာစီလေးမ,တင်ပြီးပေါ်လာတဲ့ နို့လုံးအိအိဖြူဖြူဝင်းဝင်းကြီးကိုစို့တော့ မတင့်ကပက်လက်အိပ်ချပေးတာပေါ့။ အားကစားလဲလုပ် ကျန်းမာရေးကကောင်း နှာကလဲခပ်ကြီးကြီးဆိုတော့ ကြီးလိုက်တဲ့နို့တွေ..ဆယ့်ခုနစ်နှစ်ဆိုတဲ့အပျိုလေးနို့နဲ့မလိုက်ဖူးဆိုရင်မလွန်ဘူး။နို့လုံးကြီးတွေက ထူးမော်လက်နဲ့ဆုပ်လိုမကာမိတဲ့အပြင်စို့ရတာပါးစပ်ထဲမှာအလုံးလိုက်ကြီးပြည့် နေတယ်။

မတင့်ကလည်းကိုယ့်အိမ်မှာကိုယ့်မောင်လေးနဲ့လွတ်လွတ်လပ်လပ်ခံရတာဆိုတော့ လည်ချောင်းသံတစ်အင်းအင်းနဲ့ပေးပြီးအစို့ခံတာ။နို့စို့ခံရင်းထမီကို သူကိုယ်တိုင်ဖြည်ပြီးခြေထောက်တွေနဲ့ကန်လွှတ်ပစ်တယ်။ပေါင်တန်ကြီးတွေကဖြူဝင်းနေပြီးလေထဲမှာလှုပ်ရှားနေကြတာ သက်ထွန်းချက်ချင်းလီးရည်ထွက်ရတယ်ဆို ထွက်လောက်ပါတယ်။ထမီကိုကန်လွှင့်ပစ်ပြီးထူးမော်ကိုလက်လျှိုဖက်ထားရာကကိုယ်ပေါ်ဆွဲတင်တယ်။  

 ” လိုးတော့ကွာ..ကိုမော်လဲပထမ..မတင့်လဲ ပထမပဲ..နို့စို့ပေးတာစောက်ပတ်ကတအားရွတယ်..လိုးပေး ” 

 ” သက်ထွန်းလိုးပြီးပြီဆို..”  

 ” အာ..အဲလူကစောက်ပတ်ထဲမှဝင်အောင်မလိုးနိုင်ပဲအားမရဘူး.ရှက်ရှက်နဲ့ပြန်လာခဲ့တာ..တော်ပီ..မပြောနဲ့ အင့်. လိုး   ”

ပြောပြောဆိုဆိုပဲ ထူးမော်လီးကြီးကို စောက်ရည်တွေရွှဲနေတဲ့သူ့စောက်ခေါင်းနဲ့တေ့ပေးတယ်။ပေါင်ကြီးတွေကားရုံပဲကားထားပေးတော့ လိုးရတာသိပ်အားမရဘူး။ဒါနဲ့သူ့အပေါ်မှောက်နေရင်းပေါင်လုံးကြီးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့ဆွဲတင်တော့သူကနားလည်သွားတယ်ထင်ပါရဲ့ ။

ပေါင်တန်နှစ်ချောင်းလုံးမြှင့်တင်ပေးတယ်။အဲဒီတော့မှဖင်လုံးကြီးတွေကြွတက်လာပြီးစောက်ခေါင်းကပေါ်လာတော့ လဒစ်ဖျားကစောက်ခေါင်းထဲစီးစီးပိုင်ပိုင်ဝင်သွားရော။လဒစ်ဖျားဝင်သွားပြီဆိုမှမတင့်ရဲ့လက်တွေကသူ့ကျောပြင်ကိုသိုင်းဖက်ပြီး  

 ” ဝင်တယ်.ကိုမော်. နင့်လီးကြီးဝင်နိုင်တယ်..ထည့် ထည့်.မောင်နှစ်မလိုးရတာ အရသာပဲ.ကိုမော် နင်ငါ့ကိုကြိုက်လား ”   

ထူးမော်ကလီးတစ်ဝက်လောက်ထိဝင်သွားအောင်နှဲ့သွင်းတော့မတင့် မဲ့သွားပြီးစုပ်သပ်နေသေးတယ်။   

” ကြိုက်တာပေါ့..နင့်ဖင်ကြီးကြည့်ပြီးငါလီးတောက်နေရတာကြာပြီ..နို့တွေလဲကိုင်ချင်နေတာပဲ မောင်နှစ်မချင်းမို့လိုးရခက်နေတာ ”  

 ” အာ့..အာ့..ကိုမော်..ဖြေးဖြေးဟာ..လီးကသိပ်ကြီးတယ်. ဖြေးဖြေး.အားဟာ့အင့်..အင့်..အင့်..”   

ထူးမော်ကနို့စို့ရင်းဖင်ကြီးချွချွ ပြီးတစ်ချက်ချင်း တစ်ချက်ချင်း ဖွဖွလိုးပေးတော့ မတင့်လဒစ်အရသာသိသွားပြီ။   

” လဒစ်ကြီးကကော်ကော်ပြီးလိုးသွားတာသိပ်ကောင်းတာပဲကွာ. လိုး လိုး ”   

ကိုမော်က မတင့်ပေါင်နှစ်လုံးကို လက်မောင်းတွေနဲ့တင်ထိန်းပြီးလက်ထောက်လိုးဖို့ပြင်လိုက်တာမို့မတင့်ကစောက်ပတ်နဲ့လီးအထိုင်ကျနေအောင်ဖင်ကြီးတွေရွှေ့ရွှေ့ပြီးခိုပ်ပြင်ပေးနေတာပေါ့။  

 ” လီးအရင်းထိထည့်ဆောင့်တော့မယ်နော်..မအော်နဲ့ အမေတို့ကြားသွားမယ်”  

မတင့်ကမျက်လုံးလေးပြူးပြီး ခေါင်းတစ်ဆတ်ဆတ်ညိတ်ပြတယ်။ဒါနဲ့ လီးအရင်းထိဖိဖိသွင်းတော့ မတင့်ပါးစပ်ကြီးပွင့်ဟလာပြီးလက်ဖဝါးလေးနဲ့ဖိပိတ်ထားရော။နောက်ထပ်ဖိသွင်းတော့ရင်ပတ်ကိုလက်သီးဆုပ်လေးနဲ့တစ်ဘုံးဘုံးထုရင်းဖင်ဆုံကြီးကိုခါရမ်းနေတယ်။

တစ်ချက် ခပ်ဖိဖိပဲဆောင့်ထည့်ပြီး ဆီးခုံချင်းကပ်ထားတော့မတင့်ခေါင်းရင်းဖက်တိုးတိုးပြီးရုန်းတယ်ဆိုပေမယ့်ထူးမော်ကလိုက်ကပ်ထားပြန်တော့လီးကမကျွတ်ဘူး။ကပ်ချက်နဲ့ပဲလီးကို ဆွဲမချွတ်တမ်းအချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်လောက်ဆောင့်လိုးပေးလိုက်တော့မတင့်အလိုးခံရတဲ့အရသာကို နဲနဲလောက်လေးသဘောပေါက်လာပြီးစောက်ရည်တွေက မတရားလိုက်လာတယ်။  

 ” ကောင်းလား မတင့် “

 ” ကောင်းတယ်ကွာ..နင်သိပ်လိုးတတ်တာပဲ..တအားမိုက်တယ်. လိုး လိုးနင့်စိတ်ကြိုက်လိုး..”   

အဆင်ပြေသွားပြီဆိုတော့ လီးကိုသုံးပုံနှစ်ပုံလောက်ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးဆယ်ချက်..ဆယ့်ငါးချက်လောက်ပုံမှန်ဆောင့်လိုက်.အချက်အစိတ်လောက်သွက်သွက်ကြီးဆောင့်ပေးလိုက် အလီလီအကျော့ကျော့ဆောင့်ပေးနေတော့ မတင့်လည်းအပေးကျွမ်းလာတယ်။ဖင်ဆုံကြီးပင့်ပင့်တင်ပေးလာတတ်သလိုစောက်ပတ်ကလည်းညှစ်တတ် စုပ်တတ်လာပြီ။

အပေးအယူမျှလေ အရသာရှိလေဆိုတာကိုနားလည်လာတော့ ဖင်ဆုံကြီးဝိုက်ဝိုက်လှည့်ပြီးပိုပို ပင့်ပေးလာတယ်။စောက်ရည်ဘယ်လိုရွှဲရွှဲ အပျိုစောက်ပတ်ဆိုတော့လိုးရတာ ကျပ်ထုပ်စေးပိုင်နေတယ်။နှာကြီးတဲ့မိန်းကလေးဆိုတော့အပေးအကော့ပက်စက်တယ်။နားတယ်လို့ကိုမရှိအောင်ကော့တင်ပေးနေတာတကယ့်ကျားရိုင်းမလေးလိုပဲထန်လွန်းတယ်။

သူကသိပ်ထန်လွန်းနေတော့ ထူးမော်မညှာတော့ဘူး..လီးကိုတစ်ချောင်းလုံးဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ဒစ်နဲ့တေ့တေ့ဆောင့်လိုးပစ်တာ.သူကမဖြုံတဲ့ပြင်ဖင်ကြီးပင့်ပြီးတောင်ပြန်ပြန်လိုးပေးနေပါရောလား။ဒါနဲ့ အားရသွားပြီးစောက်ပတ်နဲ့တစ်ထွာ တစ်မိုက်အကွာလောက်ထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးအသားကုန်ဆောင့်လိုးပစ်မှ  

 ” အာ့..ကြမ်းထာ..အာ့ အာ့ ကိုမော်.အသံတအားထွက်တယ်..အာ့.အသံတွေတအားကျယ်တယ်လေ..အာ့ အာ့.ပြောမရဘူးကွာ..တအားကြမ်းတယ်.အာ့.အာ့ရော့ လိုး လိုး.ဆောင့် ရော့. အားဟား..ကောင်းလိုက်တာ..ဆောင့်.. ဆောင့်..အမေတို့တော့သိကုန်တော့မှာပဲ..အားဟာ့..အားသေပါပြီကိုမော်ရယ် “

သေပါပြီလို့သာပြောတာ.ဖင်ဆုံကြီးပင့်ပင့်ကော့တင်ပေးနေတာကမလျှော့။တစ်ချက်တစ်ချက် ဖင်ကြီးပစ်ပစ်တင်ပြီး ပြန်ပြန်လိုးနေတော့ ကိုမော်စိတိမထိန်းနိုင်လောက်အောင်ထန်လာတယ်။

ဒါနဲ့ပဲသူ့စောက်ခေါင်းဝမှာလဒစ်နဲ့တေ့တေ့ပြီးခပ်သွက်သွက်ကြီးဆယ်ချက် ဆယ့်ငါးချက်လောက်ပိတ်ပိတ်ဆောင့်ဆွလိုးတော့ဖင်ဆုံကြီးကြမ်းပေါ်ပြန်မကျနိုင်တော့အောင်ပင့်ပေးထားရော၊တစ်ချက် နှစ်ချက် သုံးလေးချက်လေညက်လီးအရင်းထိမြုပ်ဝင်သွားအောင်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်ပြီး လဒစ်နဲ့ပြန်ဆွ..အားရပါးရထပ်ဆောင့်လိုး.ဖိလိုးဆွလိုက် ဆောင့်လိုက်လိုးနေတော့လီးတစ်ချောင်းလုံးတစ်ရှိန်းရှိန်းရွတက်လာပြီးလီးရည်တွေစောက်ခေါင်းထဲကိုတစ်ဖျောဖျော တစ်ဗျစ်ဗျစ် ပန်းထည့်မိတော့တာပေါ့။  

 ” အားဟား.အားဟား ကောင်းတာကိုမော်ရာ..ကောင်းတာ..လီးရည်တွေကအများကြီးပဲ.အားရလိုက်တာ.အားဟား.မတင့်ပြီးပြန်ပြီကိုမော်ရာ..ဆောင့် အားဟာ့..ဆောင့်.တစ်ချက်လောက်အားရပါးရ ပစ်ဆောင့်ပေး..အားဟား.ကောင်း..ကောင်းလိုက်တာကိုမော်ရယ်..”  

ဖင်ကြီးပင့်တင်ထားပေးတာဖြည်းဖြည်းချင်းအိကျသွားတော့မှ   

” သက်ထွန်းလိုးတာနဲ့ ငါလိုးတာဘယ်သူလိုးတာပိုကောင်းလဲ ”  

 ” ဘာသက်ထွန်းနဲ့မှ မလိုးဖူးဘူး..ညာပြောခဲ့တာ ခိခိ ”   

မိန်းမများ ဘာကိုယုံရမယ်မသိ..   ညကတစ်ညလုံးအိပ်လို့မပျော်ဘူးခဲ့ပါဘူး။ဘယ်အိပ်ပျော်နိုင်ပါ့မလဲ..ဟိုဖက်အခန်းမှာထူးမော်နဲ့တင့်တင့်မော်ကမ္ဘာပျက်အောင်လိုးနေကြတာကိုး။နေ့လည်တုန်းကရီရီပြောပြတော့ ဒီလောက်ကြီးအလိုးသန်လိမ့်မယ်လို့မထင်ခဲ့ဘူးလေ..ညကျမှပဲ ထရံလေးတစ်ချပ်သာခြားတဲ့ဟိုဖက်အခန်းမှာသူ့အစ်မကိုပက်ပက်စက်စက်ကြီးလိုးနေတာလက်တွေ့မြင်ရကြားရကြုံရတော့မှယုံရတော့တဲ့အပြင်အားကျစိတ်ပါဖြစ်မိရတော့တယ်။

တစ်ဖုတ်ဖုတ် တစ်ဖတ်ဖတ် တစ်ပြွတ်ပြွတ် တစ်စွတ်စွတ် နဲ့ရပ်တယ် နားတယ်လို့မှမရှိတော့ပဲဥစ္စာ..မနေနိုင်လို့ထ,ချောင်းကြည့်ပါမှ ကိုယ်ပါဝင်အလိုးခံချင်စိတ်တွေဖြစ်လာမိရတော့တယ်။ကြီးလိုက်တဲ့လီးကလဲ ရီရီပြောသလိုပြောလိုက်ရရင် လက်ကောက်ဝတ်နီးနီးပါပဲ.လီးကော့လန်လန်ကြီးနဲ့ပစ် ပစ်ပြီးဆောင့်လိုးတာဆိုတော့သူ့ကိုယ်သူပဲ ဖင်လုံးကြီးလှပါတယ်ဆိုပြီးမာနတက်နေတဲ့တင့်တင့်မော်စောက်ပတ်ကြီးတောင်မှ ပြဲထွက်သွားပြီး သွေးချင်းချင်းနီရဲသွားတာမြင်လို့တောင်မကောင်းဘူး။

မိုးမလင်းခင်အိပ်ယာထ,ပြီးစျေးဆိုင်ထွက်ဖို့ပြင်တော့ထူးမော်အိပ်ယာကမသိမ်းရသေးတာမြင်လို့ခေါက်သိမ်းထားပေးပြီး ည်ီအစ်မနှစ်ယောက်စကားတစ်ပြောပြောနဲ့စျေးထွက်ခဲ့ကြတယ်။ညတုန်းကထူးမော်တို့လိုးပွဲအကြောင်းပြန်ပြောပြတော့ရီရီကအားရလွန်းလို့လက်ခုပ်လက်ဝါးတွေတီးနေပါရောလား။

” ကောင်းလိုက်တာမမရယ်.မိသားစုသိုသိုသိပ်သိပ်နဲ့ ဘဝတစ်သက်လုံးသာခုလိုလိုးသွားရရင်ပိုလို့တောင်မှအရသာရှိသေး” 

ဆိုပဲ..   ညီအစ်မနှစ်ယောက်တိုင်ပင်ထားတဲ့အတိုင်းနေ့လည်ရောက်တော့မဝိုင်းအိမ်ကိုပြန်ခဲ့တယ်။မနက်ကတည်းကအပြာစာအုပ်လေးတစ်အုပ်ကိုလည်းခေါင်းအုံးပေါ်မှောက်လျက်လေးတင်ထားပြီးသားဆိုတော့ရင်တစ်ဖိုဖိုနဲ့ပြန်ခဲ့တာပေါ့။ခြံထဲဝင်တော့ ကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်..စောက်ရည်ကစိမ့်စိမ့်ယိုနေပြီ။

လူခြေတိတ်လွန်းနေတော့ ကောင်မလေးတွေဘောလုံးပွဲသွားတာစောလှချည့်လားလို့တောင် အတွေးဝင်မိတယ်။အိမ်တံခါးဖွင့်ပြီးခြေသံမကြားအောင်တိတ်တိတ်လေးဝင်လာတာအိပ်ခန်းထဲမှာကိုယ်တော်က ပက်လက်ုကြီးလှန်ပြီးအပြာစာအုပ်ဖတ်ရင်း ပုဆိုးလှန်လီးကိုင်ဆော့နေတာကိုအခန်းတံခါးဝ,ကမြင်တော့ရင်ထဲမှာလှပ်ကနဲဖြစ်သွားတယ်။

ကတုန်ကရင်နဲ့စောက်ရည်ကစစ်ကနဲ စစ်ကနဲ စိမ့်စိမ့်ထွက်လာတာမို့ စအိုရှုံ့ ပြီးညှစ်အောင့်ထားရတာအမော။ထူးပါဘူး ဆိုပြီးစင်ပေါ်တက်လိုက်တော့ သူကကိုယ့်ဖက်လှည့်အကြည့်နဲ့ဆုံပြီး မျက်နှာကိုမြင်လိုက်ရတာ သွေးတောင်ပျက်ရတဲ့အထိရင်တုန်သွားမိတယ်..ကိုစိုးမြင့်။   

အပြာစာအုပ်ဖတ်ထားတဲ့လူဆိုတော့ လီးကြီးတစ်ထောင်ထောင်နဲ့ထ,ဆွဲပြီး မတင်ဝိုင်း ထမီကိုဇွတ်အတင်းလှန်တော့တာပဲ။ကိုယ့်လင်နဲ့ကိုယ်အလိုးခံရတာဆိုပေမယ့်နေ့ခင်းကြောင်တောင်တံခါးကြီးပွင့်နေလျက်နဲ့အလိုးခံရမှာတော့ရှက်နေမိတာပေါ့။ဒါနဲ့ပဲ ရပ်နေလျက်နဲ့ထမီကိုသူလှန်လို့မရအောင်ဇွတ်အတင်းလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဖိတွန်းချထားရတယ်..   

” အို..အို ဘယ်လိုလုပ်တာလဲကိုစိုးရဲ့..တံခါးကြီးပွင့်နေတာလေ..အို အို လှန်ပါနဲ့ဆို..ခိခိ စောက်ဖုတ်တွေပေါ်ကုန်ပါပြီခိခိ..ဖယ်အုံး တံခါးပိတ်ပေးမယ်..ဇွတ်ပဲလီးကြီးကလည်းတောင်လို့..ခ်ခ်. အိုဟိုဖယ်အုံးကွာ ထမီပါချွတ်ပေးပါ့မယ် ခိခိ ”   

ကိုစိုးမြင့်မျက်နှာက သရဲမင်းရဲစီးနေတဲ့အတိုင်းပဲ..ချွေးတွေပျံနေပြီး မျက်လုံးကြီးတွေနီနေပြီ။ဒီလိုပုံအတိုင်းသာဆိုရင်ေတာ့ အကြာဆုံးလိုးရင်ဆယ်မိနစ်ပဲ..ကံမကောင်းရင်စောက်ပတ်ထဲဝင်ဝင်ချင်းမှာဆယ်ချက် ဆယ့်ငါးချက်ဆောင့်လိုးရုံနဲ့လီးရည်တောက်တောက်ပန်းထွက်နိုင်လောက်တယ်..   

” စောက်ပတ်မလိုးဖြစ်ပဲ ငတ်နေတာကြာပြီကွမိန်းမရ..မင့်စာအုပ်ကလည်းဖတ်လို့ကောင်းမှကောင်းပါပဲလားကွာ..ဖအေနဲ့သမီးလိုးလိုက်ကြတာမှ ပက်စက်တယ်..အပြင်မှာ မိတင့်မော်ကြီးကိုများ စာအုပ်ထဲကလို တကယ်ပဲလိုးပစ်လိုက်ရရင်တော့ ဟီးဟီး”

မတင်ဝိုင်းကအိမ်တံခါးသွားပိတ်ပြီးပြန်လာရင်း

 ” ဟွန်း..သူ့သမီးပဲသူလိုးချင်နေတာ.. သိသားပဲ.ခ်ခ်..အမေနဲ့သားလိုးတဲ့အခန်းကိုလဲဖတ်ကြည့်ပါဦး..အမေ့စောက်ပတ်ကြီးကိုသားကယက်ပေးနေတာ အားရစရာကြီး..ဟီဟိ အသဲတောင်ယားတယ်စောက်ရည်တောက်တောက်ယိုတယ်ရှင့်ခိခိ..ကိုစိုး ကျွန်မကိုယက်ပေးပါလား “

စင်ပေါ်လှမ်းတက်လိုက်တော့တင်ဝိုင်းစောက်ဖုတ်ကြီးကိုဝိုးတဝါးမြင်ရရုံနဲ့ လိုးချင်လှပြီ..လီးကတောင်လှပြီ.

” မိန်းမရာ..မော်ကြီးကိုသာယက်ခိုင်းလို့ရရင်ခိုင်းလိုက်တော့..အခုလောလောဆယ်တော့လိုးချင်လှပြီ. လာ “

မွှန်နေပြီဆိုတော့ ပြောချင်တာပြောပြီးပက်လက်လှန်အိပ်ပေးလာတဲ့မတင်ဝိုင်းထမီကြီးကိုခါးပေါ်ရောက်တဲ့အထိဆွဲ ပြီးလှန်တင်လိုက်တယ်။ပေါင်လုံးပေါင်တန်အလွန်လှတဲ့မိန်းမ..ဖြူဝင်းသွယ်ဆင်းနေတဲ့ပေါင်ရင်းကြားကစောက်မွှေးထူလပြစ်နဲ့စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကိုမြင်ရတော့ဘာမှမစဉ်းစားတော့ဘူး..ပေါင်ကြီးတွေလက်နှစ်ဖက်နဲ့ပင့်တင် မဝိုင်းကိုယ်ပေါ်မှောက်လျက်လက်ထောက်ပြီးလီးကိုစောက်ခေါင်းထဲတည့်တည့်ချိန် ခါးညွှတ်ဖင်ကော့ပြီးထိုးသွင်းပစ်လိုက်တယ်။ 

လိုးနေကျစောက်ပတ်ဆိုတော့ တန်းနေတာပဲ..စောက်ရည်ကခပ်ရွှဲရွှဲနဲ့ ပလွတ်ကနဲစောက်ရည်သံပေးပြီးဝင်သွားရော။ခရီးထွက်နေတာကလည်းကြာပြီ..ကိုယ့်မိန်းမ ကိုယ်လိုးတာဆိုတော့ နုမနေ နှူးမနေတော့ဘူး..နူးညံ့ပူနွေးရွှဲအိချွဲကျိနေတဲ့ သူ့မိန်းမစောက်ခေါင်းခပ်ကျပ်ကျပ်ကြီးရဲ့ အထိအတွေ့က ဆောင့်လိုးဖို့ဖိတ်ခေါ်နေပြီဆိုတော့ အချက်နှစ်ဆယ်လောက်ပြင်းပြင်းသွက်သွက်ကြီးစိတ်ရှိသလိုဆောင့်လိုးပစ်တာပေါ့။

” အိုး ဖြေးဖြေးလေ..ထိန်းပါဦး..ထိန်းပါဦး..အင့်.အင့်.မော်ကြီးကိုတကယ်ကြီးယက်ခွင့်ပေးလိုက်မှာနော် ကိုစိုး.အင့် “

ကိုစိုးမြင့်မွှန်နေပြီလေ..။ပြီးခါနီးနေပြီ။ဒီမိန်းမ..စကားများရန်ကော ရယ်လို့ဒေါသစိတ်လေးနဲ့တအားတအားကြီး ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးထည့်လိုက်တယ်.

” အင်း.အင်း..ပေးယက်လိုက်ကွာ ..ပေးယက်လိုက်.အင့် ရော့..အလိုးပါခံပစ်လိုက်..အင့် အင့် အင့် အားဟား.သွားပြီဟေ့..အားဟား.သွားပြီ.အီးဟီး..အီး.ဟီးသွားပြီ…”

မတင်ဝိုင်း စျေးကအပြန်စိတ်ကူးယဉ်ခဲ့သမျှ တစ်ချီမှမပြီးလိုက်ရရှာပေမယ့်..သူဒီတစ်ခါတော့အပြုံးမပျက်တော့ပါဘူး။ကိုစိုးမြင့်ကနောက်တစ်ချီထပ်လိုးဖို့ သူ့စောက်ပတ်ကိုဆွလိုက်..လီးကြီးဆွလိုက်လုပ်နေပေမယ့်..သူ့လင်အကြောင်းသူသိပြီးသားပါ။

” မရရင်လဲမလိုးနဲ့တော့နော်..မော်ကြီးနဲ့ပဲခံလိုက်တော့မယ် ခိခိ ခိခိ “

ဒီတစ်ခေါက်တော့ထူးထူးဆန်းဆန်းပဲ.အဖေကအိမ်မှာဆယ်ရက်ကျော်ကျော်အထိနားသွားတယ်။နားတယ်ဆိုပေမယ့် ဖဲဝိုင်းတော့မနားဘူး။အိမ်မှာချိန်းဝိုင်းပေါ့။အဖေရောက်နေတော့ မိသော်ကသူ့အစ်မနဲ့ပြန်အိပ်ရတယ်။နေ့ရောညပါဖဲသမားတွေနဲ့လူမပြတ်တော့ ထူးမော်ဘာမှလှုပ်ရှားလို့မရဘူးပေါ့။

ဒေါ်လေးရီရီကအထာပေးပြီးခေါ်လို့ အိမ်နံဘေးကထင်းတဲထဲမှာနှစ်ချီလောက်လိုးဖြစ်ခဲ့ပေမယ့်..ဖဲရိုက်တဲ့လူတွေက သေးလာလာပေါက်နေကြတော့တစ်ချိန်မဟုတ်တစ်ချိန်မိသွားမှာစိုးရတာနဲ့ဒေါ်လေးကမပေးတော့ဘူး။သူနဲ့မလိုးဖြစ်တော့မတင့်ဖက်လှည့်ကြည့်ပြန်တာလဲသိပ်အဆင်မပြေဘူး။

ကျောင်းကအခန်းလွတ်ထဲမှာတစ်ချီပဲလိုးလိုက်မိပါတယ်..လာချောင်းတဲ့သူတွေရောက်လာလို့တက်သုတ်ရိုက်ရတာ မစွံဘူး။မောင်နှစ်မချင်းလိုးနေတုန်းမိသွားမှာကိုတော့ကြောက်ကြတယ်။   ဖဲဝိုင်းထဲကလူတွေကလဲတစ်မျိုးတွေပဲလေ။ဖဲသမားစစ်စစ်တွေရှိကြသလို ဖဲနဲ့အရက်..ဖဲနဲ့မိန်းမ နှစ်ပင်သုံးပင်ပူးတဲ့လူတွေလဲရောပါနေကြတယ်။

အဖေကဒါကို နောကျေနေအောင်သိနေပေမယ့်ဖဲကိုလဲဝာသနာကြီးပြီး.အကောက်အစားလဲမက်လောက်စရာဆိုတော့ သည်းခံသင့်တဲ့အတိုင်းအတာထက်ပိုနေတာကိုတောင်မှမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီးသည်းခံတယ်။ဖဲသမားတွေကလဲ အခွင့်အရေးကအပြည့်ယူတယ်..မတင်ဝိုင်းကိုခေါ်ခေါ်ပြီး ဇက်ကြောဆွဲခိုင်းတဲ့လူနဲ့..လက်ပျဉ်ကြောဆွဲခိုင်းတဲ့သူနဲ့..ရသမျှအမြတ်အကုန်ယူတာဆိုတော့ထူးမော်ကမကြည်ချင်တော့ဘူးလေ။

ကြည့်ရတာ သူ့အမေကလဲခပ်ပါပါများလားလို့တောင်ထင်ပြီးဒေါသထွက်မိနေတယ်။ဒီနေ့မနက်တော့ဒေါ်လေးရီရီ ဆိုင်သွားခင်းတာမို့ မီးဖိုခန်းထဲမှာအဖေနဲ့အမေပဲရှိတုန်းထူးမော်မခံစားနိုင်သမျှရင်ဖွင့်ချပစ်လိုက်တယ်..

“ ညကျ သားဧည့်ခန်းမှာမအိပ်ချင်ဘူးအေဖ..”  

ထူးမော်စကားကြားလိုက်ရတော့မတင်ဝိုင်းရင်ထဲမှာ ထိတ်ကနဲဖြစ်သွားတယ်။ဒါပေမယ့် နဲနဲလေးရိချင်လာတော့ မထိတစ်ထိပြုံးရင်း   

” ဘာဖြစ်လို့လဲသားရဲ့..အမေတောင်မှတစ်ယောက်ထဲအိပ်ရတဲ့ဥစ္စာ”   

ထူးမော်ကရိလို့ရိမှန်းမသိဘူး။  

 ” အာ..အိမ်ရှေ့ခန်းမှာ ဖဲဝိုင်းကြီးနဲ့အိပ်ရတာစိတ်မသန့်ဘူး..မသာကြီးလိုပဲ..”  

 ” ခိခိ..အမေ့အတွက်များစိုးရိမ်ပေးနေတာလားလို့..တစ်ယောက်ထဲအိပ်ရတဲ့အမေကိုတော့စိတ်မပူဘူးတဲ့ကိုစိုးရေ..ခ်ခ်”

ကိုစိုးမြင့်ကတဟားဟားရယ်ပြီး   

” အေးဟ..ငါ့သားကအိပ်ရခက်နေမှာပေါ့..ဟားဟား ဖင်ပေါ်ခေါင်းပေါ်နဲ့ဆို ငါ့ဘော်ဒါတွေကသိပ်စိတ်မချရဘူး ဟီးဟီးအေးပါကွာ.အေးပါ.ရီရီတို့အခန်းမှာသွားအိပ်ကွာ…”   

စောက်ပတ်တော့လိုးရတော့မယ်ဆိုပြီးထူးမော်ဝမ်းသာသွားတယ်။ဝင်းထိန်နေတဲ့ထူးမော်မျက်နှာကိုကြည့်ပြီးမတင်ဝိုင်းအလျင်စလိုပဲပြောလိုက်မိတာပေါ့..  

 ” အမေနဲ့လာအိပ်ပါရှင်..ဖင်ပဲပေါ်ပေါ်ခေါင်းပဲပေါ်ပေါ်..သားအမိအိပ်တာပဲလူကြားလို့ကောင်းပါတယ်.တစ်သက်လုံးပဲအိပ်အိပ် အဆန်းလုပ်လို့ ”   

သွားရော..ဆိုပြီးသက်ပြင်းကြီးချရင်းထွက်သွားခဲ့တဲ့ထူးမော်ကိုလိုက်ကြည့်ပြီးကိုစိုးမြင့်တစ်ဟားဟားရယ်တယ်။   

” ဟားဟားဟား..ငါ့သားကေတာ့ကြာအဖေ့အတိုင်းပဲ.. ဟီးဟီး..သူ့အဒေါ်နဲ့အတူအိပ်ရမယ်လို့ဆိုတုန်းကတော့မျက်နှာကြီးက ပြဲလို့..ဟီးဟီး မအေနဲ့အိပ်လို့လဲပြောလိုက်ရော.အီးမှန်သွားတဲ့အတိုင်းပဲ ဟဲဟဲ. အိပ် အိပ် မင်းအိပ်ချင်တဲ့နေရာအိပ်ပါဗျား..ဟားဟား ”  

မတင်ဝိုင်းကခပ်တည်တည်နေဖို့တော်တော်လေးကိုကျိုးစားနေရတယ်။နောက်ဆုံးမှာမနေနိုင်တော့ မျက်နှာကိုငုံ့ပြီးတစ်ခိခိရယ်ရင်း   

” မအေနဲ့အတူမအိပ်ချင်တဲ့ကလေးမျိုးတော့ ခ်ခ် နို့ ကြီးကိုလှန်တိုက်ပစ်ဦးမယ်ဒါမှမဟုတ် အိပ်ပျော်နေတုန်းလီးလှန်ချိုးထားပစ်မယ် ဟီးဟီး ”   

ဆယ်နာရီကျော်ကျော်ကပျိုးလာတဲ့ဖဲဝိုင်း..ညနေရောက်တော့အရှိန်မြင့်နေပြီ။ကျောင်းကပြန်ရောက်တော့ ရီရီ့ကိုပဲသနပ်ခါးအဖွေးသားနဲ့တွေ့လို့မီးဖိုထဲဖက်နမ်းရင်းသွေးတွေဆူလာတယ်။ရီရီလည်းအတူတူပါပဲ. လီးကြီးတစ်ကိုင်ကိုင်နဲ့ကြိတ်မနိုင်ခဲမရ..မျက်ဝန့်းတွေနီနီ နှာသီးတွေရဲရဲ..ညွန့်ညွန့်ပြန်လာတော့မှ အခန်းထဲကမချင့်မရဲထွက်ခဲ့ရတယ်။မကြာပါဘူး..အမေကခပ်စောစောပဲစျေးသိမ်းပြီးပြန်လာတော့ အမေနဲ့ရီရီတွတ်ထိုးကြပြန်ရော။

ထူးမော်ယောင်ချာချာနဲ့မိသော်တို့အနားကပ်သွားတော့ ညွန့်ညွန့်က သိသိသာသာကြီးပူးလာတယ်။အခန်းကျဉ်းလေးထဲမှာဟိုထိဒီပွတ် ရယ်ရင်းမောရင်းနို့ကြီးတွေဖွင့်ဖွင့်ပြတာလောက်ကတော့မောင်နှစ်မချင်းပဲဆိုတဲ့အခွင့်အရေးကိုခုတုံးလုပ်ပြီး သူနေ့တိုင်းပြနေကျအလုပ်ပဲလို့တောင်ပြောလို့ရနေပြီ။မိသော်ရှိရင်သူကပိုပြီးပြတတ်တာကဘာသဘောလဲလို့သိပ်နားမလည်ဘူး.မိသော်နို့ကပိုကြီးနေလို့များလားထင်မိတယ်။

ဂိုးသမားမို့ဂိုးဖန်တာလား.ဂိုးဖမ်းမှာလား တစ်ခုခုပဲဆိုတာကိုတော့ ကိုယ့်ဖက်ကိုယ်ယက်ပြီးခန့်မှန်းမိတယ်။ကိုယ့်လီးကိုလည်းသူတို့က တစ်ခါနှစ်ခါမက,မြင်ဖူးပြီးကြပြီလေ..။   မိသော်ကအိပ်တော့မယ်ဆိုလို့ ညွန့်ညွန့်နို့ကြီးမသိမသာညှစ်ပြီးပြန်ထွက်ခဲ့ရတယ်။ဒီလောက်ကတော့သူတို့မောင်နှစ်မတွေကြားမှာ နေ့စဉ်အလုပ်လိုရိုးနေပြီ။

ဖဲဝိုင်းတွေနားမှာယောင်လည်လည်လုပ်ကြည့်နေတော့ဝိုင်းကတော်တော်အရှိန်ရနေကြပြီ။အမေ့ကိုလည်းမတွေ့ရ.အဖေကလည်းလှည့်မကြည့်နိုင်လောက်အေါင်အလုပ်ရှုပ်နေပြီဆိုတော့ အိပ်ခန်းထဲကိုပဲဝင်ခဲ့တယ်။အိပ်ခန်းထဲရောက်လို့တံခါးကိုဂျက်ချပိတ်ပြီးတော့မှရင်ကခုန်လာလို့ပြန်ဖွင့်ပြီး ရေတစ်ခွက်ဆင်းသောက်ပစ်လိုက်ရသေးတယ်။အမေ့အိပ်ယာနားခြေဖွနင်းပြီးသွားတော့အသက်ရှူသံမှန်မှန်လေးကြားနေရတယ်။

အဝင်တံခါးဖက်ကိုကျောခိုင်းပြီးအိပ်နေတာဆိုတော့ခါးလေးကသိမ်ဆင်းသွားတာမို့နဂိုကဝိုင်းတစ်နေတဲ့ဖင်လုံးကြီးတွေက ပိုပြီးကားထွက်လာသလိုပဲ.။ပေါင်တန်တစ်လုံးကဖြောင့်စင်းနေပြီး အပေါ်ဖက်ပေါင်တန်ကခွအုံးကိုခွထားတော့ပေါင်နှစ်ချောင်းလုံးကိုထမီပါးပါးအောက်မှာတင်းရှင်းနေအောင်မြင်ရတယ်။ဒီဖင်လုံးကြီးတွေ ဒီပေါင်တန်ကြီးတွေကြည့်ကြည့်ပြီးလိုးချင်ခဲ့တာကြာပြီဆိုပေမယ့် အမေနဲ့သားဖြစ်နေတော့စိတ်လျှော့ထားခဲ့ရတယ်။

အခု ဖင်ကြီးနဲ့ပေါင်လုံးပေါင်တန်ကြီးတွေကိုမြင်နေရတဲ့ ပြင်တစ်အိပ်ယာထဲမှာအတူတူအိပ်ကြရမယ်ဆိုတော့ လီးကတွေးရင်းနဲ့မတ်မတ်ကြီးတောင်လာတယ်။အမေ့ကျောပြင်ကို ရင်ပတ်နဲ့ကပ် ခါးသိမ်သိမ်လေးပေါ်လက်ကလေးတစ်ဖက်တင် ဝမ်းပျဉ်းသါးအစ်အစ်ပေါ်လက်ဖဝါးနဲ့ဖက်ထားမိတော့ဖင်လုံးကြီးတွေကြားထဲလီးကြီးညှပ်သွားလို့တွန့်သွားမိတယ်။ 

ကိုစိုးမြင့်ပြန်ရောက်တဲ့နေ့လည်ကအလိုးခံလိုက်ရပြီးတဲ့နောက်ဖဲဝိုင်းတွေကဆက်တိုက်လုပ်နေတော့လူမလစ်ရတာနဲ့..အိပ်ရေးပျက်ရတာနဲ့. စိတ်မလာရတာနဲ့..အလိုးမခံရတော့တာလေးငါးရက်ရှိသွားပြီလေ။ဆာနေပြီပေါ့။ယောင်္ကျားတစ်ယောက်လုံးရှေ့မှာရှိနေပါလျက်လီးငတ်ခံနေရတယ်။မခံစားနိုင်လွန်းတော့ဖဲသမားတွေကိုအရောဝင်အပူးခံ ပလူးပလဲနဲ့ဇက်ကြော.လက်ပျဉ်ကြောဆွဲပေးရင်း ရသေ့စိတ်ဖြေအာသာပြေအောင်အကိုင် အပွတ် အနှိုက်ခံလိုက်ပေမယ့်အဲဒီကဆင့်ပွားလာပြီး အလိုးခံချင်စိတ်အထိအရှိန်တက်လာတတ်ပြန်ရော။

အနှိပ်ခံပြီးပါးစပ်ကသာလေလိုးနဲ့ လိုးတတ်ပေမယ့် တကယ်လိုးဖို့တော့မိမိရရမကျိုးစားကြပဲဖဲလောက်ပဲအာရုံထါးနေကြတာကိုမဝိုင်းကစိတ်မလာဘူး။ကြာလာတော့လည်းယောကျာင်္းတွေနဲ့အသားချင်းထိဖို့ဆိုတာကိုတောင်အလိုလိုကြောက်ပြီးကိုစိုးမြင့်အပေါ်ရော တခြားယောင်္ကျားတွေကို ပါစိတ်ကကုန်သလိုဖြစ်လာတယ်။

တကယ်တော့စိတ်ကုန်တာမဟုတ်ပါဘူး.သူခံချင်နေတဲ့အချိန်အလိုက်သိသိ ပါးပါးနပ်နပ်နဲ့လိုးဖို့မကျိုးစားကြလို့..မလိုးကြလို့စိတ်တိုနေတာပါ.။ဒီချိန်မှာ စောက်ပတ်လိုးတဲ့အရသာကိုသိခါစ,ထူးမော်ကလိုးရဖို့ခွင်ဖန်နေပြီဆိုတာတင်ဝိုင်းသိလာတယ်။အိမ်ရှေ့ခန်းမှာအိပ်မရဘူး. မအိပ်ချင်ဘူးဆိုတဲ့ပြောသံကြား ရတော့ ထူးမော်သူ့အဖေကိုခွင်ဆင်နေပြီဆိုတာမဝိုင်းသိတာပော့။

ဒီကောင်လေးအသက်ငယ်သလောက် လီးကြီးသလို..လီးကြီးသလောက်လည်း တော်တော်အကြံကြီးတဲ့ကောင်လေး..ခိခိ။သူ့မျက်နှာတစ်ခုလုံးမှတ်လောက်သားလေါက်ဖြစ်သွားအောင်ကို စောက်ပတ်နဲ့ပွတ်ပစ်လိုက်ဦးမယ်    သိပ်တောင်ညဉ့်မနက်သေးဘူး.တံခါးဖွင့်ပြီးအခန်းထဲဝင်လာသံ..တံခါးပိတ်သံတွေကြားရတော့မှဒီညအလိုးခံရဖို့သေချာပြီဆိုပြီးသက်ပြင်းချနိုင်တယ်။

လိုးမယ့်သူကကိုယ်မွေးထားတဲ့ ကိုယ့်သားကိုယ်တိုင်ဖြစ်နေတော့မျက်နှာပြောင်တိုက်ပြီးလက်ကမ်းကြိုဖို့သတ္တိမရှိသေးဘူး။ဒါနဲ့ဟိုဖက်လှည့်ပြီးအသာမှိန်းနေလိုက်ရင်းနှုတ်ခမ်းလေးကိုက်နေမိတယ်။ခြေသံဖွဖွလှမ်းလာသံနဲ့အတူကျောပြင်ကိုရင်ပတ်နဲ့ဖိကပ် ခါးကိုဖက်ပြီးလာအိပ်ပြီဆိုတာခံစားလိုက်ရတော့ မသိစိတ်က အလိုလိုကြိုဆိုမိတာလားမသိပါဘူး..ဖင်လုံးကြီးတွေနောက်ပိုပစ်ပြီးကော့တင်ပေးထားမိတာကိုယ့်ဟာကိုယ်တောင်မှသတိမထားမိလိုက်ပါဘူး။

ခန္ဓာကိုယ်အချိုးအဆက်ကိုဘယ်လိုများကွက်တိကျအောင်ပြင်လာခဲ့လဲမသိပ်ဘူး..ကျောပြင်နဲ့ရင်ပတ်ထိကပ်မိတဲ့အချိန်မှာဖင်လုံးဖုဖုကြီးနှစ်လုံးကြားအမြောင်းထဲကိုသူ့လီးတုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးကလဲမိမိရရညှပ်ဝင်လာတယ်။ပူနွေး ပြီးမာတင်းနေတဲ့လဒစ်ဖူးကြီးကဖင်ဆုံပေါင်ရင်းကိုထိုးနေထိနေတာကြက်သီးတောင်ဖျဉ်းကနဲထ,သွားသလိုပဲ။လက်တစ်ဖက်က ဝမ်းပျဉ်းသားအိအိလေးပေါ်ဖိပြီးဖက်လာတော့ အသက်အောင့်ပြီးဗိုက်ကိုရှပ်ထားပေးမိတာ..နဂိုကအထက်ဆင့်ဖြည်ထားပေးခဲ့တဲ့ထမီကအလိုလိုပြည်လျော့သွားပြီ။

သူ့ကိုနေရာပေးသလိုလိုနဲ့ကိုယ်ကိုလူးလွန့်ပြီးဖင်ကြီးပိုကားသွားအောင်ဖွင့်ပေးလိုက်တော့ သူကလည်းအလိုက်တသိနဲ့လီးကြီးနဲ့ဖင်ကြားမခွာတမ်းကပ်ဖိလိုက်လာတာ လဒစ်ကြီးကစောက်ပတ်ကိုတောင်ကျော်ထိုးသွားပြီးလီးတန်ကြီးကစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းမှာပိကပ်နေတယ်။သားအမိဆိုတော့ ဘယ်စကားကဘယ်လိုစ,ပြောရမယ်မှန်းမသိအောင်ထူပူနေတာနဲ့အိပ်ပျော်နေဟန်ဆောင်ပြီး ခွအုံးကိုပဲကျစ်ကျစ်ပါအောင်ဆုပ်ကိုင်ထားမိတယ်။

သိပ်မကြာပါဘူး..သူသက်ပြင်းချလိုက်တာနဲ့တူပါရဲ့..လည်ကုတ်မှာလေပူပူကြီးတစ်ချက်နွေးကနဲဖြတ်ပွတ်သွားပြီး ဝမ်းပျဉ်းသားကိုအုပ်ဖက်ထားတဲ့လက်လေးက လက်မ,လေးတစ်ချောင်းလှုပ်စိလှုပ်စိနဲ့ဝမ်းဗိုက်ပြင်ကိုပွတ်ဆော့လာသလို..ကျန်တဲ့လက်ချောင်းလေးတွေကလည်းစစ်ကူလိုက်ပြီးရွစိရွစိရွေ့လာကြပြီ။

ဒီညကစ,ပြီးအလိုးခံရတော့မယ်လို့သေချာသလောက်တွက်ခဲ့ပြီးသားမို့မတင်ဝိုင်းကအိပ်ယာမဝင်မီကတည်းကဘော်လီချွတ်ထားပြီးသားလေ။သူ့လက်မ,လေးကနဲနဲလေးအပေါ်တက်လာလိုက်တော့နို့ လုံးကြီးနဲ့အိကနဲထိတော့တာပေါ့။လေးချက်ငါးချက်လောက်အိအိထွေးထွေးပွတ်ပေးနေပြီးတဲ့နောက် ဝမ်းဗိုက်ပြင်မှာဆော့နေတဲ့လက်ညှိုးကလည်းလက်မ,နဲ့အတူ နို့လုံးကြီးကိုအားမလိုအားမရလာညှစ်ပြီ ။

ဆက်တိုက်ဆိုသလိုပဲ သူ့လက်တစ်ဖက်လုံးကနို့ လုံးကြီးကိုခပ်ဖွဖွဖိညှစ်အုပ်ကိုင်လာပြီးမွစိမွစိနယ်တော့တာပါပဲ။ဆက်ပြီးအိပ်ပျော်ဟန်ဆောင်နေရမလား..နိုးလာလိုက်ရတော့မလား ဝေခွဲမရသေးတော့ဖင်ကြီးအသာကော့တင်ရင်းအညောင်းဆန့်သလိုခါးနည်းနည်းလှုပ်ပေးလိုက် မိတော့သူကလီးကြီးကိုဖင်မြောင်းကြားမှာအချောင်းလိုက်ကြီးဖိလျှိုကပ်ဖိပြီးညှောင့်တယ်လေ။

သူ့ခြေထောက်တစ်ချောင်းကကိုယ်ဆင်းထားတဲ့ပေါင်တန်သွယ်သွယ်တစ်ချောင်းပေါ်ထိထိမိမိ ခွင်ကျခွပြီး လီးချောင်းနဲ့သူ့ပေါင်ဖိကပ်ညှပ် ညှောင့်တာဆိုတော့လဲပုဆိုးနဲ့ထမီခံနေပေမယ့်လီးနဲ့စောက်ဖုတ်ထိမိ ဖိမိ ကပ်နေ ညှောင့်နေတာကပီပီပြင်ပြင်ကြီးပါလား..မူးမူးမေ့မေ့ခံစားရင်းနဲ့အာခေါင်တွေတောင်ခြောက်လာမိတယ်.

အမေကဖင်ဆုံကြီးတွေတင်းပြီးဖူးကားနေသလို နို့ လုံးကြီးတွေကလည်းနူးနူးညံ့ညံ့နဲ့အိအိဝန်းဝန်းကြီးမို့အားရပါးရကြီးကိုဆုပ်နယ်နေမိတယ်။ဘော်လီကချွတ်ထားပြီးသားဖြစ်နေတာထောက်ရင်..ဒီညတစ်ယောက်ယောက်နဲ့အလိုးခံရဖို့မျှော်လင့်ထားတဲ့ပုံပေါ်ပါတယ်။အရင်ညတွေတုန်းက ဘယ်သူများလာ လာလိုးခဲ့ပါလိမ့်လို့တွေးလိုက်မိတော့မနာလိုစိတ်နဲ့အတူ တအား တအားဆောင့်လိုးခွဲပစ်ချင်တဲ့စိတ်ရိုင်းတွေကမွှန်ထူလာပြီး ဂရုမစိုက်မိတဲ့စောင်မကြည့်ခဲ့မိတဲ့ကိုယ့်ကိုကိုယ်လည်းဒေါသထွက်နေမိတာပေါ့။စိတ်ကကြမ်းလာတော့နို့ နယ်နေတဲ့လက်နဲ့အမေ့ထမီကိုဖြည်းဖြည်းချင်းအပေါ်ပင့်တင်လာခဲ့မိတယ်။

ထမီကိုပင့်ဆွဲတင်နေရင်းအမေ့ရဲ့ပေါင်လုံးတုတ်တုတ်အိအိဖြိုးဖြိုးကြီးတွေကိုလက်ဖဝါးလက်ချောင်းတွေနဲ့ပွတ်သပ်မိတော့သူ့ဖင်ကြားထဲကိုထိုးသွင်းထားတဲ့လီးကအတင်းကြီးပဲတောင်မတ်လာတာပေါ့။သူ့ထမီကိုဆွဲလှန်ရင်းကိုယ့်ပုဆိုးကိုပါလှန်ရတာဆိုတော့ လက်ကနည်းနည်းတုန်ချင်နေတယ်။ဒီညသူ့ကိုလာလိုးတဲ့သူက တခြားလူမဟုတ်ပဲ သူ့သားဖြစ်နေမှန်းကိုသာအမေသိသွားရင်ဘယ်လိုများဖြစ်သွားမလဲလို့တွေးပြီးရင်ခုံနေမိတယ်။

အဝတ်တွေလှန်ပြီးမှ ဖောင်းဖောင်းကြီးပြူးပြီးပေါ်လာတဲ့ ဖင်နှစ်လုံးကြားက ခပ်ဟဟစောက်ခေါင်းကြီးထဲ လဒစ်ကြီးတေ့ပြီးခပ်ဖြည်းဖြည်းထိုးသွင်းလိုက်တော့…

အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>>