မှော်ရုံတော အပိုင်း ( ၆ )
ရေးသူ - ကိုကျော်
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
အခန်း ( ၂၆ )
မွေးနေ့ဧည့်ခံပွဲက မနက်အာရုံတက်လောက်အစောကြီးတစ်ချိန်ရှိတော့ သားအမိနှစ်ယောက်ကိုတက်သုတ်ရိုက်လိုးပြီးအလုပ်ပြေးလုပ်ရသေးတယ်။တစ်ညလုံး ပျော်ပျော်ကြီးလိုးနေရတာမို့စိတ်ကဆောင် နေပေမယ့် လူကနွမ်းနေပြီ။အိမ်ကချက်ပြုတ်ကူကြတဲ့အစ်မကြီးတွေက အထာနပ်ပြီးသား..ကျွမ်းကျင်ပြီးသားတွေမို့သာ တော်သေးတယ်။
နေ့လည်ဧည့်ခံပွဲစ,တဲ့အချိန်နီးတော့ သူ့သားက သီတာတို့ကိုသွားခေါ်ပြီးရောက်လာတယ်။သမီးကြီးနီတာလည်းပါလာတော့ကိုတောကျော်မျက်လုံးပြူးသွားတာပေါ့။လှမ်းခေါ်ထားတာကြာပြီမို့ရောက်လာမယ်မှန်းသိနေပေမယ့် နီတာ့ကိုမြင်လိုက်တော့ သီတာကသူ့လင်ဆီကိုပြန်သွားတော့မယ်ဆိုတာမပြောပဲနဲ့သဘောပေါက်လိုက်ပြီမို့မျက်လုံးပြူးတာပါ။
ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ.ညနေတော့မဌေးတို့သားအဖကလူကြီးစုံရာနဲ့ရောက်လာတယ်။ဘာမှလည်း ထွေထွေထူးထူးပြောနေစရာမရှိတော့ပါဘူး..မအေးတင့်ကရောဂါသက်သာနေတဲ့အပြင် နီတာလည်းရှိနေတော့သီတာ့ကိုသူ့လင်နဲ့ပဲပြန်ထည့်ပေးလိုက်ရတာပေါ့။နေ့လည်ဆိုင်သွားနေလို့မလိုးရသမျှ ညရောက်ရင်သီတာနဲ့လိုးနေကျ..အကျင့်ကပါနေတာ..အဲဒီညတစ်ရေးနိုးတော့ပြန်အိပ်မရနိုင်ပဲ လီးကြီးငေါက်တောက်နဲ့ခြံထဲဆင်းထိုင်နေမိတယ်။မိန်းမတွေကိုဘယ်လောက်ပဲလိုးလိုး.သမီးလေးသီတာကိုလိုးရတဲ့အရသာကနှိုင်းတုလို့မရနိုင်အောင်ပိုသာနေမှန်းသူခံစားနေ သိနေပြီး သီတာ့ကိုယ်လုံး..သီတာ့နို့လုံး..သီတာ့ဖင်လုံး.သီတာ့စောက်ပတ်ကြီးတို့ရဲ့ပုံရိပ်တွေက အတွေးထဲမှာထင်ဟပ်နေတာမို့ လီးကြီးပွတ်ရင်းငြိမ်နေမိတယ်။
" အေးနေတယ်အဖေရဲ့.အိမ်ထဲဝင်နေလေ..ကလေးလဲမဟုတ်ပဲနဲ့..လာ "
သီတာ့ပုံရိပ်..သီတာ့စောက်ပတ်ကြီးနေရာမှာအစားထိုးဝင်လာတဲ့ နီတာ့မျက်နှာမှုန်ရီဝါးဝါးကို
ပြန်လှည့် ငေးကြည့်ရင်း ဘာမှန်းမသိမိလိုက်တဲ့သက်ပြင်းကြီးချလို့သူ့ခေါင်းကိုခါရမ်းလိုက်မိသွားတယ်။မအေးတင်နဲ့သူညားတုန်းကနီတာသုံးနှစ်သမီးနဲ့ပါလာတာအခုဆိုနှစ်ဆယ့်ငါးပိုပိုနှစ်ဆယ့်ခြောက်.ကလေးနှစ်ယောက်အမေ.အချိန်တွေကကုန်တာမြန်နေသလိုကြီးပါလား။
" လာလို့ ဆိုနေမှ.ဘာကြည့်နေတာလဲ.အမေလာခေါ်နေတာများမှတ်နေလို့လား.."
မေးမယ်ဆိုလည်းမေးလောက်ပါတယ်..နီတာကမအေးတင်နဲ့တစ်ပုံစံထဲ။သူတို့မျိုးရိုးကိုကသားစဉ်မြေးဆက် ရုပ်ချင်း.အလုံးအထည်ချင်းတွေကတော်တော်လေးကိုတူနိုင်လွန်းတဲ့အမျိုး။လေယူလေသိမ်း..အပြောအဆိုကအစ,တူနေတဲ့အပြင်ကလေးနှစ်ယောက်မွေးထားတဲ့ဘော်ဒီအနေအထားပုံစံကလည်းအတူတူဆိုတော့ မအေးတင်ကိုစ,မြင်ဖူးခဲ့တဲ့ပုံစံမျိုးလေးဖြစ်နေတယ်။
" သီတာလေးကိုသတိရနေလို့ပါသမီးကြီးရာ.သမီးက တစ်ရေးနိုးလား.အိပ်မပျော်တာလား.ဒီနား.လာထိုင်ပါလားသမီး "
သူ့အဖေကိုကြည့်ရတာအိမ်ထဲဝင်လာမယ့်ပုံမပေါက်သေးတော့ နီတာအပြင်ကိုထွက်လာပြီးတောကျော်နံဘေးဝင်ထိုင်မယ့်ဟန်ပြင်တယ်။
တောကျော်ကနေရာရွှေ့ပေးတော့ နီတာ့မျက်စေ့ထဲမှာ အဖေ့လီးကြီးတောင်နေသလားထင်မိတာနဲ့ မိန်းမတို့ထုံးစံအတိုင်းမသိမသာလေးထပ်ကြည့်တာပေါ့။ပါးစပ်ကတော့..
" ဟွန်း..အဖေကသာ သမီးလေးရယ်လို့ချစ်ရ လွမ်းရ သတိရနေတာ..ဟိုကဖြင့်ဒီညမှပဲသူ့လင်နဲ့ပြန်ပေါင်းထုပ်ခါစ, .တဘွတ်ဘွတ်လား..တစ်ပြွတ်ပြွတ်လား..နှစ်မျိုးလုံးပဲလား..အဲလိုဖြစ်နေလောက်ပါပြီ.."
နီတာက သီတာ့ထက်တောကျော်နဲ့ပိုရင်းနှီးတယ်။မအေးတင်နဲ့ညားခါစ, သီတာနို့စို့အရွယ်မို့အမေနဲ့နေရတာများတော့ နီတာ့ကိုချီးကအစ,သေးကအစ,.ထမင်းပါခွံ့ကျွေးပြီး.တောကျော်ပွေ့ချီထိန်းကျောင်းပြုစုပေးလာခဲ့ရတာ။
" ဘာလဲဟယ်..စကားအဆန်းတွေ..ရှင်းစမ်းပါဦး..တပြွတ်ပြွတ်နဲ့တဘွတ်ဘွတ်က မတူဘူးလား."
နီတာက. အမှောင်ဝိုးဝါးမို့လီးကြီးလှုပ်နေတာကိုအားစိုက်ကြည့်တော့မြင်သွားပြီ။အကြည့်ကိုလီးကြီးဆီကနေတောကျော်မျက်နှာဆီခဏလွှဲလိုက်ပြီး..
" ဟင်းဟင်း..အဖေကလဲ.ရိုးပြန်ပြီ..အဲဆို..အဖေ အမေ့ကိုလိုးတုန်းကပက်လက်လိုးတဲ့အခါ အဲဟိုအဖေ့လီးကြီး စောက်ပတ်ထဲဝင်တိုင်းထွက်တိုင်း ဘွတ်ဘွတ် လို့အသံမြည်လို့လား "
တောကျော်လီးကြီးကိုလက်ညှိုးထိုးပြပြီးမေးတော့မျက်စေ့လေးမှေးလို့စဉ်းစားနေပြီး.
" ဟင့်အင်း.မြည်ဘူးဟ.သမီးအမေကစောက်ရည်ရွှမ်းတော့ .ပြွတ်ပြွတ် စွပ်စွပ်..ဖတ်ဖတ် ဖုတ်ဖုတ် နဲ့ပဲမြည်တယ်..လည်ချောင်းသံတွေတော့တအင်းအင်း တအင့်အင့်နဲ့ အဖေကဆောင့်လိုးလိုက်တိုင်း ထွက်နေမြည်နေတာပေါ့..သမီးရောညည်းအမေလို စောက်ရည်ရွှမ်းတာပဲလား.."
နီတာက သူ့အဖေကိုပြုံးထေ့ထေ့နဲ့ကြည့်နေရင်း..
" အင်းပေါ့ အဖေကလဲ.သမီးကတောင်မှပိုပြီးရွှမ်းချင်ရွှမ်းဦးမယ်.အဲဆို အမေ့ကိုကုန်းခိုင်းပြီးအနောက်ကနေ အဲလီးကြီးနဲ့ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးရင်ရော.ပြွတ်ပြွတ် စွပ်စွပ်လို့ မြည်တာပဲလား "
ကိုတောကျော်စဉ်းစားရင်းနှာခေါင်းကြီးနီရဲလာတယ်.
" ဟား..ဘာပြောကောင်းမလဲ..သမီးအမေစောက်ဖုတ်ကြီးက ဖူးဖူးကြီးဖောင်းပြီးအနောက်ကိုပြူးထွက်နေတော့ အဖေကလီးတစ်ချောင်းလုံးစောက်ပတ်အပြင်ထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးအားရပါးရ ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတာ.ဆောင့်လိုးလိုက်ဆွလိုးလိုက်ဆိုတော့အသံတွေကဘွတ်ကနဲဘွတ်ကနဲမြည်လိုက် ဖွဖွ ဗွက်ဗွက် နဲ့မြည်လိုက်ပေါ့..အသံတွေကအကျယ်ကြီး.ဗွီကနဲ ဗလစ်တစ်တစ်ကနဲ.ဖူးကနဲ ဗလွတ်ကနဲ စောက်ရည်တွေ.လေတွေစောက်ခေါင်းထဲကတွန်းထွက်တဲ့အသံတွေကပါသေးတယ်.."
အဲဒီတော့မှ နီတာကတောကျော်နဖူးကိုသူ့လက်ညှိုးလေးနဲ့ဖိတွန်းလိုက်ပြီး
" အဲဒါပြောတာပေါ့ အဖေကလဲ..သီတာ့ကိုသူ့လင်က ပက်လက်လိုးလိုက်..ကုန်းလိုးလိုက်နဲ့ အမျိုးမျိုးလိုးနေမှာမို့.ဒီအချိန်ဆိုအဖေ့ကိုမေ့နေလောက်ပြီ လို့ပြောတာ.."
တောကျော်ငိုင်ကျသွားတယ်။
..........................................................................................................................
အခန်း ( ၂၇ )
" ဒါဆို.."
" ဘာမှာ ဒါဆိုမနေနဲ့အဖေ..သူ့လင်နဲ့သူဇိမ်ကျကျအလိုးခံနေသလို.အဖေလဲအဖေ့မယားနဲ့ဇိမ်ရှိရှိသွားလိုးနေလိုက်..အမေကနေကောင်းနေပြီ သိလား..လိုးလို့ရလောက်ပြီ "
တောကျော်မျက်လုံးကျယ်သွားတယ်။
" ဟုတ်ရဲ့လား..သူပြောလား..အဖေ့ကိုတော့ဘာမှမပြောသေးဘူးသမီးရဲ့..ရှက်လို့လဲမဟုတ်လောက်ပါဘူး "
နီတာက ဇွတ်ဆွဲထူရင်း..
" သူမပြောပါဘူး..သမီးကသိတာပေါ့..အမေ့ဖင်ကြီးနဲ့နို့ကြီးတွေကအရင်လိုမျိုးအကြီးကြီးတွေပြန်ဖြစ်နေပြီပဲ..နဲနဲချင်းချော့လိုးရင် ရလောက်ပါပြီအဖေရဲ့..ထ,.သွားမယ်..လိုးလို်မရတဲ့သီတာ့ကိုလွမ်းနေရင်.လိုးလို့ရတဲ့ဟာတွေလွတ်ကုန်မယ်..လာ "
နီတာ့ကဆတ်ကနဲမတ်တပ်ထ,ရပ်ရင်း ဇွတ်ဆွဲထူတော့ သူ့နို့လုံးနို့အုံမို့မို့အိအိ ကြီးတွေကတောကျော်လက်မောင်းအိုးနဲ့အချိန်ပြည့်ပွတ်ဖိနေတယ်။ကလေးမအေနို့..ညအိပ်ချိန်ကလေးနို့တိုက်ရမှာနဲ့မို့ဘော်လီလည်းဝတ်ထားတာမဟုတ်ဘူး။ကြားရတဲ့စကား..ပြောမိတဲ့စကား..ထိနေမိတဲ့နို့အုံအိအိကြီးရဲ့နူးညံ့မက်မောစရာအတွေ့အရသာတွေကြောင့် တစ်ရေးနိုးမှာလီးတောင်နေရတဲ့ကိုတောကျော်နှာသွေးတွေပွက်ပွက်ဆူလာတာမို့ ကတုန်ကယင်နဲ့ နီတာ့မျက်နှာကိုမော့ကြည့်တယ်။
ကုန်းကွကွနဲ့ဆွဲထူနေရတာဆိုတော့နီတာ့မျက်နှာကိုမရောက်ပဲ သူဝတ်ထားတဲ့လည်ပင်းပေါက်ခပ်ဟိုက်ဟိုက်ဘလောက်စ်အင်းကျီအတွင်းကမျက်စေ့ရှေ့အနီးဆုံးမှာယိမ်းထိုးလှုပ်ရှားနေကြတဲ့နို့လုံးတွဲတွဲကြီးနှစ်လုံးဆီမှာပဲစူးစိုက်ရပ်တန့်နေတယ်။နို့စို့ကလေးမအေနို့လုံးတွေဆိုတော့ အကြီးကြီးတွေ.တွဲအိယိမ်းထိုးနေကြပုံက ဆွဲငုံစို့ပစ်ချင်စရာကြီး..နီတာ့လက်တစ်ဖက်ကသူ့အဖေလက်မောင်းအိုးကိုကိုင်ဆွဲမ,နေသလို ကျန်တဲ့လက်ကလည်းကျောပြင်ကိုဝိုက်ဖက်လို့ချိုင်းကြားထဲလက်လျှိုသွင်းဖက်ထားတာ။
သူ့အဖေလက်မောင်းအိုးကသူ့နို့အုံကြီးကိုပိကပ်ပွတ်မိနေမှန်းသိနေပေမယ့်အခုချိန်အထိက စိတ်ထဲမှာရိုးရိုးပဲ။ပြောနေကြတဲ့စကားတွေကလိုးစကားတွေမို့စိတ်ထ,လာမိတာမှန်ပေမယ့်သူ့အဖေအပေါ်မှာတော့ဘာမှအမြင်အထင်ပြောင်းမသွားမိသေးပါဘူး။
နီတာ့ ယောင်္ကျား က အကောက်ခွန်ဌာနမှာအလုပ်လုပ်နေတော့ဝင်ငွေမပူပင်ရဘူး။ဒါပေမယ့်နယ်စပ်ဒေသတွေကိုလှည့်သွားနေရတော့တစ်ခါတာဝန်ကျရင်တစ်နေရာကိုခြောက်လဆိုတာအနည်းဆုံးသွားနေရတဲ့အလုပ်။အိမ်ထောင်ကျတဲ့ငါးနှစ်ခြောင်နှစ်အတွင်းအိမ်မှာနေရတဲ့ရက်ဆိုတာကစေ့စေ့ပေါက်ပေါက်တွက်ပါမှတစ်နှစ်တောင်ရှိမယ်မထင်ဘူး၊အစောပိုင်းကအနေခက်တော့ အိမ်မှာချည့်ပြန်လာနေပေမယ့်နောက်ပိုင်းမှာသူ့သဘာဝနဲ့သူအထိုင်ကျသွားတော့လဲအိမ်ကိုပြန်မလာဖြစ်တာနှစ်နှစ်လောက်ရှိပြီ။
သူ့သမီးငယ်လေးဗိုက်မကြီးခင်ကနောက်ဆုံးလာသွားပြီး အခုပြန်လာတော့မြေးလေးကဆယ်လသမီးအရွယ်ရှိနေပြီ။နို့စို့ကလေးအမေဆိုတော့သူ့နို့အုံကြီးကမို့မို့ကားကား..ဘရာစီယာကသိပ်မဝတ်..ဖင်ကော့ကော့ကောက်ချိတ်ကားကားစွင့်စွင့်ကြီးတွေကတဗျန်းဗျန်း တရမ်းရမ်း..ပင်တီကမဝတ်.။
နေ့တစ်ဓူဝ အိမ်အလုပ်ကလွဲရင်းဘာမှလုပ်စရာ.ပူစရာ.သောကရောက်စရာ.တွေးစရာရယ်လို့မရှိတော့အားတဲ့အချိန်တွေမှာသဘာဝတူတဲ့သူတွေအချင်းချင်းနှာအကြောင်းပြော.နှာစာအုပ်တွေရှာဖတ်..အောကားတွေကြည့်ရင်းအချိန်ကုန်ရတာ.သူ့ ယောင်္ကျား ဝယ်ပေးထားတဲ့လီးအတုတောင်ရှိတယ်။ဖြစ်ချင်တော့လီးအတုက ရှစ်လက်မကြီးများတောင်ရှည်တာ သူ့လင်လီး.လီးအစစ်ထက်နှစ်လက်မလောက်ပိုရှည်ပြီး တုတ်လည်းတော်တော်ကြီးပိုတုတ်နေတယ်။အဲဒီလီးတုနဲ့နေ့တိုင်းမဟုတ်တောင်မှရက်ခြား ရက်ခြားစိတ်လာတိုင်းစခန်းသွားနေတော့သူ့လင်ပြန်လာလို့လိုးပေးရင်လည်းအရင်လိုအားမရ မတင်းတိမ် မပြည့်ဝနိုင်တော့ဘူး။
လင်ငယ်လည်းမရှိတော့စိတ်ကစားပြီးမပြည့်မဝ..အလိုမကျဖြစ်နေခဲ့ရတာနေ့ရက်တွေတော်တော်များပြီ။လီးတုဆီကမရနိုင်တဲ့ အနမ်း..အကြင်နာ. နွေးထွေးမှုတို့..စောက်ခေါင်းထဲကိုပန်းပန်းထဲ့ပေးတဲ့ လီးရည်ရွှမ်းရွှမ်းပျစ်ပျစ်ချွဲချွဲ ပူနွေးနွေးတို့ရဲ့အရသာကိုတမ်းတတတ်နေမိပြီ။မိဖရဲ့အိမ်ကိုရောက်လာတော့ အဖေကညီမလေးကိုလွမ်းနေတယ်ဆိုတာကိုလည်းရိုးရိုးသားသားပဲမြင်တာပါပဲ။သူလိုချင်နေတဲ့ အကြင်နာတို့ နွေးထွေးမှုတို့ရဲ့အရိပ်တွေလို့မြင်ပြီးတော့ သူပါရောခံစားရင်းကြည်နူးလှိုက်မောသလို..အဖေ့ကိုပဲသနားသလိုလိုခံစားမိတာပါပဲ။ဒါပေမယ့်လက်ရှိဘဝက လက်တွေ့ကိုပဲလက်ခံရမှာလေ.သီတာ့ကိုသူ့လင်ဆီကဆွဲထုတ်ခေါ်ယူထားလို့မှမရပဲ..
" ထိုင်ဦး သမီးရဲ့.အဖေစိတ်ကတုန်ကယင်နဲ့..ဖြစ်မှဖြစ်ပါ့မလား.အဖေ့လီးကအတုတ်ကြီးရယ်.လိုးလိုက်ရင်လည်းအကြာကြီး.မဝ,မချင်းလိုးတာသမီးအမေရောဂါပိုဆိုးသွားမှာစိုးလို့ "
နီတာကဒီတစ်ခါတော့ သူ့ဖင်ကြီးတွေ..ပေါင်တန်ကြီးတွေကိုသူ့အဖေနဲ့ပူးကပ်နေအောင်ပစ်ထိုင်ချလိုက်ရင်း
" အောင်မယ်လေးအဖေရယ်..တလွဲမှစိုးရိမ်ရတယ်လို့..သမီးတို့မိန်းမသားတွေကလီးကြီးလေကြိုက်လေချည့်ပဲအဖေရဲ့..ကြာကြာလိုးတော့ပိုကြိုက်ပေါ့..အဖေ့လီးလောက်နဲ့တော့မသေနိုင်ပါဘူး..ပြရမ်း..အဖေ့လီးကဘယ်လောက်ကြီးလို့တုန်း..အာ့ ..အားဟား "
နီတာက သူ့အဖေကိုအားပေးစကား..တိုက်တွန်းစကားတွေပြောရင်းနဲ့လီးကိုပုဆိုးပေါ်ကနေလှမ်းအုပ်ဆုပ်ဆွဲစမ်းကြည့်တာပေါ့။သူ့အဖေလီးကြီးကမတွေးမထင်ခဲ့ဖူးတဲ့အထိ ကြီးလွန်းတုတ်လွန်း မာတောင်လွန်းနေတော့ ပြောနေလက်စ,စကားတွေရပ်သွားပြီး..အာ့ ကနဲအာမေဋိတ်သံအကျယ်ကြီးထွက်သွားရတယ်။သူ့အဖေ့လီးကြီးချက်က သူ့စောက်ပတ်ထဲထိုးသွင်းလိုးပေးနေကျ လီးတုကြီးထက်တောင်မှခပ်ယောင်ယောင်လေးတုတ်နေပြီးအရှည်ကလည်းမတိမ်းမယိမ်း။ပိုများပိုရှည်နေမလားပဲ.
...............................................................................................................................
အခန်း ( ၂၈ )
အဖေ့လီးကြီးကိုင်မိဆုပ်မိလိုက်မှပဲ ဆာသလိုဟာသလို.. မတွေ့ရရင်မနေတတ်တော့သလိုလိုကြီးများတောင်မှဖြစ်သွားတာနဲ့နောက်တစ်ရက်မနက် အိမ်အလုပ်တွေကပျာကယာလုပ်.အမေ့ကိုဆေးတွေဘာတွေတိုက်ပြီး အဖေ့ဆိုင်လိုက်သွားပစ်တယ်။အဖေကအရပ်ပုပု.ခပ်သေးသေး ဖင်လုံးကားကားကောင်မလေးနဲ့ရယ်လားမောလားစကားပြောနေကြတာကိုမြင်တော့စိတ်ထဲမှာခပ်မျက်မျက်..
" လူရှင်းရင် အိမ်မှာပဲထမင်းပြန်စားမယ်နော်အဖေ..အိမ်ထမင်းအိမ်ဟင်းလဲစားဖို့စိတ်ကူးဦး..ဆိုင်ထမင်း ဟင်းနဲ့တင်းတိမ်မနေနဲ့ "
ဘယ်သူပါလိမ့်ရယ်လို့စူးစမ်းတဲ့အကြည့်နဲ့အဖြေရှာနေတဲ့အေးမာ.လျှာလေးတစ်လစ်ထုတ်မိလျက်သားဖြစ်သွားတယ်။သူ့ဘောစိအရိပ်အခြေကိုကြည့်တော့လဲ သမီးကိုလွန်ဆန်မယ့်ပုံမပေါ်တော့. နေ့လည်စာငတ်ဖို့သေချာပြီ။အဲဒီကောင်မလေး ခပ်သေးသေးကမီးဖိုခန်းထဲဝင်သွားပြန်တော့ ထွက်လာပြန်တဲ့တစ်ယောက်က အသားလတ်လတ် ဆံပင်ရှည်ရှည်။
အပျို ပုံတော့ပေါက်ပါရဲ့. နို့ကြီးကလူရှေ့ကိုစူးထွက်နေလိုက်တာမှချွန်ချွန်ပြူးပြူးအကြီးကြီး။ ခြေလှမ်းလိုက်တိုင်း ဗိုက်သားဝင်းဝင်းကမပေါ်တစ်ချက် ပေါ်တစ်ချက်မှာနို့ကြီးတွေကလှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်ခုန်လို့။သူ့ဖင်ဆုံကြီးကလည်းသိပ်ပြီးစွင့်ကားလှတယ်မဟုတ်ပေမယ့်ဖူးဖူးတစ်တစ် အရစ်အရစ်တွေထ,လို့..သူ့အဖေကိုဘယ်လိုမှစိတ်မချနိုင်။ထမင်းအဆာခံပြီးလူရှင်းအောင်စောင့်လို့ အဖေ့လက်မောင်းကိုဖက်တွဲခိုရင်းအိမ်ထိအပါခေါ်ခဲ့လိုက်မိတယ်။
" ကောင်းတယ်.အဲလိုမှ.ဟင်းဟင်း..သမီးကြီးနဲ့မှဖြစ်မှာ..သီတာနဲ့တုန်းကဆို အိမ်ပြန်လာစားဖူးတယ်လို့ကိုမရှိဘူး..လာ လာ အမေပြင်ထားပြီးပြီ "
မအေးတင်ကျန်းမာရေးကလူကောင်းပကတိနီးပါးဖြစ်နေပါပြီ။ရောဂါက သွေးဆုံးတာနဲ့ဆက်နေတော့ အခုကျန်နေသေးတာက တနှာကာမနဲ့ရာဂအားကုန်ခမ်းနေတဲ့သဘော။စိတ်ကုန်လားလို့ဆိုတော့လဲ မကုန်ပါဘူးတဲ့..စိတ်လာပေမယ့်သွေးသားကလိုက်မလာတာပါ။အလိုးသာခံချင်နေပေမယ့် စောက်ရည်ကလုံးဝမလိုက်တဲ့အပြင်စောက်ဖုတ်အုံကတောင်မှ ဖူးရောင်အုံကြွလာရတာမျိုး ဖြစ်မလာဘူး။
ကျန်တဲ့အပိုင်းတွေကတော့လှလို့ ကြွလို့..စိုပြေလို့..ကိုယ်ဝန် တားဆေးထိုးထားသလို.ဖင်ကြီးတွေနို့ကြီးတွေများဆိုအရင်ကထက်တောင်မှပိုတောင့် ပိုတင်း.ပိုဆွဲဆောင်မှုကောင်းနေသေးတယ်။တောကျော်ကလည်းသူ့ပုံကြီးကိုမြင်ပြီး လိုးလို့ရပြီထင်ရုံမက,လိုးချင်ရှာလွန်းလို့ နေ့တိုင်းမေးနေတာ အားလည်းနာ..သနားလည်းသနား.ကိုယ့်မှာဖြင့်စောက်ရည်ကတစ်စက်မှမထွက်။ဆီဆွတ် တံတွေးဆွတ်လိုးလို့လည်းပွန်းပဲ့ ပြဲကွဲသွားပြီးရောဂါတိုးလာမှာထက်ပိုလို့အကျိုးထူးလာမှာမဟုတ်တော့.သည်းခံလက်စ,နဲ့ သည်းခံထားပါဦးကိုလေးရယ်..လို့တောင်းပန်ထားရတယ်။
" အောင်မယ်လေး..မထင်နဲ့အမေရေ..သမီးလိုက်လာမယ်မှန်းမသိတော့ ကောင်မလေးတွေနဲ့ပလူးနေတာ..အားလုံးကဖင်ကြီး နို့ကြီး..ဖင်ပြနို့ပြ..ဆက်စီတွေချည့်ပဲ သိလား..ချွန်ပြူးဖုထစ်နေတာပဲ..ပြောချင်ဘူး "
နီတာကမဲ့ရွဲ့ ပြီးပြောနေတော့ မအေးတင်ကသူ့ပန်းကန်ထဲကိုဟင်းထဲ့ပေးနေရင်း
" ဟင်းဟင်း..သမီးကအပြုံး တို့..အေးမာတို့နဲ့တွေ့ခဲ့ပြီထင်တယ်..ကောင်မလေးတွေကအမေ့လက်ပေါ်ကြီးလာတာပါ..ဟင်းဟင်း..ရိုးပေမယ့်တောင့်တော့အတောင့်စားလေးတွေ..အေးပေါ့လေ..သမီးအဖေကလည်း.. ဟင်းဟင်း.."
နီတာကတော့ မရဘူးပဲ။တောကျော်ကိုမျက်စောင်းလဲ့လဲ့ထိုးရင်း..
" မရဘူးအမေ..လီးသရမ်းတဲ့လူက.လိုးတယ်ဆိုမှတော့ ချောင်ထဲမှာကုန်းပေးလိုက်ရင် ဆယ်မိနစ်နဲ့ပြီးအောင်ဆောင့်လိုးသွားမှာ..ဟွန်း..ဒါမျိုး ရိုးနေပြီ..နောက်မှအမေမျက်ရည်နဲ့မျက်ခွက်ကျန်ခဲ့မယ် သိလား..အဖေကဖြင့်..အဲ."
လျှာလေးတစ်လစ်နဲ့စပ်ဖြီးဖြီးဖြစ်သွားတယ်။
" ဘာဖြစ်လဲ..ညည်းအဖေက "
" အိုး.အမေပြောသလိုပေါ့..ခ်ခ်.အေးပေါ့လေ.သမီးအဖေကလည်း..ဟဲဟဲဟဲ.."
မအေးတင်လေသံလေးနဲ့စကားအဆုံးသပ်သွားပြီးသားအမိနှစ်ယောက်တခစ်ခစ်ရယ်ကြတယ်။တောကျော်စိတ်ထဲမှာတော့ နီတာ့လေသံကြောင့် သူ့ကိုပဲမအေးတင်နေရာထားပြီးလိုးပစ်လိုက်တာ..ထမင်းစားပြီး လီးကြီးတောင်လာတာပေါ့။ထမင်းစားပြီးပြီမို့ ဆေးသောက်ဦးမယ်ရယ်လို့မအေးတင်ထ,သွားတော့..နီတာကသူလီးတောင်နေတာကြီးကိုမျက်လုံးပြူးကြည့်ပြီးလေသံလေးနဲ့ နားနကပ်ပြောတယ်.
" ကြည့်လေ..လီးကြီးတောင်နေပြီမလား..ဒါကြောင့်မို့စိတ်မချ တာ "
ကိုတောကျော်ကလည်းအောင့်အည်းထားရတာကိုသည်းမခံနိုင်တော့တဲ့မျက်နှာနဲ့.
" ဟုတ်တယ် သမီးရယ်..အဖေ မညာပါဘူး.သမီးနို့လုံးအကြီးကြီတွေ..ဖင်လုံး ကားကာားကော့ကော့ စွင့်စွင့်ကြီးတွေကိုမြင်နေရတာနဲ့ပဲသမီးစောက်ဖုတ်ကို အဖေတအားလိုးချင်နေပြီ..အဖေ့ကို အလိုလိုက်နော် သမီး.."
သူ့ကိုလိုးချင်နေလိမ့်မယ်လို့ ထင်တော့ထင်မိနေခဲ့ပေမယ့် ချက်ချင်းကြီးဆိုတော့နီတာရင်ထဲဖိုသွားတယ်..။လီးကြီးတောင်မတ်နေတာကိုစိုက်ကြည့်နေပြီး ချီတုံ ချတုံစဉ်းစားနေသလိုပဲ.လက်ချောင်းလေးတွေ နှုတ်ခမ်းလေးတွေတလှုပ်လှုပ်ဖြစ်နေတာပေါ့။အကြာကြီးနေမှပဲ လေသံတိုးတိုးလေးနဲ့ မပွင့်တပွင့်ပြောတာ..
" အိုး..အဖေရယ်..သားအဖချင်းကြီး..သမီးနဲ့အဖေလိုးဖို့..အို့.အဖေရယ်..သမီးစောက်ပတ်ထဲကိုအဖေ့လီးကြီးထိုးထဲ့ပီးလိုးမှာ.. အဖေနဲ့သမီးနဲ့ လိုး.လိုး.."
နီတာ့ကိုယ်လုံးလေး တောကျော်ရင်ခွင်ထဲကိုပြိုဆင်းလာတော့ တောကျော်ကလက်တစ်ဖက်နဲ့လှမ်းထိန်းဖက်ထားရင်းနို့ကြီးကိုအုပ်ချေတာ.နို့ရည်တွေစိုအိလာတာပေါ့..
" အဟင့်.ဟင့်..နို့ရည်တွေထွက်ကုန်ပြီအဖေရယ်..ဟင့်ဟင့်..စောက်ရည်တွေလည်းထွက်နေသလိုပဲ..ဟင့်ဟင့်.အင့်..မလုပ်ပါနဲ့အဖေရယ်..သားအဖချင်းကြီး..မကောင်းပါဘူး.မလိုးပါနဲ့နော် "
.............................................................................................................
အခန်း ( ၂၉ )
ထမင်းစားပြီးကိုတောကျော်ကဆိုင်ကိုပြန်သွားပေမယ့်နီတာ့မှာတော့ လူရောစိတ်ရော သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးရော ကတုန်ကယင်ဖြစ်ပြီး အိမ်မှာကျ န်ခဲ့တယ်။ထမင်းဝိုင်းမှာတုန်းက လိုက်မှာပဲလို့ပြောခဲ့မိပေမယ့် သူ့အဖေရဲ့နို့ဆွဲတာတွေ..စောက်ဖုတ်နှိုက်တာတွေ နမ်းတာတွေကိုခံလိုက်ရပြီးတဲ့နောက်မှာတော့ အတူတူတွဲသွားရမှာကိုစိတ်မလုံတော့ပြန်ဘူး။
လင်နဲ့ဝေးနေတာကြာလှပြီမို့ မိန်းမသားတို့သဘာဝအလိုးခံချင်နေတာကတစ်ဖက်..သားအဖမို့အလိုးခံရမှာမဝံ့ရဲရတာကတစ်ဖက်..အဖေ့လီးကသူ့အကြိုက်အတုတ်ကြီးမို့မငြင်းဆန်နိုင်လောက်အောင်တပ်မက်နေတာကတစ်ဖက်..ချီတုံချတုံနဲ့အယောင်ယောင်အမှားမှားတွေချည့်ဖြစ်နေတယ်။အိမ်မှာနေခဲ့ပြန်တော့လည်း အဖေထွက်သွားလို့မှငါးမိနစ်တောင်မရှိသေးဘူး.အဖေ့ကိုမြင်ချင် စကားပြောချင် ချွဲနွဲ့ချင်ရန်တွေ့ချင် လာတဲ့အပြင်လီးကြီးကိုဆုပ်ညှစ်ပစ်ချင်တဲ့စိတ်တွေ တားမနိုင်ဆီးမရအုံကြွလာပြန်တယ်။
နို့ကြီးကြီး ပြူးပြူးချွန်ချွန်ကောင်မလေးရဲ့တစ်တစ်ရစ်ရစ်ဖင်ကြီးနိမ့်လိုက်မြင့်လိုက်လှုပ်ပြလို့ နို့ကြီးကိုလှုပ်လှုပ်ခါခါလမ်းလျောက်နေတဲ့ပုံတွေကိုမြင်ယောင်လိုက်..ဖင်ကားကားခပ်သေးသေးကောင်မလေးကသူ့အဖေလီးကြီးကိုမှမကြောက်မလန့်ကပ်ချွဲနေတဲ့ပုံလေးကိုမြင်လာလိုက် ဖြစ်နေတော့ဘယ်လိုမှခွဲမနေချင်တော့ဘူး။သူ့အဖေလီးကြီးကိုကြားဖြတ်လုပြီးအလိုးခံသွားမှာကိုစိုးရိမ်.မနာလိုတဲ့စိတ်တွေကရုန်းကြွ ထိုးတက်လာပြီ။
" မေမေရေ..သမီးဆိုင်လိုက်သွားဦးမယ်နော်..ကလေးကြည့်ပေးထား "
မအေးတင်ကလည်း သူ့သမီးပုံစံပြောင်းသွားတာကိုချက်ချင်းရိပ်မိတာပေါ့။ဒါပေမယ့် သူ့လင်ကေတီဗီတို့.မာဆတ်တို့.ဖာခန်းတို့ကိုမသွားရင်ပြီးရော..နီတာ သာအလိုးခံမယ်ဆိုရင်အိမ်ထဲမှာကြိုက်သလိုလိုး..သူကအသိချင်ဟန်ဆောင်ပေးနေမှာပဲ။ပြောင်ပြောင်လိုးချင်လို့ သူ့အိပ်ယာပေါ်ကိုတက်ပြီးဖင်ကုန်းလိုးနေလည်းအတူတူအိပ်နေမယ့်မိန်းမမျိုး..
" အေးအေး..သမီး.ကြည့်သာထိန်းတော့..နင့်အဖေကနင့်လောက်နဲ့မှငြိမ်မှာ..သီတာကနိုင်အောင်မထိန်းနိုင်ဘူး..သွား သွား "
နီတာတွက်ကိန်းမမှားဘူး.အဝေးကလှမ်းပြီးကြည့်တော့ ဆိုင်ထဲကငွေသိမ်းစားပွဲနဲ့ထရံကြားကချောင်ထဲမှာ ဖင်လုံးတစ်တစ်..နို့ချွန်ချွန်စူးစူးကြီးပြူးထွက်နေတဲ့ကောင်မလေးက သူ့အဖေပုဆိုးကိုဆွဲလားရမ်းလားလုပ်နေတာမြင်ရတယ်။သူ့အဖေကလည်းသွားကြီးအဖြဲသားနဲ့ ဆွဲလိုက်တွန်းလိုက်လုပ်နေတဲ့ပုံက ရိုးမှမရိုးသားပဲ။အဖေက နီတာ့ကိုအရင်လှမ်းမြင်လို့အတင်းရုန်းထွက်ပြီးသူ့ကောင်မလေးကိုပြောလိုက်တယ်ထင်ပါရဲ့လမ်းဖက်ကိုတစ်ချက်လှည့်ကြည့်ပြီးမီးဖိုခန်းထဲပြေးဝင်သွားတာ ထမီကျွတ်လို့လက်တစ်ဖက်နဲ့ကိုင်ပြေးရတယ်။
အင်း..ဒီလိုပုံနဲ့ဆိုရင်တော့..နီတာဆိုင်ထဲကိုဝင်လာကတည်းကမျက်နှာထားကခပ်တည်တည်..စကားလည်းတစ်ခွန်းမှမပြော..ငွေသိမ်းစားပွဲကကုလားထိုင်မှာပဲငူငူကြီးထိုင်နေတော့ ကိုတောဘာလုပ်ရမှန်းမသိတော့ဘူး။သူနဲ့မပြုံး လုံးထွေးနေတာကိုအဝးကြီးကနေပြီးနီတာမြင်သွားမှန်းသိနေတော့ လီးလာဆော့ပေးနေတဲ့မပြုံးကိုပဲအပြစ်တင်ရတော့မလိုလို..။
ဟုတ်တယ်လေ..သူကငြိမ်ငြိမ်လေးကပ်ထိုင်ပြီးဆွပေး နယ်ပေး ဆုပ်ပေး ပွပ်သပ်ပေးနေရင်လဲရရဲ့သားနဲ့ စောက်ပတ်ယွနေပြီ..အနှိုက်ခံချင် ပီးချင်လှချည်ရဲ့ဆိုလို့ချောင်ထဲခေါ်ပြီးစောက်ပတ်ထဲလက်ချောင်းတွေထိုးသွင်းဆောင့်ပေးမိတာကိုး။ပတ်ဝန်းကျင်ကိုမေ့နေပြီး..မပြုံးလည်းတစ်ချီ
ပီးရော.နီတာနဲ့လဲတည့်တည့်ကြီးတိုးရော။အပြစ်ရှိနေတဲ့လူမို့ ကိုယ်ကလဲစကားစ,မပြောရဲဘူး..ချောင်းတစ်ဟန့်ဟန့်နဲ့အသာလေးကုပ်နေလိုက်တယ်။နီတာကတော့ စားတဲ့သောက်တဲ့သူတွေနဲ့ငွေပေးလိုက် ငွေယူလိုက်။ဆိုင်အကြောင်းတို့ဈေးနှုန်းတို့ကိုလည်းဘာမှမသိ .ကြာရင်တော့အရင်းပြုတ်ရချည်ရဲ့..အကြံရလာတော့ သူ့သမီးနဲ့တည့်တည့် မနီးမဝေးလေးမှာ ကုလားထိုင်တစ်လုံးကိုချ..ဒူးတစ်လုံးတင်ပြီးထိုင်..ပုဆိုးစ,မသိမသာကိုင်မ,ထားပြီး လီးတောင်တောင်ကြီးကိုလှန်ပြထားလိုက်တယ်။
ပတ်ဝန်းကျင်ကမသိသာပေမယ့်မျက်နှာချင်းဆိုင်ထိုင်တဲ့သူ့သမီးကသူ့အရိပ်အခြည်ကိုမျက်ခြေမပြတ်ကြည့်နေတာ..ချက်ချင်းမြင်တာပေါ့။ပထမတော့မမြင်ဟန်ဆောင်ပြီးမကြည့်ဘူး။နောက်တော့ တစ်ချက်တစ်ချက်မှ ခိုးကြည့်လာတယ်။တစ်ဆင့်တက်လာတော့ နှုတ်ခမ်းကိုလျှာလေးနဲ့သပ်ရင်း မျက်လုံးတွေပြူးလို့စူးစူးကြီးစိုက်ပြီးကြည့်နေတာမျက်တောင်မခတ်တော့ဘူး ။
မကြာပါဘူး.သူကလည်းဟိုကြည့်ဒီကြည့်နဲ့ဒူးတစ်လုံးကိုခုံပေါ်ထောင်တင်လို့အထိုင်ပြောင်းရင်း ထမီအနားကိုခပ်မြင့်မြင့်ဆွဲတင်ဟ,ပြပေးထားလာတာ..ပေါင်ရင်းဖြူ ဖြူ တုတ်တုတ်ကြီးနှစ်လုံးကြားထဲမှာ စောက်မွှေးတွေဗလပွနဲ့ကုလားမစောက်ဖုတ်ကြီးမှ မဲတူဖောင်းအိနေတာပဲ။ဒူးကိုအငြိမ်မထားပဲ ကားလိုက် စေ့လိုက် ဖြည်းဖြည်းချင်းတစ်မြေ့မြေ့နဲ့ကစားပြနေတော့ စောက်ပတ်အတွင်းသားတွေက ရဲကနဲဟ,ပြဲလာလိုက်..မဲကနဲပူးစေ့သွားလိုက်..တောကျော်လီးကြီးတစ်ဗျောင်းဗျောင်းနဲ့ငေါ့ ငေါ့ပြီးတောင်ရတယ်။
သေသေချာချာကြည့်ပစ်တော့ စောက်ဖုတ်ကြီးကကြွကြွရွရွကြီး ဖောင်းမို့ခုံးတက်နေတာများနခမ်းသားတွေရော မြောင်းခုံးသားကြီးတွေပါဖူးဖူးကြီးပြူးပြီးစောက်မွှေးမဲမဲအောက်မှာနီညိုရောင်ပြေးနေတာကိုပါမြင်ရတယ်။အိုး..ဒီတစ်ခါ ဒူးကိုခပ်ဖြည်းဖြည်းချဲ ပြတော့..စောက်ခေါင်းဝ,နေရာမှာဖြူ တူတူ လက်တက်တက်နဲ့..အားပါး..စောက်ရည်စ,တွေတွဲခိုနေတာပါလား..
နီတာ့မျက်နှာကိုကြည့်မိတော့ မျက်လုံးချင်းဆုံတယ်။ကိုယ်ကအဖေဆိုတော့
................................................................................................................................................................
အခန်း ( ၃၀ )
" သမီးစောက်ပတ်ကြီးကသိပ်လှတာပဲကွာစောက်မွှေးတွေက အရှည်ကြီးတွေ..နက်မှောင်ထူပိန်းနေတာပဲနော်..သမီးအမေ့လိုမရိတ်ဘူးလားဟင် "
နီတာလည်း စိတ်ဆိုးပြေပြီး တဏှာကြွနေပြီဆိုတော့ မျက်လုံးချင်းဆိုင်နေရာကနေလီးကြီးဆီကိုအကြည့်ရွှေ့ရင်း
" ဒီကိုလာမယ်ဆိုတော့ ရိတ်ဖို့မေ့သွားတာ..ကုလားမလေ..စောက်မွှေးထူတဲ့အမျိုးပဲ.. ဘာဖြစ်လို့လဲ "
" ကုလားမစောက်ဖုတ်ကြီးက လှလို့.."
" ဟွန့်.."
လှတယ်ပြောလေ ပိုပြချင်လေ..ဖင်ဆုံကိုရှေ့ရွှေ့တိုးရင်း.ဒူးကိုပိုချဲပြပေးလာတော့စောက်ပတ်ကလည်းပိုဟ,ဟလေးကွဲသွားပြီးစောက်ရည်စိမ့်စိမ့်တွေတွဲခိုနေတဲ့စောက်ခေါင်းအဝ,ပန်းရောင်သွေးကိုဆင်ပါးစပ်ဟ,ပြထားသလိုပြူးတူးပြဲတဲမြင်နေရတယ်။
" အဖေ့လီးကြီးက ဟဲဗီးရီး..တောင့်တောင့်.မတ်မတ်ကြီး..လချောင်းကြီးကသွေးကြောတွေထင်းလို့.ထောင်လို့ ထောင်းထောင်းထ,..တုတ်ချောင်းကြီးလိုမာတောင်နေမှာပဲ.."
နီတာကလေသံတိုးတိုးနဲ့ပဲအားမလိုအားမရပြောပေမယ့် လေယူလေသိမ်းကတမ်းတနေတဲ့ပုံစံလေးဆိုတော့ လီးကတဆတ်ဆတ်ခါအောင်လှုပ်သွားတယ်..
" ကြည့်ရမ်း ကြည့်ရမ်း..အားသန်တာ..ဟူး..အဲလီးရီးနဲ့များပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပြီး လီးရည်တွေစောစောကလိုတလှုပ်လှုပ်နဲ့ပန်းထဲ့ခံလိုက်ရလို့များကတော့..နီတာက ဟောဒီစောက်ပတ်ကြီးနဲ့ ပြတ်ပါလာအောင်ဆွဲစုပ်ထားပစ်မှာ..ဟင်း.."
ပြောရင်းပြောရင်း မာန်ထ,လာတော့စောက်ပတ်ကြီးကမွစိမွစိဖြစ်လာပြီးစောက်ရည်တွေကရှုံ့ပိတ်နေတဲ့ဖင်ပေါက်ဝ,အထိစီးကျလာတာကိုပြောင်လက်လက်နဲ့မြင်ရတယ်။နီတာကစိတ်ကူးနဲ့အလိုးခံနေမှန်းသိသာနေတော့.
" စိတ်လာနေရင်လဲ.အိမ်ပြန်ရအောင်ပါသမီးရယ်..လာ "
နီတာက မျက်လုံးချင်းပြန်ဆိုင်လာပြီး
" ဘာလဲ.အဖေကလဲ သမီးကိုလိုးချင်နေပြီပဲမလား..အွန်း..ပြန်ရအောင်..စောစောက ဟိုနို့ပြူးပြူး စူစူးချွန်ချွန် လူရှေ့ကိုတစ်ထွာလောက်မောက်ထွက်နေတဲ့ကောင်မလေးနဲ့မတ်တပ်လိုးနေကြတာ.မပီးလိုက်ရဘူးလား "
" ဟုတ်ပါဘူးကွာ..လိုးရင်းပြောပြမယ်..လာ.ပြန်မယ်..စောရင်စော လိုးမှာပဲ..အေးမာရေ "
အေးမာတို့ကိုမနက်အတွက်မှာစရာရှိတာမှာပြီး ခပ်စောစောပဲအိမ်ပြန်လာခဲ့ကြတယ်။
" ဟဲ့..ကျားသားမိုးကြိုး..အစောကြီးပြန်လာတာပါလား..အတော်ပဲဟဲ့ ကလေးကနို့ဆာနေတာ..ရော့ ရော့.."
သူ့အမေလက်ထဲက ကလေးကိုလှမ်းယူရင်း နီတာက
" ထင်သားပဲ..ဆိုင်မှာထိုင်နေရင်းသမီးနို့ကြီးတင်းလာတာ..ကလေးတောင်နိုင်အောင်စို့နိုင်ပါ့မလားမသိဘူး.."
" ဟုတ်ပါ့..သမီးနို့ကြီးနှစ်ဖက်လုံး တင်းကားနေတာပဲ..ညည်းကလေးကနိုင်အောင်မစို့နိုင်လဲ ဟိုမယ် ဟိုမယ်..အဲဒါရီးကိုစို့ခိုင်းလိုက် "
နံလေးကရပ်ပြီး နီတာ့နို့လုံးပြူးကားကားကြီးတွေကိုအာသာငမ်းငမ်းကြည့်နေတဲ့တောကျော်ဖက်မေးငေါ့ပြရင်းပြောတော့
" အို့..အမေကလဲ..ခ်ခ်..အဖေကနို့စို့တုန်းပဲလား.."
" စို့ပါ့သမီးရေ..စို့ပါ့ စို့ပါ့..နို့သီးခေါင်းကို ကျိမ်းနေအောင်စို့တာ..အမေ့မှာနင့်ညီမလေး အမီနာမွေးခါစ, နို့ရည်ရောစောက်ရည်ပါထွက်အောင်အစို့ခံခဲ့ရဖူးတယ်..သူ့သာ စို့ခိုင်းလိုက် "
တောကျော်ကစပ်ဖြီးဖြီးနဲ့အဝတ်လဲဖို့အခန်းထဲဝင်သွားတယ်။ နီတာကသူ့အဖေနဲ့သူအလိုးခံရင် သူ့အမေမသိမရှိ.သိမှာသေချာနေတော့.အဲလိုသိသွားရင်သူ့အမေဘယ်လိုများခံစားရရှာမလဲလို့သဘောထားသိချင်လာတယ်။သားအမိချင်းပုန်းလျှိုးကွယ်လျှိုးနဲ့လည်းအလိုးမခံရက်ဘူး။အဲဒါနဲ့ သူ့အဖေလစ်တုန်းသူ့အမေနားတိုးသွားပြီးလေသံနဲ့စကားဦးသန်းကြည့်တာပေါ့..
" အဖေက နို့စို့ရုံမက,ပဲ သမီးစောက်ပတ်ကြီးကိုပါ လိုးလိုက်မှဖြင့်အမေရယ်..မရဲပါဘူး.."
မအေးတင်ကလည်း သူ့သမီးအလိုးခံချင်နေပါလျက်နဲ့အမေ့ကိုငဲ့ပြီး ခံရကောင်းနိုးနိုး မခံရရင်ကောင်းနိုးနိုးအတွေးတွေနဲ့ ချီတုံချတုံခံစားနေရတဲ့ အနေအထားကိုသိနေတယ်။အဲဒါနဲ့သူ့အခန်းထဲဆွဲခေါ်သွားရင်း.
" အောင်မယ်လေးဟယ်..သားအမိချင်းများရှက်နေရသေးသတဲ့..ဟင်းဟင်း..ဒါမျိုးကျသီတာက သမီးထက်သာသွားပြန်ရော.."
နီတာမျက်လုံးလေးအဝိုင်းသားနဲ့.
" ညီမလေးက ဘာတွေ..ဟို..သမီးထက်ဘာတွေများသာတာလဲ အမေရဲ့..သူကအဖေနဲ့.."
နီတာကဇဝေဇဝါဖြစ်နေသလိုမေးလိုက်တော့ မအေးတင်ကလည်းသူ့ပေါင်ကြီးကိုလက်ဖဝါးနဲ့ရိုက်ပြီးအားတက်သရောလေသံနဲ့.
" ဟုတ်တယ်..လိုးပီးပီ..အီးဟီး..သားအဖချင်းကြီးကိုဗိုက်ကြီးအောင်အလိုးခံသွားတာ..အခုသူ့ဗိုက်ကနှစ်လကျော်နေပီ.."
" ဟောတော်..အမေက သူတို့လိုးနေတာကိုသိရဲ့သားနဲ့ ."
မအေးတင်က ခပ်ပြုံးပြုံးပဲ..
" ညည်းအဖေကအမေ့ကိုငဲ့ပြီး သူလီးတောင်နေလျက်နဲ့ဘယ်မိန်းမကိုမှမလိုးပဲ ထိန်းသိမ်းလာခဲ့ရှာတာ..လေးငါးခြောက်နှစ်ကြာပြီလေ.အခုထိမှ အမေ့ကိုလိုးလို့မရသေးတာ.."
နီတာ သဘောပေါက်သွားပြီ..သူတို့လိုးတာကိုအမေကျေနပ်နေတာပါလား..
" အဲဒါနဲ့အမေက အမေ့သမီးကိုပေးလိုးလိုက်တာပေါ့..အဲလိုလား..ဟလား "
" ပေးလိုးတာမဟုတ်ဘူး..အမေကိုယ်တိုင်ကသူတို့လိုးဖြစ်သွားဖို့စီစဉ်ပေးလိုက်တာ. ကိုလေးက တအားထန်နေပြီလေသမီးရဲ့..မလိုးရပဲမနေနိုင်တော့ အပြင်ထွက်ရှာလိုးချင်နေတာ.."
နီတာ့မျက်စေ့ထဲမပြုံးရဲ့နို့ချွန်ချွန်ပြူးပြူးကြီးနဲ့ အရစ်အရစ်ထ,နေတဲ့ဖင်သားတစ်တစ်ကြီးပြေးဝင်လာတယ်။
" အဖေက..အပြင်ထွက်လိုးချင်တာ ! "
" သမီးညီမလေးကလည်းသူ့လင်အိမ်ပေါ်ကဆင်းလာတာ..အထန်ပဲလေသမီးရဲ့..အဲဒါနဲ့ သူတို့သားအဖ ညတိုင်းလိုးလို့ရအောင်ဖန်ပေးပစ်တော့ အားလုံးငြိမ်သွားရော.."
" ညတိုင်း.."
" ဟုတ်ပါ့..ညတိုင်း.ညည်းအဖေကအသက်လဲငယ်သေးတော့..တပြွတ်ပြွတ် တဘွတ်ဘွတ် နဲ့ လိုးတာ.စောက်ပတ်ထဲကလီး ချွတ်ကိုမချွတ်ဘူး.မယုံရင်အလိုးခံကြည့် "
အော..တပြွတ်ပြွတ် တဘွတ်ဘွတ်နဲ့ဆိုတော့ ပက်လက်လိုးလိုက် ကုန်းလိုးလိုက်ပဲပေါ့..
အပိုင်း ( ၇ ) ဆက်ရန် >>>>>
No comments:
Post a Comment