ငရဲကြီးတာ မမသိတယ် (စ/ဆုံး)

ငရဲကြီးတာ မမသိတယ် (စ/ဆုံး)

ရေးသူ - အမည်မသိ

ဒီနေ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း နေ့လည် ထမင်းစားချိန်မှာ အပြင်ထွက်မစား .. ။ ပြီးခဲ့သော နှစ်ရက်လောက် မှာ ပွဲဆက်တွေ များခဲ့ ပြီး အစားတွေ မဆင်ခြင်ခဲ့ ။ ပြန်လျော့ရမည် ..။ မနက် က ထည့်ခဲ့တဲ့ သင်္ဘောသီး နဲ့ စပျစ်သီး ဘဲ ဆာမှ စားတော့မည် လို့ စဉ်းစားထားသည် ။ 

( သက်သက် . .နင့်ကို . .ခင်ချိုအုံး ပြောပြတဲ့ ငရဲအကြောင်း ဆိုတာ ပြောပြပါအုံး . .) 

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သူမ ရုံးခန်း အပြင်ဘက် မှာ ထမင်းဘူး ထိုင်စားနေကြတဲ့ စာရေးမလေး နှစ်ယောက် စကားသံကို ကြားလိုက်ရ သည် . .။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရုံးခန်းထဲမှာ ရှိနေတာကို မသိကြဘူး . .။ အင်းလေ . .သူမ သည် နေ့တိုင်း နေ့လည်စာ ကို အပြင်မှာ ထွက်စားတတ်တာကိုး . .။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းတို့ ရုံး ရဲ့ အနီးအနား မှာ စားသောက်ဆိုင်တွေ က စုံလှ သည် .. ။ ငရဲအကြောင်း ဆလို ို့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း စိတ်ဝင်စားသွားသည် ။ ဖတ်လက်စ အီးမေးလ် ကို ဆက် မဖတ်ဘဲ နား စွင့်ထားမိ သည် . ။ ငရဲ ဆိုတဲ့ ကောင်လေး က ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း တို့ ရုံး က ယာဉ်မောင်း ပါ . .။ ငရဲ ရဲ့ ပုံစံ က ခပ်မိုက်မိုက် လေး .. ။ သူ့ အကြည့်တွေ ကလဲ ရဲတင်း သည် . .။ 

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း လို ရာထူးကြီးတဲ့ အရာရှိမ ကိုတောင် သူ ကြည့်တဲ့ ပုံ က ပြီတီတီ နဲ့ . .။ သူမ ရဲ့ ရင်တွေ တင်တွေ ကို စူးစိုက်ကြည့်တာ ရဲတင်းလွန်း သည် . .။ အရမ်းဘဲ . .။ ဒီကောင်လေး ကြည့်ရတာ တကယ့် ဖိုက်တာလေး ပုံစံဘဲ . .။ လူနံပိန် ကျွဲဂျိုလိန် ဆိုသလို ဒီလို ပိန်ကပ်ကပ် ကောင်လေးတွေ က လီးကြီးကြီးတွေနဲ့ အလိုးကောင်း နေတတ်တယ်ဆိုတာ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကြားဘူး သည် . .။

( အေးပါ ဆွေမ ရယ် . .ပြောမှာပေါ့ ...ဒီလိုဟဲ့. .ခင်ချိုအုံး ငရဲနဲ့ ပြီးခဲ့တဲ့ ဆန်းဒေး ပဲခူး သွားတုံး ..က ဟိုဟာ လုပ်ကြတယ်တဲ့ . . . . ခင်ချိုအုံး က ငါ့ကို သူ ငရဲနဲ့ လုပ်တဲ့ အကြောင်းတွေ ကို အသေးစိတ်ပြောပြတာ .ဟိဟိ.. )

(ဟယ် . .ပြောပါအုံးပြောပါအုံး..ဘာတွေ ပြောပြလဲ .. )

( ငရဲ...သူ့ကိုလုပ်တာ.......တအားကြိုက်တာတဲ့.......ငရဲဟာ..ကအကြီးကြီးဘဲတဲ့.. .တုတ်တုတ်...ရှည်ရှည်ကြီး တဲ့ . .ဟိဟိ ငရဲက လုပ်တာလဲ တော်တော် တော်တယ်တဲ့ . . )

သူမ ထင်ထားတာ မှန်နေသည် ….။ ငရဲ က လီးကြီး တဲ့ အကြောင်း ငရဲ ရဲ့ ရီးစား ခင်ချိုအုံး.. ဆိုတဲ့မိန်းကလေး ဆီကနေ သက်နွယ်ဦး နဲ့ ဆွေမမခိုင် တို့ဆီ တောင် သတင်းပျံ့နေပြီ . .။ ငရဲ ။သူ့ နံမည် အရင်း က ရဲမင်း ပါ . .။ သူငယ်ချင်းတွေ က ငရဲမင်း လို့ နောက်ပြောင်ပြီး ခေါ် ကြ သည် .. ။ ကာလရွေ့လျောလာတော့ သူ့ ကို ငရဲ လို့ လူတကာ က ခေါ်ကြတော့တာဘဲ . .။

သူ ကိုယ်တိုင်ကလဲ ငရဲဆိုတဲ့ နံမည် ကို နှစ်ခြိုက် သည် ..။ သူက ကိုယ်သူ ငရဲလို့ဘဲ သုံးနှုံး သည်။ ငယ်ငယ်ကထဲ က ရပ်ကွက်ထဲမှာ ထီကနဲဆို ငရဲ ဘဲ . .။ကျောင်းမှာလဲ ငရဲ ကို လူတိုင်း သိ သည် . ။ ကောင်းသော သိခြင်းတော့ မဟုတ်ဘူး ..။ လဆူ ိုးလေးအဖြစ် သိကြတာ .. ။ ငရဲရဲ့ မိဘတွေ သည် ငရဲကြောင့် အရှက်တကွဲ အကျိုးနဲ အမြဲ ဖြစ်ကြရ သည် . .။ ငရဲ သည် မိန်းမ နဲ့ ပတ်သက်ြပီး ငယ်ငယ်ကထဲ က နံမည်ပျက် သည် . ။ ကျောင်းက မိန်းကလေး အိမ်သာကို ချောင်းလို့ ကျောင်းထုတ်ခံရတာ မိဘများ အလိုက်ကောင်းလို့ . .ကျောင်း ပြောင်း လိုက်ရတာ နဲ့ ပြီးသွား သည် . .။ ငယ်ငယ်ထဲ က ရီးစားထား သည် ..။ 

လူပျိုပေါက် အရွယ်မှာ ညဘက်ကြီး .သူ့ရီးစား ကောင်မလေး ရဲ့အိပ်ခန်းထဲ ..မိလို့ အမှုကြီး သွား သည် . .။ ဆယ်တန်း..သုံးခါကျသော..ငရဲသည်ကျောင်းဆက်မတက်တော့ဘဲ..အလုပ်ထွက်လုပ်သည် ။ ပထမဆုံး ငရဲ စာအုပ်ချုပ် လုပ်ငန်း တခု မှာ ဝင်လုပ် သည် . ။ မျက်နှာချိုပြီး ဖင်ပေါ့သော ငရဲ ကို . ပိုင်ရှင် က သဘောကျ သည် .. ။ ငရဲ ကို အားကိုးလာပြီး အလုပ်သမားတွေကို ..တာဝန်ယူ ကြီးကြပ်ရ တဲ့ စူပါဗိုင်ဆာ အဖြစ် တိုးမြှင့်ပေးလာ သည် . .။ သည်မှာတင်ဘဲ ငယ်ကျင့်မပျောက်ဘဲ ငရဲ ဇာတိပြလာ သည် ။ ပိုင်ရှင်သူဌေး ရဲ့ သမီး ရေချိုးတာ ကို ချောင်း သည် ..။ မိသွားတော့ အလုပ်ပြုတ်သွား သည် ..။ အမေဘက် က အမျိုးတွေ အဆက်ကြောင့် သည်ရုံးမှာ ယာဉ်မောင်း အလုပ် ရ သည် . .။ နောက်ကြောင်းရာဇဝင် မလိုက်ဘဲ အတွင်းလူ က ထောက်ခံလို့ ရတာ ဖြစ်သည် . ။နောက်ကြောင်းရာဇဝင် သာ လကို်လို့ကတော့ ငရဲမှာ က အမှုဟောင်းတွေက တပုံ ကြီး . ..။ သည်ရုံးရောက်တာ မကြာသေး ..ငရဲ ရီးစားရ သွား သည် ..။

မိန်းမ.ဝါသနာကြီးသော ငရဲ သည် ဖင်ကြီးကြီး နဲ့ ခင်ချိုအုံး ကို တွေ့သောအခါ အရမ်း သဘောကျ ပြီး..ခင်ချိုလွင့် ကို ချဉ်းကပ် လေတော့ သည် . .။ . .ခင်ချိုအုံး..သည် ရုံးအလုပ်နဲ့အပြင်အမြဲသွားရသော ကြောင့် .ရုံးကားမောင်းသော ငရဲနဲ့ အနေနီးစပ်တာကြောင့် ..မိန်းမများကိုကျအောင်.အပြောကောင်းတဲ့ ငရဲ နဲ့ ညိကြလေ သည် .. ။ ပဲခူး ကို ပစ်ကနစ် ထွက်ကြ ရင်း . .ငရဲနဲ့ ခင်ချိုအုန်း ခဏ လူကြားထဲက ပျောက်သွား သည် ..။ ငရဲ သည် အကိုင်အတွယ် ရဲ သည် . .။ ကြမ်း သည် ..။မိန်းမလိုး ကျွမ်း သည် .။ ခင်ချိုအုံး ကို သူ့ အသိတယောက် ရှိတဲ့ ဆိစက်တခု ကို ခေါ်သွား သည် . .။တနင်္ဂနွေနေ့မို့ ဆီစက် မှာ ဘယ်သူမှ မရှိ .. ။ ဂိုဒေါင်ကြီးထဲမှာ ဖြစ်သလို . ရအောင် လိုးလိုက် သည် . .။ ခင်ချိုအုံး သူ့ ကို ကြိုက်သွား သည် . .။ ဘူးတရာ ပိတ်လို့ရမယ် . ပါးစပ်တပေါက် ကို ပိတ်နိုင်ဖို့ ခက်ခဲ သည် .. ။ ခင်ချိုအုံး ငရဲ ရဲ့ လီးကြီးတာ မြိုသိပ် မထားနိုင်ဘူး .. ။ တဆင့် . .တဆင့်နဲ့.ငရဲလီးကြီးတာ.ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း တောင် သိနေပြီ .. ။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် သူက ရုံးကားကိုမောင်းသော ယာဉ်မောင်း တင်ထွန်းအောင် သည် အလုပ်အမြဲနောက်ကျတာကြောင့် ..သူ့ကို အပြစ်ပေး အရေးယူရတာကြောင့် ယာဉ်မောင်း လိုလာတာမို့ငရဲ ကို သူ့ ယာဉ်မောင်းအဖြစ် ခေါ်လကို်ရ သည် . .။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် ဒေါ်ရှေ့က တပ် ပြီး ခေါ်ကြရပေမဲ့ အသက်အားဖြင့် သိပ်မကြီးလှသေးတာကြောင့် လက်အောက် ဝန်ထမ်းတွေ က ( မမ ) လို့ဘဲ ခေါ်ဆိုကြလေ သည် .. ။

( မမ ကျနော် ရောက်ပါပြီ . .) 

သူမ ရှေ့မှာ ငရဲ လက်နှစ်ဘက် ရှေ့မှာယှက်ပြီးရိုကျိုးကျိုး ခေါင်းလေးငုံ့ကာ လာပြောသည် .. ။ဒီလို လုပ်ပြလို့ ဒီကောင်လေး ကို သူမ မယုံ . .။ သူမ ကားပေါ်က အဆင်း တဏှာခိုးတွေ လျံနေတဲ့ မျက်လုံးတွေနဲ့ သူမ ရဲ့ အနောက်ပိုင်း ဖင်တုံး တွေ ရဲ့တုန်ခါမှုတွေ ကို စူးစူး ဝါးဝါး ကြည့်နေတတ် သည် ။ 

မနက်တိုင်း ရုံးသွားရန် ငရဲက ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကို အိမ်မှာ လာခေါ်ရ သည် . .။ ငရဲ ကို သူမ တွေ့တိုင်း သက်နွယ်ဦး နဲ့ ဆွေမမခိုင် တို့ ပြောဆိုနေတုံး က စကားသံတွေ ကို ပြန်လည်ကြားယောင်မိလေ သည် . .။ ငရဲ ရဲ့ လီးကြီး တဲ့ အကြောင်း . .။ ဒီအခါမှာ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ မျက်လုံးတွေ ဟာ ငရဲ ရဲ့ ကိုယ် အရှေ့ဘက် အောက်ပိုင်း ကို အလိုအလျောက် ရောက်သွားမိ တတ်လို့ ချက်ချင်း မျက်လုံး လွှဲဖယ်ပစ် ရ သည် ..။ လုံချည်အပေါ်ကနေ ဘာမှလဲ မတွေ့နိုင် မသိနိုင်ရက် နဲ့ ဘာကြောင့်များ ဒီမျက်လုံးတွေ က ရောက်ရောက်သွားရပါလိမ့် ဆိုပြီး ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သူမ မျက်လုံးတွေ ကို အပြစ်တင်မိ သည် . .။ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရုံးရောက်ခါနီး ..ကားမောင်းနေသော ငရဲ ကို စကားပြောသည် ။ 

( ငရဲ . .)

( ဗျာ . ..မ မ )

( မင်း လာမဲ့ စနေနေ့ အားလား . .)

( အား ပါတယ် . .မမ . .ဘာလုပ်ပေးရမလဲ ဟင် . .)

( အေး . .အိမ်မှာ အ လုပ် လုပ်စရာ နဲနဲ ရှိလို့ လာ နိုင်မလား .. .)

( ဟုတ်ကဲ့ မ မ ...ရပါတယ် . .ဘယ်အချိန် လာရမလဲ . .)

( မနက်ပိုင်းပေါ့ . .)

( ဟုတ်ကဲ့ ကျနော် လာလုပ်ပေးပါမယ် . .)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကားပေါ်က အဆင်း ..မသိမသာ စောင်းငဲ့ကြည့်လိုက်တော့ သူ့အနောက်ပိုင်း ဆတ်ဆတ်ခါနေတဲ့ စွင့်ကားတဲ့ တင်တွေ ကို စားတော့ဝါးတော့ မတတ် စူးစူးဝါး ဝါးကြည့်နေသော ငရဲ ကို တွေ့လိုက်ရပေသည် ။ တကယ်တော့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် အပျိုကြီး မမ ဆိုပေမဲ့ ယောက်ျား နဲ့ ကြုံဘူး အတွေ့အကြုံ ရှိသည် . .။ ..လိုးဘူး ..သည် . .။ သူမ သည် ယခုအခါ ရုံးမှာ ရာထူးကြီးကြီး နေရာ ရောက်နေတာကြောင့် ..တော်ရုံ ယောင်္ကျားကို လင်မတော်ချင်လှ . .။ 

သူမ ထက် ထက်မြက်ပြီး ဝင်ငွေမြင့်.. . .ရာထူးကြီးမြင့်မှဘဲ လင်အဖြစ် ရွေးချယ် လိုတာ ကြောင့် သူမ မှန်းထားတဲ့ ယောင်္ကျားမျိုး ..မရနိုင်ဘဲ . .အပျိုကြီး မမ ဖြစ်မှန်းမသိ ဖြစ်လာပေ သည် . .။ လူရှေ့ မျာ ဟန်ဆောင် ကာနေရပေမဲ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း စိတ်ထဲမှာတော့ ငရဲလို လူနံပိန်ကျွဲဂျိုလိန် ခါးအားကောင်းကောင်း နဲ့ တကယ် လိုးပေးနိုင်မဲ့ ကောင်ငယ်လေး တယောက် နဲ့ နင်လားငါလား ..ရင်ဆိုင် နွှဲပစ်လိုက်ချင် သည် .. ။ယောင်္ကျား ရဲ့ လိုးတဲ့ အရသာ ကို ခံဘူးတာကြောင့် စိတက် တောင်းလာတဲ့ အခါ . .ခံပစ် ကုန်းပစ်လိုက်ချင်တဲ့ စိတ် သူမမှာ ပြင်းထန်စွာ ဖြစ်ပေါ်နေသည် . .။

ခင်ချိုအုံး ။

( မျက်စိထဲက ထွက်ကို မထွက်ဘူး . .ကိုယ့် အသွေးအသား ရိုးတွင်းချင်ဆီ အထိ . .) 

ခင်ချိုအုံး သည် ( စွဲနေပြီ . .) ဆိုတဲ့ သီချင်း ကို တိုးတိုးလေး ငြီး ရင်း ရုံး ထဲကို ဝင်လိုက် သည် . .။ ခင်ချိုအုံး ဒီနေ့ ရုံးကို လာတော့ သူမ ရဲ့ ပေါင်ကြား က ပိပိ က ကျိန်းစပ်နေဆဲ . .။ မနေ့ ညနေ က ငရဲပေါ့ . .။ တအားဆောင့်ဆောင့် လိုးတာ . .။ သူ့ လီးကလဲ တကယ့်စူပါဆိုက်ကြီး ။လိုးအားကလဲ သန်ပါဘိနဲ့ . .။ခင်ချိုအုံး . .သုံးချီလိုးတာ ငါးချီ ပြီးရ သည် . .။ ဘာဂျာကလဲ ရေရေလည်လည်ကိုင်ပေး သည် . .။ ငရဲ နဲ့ ပဲခူးက ဆီစက်မှာစပြီးလိုးမိသွားကထဲကခင်ချိုအုံးသည် . .အရူးအမဲသားကျွေးမိသည် ဆိုသလိုဘဲ .. ငရဲ လိုးတာကို . .ငရဲ လီးတုတ်တုတ်ကြီး ကို စွဲ သွားသည် . .။ 

အခွင့်သာတိုင်း ကုန်း ဖြစ်သည် .. ။ ဒါတောင် အဲဒီတုံး က ကြမ်းပြင်တွေ ရော စားပွဲတွေရောက ဖုံတွေနဲ့ ညစ်ပေနေတာကြောင့် မော်တော်ဆတ် . .မတ်တပ် ဆော် ရတာ . .အဟီး . .။ ခင်ချိုအုံး ဆီစက်ထဲ လိုးကြတာကို ပြန် စဉ်းစားတော့ ဖြန်းကနဲ ကြက်သီးတွေ ထ မိပြန် သည် . .။ ခင်ချိုအုံး သည် ကျောင်းသူဘဝ မှာ လင်နောက်လိုက်ဘူး သည် . .။ခင်ချိုအုံး ကို ခိုးပြေးခဲ့တဲ့ ကောင်ကလဲ တကယ့် ငဖြုတ် . .။ ကာမရာဂ ...အား ကြီးတဲ့ ကောင် . .။ သူ့ နံမည် က ဇေယျာ တဲ့ ..။ ဇေယျာ ကြောင့်ခင်ချိုအုံး..ကာမ.အတွေ့အကြုံ စုံခဲ့သည် ..။ ဇေယျာ သည် ခိုးပြေးသော တပတ် အချိန် မှာ နေ့တိုင်း တနေ့ ကို ခုနစ်ချီ အနဲဆုံး လိုး သည် . .။ဒါကြောင့် ခင်ချိုအုံး သည် ဝါရင့်နေပြီ ..။ဇေယျာ ဆိုတဲ့ ကောင် က ပုံစံ အမျိုးမျိုး နဲ့ လိုးခဲ့လို့ ခင်ချိုအုံး သည် လိုးနည်းမျိုးစုံကိုလဲ ကျွမ်းနေသည် . .။..သူမ အတွက် လိုးတာဟာ အဆန်းမဟုတ်တော့ . .။သူမဆာလောင်တောင့်တချိန်မှာ ငရဲ နဲ့ တွေ့တော့ ငရဲ ကို ပေးလိုးလိုက်တာ ဖြစ် သည် ..။လိုးလက်စ ရှိတော့လဲ . .အမြဲချိန်းလိုးလေ သည် .. ။ သက်နွယ်ဦး က ခင်ချိုအုံး ကို သတိပေးသည် . .။ 

( ယူ့ဘဲလေး က အရာရှိမမ ကို ရှိုးတဲ့ပုံက မရိုးဘူး . .။သူ့ အကြည့် က မမကြီး . .အဝတ်တွေ ကို ဖေါက်ထွင်းမြင်နေရတဲ့ ပုံလေ . .မမကြီး ထမိန်မှာ ငရဲ ရဲ့ မျက်စိတွေ ငြိကပ်ပြီး ပါသွားကြတယ် လို့ ထင်ရတယ် . .) 

တဲ့ . .။ ဟွန်း . .ကြားခါစကတော့ သဝန်တိုမိသလိုဘဲ . .။ နောက် ပြန်စဉ်းစားလိုက်တော့ ငရဲ နဲ့ ဆက်ဆံ ထိတွေ့ ညိစွန်းခဲ့ကြပေမဲ့ ချစ်ခဲ့တာမျိုး မဟုတ်ဘူး . .။သေသေချာချာ စဉ်းစားတော့လဲ သူ ငရဲ ကို မချစ်မိ . .။ ကာမ စိတ် နဲ့ သွေးသား ဆန္ဒ ကို ဖြေဖျောက်ကြ တာဘဲ ဖြစ် သည် . .။ဒါကြောင့် ငရဲ ကို ဘာမှ မဟန့်တား . .။ စိတ်ထဲမှာ ဘဝင်လေဟတ်သလို ဂိုက်ပေး . .ပဲများနေတဲ့ အရာရှိမမ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကို ငရဲ ရအောင် ဖန်နိုင်ရင် ကြည့်ကောင်းမဲ့ ပွဲ ဘဲ လို့တောင် ထင်မိ သည် . .။ ယာဉ်မောင်းကောင်ငယ်လေး တယောက် နဲ့ အရာရှိမမ တို့ ရဲ့ အပြာ ဇာတ်လမ်း က စိတ်ဝင်စားစရာ မဟုတ်လား ။ဂျာနယ်ထဲ ထည့်ရေးလိုက်ရလို့ကတော့ အဲဒီဂျာနယ် ..ရောင်းကောင်းသွားမယ်...။ လူတွေ က အညှီအဟောက်သတင်း ဆို သိပ် ဖတ်ချင်ကြတာလေ . .။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ။

သောကြာနေ့ ည . .။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ဉာဏ်များနေသည် . .။ သူမ သည် သတင်းကြားထားသော ငရဲလီးကြီးတာ ကို အတည်ပြု ချင်သည် . .။ သူမ မျက်စိ နဲ့ ကိုယတ် ိုင် တွေ့ချင် သည် .. ။ ထို့ကြောင့် ဉာဏ်များနေတာ ဖြစ်သည် ။ ဘယ်လိုဉာဏ်များနေသလဲဆိုတော့ . .။ မနက်ဖန် ငရဲကို ခြံထဲ မြေတွင်းတူးရန် .အကူ ခေါ်ထား သည် .. ။ ပြီးရင် ငရဲ ကိုယ်မှာ ပေကျံတာတွေကို အကြောင်းပြုပြီး ငရဲကို သူမ အိမ်အောက်ထပ် က ရေချိုးခန်းမှာ ရေချိုးခိုင်းမည် . .။ ခုညထဲက ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် အဲဒီ ရေချိုးခန်းမှာ အပေါက်ငယ်တခု ကို ဖေါက်ထား ပါ သည် . .။ငရဲ ရေချိုးမဲ့နေရာ ကို မြင်သာမဲ့ ချောင်းဖို့ အပေါက် ဖေါက်ထားလိုက် သည် . .။ အင်း . .ငရဲ ရဲ့ လီးတုတ်တုတ်ကြီး ကို တွေ့ရချည်သေးရဲ့ . .။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သောကြာနေ့ ညလဲဖြစ်တော့ မနက် စောစော ထစရာမလိုလို့ အွန်လိုင်း မှာ စာ ဖတ်လိုက် Tube8 ဆိုတဲက အပြာဆိုက် ကိုသွား ပြီး လီးတန်ကြီးတွေ ကို ကြည့်လိုက် နဲ့ လုပ်ရာ က သောကြာ နဲ့ စနေ တိုင်း သူ နဲ့ ချပ်တင်း လုပ်နေကျ ဘလူး လပ်ဗါ BLUE LOVER ဆိုတဲ့ တယောက် များ ရောက်နေပြီလား ဆိုပြီး သွားကြည့် လိုက် သည် .. ။ ဘလူး လပ်ဗာ ရှိနေသည် . .။ ဘလူးလပ်ဗါ က စင်ကာပူ က တဲ့ . .။ အိုင်တီ တက်ကနစ်ရှင် တဲ့ . .။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ ချပ်တင်းလုပ်တဲ့ နံမည် က YGN girl …။

သည် နံမည် ယူထားတာ ဘယ်သူမှ မသိဘူး . .။ သူမ အိမ် ကွန်ပြူတာ နဲ့ တယောက်ထဲ ရှိတဲ့အခါ ညပိုင်း သူမ ချပ်တင်း လုပ်တဲ့ အခါ သုံးတာ ဖြစ် သည် . .။ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း လှမ်း နုတ်ဆက်လိုက် သည် .. ။

( ဘယ်လိုလဲ . .နေကောင်းလား . . )

( ကောင်းပါ့ဗျာ . .ကလေးမ ရော . .)

( ကောင်းပါ့ ရှင် . .ရောက်နေတာ ကြာပြီလား . .)

( မကြာသေးပါဘူး . .)

( ဘာထူးသေးလဲ . .ရီးစား ရပြီလား . .)

( ဟင့်အင်း . .မရသေးဘူး . .)

( မရှာဘူးလား . .)

( ရန်ကုန်မှာ လာရှာမလို့ . .)

( ရှာလေ . .သပ်မှ မဝေးတာ . .လာချင်ရင် အနီးလေး . .)

( ကလေးမ က ကူညီမှာ လား . .)

( ဘာကို ကူညီရမှာလဲ . .)

( ရီးစား ရှာဖို့လေ . .) ( ဘယ်လို ကူရမှာလဲ . .)

( ရီးစား ရဖို့လေ . .)

( သူ့ ဟာ သူ လုပ်ရမဲ့ ကိစ္စဘဲ လေ . .)

( ကလေးမ နဲ့ တွေ့ချင်တာ .. )

( ဟုတ်လို့လား . .)

( ဟုတ်တယ် . .တွေ့ချင်တာ အရမ်းဘဲ . .)

( တကယ်လား . .)

( အင်း . .ကလေးမ အွန်လိုင်းမလာရင် ကျုပ် မနေတတ်ဘူး . .)

( ဟေ...)

( ဟုတ်တယ် . .ဘိန်းစွဲသလို ဖြစ်နေပြီ . .)

( ဟေ . .)

( ကလေးမ များ ရှိနေမလား ဆိုပြီး ခဏခဏ ဝင်ကြည့်မိတာ မရှိရင် ဝေဒနာဘဲ . .)

( ဖြစ်ရလေ . .တကယ် လား . .)

( အင်း . .ဟိုတနေ့ က ကျုပ် က ကလေးမ တကိုယ်လုံး ကို နမ်းတယ် ဆိုတော့ ကလေးမ လဲ အရမ်း တုန်လှုပ်တယ် ဆိုတာလေး ပြန် ပြောပြပါ အုံး . .)

( ဒီအကြောင်း . .စမလာနဲ့ ကွာ . .ဒီကလဲ တယောက်ထဲ . .စိတ်တွေ လှုပ်ရှားလာရင် မလွယ်ဘူး . .)

( ကျုပ်ကလဲ ဒီမှာ တယောက်ထဲ . .အရမ်း တင်းကျပ်နေတယ် . .)

( တင်းကျပ်နေရင် ဖြေလျော့လိုက်ပေါ့ . .)

( ကလေးမ လျော့ပေးပါလား . .)

( ဘယ်လို လျော့ပေးရမှာလဲ . .)

( ကလေးမ ရဲ့ လက်ကလေးနဲ့ပေါ့ . .)

( ပွတ်ပေးရမှာ လား . .)

( အင်း . .ဖွဖွလေး ပွတ်ပေး . .)

( ပွတ်ပေးနေတယ် . .သူ့ ကို လျော့ပေး ရင်း သူများလဲ တင်းကျပ်လာတယ် ..) ( လျော့ပေးရမလား . )

( အင်း . .)

( ကလေးမ ရဲ့တင်းနေတဲ့ နေရာလေး ကို ကျုပ် နမ်းပေးမယ် . .)

( အင်း . .)

( ကျုပ် နမ်းပေးတာ ကြိုက်လား . .)

( အင်း . .)

( စိုနေလား . .)

( ဟိတ် သူ ဘယ်လိုသိလဲ . .) ( စိုနေတယ် ပေါ့ . .ဟတ်လား . .)

( အင်း . .)

လှလိုက်တာ ..ကလေးမ ရယ် . .)( ( ဘာလှတာလဲ . .)

( ကလေးမ ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေး . .)

( အို . .)

( နမ်းပေးမယ်နော် . .ဖွဖွလေး . .)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ချပ်တင်း လုပ်ရင်း ပေါင်ကြား က သူမ ရဲ့ ဖေါင်းမို့ခုံးကြွနေတဲ့ ရတနာရွှေကြုတ်ကြီး သည် အရမ်း ယားယံ လာ သည် . .။ သူမ ထမိန်ပေါ်ကနေဘဲ ပွတ်နေမိရ သည် . .။ တဖက် က ဘလူးလပ်ဗါ လဲ တဖြေးဖြေး ကြမ်းလာ သည် . .။

( ကလေးမ . .)

( အင် . .)

( ကျုပ် အရမ်းထန်နေပြီ . .ကလေးမ ကို ချစ်လို့ ရမလားဟင် . .)

( ချစ်လေ . .ချစ် . .)

( ကျုပ် ထည့်မယ်နော် . .)

( ထည့် . .ထည့် . .အင်း . .ဟင်း . .)

( ကောင်းလိုက်တာ ကလေးမ ရယ် . .)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ပေါင်ကြား က ရတနာရွှေကြုတ်ကြီး စိုစိုရွှဲလာပြီ . ။ ဖိကာဖိကာ ပွတ်မိတော့ . .တကိုယ်လုံး တုန် သွားရတဲ့ကာမ လမ်းဆုံး ပန်းတိုင် ကို တက်လှမ်းချင်လာရ သည် . .။

( သူ . .ထည့်နေလား ဟင် . .)

( အင်း . .ကောင်းလာလား . .မြန်မြန် လုပ်ပေးရတော့မလား . .)

( အင်း . .)

( ဆောင့်မယ် နော် . .)

( အင်း . .)

( ကလေးမ ရယ် . .သိပ် ကောင်းတာဘဲ . .)

( အင်း . .သူများရောဘဲ . .)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း တချီ ပြီးသွားရ သည် . .။

( ကလေးမ . .ကလေးမ . .)

( ဆောရီး . )

( ဘယ် ရောက်သွားတာလဲ . .)

( ရေချိုးခန်း ခဏ သွားတာပါ . .)

( ကလေးမ ပြီး သွားလား . .)

( အင်း . .)

( ကျုပ်ရောဘဲ . .တင်းကျပ်နေတာတွေ လျော့သွားတယ် ....)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ညက ဒါတွေ လုပ်နေတာကြောင့် မနက် မှာ အိပ်ရာ က တော်တော် နဲ့ မထချင် . .။မထ နိုင်ဘူး . .။ အို . .ငရဲ ကို ခေါ်ထားတာဘဲ .. ။ ခုမှ သတိရပြီး လူးလဲထပြီး ရေချိုးခန်း ဝင်ရ သည် . .။နာရီနှိုးစက်ကလဲ..မလုပ်မိ . ။ မျက်နှာသစ် ..သွားတိုက်လုပ်နေတုံး ..အိမ်ရှေ့တံခါး က ( တင်..တောင်. .တင်တောင်. .) ဆိုတဲ့ ဘဲလ်သံ ကြားလိုက်ရသည် . .။ ဟား..ငရဲ ရောက်နေပြီ ထင်တာဘဲ . .. ။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ပြေးဆင်းသွားသည် . .။ ဟုတ်ပါသည် . .။ ငရဲပါ . .။ 

( ဟေး . ငရဲ . .တယ်ဝိရိယ ကောင်းပါလား .. မမ လဲ ခုနမှ ထတယ် . . .) 

ငရဲ က ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ဘလောက်စ် တထပ်ထဲ ဝတ်ထားလို့အထဲကနို့ကြီးတွေ လှုပ်ခါတာ ကို ငေးကြည့်နေသည် ။နို့သီးထိပ်ဖုလေးတွေ က ပိတ်သားပါးပါးမှာ ကပ်နေတော့ အရာလေးတွေမြင်ရ တာ စိတ်လှုပ်ရှားစရာဘဲလေ . .။ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း လဲ ငရဲ သူမ ရင်ဘတ် ကို တပ်မက်တဲ့ မျက်လုံးတွေ နဲ့ ကြည့်တာ တွေ့ သည် .. ။

( လာ..ကော်ဖီ သောက်အုံး . .)

( ကျနော် အိမ်နားက လဘက်ရေဆိုင်မှာ သောက်ခဲ့ပြီးပြီ မမ . .)

( အို..ထပ်သောက်ပေါ့ . .လာ . .လာ . .) 

ငရဲ နဲ့ မီးဖိုခန်းမှာ နှစ်ယောက်ထဲမို့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရင်ခုန် စိတ်လှုပ်ရှားနေသည် . .။ကော်ဖီသောက်ရင်းလဲ သူမ နို့တွေ ကို ငရဲ စိုက်ြကည့်နေသည် . .။သူကြည့်တဲ့ ပုံက အခုဘဲ နို့ တွေကို အတင်း လှန် စို့တော့မဲ့ပုံ . .။ခြံထဲမှာ လုပ်စရာ အလုပ်တွေကို ငရဲ ကို ပြ သည် . .။ ငရဲ သည် ပုဆိုးအဟောင်းတထည် ကို ခပ်တိုတို ဝတ်လိုက်ပြီးသူ့ အပေါ်က တီရှပ် ကို ချွတ် ပစ်လိုက်သည် . .။ငရဲ ရဲ့ တောင့်တင်းသော ကိုယ်လုံး ကို ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကြည့်ပြီး စိတ်တွေ ယောက်ရက်ခတ်နေသည် ..။

သူမ ဆင်တဲ့ အကွက်ထဲ ဝင်လာ သည် .. ။ ငရဲ ချွေးတွေ စိုရွှဲနေသလို မြေကြီးတွေလဲ ပေကျံနေတာကြောင့်. . .ရေချိုးခိုင်းလိုက် သည် . .။ ငရဲ အတွက် မျက်နှာသုတ်ပုဝါ နဲ့ ဆပ်ပြာခွက် သူမ ယူပြီး သွားပို့ပေး သည် .. ။ ငရဲ ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်သွားတော့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း တဖက် က အပေါက်ကနေ ချောင်းတော့တာဘဲ . .။ ရေချိုးခန်းထဲမှာ ငရဲကို ကိုယ်တုံးလုံးကြီး တွေ့လိုက်ရတာနဲ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် ကြက်သီးတွေ တဖြန်းဖြန်း ထ ရတော့ သည် .. ။ သူမ ကြားဖူးနေရတဲ့ ငရဲ ရဲ့ လီးတန်ကြီး ကို သူမ မျက်မြင်ကိုယ်တွေ့ . .မြင်လိုက်ရသောကြောင့် ပါဘဲ . . .။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ပေါင်ကြား က မို့ဖေါင်းခုံးထနေသော အင်္ဂါစပ် ကြီး သည် ကာမ စိတ် ကြောင့် ပိုပြီး ဖေါင်းကြွနေပြီ. . ။ ကာမ ရှေ့ပြေး အရေကြည်တွေ စိုစိုရွှဲနေပြီ . .။ငရဲ သည် ရေချိုးရင်း . .သူ့ လိင်တန်လီးကြီးကို လက် နဲ့ ဆုတ်ကိုင် ကာ ဆွ နေသည် ။ လီးကြီး သည် တန်ကနဲ ထောင်ထ လာ သည် . .။ အို ..တကယ် ကြီးပြီး ရှည်တဲ့ လီးဘဲ 

. .အို . .ငရဲ ရယ် . .ငရဲကြီးတာ ...မမ သိနေပါတယ် . .ကွာ. . . .

သူမ ကြည့်နေဆဲ ငရဲ သည် . .အသံထွက်ပြီး . .( မမ ရယ် . . .မမ ကို လိုးချင်တယ် . . .) လို့တိုးတိုး ပြောနေရင်း . .သူ့ လီးကို ရှေ့တိုးနောက်ငင် ကွင်းတိုက်နေပြီ . .. ။ အို . .သူ ငါ့ကို မှန်းပြီး ကွင်းတိုက်နေပါလား . . .။

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းသည်..အရေတွေ.စိုစိုရွှဲနေသော..သူမရဲ့ရတနာရွှေကြုတ်ကြီး.ကိုလက်နဲ့..ပွတ်သပ်..ကိုင်တွယ် နေမိရ ပြီ . ..။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း သည် ငရဲ ရဲ့ လီးကို ကြည့်ပြီး သူမ အင်္ဂါစပ်နှုတ်ခမ်းသားတွေကို လက်ချောင်းများနဲ့ ပွတ်ချေနေမိရင်း . .ကာမ စိတ်တွေ ကြွသထက်ကြွလာရ သည် . . .။

ငရဲ သည် ကွင်းတိုက်နေရာက ဆက်မတိုက်တော့ဘဲ ရုတ်တရက် မျက်နှာသုတ်ပုဝါကြီးကို အမြန်ခါးမှာ ပတ်လိုက်ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ က ထွက်လိုက်သည် . .။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း လဲ ထမိန်ဖြေချွတ်ခါ လက်နဲ့ မိမိ .. ဖါသာ ပွတ်ပြီး အာသာ ဖြေမိနေရာက ငရဲ ခုလို ဗြုံးကနဲ ထွက်လာလို့ ..ထမိန် ကို အမြန် ပြန်ဝတ်ပြီး သည်နေရာ က ပြေးဖို့ ကြံစည်သည် . .။

( မမ . .ဘယ်ပြေးမလို့လဲ . .)

( မမ . .ဟို . ဟို . .)

( မမ ကျနော့်ကို ချောင်းနေတာ သိတယ် . .မမ ကျနော့် ကို မညာပါနဲ့ဗျာ . .)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း လဲ ရှက်ပြီး ထွက်ပြေးဖို့ လုပ်ပေမဲ့ ငရဲ က သူမ လက် ကို ဖမ်းဆွဲထားလိုက်တာကြောင့် 

ပြေးလို့ မရဘဲ ငရဲ ကို မျက်နှာချင်းဆိုင်မိနေရ သည် . .။

( လာပါ . .မမရယ် . .မမ ကို ကျနော် သဘောကျနေတာ ကြာပါပြီ . .အခု မမ အိမ် မှာ ကျနော် နဲ့ မမ ဘဲ ရှိတာ . .ချစ်ကြရအောင်ပါ . . )

( အို . .ငရဲ . .မင်း . .မင်း . .ဘာတွေ လာပြောနေတာလဲ . .ငါ့ကို ဘယ်လို မိန်းမများအောက်မေ့နေလို့လဲ လွှတ် . .လွှတ် . . )

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရှက်ရမ်းရမ်းနေမှန်း ငရဲ က သိပေ သည် . .။ ငရဲ က သူမ ကို အပေါ်ထပ် က သူမ အိပ်ခန်းကြီး ထဲ ကို ဆွဲခေါ်သွား သည် . .။

( ခက်တော့တာဘဲ ငရဲ ရယ် . .ဘာတွေ လုပ်နေတာလဲကွာ . .)

( ချစ်ပေးမယ်လေ . .မမ ကို ကောင်းကောင်း ချစ်ပေးမလို့ . .)

( ငရဲ . .မမ တောင်းပန်ပါတယ် . .လွှတ်ပါ . . .)

( နိုး..နိုး . ..မရတော့ဘူး . .ကျနော် သိပ်ထန်နေပြီ ...မမ လဲ ထန်နေတာဘဲ မဟုတ်လား ...)

( အို..မင်း..မင်း..ဘာတွေ ပြောနေတာလဲ ..ဘာထန်တာလဲ..) ငရဲက ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ အိပ်ခန်းထဲ က ကုတင်ပေါ်ကို ရောက်နေပြီမို့ သူ ခါးမှာ ပတ်လာသော မျက် နှာသုတ်ပုဝါကို ဖြုတ်လိုက် သည် ..။နံမည်ကြီး စံချိန်မှီ လီးတန်ကြီး ထင်းကနဲ ပေါ်လာသည် ။ 

( မမ ကြောက်တယ်ကွယ် ...) ငရဲက ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ အဝတ်အစားတွေကို ချွတ်သည် ..။

( ဘာကို ကြောက်တာလဲ ..မမ..)

( မင်းရဲ့ လက်နက်ကြီး ကိုပေါ့ .....)

( မမ နာမှာစိုးလို့လား . . .)

( အင်းပေါ့..မင်း ဟာကြီးနဲ့ဆို မမ ဟာ ကွဲသွားနိုင်တယ် . . )

( မကွဲစေရပါဘူး.....)

ပြောပြောဆိုဆို ငရဲ သည် မိမွေးတိုင်းဖမွေးတိုင်းဗလာကိုယ်လုံးတီးဖြစ်နေသောဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ..ကိုပက်လက် အိပ်စေပြီး..သူမရဲ့ပေါင်ဖြူဖြူဖွေးဖွေးတွေအကြားကိုမျက်နှာအပ်ပြီးသူမရဲ့ရတနာရွှေကြုတ်ကြီးကို..စတင်နမ်း ရှုံ့ ပါတော့ သည် . .။ ငရဲ ...အို..ငရဲ... .. ဘာ..ဘာတွေ..လုပ်နေတာလဲကွယ်.......။

ငရဲ သည် ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့တင်းနေတဲ့နို့ကြီးတွေ ကို သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ ကိုင်ဆုတ်ထားပြီး နို့သီးထိပ်ဖုလေးတွေကို သူ့ လက်မနဲ့လက်ညှိုးကိုသုံးပြီး သာသာလေး ချေပေးနေသည် . .။သူ့လျာကို အစွမ်းကုန်ထုတ်ပြီး . .စုတ်တံနဲ့ ဆေးသုတ်သလို အပေါ်အောက် စုံချီဆန်ချီ . .ရတနာရွှေကြုတ်ကြီးကို ယက်ပေးလေတော့ရာ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းမှာ ရေငတ်တုံး ရေတွင်းထဲကျသွားရသည် ဆိုသကဲ့သို့ . .ကာမ အရသာထူးကို ရနေပြီမို့ . .ကျေနပ်စွာ ငရဲ ယက်သမျှကျေကျေနပ်နပ်ကြီး ခံနေပါတော့ သည် . .။

ငရဲ သည် သည် အခွင့်အရေးကို ချောင်းနေတာ ကြာပြီ . .။ အခွင့်အရေးကို လက်လွတ်ခံသူ မဟုတ်တာကြောင့် ဆာလောင်နေတဲ့ ဒီမန်နေဂျာမ . .သူ့ ကို အိမ်ခေါ်ကထဲ က အခွင့်အရေးရ ရင် ဗြုန်းပစ်မည် လို့ ဆုံး ဖြတ်ပြီးသား . .။ ပညာစွမ်းတွေ အကုန် ထုတသ် ုံးကာ ဒီမမကြီး သူ့ကိုစွဲသွားအောင် လုပ်မည် လို့လဲ သူ ဆုံးဖြတ်ထားခဲ့ သည် မဟုတ်ပါလား . . .။ ငရဲ သည် ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ ရတနာရွှေကြုတ်ကြိး ကို ရေရေလည်လည် လဲ သဘောကျ သည် . .။ အနံ့အသက်လဲ မဆိုး . .။ သေသေချာချာ အမြဲ သန့်ရှင်းပုံရ ည် . .။ အမွှေးလဲ ပါးထား ညှပ်ထား သည် . .။ တော်တော်လတ် တဲ့ မုံ့ပေါင်းကြီး . . .။ တဗွီးဗွီး နဲ့ မှုတတ် ာ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း မှာ ဖင်ကြီးတွေဘယ်ညာရမ်းခါလိုက် ကော့လိုက်နဲ့ သဘောကျနေသည် . .။

နှုတ်ဖျားကလဲ . .ငှက်ဖျားဝေဒနာသည်တယောက် အဖျားတက်သလို . .ဟင်းဟင်း . .ဟင်းဟင်း . . နဲ့ ညည်းနေသည် .။ငရဲ ရဲ့ ယက်ပေး စုတ်ပေးတာတွေ က အသဲခိုက်အောင် ကောင်းလှ သည် .။ငရဲ သည် ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရတနာရွှေကြုတ်အတွင်းထဲကို သူ့ လျာထိပ်နဲ့ထိုးသည် . .။

( အို့အို . ..အို့အာ......အာ...)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်းထွန့်ထွန့်လူးနေသည်. .ငရဲကသူမခါးကနေဆွဲကိုင်ချုပ်ထားလို့..အနောက်ကိုဆုတ်ပြေးလို့မရ.။သူမ ဖင်တွေ ဗရမ်းဗတာ ရမ်းခါနေရပြီ . .။ ( အို . .ငရဲ ရယ် .. . ..တော်...တော်ပါတော့ . . .) ငရဲ က တအားနင်း ...ယက်နေသည် . .။ ငရဲ လျာကြီး သူမ အတွင်းထဲ မွှေနေဆဲ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း . .ပြီးသွားရ သည် . .။ ငရဲ . မှုတတ်ာ ရပ်လိုက် သည် . .။ အို . .သူ . .သူ . .လိုးဖို့ ကြံနေပြီ . .။ဒေါ်မီမီ ခိုင်မင်းကိုယ်ပေါ်မှာ နေရာယူနေပြီ . .။ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ ပေါင်တန်တွေ ကို သူ တွန်းခွဲလိုက် ပြီး သူ့ လီးတန်ကြီး ကို တေ့ကာ ထိုးသွင်းတော့ ..လုံးပတ်တုတ်လှတဲ့ ငရဲ ရဲ့ လီးကြီး . .ဝင်လာတာ ဗျိကနဲ တင်းကျပ်နေတာမို့ ..သူမ ဟာ ပြဲသွားမှာကို ကြောက်သွားပြီး . .( ငရဲ . .ဖြေးဖြေး..မမဟာ ကွဲသွားအုံးမယ် လို့ ပြောလိုက်သည် . .။ ငရဲ က ( မကွဲပါဘူး..မမရယ် . .မမ အဖုတ် က ... အရေတွေတအားရွှဲနေတာ အိုကေပါတယ် . .) လို့ . .ပြောရင်း သူ့လီးတန်ကြီးကို .ဆက်..ထိုးသွင်းလေ သည် . .။( အို . .. .အ...အ...အ...ငရဲ . ..)

ငရဲ ရဲ့ လီးကြီး တဆုံး ဝင်သွား သည် . .။ ငရဲ ရဲ့ ဆီးခုံ နဲ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း အထိ ဘဲ . .။အို . .သူ့ အတန်ကြီးတခုလူံး ငါ့အထဲ အောင်းနေပြီ . .ဆိုတဲ့ အတွေးက ကြက်သီးတွေ ထစေ သည် . .။ ငရဲ က နို့တွေ ကို ဘယ်ညာပြောင်းပြီး စို့နေသည် .. ။

( ငရဲ . .)

( မင်း . .မမ နဲ့ မင်းအကြောင်း ဘယသ် ူ့ မှ မြေ့ပာနဲ့ နော် . .)

( စိတ်ချပါ မမ ရယ် . .မမ က ကျနော့် ကို ခုလိုဘဲ ပေးလိုး မယ် မဟုတ်လား . .)

( အင်း . .)

ငရဲ ရဲ့ လီးကြီး စ လှုပ်ရှားလာပြီ .. ။တကယ့်ကို ထိတာ . .။ တချို့မိန်းမ တွေ က လီး ကြီးကြီး သေးသေး ဂရုမစိုက်ဘူး . .ကြာကြာ ပြီးအောင်မ လိုးနိုင်ဖို့ဘဲ လိုတယ် လို့ ပြောကြပေမဲ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ကတော့ ငရဲ လို လီးကြီးကြီး နဲ့ အလိုးခံရတာကို ပိုပြီး ကြိုက် ပါသည် . .။

သူမ ဟာအတွင်းထဲမှာ ပြည့်ကျပ်နေတာကြောင့် သွင်းလိုက်ထုတ်လိုက်တိုင်း ..အတွင်းနံရံ တွေ ကို ပွတ်တိုက်မှူက ပြင်းထန်တာကြောင့် တကိုယ်လုံး တုန်ခါနေရလောက် အောင်ဘဲ ..ကာမ အရသာတွေ တင်ပြည့်ကျပ်ပြည့် ရရှိရတာမို့ . .ငရဲ ရဲ့ လီးတန်ကြီး ကို နှစ်ခြိုက်စွဲလန်း မိပေ သည် . .။

ငရဲ သည် အစမှာ ဖြေးဖြေး လိုးထည့်နေရာက အရှိန်ရလာတော့ ခပ်သွက်သွက် လိုးဆောင့်လာ သည် . .။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း က ဘာမှ မပြောဘဲ မျက်လုံးစုံမှိတ်ခါ . .ခံနေလို့ ငရဲ သည် ခပ် ပြင်းပြင်း ဆောင့်ဆောင့် လိုးလေ သည် . .။ အင့် . .အင့် . ..ငရဲ..ငရဲ . .. ဘာဖြစ်လဲမမ ..နာလို့လား . .

ဟင့်အင်း . .ထိ...ထိလို့ . . .ရတယ် . .ဆောင့်..ဆောင့် . .. ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ ဖင်တွေ ဘယ်ညယ လူးနေ သည် . ။ ဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲ . .ကော့ပင့်ပေးလာ သည် . .။ ငရဲ က ဆောင့်တဲ့ အချိန် နဲ့ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း က ပင့်ပေးတဲ့ အချိန် နဲ့ . .ဆုံ မိတတ် သည် . .။အိုး . .အား...နဲ့ ကာမ အရသာထူး ရသွားပြီး ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း . .အောက်မှ တအား ကော့ပေးနေသည် . .။

( ဆောင့် ဆောင့်ဆောင့် .....ဆောင့်ပါ . .ငရဲလေး . .ဆောင့်ပါ နာနာ . .ကွဲချင်ကွဲသွားပါစေ. .ဆောင့်ပါတော့ . .ကြုံးဆောင့်ပါတော့...အီး...အီ....) ကာမ အရှိန်တက်လာတော့ သွေးရူးသွေးတန်း ပြောချင်ရာ ထွက်ချင်ရာတွေ ပြောထွက်နေပြီ . .။

( ကောင်းလားဟင် . .မမ )

( အင်..အင် . .ကောင်း . .ကောင်း . .ကောင်း တယ် . . .)

( မမ စောက်ပတ်လဲ သိပ်ကောင်းတယ် . .မမစောက်ပတ် ကြိုက်တယ် . .)

( ဆောင့်ငရဲ . .မမ..မမ..မမလေ . .မမ အို . .ပြီးတော့မယ် . . .လိုး . .လိုး . . .)

ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း မရှက်တော့ . .လိုး . .လိုး . . ပါ . .တအား . .လိုးပါ . .လို့ တောင်းဆိုနေတော့သည် .. ။ ငရဲ သည် အားကုန်ကြုံးကာ လိုးပေးနေသည် . .။ တဖမ်းဖမ်း . .အသားချင်းထိတွေ့သံတွေ. .တဘွတ်ဘွတ် အသံတွေ . .ဆူညံနေ သည် . .။

( အို . .အို . .. ကောင်း . .ကောင်း . .ပြီ . .. . .ငရဲ ရယ် . . .မမ . ..မမ . ..ကောင်းလိုက်တာ . . .) ကာမ ပန်းတိုင် ကို တက်လှမ်း ရောက်ရှိသွား သည် . .။ ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း . .ကော့လန် ကာ ခေါင်းအုံးတွေ ကို ကျစ်ကျစ်ပါအောင် ဆုတ်လိန်ရင်း . ..ပြီး သွားရ သည် . ..။ ငရဲ သည် နဂိုထဲက ပြီးချင်နေတာပါ . .မမဒေါ်မီမီခိုင်မင်း....ပီးအောင်..ဆွဲလိုးပေးနေတာသာ

ဖြစ်လို့. . .ဒေါ် မီမိခိုင်မင်း လဲ ပြီးရော . .သူလဲ ..ပြီးလိုက်လေ သည် . .။ သုတ်တွေ ဒလဟော ဒေါ်မီမီခိုင်မင်း ရဲ့ ရတနာရွှေကြုတ်ြကီးထဲ ပန်းထုတ် ကာ ကာမ အရသာထူး ရရှိသွားရပြီး . တကိုယ်လုံး ကျင်တက် ပြီး . .. ပြီးသွားပါ သည် . .။

( ကောင်းလိုက်တာ မမ ရယ် . . .အရမ်.း ဘဲ ကောင်းတယ် . . )

( မမရောဘဲ . .မမလေ . .ငရဲ ကြီးတာ ကို ဟိုး အစောကြီးထဲက သိနေတာ . .သိလား . . .)

ပြီးပါပြီ