အချစ် မျက်ကန်း တစ္ဆေ အပိုင်း ( ၂ )
ကာမလူဆိုး - ရေးသည်။
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
အခန်း ( ၄ )
သူမ မျက်နှာရှေ့တွင် တောင်မတ်နေသော အောင်စိုး လီးချောင်းကြီး အပေါ်မှ အောက် ဒေါ်သူဇာ လျှာလေးဖြင့် သုံး လေးခါ ယက်ပေးလိုက်သည်။ ချာတိတ်ထံမှ အားခနဲ အီးခနဲ တီးတိုး ငြီးသံလေး ထွက်လာလေ၏။ သူ့ လီးချောင်းကြီးကို ယက်ပြီး လီးဒစ်ဖူးကြီးအား ဒေါ်သူဇာ ပြွတ်ခနဲ သူမ ပါးစပ်ထဲ ထည့်ငုံကာ ခေါင်းလေး ရှေ့တိုး နောက်ဆုတ် လုပ်၍ လွေပေး နေလိုက်လေသည်။
အောင်စိုး လီးကြီးကို ရေခဲချောင်း စုပ်သလို တပြွတ်ပြွတ်ဖြင့် စုပ်ပေးနေတာ။ နှစ်မိနစ်ကျော်လောက် ရောက်တော့ ချာတိတ် လီးရည်များက တထုတ်ထုတ်နှင့် သူမ ပါးစပ်ထဲ ပန်းထွက်လာခဲ့လေသည်။ အောင်စိုး လီးရည်များကို တစက်မကျန် မြို ချ၍ ကုန်မှ သူမ ပါးစပ်ထဲမှ ဒေါ်သူဇာ ချာတိတ် လီးကို ထုတ်ကာ သူ့အား အိမ်ရှေ့ခန်းသို့ အရင် သွားစေလိုက်သည်။ ဘေစင်သွားပြီး ဒေါ်သူဇာ ပလုတ်ကျင်းကာ အိမ်ရှေ့ခန်းဘက် ထွက်လာတော့ ဟို ကလေး အမေမှာ ဇာတ်ကား ကြည့်ကောင်းဆဲပင်။
နောက်နေ့ သမက်ဖြစ်သူနဲ့ သူ့ ဦးလေးတို့ကို အိမ်မှာ ည အိပ်စေပြီး ဒေါ်သူဇာတို့ သားအမိနှင့် အောင်စိုး လူနာစောင့် ကျလေသည်။ သမီးရဲ့ ယောက္ခထီး အခန်းက သီးသန့်ခန်းဖြစ်သည်။ လူနာကုတင် မလှမ်းမကမ်းတွင် လူနာစောင့် အိပ်ရန် ကုတင်လည်း ရှိပါသည်။ လူနာစောင့်ကျတာ တပတ် ဆယ်ရက်ခန့် ရှိပြီ ဖြစ်ရာ သမီးလည်း ပင်ပန်းရှာမည်။
ထို့ကြောင့် ညပိုင်း ဆရာဝန် လူနာအား စမ်းသပ် စစ်ဆေးပြီး ထွက်သွားတော့ သမီးအား ဒေါ်သူဇာ အိပ်ခိုင်းလိုက်သည်။ သူမနဲ့ အောင်စိုးက လူနာကို စောင့်ပေး နေလိုက်သည်။ ခမည်း ခမက်ဖြစ်သူလည်း ဆေးရှိန်ဖြင့် ခဏကြာတော့ အိပ်ပျော်ကာ သမီးလည်း ပင်ပန်းနေ၍ ဟိုတဖက်က ကုတင်မှာ အိပ်ပျော်နေလေသည်။ ဆရာဝန်က မနက်လောက်မှ တခါ လူနာကို လာစမ်းသပ်မှာ ဖြစ်သည်။
ခဏကြာတော့ အောင်စိုးက တဖက်မှာ ထိုင်နေရာမှ ဒေါ်သူဇာ ထိုင်နေတဲ့ ဒီဖက်မှာ လာထိုင်လေသည်။ ညထဲက သူမတို့ ပလူးထားတာ ဆိုတော့ ကောင်လေးက ရဲတင်းလာသည်။ သူမ ဘေးတွင် ကပ်ထိုင်ပြီး သူမ လက်မောင်းကို ချာတိတ်က ပွတ်နေသည်။ တဖက် ကုတင်က သမီးကို ကြည့်တော့ နှစ်နှစ်ခြို က်ခြို က်ပင် အိပ်စက် နေတာ တွေ့ရလေ၏။
တံခါးကလည်း ခုနက ဆရာဝန် သွားပြီးထဲက လော့ခ်ချ ထားသဖြင့် အေးဆေးပင်။ ဒေါ်သူဇာ လက်တဖက်က ပုဆိုးပေါ်မှ ချာတိတ် လီးကို အုပ်ကိုင်၍ တချ က် နှစ်ချက် ဖွဖွလေး ညှစ်လိုက် လုပ်ပြီး ထရပ်လိုက်သည်။ ချာတိတ် အဖေနဲ့ သမီးကို စိတ်ချရအောင် ဒေါ်သူဇာ ကြည့်လိုက်သည်။ နှစ်ခြို က်စွာ အိပ်စက်နေသဖြင့် အောင်စိုးကို လက်တို့ပြီး ရေချိုးခန်းထဲ သူ့အား အရင်သွားရန် သူမ မေးဆတ်၍ အချက်ပြလိုက်သည်။ ကောင်လေး ငေါက်ခနဲပင် ရေချိုးခန်းထဲ ထသွားခဲ့လေသည်။
သူ သွားပြီး ဒေါ်သူဇာလည်း ရေချိုးခန်းထဲ ဝင်လာခဲ့လိုက်သည်။ ရေချိုးခန်းနဲ့ သန့်စင်ခန်းက တွဲရက်။ ရေချိုးခန်းထဲ ရောက်တော့ ချာတိတ်က သူမကို မျက်နှာအနှံ့ကို မနားတမ်း အနမ်းတွေ ခြွေကာ ရင်စိအင်းကျီ ပေါ်က ဒေါ်သူဇာ ရင်သားတွေပေါ် သူ့လက်ကို တင်ထားလေသည်။ ပြီးတော့ သူမ ရင်သားတွေကို အတင်း အုပ်ကိုင်ကာ ဆုပ်နှယ်နေတော့သည်။
ရှေ့မှာ သမီးဖြစ်သူ အိပ်နေတုန်း မိမိ သား အရွယ် ကောင်လေးနှင့် ခိုးပြီး ပလူးနေရသည့် အရသာက ဘာနဲ့မှ မတူ။ ခိုးစားရတဲ့ အသီးက ချိုမြိန်သည် ဆိုသလိုပင်။ သူ့ ပုဆိုးကို အပေါ်လှန်တင်လိုက်ပြီး သူမ လက်လေးဖြင့် သူ့ လီးကို ဆွဲ၍ ဂွင်းထု ပေးနေလိုက်သည်။ ချာတိတ်က မနေ့ကလို မဟုတ်တော့ ခပ်ရဲရဲပင် လှုပ်ရှား နေသည်။ သူ့ လက် တဖက်က ဒေါ်သူဇာ ထမီကို အပေါ် မတင် လိုက်လေသည်။
ညနေ အိမ်က ထွက်လာထဲက ပင်တီ မဝတ်ခဲ့သော သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးမှာ ဖားခုံညှင်းကြီးလို ခုံးထ နေလေ၏။ အောင်စိုး လက်က သူမ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အုပ်ကိုင်၍ ပွတ်နေလေတော့သည်။ ကောင်လေး လီးကြီးမှာ သူမ လက်ဝါးထဲတွင် တဖြည်းဖြည်း တောင်မတ်နေလေပြီ။ ဒေါ်သူဇာ့ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေကလည်း တဖြည်းဖြည်း စိမ့်ထွက်နေတော့သည်။
သမီး ရုတ်တရက် နိုးလာမှာ ဆိုးသဖြင့် ချာတိတ်ကို ဂွင်းထုပေးရာမှ တော်လိုက်သည်။ တဖက်သို့ လှည့်၍ ရေချိုးခန်း နံရံမှာ သူမ လက်ကို ထောက်ကာ ခါးလေး ခွက်ပြီး ပေါင် နှစ်ဖက်ကို ချဲ ပေးထားလိုက်သည်။ ထမီကို သူမ ခါးပေါ်သို့ ချာတိတ် လှန်တင်ကာ သူ့ လီးကြီးနဲ့ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ပြီး သွင်းတာ မဝင်ပဲ ဘေးကို ချော်ထိုး နေလေသည်။
အားမလို အားမရ ဖြစ်ကာ လုပ်ချင်လိုက်တာလည်း လွန်ရော အပေါက်အလမ်းကလည်း မတည့်ပါလား အောင်စိုးရယ်ဟု စိတ်ထဲက ပြောလိုက်ပြီး သူမ လက်ဖြင့် သူ့ လီးကြီးကို နောက်ပြန် ဆွဲလိုက်သည်။ ပြီးတော့ သူမ စောက်ဖုတ်ဝတွင် ဒေါ်သူဇာ တေ့ပေးထားပြီး သွင်းလိုက်တော့ဟု တီးတိုးလေး ပြောလိုက်သည်။ လူပျို နွားသိုး ကြိုးပြတ် ဆိုသလို ချာတိတ် ဆောင့်လိုး သွင်းလိုက်တာ နှစ်ယောက်ပေါင်း အရည်တွေ ရွှဲနေရာ စေးထန်းထန်းလေးဖြင့် သူ့ လီးကြီးက သူမ စောက်ဖုတ်ထဲ တိုးဝင်လာခဲ့လေသည်။
ဇွိ... ပြွတ်... ဖတ်
"အိုးးးးး! ရှီးးးးး"
ချာတိတ် သူမ ခါးလေးကို အုပ်ကိုင်ပြီး ဆောင့်လိုးနေပြီး ဒေါ်သူဇာ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားတွေကလည်း သူ့လီးကို ဆွဲဆွဲ ညှစ်ပေး နေလိုက်သည်။ ချာတိတ်က အတွေ့အကြုံ မရှိ၍ မကြာလိုက်ပေ။ အတင်း ဒလမန်းကြမ်း သူမကို ဆောင့်လိုးပြီး သုံးမိနစ်လောက် နေတော့ သူ့ လီးရည်တွေက ဒေါ်သူဇာ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ နွေးခနဲ နွေးခနဲ ပန်းထွက်လာခဲ့သည်။ ကောင်းလိုက်တာ အန်တီသူဇာရယ်ဟု ပြောပြီး ချာတိတ် သူမ ကျောပေါ် မှောက်ချ လိုက်လေသည်။
ဒေါ်သူဇာလည်း ဟင့်ခနဲ မာန်ချသံ တီးတိုးလေး ထွက်ပေါ်ကာ သူမ တကိုယ်လုံး တဖြိုးးဖြိုးတဖျ ဉ်းဖျဉ်း ကာမ အရသာကို ခံစားလျက် ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားခဲ့လေသည်။ လိုးဆော်ပြီးသွားတော့ အရိပ် အခြေ ကြည့်၍ ဒေါ်သူဇာ ရေချိုးခန်းထဲမှ အရင်ထွက်လာခဲ့သည်။ ချာတိတ် သူ့ လီးကို ရေဆေး သန့်စင် ဆေးကြောပြီး ထွက်လာမှ သူမလည်း ရေချိုးခန်းထဲ သွားကာ စောက်ဖုတ်ကို ရေဆေး သန့်စင် ဆေးကြောလိုက်သည်။
နောက်နေ့ ဂျူတီ လာချိန်းတော့ သူမတို့ အိမ်ကို ပြန်လာခဲ့သည်။ သမီးတို့ လင်မယားလည်း အလုပ်ရှိရာ သွားကြပြီ။ သူမ သမက် အဒေါ်တို့ သားအမိ သားအဖ သုံးယောက်ကလည်း ဆေးရုံမှာ လူနာစောင့် အိမ်တွင် ဒေါ်သူဇာနှင့် ချာတိတ် နှစ်ယောက်ထဲသာ ရှိကြသည်။
အိမ်ရောက်တော့ ခြံတံခါး အိမ်တံခါးတွေ ပိတ်ပြီး သူမနှင့် အောင်စိုးတို့ လိုးပွဲကြီး ကျင်းပကြလေသည်။ ညပိုင်း မေမေနဲ့ အောင်စိုးတို့ လူနာစောင့်မယ် သမီးတို့က အိမ်မှာ နားကြပါဟု ညနေ သမီးတို့ ပြန်လာတော့ ပြောလိုက်သည်။ ည လူနာစောင့်ရင်း ဆေးရုံမှာ လိုးဆော်ပြီး နေ့ပိုင်းတွင် အိမ်မှာ သူမတို့ လိုးဆော်ဖြစ်ခဲ့ကြသည်။
နောက် လေးရက် နေတော့ သမီးရဲ့ ယောက္ခထီး ကျန်းမာရေး ကောင်းသွားသဖြင့် ဆေးရုံက ဆင်းလာ၍ ဒေါ်သူဇာ သူမ အိမ်သို့ ပြန်လာခဲ့သည်။
....................................................................................................................................
စည်သူစိုးမြင့် ခုတလော အန်တီဇာ မရှိတော့ အင်တာနက် သုံးလိုက် ဂိမ်းဆော့လိုက် သူ့ ဖွားလေး ဒေါ်သဇင်စိုးတို့အိမ် သွားလည်လိုက်နှင့် အချိန်ကုန်နေခဲ့လေသည်။နောက် နှစ်ရက် သုံးရက်လောက် နေတော့ နယ်မှ စည်သူစိုးမြင့် အဖိုးနှင့် တီလေးတို့ သားအမိတွေ အိမ်ကို အလည် ရောက်လာကြသည်။
"မလတ် သူလေးတို့ အထက်ဖက် ခရီးထွက်ရင်း ကိုကြီးတို့ဆီလည်း သွားလည်မလို့ သား စည်သူကို ခေါ်သွားမယ်နော် သူ့ လေးလေးကျော်တို့ကလည်း မတွေ့တာ ကြာတော့ သူ့တူတွေကို တွေ့ချင်မှာ"
ဟု မေမေ့ ညီမ တီလေး ဒေါ်မေသူစိုးမြင့်က သူ့အား ခေါ်သွားရန် ပြောလေသည်။
"သားက လိုက်သွားမှာလား သား တီလေးတို့နဲ့"
"ဟုတ် လိုက်သွားမယ် မေမေ"
"အဖေတော့ ငါ့ သမီးအလတ်မ ကေသီ အိမ်မှာပဲ နေခဲ့တော့မယ်ကွယ်"
"နေခဲ့လေ အဖေ"
"ငါ့ မြေးကြီး စည်သူ အတော် ထွားလာတာပဲ"
"ဟုတ်ပ အဖေရေ သား ဝေယံလေးလည်း လူပျိုကြီး ဖားဖား ဖြစ်နေပြီ သူ့ အကိုလိုပဲ အရပ်ကြီး မိုးထိုးနေပြီ"
မေမေက အဖိုးကို ပြောပြီး သူမတို့ သားအဖ ညီအမတွေ စကား ပြောဆို နေကြလေသည်။ မေမေတို့ အမေ သူတို့ အဖွားကတော့ မေမေတို့ အပျိုအရွယ် မဖြစ်ခင်ထဲက ဆုံးသွားသဖြင့် သူတို့ မမှီလိုက်ပါ။ မေမေတို့ အကိုကြီး သူတို့ရဲ့ ဘကြီး လေးလေးကျော်ကတော့ အထက်ဖက်က မြို့တမြို့မှာ နေသည်။ အိမ်ထောင်ကျပြီးထဲက ဟိုမှာပဲ လေးလေးကျော်တို့ မိသားစုတွေ အခြေချ ခဲ့ကြလေသည်။
"လေးလေးစိုးတို့ ညီမလေး မေသူတို့ လာလည်ကြတာလား"
ဟု မေးပြီး အန်တီဇာ အိမ်ထဲ ဝင်လာလေသည်။
"ဟုတ်တယ် သမီး သူဇာ မောင်အောင်ဝင်းရောကွဲ့"
"လေးလေးစိုး တူက ညလောက်မှ သူ့ အလုပ်ရုံက ပြန်လာတာ"
"မမသူဇာတို့ နေကောင်းကြလား"
တီလေး ဒေါ်မေသူစိုးမြင့်က မေးသည်။
"နေကောင်းကြတယ် မေသူ"
အန်တီဇာက တီလေးကို ပြောပြီး စကား ပြောနေကြလေသည်။
နောက် နှစ်ရက် နေတော့ စည်သူစိုးမြင့်နှင့် တီလေးတို့ သားအမိ အထက်ဖက်သို့ ခရီးထွက်ခဲ့ကြသည်။ ဒေါ်ကေသီစိုးမြင့်က သူမ အလုပ်ကိစ္စတွေ ရှိသဖြင့် မလိုက်အားပါ။ ထမင်း ဟင်း ချက်တဲ့ မတင်တင်အေးကလည်း သူမ ဆွေမျိုး တယောက် နာရေး ရှိ၍ မလာနိုင်တာ သုံး လေးရက် ရှိပြီ။ မနက်ဖက် သမီး အလတ်မ ကေသီကလည်း သူမ အလုပ် ရှိရာ အိမ်ခြံမြေ ပွဲစား အလုပ်သို့ ထွက်သွားခဲ့ပြီ။ ဦးစိုးမြင့် အိမ်ရှေ့ခန်းတွင် ထိုင်ကာ သတင်းစာ ဖတ်နေလိုက်သည်။
"လေးလေးစိုး နေ့လည်စာ သမီးတို့ အိမ်မှာ စားနော်"
ဒေါ်သူဇာ ယောင်းမတို့ အိမ်ထဲ ဝင်ကာ သူမ အဖေကို ဖိတ်မန္တက ပြု လိုက်လေသည်။
"အေး အေး ကျေးဇူး သမီး လေးလေးစိုး လာစားပါ့မယ်"
ခင်ရာ ဆွေမျိုး မြိန်ရာ ဟင်းကောင်း ဆိုသလို လေးလေးစိုးကိုလည်း ဒေါ်သူဇာ သူမ ဦးလေးလိုပင် အရင်ထဲက ခင်ခဲ့သည်။ သူမတို့က ဆွေမျိုးသားချင်းလည်း သိပ်မရှိ။ ရှိတာတွေကလည်း အဝေးမှာ ဆိုတော့ ဒီကို သိပ်မလာ သူမတို့ကလည်း မသွားကြပါ။ နေ့လည်ပိုင်းတွင် ဦးစိုးမြင့် သူဇာတို့ အိမ်မှာ ထမင်း သွားစားလိုက်သည်။ သမီးက အလုပ် တဖက်နဲ့ ဆိုတော့ ချက်ပြု တ်ဖို့ အချိန် မပေးနိုင်ပါ။
ဦးစိုးမြင့် ထမင်းစားနေစဉ် သူ့ ရှေ့ ဘေစင်တွင် အိုးခွက် ပုဂံတွေ ဆေးနေသော သူဇာရဲ့ နောက်ပိုင်း ကောက်ကြောင်းအလှတို့အား ခေါတော တထောင်အားဖြင့် ကြည့်နေလိုက်သည်။ ဦးစိုးမြင့်က ခု အသက် ၆၁ နှစ် ရှိပြီ ဖြစ်ပေမယ့် သူ့နှလုံးသားကတော့ လတ်ဆတ် နေဆဲပင်။ ထို့အတူ သူ့ လီးကလည်း ခုထိ ပျိုနေဆဲ ရှိသေးသည်။ ထမင်းစားရင်း ဒေါ်သူဇာ့ ဂျောကြီးကို ကြည့်၍ ဦးစိုးမြင့် ဂလု နေမိလေသည်။
.....................................................................................................................................
ဦးစိုးမြင့် ဒီကို ရောက်တာ သုံးရက် ရှိပြီ။ ညမှောင်ရီ ဖျိ ု းဖျ ချိန် အိမ်ရှေ့ခန်း မီးချောင်းက ဘာဖြစ်တယ် မသိ။ ကျွမ်း၍ မလာတာလား မသိပေ။ လေးလေးစိုးကို လုပ်ခိုင်းရန် ဒေါ်သူဇာ သူတို့ အိမ်ဖက် ထွက်လာခဲ့သည်။ လေးလေးစိုးရေ ခဏလောက်လေ သမီးတို့ အိမ်က မီးချောင်း ဘာဖြစ်လည်း မသိဘူး မလင်းလို့ဟု လှမ်းခေါ်လိုက်သည်။
လေးလေးစိုး လာခဲ့မယ် သမီးဟု ပြောသဖြင့် ဒေါ်သူဇာ သူမ အိမ်ထဲ ပြန်ဝင်လာခဲ့သည်။ သမီးလေး ခိုင်ခိုင်ဝင်းကလည်း မနေ့က သူမ မိန်းကလေး သူငယ်ချင်းတွေနှင့် ချောင်းသာကို ပါသွားခဲ့သည်။ ကိုအောင်ဝင်းကလည်း ဒီနေ့ အလုပ်ရုံမှ ည ၈ နာရီလောက်မှ ပြန်လာမည်ဟု ညနေက ဖုံးဆက်၍ ပြောထားလေသည်။ ဦးစိုးမြင့် ဒေါ်သူဇာတို့ အိမ်ထဲ ဝင်လာခဲ့ပြီး လေးလေးစိုးကို တာစတာ ပေး သမီး ဓါတ်မီးပါ ယူခဲ့ဟု ပြောလိုက်သည်။
"ဟုတ် လေးလေးစိုး"
ပြောပြီး ဒေါ်သူဇာ တာစတာနှင့် ကားမီးလေး သွားယူ၍ တာစတာကို ဦးစိုးမြင့်အား ပေးလိုက်သည်။ ပလပ်ခုံကို ဦးစိုးမြင့် တာစတာနှင့် ထောက်၍ စမ်းပြီး ဆက်တီ စားပွဲခုံပေါ် တက်ကာ ဒေါ်သူဇာအား မီးပြထားစေလိုက်သည်။ ကြည့်လိုက်တော့ ကြိုးလွတ်နေတာ ရပြီ သမီး ခလုတ် ဖွင့်လိုက်တော့ဟု ပြောတဲ့အခါ သူမ သွားဖွင့်လိုက်သည်။ ဖြတ်ဆို မီးက ပြန်လာလေသည်။ ကျေးဇူးပါ လေးလေးစိုးဟု ပြောပြီး စားပွဲခုံနား ဒေါ်သူဇာ ပြန်လျှောက်လာခဲ့သည်။
"ဖြည်းဖြည်းဆင်း လေးလေးစိုး လျှော်ကျဦးမယ်"
ပြောပြီး ဒေါ်သူဇာ လက်ကမ်းပေးရာ သူမ လက်ကို ဦးစိုးမြင့် ဆွဲ၍ အောက်ဆင်းလိုက်သည်။ အရှိန်လွန်ပြီး ဒေါ်သူဇာပေါ်သို့ ဦးစိုးမြင့် ကျသွားရာ နှစ်ယောက်လုံး အရှိန် မထိန်းနိုင်ပဲ အောက်သို့ ထပ်ရက် ကျသွားခဲ့လေ၏။
!အို့"
ကျတာ ရိုးရိုး မဟုတ် ဒေါ်သူဇာ့ ရင်ဘတ်ပေါ် ဦးစိုးမြင့်က မှောက်ရက်။ ကလေးမရဲ့ ရင်သားတွေက သူ့ ရင်ဘတ်မှာ ဂဟေ ဆက်ထားသလို ပူးကပ်နေပြီး တဒင်္ဂ မှင်တက် နေမိကြသည်။ ခဏကြာတော့ သတိဝင်လာပြီး ဖယ်ဦးလေ လေးလေးစိုးဟု သူမ ပြောလိုက်သည်။ ကလေးမလေးရဲ့ နူးညံ့သော အသားစိုင် အထိ အတွေ့တို့က ဦးစိုးမြင့်အား ရင်ခုန်သံတွေ မြန်ကုန်စေတော့သည်။ ဦးစိုးမြင့်က ခေသူ မဟုတ် သူမ ပါးလေးကို ခပ်ကြောကြောလေး နမ်းချလိုက်သည်။
"ရွှတ် ရွှတ်"
"အိုး ဖယ်ပါ လေးလေးစိုးရယ်"
ဒေါ်သူဇာ တီးတိုးလေး ပြောပြီး သူမ မျက်နှာကို နမ်းနေသော နှာခေါင်း ချွန်ချွန်ကြီးကို ရှောင်ပေမယ့် မရပါ။ စည်သူစိုးမြင့်နဲ့ အောင်စိုး ချာတိတ်လေး နှစ်ယောက်နှင့်ပဲ ချစ်စခန်း ဖွင့်ဖူးတာ မိမိ ဦးလေး အရွယ် အိုဗာကြီးတွေနဲ့ အတွေ့ အကြုံ မရှိခဲ့ဖူးသေးပေ။ ထို့ကြောင့် လေးလေးစိုးနှင့် ချစ်စခန်း ဖွင့်ကြရင် ဘယ်လို နေမယ် မသိ။ အရသာ တမျိုး အသစ် အဆန်းလေး ဖြစ်တာပေါ့ဟု တွေးပြီး ခံစားဖူးလိုသဖြငိ့ ငြိမ်နေလိုက်သည်။
ပုဆိုးထဲက ဦးစိုးမြင့် လီးကြီး တဖြည်းဖြည်း မာတောင် တင်းလာပြီး သူဇာရဲ့ ဗိုက်မှာ အမြှောင်းလိုက်ကြီး ဖိမိနေလေ၏။ ထမီ တထပ် ပုဆိုး တထပ် ကြားခံ နေတာပင် လီးကြီး အငွေ့ အသက်ကို ရနေတော့ သူမ စောက်ဖုတ်ထဲက ပွက်ခနဲ ပွက်ခနဲ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေ စိမ့်ထွက်နေခဲ့လေသည်။
ညပိုင်းဖြစ်၍ ပင်တီ မဝတ်ထားသော သူမ ပေါင်ကြားသို့ စောက်ရည်ကြည်လေးတွေက တစိမ့်စိမ့်နှင့် စီးကျ လို့ နေလေ၏။ ဦးစိုးမြင့် ကိုယ်ကို အောက်သို့ အနည်းငယ် လျှောကာ သူ့လီးကြီးကို ထမီပေါ်မှ သူဇာ့ စောက်ဖုတ်ပေါ် တင်ပြီး လိုးသလို လုပ်နေလိုက်သည်။
"အိုး ဘာတွေ လုပ်နေတာလည်း လေးလေးစိုးရယ် အဟင့်"
ဒေါ်သူဇာ ခံစားရမှုတွေ ကောင်းနေပြီး ခြင်ထောင်သံလေးဖြင့် ပြောလိုက်လေသည်။
...........................................................................................................................
အခန်း ( ၅ )
ဒေါ်သူဇာ ခြင်ထောင်သံလေးဖြင့် ညု တုတုလေး ပြောကာ လေးလေးစိုးရယ် အမြန်သာ လိုးလိုက်ပါတော့ သမီး စောက်ရည်တွေ ရွှဲနေပြီဟု စိတ်ထဲက ပြောနေလိုက်သည်။ သူဇာ့ ထမီပေါ်မှ စောက်ဖုတ်ကို လိုးသလို လုပ်ပြီး လွှတိုက်နေသော ပုဆိုးထဲက ဦးစိုးမြင့် လီးကြီးမှာလည်း အစွမ်းကုန် တောင်မတ် နေလေတော့သည်။
ကလေးမကို ကြည့်လိုက်တဲ့ အခါ မျက်လုံးလေး စင်း၍ တီးတိုးလေး ငြီးတွား နေလေ၏။ သူဇာ လိုချင်နေပြီ ဆိုတာ ဦးစိုးမြင့် သိလိုက်ရသည်။ ခြံတံခါးကလည်း ပိတ်ပြီး အတွင်းမှ သော့ဂလောက် ချိတ်ထား၍ အေးဆေးပင်။
အချိန် သိပ်ဆွဲမနေတော့ ဦးစိုးမြင့် သူ့ ကိုယ်ကို မတ်လိုက်ပြီး သူဇာ့ ထမီကို သူမ ဗိုက်ပေါ်သို့ လှန်တင်ကာ သူ့ ပုဆိုး ခါးပုံစပါ ဖြေချလိုက်သည်။ လေးလေးစိုး သူမ ထမီကို ဗိုက်ပေါ် လှန်တင်လိုက်တာနဲ့ ဒေါ်သူဇာလည်း သူမ ပေါင်တံ တုတ်တုတ်လေး နှစ်ဖက်ကို ကားထားပေးလိုက်လေသည်။ သူ့ လီးကြီးကို ဆုပ်ကိုင်၍ သူဇာ့ စောက်ဖုတ်ဝတွင် တေ့ပြီး ဖိသွင်းလိုက်သည်။
ဖလွှတ် ဖလတ် ဖွလစ် ဖတ်
"အားးးးးး ကျွတ် ကျွတ် လေးလေးစိုးရယ် အရမ်းပဲကွယ်"
ဒေါ်သူဇာ စုပ်သပ် ငြီးတွားလိုက်ရလေသည်။ အင်းကျီပေါ်မှ ကလေးမရဲ့ ရင်သားတွေကို အုပ်ကိုင်ကာ နွားပျိ ု သန်စ နွားအို ပေါင်ကျိုး ဆိုတဲ့ စကားအတိုင်းပင်။ လူငယ်တွေလို သက်လုံကောင်းကောင်း ခါးအားသန်သန်ဖြင့် ဦးစိုးမြင့် အမုန်းဆွဲ ဗုံးကြဲ နေလေတော့သည်။ သူဇာ့ စောက်ဖုတ်ထဲက မီးပွင့်ထွက်မလား မှတ်ရအောင် တဖုန်းဖုံးနဲ့ ဦးစိုးမြင့် ဆောင့်ဆောင့် လိုးနေတာ။ ကလေးမ လက်နှစ်ဖက်က ကော်ဇောကို ကိုင်ထားပြီး တအားအား တအီးအီးဖြင့် ငြီးညူ နေလေ၏။
ဇွိ ပြွတ် စွိ ပလောက် ဖတ်
"အားးးးးး အူးးးးးး အီးးးးး ဟားး အိုးးးးးး"
လေးလေးစိုး ဆောင့်လိုးချက်များမှာ သား စည်သူနဲ့ အောင်စိုးတို့ လူငယ်တွေလိုပင် အားပါသဖြင့် သူမ အလူးအလဲ ခံနေရသလို ကောင်းလည်း ကောင်းလှပေသည်။ မိမိ ဦးလေး အရွယ် လေးလေးစိုးနှင့် အလိုးခံရတာ မဆိုးလှဟု ဒေါ်သူဇာ တွေးနေမိပြီး ဏှာသံလေးဖြင့် ဆောင့်လုပ်ပေးရန် ပြောလိုက်လေသည်။
"အားး လေးလေးစိုး ဆောင့်လုပ်ပေးး ရှီးး"
ဦးစိုးမြင့် မနားတမ်း ဆောင့်လိုး နေလိုက်သည်။ ကလေးမလေး ဖင်နှင့် သူ့ လအု ရိုက်ခတ်သံ တဖတ်ဖတ်နှင့် အသားစိုင်ချင်း အားပါပါ ရိုက်ခတ်သံတို့က သောသောညံ နေလေ၏။ နောက်ထပ် အချက် လေး ငါးဆယ်ကျော်လောက် ရောက်တော့ ဒေါ်သူဇာ အားခနဲ ငြီးသံလေးနဲ့ အတူ သူမ ဖင်ကြီး ကြွတက်သွားပြီး ပြီးဆုံးခြင်းသို့ ရောက်သွားခဲ့သည်။
သူဇာနှင့် ရှေ့ဆင့် နောက်ဆင့်ပင်။ ဆီးခုံချင်း ပူးကပ်ကာ ဖင်ကြောကြီးတွေ ရှုံ့ထားပြီး ဦးစိုးမြင့် လီးရည်များက ကလေးမ စောက်ဖုတ်ထဲသို့ ပန်းထွက်သွားခဲ့လေသည်။ ကလေးမလေး ရင်ဘတ်ပေါ် ဦးစိုးမြင့် မှောက်ချ လိုက်ပြီး သူမ ပါးပြင်လေးကို နမ်းနေလိုက်သည်။ ဒေါ်သူဇာ ရှက်တက်တက်လေးဖြင့် လေးလေးစိုးရဲ့ ကျောပြင်ကျယ်ကြီးအား သူမ လက်သီးဆုပ်လေးတွေနှင့် ဖွဖွလေး ထုနှက် နေလိုက်သည်။
"လေးလေးစိုး လူဆိုးကြီး သမီးကို အတင်း အဝှါ ပြု တယ် အဟင့်"
"လေးလေးစိုးက ချစ်လို့ပါကွယ့် သမီးရဲ့"
"လေးလေးစိုး ချစ်တာကလည်း သမီး အထဲကတောင် စပ်နေတယ် ဟွန်း"
ဒေါ်သူဇာ ဆယ်ကျော်သက် အပျို ဖျန်းမလေးလို ပြောလိုက်သည်။ ခဏကြာတော့ ဖယ်တော့ လေးလေးစိုးရယ် သူ့ ကိုယ်ကြီးနဲ့ ဖိထားတာ လေးနေပြီဟု သူဇာ ပြောတဲ့ အခါ ဦးစိုးမြင့် တဖက်ကို လှိမ့်ဆင်းလိုက်သည်။ အဝတ်ဟောင်း တခုကို ထယူ၍ ကော်ဇောပေါ်တွင် ပေနေသော သူမတို့ နှစ်ယောက်ပေါင်း စောက်ရည်နှင့် သုတ်ရည်တို့ကို ဒေါ်သူဇာ သန့်ရှင်းရေး လုပ်လိုက်သည်။
သူ့ သမီး ပြန်လာခါနီးပြီ ဖြစ်၍ ဦးစိုးမြင့် သူဇာကို နှုတ်ဆက်၍ သူမတို့ အိမ်ထဲမှ ထွက်လာခဲ့သည်။ မထင်မှတ်ပဲ သမီးရဲ့ ယောင်းမ သူဇာ့ကို လိုးဆော်လိုက်ရသဖြင့် ဦးစိုးမြင့် ကျေနပ် နေမိလေသည်။
..........................................................................................................................................
အခန်း ( ၆ )
နောက်နေ့ နေ့လည်ပိုင်းတွင် သူဇာတို့ အိမ်သို့ ဦးစိုးမြင့် လာခဲ့ပြီး ညကလို လုပ်ရန် ပြောတဲ့အခါ နှစ်ခါပင် မပြောရပေ။ အိမ်ရှေ့ခန်းမှာပင် ဦးစိုးမြင့်နှင့် သူဇာ လိုးဆော်လိုက်ကြသည်။
နောက် သုံးရက် ကြာခဲ့ပြီ။ ဒီနေ့ ခါတိုင်း နေ့တွေထက် ဒေါ်ကေသီစိုးမြင့် ညနေပိုင်းလောက် အိမ်ပြန်လာခဲ့လိုက်ပြီး သူမ အိပ်ခန်းထဲ ဝင်ကာ ကုတင်ပေါ် တက်၍ အိပ်ယာထက်တွင် လှဲလိုက်သည်။ မနက်ထဲက သူ့ ညီမ သူမတို့ရဲ့ အန်တီလေး ဒေါ်သဇင်စိုးတို့ အိမ်ကို အဖေ သွားတာ ညလောက်မှ ပြန်လာမယ်ဟု ပြောသွားခဲ့လေသည်။ အိပ်ယာထက်မှာ လှဲရင်း ဒေါ်ကေသီစိုးမြင့်၏ စိတ်တွေဟာ လွန်ခဲ့သော ၂၂ နှစ်ခန့်သို့ ရောက်သွားခဲ့လေသည်။
ကေသီစိုးမြင့်တို့က နယ်မြို့လေး တမြို့က ဖြစ်ပြီး သူမတို့ အဖေ ဦးစိုးမြင့်က ပွဲရုံ လုပ်ငန်း ပိုင်ရှင် တယောက် အဖေတို့က ဘိုးစဉ် ဘောင်ဆက် ချမ်းသာသော အသိုင်းအဝိုင်းမှ ဆင်းသက်လာခဲ့ကြသူတွေ ဖြစ်ပါသည်။ ကေသီစိုးမြင့်က အသက် ၁၈ ဒုတိယနှစ် တက်နေတာ ဖြစ်ပြီး ခု စာမေးပွဲ ဖြေဆိုပြီးသွားသဖြင့် အိမ်ပြန်ရောက်နေတာ တပတ်လောက် ရှိခဲ့ပြီ။
ဦးစိုးမြင့်က အသက် ၄၀ ဝန်းကျင် အရွယ် သားတယောက် သမီးနှစ်ယောက်တို့ရဲ့ အဖေ မုဆိုးဖို သားတို့ သမီးတို့ အမေ ဆုံးသွားတာ ၅ နှစ်ကျော် ၆ နှစ် နီးပါး ရှိခဲ့ပြီ။ သားကြီး ကျော်ကျော်ခေါ် ကျောသူစိုးမြင့်က အသက် ၂၁ သမီး အလတ် ကေသီခေါ် ကေသီစိုးမြင့်က ၁၈ နှစ် သမီး အငယ်မလေး သူလေးခေါ် မေသူစိုးမြင့်က ၁၅ နှစ် ဖြစ်သည်။
သားနဲ့ သမီးတို့ အမေ သူ့ မိန်းမ ဆုံးပါးစဉ်က ဦးစိုးမြင့်မှာ အရွယ်ကောင်းတုန်း ၃၄ နှစ်ပဲ ရှိသေးသည်။ သားနဲ့ သမီးတို့ကို မိထွေးဖြင့် မနေစေလို၍ တပင်လဲမူ တပင် မထူခဲ့ပါ။ သူတို့လေးတွေကို ဦးစိုးမြင့်က အဖေလို တမျိုး အမေလို တသွယ် ပြု စု ပျိုးထောင်ပေးခဲ့သည်။ သူ အသက် ၁၇ မှာ အိမ်ထောင်ကျပြီး ၁၈ မှာ သားဦးလေး အဖေ ဖြစ်ခဲ့ရပြီး ၂၁ မှာ သမီးလတ် ကေသီ နဲ့ ၂၄ ကျော်လောက်မှာ သမီးငယ် သူလေး ကလေး ၃ယောက်တို့ရဲ့ အဖေ ဖြစ်ခဲ့ရလေသည်။
သားကြီး ကျော်ကျော်ကတော့ အခြားမြို့မှာ နေသော ဦးစိုးမြင့်ရဲ့ ညီမ သဇင်စိုး သူ့ အန်တီလေးတို့နှင့် သွား နေပါသည်။ သမီးလတ် ကေသီနဲ့ သမီးအငယ်မလေး သူလေးတို့ နှစ်ယောက်ဟာ တနေ့ တခြား သွားလေသူ သူ့ ဇနီး သူမတို့ အမေနဲ့ အတော်ကို တူလာပါသည်။ ဦးစိုးမြင့်က အသားလတ် အရပ်က ၆ ပေ ခန္ဓာကိုယ် ထွားကျို င်းသူ သူ့ မိန်းမက အသားဖြူ ပြီး အရပ် ၅ပေ ၈ လောက် မြင့်သည်။
လှပ ချောမွေ့သူ ဖြူ ဖြူ ဖွေးဖွေး ရေဆေးငါး လုံးကြီးပေါက်လှ တယောက်မို့ သားနဲ့ သမီးတို့ကလည်း တယောက် တမျိုး ချောမောကြလေသည်။ သမီးလတ် ကေသီက သူမ အမေလိုပင် အိမ်ထောင်မှု နိုင်နင်းလှပေသည်။
ခုလည်း သူ့ ရှေ့ မလှမ်းမကမ်းတွင် ကျောပေးထားပြီး နံရံကပ် ဗီဒိုနှင့် ရှိုးကေ့စ်တို့အား ဖုန်ခါ သန့်ရှင်းရေး လုပ်နေသော သမီးဖြစ်သူရဲ့ နောက်ပိုင်း အလှတို့ကို ကြည့်နေမိလေသည်။ ပခုံးကျော်ရုံ ဆံပင် ကျောပြင် ပြည့်ပြည့်လေးမှ စပြီး ခါးကျဉ်ကျဉ်လေး အောက်က သမီးရဲ့ သူမ အမေလိုပင် ကားစွင့်ပြီး နောက်သို့ စူကောက်နေတဲ့ တင်စိုင်လှလှကြီး နှစ်လုံး တို့ကို ဦးစိုးမြင့် ငေးကြည့် နေမိသည်။
"ခုမှ ကြည့်လို့ လှသွားတယ်နော် အဖေ"
ဟု ပြောပြီး ကေသီစိုးမြင့် အိမ်ရှေ့ခန်း ဆက်တီမှာ ထိုင်နေသော အဖေ့အား မေးလိုက်သည်။
"ကြည့်လို့ လှသွားတယ် သမီး ဖုန်တွေ မရှိတော့ ရှင်းသွားတာပေါ့"
သူ ထိုင်နေရာ အနီးသို့ လျှောက်လှမ်းလာပြီး ဆက်တီခုံပေါ်က ဖုံတွေကို ကြက်မွှေးနဲ့ ခါနေသော သမီးရဲ့ လက်ဖောင်း အင်းကျီထဲမှ ဖွံ့ထွား စူဖြိုးတဲ့ ရင်နှစ်မွှာက မောက်တက် နေလေသည်။ဖွံ့ထွား စူဖြိုးတဲ့ သမီး ရင်နှစ်မွှာဟာ လွန်ခဲ့တဲ့ သုံး လေး နှစ်ကနဲ့ ဘာမှ မဆိုင်တော့ အတော်ကို ထွားလာတာ ဖြစ်သည်။ ထိုစဉ်က သမီး အပျိုပေါက် ဖြစ်ခါစ ထင်ပါသည်။ သူကလည်း အဖေ ဆိုတော့ အမေလိုတော့ မိန်းကလေးတို့ သဘာဝ ဖြစ်စဉ်တို့အား မသိခဲ့ပေ။
အဲတုန်းက သမီး သူမ ရေချိုးခါနီး ထမီရင်လျားလေးနဲ့ အဖေရေ သမီး ဒီနေရာလေးက စက်ဆံခဲလေး ဖြစ်ပြီး နာနေတယ်ဟု ဆိုကာ ထမီရင်လျားကို ချွတ်ပြလေသည်။ သူ့မှာတော့ ဟိုက်ခနဲ ဖြစ်သွားရပြီး သမီး အဖေ့ကို မပြရဘူးလေ နောက်တော့ သက်သာသွားပါလိမ့်မယ် သမီးရဲ့ဟု ပြောလိုက်ရသည်။ ထိုစဉ်က အပျို ပေါက်စ ဆိုတော့ သမီးလတ် ကေသီ ခုလို မဖွံ့ထွားသေးပါ။
ခုတော့ ကြည့်ပါဦး မျှစ်စို့ပေါက်ကြီးလို ငွါးငွါးစွင့်စွင့်ဖြင့် ခန္ဓာကိုယ် အချိုး အစား ပြေပြစ် ကျနပြီး အလှသွေးတွေ ကြွယ်လာတဲ့ သမီးဖြစ်သူအား ဦးစိုးမြင့် စိတ်ထဲ ဘာလိုလို ညာလိုလို ဖြစ်နေမိလေ၏။ သန့်ရှင်းရေး လုပ်၍ပြီးတော့ အိမ်အတွင်းဖက်ထဲ သမီး လှမ်းဝင်သွားရာ ချင်းမိုင် ထမီထဲမှ နိမ့်တုန် မြင့်တုန် ဖြစ်သွားသော တင်စိုင်ကြီး နှစ်လုံးမှာ အူယားစဖွယ် ဖြစ်နေတော့သည်။ "ဟူး" သမီးဖြစ်သူရဲ့ ခန္ဓာကိုယ်ပေါ်မှ ရှိုက်ဖို ကြီးငယ် အသွယ်သွယ်တို့ကို ကြည့်ပြီး ဦးစိုးမြင့် လေပူကြီး မှုတ်ထုတ်လိုက်လေသည်။
ကေသီစိုးမြင့် ခုတလော အဖေ သူမကို ကြည့်တဲ့ အကြည့်တွေက တမျိုးပဲ လိုချင် တပ်မက်မှုဖြင့် ကြည့်သည်ဟု သူမ လိုရာကို ဆွဲတွေးလိုက်လေသည်။ အဖေ တခါ တခါ သူမကို မသိမသာ ခိုးခိုး ကြည့်နေတာ ကေသီစိုးမြင့် သိသည်။ အဖေ အဲလို သူမကို ကြည့်ရင် အပျိုမလေး ရင်တွေ ဖိုနေမိပြီး သာယာ နေခဲ့မိလေ၏။ ညီမလေး သူလေးကလည်း တနေ့ကမှ အမေ့ဘက်က ကြီးမေတို့နဲ့ အမျိုးတွေရှိရာ မြို့ကို အလည် ပါသွားခဲ့လေသည်။
နောက် လေး ငါးရက် ကြာခဲ့ပြီ။ သမီးလည်း ခု ကျောင်းပိတ်ထားတုန်း အဖေလည်း ပွဲရုံ အလုပ်တွေ ခဏ နားပြီး တို့ သားအဖ သမီးတို့ အန်တီလေးဆီ သွားလည်ကြမယ်ဟု ဦးစိုးမြင့် ပြောလိုက်သည်။
"ဟုတ် အဖေ သွားမယ်လေ ဘယ်နေ့ သွားမှာလည်း"
"မနက်ဖြန် သွားမယ် သမီး"
နောက်နေ့ အိမ်က ကားဖြင့် သူ့ ညီမ ရှိတဲ့ မြို့ကို သူတို့ သားအဖ ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ ညပိုင်းလောက်တွင် ဦးစိုးမြင့်တို့ စီးလာသော ကားမှာ လမ်းခုလတ်မှာ ထိုးရပ်သွားခဲ့လေသည်။ စက်နှိုး၍လည်း မရ ထို့ကြောင့် ကားပေါ်က ဆင်းပြီး ကားဘောနက်စ် အဖုံး ဖွင့်ကာ စမ်းသပ် စစ်ဆေး ပြီးတော့ နှိုးကြည့်တာလည်း မရပါ။
ကားသာ မောင်းတတ်တာ ဦးစိုးမြင့် ကား အင်ဂျင် စက်ပိုင်း ဆိုင်ရာတော့ နားမလည် မသိပေ။ အဝေးပြေးကားတွေ တစီးပြီး တစီးတားကာ အကူညီတောင်းတာ တစီးမှ မရပ်ကြ အချိန်က တဖြည်းဖြည်း လင့်ကာ ည ၉ နာရီလောက် ရှိပြီ။ ကားက လမ်းဘေးတွင် ထိုးရပ်သွား၍ တော်သေးသည်။
"ကားပျက်ပြီ သမီးရေ"
"ဟုတ်ပ အဖေရယ် ည မိုးချုပ်လို့ ကြယ်တွေတောင် ထွက်နေပြီ ကားစပ်က နှိုးလို့ မရသေးဘူး"
ဟု ပြောပြီး ကေသီစိုးမြင့် ကားအနီးက သစ်ပင်ကြီး အောက်တွင် ဆောင့်ကြောင့်လေး ထိုင်လိုက်လေသည်။ ဒီညတော့ လမ်းဘေးမှာ ထိုင်ရင်း ကူညီပေးမယ့် ကားအလာကို စောင့်ရမှာ ဖြစ်သည်။ သူ့ တယောက်ထဲဆို အကြောင်းမဟုတ် ခုက သမီးက ပါသေးသည်။ ကားပျက်တာကလည်း မြို့ အထွက် ဘေးမှာ လယ်ကွင်းတွေပဲ ရှိသည်။
"သမီး အိပ်ချင်ရင် ကားပေါ် သွားအိပ်လေ"
"ဟင့်အင်း အဖေ နေပါစေ သမီး မအိပ်ချင်ပါဘူး"
ကားပေါ်မှာ သမီး မအိပ်တတ်၍ထင်။ ဦးစိုးမြင့် ကားရပ်ထားတဲ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းကို ထွက်လာပြီး ကြည့်လိုက်ရာ သူတို့ ကားရပ်ထားရာ ကားလမ်းနှင့် သိပ်မဝးလှသော လယ်ကွင်းထဲတွင် လယ်စောင့်တဲလေးကို လမင်း အလင်းရောင်ဖြင့် မသဲမကွဲလေး တွေ့လိုက်ရလေသည်။ သမီး ထိုင်နေရာနား သူလျှောက်လာတော့ သမီးက သူမ ပါးစပ်ကို လက်လေးဖြင့် အုပ်ပြီး သမ်းနေလေသည်။
"သမီး လာ ဟိုနားမှာ လယ်စောင့်တဲလေး ဖြစ်မယ် သွားကြည့်ရအောင် သမီး အိပ်လို့ ရတာပေါ့"
"ဟုတ် အဖေ"
သမီးကို ခေါ်ပြီး ကားလမ်းရဲ့ ရှေ့ ခပ်လှမ်းလှမ်းမှ လယ်ကွက်ထဲဘက် ထွက်လာခဲ့ကြသည်။ အနီးရောက်မှ လူမနေတဲ့ လယ်စောင့်တဲလေးမှန်း တွေ့လိုက်ရသည်။ တဲပေါ် တက်ကာ ဝါးကြမ်းခင်းလေးပေါ်တွင် ထိုင်လိုက်ကြသည်။ အဖေ့ ပေါ်မှာ အိပ် သမီးဟု အဖေ ပြောတဲ့ အခါ သူမ အဖေ့ ပေါင်ပေါ်မှာ ခေါင်းတင်ပြီး လှဲလိုက်လေသည်။ ခဏကြာတော့ ထို အနီးအနားက ခွေးတအုပ်ရဲ့ ဆွဲဆွဲငင်ငင် အူလိုက်သံများကြောင့် သူမ ကြောက်လန့်သွားခဲ့ရလေသည်။
"အ ဝု အူးးးးးး အု ဝူးးးးးး"
"အဖေ သမီး ကြောက်တယ်"
"မကြောက်နဲ့နော် သမီး အိပ် အဖေ ရှိတယ်"
ဟု ပြောပြီး ဦးစိုးမြင့် လက်က သမီးရဲ့ လက်မောင်းလေးကို ဖွဖွလေး ပုတ်ကာ ကလေးချော့သိပ်သလို လုပ်နေလိုက်သည်။ ဓနိမိုးထားတဲ့ အပေါ်က အပေါက်အပြဲများ ဖြစ်နေရာ ကြယ်ရောင် လရောင်ဖြင့် သမီးရဲ့ ရွှေရင်နှစ်မွှာက အသက်ရှုတိုင်း နိမ့်ချည် မြင့်ချည် ဖြစ်နေလေ၏။
သားအဖ ဆိုပေမေယ့် ဆိတ်ငြိမ် တိတ်ဆိတ်တဲ့ အကာလ ညအခါ လူသူ မရှိသော လယ်ကွက်ထဲရှိ လယ်စောင့်တဲလေးထဲမှာ ဆန့်ကျင်ဘက် အထိ အတွေ့တို့က အဖေဖြစ်သူ သူ့အား ကာမ အမှောင်တိုက်သို့ တွန်းပို့နေသလိုပင်။ သမီး လက်မောင်းကို ပွတ်ပေးနေရာမှ ဦးစိုးမြင့်လက်က သမီးရဲ့ ကားစွင့် စူကောက်သော တင်သားစိုင် အိအိကြီးတွေပေါ်ကို တင်လိုက်သည်။
လမင်းနဲ့ ကြယ်ရောင် အလင်းရောင်လေးများ ဖြန့်ကျက်ထားရာ ကီမိုနို ထမီပေါ်က သမီးရဲ့ တင်သားစိုင်တွေကို ပုတ်နေလိုက်သည်။ ခုနက ကြောက်ရွံ့ စိတ်တို့က ခု အဝေးသို့ လွင့်စင်ကုန်ပြီး ကေသီစိုးမြင့် တကိုယ်လုံးကို ဖိန်းတိန်းတိန်း ရှိန်းတိန်းတိန်း ဖြစ်နေစေတော့သည်။ ဆန့်ကျင်ဘက် အဖေ့ရဲ့ အတွေ့ အထိများက သူမ ရင်တွေကို တလှပ်လှပ် ခုန်နေစေလေသည်။ ခဏကြာတော့ ပုတ်သည် ဆိုတာထက် ဦးစိုးမြင့် လက်ဝါးက သမီးရဲ့ တင်သားစိုင်တွေကို ပွတ်ကာ ဆုပ်နှယ်လိုက် ဖြစ်ညှစ်လိုက်နဲ့ လုပ်နေလိုက်သည်။
"အိုး အဖေရယ် အဲလို မလုပ်ပါနဲ့ သမီး မနေတတ်ဘူး"
ရင်ဖို လှိုက်မောတဲ့ အသံလေးဖြင့် သူမ ပြောလိုက်သည်။ သမီး စကားတွေကို ဦးစိုးမြင့် လျစ်လျ ူ ရှုထားပြီး ခုနကလို ဆက်လုပ်နေလိုက်သည်။ သမီးကို ခုလို အပြု အမူမျိုး မလုပ်သင့်မှန်း သိပေမယ့် ဦးစိုးမြင့် အနေနဲ့ သူ့သမီး ကေသီ အပေါ် ၅၂၈ မှ ၁၅၀၀ နွယ်သော ချစ်ခြင်း အဖြစ် ချစ်နေမိပြီ။
ဖြစ်သင့်တာတွေ မဖြစ်သင့်တာတွေ တွေးမနေတော့ ဟိုးအရင် သူနဲ့ ညီမလေး သဇင်စိုးတို့လည်း မောင်နှမနှစ်ယောက် အချစ်ကြီး ချစ်ခဲ့ကြတာ။ ဆိုတော့ သိပ်တွေဝေ မနေတော့ပါ။ ဦးစိုးမြင့်နဲ့ သူ့ ညီမ သဇင်စိုးတို့ အကြောင်းကို ရှေ့အခန်းများတွင် ဖေါ်ပြပါမည်။ အဖေဖြစ်သူရဲ့ အနှူ း အဆွ များကြောင့် ကေသီစိုးမြင့် ခံစားမှု ရသတို့က အရမ်း ကောင်းနေလေ၏။
"အားးးးး အဖေရယ် အင်းး အဟင့် ဟင့်"
ရှိုက်သံလေးတွေပါ ထွက်လာပြီး သူမ အဖုတ်ထဲက အရည်ကြည်လေးတွေကလည်း အတွင်းခံဘောင်းဘီမှာ ရွှဲစ ပြု နေလေပြီ။ ဦးစိုးမြင့် သူ့ ကိုယ်ကို အောက်သို့ ငုံ့လိုက်ပြီး သမီး ပါးပြင်လေး နှစ်ဖက်ကို တဖက်ပြီး တဖက် နမ်းရှုံ့လိုက်လေသည်။
အဖေ့ရဲ့ အနမ်းတွေအောက်မှာ သူမ ရင်ခုန်သံတွေ တဒိန်းဒိန်း ခုန်နေတာမှ ပေါက်ထွက် မတတ်ပင်။ သမီး ပါးလေးကို နမ်းပြီး သူမ ကိုယ်လေးကို ဆွဲထူကာ ဂျိမ်းစဘွန်း ကားထဲကလို သမီး နှုတ်ခမ်းလေးတွေပေါ် သူ့ ပါးစပ် တေ့၍ စုပ်နမ်းလိုက်လေသည်။ ကေသီစိုးမြင့်လည်း သူမ အဖေကို မနမ်းတတ် နမ်းတတ်ဖြင့် စုပ်နမ်း နေလိုက်သည်။
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>>
No comments:
Post a Comment