သုခ စံအိမ် အပိုင်း ( ၆ )

သုခ စံအိမ် အပိုင်း ( ၆ )

ဒေါက်တာမောင်မောင်တုတ် ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၂၆ )

၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ အခန်းထဲက​နေ ပြန်​ထွက်​လာခဲ့​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​စိတ်​ထဲမှာ အမှားတစ်​ခုကို ကျုးလွန်​ထားသလိုပဲ ခံစား​နေရပီး ငါ​တော့ မလုပ်​သင့်​တာကို လုပ်​မိပြီ ဆိုပီး ကိုယ့်​ကိုကိုယ်​အပစ်​တင်​ရင်း​နောင်​တရ​နေမိပါတယ်​။

အခန်းထဲပြန်​ရောက်​တော့လဲ အိပ်​မ​ပျော်​နိုင်​ပဲ ရင်​ထဲမှာ တ​နွေး​နွေးနဲ့ ခံစား​နေရ​ပီး​နောက်​တော့ ဒီလိုမလုပ်​တော့ဘူးလို့ ဆုံးဖြတ်​လိုက်​ပါတယ်​၊ဒီလိုနဲ့ပဲ​နောက်​နေ့​ရောက်​တော့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ကို မြင်​နေရတဲ့အခါမှာ မင်းခန့်​ကျော်​ရဲ့ အာရုံ​တွေထဲမှာ ညီမဖြစ်​သူရဲ့ အ၀တ်​စားကင်းမဲ့​နေတဲ့ ကိုယ်​လုံး​လေးကို ပြန်​မြင်​ယောင်​လာပါတယ်​။

ဒါနဲ့ပဲ မင်းခန့်​ကျော်​ဟာ အိမ်​မှာမ​နေခြင်​တော့တာ​ကြောင့်​မန်း​လေးက ဦး​လေးဆီမှာ လာ​နေလိုက်​ပါတယ်​၊ဒီလိုနဲ့ပဲ​ဆေးတက္ကသိုလ်​တက်​ရ​တော့ နေရာအသစ်​သူငယ်​ချင်းအသစ်​တွေနဲ့​တွေ့ပီး မင်းခန့်​ကျော်​ရဲ့ အာရုံ​တွေထဲမှာ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ကို​မေ့သလိုဖြစ်​သွားခဲ့ရပါတယ်​။

တခါတ​လေ​တွေးမိရင်​တော့ သတိရ​နေ​ပေမဲ့ အဲဒီ သတိရတဲ့စိတ်​ကိုလဲ အကိုက ညီမတစ်​ယောက်​ကို သတိရတာမျိုးလို ဖြစ်​အောင်​ကြိုးစားပီး ထိန်းသိမ်း​ခဲ့တာပါ၊၀င့်​ဝါ​ကျော်​အ​ပေါ်မှာ ဖြစ်​နေတဲ့ သူ့ရဲ့စိတ်​တွေကို တားဆီးတဲ့ အ​နေနဲ့ ပထမနှစ်​မှာပဲ ရည်းစားထားလိုက်​ပါတယ်​။

ဒါ​ပေမဲ့လဲ အိမ်​ကိုပြန်​ရောက်​တာနဲ့ မင်းခန့်​ကျော်​ရဲ့ စိတ်​အာရုံ​တွေကို ၀င့်​ဝါ​ကျော်​က ဖမ်းစားထားပြန်​ပါတယ်​၊ဒီ​နောက်​မှာ​တော့ တက်​နိုင်​သမျှအိမ်​ကို မပြန်​ပဲ​နေလာခဲ့တာ အ​တော်​လေး​တောင်​ကြာသွားပါလားလို့​တွေး​နေရင်း​နောက်​ခန်းထဲမှာထိုင်​နေတဲ့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ကို လှဲ့ကြည့်လိုက်​ပါတယ်​။

၀င့်​ဝါ​ကျော်​က​တော့ သူကလှဲ့ကြည့်​လိုက်​တာနဲ့ အကိုဖြစ်​သူကို ပြုံးပြလိုက်​ရင်း လျှာ​လေးထုက်​ပြ​နေပါတယ်​၊ချစ်​စရာ ဟန်​မူယာ​လေးရှိတဲ့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ကို ကြည့်​နေရင်း ရင်​ဘတ်​လေးဆီကို အကြည့်​က​ရောက်​သွား​တော့ ဖွံ့ထွားတဲ့ ရင်​သားမို့မို့​လေးကို​တွေ့လိုက်​ရပါတယ်​။

မင်းခန့်​ကျော်​လဲ သတိထား​နေတဲ့ကြားက​နေ ညီမဖြစ်​သူ​ရဲ့ နို့အုံ​လေးကို သတိလက်​လွတ်​ကြည့်​နေမိရင်း ၀င့်​ဝါ​ကျော်​က သူမရင်​ဘတ်​လေးကို ငုံ့ကြည့်​ပီး အကိုဖြစ်​သူရဲ့ မျက်​နာကို အဓိပ္ပာယ်​ဖော်​ပြဖို့ ခဲယဉ်းတဲ့အကြည့်​တွေနဲ့ ပြန်​ကြည့်​လိုက်​မှပဲ မင်းခန့်​ကျော်​လဲ သတိဝင်​လာပါတယ်​။

ချက်​ခြင်းဆိုသလိုပဲ သူ့အကြည့်​တွေကို လွှဲလိုက်​ပီး ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ကို အ​ယောင်​ယောင်​အမှားမှားနဲ့ ပြုံးပြလိုက်​မ်ိ​တော့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​က​သူ့ကို နားလည်​ရခက်​တဲ့ အပြုံး​လေးနဲ့ ကြည့်​နေရင်း​အောက်​နှုတ်​ခမ်း​လေးကို သွား​လေးနဲ့ ကိုက်​ပြီး​မျက်​နာ​လေးကို တံခါး​ပေါက်​ရှိရာဖက်​ကို​လှဲ့သွားပါတယ်။၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ အပြုမူ​တွေ​ကြောင့်​မင်းခန့်​ကျော်​လဲ နားလည်​သလိုလို မလည်​သလိုလို ဖြစ်​နေရင်းနဲ့ပဲ သုခစံအိမ်​ကြီးကို​ရောက်​လာပါ​တယ်​၊။

မေ​မေက ကားကို အိမ်​ရှေ့မှာ ရပ်လိုက်​တယ်​ဆိုရင်​ပဲ အိမ်​ထဲက​နေထွက်​လာတဲ့ ငယ်​ငယ်​ကို​တွေ့လိုက်​ရပါတယ်​၊ညီမ၀မ်းကွဲဖြစ်​တဲ့ ငယ်​ငယ်​ကို မ​တွေ့ရတာကြာ​နေတော့ ဒီ​ကောင်​မ​လေး​တောင်​အ​တော်​လေး လှလာပါလားလို့​တွေးရင်း မင်းခန့်​ကျော်​လဲ ကား​ပေါ်က​နေ ဆင်းလိုက်​ပါတယ်​။ငယ်​ငယ်​က သူ့ကို​တွေ့​တော့ အသာယာ​လေးပြုံးပြပီး သူ့လက်​ထဲက အိပ်ကို လှမ်းယူဖို့ ပြင်ေ​နတာ​ကြောင့်​မင်းခန့်​ကျော်​လဲ လက်​ကာပြလိုက်​ရင်း အိမ်​ကြီးထဲကို ၀င်​လာလိုက်​ပါ​တော့တယ်​။

မျက်​နာကြီး ရှူတည်​တည်​နဲ့ ကား​ပေါ်က​နေဆင်းပီး အိမ်​ထဲဝင်​သွားတဲ့ ကိုကို့ကိုကြည့်​ရင်း ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ပြုံးလိုက်​မိပါတယ်​၊တဆတ်​ထဲဆိုသလိုပဲ ကား​ပေါ်မှာ သူမရဲ့ ရင်​ဘတ်​လေးကို ကြည့်​နေတဲ့ အကိုဖြစ်​သူရဲ့ အကြည့်​တွေနဲ့ သူမက ပြန်​ပြီးကြည့်​လိုက်​တော့ 

မျက်​နာကြီးရဲပီး ရှက်​ကိုးရှက်​ကန်းဖြစ်​သွားတဲ့ အကိုဖြစ်​သူရဲ့ ပုံစံကို သတိရပီး ၀င့်​ဝါ​ကျော်​လဲ ဒီကိုကိုက​တော့ ငယ်ငယ်​ကအတိုင်းပဲ အခုထိရှက်​နေတုန်းပဲ လို့ တွေးရင်း ကား​ပေါ်က​နေ ဆင်းလိုက်​ပါတယ်​၊၀င့်​ဝါ​ကျော်​ကား​ပေါ်က​နေဆင်း​လိုက်​တော့ ငယ်​ငယ်​က သူမရှိရာကိုလာပြီး...

……………………………………...............................…………

အခန်း ( ၂၇ )

"မမ မန်း​လေးက ဘာ​တွေဝယ်​လာတာလဲ"

"အ၀တ်​စား​၀ယ်​လာတာငယ်​ငယ်​ရေ နင့်​အတွက်​လဲ ပါတယ်​လာ အခန်းထဲကြမှပြမယ်​"

၀င့်​ဝါ​ကျော်​အိမ်​အ​ပေါ်ထပ်​က သူမအခန်းကို တက်​လာလိုက်​တော့ ငယ်​ငယ်​ကလဲ​နောက်​ကလိုက်​လာပါတယ်​၊အခန်းထဲ​ရောက်​တော့ ငယ်​ငယ်​ကို တံခါးပြန်​ပိတ်​ဖို့​ပြောလိုက်​ရင်း လက်​ထဲက အထုပ်​တွေကို ကုတင်​ပေါ်မှာချလိုက်​ပီး လှဲအိပ်​လိုက်​တော့ ငယ်​ငယ်​က သူမ​ဘေးကို​ရောက်​လာပီး​ပြောလိုက်​ပါတယ်​၊

"မမ ကိုကြီးက ဘာ​တွေများ စိတ်​ဆိုး​နေတာလဲဟင်​ငယ်​က အိပ်​ကူယူမလို့လာ​တော့ မျက်​နာတည်​တည်​ကြီးနဲ့ လက်​ကာပြပီး အိမ်​ထဲဝင်​သွားတာ"

"ဟင်း ဟင်း ဟုတ်​တယ်​ငယ်​ငယ်​ရဲ့ ကိုကိုက ရှက်​ပီး မျက်​နာကြီးတည်​နေတာ အဲဒီကိုကိုက​တော့​ဖြစ်​နေလိုက်​တာကြီးက သူကပဲ ရှက်​နေရ​သေးတယ်​"

"ဟင်​ကိုကြီးကရှက်​နေတာ ဘာလို့လဲဟင်​မမ"

"​နောက်မှ​ပြောပြ​တော့မယ်​ငယ်​ငယ်​ရာ အဲဒီအိပ်​ထဲမှာ နင့်​အတွက်အင်္ကျီပါတယ်​ကြည့်​လိုက်​"

"ဘယ်​ဟာလဲမမ ဒီဟာ​လေးလား "

"​အေး ဟုတ်​တယ်​ကြိုက်​ရဲ့လားငယ်​ငယ်​ငါလဲ ရမ်းဝယ်​လာတာ"

"ကြိုက်​တယ်​မမ ငယ်​မမကိုအရမ်း​ကျေးဇူးတင်​တာပဲ "

"မလိုပါဘူးငယ်​ငယ်​ရယ်​ငါတို့က ညီမ​တွေပဲဟာ"

"ဟုတ်​မမ ဘာခိုင်းခြင်​သေးဟင်​ငယ်​ဘာလုပ်​ပေးရမလဲ"

"ရတယ်​ငယ်​ငယ်​ငါ ခဏ​လောက်​နားလိုက်​ဦးမယ်​"

"ဟုတ်​မမ အဲဒါဆိုရင်​ငယ်​သွား​တော့မယ်​နော်​"

"​အေး ငယ်​ငယ်​တံခါးပြန်​ပိတ်​ထားခဲ့ဦး ငါ မထခြင်​တော့ဘူး"

ငယ်​ငယ်​က အခန်းတံခါးကို ပိတ်​ပြီး ထွက်​သွား​တော့မှပဲ ၀င့်ဝါ​ကျော်​လဲ ကုတင်​ပေါ်မှာ ပက်​လက်​လးလှန်​နေရင်း မျက်​လုံးလေးမှိတ်​နေလိုက်​ပါတယ်​၊မျက်​လုံး​လေး​တွေကို မှိတ်​ထားရင်း အ​တွေး​တွေထဲမှာ​တော့ ကိုကို့ရဲ့ အကြည့်​တွေကို မြင်​ယောင်​နေပါတယ်​။

ဧကန္တ​တော့ ကိုကိုများ သူမအ​ပေါ်ကို စိတ်​၀င်​စား​နေတာလား လို့​တွေးရင်း ကိုကို့ရဲ့ ရှက်ကိုးရှက်​ကန်း ဖြစ်​နေတဲ့ပုံစံကို မြင်​ယောင်​မိတော့ ကိုကိုက​တော့ ခိုးခြင်​တာလဲ ပျာလို့ လက်​ကလဲချာလို့ လို့​တွေး​နေရင်း အသံ​လေးထွက်​အောင်​ကို တခစ်​ခစ်​နဲ့ ရယ်​နေမိပါတယ်​။

တဆက်​တည်းပဲ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​တွေး​နေမိတာက ကိုကိုကသာ သူမကိုလိုခြင်​လို့က​တော့​ပေးလိုက်​မှာပဲ ကိုယ့်​အကိုပဲ ဘာဖြစ်​မှာလဲ အတူအိပ်​တော့​ဖေ​ဖေတို့နဲ့​တောင်​အတူအိပ်​နေ​သေးတာပဲလို့​တွေး​ရင်း​မှေးခနဲ အိပ်​ပျော်​သွားပါတယ်​။

အိပ်​ပျော်​နေရာက​နေ အပြင်​က​ခေါ်သံ​ကြောင့်​၀င့်​ဝါ​ကျော်​နိးလာရလို့ အိပ်​ယာ​ပေါ်က​နေ ထလိုက်​ပီး အပြင်​ကို ထွက်​လာ​တော့​မေ​မေက ထမင်းစားဖို့​ပြော​နေတာ​ကြောင့်​သူမလဲ​အောက်​ထပ်​ကို ဆင်းလာခဲ့ပါတယ်​။ထမင်းစားချိန်​ကို အ​တော်​လေးလွန်​နေတာ​ကြောင့်​မဆာသလိုဖြစ်​နေ​ပေမဲ့​မေ​မေစိတ်​ချမ်းသာ​အောင်​စားလိုက်​မယ်​ဆိုပီး ထမင်းစားခန်းထဲကို​ရောက်​လာ​တော့ ကိုကို့ကို​တွေ့လိုက်​ရပါတယ်​။

ကိုကိုက​တော့ စားပီးသွားလို့ ထမင်းစားပွဲက​နေ​ထ​ဖို့ ပြင်​နေတာကိုမြင်​ရ​တော့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​လဲ ကိုကို့ကို စ ခြင်​လာတာနဲ့ လက်​ကိုအတင်းဆွဲပီး ခုံ​ပေါ်ကို ပြန်​ထိုင်​ခိုင်းလိုက်​ပါတယ်​၊ထိုင်​ခိုင်းပီးတာနဲ့ ကိုကို့ ကို​နောက်​က​နေ ဖက်​လိုက်​ရင်း...

"ကိုကို ဘာလို့ ၀င့်​ဝါ​ကို မ​စောင့်​ပဲစားလိုက်​တာလဲ မရဘူးကိုကို မသွားရဘူး ၀င့်​ဝါစားပီး​အောင်​နေ​ပေးရမယ်​"

"၀င့်​ဝါကမှ ဆင်းမလာတာကွာ ကိုကိုက ဆာလို့ စားလိုက်​တာ​ပေါ့ ကဲ ဖယ်​တော့ ခဏ​နေရင်​ရေချိုးပီး မြို့ထဲသွားစရာရှိလို့"

"ဟင့်​အင်း ကိုကို မရဘူး ၀င့်​ဝါစားပီး​အောင်​ထိုင်​စောင့်​နေရမယ်​မြို့ထဲသွားရင်​လဲ ၀င့်​ဝါလဲလိုက်​မယ်​"

………………………………………………

အခန်း ( ၂၈ )

၀င့်​ဝါ​ကျော်​က​ပြောရင်းနဲ့ ကိုကို့ကို ဖက်​ထားရာက​နေ သူမရဲ့ နို့​တွေနဲ့ ကိုကို့ရဲ့​ကျောကို ဖိကပ်​ပီးပွတ်​လိုက်​ပါတယ်​၊ဘရာအသား​ပျော့​ပျော့​အောက်​က လုံးဝန်း​နေတဲ့ နို့​တွေနဲ့ ကိုကို့​ကျောကို ဖိပီးပွတ်​လိုက်​တာ့ ကိုကိုက သူမလက်​ထဲက​နေ အသာယာရုန်း​နေရာက​နေ ခဏ ငြိမ်​သွား​တော့တာ​ပေါ့။

၀င့်​ဝါ​ကျော်​လဲ  ငြိ်​မ်​သွား​တဲ့ ကိုကို့ရဲ့ မျက်​နာကို သူမဖက်​ဆွဲလှည့်​လိုက်​ပီး ပါးကို ပြွတ်​ခနဲ နမ်းလိုက်​တော့ ကြောင်​ကြည့်​နေတဲ့ ကိုကိုနဲ့ မျက်​လုံးခြင်း စုံ​အောင်​ကြည့်​လိုက်​ပီး တိုးညှင်းတဲ့ အသံ​လေးနဲ့ ပြောလိုက်​ပါတယ်​။

"ကိုကို ၀င့်​ဝါကို​စောင့်​ပေးမယ်​မလားဟင်​ပီး​တော့​လေ ကိုကိုအပြင်​သွားရင်​လဲ ၀င့်​ဝါ လိုက်​မယ်​နော်​"

"​အေးပါ ၀င့်​ဝါရယ်​စောင့်​ပေးမယ်​အပြင်​သွားရင်​လဲ​ခေါ်ပါ့မယ်​မုန့်လဲ ၀ယ်​ကျွေးမယ်​ဟုတ်​ပီလား ထမင်းစားမှာဆိုရင်​စား​တော့​လေ"

………………………………………………

"တကယ်​နော်​ကိုကို အဲဒါ​ကြောင့်​လေ ၀င့်​ဝါက ကိုကို့ကို ချစ်​နေရတာ သိလား "

​ပြောရင်းနဲ့ပဲ ကိုကို့မျက်​လုံး​တွေကို စိုက်​ကြည့်​လိုက်​လိုက်​ပီး ပါးကို ၀င့်​ဝါနမ်းလိုက်​မိပါတယ်​၊အဲဒီ​နောက်​မှာ​တော့ ၀င့်​ဝါ​ဟာ ကိုကို့ ကို စ ခြင်​တာ​ရော မိန်းမသဘာဝအရ မိမိကို သ​ဘောကျ​နေတဲ့ လူတစ်​ယောက်​ရဲ့ အကြည့်​တွေကို​ကျေနပ်​တဲ့ စိတ်​တွေ​ရော​ကြောင့်​မိန်းမ​တို့တတ်​အပ်​တဲ့ ပညာ​တွေသုံးပီး ကိုကို့​ရှေ့မှာ​နေပြလိုက်​တာ​ပေါ့။

အင်္ကျီလည်​ပင်း​ပေါက်​က အနည်းငယ်​ဟိုက်​နေ​တော့​ရှေ့ကို ငုံ့ပြလိုက်​ရင်​သူမရဲ့ နို့​တွေကို ကိုကိုမြင်​မယ်​ဆိုတာ သိတာ​ကြောင့်​၀င့်​ဝါ​လဲ မလိုအပ်​ပဲ ငုံ့ပြလိုက်​လှုပ်​ပြလိုက်​နဲ့ လုပ်​နေမိပြန်​ပါတယ်​။

​ဟော...ကိုကို​လေ ၀င့်​ဝါလုပ်​ပြသမျှ​တွေကို မလွတ်​တမ်းကြည့်​နေတဲ့ ကိုကို​ပေါ့၊၀င့်​ဝါရှက်​တယ်​ကိုကိုရယ်...ကိုကို့ ကို ၀င့်​ဝါချစ်​လို့ မိန်းမမာယာနဲ့ လုပ်​ပြနေမိတာပါ၊​ဟောဒီက မိန်းမဆိုး​လေး ၀င့်​ဝါကို နားလည်​ပေးပါ​နော်​၊ရင်​ထဲက​နေ အသံတိတ်​ပြော​နေမိရင်း ကိုကို့ရဲ့ အကြည့်​တွေကို မြင်​ရတော့လဲ ၀င့်​ဝါ​ကျေနပ်​နေပြန်​ပါ​ရော။

ကိုကိုရယ်​...၀င့်​ဝါ​လေ ကိုကို့အကြည့်​တွေ​အောက်​မှာ စီး​မျော​ပျော်​၀င်​နေရလို့ ထမင်းကို​တောင်​တစ်​ပွဲပြင်​လေး​လောက်​ပဲစားပြီး လက်​စသက်​လိုက်​ရတယ်​နော်​၊အဲဒါ ကိုကို့​ကြောင့်​ပေါ့ သိလား ကိုကို။

ဟင်း...ကိုကို​ရေခဲတုန်းကြီးက​တော့ ၀င့်​ဝါဘာဖြစ်​နေတယ်​ဆိုတာ မသိဘူးမလား သွား...ကိုကို့ ကို မုန်းတယ်​၊ဟင့်​အင်း...ကိုကို ၀င့်​ဝါ ကိုကို့ မမုန်းဘူး ၀င့်​ဝါ​လေ ကိုကို့ ကို အို...၀င့်​ဝါရှက်​တယ်​ကိုကိုရယ်​အဲဒါ​ကြောင့်​ပဲ ၀င့်​ဝါ​လေ ကိုကို့လက်​ကို ဆွဲပီး ထွက်​လာလိုက်တာ​ပေါ့။

ဒါ​ပေမဲ့လဲ အပြင်​ရောလာ​တော့လဲ ၀င့်​ဝါ​လေ ကိုကိုနဲ့ မခွဲခြင်​ဘူးပဲ ဖြစ်​သွားရပြန်​တာ​ပေါ့၊အဲဒါ​ကြောင့်​ပဲ ကိုကို့ ကို ၀င့်​ဝါ​ပြောလိုက်​မိတာ​ပေါ့...။

"ကိုကိုအပြင်​သွားရင်​၀င့်​ဝါကို​စောင့်​ဦး​နော်​အ​တော်​လေး​နေရင်​၀င့်​ဝါ​ရေချိုးမှာ အခု​တော့ ထမင်းစားပြီးစကြီးမို့ ခဏ​နေလိုက်​ဦးမယ်​"

"ရတယ်​ကိုကိုလဲ မသွား​သေးပါဘူး ။ ၃ နာရီ​လောက်​ကြရင်​ရေချိုးမှာ ၄ နာရီထိုး​လောက်​မှပဲ သွားကြတာ​ပေါ့ "

"ဟုတ်​ကိုကို အဲဒါဆိုရင်​အခုဘာလုပ်​မလဲ ၀င့်​ဝါပျင်းနေတာကိုကို"

"အင်း ၀င့်​ဝါပျင်း​နေရင်​ဇာတ်​ကားကြည့်​မလား ကိုကို့ဆီမှာ Channel myanmar က​ဒေါင်းထားတာ​တွေရှိတယ်​"

"ဟုတ်​ကြည့်​မယ်​လေကိုကို သရဲကား​တွေဆိုရင်​တော့ ၀င့်​ဝါမကြည့်​ရဲဘူး​နော်​"

"မဟုတ်​ပါဘူးကွာ ကိုကိုလဲ သရဲကားမကြိုက်​ပါဘူး  ကိုကို့ဆီမှာက ဒရာမာကား​တွေပဲ ရှိတာ"

………………………………………….............................................……

အခန်း ( ၂၉ )

ကိုကိုနဲ့အတူ လိုက်​လာရင်း အခန်းထဲ​ရောက်​တော့ ကိုကိုက စားပွဲ​ပေါ်မှာ တင်​ထားတဲ့ သူ့ရဲ့Acer laptop​လေးကို ဖွင့်​လိုက်​ပါတယ်​။ window ပွင့်​လာ​တော့ ကိုကိုက ဇာက်​ကား​တွေထားတဲ့ ဖိုင်​တစ်​ခုကို ဖွင့်​ပီး​ကြည့်​မဲ့ကားကို​ရွေး​နေတုန်း ၀င့်​ဝါ ကုတင်​ပေါ်တက်​ပီး ထိုင်​နေလိုက်​ပါတယ်​။

အိပ်​ယာ​ပေါ်မှာ ထိုင်​နေရင်း ကိုကို့ကို ဒီလာဖို့​ခေါ်လိုက်​တော့ ကိုကိုက လက်​တော့​လေးကို ကိုင်​ပီး ကုတင်​ပေါ်တက်​လာပါတယ်​၊၀င့်​ဝါ​လဲ​ကိုကို့ကို နေရာနဲနဲဖယ်​ပေးလိုက်​ပီး ကိုကိုဖွင့်​ပြတဲ့ဇာတ်​ကားကို ကြည့်​နေလိုက်​ပါတယ်​။

ဇာတ်​ကားက ၁၀ နှစ်​၀န်းကျင်​လောက်​ရှိတဲ့ က​လေးမ​လေးနဲ့ စ ထားပီး အဲဒီက​လေးမ​လေးက အိမ်​အ​ပေါ်ထပ်​က အခန်းထဲ​က​နေ လမ်း​ပေါ်မှာသွား​နေကြတဲ့ လူ​တွေကို လိုက်​ကြည့်​နေပါတယ်​၊ခဏ​နေ​တော့​ကောင်​လေးတစ်​ယောက်​က​ပေါ်လာပီး မကြာခင်​မှာပဲ က​လေးမ​လေးကလဲ ကြီးလာပါတယ်​။

ကြည့်​နေရင်းနဲ့ ဇာတ်​ရည်​လည်​လာ​တော့ မင်းသမီးက နေ​ရောင်​နဲ့ထိလို့မရတဲ့​ရောဂါဆန်းတစ်​ခုရှိ​နေတာပါ၊​နေ့ခင်းပိုင်းမှာ​တော့ အိမ်​ထဲမှာ​နေပီး ညကြမှပဲ သူတို့မြို့ထဲက ဘူတာရုံ​လေးရှိရာကိုသွားပီး  မင်းသမီးက ဂစ်​တာတီး​ပါတယ်​။

တစ်​ညကြ​တော့ သူမ ငယ်​ငယ်​က ပြတင်း​ပေါက်​က​နေ အမြဲကြည့်​နေခဲ့တဲ့​မင်းသားနဲ့​တွေ့သွားပီး မကြာခင်​မှာပဲ ချစ်​သူ​တွေ ဖြစ်​သွားကြပါ​လေ​ရော၊တဖြည်​ဖြည်းနဲ့ ရုပ်​လုံး​ပေါ်လာ​တော့ မင်းသမီးက မကြာခင်​မှာပဲ​သေ​တော့မဲ့သူဖြစ်​နေပါတယ်​။

ကြည့်​နေရင်းနဲ့ပဲ ၀င့်​ဝါ​လဲ ၀မ်းနည်းလာပီး ဇာတ်​ကားဆုံးလို့ မင်းသမီးက​သေသွားတဲ့ အခါမှာ​တော့ ကိုကို့ရင်​ခွင်​ထဲကို ၀င်​ပီး ငို​နေလိုက်​မိပါတယ်​၊သူမငို​နေတာကို ငုံ့ကြည့်​လာတဲ့ ကိုကို့မျက်​နာကို​မော့ကြည့်​လိုက်​ရင်း တိမ်​၀င်​နေတဲ့ အသံ​လေးနဲ့ ၀င့်​ဝါ​ပြောလိုက်​ပါတယ်​။

"ကိုကို​ကောင်​မ​လေးက သနားစရာ​လေး​နော်​၀င့်​ဝါကြည့်​ရင်းနဲ့ ၀မ်းနည်းလာပြီး အလိုလိုငိုမိသွားတာ"

"၀င့်​ဝါကလဲ ဒါက ဇာတ်​ကား​လေ လူ​တွေရဲ့စိတ်​ကို ခံစားရ​အောင်​ဇာတ်​လမ်းဆင်​ထားတာက ငိုမ​နေနဲ့​တော့ တိတ်​တော့​နော်​"

"ကိုကို တကယ်​လို့​လေ ဇာတ်​ကားထဲက​ကောင်​မ​လေးလို ၀င့်​ဝါ​သေသွားရင်​ကိုကို မင်းသားလိုမျိုး ၀င့်​ဝါကို သတိရ​နေမှာလားဟင်​"

"သတိရမှာ​ပေါ့ဝင့်​ဝါရဲ့ ၀င့်​ဝါသာ​သေသွားရင်​ကိုကို​တော့ ရူး​တောင်​ရူးမှာ"

"တကယ်​လားဟင်​ကိုကို အဲဒါဆိုရင်​ကိုကိုက ဇာတ်​ကားထဲက မင်းသားလိုမျိုး ၀င့်​ဝါကို ချစ်​တယ်​ပေါ့ ဟုတ်​လားကိုကို"

"အင်း ဟုတ်​တယ်​၀င့်​ဝါရယ်​ကိုကိုလဲ ဇတ်​ကားထဲက မင်းသားလိုမျိုး ၀င့်​ဝါကို ချစ်​တယ်​"

"ဟုတ်​ကိုကို ၀င့်​ဝါလဲ ဇာတ်​ကားထဲက မင်းသမီးလိုမျိုး ကိုကို့ကို ချစ်​တယ်​အဲဒီထဲကလိုပဲ ကိုကိုနဲ့အတူ​လျှောက်​လည်​နေခြင်​တာ "

"အင်း ကိုကိုလဲ ၀င့်​ဝါနဲ့ အဲဒီထဲကလို​နေခြင်​တာ ကိုကိုတို့ ချစ်​သူ​တွေလို​လျှောက်​လည်​ကြမယ်​လေ"

"ဟုတ်​ကိုကို အဲလိုဆိုရင်​ပျော်​စရာအရမ်း​ကောင်းမှာပဲ​နော်​"

"အင်း​ပေါ့​ပျော်​စရာ​လဲ​ကောင်း ကြည်​နူးစရာလဲ​ကောင်း​ဖြစ်​နေမှာ အခု ၀င့်​ဝါနဲ့ကိုကိုက ချစ်​သူ​တွေ ဖြစ်​သွားကြပီ​ပေါ့နော်​"

"အင်း​ပေါ့ကိုကိုရဲ့ ၀င့်​ဝါက ကိုကို့ချစ်​သူ​ဖြစ်​သွားပါပြီတဲ့ရှင်​ခ်​ခ်​"

"​ပျော်​လိုက်​တာ ၀င့်​ဝါရယ်​၀င့်​ဝါက ကိုကို့ကို တကယ်​ချစ်​တာ​ပေါ့ "

"အင်း​ပေါ့ကိုကိုရဲ့ ကိုကိုက ၀င့်​ဝါကို ချစ်​နေတယ်​ဆိုတာသိလို့ ၀င့်​ဝါက မိန်းက​လေးတန်​မဲ့ စပီး​ရေလာ​မြောင်း​ပေး လုပ်​ရတာ ဒီလိုမှမလုပ်​ရင်​ကိုကိုက ၀င့်​ဝါကို ချစ်​တယ်​လို့ မ​ပြောရဲတာ သိလို့​လေ ဟွန်း...ကိုကိုအုံပုန်းကြီး"

"ကိုကိုက ၀င့်​ဝါကို ချစ်​နေတာကြာပါပီကွာ မသင့်​တော်​ဘူးထင်​လို့ ကိုယ့်​စိတ်​တွေကို ထိန်း​နေခဲ့ရတာပါ ကိုကို ဘယ်​လောက်​ခံစား ခဲ့ရတယ်​ဆိုတာ ၀င့်​ဝါမသိပါဘူး"

"ဒါများကိုကိုရယ်​အ​စောကြီးခနဲက​ပြောလိုက်​ရော​ပေါ့ အဲဒါဆိုရင်​ကိုကိုလဲ မခံစားရ​တော့ဘူး ပီး​တော့​လေကိုကို ကိုကိုက ၀င့်​ဝါကို ချစ်​နေတယ်​ဆိုတာက ဘယ်​အချိန်​ခနဲကလဲဟင်​"

"အင်း​ပြောရရင်​တာ့ကွာ ၀င့်​ဝါ ၈တန်း ပီးစ​လောက်​ခနဲက ကိုကိုက ၀င့်​ဝါကို ချစ်​နေတာ"

"ကဲပါကိုကိုရယ်​အခု​၀င့်​ဝါနဲ့ကိုကို ချစ်​သူ​တွေဖြစ်​သွားကြပြီပဲ ကိုကိုခံစားခဲ့ရတာ​တွေကို အတိုးချပီး ၀င့်​ဝါကို ချစ်​ပစ်​လိုက်​ပါ​တော့​နော်​၀င့်​ဝါလဲ ကိုကိုချစ်​တာ​ကို ခံခြင်​နေတာ"

"အဲဒါဆိုရင်​ကိုကိုတို့ချစ်​ကြစို့​နော်​ကိုကိုမ​နေနိုင်​တော့​ဘူး "

"ချစ်​လေကိုကိုရဲ့ အခုလဲ ချစ်​နေတာမလား ဘာလဲ ၀င့်​ဝါ ပါး​လေးကို နမ်းခြင်​လို့လား နမ်း​လေကိုကိုရဲ့"

"၀င့်​ဝါကလဲကွာ သိရဲ့သားနဲ့ ကိုကိုက ၀င့်​ဝါရဲ့ ဒီ​နေရာ​လေးထဲကို ချစ်​ခြင်​တာ​လေ"

  ကိုကို​ကပြောရင်းနဲ့ သူမရဲ့​ပေါင်​ကြား​လေးထဲကို လက်​နဲ့ကိုင်​လိုက်​တော့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​လဲ ကိုယ်​လုံး​လေးလှုပ်​ရမ်း​နေ​အောင်​ကို တခစ်​ခစ်​ရယ်​လိုက်​ရင်း...

"သိပါတယ်​ကိုကိုရယ်​၀င့်​ဝါက ကိုကို့ကိုချစ်​လို့ အလကားစ​နေတာ အခု​တော့​နေဦး ကိုကိုရဲ့ ၀င့်​ဝါ​ရေမချိုးရ​သေးဘူး​ရေချိုးပီးမှပဲ ချစ်​တော့​နော်​နော်​ကိုကို"

"အဲဒါဆိုရင်​လဲ အတူတူ​ရေချိုးကြမယ်​ကိုကိုလဲ​ရေမချိုးရ​သေးဘူး​ရေချိုးရင်း ကိုကိုနဲ့ဝင့်​ဝါ ချစ်​ကြမယ်​လေ မ​ကောင်းဘူးလား"

"ဟုတ်​ကိုကို​ကောင်းပါတယ်​အ​ပေါ်ထပ်​က​ရေချိုးခန်းကို လာခဲ့​နော်​၀င့်​ဝါ​စောင့်​နေမယ်​"

………………………………………………

အခန်း ( ၃၀ )

၀င့်​ဝါ​ကျော်​ထွက်​သွား​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​ရဲ့ ရင်​ထဲမှာ တရုပ်​နဂါးပွဲကြီးလှည့်​သလို ဖြစ်ပီးကျန်​နေခဲ့ပါတယ်​၊တက်​ကြွ​နေတဲ့စိတ်​တွေနဲ့အတူ အလျှင်​အမြန်​ပဲ ၀တ်​ထားတဲ့​ဘောင်းဘီကို ချွတ်​ပီး ပုဆိုးတစ်​ထည်​နဲ့ လဲဝတ်​လိုက်​ပါတယ်​။

ညီမဖြစ်​သူ​နောက်​ကို ချက်​ခြင်းလိုက်​သွားခြင်​ပေမဲ့ စိတ်​ကိုထိန်းပီး ခဏ​စောင့်​နေလိုက်​ရင်း ၁၀မိနစ်​လောက်​ကြာ​တော့ အခန်းအပြင်​ကိုထွက်​ပီး အိမ်​ကလူ​တွေရဲ့ အရိပ်​ခြေကိုကြည့်​လိုက်​ပါတယ်​၊​ဒီအချိန်​ဆိုရင်​ဖိုးဖိုးကလဲ တ​ရေးတ​မော အိပ်​နေတက်​ပီး​မေ​မေကလဲ သူတို့​မောင်​နှမ အခန်းထဲမ၀င်​ခင်​ခနဲက ကားနဲ့ထွက်​သွားတယ်​ဆိုတာ သိ​တော့ မင်းခန့်​ကျော်​လဲ အိမ်​အ​ပေါ်ထပ်​ကို တက်​လာခဲ့ပါတယ်​။

၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့အခန်း​ရှေ့​ရောက်​တော့ တံခါးက ဖွင့်​ထားပီး အထဲမှာလဲ ညီမဖြစ်​သူကို မမြင်​ရ​တော့​ရေချိုးခန်းရှိရာကိုပဲ လာလိုက်ပါတယ်​၊​ရေချိုးခန်း အ​ပေါက်​၀မှာ​တော့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​က​ခေါင်း​လေးထွက်​ပီး ပြူကြည့်​နေရင်း မင်းခန့်​ကျော်​ရေချိုးခန်းထဲ ၀င်​လိုက်​တာနဲ့ တံခါးကို ပိတ်​လိုက်​ပါတယ်​။

မင်းခန့်​ကျော်​လဲ ကာလရှည်​ကြာစွာ မြင်​ခြင်​ခဲ့တဲ့ ညီမဖြစ်​သူရဲ့ ကိုယ်​လုံး​လေးကို မြင်​ရ​တော့မှာမှို့ စိတ်​တွေ လှုပ်​ရှား​နေရပါတယ်​၊၀င့်​ဝါ​ကျော်​က​ထမိန်​အပါး​လေးကို ရင်​ရှားထားပီး သူ့ကို ပြုံးပြုံး​လေးလုပ်​ပီး ကြည့်​နေတာ​ကို​တွေ့ရ​တော့ မင်းခန့်​ကျော်စိတ်​ထဲမှာ မချင့်​မရဲဖြစ်​သွားကာ သူမရဲ့ ကိုယ်​လုံး​လေးကို ဆွဲပြီး ဖက်​ထားလိုက်​ပါတယ်​။

ညီမဖြစ်​သူရဲ့ နူးညံ့လှတဲ့ ကိုယ်​လုံးအိအိ​လေးကို ဖက်​ထားပီး မျက်​နာ​လေး အနှံ့ကို နမ်း​နေလိုက်​ရင်း ရွှန်းစို​နေတဲ့ နှုတ်​ခမ်းရဲရဲ​လေးကို စုပ်​နမ်းလိုက်​ပါ​တယ်​၊အ​တော်​ကြာတဲ့အထိ အပြန်​လှန်​နမ်းစုပ်​ကြပီးတဲ့ အခါမှာ​တော့ ကိုယ်​ခန္ဒာနှစ်​ခုကို အသီးသီးခွာလိုက်​ကြပါတယ်​။၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ ထမိန်​ရင်​ရှား​လေးနဲ့ ကိုယ်​လုံး​လေးက်ို ကြည့်​နေရင်း မင်းခန့်​ကျော်​လဲ ထမိန်​လေး​အောက်​က ကိုယ်​လုံး​လေးကို မြင်​ခြင်​လာပါ​တော့တယ်​။

ဒါနဲ့ပဲ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ ရင်​ရှားထားတဲ့ ထမိန်​အစ​လေးဆီကို လက်​လှမ်းလိုက်​တော့ အလိုက်​သိလွန်းတဲ့ ညီမဖြစ်​သူက သူမရဲ့ ထမိန်​လေးကို​ဖြေ​လျော့​ပေးလိုက်​ပါ​တယ်​၊ထမိန်​လေးကို​ဖြေ​လျော့လိုက်​လို့ ထွက်​ပေါ်လာတဲ့ နို့အုံ​ဖွေး​ဖွေး​လေး​တွေကို ကြည့်​ပီး မင်းခန့်​ကျော်​လဲ အငမ်းမရ စို့လိုက်​နေလို​က်​ပါတယ်​။

နို့​တွေကို တစ်​ဖက်​ပီး တစ်​ဖက်​အားရ​အောင်​ပြောင်းစို့​နေရင်း လုံးလုံး​လေးနဲ့ အိစက်​နေတဲ့ ဖင်​သား​တွေကို ထမိန်​လေး​ပေါ်က​နေ ဆုပ်​ကိုင်​နေလိုက်​ပါတယ်​၊ခဏ​ကြာလို့ အား​ရ​အောင်​စို့ပြီးတဲ့အခါမှာ​တော့ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ နို့​တွေဆီက​နေ သူ့ရဲ့ မျက်​နာကို ခွာလိုက်​ပီး အနှစ်​နှစ်​အလလ က သူဖြစ်​ခြင်​ခဲ့တဲ့ ဆန္ဒကို​ပြောလိုက်​ပါ​တော့တယ်​။

"၀င့်​ဝါ ကိုကို​တောင်းဆိုခြင်​တာ တစ်​ခုရှိတယ်​"

"ဘာလဲဟင်​ပြော​လေ ကိုကိုရဲ့ ကိုကိုဖြစ်​ခြင်​တာ လိုခြင်​တာကို ၀င့်​ဝါအကုန်​လုပ်​ပေးမယ်​"

"အင်း ကိုကိုက ၀င့်​ဝါ​ရေချိုးရင်း ထမိန်​ချွတ်​နေတာ​လေးကို မြင်​ခြင်​တာ ကိုကို့ ကို ချွတ်​ပြ​နော်​"

"ဘာများလဲလို့ ကိုကိုရယ်​ဒါ​လေးများ​တောင်းဆို​နေစရာမလိုပါဘူး ကိုကိုကြည့်​နေ​နော်​၀င့်​ဝါချွတ်​ပြမယ်​ ရှေ့ကကြည့်​မလား​နောက်​က ကြည့်​မလား ကိုကို"

"ကိုကို​နောက်​ကပဲကြည့်​မယ်​၀င့်ဝါဖင်​လေးကို ကြည့်​ခြင်​လို့​ဖြေး​ဖြေးခြင်းပဲ ချွတ်​ပြ​နော်​"

​ခေါင်း​လေးကို ညိမ့်​ပြပီး ၀င့်​ဝါ​ကျော်​က မင်းခန့်​ကျော်​ကို​ကျော​လေး​ပေးပြီး လက်​ကကိုင်​ထားတဲ့ ထမိန်​လေးကို​ဖြေး​ဖြေးခြင်းပဲ ချွတ်ပြ​နေပါတယ်​၊။ထမိန်​လေးက ကျော​လေး​ပေါ်က​နေ ခါး​လေး​ပေါ်ကို​လျောကျသွားလို့​ပေါ်လာတဲ့ ကျော့ရှင်း​ပြေပြစ်​လှတဲ့​ကျော​လေးကို ကြည့်​နေရင်းမှာပဲ ထမိန်​လေးက ခါး​လေး​ပေါ်က​နေ​အောက်​ကို​လျောကြသွားပါတယ်​။

ထမိန်​လေးနဲ့ ကင်းကွာသွားလို့ ထွက်​ပေါ်လာတဲ့ ဖင်​သားလုံးလုံး​လေး​တွေက ဖွေးဥနုနယ်​နေလို့ ပစ်​မျိုးမှဲ့မထင်​ဆိုတာ ဒါမျိုးကို​ပြောတာ​နေမယ်​လို့​တွေးလိုက်​ရင်း မင်းခန့်​ကျော်​လဲ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​အနီးကို ကပ်​လာလိုက်​ပါတယ်​၊​ရေချိုးခန်းရဲ့ ကြမ်းပြင်​ပေါ်မှာ ဂွင်းလုံးကျွတ်​ပုံ​နေတဲ့ ထမိန်​လေးကို ကြည့်​လိုက်​ရင်း အဲဒီ ထမိန်​လေးနဲ့ ကင်းကွာ​နေတဲ့ ညီမဖြစ်​သူရဲ့ အ၀တ်​ဗလာနဲ့ ကိုယ်​လုံး​လေးကို အားပါးတရ​ပွေ့ဖက်​လိုက်မိပါတယ်​။

မင်းခန့်​ကျော်​ဟာ ၀င့်ဝါ​ကျော်​ကို​နောက်​က​နေ ဖက်​ထားရင်း လက်​တစ်​ဖက်​ကို ညီမဖြစ်​သူရဲ့ ဖင်​လုံး​လေး​တွေဆီကို ပို့လိုက်​ပါတယ်​၊နုညံ့အိစက်​နေတဲ့ ဖင်​လုံး​လေး​တွေကို တစ်​ဖက်​ပြီး တစ်​ဖက်​ကိုင်​နေရင်း ဖင်​အကွဲ​လေးထဲကို လက်​သွင်းပီး ဖင်​ပေါက်​လေးကို ကိုင်​စမ်း​နေလိုက်​ပါတယ်​။

မင်းခန့်​ကျော်​လဲ ၀င့်​ဝါ​ကျော်​ရဲ့ ဖင်​အကွဲ​လေးထဲက ဖင်​ပေါက်​လေးကို ကိုင်​စမ်းပြီး ပွတ်​နေ​ရင်း အဲဒီဖင်​ပေါက်​လေးကို မြင်​ခြင်​လာပါ​တော့တယ်​။

"၀င့်​ဝါ ကိုကို့ ကို ကုန်း​ပေး​နော်​၀င့်​ဝါဖင်​လေးကို ကိုကို နမ်းခြင်​လို့"

"​နေဦး​လေ ကိုကိုရဲ့ ၀င့်​ဝါ​ရေချိုးပီးမှ နမ်း​လေ အခုကြ​ရေမချိုးရ​သေး​တော့ ကိုကိုနံ​နေမှာ စိုးလို့"

"ရတယ်​ကိုကိုက ၀င့်​ဝါရဲ့ အနံ​လေး​တွေကို နမ်းခြင်​တာ​ရေချိုးလိုက်​ရင်​၀င့်​ဝါဆီက အနံ့​လေး​တွေက​ပျောက်​သွားမှာ အဲဒါ​ကြောင့်​အခု ကုန်း​ပေး​နော်​"

"ဟုတ်​ကိုကို ကိုကို့သ​ဘောပါ ၀င့်​ဝါက ကိုကို့ ကို အားနာလို့ ကိုကို့သ​ဘောရှိသာ လုပ်​နော်​၀င့်ဝါ ကုန်း​ပေးမယ်​"

အပိုင်း ( ၇ ) ဆက်ရန် >>>