သုခ စံအိမ် အပိုင်း ( ၅ )

သုခ စံအိမ် အပိုင်း ( ၅ )

ဒေါက်တာ မောင်မောင်တုတ် ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၂၁ )

​ကောင်းကင်​ပေါ်မှာ ကြယ်​လေးတချို့ပဲ မှိတ်​တုတ်​မှိတ်​တုတ်​လင်း​နေကြပီး လမင်းကြီးက​တော့ သူ့တာဝန်​ချိန်​မဟုတ်​လို့ အနားယူ​နေ​ပါတယ်​။လမိုက်​ညအခါဖြစ်​လေ​တော့ ညငှက်​အချို့ရဲ့​အော်​မြည်​သံ​တွေကိုလဲ ကြား​နေရပီး ပုစဉ်းရင်​ကွဲတစ်​ကောင်​က​တော့ ဘာရည်​ရွယ်​ချက်​နဲ့​အော်​မြည်​နေမှန်းမသိပဲ​အော်​နေ​လေရဲ့၊တချက်​ချက်​မှာ သုတ်​ခနဲ့တိုက်​ခတ်​လာတဲ့​လေနှင့်​အတူပါလာတဲ့ ပန်းရနံ့​အချို့ဟာလဲ အမျိုးမည်​ခွဲခြားရခက်​လှ​အောင်​ကို​ရောပြွန်း​ပီး​လေ​ခေါ်​ဆောင်​ရာကို လိုက်​ပါစီး​မျော​နေကြပါတယ်​။

၀န်းကျင်​တစ်​ခုလုံး တိတ်​ဆိတ်​နေကြသလို သုခစံအိမ်​ကြီးထဲမှာလဲ အပ်​ကျရင်​တောင်​ကြားနိုင်​လောက်​အောင်​ကို တိတ်​ဆိတ်​မှုက ကြီးစိုး​နေပါတယ်​၊ထိုအချိန်​မှာပဲ သုခစံအိမ်​ကြီးရဲ့​အောက်​ထပ်မှာရှိတဲ့​ရှေး​ဟောင်းနာရီကြီးဆီက နာရီထိုးသံ ၁၂ ချက် ထွက်​ပေါ်လာပါတယ်​။

အဲဒီ သုခစံအိမ်ကြီးရဲ့ အပေါ်ထပ်က အခန်းထဲမှာရှိတဲ့ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ​တော့ ကာမလူသားလေးယောက်ဟာ အဝတ်စားကင်းမဲ့စွာနဲ့ ခန္ဒာကိုယ်ခြင်း ပူးကပ်ပီး အိပ်မောကြနေပါတယ်၊ကာမရေစီးကြောင်းထဲမှာ စီးမျောခံစားခဲ့ကြရင်း ကြေနပ်ပျော်ရွှင်စွာပဲ တစ်ညဥ့်တာအချိန်ကို အိပ်​စက်​ခြင်းနဲ့ ကုန်​ဆုံးလိုက်​ကြပါ​တော့တယ်​။

နံနက်​မိုး​သောက်​လို့ နောက်တစ်နေ့ကို ရောက်လာခဲ့တော့ ဦးမြဒင်ဟာ ထုံးစံအတိုင်းပဲ စောစီးစွာနိုးလာပီး ဘေးနားကိုကြည့်လိုက်တော့ သားမက်နဲ့သမီးရယ် မြေးမရယ်ကို တွေ့လိုက်ရလို့ မနေ့ညက ကာမပွဲကြီး အကြောင်းကို တွေးမိပီး ကျေနပ်အားရစွာ ပြုံးလိုက်မိပါတယ်။

မာလာနွယ်ကိုကြည့်လိုက်တော့ သူမရဲ့ညအိပ်ဂါဝန်ကြီးကို ဝတ်ထားတာတွေ့ရတာကြောင့် ကြည့်ရတာတာ့ မနေ့ညက တရေးနိုးချိန်မှာ ဆီးထသွားပီး ပြန်အိပ်တော့ ဝတ်ထားတာနေမယ်လို့ အောက်မေ့လိုက်ပါတယ်၊ဝင့်ဝါကျော်တို့သားအဖကတော့ မနေညက မအိပ်ခင်အတိုင်းပဲ အဝတ်ဗလာနဲ့ ဖြစ်နေကြပါတယ်။စောစောနိုးနေတက်တဲ့ အကျင့်ကြောင့် ထလိုက်ပေမဲ့ ကျန်တဲ့သူတွေကို နိုးသွားမှာ စိုးတာကြောင့် အသာယာပဲ အိပ်ယာကြီးပေါ်က​နေ ဆင်းပီး ရေချိုးခန်းထဲမှာ မျက်နာသစ် သွားတိုက်လုပ်နေလိုက်ပါတယ်။

ကိစ္စတွေ ပီးသွားတော့ အိမ်အောက်ထပ်ကို ဆင်းလာရင်း အိမ်တံခါးမကြီးကို ဖွင့်ပီး လမ်းလျှောက်ထွက်လာခဲ့ပါတယ်၊သာယာလှပတဲ့ မနက်ခင်းအချိန်မှာ လတ်ဆတ်တဲ့ လေတွေကို ရှူရှိက်လိုက်ရင်း ခြေလှမ်းတွေကို ပုံမှန်တိုင်းလျှောက်လာလိုက်တော့ ဆုံနေကြနေရာမှာ ဦးလှဟန်က ရပ်ပြီး ခြေလက်တွေကို ဆန့်တန်းလှုပ်ရှား နေတာကို တွေ့လိုက်ရလို့ မသိမသာလေး ပြုံးလိုက်မိပါတယ်၊ပြုံးလိုက်ရတာက လွန်ခဲ့တဲ့ရက်အနည်းငယ်က မြေးမလေးငယ်ငယ်နဲ့ ပတ်သက်ပြီး မေးမြန်းခဲ့တာတွေ ပြန်​ပီးသတိရလာလို့ ပြုံးလိုက်မိတာပါ။

ဦးမြဒင်​ကိုမြင်​တော့​ဦးလှဟန်က​လေ့ကျင့်​ခန်းလုပ်​နေရာက​နေ ရပ်​လိုက်​ပြီး...

"ဘာတွေများသဘောကျပြီး ပြုံးနေတာလဲကွ"

"ဘာမှမဟုတ်ပါဘူးကွာ လွန်ခဲ့တဲ့ရက်တွေတုန်းက အကြောင်းကို သတိရသွားလို့ပါ"

ဦုးမြဒင်နဲ့ဦးလှဟန်တို့လဲ ရောက်တက်ရာရာတွေ ပြောကြရင်းနဲ့ ထုံးစံအတိုင်းပဲ လမ်းလျှောက်လိုက်ကြပါတယ်၊လမ်း​လျှောက်​ကိုယ်​လက်​လေ့ကျင့်​ခန်းလုပ်​ပီးတဲ့အခါမှာ အိမ်​ကိုပြန်​လာခဲ့​တော့ အိမ်​ရှေ့မှာ​တံမြက်​စည်းလှဲ​နေတဲ့ ငယ်​ငယ်​ကို တွေ့လိုက်​ရပါတယ်​၊။

တံမြက်​စည်းလှဲ​နေတဲ့ ငယ်​ငယ်​ကို တစ်​ချက်​ကြည့်​လိုက်​ပီး အိမ်​ထဲကို ၀င်​လာ​တော့​မာလာနွယ်​ကို​တွေ့လိုက်​ရပါတယ်​၊သမီးဖြစ်​တဲ့ မာလာနွယ်​ကို​တွေ့တာနဲ့ အကျင့်​ပါ​နေတဲ့ မျက်​လုံး​တွေက အလိုလိုပဲ သူမရဲ့ ခန္ဒာကိုယ်​အောက်​ပိုင်းကို ကြည့်​လိုက်​မိပါတယ်​။

အိမ်​နေရင်းအ၀တ်​စားနဲ့ မဟုတ်​ပဲ ပြင်​ဆင် ၀တ်​စားထားတာ​ကြောင့်​ဈေးသွားမလို့​နေမယ်​လို့​အောက်​မေ့လိုက်​ရင်း မာလာနွယ်​ရှိရာကို လာလိုက်​တော့ သမီးဖြစ်​တဲ့ မာလာနွယ်​ကလဲ ဦးမြဒင်​ကို​တွေ့တာနဲ့ နှုတ်​ခမ်းထူထူပြဲပြဲ​လေးက​နေ အပြုံး​လေးတစ်​ပွင့်​ပေါ်လာပီး အ​ဖေဖြစ်​သူကို နှုတ်​ဆက်​လိုက်​ပါတယ်​။

………………………………………….........................……

အခန်း ( ၂၂ )

"​ဖေ​ဖေဒီ​နေ့ လမ်း​လျှောက်​ကပြန်​လာတာ​စော​နေပါလား​အပြင်​က ဘာစားခဲ့​သေးလဲ​ဖေ​ဖေ"

"ဒီ​နေ့​တော့ ဘာမှကိုမစားခဲ့ပါဘူးသမီးရယ်​သမီး​ဈေးသွားမလို့လား"

"ဟုတ်​ဖေ​ဖေ သမီးလဲ​ဈေးမသွားခင်​အိမ်​က​ပဲ​ကော်​ဖီ​သောက်​သွားမလို့ လာ​လေ​ဖေ​ဖေ​ကော်​ဖီနဲ့မုန့်​စားလိုက်​ပေါ့ သမီး​ဈေးက ပြန်​လာမှ​ဖေ​ဖေစားဖို့ တစ်​ခုခုဝယ်​ခဲ့မယ်​"

"​အေးပါသမီးရယ်​ရပါတယ်​ဘာမှဝယ်​မ​နေပါနဲ့​တော့ အ​ရေးမကြီးပါဘူး ဒါနဲ့သမီး ညကအိပ်​ပျော်​ရဲ့လား"

"ဟုတ်​အိပ်​ပျော်​ပါတယ်​ဖေ​ဖေရဲ့ ညက တစ်​ခါလားပဲ ထလိုက်​တာ ဘာလို့လဲဟင်​ဖေ​ဖေ"

"​သြော်​ဘာမှမဟုတ်​ပါဘူးသမီးရယ်​မ​နေ့ညက​ဖေ​ဖေနဲ့မောင်​ကျော်​တို့နှစ်​ယောက်​ပြိုင်​တူ လိုးတာကို ခံလိုက်​ရလို့ သမီးများ နာပြီး ညကအိပ်​မ​ပျော်​ပဲ ဖြစ်​နေမလားလို့ပါ"

………………………………………………

"​ပျော်​ပါတယ်​ဖေ​ဖေရဲ့​မ​နေ့ညက​သမီးဖြင့်​ခါတိုင်းည​တွေထက်​တောင်​ပို​ပီး အိပ်​ပျော်​သွား​သေးတယ်ေ​ဖ​ဖေတို့လိုးတာခံရလို့လားမသိဘူး အရမ်း​ကောင်းပြီး သမီးဖြင့်​ချက်​ခြင်းကို အိပ်​ပျော်​သွားတာ "

"သမီး ညကြရင်​ဖေ​ဖေသမီးဖင်​ကို လိုးမယ်​နော်​မ​နေ့ညက​မောင်​ကျော်​က သမီးဖင်​ကိုလိုး​နေတာ မြင်​ရခနဲက​ဖေ​ဖေလဲ သမီးဖင်​ကို လိုးခြင်​နေတာ"

"ဟင့်​...​ဖေ​ဖေလဲသမီးဖင်​ကို လိုးခြင်​နေတာ​ပေါ့​လေ ဟုတ်​လား​ဖေ​ဖေ "

"​အေး​ပေါ့သမီးရဲ့ သမီးဖင်​ကြီးကလဲ မြင်​တာနဲ့ကို လိုးခြင်​စရာကြီးဖြစ်​နေတာ​လေ ဒီမှာကြည့်​ပါလား သမီးဖင်​ကြီးက အိစက်​ပီး​တော့ အကြီးကြီးပဲ"

ဦးမြဒင်​လဲ​ပြောရင်းနဲ့ မာလာနွယ်​ရဲ့ ဖင်​ကြီးကို ကိုင်​လိုက်​ပါတယ်​၊မာလာနွယ်​ကလဲ သူမဖင်​ကြီးကိုကြည့်​ပီး အားပါးတရကိုင်​နေတဲ့ အ​ဖေဖြစ်​သူကို​ကျေနပ်​နေတဲ့ အပြုံး​လေးနဲ့ ကြည့်​နေလိုက်​ပီး...

"​ဖေ​ဖေက​တော့​လေ အရမ်းကဲတာပဲ သမီးဖင်​ကြီးကိုပဲ ကိုင်​ခြင်​နေတာ​ပေါ့​လေ ကဲပါ​ဖေ​ဖေရယ်​ညကြမှပဲ​ဖေ​ဖေ့သ​ဘောရှိလုပ်​နော်​အခု​တော့​ကော်​ဖီ​သောက်​ကြစို့ လာ​ဖေ​ဖေ "

"​အေးပါသမီးရယ်​ညကြရင်​တော့ေ​ဖ​ဖေစိက်​ကြိုက်​အကုန်​လုပ်​မှာ​နော်​"

ဦးမြဒင်​လဲ မာလာနွယ်​ကို​ပြောလိုက်​ရင်း ထမင်းစားခန်းရှိရာကို သားဖနှစ်​ယောက်​အတူလာလိုက်​ကြပါတယ်​၊ထမင်းစားခန်းထဲ​ရောက်​တော့ စားပွဲအရှည်​ကြီး​ဘေးက ခုံ​ပေါ်မှာထိုင်​ပီး​ကော်​ဖီ​သောက်​နေတဲ့ ဦး​ကျော်​ကျော်​ကို​တွေ့လိုက်​ရပါတယ်​၊ဦးမြဒင်​နဲ့မာလာနွယ်​၀င်​လာတာကိုမြင်​တော့ ဦး​ကျော်​ကျော်​က​ကော်​ဖီ​သောက်​နေရာက​နေ...

"အန်​ကယ်​ရေ မ​နေ့ညက​အဆင်​ပြေရဲ့လားဗျ သမီးက​တော့ ကျ​နော်​အိပ်​ယာက​နေ ထလာတဲ့အထိကို အန်​ကယ်​ကုတင်​ပေါ်မှာ အိပ်​နေခဲ့တုန်းပဲ"

"​ပြေပါတယ်​မောင်​ကျော်​ရာ​မြေး​လေးဝင့်​ဝါ မထ​သေးတာက မ​နေ့ညက အိပ်​ရေးပျက်​သွားလို့​နေမှာပါ "

"ဟုတ်​အန်​ကယ်​သြော်​...ဒါနဲ့ မာလာ​ရေ အ​စောက မင်း သား ဖုန်း​ဆက်​သေးတယ်​မနက်​ဖန်​ကြရင်​အိမ်​ကို ပြန်​လာဦးမှာတဲ့ကွ ကြာ​တော့မကြာဘူးတဲ့ အဲဒါ မင်းဖြစ်​ဖြစ်​ကိုယ်​ဖြစ်​ဖြစ်​သူ့ကိုလာ​ခေါ်ဖို့​ပြော​နေတာ"

"ဟုတ်​ကို ကိုမအားရင်​မာလာပဲသွားကြိုလိုက်​မယ်​လေ "

"​အေး​အေး အဲဒါဆိုရင်​မင်းပဲ သွားကြိုလိုက်​ပေါ့ အန်​ကယ်​ကျ​နော်​ဆေးခန်းသွားလိုက်​ပါဦးမယ်​"

​ဦး​ကျော်​ကျော်​က ဦးမြဒင်​ကို နှုတ်​ဆက်​ပီးတာနဲ့ ထမင်းစားခန်းထဲက​နေ ထသွားပါတယ်​၊မာလာနွယ်​လဲ အ​ဖေဖြစ်​သူ​ရှေ့ကို​ကော်​ဖီခွက်​ချ​ပေးပီး​တော့ သူမလဲ​သောက်​နေလိုက်​ရင်း ခဏ​နေ​တော့ ထမင်းစားခန်းထဲကို ငယ်​ငယ်​၀င်​လာ​တော့ မှာစရာရှိတာ​တွေမှာပီး​ဈေးကို ထွက်​သွားပါ​တော့တယ်​။

ဒီ​နောက်​မှာ​တော့ သုခစံအိမ်​ကြီးထဲမှာရှိတဲ့ လူ​တွေဟာ​နေ့စဉ်​အချိန်​ဇယားအတိုင်းပဲ ပုံမှန်​လည်​ပတ်​ကြရင်းနဲ့ တစ်​နေ့တာ ကုန်​ဆုံးသွားကြပါ​တော့တယ်​။မြန်​မာနိုင်​ငံရဲ့ အလည်​ပိုင်းမြို့ကြီးဖြစ်​တဲ့ မန္တ​လေးမြို့ဟာ​နွေရာသီမှာ​တော့ အပူက ရက်​စက်​လှပါတယ်​၊အရိပ်​ရသစ်​ပင်​တွေမရှိတဲ့ လမ်း​တွေမှာဆိုရင်​အပူ​ငွေ့​တွေပြန်​ပီး တလျှပ်​လျှပ်​ထ​နေတာကို မြင်​နေရ​လေ့ရှိ​ပါတယ်​။

အ​ဆောင်​ရှေ့ သစ်​ပင်​ရိပ်​အောက်​မှာ ထိုင်​နေရင်း မင်းခန့်​ကျော်​တစ်​ယောက်​လမ်း​ပေါ်မှာ သွားလာ​နေကြတဲ့ ကား​တွေ ဆိုင်​ကယ်​တွေကို အဓိပ္ပာယ်​မဲ့​ငေး​မောကြည့်​နေရင်း အ​တွေးနယ်​ချဲ့​နေပါတယ်​၊သူ့ရဲ့ အ​တွေး​တွေထဲမှာ​တော့ ပုံရိပ်​တစ်​ခုက ထင်​ထင်​ရှားရှားပဲ ရှိ​နေပါတယ်​။

အဲဒီ အ​တွေးထဲက ပုံရိပ်​ကို ပိုမိုထင်​ရှားလာ​စေတာက​တော့ အ​စောတုန်းက​မေ​မေ့ဆီက ဖုန်း​ခေါ်ဆိုလာမှု​ကြောင့်​လို့​ပြောရင်​လဲ မမှားပါဘူး၊မင်းခန့်​ကျော်​ဟာ သူ့ရဲ့အ​ဖေဦး​ကျော်​ကျော်​ကို လာကြိုဖို့​ပြော​ပေမဲ့ အလုပ်​မအားတဲ့ အတွက်​မေ​မေကပဲ လာကြိုလိမ့်​မယ်​လို့ မ​နေ့ညခနဲက​ဖေ​ဖေက ဖုန်းဆက်​ပီး​ပြောလို့ သိလိုက်​ရပါတယ်​။

ဒီ​နေ့မနက် ​၉ နာရီ​လောက်​မှာ​မေ​မေ့ဆီက ဖုန်းလာလို့ ကိုင်​လိုက်​တော့​မေ​မေက သူမလာ​နေပီလို့​ပြောပီး ညီမဖြစ်​တဲ့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ပါ ပါလာတယ်​လို့​ပြောလိုက်​တဲ့ အခါမှာ​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​ရဲ့ ရင်​ထဲမှာ​ဝေဒနာတစ်​ရပ်​က စတင်​ပီး ၀င်​လာရပါတယ်​။

ညီမ၀င့်​ဝါရဲ့ မျက်​နာ​လေးက သူ့ရဲ့အာရုံထဲမှာ​ပေါ်လာရင်း စိတ်​တွေကလဲ ကုန်​လွန်​ခဲ့တဲ့ အချိန်​တွေဆီကို​ရောက်​သွားပါ​တော့တယ်​။

…………………………………….............................…………

အခန်း ( ၂၃ )

မင်းခန့်​ကျော်​ရဲ့ အ​တွေး​တွေထဲမှာ​ပေါ်လာရတာက​တော့ အခုလိုပဲ ပူပြင်းတဲ့ နေ့​လေးတစ်​နေ့ပါ၊အဲဒီ​နေ့​လေးက​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​ရဲ့ အာရုံထဲမှာ စွဲမြဲစွာနဲ့ပဲ​နေရာယူ​နေပါတယ်​။အဲဒီတုန်းက​နေ့​လေးဆိုတာက​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​၁၀တန်း​အောင်​ပီးစ​နေ့ရက်​တွေထဲက​နေ့​လေးတစ်​နေ့ပါပဲ၊မင်းခန့်​ကျော်​၁၀တန်း​အောင်​ပီး​တော့ အိမ်​မှာနား​နေရင်း ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ကလဲ​ကျောင်းပိတ်​တော့ အိမ်​ကြီးထဲမှာ မိသားစု​တွေ စုံစုံလင်​လင်​ရှိ​နေကြတဲ့ အချိန်​ဖြစ်​ပါတယ်​။

တစ်​ရက်​မှာ​တော့​ဖေ​ဖေ​နဲ့မေ​မေကလဲ မန်း​လေးသွား ဖိုးဖိုးကလဲ မြို့ထဲက သူ့မိတ်​ဆွေဆီကို သွား​နေတဲ့အချိန်​မှာ မင်းခန့်​ကျော်​တို့​မောင်​နှမပဲ အိမ်​မှာကျန်​နေခဲ့ကြပါတယ်​။ခဏအကြာမှာ​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​လဲ မြို့ထဲက သူငယ်​ချင်းဆီကို သွားမယ်​ဆိုပီး ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ကို အိမ်​စောင့်​နေဖို့​ပြော​တော့ သူမက တစ်​ယောက်​ထဲ မ​နေခြင်​ဘူး ပြင်းတယ်​လုပ်​နေလို့ ပြန်​လာရင်​ရေခဲ့မုန့်​နဲ့ အကင်​၀ယ်​ခဲ့မယ်​လို့​ပြောပီး​ချော့ထားခဲ့ပါတယ်​။

သူငယ်​ချင်းအိမ်​ကို​ရောက်​တော့ သူ့အိမ်​မှာ ကိစ္စ​တွေ​ပေါ်​နေလို့ မအားတာ​ကြောင့်​မင်းခန့်​ကျော်​လဲ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​အတွက်​ရေခဲ့မုန့်​ဝယ်​ပီး ပြန်​လာခဲ့ပါတယ်​၊အဲဒီလို ပြန်​လာတာကိုက မင်းခန့့်​ကျော်​အတွက်​ဝေဒနာတစ်​ခုခံစားရဖို့ ဖြစ်​လာခဲ့တာ​ပေါ့။

အိမ်​ပြန်​ရောက်​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​လဲ ၀င့်​ဝါ​ရေလို့​ခေါ်မလို့ပြင်​လိုက်​ပီးခါမှ​ကြောက်​တက်​တဲ့ ဒီ​ကောင်​မ​လေးကို စ ဦးမယ်​ဆိုပီး အိမ်​ထဲကို အသာ​လေး အသံမကြား​အောင်​၀င်​လာခဲ့ပါတယ်​။အိမ်​အောက်​ထပ်​မှာ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ကို ရှာကြည့်​တော့ မ​တွေ့တာ​ကြောင့်​အိမ်​အ​ပေါ်ထပ်​က သူမရဲ့ အခန်းကို သွားကြည့်​လိုက်​တော့လဲ မ​တွေ့ဘူးပဲ ဖြစ်​နေပါတယ်​။

ဒါနဲ့ပဲ​ရေများချိုး​နေတာလား ဆိုပီး​အ​ပေါ်ထပ်​က​ရေချိုးခန်းရှိရာကို လာလိုက်​တော့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ သီချင်းဆ်ို​နေသံ​လေးကို ကြားလိုက်​ရပါတယ်​၊​ရေချိုးပီး​မှပဲ​ခြောက်​တော့မယ်​ဆိုပီး​အောက်​ထပ်​ကိုဆင်းဖို့​ခြေလှမ်းပြင်​ပီးကာမှ​ရေချိုးခန်းတံခါးက အနည်းငယ်​ဟ​နေတာကို​တွေ့လိုက်​ရပါတယ်​။

မင်းခန့်​ကျော်​လဲ​ရေချိုးခန်းရှိရာကို​သွားပီး စ​နောက်​မယ်​လို့​တွေးရင်း​ခြေလှမ်း​တွေကို​ရေချိုးခန်းရှိရာသို့ ဦးတည်​လိုက်​တော့ မထင်​မှတ်​တဲ့ မြင်​ကွင်းတစ်​ခုကို​တွေ့လိုက်​ရပါ​တော့တယ်​၊မင်းခန့်​ကျော်​ဟာ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​က သူ့ထက်၂နှစ်​ပဲ ငယ်​ပေမဲ့ ညီမ​အငယ်​လေးလို သ​ဘောထားပီး ချစ်​တဲ့မျက်​လုံးနဲ့ပဲ ကြည့်နေ​ခဲ့တာပါ။

အဲဒါ​ကြောင့်​လဲ တစ်​နေ့တခြား အရွယ်​ရောက်​လာတာကို​တွေ့မြင်​နေရ​ပေမဲ့ သူက​တော့ ညီမဆိုတဲ့ ချစ်​ခြင်း​တွေနဲ့ပဲ ချစ်​နေခဲ့တာပါ၊အခု​ရေချိုးခန်းထဲမှာ မြင်​လိုက်​ရတဲ့ မြင်​ကွင်းက​တော  ၀င့်​ဝါ​ကျော်​အ​ပေါ်မှာ မြင်​တဲ့ မင်းခန့့်​ကျော်​ရဲ့အမြင်​တွေဟာ လုံးဝကို​ပြောင်းလဲသွားရပါတယ်​။

ဟ​နေတဲ့​တံခါးကြားက​နေ မင်းခန့်​ကျော်​မြင်​လိုက်​ရတာက​တော့ ညီမဖြစ်​သူရဲ့ ငယ်​နု​နေတဲ့​နောက်​ပိုင်းအလှ​လေးပါပဲ၊အိမ်​မှာ သူမတစ်​ယောက်​ထဲရှိတာဆိုပီး ရေချိုးခန်းတံခါးကို​စေ့ယုံ​လေးပဲ​စေ့ထားပီး​ရေချိုး​နေတဲ့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ဟာ မင်းခန့်​ကျော်​ကြည့်​လိုက်​တဲ့အချိန်​မှာပဲ​ရေချိုးပီးသွားလို့ ထမိန်​ရင်​ရှား​လေးကို ဖြည်​ချပီး သူမရဲ့ကိုယ်​လုံး​လေးကို တဘက်​ကြီးနဲ့ ပတ်​နေတဲ့အချိန်​ပဲဖြစ်​ပါတယ်​။

ခဏ​လေးပဲ ဖျက်​ခနဲမြင်​လိုက်​ရ​ပေမဲ့ မင်းခန့်​ကျော်​ရဲ့ မျက်​လုံးထဲမှာ​တော့ အဲဒီမြင်​ကွင်း​လေးက စွဲမြဲသွားရပါတယ်​၊ချက်​ခြင်းဆိုသလိုပဲ အကြည့်​ကို လွဲပီး အိမ်​အောက်​ထပ်​ကို ဆင်းလာရင်း ဧည့်​ခန်းထဲမှာ ထိုင်​နေလိုက်​ပါတယ်​။ဧည့်​ခန်းထဲမှာ ထိုင်​နေရင်း မင်းခန့်​ကျော်​မြင်​မိ​နေတာက​တော့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့​နောက်​ပိုင်းအလှ​လေးပါပဲ၊အိမ်​မှာ​နေရင်​စကပ်​ဖားဖား​လေး​တွေပဲ ၀တ်​ပီး က​လေးလို​နေတက်​တဲ့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ ခန္ဒာကိုယ်​က အခုလိုအ၀တ်​မပါ​တော့ အ​တော်​လေးကို ဖွင့်​ထွားပြီး ကြည့်​လို့​ကောင်း​နေတာပဲလို့​တွေး​လိုက်​မိပါတယ်​။

ချက်​ခြင်းဆိုသလိုပဲ​ခေါင်းကို ခါရမ်းပီး အဲဒီအ​တွေး​တွေကို​မောင်းထုက်​ပစ်​လိုက်​ပေမဲ့ ဆက်​လက်​ပီးပဲ မြင်​ယောင်​နေလို့ မင်းခန့်​ကျော်​လဲ သူ့စိတ်​ကို နားမလည်​နိုင်​ဖြစ်​နေရပါတယ်​၊ဒါနဲ့ပဲ အိမ်​မှာ​နေလို့်​တော့ မဖြစ်​တာ့ဘူး အပြင်​သွားမှ ဆိုပီး ထွက်​လာခဲ့ပါ​တော့တယ်​။

……………………….........................................………………………

အခန်း ( ၂၄ )

မင်းခန့်​ကျော်​လဲ မြို့ထဲမှာပဲ အချိန်​ဖြုန်းပီး​ည​နေ​မှောင်​လာခါနီးလို့ မီး​တွေလင်းလာပီဆိုမှ အိမ်​ကို ပြန်​လာခဲ့ပါတယ်​၊အိမ်​ပြန်​ရောက်​တော့​မေ​မေက ဘယ်​သွား​နေတာလဲလို့​မေး​တော့ အလွယ်​ပဲ​ပြောလိုက်​ပီး အခန်းထဲမှာ ၀င်​မှာ​နေလိုက်​ပါတယ်​။

အ​တော်​လေးကြာ​တော့ အခန်းအပြင်​က​နေ​မေ​မေ့ရဲ့​ခေါ်သံကြားလို့ ထွက်​လာ​တော့ ထမင်းစားဖို့​ပြော​နေတာ​ကြောင့်​စိတ်​မပါစွာနဲ့ပဲ ထမင်းစားလိုက်​ပါတယ်​၊မိသားစု​တွေ စုံလင်​စွာနဲ့စား​နေရ​ပေမဲ့ မင်းခန့်​ကျော်​က​တော့ စားလို့မ၀င်​သလိုပဲ ဖြစ်​နေပါတယ်​။

မျက်​လုံး​တွေက​တော့ တချက်​ချက်​မှာ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ဆီကို​ရောက်​သွားပီး အိမ်​နေရင်းဝတ်​ဂါဝန်​ပွပွ​လေးနဲ့ ချစ်​စရာဟန်​ပန်​လေးရှိ​နေတဲ့ ညီမဖြစ်​သူကို ကြည့်​နေလိုက်​မိပါတယ်​၊ဒီလိုနဲ့ပဲ ညစာစားပီးသွားကြ​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​လဲ သူ့အခန်းထဲကိုပဲ ၀င်​နေလိုက်​ပါတယ်​။

အခန်းထဲ​ရောက်​တယ်​ဆိုရင်​ပဲ ကုတင်​ပေါ်မှာ လှဲအိပ်​လိုက်​ပီး မကြာ​သေးခင်​ကမှ​ဖေ​ဖေ၀ယ်​ပေးထားတဲ့ ဖုန်း​လေးကို ဖွင့်​ပီးကြည့်​နေလိုက်​ပါတယ်​၊ည​နေကမှကူးလာတဲ့ အပြာကား​တွေကို ဖွင့်​ကြည့်​နေရင်း အ​တွေး​တွေထဲမှာ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ အ၀တ်​စားကင်းမဲ့​နေတဲ့ ကိုယ်​လုံး​လေးကို မြင်​ယောင်​လာရပါတယ်​။

မျက်​လုံး​တွေက​တော့ ဖုန်းမျက်​နာပြင်​ကို ကြည့်​နေ​ပေမဲ့ မင်းခန့်​ကျော်​ရဲ့ အာရုံ​တွေက​တော့ ဖုန်းဆီမှာ ရှိမ​နေကြပါဘူး၊အ​တွေး​တွေနဲ့​မျောလွင့်​နေရင်း အ​တော်​လေးကြာ​တော့ တစ်​စုံတစ်​ခုကို သတိရပီး အခန်းထဲက​နေထွက်​ပြီး အိမ်​အ​ပေါ်ထပ်​ကို တက်​လာခဲ့ပါတယ်​။

အိမ်​အ​ပေါ်ထပ်​ကို တက်​လာခဲ့ပီး ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ အခန်းဆီသို့​လျှောက်​လာရင်း အခန်း​ရှေ့ကို​ရောက်​တော့ တံခါးကို တွန်းဖွင့်​လိုက်​ပါတယ်​၊ဒီအချိန်​ဆိုရင်​၀င့်​ဝါ​ကျော်​က အိမ်​အောက်​ထပ်​မှာပဲ TV ကြည့်​နေတယ်​ဆိုတာရယ်​သူမရဲ့အခန်းကို​လော့ခတ်​လေ့မရှိဘူးဆိုတာရယ်​ကို သိတာ​ကြောင့်​တံခါးကို တွန်းဖွင့်​ပီး ၀င်​လိုက်​ပါတယ်​။အခန်းထဲ​ရောက်​တော့ မင်းခန့်​ကျော်လဲ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ အ​ကြောင်းကိုသိတာ​ကြောင့်​အခန်း​ထောင့်​က အ၀တ်​ပေ​တွေထဲ့ထားတဲ့ ခြင်းရှိရာကို လာလိုက်​ပါတယ်​။

၀င့်​ဝါ​ကျော်​ဟာ သူမရဲ့အ၀တ်​တွေကို​လျှော်​လေ့မရှိပဲ ခြင်းထဲမှာပဲ ထဲ့ထား​လေ့ရှိတာပါ၊မင်းခန့်​ကျော်​လဲ ခြင်းထဲက ပင်​တီ​လေးတစ်​ထည်​ကို​ကောက်​ယူပြီး​အောက်​ထပ်​က သူ့အခန်းကို ပြန်​လာလိုက်​ပီး အခန်းထဲ​ရောက်​တော့​နေ့လည်​က မြင်​လိုက်​ရတဲ့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ ဖင်​လုံး​လေးကို မြင်​ယောင်​ရင်း ပင်​တီ​လေးကို အားရပါးရ နမ်း​နေလိုက်​ပါတယ်​။

ပင်​တီဂွဆုံ​လေးဆီက ရတဲ့ အနံ့​လေးရယ်​မြင်​လိုက်​ရတဲ့ ဖင်​လုံးလုံး​လေးရယ်​ကို​ပေါင်းလိုက်​တော့ မင်းခန့့်​ကျော်​ရဲ့ စိတ်​တွေက လှုပ်​ရှားလာပီး​ဘောင်းဘီထဲက လိင်​တန်​ကိုဆွဲထုက်​ပြီး ကစား​ပေးလိုက်​တော့ မကြာခင်​မှာပဲ ပီးဆုံးခြင်းကို​ရောက်​သွားပါ​ရပါတယ်​။

အဲဒီညက​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​ဟာ အိပ်​လို့မ​ပျော်​နိုင်​ပဲ ဖြစ်​နေရပီး ည၁၂နာရီ​ကျော်​တော့ ထိန်းလို့မရတဲ့ စိတ်​တွေ​ကြောင့်​၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ အခန်းကို အရဲစွန့်​ပီး တက်​လာလိုက်​မိပါတယ်​။တက်​သာလာ​ပေမဲ့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ကများ သူမရဲ့အခန်းတံခါးကို​လော့ချထားမလားပဲ လို့လဲ​တွေး​နေရင်း အခန်း​ရှေ့ကို​ရောက်​တော့ အသာယာတွန်းကြည့်​လိုက်​ပါတယ်​၊

၀င့်​ဝါ​ကျော်​ကပဲ​တံခါး​လော့ချဖို့ မေ့တာလား သူကပဲ ကံ​ကောင်းတာလား​ဆိုပီး​မင်းခန့်​ကျော်​လဲ ညီမဖြစ်​သူရဲ့ အခန်းတံခါးကို ဟ ပြီး အတွင်းထဲကို​လှမ်းကြည့်​လိုက်​ပါတယ်​၊ကြည့်​လိုက်​တော့ ကုတင်​လေး​ပေါ်မှာ ဖက်​လုံးကြီးကို ခွအိပ်​နေတဲ့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ကို​တွေ့တာနဲ့ မင်းခန့်​ကျော်​လဲ အခန်းထဲကို ၀င်​လိုက်​ပါတယ်​

ညီမဖြစ်​သူက အိပ်​ရင်​ဆင်​အော်​တာ​တောင်​မနိုးဘူး ဆိုတာမျိုးလို အိပ်​တက်​လေ့ရှိတာကို သိတာ​ကြောင့်​မင်းခန့်​ကျော်​လဲ ကုတင်​ဘေးကိုသွားပီး အိပ်​နေတဲ့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ကို ကြည့်​နေလိုက်​ပါတယ်​။ဂါဝန်​ပွပွ​လေးကိုဝတ်​ပီး အိပ်​နေတဲ့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ဟာ​သူမရဲ့​ခြေ​ထောက်​လေးတစ်​ဖက်​ကို မစ်​ကီး​မောက်​အရုပ်​လေး​တွေပါတဲ့ ဖက်​လုံးကြီးကို ခွထားရင်းနဲ့ အိပ်​နေတာပါ၊။

ပေါင်​လေးတစ်​ဖက်​က ဖက်​လုံးကြီးကို ခွထား​တော့ ဂါဝန်​လေးက လန်​တက်​နေပီး ဖြူနု​နေတဲ့​ခြေသလုံးသား​လေးနဲ့ ဒူးအထက်​က​ပေါင်​သား​လေး​တွေကို မင်းခန့်​ကျော်​မြင်​နေရပါတယ်​၊​ပေါင်​လေးတစ်​ဖက်​က ဖက်​လုံးကို ခွထား​တော့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ ဖင်​လေးနှစ်​လုံးကလဲ ဟ​နေကြပီး  အဲဒီ ဟ​နေတဲ့ ဖင်​အကွဲ​ကြောင်း​လေးကို ဂါဝန်​လေး​ပေါ်က​နေ မြင်​နေရ​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​ရဲ့စိတ်​တွေဟာ လှုပ်​ရှားလာရပါပီ။

ဦး​နှောက်​ရဲ့ ထိန်းချုပ်​မှုမပါပဲ လက်​တွေဟာ အလိုအလျှာက်​ပဲ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ ဂါဝန်​လေးကို ဖြည်းဖြည်းခြင်း မ လှန်​ကြည့်​နေမိပါတယ်​။အဲဒီ​နောက်​မှာ​တော့ ညီမဖြစ်​သူရဲ့​ပေါင်​သား​ဖွေး​ဖွေး​လေး​တွေနဲ့ ဟ​နေတဲ့ ဖင်​အကွဲ​ကြောင်း​လေးကိုကြည့်​ပီး မင်းခန့်​ကျော်​လဲ သူ့ရဲ့လိင်​တန်​ကို ကစား​ပေး​နေလိုက်​မိပါ​တော့တယ်​။

……………………………………....................................…………

အခန်း ( ၂၅ )

"တီ တီ တီ"

​မျောလွင့်​နေတဲ့စိတ်​အစဉ်​ဟာ ကားဟွန်းသံကို ကြားတာ​ကြောင့်​အတိက်​ဆီက​နေ ပစ္စုပ္ပုန်​ကို ပြန်​ရောက်​လာပါတယ်​၊အသံကြားရာဆီကို ကြည့်​လိုက်​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​ထိုင်​နေတဲ့​ရှေ့တဲ့တဲ့မှာ​ရောက်​နေတဲ့ ကား​လေးကို​တွေ့လိုက်​ရပါတယ်​။

ကားထဲမှာ​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​ရဲ့အ​မေ​ဒေါ်မာလာနွယ်​က ပြုံးရွှင်​စွာနဲ့ပဲ သူ့ကိုလှမ်းကြည့်​နေတာ​ကို​တွေ့ရ​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​လဲ အိပ်​ကိုကိုင်​ဆွဲပီး ထို​င်​နေရာက​နေထလိုက်​ပါတယ်​။ကားရှိရာကိုလာရင်း ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ကို ကား​နောက်​ခန်းမှာ ထိုင်​နေတာကို​တွေ့လိုက်​ရ​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​လဲ ညီမဖြစ်​သူအား ပြုံပြလိုက်​ပါတယ်​။

တဆက်​ထဲပဲကားတံခါးကို ဆွဲဖွင့်​ပီး ၀င်​ထိုင်​လိုက်​တော့​နောက်​မှာထိုင်​နေတဲ့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​က အကိုဖြစ်​သူကို​နောက်​က​နေ လက်​လေးနှစ်​ဖက်​နဲ့ သိုင်းဖက်​လိုက်​ပါတယ်​။

"ကိုကို ၀င့်​ဝါက​မေ​မေ့ကိုအင်္ကျီဝယ်​ပေးဖို့ ပူဆာမလို့လိုက်​လာတာ ကိုကိုက​ရော ၀င့်​ဝါကို ဘာမုန့့်​ဝယ်​ကျွေးမှာလဲ"

"ကိုကို့မှာပိုက်​ဆံမရှိပါဘူး ၀င့်​ဝါရာ အခုအိမ်​ပြန်​တာကိုက​ဖေ​ဖေ့ဆီက ပိုက်​ဆံ​တောင်းမလို့"

"ဟင့်​...ကိုကိုက ၀င့်​ဝါကြ ပိုက်​ဆံမရှိဘူးတဲ့ ကိုကို့​ကောင်​မ​လေးကိုကြ​တော့ မုန့်​တွေလိုက်​၀ယ်​ကျွေး​နေတာ ဟို​နေ့က fb မှာ ကိုကိုတင်​ထားတာ ၀င့်​ဝါ​တွေ့တယ်​သွား...ကိုကို့ကို မ​ခေါ်​တော့ဘူး"

"အဲဒီတုန်းက  ရှိတယ်​လေ အခုမရှိ​တော့တာ​ပြေဟတာ ကဲပါဝင့်​ဝါရာ​ရေခဲမုန့်​တော့ ၀ယ်​ကျွေးဖို့ရှိပါတယ်​ဟုတ်​ပီလား စတ်​ကောက်​မ​နေနဲ့​တော့"

"ဟင့်​အင်း...​ကောက်​မှာပဲ အဲ​လောက်​နဲ့မရဘူးကိုကို "

"အဲဒါဆိုရင်​လဲ နှပ်​ချေး​ကျွေးမယ်​လေ စားမယ်​မလား"

"ဟင့်​...ကိုကို​နော်​ညစ်​စုတ်​ကြီး ကွကိုယ်​သာစား"

၀င့်​ဝါ​ကျော်​က​ပြောရင်းနဲ့ မင်းခန့်​ကျော်​ရဲ့​ကျောကို လက်​သီးဆုပ်​လေးနဲ့ ထုလိုက်ပါတယ်​၊​မေ​မေက​တော့ သူတို့​မောင်​နှမ​ပြောဆို​နေကြတာ​တွေကို ပြုံးပြုံး​လေးနဲ့ပဲ နား​ထောင်​နေပီး ကားကိုဂရုတစ်​စိုက်​မောင်း​နေပါတယ်​။ခဏအကြာ​မှာပဲ ဒိုင်းမွန်းပလာဇာ​ရှေ့ကို​ရောက်​လာ​တော့​မေ​မေက ကားကို ရပ်​လိုက်​တယ်​ဆိုရင်​ပဲ ၀င့်​ဝါ​ကျော်ဟာ​သူမဖင်​ကို ကင်းကိုက်​လိုက်​သလို ခုန်​ထပီး ဆင်းသွားပါတယ်​။

မေ​မေနဲ့ မင်းခန့်​ကျော်​တို့လဲ ကားတံခါး​တွေပိတ်​ပီး ၀င့်​ဝါ​ကျော်​နောက်​ကို လိုက်​လာလိုက်​ကြရင်း အထဲ​ရောက်​တော့​မေ​မေက​သူ့ကို​မေးလိုက်​ပါတယ်​။

'​သား ဘာဝယ်​ခြင်​လဲ ၀ယ်​လေ"

"ရတယ်​မေ​မေ သိပ်​၀ယ်​စရာမရှိပါဘူး သား​လျှောက်​ကြည့်​နေလိုက်​မယ်​"

"​အေး​အေး သား အဲဒါဆိုရင်​လဲ​မေ​မေ သမီး​နောက်​လိုက်​သွားလိုက်​ဦးမယ်​သားဝယ်​ခြင်​တာရှိရင်​လဲ ကြည့်​ထားလိုက်​ပေါ့"

​မေ​မေက​ပြောပီး ၀င့်​ဝါ​ကျော်​နောက်​လိုက်​သွား​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​လဲ ပလာဇာထဲမှာ​လျှောက်​ကြည့်​နေလိုက်​ပါတယ်​၊အ​တော်​လေးကြာ​တော့ အပြင်​ပြန်​ထွက်​လာပီး ကားနားက​နေပဲ​မေ​မေတို့ကို​စောင့်​နေလိုက်​ပါတယ်​။ခဏ​နေ​တော့ လက်​ထဲမှာ ဆိုင်​တံဆိပ်​ပါတဲ့ အ၀တ်​စားအိပ်​လေးကို ကိုင်​ထားရင်း ပြုံးရွှင်​နေတဲ့ မျက်​နာ​လေးနဲ့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​က ထွက်​လာပါတယ်​၊​

မေ​မေက​လဲ သူမ​နောက်​က​နေပါလာပီး မင်းခန့်​ကျော်ကို​တွေ့​တော့ သား ဘာမှမ၀ယ်​တော့ဘူးလား လို့​မေး​တော့ သူလဲ​မ၀ယ်​တော့ဘူး​မေ​မေ သားမှာ အကုန်​ရှိပါတယ်​။သားက​မေ​မေ့သမီးလို ဂျီကျပီး မ၀ယ်​ခိုင်းတက်​ပါဘူးလို့​ပြောလိုက်​တော့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​က မျက်​စောင်း​လေးထိုးပီး နှုတ်​ခမ်း​လေးစူ​နေပါတယ်​၊မင်းခန့်​ကျော်​ပြောတာကို​မေ​မေက သ​ဘောကျသလို​လေး ပြုံးလိုက်​ရင်း​ကားတံခါးကိုဖွင့်​ပီး ထိုင်​လိုက်​တော့ သူတို့​မောင်​နှမလဲ ကားထဲဝင်​လိုက်​ကြတယ်​၊ကား​ပေါ်​ရောက်​ရောက်​ခြင်းပဲ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​က ကိုကို ၀င့်​ဝါကို​ရေခဲမုန့်​ဝယ်​ကျွေးရမှာ​နော်​လို့​ပြော​နေတာ​ကြောင့်​မင်းခန့်​ကျော်​လဲ​မေ​မေ့ကို​ရွှေနိုင်​လွန်​ရေခဲမုန့်​ဆိုင်​ကို​မောင်းဖို့​ပြောလိုက်​ပါတယ်​။

ရွှေနိုင်​လွန်​မှာ​ရေခဲမုန့်​စားပီး​တော့ အိမ်​ကိုပဲ တန်းပြန်​လာကြရင်း မင်းခန့်​ကျော်​ဟာ ၀င့်​ဝါ​ကျော်ရဲ့ အ​ကြောင်း​တွေကို​တွေး​နေမိပါတယ်​၊ကားတံခါး​ပေါက်​က​နေမြင်​နေရတဲ့ ရှုခင်း​တွေကိုကြည့်​နေရင်း မင်းခန့်​ကျော်​ရဲ့ စိတ်​အာရုံကလဲ ကုန်​လွန်​ခဲ့တဲ့ အတိတ်​ဆီကို ပြန်​ရောက်​သွားပါ​တော့တယ်​။

အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>