ခွင့်လွှတ် နားလည် သီးခံ အဲ့ဒါ အချစ်စစ်အချစ်မှန် အပိုင်း ( ၄ )
ရေးသူ - မင်းရဲဆက်
အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။
နံ့သာခင်လည်း ဖခင်ရှိရာ..ရပ်ကွက် ဓမ္မာရုံကို လာပြီး..
" အဖေ..အဖေ.."
လူကိုမတွေ့ရသေးဘဲ..ခေါ်နေမိကာ..ဦးသာမောင်နဲ့တိုးလေသည်...။
" ဟဲ့တူမကြီး..ညည်းအဖေကိုလာရှာတာလား...ခနလေးဦးကြီးခေါ်ပေးမယ်..."
" ဟေးး ဇော်ဝင်းရေ..မင်းသမီးလာရှာတယ်ဟေ့...လာအုံးကွာ.."
ဇော်ဝင်းလည်းသမီးဖြစ်သူလိုက်လာသည်ဆို၍ အပြေးထွက်လာကာ..
" သမီးကြီး..ဘာကိစ္စရှိလို့လည်း..နေ့လယ်ဘက်ကြီး ဆာနေပြီလား..အဖေနားလည်ပါတယ် သမီးရယ်..အခုတစ်လော..အိမ်မှာလူမလစ်တော့..ငါ့သမီးလေးကိုမလိုးရဘူး..အဖေလည်းဆာတာပဲ..လာကွာ..ဦးသာမောင်တို့လယ်စောင့်တဲ ထဲမှာသွားလိုးရအောင်.."
" ဟုပ်. ဟုပ်"
နံ့သာခင်အမောဖြေနေရင်း..ဇော်ဝင်းက ဆက်တိုက်ပြောနေတာကြောင့်ကြောင်သွားပြီး...လက်ခံမိခြင်းဖြစ်သည်...။
" အာ...အဖေကလည်း ဘာတွေပြောနေတာလည်း...သမီးလာတာ..အရေးကြီးတာပြောစရာရှိလို့... ဒါကိစ္စလေ အဖေရဲ့"
" ဘာ...သမီးမှာ ကိုယ်ဝန်ရှိနေပြီ..ဟုပ်လား..အဖေပျော်လိုက်တာကွာ"
. " မဟုတ်ပါဘူး..စိတ်ညစ်ပါတယ်..အဖေကလည်းထင်ရာတွေစွတ်ပြောနေတော့တာပဲ..လာလာ..အဖေပြောတဲ့ ဦးကြီးသာမောင်ရဲ့ လယ်စောင့်တဲထဲကိုသွားမယ်"
ဒီလိုနဲ့ ရွာနဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းက ဦးသာမောင်ရဲ့ ယာတောထဲက တဲလေးထံသို့ရောက်လာကြလေသည်...။ ယာတောမှာ..ကြံပင်တွေစိုက်ထားတာကြောင့်...ကြံတောကဖုံးကာ..တဲကိုတော်ယုံလူဆိုမမြင်ရပေ...။ ယာကိုလည်း ဦးသာမောင်က ကိုယ်တိုင်စောင့်တာကြောင့်...အခြားလူလာမှာလည်းစိတ်မပူရပေ...ဦးသာမောင်ကလည်း..ကထိန်အတွက်အစည်းအဝေးမှာရောက်နေတယ်မို့လား...။
" ကဲ အဖေ ဘာမှမပြောနဲ့အုံး..သမီးရှင်းပြမယ်..နားထောင်..နို့မို့ဆိုရင် စကားကလိုရင်းကိုမရောက်တော့ဘူး.."
"နားထောင်ပါ့မယ်သမီးရယ်..ဒါပေမဲ့ သမီးပေါင်တော့ကားပေးထားပါလား..သမီးပြောတာကို..အဖေလိုးရင်းနားထောင်မယ်လေကွာ...အဖေလည်းမလိုးရတာ တစ်ပတ်လောက်ရှိပြီလေ"
"ဟုတ်သားပဲအဖေလည်းမလိုးရတာကြာတော့လိုးချင်မှာပေါ့...လိုး..လိုး..သမီးစောက်ဖုတ်ကိုလိုးရင်းနားထောင်နော်....ဒီလိုအဖေရေ... သမီးက အထည်ကြည့်ဖို့အိမ်ကထွက်သွားတာ..အထည်သယ်က မြို့တက်သွားလို့ ပြန်လာခဲ့ရတာ..အမေနဲ့မောင်လေးကိုအော်ခေါ်တာဘယ်သူမှလည်း မထူးဘူး...အဲ့ဒါနဲ့ လိုက်ရှာကြည့်ရင်းနဲ့..နောက်ဖေးက နွားစာထားတဲ့တဲထဲမှာ..အမေနဲ့မောင်လေးလေ...လိုးနေကြတာ..မောင်လေးက အမေ့ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို..အားရပါးရလိုးနေတာ...ကြည့်ရတာသမီးနဲ့အဖေမရှိဘူးဆိုပြီးကဲနေကြတာဖြစ်ရမယ်... သမီးထင်တာမလွဲဘူးဆိုရင်အမေနဲ့မောင်လေးက အကြိမ်ရေတော့များနေတဲ့ပုံပဲ...မောင်တွေ မမတွေတောင်ခေါ်လို့ အဖေရဲ့..."
" ဟုတ်လား သမီးအား...လိုးလို့ကောင်းလိုက်တာကွာ......ဒီကောင်ကွာ..ကိုယ့်ကိုမွေးတဲ့အမေတောင်ပြန်လိုးရတယ်လို့."
" ဒေါသမထွက်ပါနဲ့အဖေရယ်...အဖေလည်းသမီးကိုလိုးတာပဲလေ..သမီးကလည်းကျေကျေနပ်နပ်ခံနေတာပဲလေ"
" အေးလေ...အဲ့ဒါလည်းဟုတ်တာပဲ..အဲ့တော့သမီးကဘယ်လိုလုပ်မယ်စဥ်းစားထားလို့လည်း"
" အဖေကလည်းလေ ညံ့လိုက်တာ လွန်ပါရော...အမေနဲ့မောင်လေးက လိုးနေကြပြီဆိုရင်...သမီးနဲ့အဖေကလည်း..သူတို့သိအောင် ဖွင့်ချပြလိုက်ရုံပဲပေါ့...အဲ့လိုဆို..ဘယ်သူမှလည်းရှက်စရာမလိုတော့ဘူး... သမီးတွေးထားတာက ဒီလိုလေ
အဖေရ... ×××××××××××××××××"
နံ့သာခင်လည်းပြောအပြီး..ဇော်ဝင်းရဲ့လီးကနေလည်းလရည်ကအထွက် ကွက်တိဖြစ်နေလေတော့သည်....။
" အား...ရှီး..အ့..ဟား...ကောင်းတယ်သမီးရယ်" ...........
နောက်တစ်နေ့ မနက်ခင်းမှာ..ဇော်ဝင်းနဲ့ နံ့သာခင်တို့ဟာ..မနေ့ကလိုပဲ အကြောင်းရှာကာ..ထွက်သွားကြလေတော့သည်... ။နောက်ပြီး...နဲနဲကြာတော့...ဇော်ဝင်းနဲ့ နံ့သာခင် ဖုန်းကင်မရာကိုအသင့်ဖွင့်ထားပြီး... အသံကိုဖွနင်းကာ.အိမ်ထဲဝင်လာတော့...ဒီတစ်ခါတော့..အခန်းထဲကနေကြားရလေရာ....သားအဖနှစ်ယောက်...ကပ်လျက်...အခန်းထဲဝင်ကာ...အပေါက်ခပ်ရွယ်ရွယ်ကနေ ချောင်းလေသည်...။
" ရှုး တိုး တိုး နော်အဖေ...သမီးကဒီအပေါ်ကကြည့်မယ်...အဖေကအပေါ်နားကအပေါက်ကကြည့်"
" အေးပါ သမီးရဲ့...ဓာတ်ပုံရိုက်ဖို့လည်း မမမေ့နဲ့အုံးနော်"
" ဟုပ်ကဲ့ အဖေ...ရှုး..တိုးတိုးနော်"
တစ်ဖက်က ဇော်ကိုကလည်းလူလစ်ပြီဟုဆိုကာ...အကျီတွေတောင် အကုန်ချွတ်ထားကြပြီး..မှုံနံ့သာရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို..ဖြဲကာ...အသံတွေဆူညံနေအောင်ကို..လိုးနေလေသည်...။
" အား...ရှီး... မောင့် မယားကြီး...ခံရတာကောင်းရဲ့လား...အ့...ဟား...ဘလိုလည်း..စောက်ဖုတ်ကြီးထဲမှာရော..ဟောဒီလီးကြီးက စိမ့်ရဲ့လား... အား...ဟ..ဖြေလေကွာ..မိန်းမရယ်...မင်းလင်ငယ်ကမေးနေတာကို... "
" အ့...အား..ဟား...ကောင်းတယ်...လင်ငယ်လေးရယ်..အရမ်းကောင်းပါတယ်...အ့...အား.. လီးကြီးက ဝင်ထွက်နေတာ...အရမ်းကိုစိမ့်နေတာပါပဲရှင်... "
" ဖွတ်...ဖပ်.. ဖပ်. ဖပ်. ဗလွတ်...ဗြွတ်"
" အာ့..အား..ဟား...အင်းး.. ဟင်း"
ထိုမြင်ကွင်းကို..ဓာတ်ပုံနဲ့ ဗွီဒီယိုကို သေချာမှတ်တမ်းတင်နေသူကတော့..နံ့သာခင်ပါပဲ...လေးဘက်ကုန်းကကြည့်နေရသဖြင့်... ဖင်လုံးလေးက လုံးနေရာ..ဇော်ဝင်းရဲ့ တဏှာစိတ်က ထကြွလာပြန်လေရာ... ထမီကိုလှန်ပြီး... လီးနဲ့ထိုးကာ...တစ်ဖက်က မှုံနံ့သာနဲ့ ဇော်ကိုကိုနဲ့လိုးတာကိုကြည့်ပြီး အရှိန်တက်ကာ..လိုးနေမိလေသည်.။ဇော်ဝင်းရဲ့စိတ်ထဲမှာ..မိန်းမကို သားအရင်းကလိုးနေတာကိုမြင်သော်လည်းစိတ်ထဲမှာ..ဘယ်လိုမှမခံစားရဘဲ...ပိုပြီးတောင် စိတ်ကထကြွလာတာကို သိလိုက်ရလေသည်...။
" အား.. ရှီး...သမီးရယ်...နင့်စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း အရည်တွေရွဲနေတာပဲ အဖေလိုးရတာအရမ်းကောင်းလိုက်တာ"
" ရှုး..တိုးတိုးပြောပါ အဖေရ..ကြားသွားအုံးမယ်...ဟုတ်တယ်..အမေနဲ့မောင်လေးကိုကြည့်ရင်းလိုးရတာ..ပိုကောင်းတယ်"
ဒီလိုနဲ့ပဲ...သားအမိနဲ့..သားအဖ လိုးကြလေရာ...အချိန်မလှမ်းမကမ်းပင်..ပြီးသွားကြလေသည်...။ နံ့သာခင်နဲ့ ဇော်ဝင်းလည်း ချက်ချင်းအစီအစဥ်စဖို့ဆိုတာ...မဖြစ်နိုင်တာမို့... အချိန်အနဲငယ်ယူက အကွက်ကိုစောင့်နေလိုက်လေသည်...။
တစ်နေ့တော့...ဇော်ဝင်းက အခုတစ်လော.မှုံနံ့သာသူ့အပေါ် မခံချင်ဘဲ..ပြစ်ထားသည်ဟုဆိုကာ..အပြစ်ကို ရှာကြံပြီးရန်ရှာလေသည်... ဇော်ကိုကိုနဲ့...နံ့သာခင်လည်း..ရောက်လာကြပြီး...
" ဘာဖြစ်ကြတာလည်း..အမေနဲ့အဖေရယ်. ဘာကိစ္စနဲ့ရန်ဖြစ်ရတာလည်း"
" ဘာကိစ္စနဲ့ရမှာလည်းသမီးရဲ့...နင့်အမေပေါ့..ဘယ်လင်ငယ်နဲ့သွားအိပ်နေတယ်မသိဘူး..အခုတစ်လော.မူမမှန်ဘူး"
" ရှင်နော်.. မတရားလာမစွပ်စွဲနဲ့..ကျုပ်ကို"
" သြော်..ငါက မတရားစွပ်စွဲနေတာပေါ့လေဟုပ်လား.. သမီးပေးစမ်း ဖုန်း..."
ဇော်ဝင်းလည်း ဖုန်းကိုဖွင့်ပြလိုက်တော့...ဇော်ကိုရော..မှုံနံ့သာပါ...မျက်လုံးပြူးကာ..ကတုန်ကယင်ဖြစ်မိကြလေသည်...
" ဒါ...ဒါက ရှင်ဘယ်လို...ရ..ရ"
" ဟား..ဟား...အရမ်းလန့်သွားလား မိမှုံ..နင်တို့သားအမိခွေးဇာတ်ခင်းနေတာ..ငါသိရပြီရတယ်လေ..နင်တောင်သားအရင်းနဲ့..ခွေးဇာတ်ခင်းသေးတာ...နင် ကြည့်ထား..နင့်အရှေ့တင်..ငါ့သမီးနဲ့ငါနဲ့ခွေးဇာတ်ခင်းပြမယ်.."
ဇော်ဝင်းလည်း..အုန်းဆံကြိုးယူကာ...အိမ်ရဲ့အလယ်တိုင်ကြီးမှာ...မှုံနံ့သာနဲ့...ဇော်ကိုကို...မျက်နှာချင်းဆိုင်ပူးကာ.အဝတ်တွေချွတ်.ကြိုးနဲ့တုပ်ပြီး...အဝတ်နဲ့စီးထားလေသည်...။ဇော်ကိုနဲ့..မှုံနံ့သာတို့မှာ..ရုန်းလို့လည်းမရ.စကားပြောလို့လည်းမရဖြစ်နေကြလေသည်...။ဇော်ဝင်းလည်း..အစထဲကလိုးပြီးသား သမီးကို..အခုမှပါကင်လိုးမဲ့ပုံ သရုပ်ဆောင်နေပုံမှာ ပီပြင်လှလေသည်... ။အခန်းထဲက မွှေ့ယာနဲ့ ခေါင်းအုံးကိုပါယူကာ...အကျအနကို...အိမ်တံခါးပိတ်ပြီး...ကလဲ့စားချေလိုးပွဲကြီး စတင်လေပြီ ဖြစ်လေသည်...။
" လာ သမီး..နင်လည်းရုန်းဖို့မစဥ်းစားနဲ့နော်..ကြားလား.."
" ဟုပ်...ဟုပ်ကဲ့ပါ..အဖေရယ်"
ဇော်ဝင်းမှာ... နံ့သာခင်ရဲ့ တစ်ကိုယ်လုံးကိုချွတ်ပလိုက်ပြီး...စောက်ဖုတ်ကို နမ်းကာ..စောက်စိကို..အချိန်ယူကာ...စုပ်ပြလေသည်..။ ထို့နောက်..စောက်ဖုတ်အတွင်းသားထဲကို...လျှာနဲ့ထိုးကာ..လျက်ပြလေသည်...။
" အား...ဟား... အဖေရယ်..ဘယ်လိုတွေ စုပ်နေတာလည်း...အဖေယက်ပေးနေတာ..သမီးခံစားရတာတစ်မျိုးကြီးပဲအ့...အား..ဟား...အ့..အား.."
" ပလက်...ပြက်...ပလွတ်..ပြွတ်..ပလွတ်"
အတော်ကြာကြာထိ စောက်ဖုတ်ယက်ပြပေးပြီးနောက်... နံ့သာခင်ကို ပက်လက်အိပ်ခိုင်းကာ လှေကြီးထိုးပုံစံအနေအထားဖြင့်...လီးကိုပါးစပ်ထဲထည့်ကာ...အာခေါင်ထဲအထိသွင်းပြီး စုပ်ခိုင်းပုံကအစပြုလုပ်ပြလေရာ.... ပုံမှန်ဆိုရင်..အခုလိုအာခေါင်ထဲလီးထည့်တာဟာ...နံ့သာခင်အတွက် ရိုးနေသော်လည်း..ယခုအချိန်မှာပိုပိုလိုလိုသရုပ်ဆောင်ပြရလေသည်.။မိခင်ဖြစ်သူကတော့ သမီးဖြစ်သူ၏ အပျိုစင်ဘဝကို နှမျောတာကြောင့်တားနေသော်လည်းအရာမရောက်ပေ...ဇော်ကိုကတော့...အစ်မဖြစ်သူရဲ့ စောက်မွှေး ရေးရေးနဲ့ အဖုတ်ကို အခုမှ မြင်ဖူးတာကြောင့်ရယ်...လက်ရှိမှာလည်း.မိခင်ဖြစ်သူ မှုံနံ့သာရဲ့ စောက်ပတ်နဲ့ ထိနေရတာကြောင့်..လီးက စောက်စေ့နဲ့ပွတ်မိနေပြီး.. စိတ်ကထနေလေသည်...။
ဇော်ဝင်းကတော့..လီးစုပ်ခိုင်းရတာ အားရသွားပြီထင်ပါရဲ့..နံ့သာခင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ကို ဖြဲကာ...သူ့လီးကြီးနဲ့လိုးရန်..ထိုးသွင်းနေလေသည်...။
" ဗြွတ်...ဗလွတ်..ဖွတ်...ဖပ်...ဗြစ်"
" အ့..အား..အ့..ဟား..အဖေရယ်..နာလိုက်တာ..ကို့သမီးကိုပြန်လိုးရက်တယ်..အဖေရဲ့...အား..အ့..ဟား..အ့..အိုး.."
" အား.. ရှီး...အရမ်းကောင်းတယ်ကွာ...စီးကျပ်နေတဲ့စောက်ဖုတ်လေးကိုလိုးရတာ...အရမ်းကောင်းတာ..မိမှုံနင်မြင်လား.အခုမြင်ကွင်းကို... ကြည့်ထားသေချာ...ငါ့သမီးအရင်းရဲ့စောက်ဖုတ်ကိုငါပြန်လိုးလိုက်ပြီ... ... "
ဇော်ဝေလည်း..အဆက်မပြတ်ကို..ဆောင့်ဆောင့်လိုးလေရာ...လိုးချိန် ၄၅မိ နစ် ကျော်လာတော့...လီးကလည်းကျင်တက်လာပြီး..လရည်တွေကို..နံ့သာခင်ရဲ့ စောက်ဖုတ်ထဲသို့.. ပန်းထုတ်မိလေတော့သည်... ။ထို့နောက်.. ၃ ကြိမ်ဆက်တိုက် လိုးပြီးမှ..ပြီးသွားလေတော့သည်...ထိုအခါကြမှ မှုံနံ့သာနဲ့ ဇော်ကို ကို ကြိုးပြန်ဖြေပေးနေကြလေသည်..။
" ကိုဇော်ဝင်း ရယ် ရက်စက်လိုက်တာ..အပြစ်ကင်းစင်တဲ့ သမီးလေးနဲ့ဘာဆိုင်လို့အခုလိုလုပ်ခဲ့ရတာလည်း ကိုရယ်..."
" မှုံ ကို့ကိုခွင့်လွှတ်ပါကွာ..အခုကိစ္စတွေကအရမ်းရှုပ်ထွေးနေလို့အခုလိုလုပ်ခဲ့ရတာပါ..။အမှန်တော့..မှုံနဲ့သားငယ်နဲ့တင်မဟုတ်ဘူး.. ။ကိုနဲ့သမီးကြီးကလည်း မှုံတို့ခရီးသွားတဲ့ညကတည်းက ကိုအရက်မူးလာပြီး သမီးက အဝတ်လဲပေးနေတုန်း လိုးမိခဲ့ကြပြီးပြီ...မင်းတို့ပြန်မလာမချင်းသမီးရဲ့စောက်ဖုတ်ထဲကနေ ကို့လီးကိုမချွတ်တမ်းကိုလိုးထားခဲ့တာကွ..အဲ့တော့သမီးကလည်း ကိုနဲ့ကိုယ်ဝန်ရမှာသေချာနေတော့...မွေးပေးချင်တယ်..မင်းတို့ကိုလည်းဘယ်လိုပြောရမှန်းမသိဘဲ စိတ်ညစ်နေကြတာ....အခုမှုံနဲ့ သားနဲ့ကအခုလိုဆိုတော့...ကိုတို့လည်း..ချပြလိုက်တာပါ..."
" ဒါများကိုရယ်...သားနဲ့မှုံနဲ့ကိစ္စသိပြီးရင်လည်း...မိသားစုချင်းပဲဟာ အေးဆေးပြောလိုက်ရင်ရနေတာပဲဟာကို..အခုတော့မှုံ့မှာ သမီးအတွက်စိတ်မကောင်းဖြစ်လိုက်ရတာ... "
" မေမေရယ်...သမီးလေ အဖေ့ရဲ့ ရင်သွေးလေးကိုတကယ်ကိုမွေးပေးချင်တယ်...အမေကရော..မောင်လေးနဲ့ရတဲ့ကလေးကိုမွေးမှာလားဟင်"
" မွေးရမှာပေါ့သမီးရယ်...အမေတို့မိသားစုက အခုဆိုရင် သူစိမ်းဝင်ရောလို့မရတော့တဲ့အခြေအနေ ဖြစ်နေပြီ...အမေနဲ့သမီးနဲ့မွေးတဲ့...မျိုးဆက်တွေကနေ.. အမေတို့လိုပဲ...သွေးသားရင်းချာချင်းစိတ်ပါလာအောင် သေချာလေ့ကျင့်ပေးကြရတော့မှာသမီးရဲ့...မကောင်းဘူးလားအဖေကြီးရယ်"
" ကောင်းပါ့ မှုံရယ်.. အခုစဥ်းစားရမှာက ကိုတို့ ဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာ ဆက်နေမလား..အခြားပြောင်းမလားဆိုတာပဲ...ကိုယ်ဝန်ရင့်လာကြရင် ပတ်ဝန်းကျင်ကို...ဘယ်လိုဖြေရမလည်း... မှုံကကိစ္စမရှိဘူး...ကိုယ်ရှိနေတာပဲ...သမီးလေးကအပျိုလေးကွ...ရှက်စရာဖြစ်နေမယ်.."
ဇော်ကိုလည်း သေချာစဥ်းစားနေပြီး..အတော်ကြာမှ ဝင်ပြောလေသည်...။
" ဒီလိုလုပ်ကြမယ်လေ...အစ်မက ဒီပတ်ဝန်းကျင်မှာ..နေဖို့မသင့်တော်ဘူးဆိုတော့...သားနဲ့ အစ်မနဲ့က မုံရွာ ဘက်က သားသူငယ်ချင်းရွာမှာ..ခနသွားနေလိုက်မယ်...အစ်မက သားနဲ့မောင်နှမတော်တာကို သူတို့မသိဘူး...မိဘတွေသဘောမတူလို့ခိုးပြေးလာတာလို့ ပြောလိုက်မယ်လေ...မကောင်းဘူးလား"
ဇော်ဝင်းလည်း ထိုအကြံကိုသဘောကြလေသည်...။
" အေးငါ့သားပြောတာကောင်းတယ်...ရွာကိုတော့...ကျောက်ဆည်က သူတို့ဘကြီးဆီသွားနေကြတယ်လို့သတင်းလွှင့်ရမှာပဲဟေ့... အဲ့တော့ မှုံနဲ့ သမီးနဲ့က ကိုယ်ဝန်ရှိကြောင်းသိရပြီဆိုပြောကြနော်... "
အပိုင်း ( ၅ ) ဆက်ရန် >>>
No comments:
Post a Comment