Sunday, December 22, 2019

မုန်းတာ အပိုင်း ( ၂ )

 မုန်းတာ အပိုင်း ( ၂ )

ရေးသူ - မောင်ကျော်  

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

စောက်ရည်ရွှဲပြီး ကြမ်းကြမ်းကြီးပစ်ဆောင့်ခံချင်လာမှ ဟုတ်တိပတ်တိကြီးအသေလိုးတော့မလိုသူ့လီးကြီးကိုဆွဲဆွဲထုတ်ပြီး ရုတ်တရက်ဒူးထောက်ထိုင်ချပစ်ပြီးစောက်ပတ်ကြီးပိတ်ယက်တာခံရတော့နှင်းအိကဆန့်တစ်ငံ့ငံ့နဲ့အော်ရပြန်တာပေါ့။စောက်စေ့ကိုလက်ဖျားတွေနဲ့ကြိတ်ချေ ပြီးစောက်ရည်တွေကိုယက်ယူမျို ချနေတာဆိုတော့ အော်မယ့်သာအော်နေမိတာ..ခံလို့တော့ရက်ရက်စက်စက်ကောင်းမှကောင်း..ခြေဖဝါးတွေသူ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ပေါ်တင်ပြီးဖင်ဆုံကြီးပင့်ပင့်ပေးနေမိတော့တာပါပဲ..

" အာ..လီးနဲ့လိုးပါဆိုမှ..အာ့ အာ့ အားဟာ့..ပလွတ် ပြွတ် ပွတ်ပုပုပွတ်..အူးဟူး..ရှီး ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..ဂလု "

စောက်ပတ်ယက်သံကကျယ်သလိုစောက်ရည်တွေမျို ချတဲ့အသံကလည်းအသံလုံတဲ့အခန်းသာမဟုတ်ရင်အပေါ်ထပ်ကတောင်ကြားရလောက်မယ်ထင်မိပါရဲ့။စောက်ပတ်ယက်ခံလိုကောင်းလှပါပြီဆိုတဲ့အချိန်မှကျော်ကိုရဲ့လက်ချောင်းရှည်သွယ်သွယ်နှစ်ချောင်းကသူ့စောက်ခေါင်းထဲထိုးဝင်လာပြီး တစ်ပေါက်ပေါက်တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့သွက်သွက်ကြီးဆောင့်လိုးပေးရင်းစောက်ခေါင်းထဲ မွှေနှောက်ဆော့ဆွနေတော့ အရသာသိပ်ရှိလာရတာနဲ့ဖင်ဆုံကြီးကော့ကော့ပင့်ပေးရင်းသူ့ကိုယ်လုံးကြီးဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲတွန့်ပြီးငြိမ်ကျသွားတယ်။ငြိမ်တယ်လို့ဆိုပေမယ့် တစ်အောင့်လေးနေတော့ပုခုံးကိုအားပြုကန်ပြီးကော့ကော့ထိုးနေရင်း

" အားဟား..ထွက်ကုန်ပီ ထွက်ကုန်ပီစောက်ရည်တွေထွက်ကုန်ပီ..အားဟားယား..အားဟားယား..ကောင်းလိုက်တာနော်..ကောင်းလိုက်တာ..အင့် အင့်အင့်အူးဟူး..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..ဟီး.."

ကျော်ကိုကစောက်ခေါင်းထဲကိုလက်ချောင်းတွေနဲ့တစ်ချက်ချင်းခပ်လေးလေးဖောင်းကနဲ ဖန်းကနဲဆောင့်ပေးနေရင်းနဲ့မွှေရင်းဆောင့်ရင်း လိုးလိုးပေးနေတော့နှင်းအိစောက်ခေါင်းထဲကသူ့လက်ကိုစုပ်စုပ်ပြီးဆွဲညှစ်နေတယ်။ခဏလေးနေမှစောက်ပတ်ထဲကလက်ကိုဆွဲထုတ်ပြီးသူ့လက်ခုံ ခက်ချောင်းတွေမှာရွှဲစိုနေတဲ့နှင်းအိစောက်ရည်တွေကိုတစ်ပြွတ်ပြွတ်တစ်ပျတ်ပျတ်နဲ့စုပ်လိုက်ယက်လိုက်ယုယနေပြန်တော့ နှင်းအိကလက်တွေကိုဇွတ်ဆွဲယူပြီးစုပ်တယ်လေ.

" သိပ်ကောင်းတာပဲကွာ..ဟင်းဟင်း.ကိုယ့်ဟာကိုယ်လုပ်ရတာနဲ့ အရသာကဘယ်လိုမှကိုမတူတာ..ဟင်းဟင်း..ကျော်က ဒါတွေလဲအရမ်းတတ်တာပဲနော်.."

" တတ်ပါဝူး..ဟိုလေ..စောက်ပတ်ကြီးက ယက်ချင်စရာကြီးမို့ယက်ရင်းနဲ့လုပ်မိတာ ကြိုက်လား "

" ဟင်း..ယုံပါလိမ့်မယ် အားကြီးကြီး.သူများလိုစော်ရီးကိုတောင်ကော့ပျံလန်ပြီးစောက်ရည်ထွက်သွားအောင်လုပ်တဲ့သူကိုများ..ကဲပါ..ထည့်တော့..လက်ပြီးရင်လီး..လီးပြီးရင်လည်း လီးပဲ..ခိခိ..နိုင်ပါ့မလား မနှင်းကို ..ဟင်းဟင်း "

" နိုင်အောင်လိုးမှာပေါ့မနှင်းရယ်..ဖင်ကုန်းပေးဖို့သာစဉ်းစားထား..စောက်ပတ်လိုးလို့မှမနိုင်ရင် ဖင်လိုးမှာ..ဟင်းဟင်း "         

" သေပါပီရှင်. ဖင်ကပါကင်ရှင့် ပါကင်.လန့်လိုက်တာနော်..သူ့လီးရီးနဲ့ ခိခိ "

ပြောမယ့်သာပြောနေတာ..သူအလိုးကောင်း အချူ ကောင်းရင်ဖြင့်ဖင်ခံကြည့်လိုက်မယ် လို့နှင်းအိစိတ်ထဲကတွေးရင်း

" မပြောမဆိုတော့မလိုးလိုက်ပါနဲ့နော်.သူ့လီးက တစ်ကယ်အကြီးရီး.အစိမ်းလိုးရင်ဖင်ကွဲသွားမှာသေချ ာတယ်..ဟိုလေ.ဆီလေးဆားလေးနယ်ပြီးမှလိုးပါနော်.."

" အင်းပါ မရီးရယ်..ဒီဖင်အိအိကြီးကိုပက်ပက်စက်စက်လည်းလိုးမခွဲရက်ပါဘူး..ဒါရီးကြည့်ကြည့်ပြီးလီးတောင်ခဲ့ရတာ..တောင့်တခဲ့ရတာတွေမျ ားတော့ လိုးချင်လာလွန်းလို့သာ ပြောမိတာပါ.လိုးမယ် ဆိုရင်တော့ခံမယ် မလား "

ဒီအပြောနဲ့တင် နှင်းအိအိကကြွေသွားပြီ။တစ်ချိန်တော့ သူ့ကိုဖင်ပါကင်ဖွင့်ခွင့်ပေးလိုက်မယ် လို့ဆုံးဖြတ်လိုက်မိပြီ။

 " ဟင့် ဟင့်..စောက်ပတ်ကိုပဲနိုင်မှာလားလို့ လိုးကြည့်ပါဦးနော်..ဒီနေ့ထိ ဖြိုနိုင်တဲ့လူမရှိသေးဘူး သိလား.သူများကနာသိပ်ကြီးတာ  ခိခိ "

ကျေ ာ်ကိုကလည်း ဒီလိုဆိုဒ်ကြီးတွေမှအားမနာတမ်းလိုးလို့ ကြမ်းလို့ကောင်းတာမို့သိပ်ကြိုက်နေတာလေ။နှင်းအိနှုတ်ခမ်းကိုငုံခဲစုပ်ယူလို့လျှာချင်းပူး..လူးလှိမ့်နေရင်းပေါင်ကြီးတွေကိုတစ်ဖြည်းဖြည်းနဲ့မ,တင်လာတာပေါ့။လျှ ာချင်းပူးပြီးလူးနေလှိမ့်နေ စုပ်နေတဲ့အရသာဒဏ်လေးကိုတောင်မှနှင်းအိအိကြံ့ကြံ့မခံနိုင်ဘူး။

စိတ်အလိုလိုက်ပြီးနှာတွေကြွလာတော့လည်ချောင်းသံတစ်ဟင်းဟင်း တစ်အီးအီးနဲ့စောက်ရည်တွေကရွှဲရွှဲအိပြီးလိုက်ချလာတယ်။တစ်ကယ့်ကိုမအောင့်နိုင် မထိန်းနိုင်အောင်အလိုးခံချင်လာတော့စောစောတုန်းကလိုပဲ လီးကြီးကိုင်ပြီးစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းလျောတိုက်ဆော့ဆွပေးနေပြန်ရော။စောက်ခေါင်းထဲမှာစောက်ရည်တွေအိုင်ထွန်းနေမှန်းသိနေပြီးသားဆိုတော့ နှင်းအိကလဒစ်နဲ့စောက်ခေါင်းဝ,ကိုတေ့ပေးလိုက်တာနဲ့ချက်ချင်းကြီးပဲ.. ဖျေ ာဆိုလီးအရင်းနားအထိဖိပြီးထိုးသွင်းလိုက်တယ်။

 " အာ့..လန့်တာကွာ..ကျွတ်ကျွတ်..စောတုန်းကလိုမျ ားဖိလိုးပစ်ပီလားလို့.ဒါတောင်အောင့်နေပြီ..အင်းဟင်းဟင်း..ကောင်းတယ်မောင်.ကောင်းလာပြီ.အာ့.အူးဟု..သိပ်လိုးတတ်တာပဲနော်..အင့်..ကောင်းတယ်ကွာ..အားဟား..တအားပဲ.ရှီးဟီး..ကျွတ်ကျွတ်..လိုး လိုး ရတယ်မောင်..လိုး လိုး..ဆောင့် အာ့ "

လီးကိုခြောက်လက်မကေ်မလောက်ပဲတစ်ရှိန်ထိုးသွင်းလိုက်ပြီးခဏတစ်အောင့်ရပ်လိုက်တယ်။ပြီးတော့မှ ဆွဆွဆောင့်ရင်းဖိ ဖိသွင်းသွားလိုက်တော့သုံးလေးကျေ ာ့ဆွလိုးပေးပြီးတဲ့အချိန်မှပဲ လီးကြီးအရင်းထိအောင်ဆောင့်သွင်းရင်းဆီးခုံချင်းကပ်နေအောင်ဖိလိုးပေးထားတာပေါ့။နှင်းအိကတစ်ခါခံထားရဖူးပြီးသားဆိုတော့ သိနေပြီလေ..ဖင်ရှုံ့ပြီးညှစ်ရင်းအသက်ရှူအောင့်ထားရတာပေါ့။လေးငါးချက်ဖိဖိညှောင့်လိုးပြီးနှင်းအိခံနိုင်မှန်းသိနေတော့ဆက်တိုက်ကြီးဆောင့်လိုးတော့တာ။

အရေးထဲမှာခေါင်းအုံးကလျောလျောထွက်နေတော့ပေါင်ကြီးတွေသူ့ပုခုံပေါ်ပစ်တင်ပြီးလည်တိုင်မှာခြေကျင်းဝတ်နှစ်ခု ကြက်ခြေခတ်ချိတ်ခံပစ်လိုက်တယ်။ကျော်ကိုကမတ်တပ်ရပ်လိုးတာဆိုတော့ နှင်းအိပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုအသေဆုပ်ဆွဲထားပြီးလီးတစ်ဝက်ကျော်ကျော်ဆွဲထုတ်လို့အားရှိအားကုန်အသေဆောင့်တာ စောက်ပတ်နခမ်းသားတွေကြွက်နားရွက်တွေအကုန်စောက်ခေါင်းထဲချိုင့်လိပ်ပြီးဝင်သွားပြီလို့ထင်ရတယ်။ဆောင့်ချက်တိုင်းက နှင်းအိသားအိမ်ခေါင်းကိုထိုးထိုးထိပြီးဖိဖိသွင်းတော့ ရင်ခေါင်းထဲထိနင့်နင့်သွားအောင်အရသာရှိတယ်။နှင်းအိ အရင်ကအလိုးခံခဲ့ဖူးသမျှ ဒီအရသာမျိုးရှိတယ်လို့တောင်မှမသိဖူးဘူး။

" ကောင်းထာကွာ..ဆောင့်..အရင်းထိဖိဆောင့်..လိုး "

အပေးကပက်ပက်စက်စက်ကောင်းနေပေမယ့် ခွင်ကျ ကျစောက်ပတ်ကြီးကိုမတ်တပ်ရပ်ပြီး စိတ်တိုင်းကျဆောင့်လိုးရတာဆိုတော့ အကြာကြီးလိုးနိုင်တယ်။ညောင်းတယ်..မသက်မသာဖြစ်ရတယ်ဆိုတဲ့စိတ်ပျံ့ လွင့်စရာတွေကလည်းမရှိတော့လီးနဲ့စောက်ပတ်ကိုပဲအာရုံသွင်းပြီးလိုးရတာ တစ်ကယ့်အနှစ်ပဲ။ဒီလောက်ပယ်ပယ်နယ်နယ် အကြာကြီးအလိုးခံနေရပေမယ့်နှင်းအိကလည်းတစ်ချက်လေးတောင်မှမကျ ဘူး။

နေ့လည်က လင်ရောယောက္ခမရော သူ့ကိုတက်လိုးထားခဲ့ကြပြီးသားဆိုပေမယ့် အခုကျော်ကိုကလီးတုတ်တုတ်ထွားထွားကြီးနဲ့လိုးပြန်တော့လဲတင်းပြီးခံနိုင်တာပဲ။ကျော်ကိုကလူပိန်ပေမယ့် အဆင့်ရှိတဲ့အားကစားသမားမို့သက်လုံကောင်းတယ်ဆိုတာကို သူစောစောကမသိခဲ့ဘူး။မတ်တပ်ရပ်ပြီးတစ်နာရီလောက်ဆောင့်လိုးနေရတာလောက်တော့ ကျေ ာ်ကို့အတွက်ကြက်တောင်ပွဲငယ်တစ်ပွဲ အနိုင်ကစားရတာလောက်တောင်မှမပင်ပမ်းသလိုပဲ။

အဲလို အပေးအယူညီမျှ နေကြတော့သူတို့လိုးနေကြရင်းတစ်ယောက်တန်ဖိုးတစ်ယောက်နားလည်လာကြတယ်။လိုးရုံသက်သက်မက,တော့ပဲ စေတနာတွေအကြင်နာတွေရောယှက်လာကြတယ်။ပင်ကိုယ်ကလဲ မရီးနဲ့မတ်ဆိုတော့ ..

" လိုးပါ မောင်ရဲ့..မောင်ညောင်းလို့လား..ညောင်းရင်မအိတက်လိုးပေးမယ်.မောင်ပက်လက်လီးတောင်ထားပေး "

မောင် တွေ..မအိ တွေဖြစ်လာပြီ။

" ရပါတယ်မအိရဲ့.ဟင်းဟင်း.လိုးပစ်တော့မယ်နော်..မအိမအော်နဲ့.."

" အိုး..ကောင်းရင်အော်မှာပဲ..ခိခိ နှာကြီးပါတယ်လို့ဆိုမှ..လိုးပစ် လိုးပစ်..မောင့်စိတ်ကြိုက်လိုးပစ်. "

ပေါ့သေးသေးထင်လို့အလွယ်တကူပြောလိုက်မိပေမယ့်ကျော်ကိုက လည်တိုင်မှာချိတ်ထားတဲ့ခြေထောက်တွေကိုဖြုတ်ပြီး ခြေကျင်းဝတ်တွေလက်မှာဆုပ်လို့အရှေ့ကိုတွန်းတင်ရင်းကုတင်ပေါင်ပေါ်ခြေစုံတက်လာတော့နှင်းအိမျက်လုံးပြူးသွားတယ်။

ထင်တဲ့အတိုင်းပါပဲ.. ကုတင်စွန်းမှာပြူးထွက်နေတဲ့ဖင်ဆုံကြီးကိုခွရပ်ပြီးခြေထောက်တွေအရှေ့ကို ကားကားကြီးတွန်းဖိချထားလိုက်တော့နှင်းအိရဲ့ခေါင်းတစ်ဖက်တစ်ချက်မှာပြားပိနေတော့တာပဲပေါ့။သူ့ဒူးနှစ်ဖက်ကွေးလိုက်တော့ ဖင်ကြီးထောင်နေလို့ ပြဲပြဲကြီးပွင့်နေတဲ့နှင်းအိရဲ့စောက်ပတ်ကြီးမှာ လဒစ်ကြီးနဲ့တေ့နေပြီ။သူ့လီးကြီးကိုလည်းခပ်ကြောက်ကြောက်..အရသာကိုလည်းသိချင်..ထူးပါဘူးဆိုပြီးလီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီးစောက်ခေါင်းဝ,တေ့ထားပေးပစ်တာ..

စွပ် ဇိ..ဖွတ်ဖုဖု ဗျစ် ဖူး..ဖျန်း.ဆို လီးကအရင်းအထိနစ်ဝင်သွားတယ်၊စောက်ရည်တွေရွှဲအိနေပေမယ့်စောက်ခေါင်းကကျဉ်းနေတော့လီးဒစ်ကြီးမြုပ်ဝင်သွားပြီဆိုကတည်းက စောက်ခေါင်းထဲမှာခိုနေတဲ့လေတွေကစောက်ရည်တွေနဲ့အတူအပြင်ကိုကန်ထွက်လာကြတာအသံတွေဆူညံနေတာပဲ။လီးတစ်ချေ ာင်းလုံးမှာဆိုရင်လည်းစောက်ရည်တွေစိုရွှဲနေလို့အရောင်တစ်လက်လက်နဲ့ဆီသုပ်ထားသလားလို့ထင်ရတယ်။

" အားဟား..သေပြီမောင်ရေ. အော်မှာပဲ..အော်မှာ.အာ့..အာ့.အားဟားယားအား..သေပါပြီ သေပါပြီ..တကယ်သေပါပြီမောင်ရယ်. ဟင့် ဟင့်. လီးက အရင်းထိဝင်သွားပြီ..အင့် လိုးကွာ.လိုးလိုး..အူးဟူး ဖောင်း ပြွတ်ပြွတ်ဖောင်း..စွပ်ပြွတ်ဖောင်း..ဆောင့် ဆောင့်..လိုး..ကောင်းတယ်နော်..လိုး.ဆောင့်. အာ့.လီးကသန်လိုက်တာမောင် .ဆောင့်..အာ့ အားဟာ့.ဖောင်းဖောင်း ဖုန်း "

" ကောင်းလိုက်တာအိရယ်..အင့်.အင့်ရော့..ဖောင်း..စောက်ခေါင်းနူးအိနေတာပဲ..အင့်အင့်..အင့်..ဝင်လား.အင့်.လီးဝင်တာသိလား..အင့်..ရော့.."

" အာ့..သိတယ်.အင့်.မောင်..အင့်ဟင့်အာ့..လီးက အင့် မာမာတုတ်တုတ်ကြီး..အာ့..စောက်ပတ်ကို.အို့..ဖြဲပီးထိုးဝင်လာတာ..ဟင့် အင့်..သိပ်အရသာရှိတာပဲ..အာ့..လိုး လိုး လိုး..အိုးဟိုး..တအားလိုး.ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်..လီးက..သိပ်ကြီးတာပဲကွာ..အာ့..ဟင့် ဟင့်.လိုး.ပြွတ် စွပ်စွပ် ဖောင်း..ဖောင်း ဖုတ် ဖုတ်..ကောင်းလိုက်တာ.."

မအိဖင်ဆုံကြီးကိုအားရပါးရခွထားပြီးစောက်ရည်တွေရွှဲအိနေတဲ့စောက်ခေါင်းထဲကိုခွင်ကျကျ ထိထိမိမိကြီးနဲ့သူ့လီးတစ်ချောင်းလုံးစောက်ပတ်အပြင်အထိဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးပစ်ပစ် ဆောင့်လိုးနေတော့လီးဝင်တိုင်း လီးထွက်တိုင်းတစ်စွပ်စွပ် တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့အသံတွေမြည်နေတာပေါ့။မအိရဲ့ခါးအောက်မှာခေါင်အုံးတွေဖက်လုံးတွေခံပြီးလိုးတာဆိုတော့ဇောက်ထိုးကြီးဖြစ်နေပေမယ့်လိုးသူရောခံသူပါတကယ်အရသာထူးပြီးလီးအဝင်အထွက်ကိုအားရပါးရရှင်းရှင်းကြီးကိုယ်တိုင်မျက်စေ့နဲ့မြင်ရတာကလည်းတအားနှာကြွစရာကောင်းတာမို့ကြည့်လိုမဝ,ဘူး။

ဒီလိုမြင်ကွင်းမျိုးကိုအလိုးခံရင်းမြင်ရဖို့ဆိုတာက ရနိုင်ခဲလွန်းလှတဲ့အခွင့်အရေးမို့မအိကမျက်လုံးမခွာတမ်းစူးစူးစိုက်စိုက်ကြီးကြည့်ပြီးအလိုးခံနေတော့နှာတွေကြွလို့ စောက်ရည်တွအဆက်မပြတ်ကြီးထွက်လာပြီး တစ်ကိုယ်လုံးသွက်သွက်ခါ တစ်ဖျဉ်းဖျဉ်းနဲ့ကြွတက်လာတယ်။

" အားဟားယား ကောင်းလိုက်တာမောင်ရဲ့..ဆောင့် ဆောင့်..တအားလိုး..သွက်သွက်ကြမ်းကြမ်းကြီးလိုး..အားဟာ့ဆောင့်ဆောင့် ဆောင့်..ပီးချင်လို့မောင်..မအိပီးချင်တယ်..ဆောင့်ပေး ဆောင့်ပေးအို့..ဟို့ အို့..ဟာ့.ပီးပီမောင်..ထွက်ကုန်ပီစောက်ရည်တွေထွက်ကုန်ပီ..အီးဟီး.အို.အို..အိုးဟိုး..မောင့်လီးရည်တွေ..မောင့်လီးရည်တွေ.အားဟား ပူနွေးနွေးရး..အိုးဟို့..ပူကနဲ ပူကနဲပဲ..အာ့ မ် ားလိုက်တာ..အဟင့် အဟင့်..အားရလိုက်တာမောင်..ထဲ့ပါ ..ထဲ့ ထဲ့..ဗိုက်ကြီးအောင်လိုးနိုင်ရင်ဖင်ခံမယ် ထဲ့..ထဲ့..ဟူး..ထဲ့ "

နှင်းအိအိကကုတင်ပေါ်ကန့်လန့်ဖြတ်ပက်လက်ကြီးလန် ပေါင်ကြီးဖြဲကားပြီးခြေပစ်လက်ပစ်နဲ့အက်ကိုမနည်းရှူ နေရပေမယ့် ကျော်ကိုကသူ့အပေါ်မှောက်ပြီးဇိမ်ကျ နေတယ်။နို့ကြီးတွေကသူ့ရင်ပတ်အောက်မှာအိနွဲ့နေပြီးလီးကြီးကစောက်ခေါင်းထဲကထွက်မလာနိုင်သေးဘူး။လူကပက်လက်လန်ပြီးအသက်ကိုမနည်းရှူနေရပေမယ့်နွေးအိနူးညံ့စိုရွှဲနေတဲ့နှင်းအိရဲစောက်ခေါင်းကတော့ကျော်ကို့လီးကြီးကိုစုပ်ချက်မှန်မှန်နဲ့ညှစ်ဆွဲနေတုန်းပဲ။

" ကောင်းလိုက်တာမောင်ရာ..ကိုငမူးရော မောင့်အဖေရော..အို..ဘယ်လိုလူမှမအိကိုဒီလောက်စုပ်ပြတ်သပ်သွားတဲ့ထိမလိုးနိုင်ဘူး သိလား..မောင်နဲ့အလိုးခံရတော့မှပဲ စောက်ရည်တွေချည့်လှိမ့်ထွက်နေလို့ အသက်ဘယ်ကထွက်ရမယ်မသိတော့ဘူး ခိခိ "

" အဲ..ဟီးဟီး..မအိက မောင့်အဖေနဲ့လည်းအလိုးခံနေတာပေါ့ ဟလား.."

နှင်းအိခမျှာစကားလွန်သွားတော့အသက်မရှူ နိုင်တဲ့ကြားကတံတွေးကိုမျို ချမိတာ.လည်ချောင်းထဲမှာသီးနေပြီးတော့မျက်လုံးတွေပြူးထွက်လာရတယ်။

 " ဟီးဟီး..တစ်ခါတည်းပါမောင်ရာ "

နောက်တစ်ရက်မနက် ထမင်းစားခန်းမှာမိသားစုတွေဆုံကြတော့ဦးမင်းကိုရင်ထဲတစ်လှပ်လှပ်နဲ့ဒူးတွေကချောင်.လက်တွေခြေတွေကတုန်ကယင်..ခေါင်းထဲကမူးပြီးလမ်းတောင်သိပ်မလျောက်ချင်ဘူး။မြိုင်ကတော့ လန်းလို့လှလို့ ကြွလို့မြူးလို့ ပန်းပန်လျက်ပါပေါ့။ခဏလေးနေတော့တင်ကိုတို့လင်မယားဝင်လာကြပြန်တာကလည်း..သိပ်မထူးဘူး။

လင်ဖြစ်သူက ငိုင်ကျနေသလောက် နှင်းအိတို့ကမြူးနေလိုက်တာမှ နို့လုံးကြီးတွေ ဖင်လုံးကြီးကအလုံးလိုက်အထစ်လိုက်တစ်ဝုန်းဝုန်းနဲ့ခုန်ပေါက်နေတယ်။ရတနာနဲ့နီလာတို့ကမုန့်ပွဲတွေပြင်ရင်းသတိပြုမိတော့သူတို့အဖေနဲ့အစ်ကိုတို့တော့ညကအသေအလဲ လိုးထားကြပြီပဲလို့တွေးတာပဲပေါ့။တင်ကို့အနေနဲ့တော့ဒီအသက်အရွယ်နဲ့မိန်းမကိုတစ်ရေးမှမအိပ်ပဲလိုး.ဒီလောက်ငိုင်ဆင်းမသွားသင့်ဘူးလို့တွေးပြီးနီလာက

" ကိုကို..အဲလောက်ကြီးတော့မဖြစ်သင့်ဘူးနော.များသွားပြီထင်တယ်.ဟင်းဟင်း..ကြည့်လုပ်ဦး.ညီလေးစားသွားမှ..ခိခိ "

နှင်းအိကသူ့ညီနဲ့အလိုးခံထားတာဆိုတော့မလုံမလဲနဲ့မျက်နှာတစ်ချက်ရဲတွတ်သွားပေမယ့်စပ်ဖြီးဖြီးပဲ။တင်ကိုကထင်ရာစွပ်ပြောတယ်.

" အင်းပါ ညီမလေးရာ..ကိုကို ဒီနေ့ခရီးသွားမှာမို့မနေ့ညကနဲနဲပိုသွားတာပါ..အင်း လျှော့မှာပါ လျှော့မှာ "

သူ့ပြောပုံကြီးက မနေ့ညကပဲခါတိုင်းထက်တစ်ချီ နှစ်ချီ ပိုလိုးမိသလိုလိုမို့နီလာမျက်ခုံးပင့်ပြီးနှင်းအိနား အသာကပ်သွားတယ်.

" ဘယ်နှစ်ချီ ဆွဲပစ်လဲ.."

" ခိခိ..တစ်ညလုံးပဲ..လွန်တယ် "

 နှင်းအိက သူနဲ့ကျော်ကိုတစ်ညလုံးလိုးကြတာကိုစိတ်စွဲပြီးဖြေမိတာပါ။အဲဒါကိုပဲနီလာကသူ့အစ်ကိုကတစ်ညလုံးလိုးတယ်ထင်သွားတာ။ဒါကြောင့်မို့လဲ နီလာက တင်ကို့မျက်နှာကိုတစ်ချက်လေးလှည့်ကြည့်ပြီးမျက်စောင်းထိုးပစ်လိုက်တယ်။တစ်တစ်ခွခွကြီးပြောပစ်မယ်ပြင်နေတုန်းကျော်ကိုဝင်လာတာမြင်တော့အရှိန်သပ်လိုက်ရတာပေါ့။ကျော်ကိုဝင်လာပုံကခပ်အေးအေးနဲ့ညကဘာမှမထူးဆန်းခဲ့သလိုဘာမှမဖြစ်ခဲ့သလိုပါပဲ။သူ့အဖေကိုစပ်ဖြီးဖြီးကြည့်ပြီး လက်မ,ထောင်ပြလိုက်သေးတယ်။

 " ဟဲဟဲ.ဖေဖေကအိုကေပဲလား..မိုက်တယ် တို့အဖေက..သိပ်မိုက် "

သူ့အဖေ နှင်းအိကိုရောမညိုမြိုင်ကိုပါလိုးထားမှန်းသိသွားတော့ မထိတစ်ထိနဲ့ စ,တာပေါ့။မမြိုင်နဲ့နှင်းအိအိတို့ကကိုယ့်အတွေးနဲ့ကိုယ်ကြိတ်ပြီးပြုံးနေကြတယ်။ဦးမင်းကိုကတော့လိုးတုန်းကဇောနဲ့မို့အသဲအသန်လိုးခဲ့ပြီးအခုမှရှုံ့မဲ့နေတာ ဘူးသီးနုနုနေပူလှမ်းပြီးအခြောက်ခံထားတဲ့ရုပ်ပေါက်နေပြီ။အဲဒါမြင်တော့ ရတနာကဘာတွေကိုမျ ားသဘောပေါက်လိုက်လို့လဲမသိဘူး.ဆရာမကြီးလေသံနဲ့.

" အသက်လည်းကြီးနေပြီနော် အဖေ..မောင်လေးကမြှောက်နေတာ..ခိခိ..သူနဲ့တုပြီးဘာမှမိုက်မနေနဲ့တော့..ခုတောင်မှမျေှာ့နေပြီမလား.ဟီးဟီး..အဖေ့စော်ကြီးကအကြီးကြီးရယ်..အဖေဘယ်လောက်ဖြိုဖြို ဖြုံမယ့်ပုံမပေါ်ဘူး.စိတ်လျော့. စိတ်လျော့..ခိခိ "

 " အာ..အဖေက နိုင်ပါသေးတယ်မမရဲ့..ဟီးဟီး..ငါ ချောင်းကြည့်ပြီးပြီ "

" အဲဟဲ့..နင်တကယ်လုပ်တာလား.. လူကြီးတွေကိုမနောက်ကောင်းဘူးနော်.နင်..ခိခိ.နင့်နဲ့တော့ခက်ပြီ..ခိခိ နင့်အမေဖင်ပြောင်ကြီးရောမြင်ခဲ့ပြီပေါ့ ဟီးဟီး "

မိန်းမတွေဆူညံဆူညံ..ပူညံပူညံနဲ့မို့ဘာတွေကိုဘယ်လိုစားမိလိုက်မှန်းမသိတော့ဘူး။နီလာကယောင်လည်လည်နဲ့ကျော်ကို့နံဘေးကပ်လာချင်သေးပေမယ့်မမြိုင်နဲ့ရတနာတို့က ကားပေါ်မှာကဆင်းကတည်းက အကြောင်းသိပြီးပြီ..အကပ်မခံဘူး။အစ်မတွေကနေရာမပေးကြလေတော့သူတို့အလစ်မှာပဲလက်ကွင်းထိုးပြနေရတာအမော။သူတို့နှစ်ယောက်လစ်ပေမယ့် နှင်းအိအိကနီလာလုပ်ပြနေတာကိုမြင်တယ်။ဇောနဲ့မို့နီလာသတိမထားမိချိန်မှာလက်ကွင်းထဲနှင်းအိကလက်ညှိုးဝင်ဆောင့်ထိုးပစ်ပြီးတစ်ခိခိနဲ့ကြိတ်ရယ်တော့နီလာကစောက်ဖုတ်ကြီးနှိုက်ဆွဲပစ်ပြန်တာနဲ့ အော်လိုက်ရုန်းလိုက်။

စားပြီးသောက်ပြီးကြတော့ဈေးသွားတဲ့သူနဲ့ မီးဖိုချောင်ဝင်တဲ့သူနဲ့ ကျောင်းသွားတဲ့သူနဲ့..ကျော်ကိုတစ်ယောက်ထဲပျင်းလာတယ်။ခရီးပမ်းတဲ့အရှိန်ရယ်နှင်းအိအိကိုတစ်ညလုံးလိုးထားတဲ့အရှိန်ရယ်ပေါင်းပြီးအိပ်ငိုက်လာတာနဲ့အိပ်ယာထဲဝင်ခွေပစ်လိုက်တာထမင်းစားချိန်တောင်မနိုးတော့ဘူး။ညနေရောက်လို့ကျောင်းကပြန်လာတဲ့အချိန်ထိကျော်ကို့ကိုအရိပ်အရောင်မမြင်ရတော့ခြေညောင်းလက်စန့်ကြက်တောင်ရိုက်ရကောင်းမလားလို့ရတနာကအခန်းထဲဝင်နှိုးတာလီးကြီးမြင်ပြီးလန့်သွားရတယ်။

 " ဖူး.ဟူး..ဟူး.ဟူး..ကြီးလိုက်တဲ့လီး..ငါကားပေါ်တုန်းကသေသေချာချာကြီးမကြည့်ရဲလို့ရိုးတိုးရိပ်တိတ်ပဲမြင်ခဲ့ရတာ..တုတ်ခဲနေတာပဲ..တောင့်လိုက်တာ "

ပုဆိုးကလည်ပင်းထိလန်တက်ရုံမက,ပြည်လျော့လို့ကျွတ်တောင်ကျွတ်နေပြီ။လူကအိပ်ပျော်နေပေမယ့်လီးကလှုပ်နေတာဆတ်ကနဲ ဆတ်ကနဲ ပြေးပြေးတက်နေတယ်။မရဲတရဲနဲ့အသာဆုပ်ထိန်းပြီးလက်တစ်ဖက်ကထွာကြည့်တိုင်းကြည့်တော့တစ်ထွာကျော်ကျော်..။သူထိန်းခဲ့ကျောင်းခဲ့ဖူးတဲ့မောင်လေးမို့အခုမှမြင်ဖူးတဲ့လီးမဟုတ်ပေမယ့် အရင်တုန်းကဒီလိုအကြီးကြီးမဟုတ်ဘူးပဲလို့ထင်ယောင်ဝိုးတဝါးနဲ့ အလိုလိုနေရင်းစောက်ပတ်ထဲကယွစိတက်လာတယ်။သူတစ်ယောက်ထဲရှိမှန်းသေချာနေပေမယ့်ရှက်သလိုလိုဖြစ်လာလို့ဘေးဘီကိုလိုကိုလိုက်ကြည့်ပြီးယွစိထိုးနေတဲ့စောက်ပတ်ထဲစမ်းကြည့်တော့စောက်ရည်တွေမှရွှဲရွှဲနစ်နေတာပဲ။

မိန်းမဆိုတော့မိန်းမတို့သဘာဝကိုဆန့်ကျင်နိုင်စွမ်းဘယ်ရှိပါ့မလဲ..ဆိတ်ကွယ်ရာမှာလီးကြီးကိုလွတ်လွတ်လပ်လပ်မြင်နေရ ကိုင်နေရတော့စောက်ပတ်ကသူ့သဘာဝအတိုင်းယွစိထိုးလို့စောက်ရည်ရွှဲလာပြီး အလိုးခံချင်လာတာပဲပေါ့။လက်ထဲကလီးကလည်းအငြိမ်မနေပဲဆတ်ကနဲဆတ်ကနဲလှုပ်လှုပ်ပြီးရုန်းနေတော့ စိတ်ကပိုလှုပ်ရှားလာတယ်။ကျော်ကိုနိုးလာမှာလည်းစိုးတော့လီးကြီးကိုစိတ်ရှိလက်ရှိဆုပ်ညှစ်ပစ်ချင်ပေမယ့်မညှစ်ရဲပြန်ဘူး။အဲဒါနဲ့ လီးဒစ်ကြီးကိုလက်မ,လေးနဲ့ဆော့ကစားနေရင်းဂွေးဥတွဲတွဲကြီးကိုပါလက်တစ်ဖက်နဲ့ဖွပြီးလက်ချေ ာင်းလေးတွေကပွတ်သပ်ဆွပေးနေမိတော့တာပါပဲ။

စိတ်ဆိုတာကလည်းတစ်ခါတစ်လေမယုံချ င်လောက်အောင်အထိဆန်းကျယ်တာအမှန်ပဲ။ရတနာကကျော်ကို့လီးကိုင်ပြီးဆွနေဆော့နေတဲ့အချိန်မှပဲ ကျေ ာ်ကိုက သူ့လီးကိုရတနာစုပ်ပေးနေတယ်လို့အိပ်မက်ဆန်းကြီး မက်နေပြန်ရော။

" စုပ်..မမကြီး လဒစ်ဖူးကြီးကိုငုံပြီးစုပ်ပေးပါ မမကြီးရာ..စုပ် လျှာနဲ့ရစ်စုပ် "

လီးကြီးကအားရပါးရကြီးမို့စုပ်ကြည့်ချင်နေပေမယ့် မချင့်မရဲနဲ့ကြည့်နေတုန်းကျော်ကို့ယောင်သံကြားတော့ ဇဝေဇဝါနဲ့မျက်နှာကိုသေသေချာချာကြည့်လိုက်သေးတယ်။ကျော်ကိုတကယ်အိပ်ပျော်နေရင်း ယောင်တာမှန်းသိသွားတော့.

" စုပ်ချင်တာပေါ့မောင်လေးရယ် ဟင့်.ဟင့်..စုပ်ရုံတင်မက,ဘူး စောက်ပတ်ထဲထည့်ပြီးမြုံ့ဆွဲထားပစ်ချင်တာ.ဟင့် ဟီး."

လို့ တိုးတိုးလေးညည်းပြီး လဒစ်ဖျားကိုလျှာဖျားလေးနဲ့ယက်ရင်းနှုတ်ခမ်းနှစ်မွှာကိုဟ,လို့ဖွဖွလေးငုံပြီးစုပ်ယူလိုက်မိတယ်။

" ပြွတ် ပြွတ် ပလွတ် ပျတ် ပျတ်ပျတ်..ပြွတ် ပု ပွတ် ပြွတ်..အာ့ အားဟား အားကောင်းလိုက်တာ.အာ့ အွတ် အာ့ ပြွတ်.ပလွတ် ပွတ်ပွတ် ပြွတ်. အိုးဟိုး မမကြီး.ကောင်းတယ် အာ့..ဟင် အိုး..မမ..အား.မမကြီး..မမကြီးလို့.အို..."

ကျော်ကိုနိုးလာပြီမှန်းသိလိုက်တော့ရတနာခေါင်းမဖော်ရဲတော့ဘူး။ခေါင်းမဖော်ရဲလေ ငုံ့ပြီးစုပ်လေ.ကျော်ကိုကတစ်ဖွဖွခေါ်လေ..ရှက်ပြီးခေါင်းမဖော်လေ..ပါးစပ်ထဲကလီးကိုမချွတ်တမ်းကြီးစုပ်နေမိတော့တာပဲ။နောက်တော့ အားပါလွန်းလာတာနဲ့ဂွေးဥကြီးတွေကိုပါ ပါးစပ်ထဲငုံသွင်းပြီးတပြွတ်ပြွတ် တပွတ်ပွတ် စုပ်နေမိတာနဲ့ ရှက်စိတ်ပြေပြီး နှာစိတ်ကြွလာရပြန်တယ်။လီးတန်ကြီးကိုယက်လိုက်စုပ်လိုက် ဖွဖွကိုက်လိုက်လုပ်ကြည့်တော့ သူ့သွားကတိုးလို့မပေါက်ဘူး။မာလိုက်တင်းလိုက် တောင့်လိုက်တဲ့လီးကြောကြီး..အလုံးကလည်းကြီးမှကြီး တုတ်မှတုတ်.သူ့စောက်ဖုတ်တောင်ကွဲပြဲသွားမလား လို့လီးစုပ်ရင်းတွေးမိတော့စောက်ရည်တွေဒလဟောထွက်လာပြန်တယ်။

" လိုးချင်တယ် မမကြီးရဲ့..လိုးချ င်လို့.မမကြီးစောက်ပတ်ကိုလိုးချင်နေလို့ "

ကျော်ကိုက မချိမဆန့်ခံစားနေရပြီမို့အတင်းအော်တော့မှ ရတနာခေါင်းလေးထောင်ပြီးမျက်လွှာလေးပင့်ကြည့်ရဲတာ။

" ဘာလို့အော်နေတာလဲကွာ..အပြင်ကကြားကုန်တော့မှာပဲ..စောက်ပတ်လိုပဲ.."

အသံလုံခန်းတွေမို့အပြင်ကမကြားနိုင်မှန်းသိပေမယ့် အစ်မဆိုတော့အရှက်ပြေခပ်ချွဲချွဲ ဟောက်တာပေါ့။

" လိုးချင်နေပါပြီဆိုမှ လီးရည်ကထွက်တော့မယ်..ပါးစပ်ထဲထွက်ကုန်ရင်ဘယ်လိုလုပ်မလဲ လို့..လာ လိုးမယ် "

ကျော်ကိုက ရတနာ့ပုခုံးနှစ်ဖက်ကိုအပေါ်ဆွဲပြီးခေါ်တော့ မှောက်လျက်ကြီးပဲလိုက်လာရင်း

" အဝတ်မလဲရသေးဘူးမောင်လေးရ.ကျေမွပေကျံကုန်ပါ့မယ်..ချွတ်လိုက်ဦးမယ်နော်..ခဏစောင့် "

ရတနာက မောင်နှစ်မချင်းမို့စောစောကရှက်နေခဲ့မိပေမယ့် အခုမှအလိုးခံဖူးတဲ့သူမှမဟုတ်တာ..ကြာကြာရှက်မနေပါဘူး။သူ့ဘဝမှာ ရည်းစားတွေရော..သူနဲ့လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်ကျောင်းဆရာတွေထဲကရော..ခပ်လည်လည် အထာကျကျ နဲ့ကျောင်းသားတွေထဲကရော..အားလုံးဆို ဆယ်ယောက်လောက်တော့အပျော်အလိုးခံခဲ့ဖူးတော့ လိုးတဲ့ကိစ္စသိပ်မစိမ်းလှပါဘူး။

 " အာ..မချွတ်နဲ့မမကြီး..သားကအဖြူအစိမ်းဆိုသိပ်ကြိုက်တာ.သိပ်လိုးချင်တာ..မချွတ်နဲ့ထမီလှန်လိုးမယ်..နို့တော့ဖော်ထားပေး..နို့စို့ရင်း နို့ဆွဲရင်းလိုးမယ်..ရတယ်မလား "

" သိပ်ကြိုက်ပေါ့..မြန်မြန်တော့လိုးကွာ..ဟန်မပျက်ကြက်တောင်သွားရိုက်ပြရအောင်..ညကိုးနာရီလောက်မကြီးအခန်းထဲလာခဲ့..တစ်ညလုံးလိုးရအောင်..အင့်..အသင့်ပဲ မမကြီးစောက်ဖုတ်မိုက်လား..ကြည့်ဦး ခိခိ "

ရတနာကအပျိုကြီးပီပီစောက်ဖုတ်ကိုတယုတယ လှလှပပလေးစောက်မွှေးရိတ်ထားတာ။အကွဲကြောင်းထိပ်မှာဖုစုလေးချန်ထားပြီးကျန်တဲ့နေရာတွေဆိုရင်ပြောင်ရှင်းနေတာပဲ။စောက်စေ့ထိပ်ဖျားစွန်းကပြူ တစ်တစ်လေးထိုးထွက်နေတာမြင်တော့နှာတော်တော်ကြီးမယ့်မိန်းမပဲဆိုတာသိသာနေတယ်။ထမီစိမ်းကိုခါးအပေါ်ထိလှန်တင်ထားပြီးဒူးထောင်ကားဖြဲထာပေးပြီးသားမို့ လီးထိုးထည့်လိုက်ဖို့ပဲကျန်တော့တာ။

မြန်မြန်ပြီးချင်ရင်တော့မှောက်လိုးပေးမှဖြစ်မယ် လို့စဉ်းစားပြီးရတနာ့ပေါင်ကြားထဲ လီးကိုခွင်ကျဆင်ပြီးမှောက်ချလိုက်တော့ ကျော်ကိုတောင်မှဘာမှမလုပ်ရသေးဘူး..ရတနာကသိုင်းဖက်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေကိုထိထိမိမိစုပ်ယူနမ်းတော့တာပဲ။လျှာချင်းပူးပြီးမခွာတမ်းစုပ်လို့လူးလှိမ့်ပွတ်ကစားနေလိုက်တာမျ ား ကျေ ာင်းဆရာမပါလို့ကျိမ်ပြောရင်တောင်မှယုံနိုင်စရာမရှိဘူး..နှာကြီးချက်။

မွေ့ယာပေါ်ခြေဖဝါးချ ထောင်ထားတဲ့ဒူးတွေကိုဆွဲမြှင့်လို့ လီးကိုဆွဲယူပြီးစောက်ခေါင်းဝ,မှာကိုင်တေ့ပေးလိုက်ပုံကလည်းအထာကျလိုက်တာ..အနမ်းမပျက်ဘူး။အကြောင်းတွေကတအားတိုက်ဆိုင်နေတော့ သူလူပျိုပေါက်တုန်းကလိုးခဲ့ဖူးတဲ့မြစောအေး ဆိုတဲ့စစ်ကိုင်းဖက်ကလာတဲ့ကျောင်းဆရာမတစ်ယောက်ကိုတောင်မှသွားသတိရမိတယ်။

" ထဲ့တော့လေကွာ..ရတယ်နော်..အာ့ အာ့.အားလားလား..လိုးပြန်တော့လဲ ဇွတ် "

လီးကစောက်ခေါင်းထဲကိုတစ်ဝက်နီးနီးလောက်ကျပ်ကျပ်စေးစေးထိုးဝင်သွားတော့ရတနာမျက်လုံးတွေကျယ်လာပြီ။ကျော်ကို့စိတ်ထဲတော့ ဒီလောက်ကျဉ်းနေတဲ့စောက်ပတ်ဆိုရင်တော့အပျိုစစ်စစ်စောက်ပတ်ပဲဖြစ်မယ် လို့တွေးပြီးခပ်ဖွဖွဆွလိုးတယ်။သူတွေးရင်လဲတွေးလောက်တယ်လေ..စောက်ခေါင်းကလီးကိုစုပ်ဆွဲထားတာများလက်နဲ့ဆုပ်ညှစ်ထားတာထက်ပိုပြီးတင်းကျပ်နူးညံ့နေသေးတယ်။

စောက်ရည်တွေပိုပိုရွှဲလာပြီဆိုတော့မွေ့ယာပေါ်တစ်တောင်နှစ်ဖက်ထောသူဖော်ထားပေးတဲ့နို့ကြီးတစ်လုံးကိုငုံစို့ရင်းလေးငါးချက် သွက်သွက်ကြီးဆွလိုးပေးလိုက်တယ်။ရတနာ့ဖင်ကြီးမွေ့ယာပေါ်ကကြွတက်လာမှလီးအရင်းထိဝင်အောင်ပစ်ဆောင့်လိုးပြီးကပ်ဖိထားပေးပလိုက်တာကျောပြင်ကိုတစ်ဖုံးဖုံးထုရင်းဆတ်ဆတ်ခါလူးလို့အော်နေတော့တာပါပဲ။

 " အား...လားလား.အားဟား..သေပြီသေပြီ..အားဟာ့ သေပါပြီဟာ..အို့ အို့..အားဟား..အို့အာ့ အာ့.အင် ဟင့်..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..အင့် အင်း..ကောင်းတယ်.ကောင်းတယ်..ကောင်းလာပြီ..ကောင်းလိုက်တာနော်  အာ့ အားဟာ့.လိုး လိုး.ဆောင့် သွက်လှချည့်လားမောင်..အာ့တအားကောင်း..တအားကောင်း..အားဟား..လိုး လိုး "

လီးကိုနှစ်လက်မ သုံးလက်မလောက်ပဲဆွဲထုတ်ပြီးအချက်လေးငါးဆယ် ဆက်တိုက်ဆက်တိုက်ဆောင့်လိုးပေးတော့ရတနာကကျောပြင်ကိုအတင်းဖက်ပြီးပေါင်ကြီးတွေတအားကားပေးလာတယ်။

ခြေဖျ ားထောက်ပြီး လီးတစ်ချောင်းလုံးဆွဲထုတ်လို့ လဒစ်မြုပ်ဝင်ရုံလောက်ပဲအချက်နှစ်ဆယ်အစိတ်လောက်သွက်သွက်ကြီးဆောင့်လိုးတော့ ဖင်ကြီးပင့်ပင့်ကော့လာပြီ။နောက်တော့ ဆွလိုက် လီးအရင်းထိပစ်ဆောင့်လိုက်..လေးငါးကျော့ပဲလိုးလိုက်ရတယ်. 

" မရတော့ဘူး.အူးဟူး ထွက်ကုန်ပီ..အီး ဟီး.. ပြီးပီ ပီးပီ..အားဟ ထဲ့ဟာ.လီးရည်တွေပန်းထွက်တာ.ထဲ့..မောင်နှစ်မချင်းဗိုက်ကြီးပစ်မယ် ထဲ့ ပန်းထဲ့ "

" နောက်ကျလိုက်တာကွာ..ဒီမှာ ဒို့တောင်တစ်ပွဲပြီးလို့ မောနေပြီ "

ခပ်မြန်မြန်လိုးတယ်ဆိုပေမယ့် နာရီဝက်ကျော်ကျော်ကြာသွားတယ်။ရတနာက လီးရည်တွေစောက်ပတ်ထဲကပြန်ပြီးစိမ့်ယိုထွက်နေမှာမို့နောက်မှလိုက်ခဲ့မယ်ဆိုပြီးအခန်းထဲမှာအိပ်ကျန်နေရစ်တော့သူ့တစ်ယောက်ထဲထွက်လာခဲ့ရတာပေါ့၊

" ရတယ်လေ..မောရင် နှစ်ယောက်တစ်ဖက်နေ..ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲကစားမယ် "

နီလာကရယ်ကျဲကျဲ နဲ့

" ဟင်းဟင်း..ဒီနှစ်ယောက်များ ပေးလိုက်သေးတယ်.  ခိခိ..နိုင်မယ်များထင်နေလား..မောသွားမယ်နောမောင်လေး.မမတစ်ယောက်ထဲကို နိုင်အောင်လုပ်ပါဦး. ခိခိ ဖေဖေ့ထက်ဆိုးသွားမယ် "

နီလာ ဘာကိုပြောတယ်ဆိုတာနှင်းအိကသိပ်သိတာပေါ့။ဒါပေမယ့်သူကအလိုးခံပြီးတဲ့အပြင်..ဒီညလည်းတင်ကိုက ခရီးထွက်နေတုန်းအသေကုန်းဖို့စိတ်ကူးထားတဲ့သူဆိုတော့ အသာမျောလွတ်ထားပြီးမြုံ စိစိလုပ်နေလိုက်တယ်။

" မငယ်ရယ်..ကိုယ့်မောင်လေးဘယ်လိုသန်တယ်ဆိုတာလဲသိနေလျက်သားနဲ့များ..တစ်ပွဲပြီးဖို့မပြောနဲ့တစ်ဝက်တောင်ခံနိုင်မှာမဟုတ်ဘူး.အခုထက်ပိုရွှဲသွားစေရမယ်..ဟင်းဟင်း "

နီလာက သူ့လီးကြီးဆုပ်ထားခဲ့ရတဲ့အရသာကိုပြန်လွမ်းနေတော့အခုတောင်မှစောက်ရည်စိမ့်နေတာ..သူပြောမှပိုဆိုးတော့တာပေါ့။

" လာခဲ့..တစ်ယောက်ချင်းပဲ..ဒါပြီးမှတူးဘိုင်ဝမ်း ဆွဲမယ်..ရှုံးတဲ့သူကုန်းပိုးကြေး..လာ "

" ခိခိ..ကုန်းပိုးကြေးတဲ့..မငယ်က ပိုးနိုင်လို့လား "

နီလာကသူ့ဖင်ကောက်ချိတ်ကြီးကိုခပ်ပြင်းပြင်းပုတ်ပြပြီး.

 " ငယ်တုန်းကလို ဒီဖင်ပေါ်တောင်မှတင်ထားလိုက်ဦးမယ်နော် မောင်လေး..ခိခိ ကုန်းနေတုန်းလျောဆင်းပြီးမမဖင်ခေါင်းထဲကိုသာထိုးမထဲ့နဲ့..ဟီးဟီး  ငယ်ကတည်းကအကျင့်ယုတ်လာခဲ့တဲ့ကောင်လေး ..ဇိမ်နဲ့များတောင်ညှောင့်နေလိုက်သေးတယ်..မှတ်မိလား "

 " ဟုတ်လို့လား မငယ်ကလဲ ဟီး "

 " ဟုတ်မှဟုတ်..ခြေလှမ်းလိုက်တိုင်းတစ်ချက်ချင်းလိုက်ညှောင့်တာ..ဟင်း.အခုမှအတိတ်မေ့ပြမနေနဲ့ ခိခိ.."

နီလာကအသက်သုံးဆယ်ပြည့်ပြီးခါစ,မို့မိန်းမသားတွေအဖို့အလွန်နှာထ,လို့ကောင်းသလို လိုးဖို့ခံဖို့ပဲအဓိကထားစဉ်းစားလေ့ရှိတဲ့အရွယ်ပေါ့။မိန်းမသားတို့သဘာဝသွေးသားကထောက်ပံ့ပေးနေတာလို့ဆိုပေမယ့် ပင်ကိုယ်ဓာတ်ခံကလည်းနှာဘူး။ဘော်ဒီကနှင်းအိတို့ရတနာတို့လိုသိပ်အကြီးကြီးမဟုတ်ပေမယ့်သေးတော့မသေးဘူး။

ဖင်က ဘေးကိုသိပ်မကားပေမယ့်နောက်ကိုကောက်ချိတ်ပြီးဖူးဖူးကြီးထွက်နေတာမှရေအိုးတောင်တင်လို့ရနိုင်မယ်။ပေါင်တန်တွေကလည်းစကတ်တိုနံ့နံ့လေးအောက်မှာသွယ်တန်းပြီးထွက်နေတာတောင့်တောင့်တင်းတင်းနဲ့ဝင်းဝင်းအိအိကြီးဆိုတော့ စိတ်ရှိလက်ရှိကိုက်ဆွဲပစ်ချင်စရာကြီး။နေပုံထိုင်ပုံ ဝတ်စားပုံကိုကြည့်လိုက်ပြန်တော့လဲ အင်္ကျီလည်ပင်းပေါက်ကအင်္ဂလိပ်စာလုံး "ယူ"ပုံစံလည်ဟိုက်နဲ့စွပ်ကျယ်ချိုင်းပြတ် ဘော်လီမပါ။

သူ့စကတ်ကဖင်လုံးကြီးတွေဖုံးတယ်ဆိုရုံလောက်ပဲဆိုတော့ကုန်းလိုက်တိုင်းပင်တီအဖြူ လေးအောက်ကစောက်ဖုတ်အမြောင်းကြီးကိုပြူးနေအောင်မြင်ရတာ။သူ့စိတ်ထဲထ,ကြွသမျှ နှာဓာတ်တွေကိုလူသိအောင်အသံတိတ်ပြောပြပြီးလိုးမယ့်လီးလိုက်ရှာတဲ့ပုံစံကသိသိသာသာကြီး။အဲဒီပုံစံနဲ့ပြေးလိုက်လွှားလိုက် ကုန်းလိုက်ကွလိုက် ခုန်လိုက်ပေါက်လိုက် ဆိုတော့လဲသူ့အစ်မနဲ့တစ်ချီလိုးပြီးခါစ,ကျော်ကို့လိုလူမပြောနဲ့ ဘေးကကြည့်နေတဲ့နှင်းအိတောင်မှမိန်းမချင်းလိုးချင် ခံချင်စိတ်တွေပေါက်လာတယ်။

ကျော်ကိုကစားနေပုံကိုကြည့်ပြန်တော့လဲဘောင်းဘီတိုအောက်မှာသူ့လီးကြီးကအချောင်းလိုက်ကြီးလှုပ်ခါနေတာ ထင်းနေတာပဲ။နှာထ,လွန်းပြီးကျော်ကိုနဲ့ဒီညလိုးကြဖို့စဉ်းစားနေတဲ့သူဆိုတော့ အမြဲလိုးကြဖို့ဆိုရင်မိန်းမချင်းကဖြစ်နိုင်ခြေအရှိဆုံးပဲလို့တွေးမိပြန်တယ်။အဲလိုတွေးရင်းတွေးရင်းက နီလာ့ကိုလိုးဖို့အားသန်လာတာနဲ့ဒီညကျော်ကိုနဲ့လိုးကြတဲ့အခါနီလာ့ကိုပါအလိုးခံဖို့ခေါ်ညှိပြီးသုံးယောက်လိုးရင်းဆွယ်လိုက်ဖို့ရာစိတ်ကူးမိတော့တာပေါ့။

ပွဲပြီးသွားတော့ကျေ ာ်ကိုကရှုံးသတဲ့..တမင်သက်သက်သူ့အစ်မကိုကုန်းပိုးချင်လို့အရှုံးပေးလိုက်မှန်းအသိသာကြီးပါ။သူကုန်းပိုးရင်းနဲ့လက်မ,တွေကနီလာ့ပင်တီအကြားကနေလျှိုထိုးသွင်းပြီးစောက်ပတ်ကြီးနှိုက်ဆွနေတာ မြင်သားပဲ။နှင်းအိကတမင်သပ်သက်နဲ့မမြင်ချင်ယောင်ဆောင်နေပေမယ့်အိမ်ထဲကထွက်လာတဲ့ရတနာကမြင်တော့အခုမှအလိုးခံထားရတဲ့မိန်းမပီပီအူနုကျွဲခတ်တဲ့အတိုင်းပဲ.ဆွေ့ဆွေ့ခုန်ပြီးအော်တာပေါ့။

" ဟဲ့..ကုန်းပိုးမနေနဲ့တော့မောင်လေးရေ...နင့်အခန်းထဲကိုသာတစ်ခါတည်းခေါ်သွားပြီး လိုးပစ်လိုက်တော့..ငါသိပ်မပြောချင်တော့ဘူး..ဟို မရီး..နှင်းအိကလည်းထိုင်ကြည့်နေသတဲ့အံ့ရော "

နီလာကစပ်ဖြဲဖြဲနဲ့ခုန်ဆင်းလာတော့ပေါင်ခြံမှာစောက်ရည်တွေကွက်နေပြီ။

" မမကလေ..အဲလိုပဲတော့်..မနေ့ကလဲကားပေါ်မှာတစ်ခါလုပ်ပြီးပြီ ခိခိ.ကိုယ်ချင်းမစာဘူး..မုန်းတာ "

သူတို့ညီအစ်မ ကျော်ကို့လီးလုနေကြ တော့နှင်းအိမအီမလည်နဲ့အိမ်ထဲဝင်လာရပြီး ဦးမင်းကိုဖက်လှည့်ပြန်ရော။မြိုင်ကမီးဖိုထဲမှာဆိုတော့မမြင်နိုင်လောက်ဘူးဆိုပြီးအနားပူးထိုင်တယ်။လီးကိုနှိုက်စမ်းကြည့်တော့ မဆိုးဘူး.ခပ်တင်းတင်းမို့အားရှိသွားပြီးပွတ်ဆွဲပေးနေရင်းလက်ကဂွေးဥတွဲကြီးဆီရောက်သွားတာပေါ့။ဂွေးဥတွေကိုဖွဖွပွတ်ဆော့နေတော့ဦးမင်းကိုလွန့်လွန့်လူးလာပြီးလက်တစ်ဖက်က သူ့ပေါင်ကြားထဲထိုးဝင်လာတယ်။ဒူးထောင်ပစ်ပြီးစောက်ဖုတ်ကြီးဟ,သွားအောင်ချဲကားပေးထားလိုက်ရင်း

" ညကျရင် မြိုင့်ကိုအပီစည်းရုံးပါလားကိုရီး..နှင်းအိလာခဲ့မယ် "

ပြောသာပြောရတာ ယောက္ခမကြီးကနှင်းအိတို့နှစ်ယောက်ကိုမနိုင်လောက်ပါဘူး။ဒါပေမယ့် ကိုယ့်စိတ်ကသိပ်လာနေပြီဆိုတော့ တကယ်လို့ကျော်ကိုနဲ့မလိုးဖြစ်ရင်ယောက္ခမကြီးနဲ့တစ်ချီလောက်အလိုးခံဖို့စိတ်ကူးတာပါ။ဦးမင်းကိုကမမြိုင်နဲ့ဆိုရင်သာလီးသိပ်မတောင်ချင်တော့ပေမယ့် တခြားမိန်းမဆိုရင်တော့တင်းကနဲတောင်ကနဲ မာမာကြီးတောင်နေတတ်တော့ အခုတောင်မှလိုးချင်နေပြီ။မနေ့ညကလည်း မြိုင်ကကျေ ာ်ကို့ကိုလက်ယပ်ခေါ်ထားတာမိထားပြီးပြီမို့ဒီညနှင်းအိနဲ့ဖြစ်နိုင်မယ်လို့တွက်တယ်.

" ကိုရီး တံခါးဟ,ထားမယ်ကွာ..နှင်းအိ လာခဲ့..အခုတောင်မှလိုးချင်နေပီ "

" လိုးမလားဟင်..လိုးရဲလား.နှင်းအိလဲစိတ်လာတယ် " 

အိမ်ရှေ့ကသားသမီးတွေရန်မကင်းသလိုနောက်ဖေးကလည်းမိန်းမရှိနေပြန်တော့ဘယ်လိုးရဲပါ့မလဲ။အဲဒီအချိန်မှာပဲ

 " မိန်းမရေ.ခရီးစဉ်ပျက်တယ်ကွာ "

အိမ်မှာရှိသမျှလက်ကျန်အရက်လေးအသေသောက်.ထမင်းလေးတစ်လုပ်နှစ်လုပ်စားပြီး တင်ကိုသူ့မိန်းမကိုအခန်းထဲဆွဲခေါ်ပြေးတော့တာပဲ..   

" အို..ဘယ်လိုဖြစ်..အဖေ့ကိုအားနာစရာ..ခ်ခ်..သူ့လီးကဒီလိုကျတော့လည်းတောင်နိုင်ပါ့ ခ်ခ် မုန်းတာ "

နှင်းအိကအလိုးသာခံရပါစေ.. ဘယ်သူနဲ့ပဲအလိုးခံရခံရ..ဘယ်သူပဲတက်လိုးလိုး..စိတ်မဆိုးဘူး။တင်ကို့လီးကမကြီးဘူးဆိုပေမယ့် မကောင်းဘူးလို့တော့သူဘယ်တော့မှမပြောဘူး။သူ့ကိုလိုးပေးနေလို့တော့ဖြင့် ဘယ်လီးပဲဖြစ်ဖြစ်ကောင်းတဲ့လီးချည့်ဖြစ်နေမှာပဲ။မိန်းမချင်းတောင်အလိုးခံဖို့စဉ်းစားနေရတဲ့သူဆိုတော့ခုလိုစိတ်လိုလက်ရဆွဲခေါ်လာပြီးလိုးတာမျိုးကိုသိပ်ကြိုက်တာပေါ့..

" လီးဆာနေတာပေါ့..ဟလား..အဖေ့ဆီမှာ သွားကုန်းနေတာပေါ့လေ .လာ အင့်..ဒီလီးအရင်စုပ် "

အိမ်ထဲကိုအသံမပေး ဘာမပေးနဲ့ဝင်ချလာတော့နှင်းအိနဲ့ဦးမင်းကိုတို့ဘယ်လိုမှရှောင်ချိန်တိမ်းချိန်မရဘူး။နှစ်ယောက်သား လီးဆုပ်စောက်ဖုတ်နှိုက်ရင်းနဲ့ငုတ်တုတ်အမိခံလိုက်ကြရတယ်။တင်ကိုကမသိချင်ယောင်ဆောင်ပြီးဘီရိုထဲက လက်ကျန်အရက်ပုလင်းလေးထုတ်ပြီးမီးဖိုခန်းဖက်အမြည်းသွားရှာတော့မှကိုယ်ချင်းခွာပြီးမျက်နှာပူပူနဲ့နှင်းအိကလိုက်သွားတာ။

လက်ကျန်အရက်ဆိုပေမယ့် နဲနဲလေးမှမဟုတ်တာ..ပုလင်းတစ်ဝက်ကျော်ကျော်ဆိုတော့တင်ကို့အဖို့လုံလောက်ပြီ.အနေအထားမှန်နေပြီ။

နှင်းအိကသိတဲ့အတိုင်းပဲ..လိုးသာလိုးပေး..ဆူရုံဆဲရုံမက,လို့ရိုက်ပြီးလိုးမယ်ဆိုရင်လည်းကျေကျေနပ်နပ်ခံမှာပါပဲ။လီးစုပ်ခိုင်းတာလောက်ကတော့နှင်းအိအကြိုက်ပေါ့.။ဒါပေမယ့်...လှေခါးထိပ်ရောက်ပြီးကတည်းကအင်္ကျီကိုအရင်ပင့်ချွတ်ထားလိုက်ပြီးသားမို့ သူအားအကိုးဆုံးဖြစ်တဲ့ နို့ကြီးနှစ်လုံးကိုသူ့လက်နှစ်ဖဝါးနှစ်ဖက်နဲ့ ဖွဖွပင့်ချေဆော့ပြနေရင်း

" စုပ်မှာပေါ့..ဟွန်း..ပါးစပ်ထဲမပြီးရဘူးနော်..စောက်ပတ်ကိုအငတ်ထားလို့တော့မရဘူးဆရာ..ခိခိ."

ဒေါသထွက်ရမယ့်အစား နှာတွေချည့်ပိတ်ထွက်နေတော့တင်ကို့မှာလည်း  သူ့ ကိုသူနားမလည်ချင်တော့ဘူး။အခုလည်းနို့ကြီးတွေကြည့်ပြီးဒေါသထွက်မလာနိုင်ပဲ လီးချည့်တောင်နေပြန်တော့သူ့ကိုသူအားမရတဲ့စိတ်နဲ့နို့နှစ်လုံးကိုလက်ဖဝါးနဲ့ပိတ်ပိတ်ရိုက်နေမိတယ်။ရိုက်လေလေ..စောက်ပတ်လိုးချင်လေလေ..ဆက်ရိုက်လေလေ လိုးချင်လေလေနဲ့  နောက်ဆုံးတော့နီရဲဖူးကားစူမို့လာတဲ့နှင်းအိ နို့လုံးအိအိကြီးတစ်လုံးကိုလက်တွေတုန်ခါနေအောင်ဆုပ်ညှစ်ပစ်ပြီးပါးစပ်ထဲအားရပါးရ ထည့်သွပ်စုပ်ပစ်လိုက်မိတော့တယ်။

နှင်းအိကသူ့ခေါင်းကြီးကိုလက်တစ်ဖက်နဲ့အတင်းဖိအုပ်ဆွဲကပ်ထားပေးရင်းကျန်တဲ့လက်ကလီးကိုပွတ်လိုက် ဂွေးဥကိုဖွလိုက်ကြင်နာပြနေတော့ တင်ကိုဘယ်ခံနိုင်မှာလဲ..ကိုယ်ချင်းပူးကပ်ကျပ်သိပ်နေတဲ့အထိဖက်ထားပြီး လီးကစောက်ပတ်ထဲကိုမထိတထိနဲ့ပိတ်ပိတ်ညှောင့်လိုးနေမိတော့တာပေါ့။

နှင်းအိက ကိုင်ထားတဲ့လီးကြီးကိုစောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းအစုန်အဆန်ပွတ်ထိုးနေရင်းကုတင်ပေါ်ထိုင်ချလိုက်တော့တင်ကိုကနို့စို့ရင်းဖိတွန်းထားလိုက်တာ ဖြည်းဖြည်းချင်းလေးပက်လက်ကျ သွားရော။ဒီတော့မှပဲပေါင်တန်ကြီးတွေလေထဲမြောက်တက်လာပြီးကုန်းကွနေတဲ့တင်ကို့ခါးကိုခွချိတ်လို့ လီးကိုစောက်ခေါင်းဝ,မှာတေ့ပေးထားလိုက်တယ်။တင်ကိုကလည်းသူ့လီးကြီးနှင်းအိလက်ကလဲလွှတ်ရော..စောက်ရည်တွေနဲ့စိုရွှဲပူနွေးနူးအိနေတဲ့စောက်ခေါင်းထဲကိုဖျောကနဲ ရှောကနဲအရင်းထိထိုးသွင်းပစ်လိုက်ပြီး အချက်လေးငါးဆယ်နီးပါးကြီးမကျေမချမ်းနဲ့ဆက်တိုက်ဆက်တိုက်ပိတ်လိုးပစ်ပါလေရော.

 " ဖောင်းဖုတ်ဖုတ်ဖာင်းဖောင်းးအား..အဖေ..အဖေ..ဆောင့်အဖေ ဆောင့် လိုးအိုးဟို့..ဖောင်းဖောင်းဖုတ်ဖုတ် ဗြွတ်ဗြွတ်ဖုတ်..ကောင်းလိုက်တာအဖေရယ်..လိုးလိုး.အိုးဟို့ သေပါပြီအဖေ.တအားပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးတာရီး..ဖုတ်ဖုတ် ဖုတ်ဖောင်းအားဟာ့..အဖေရယ်."

" လီးအဖေလား..ဖုံးဖုံးး ဗြွတ်ဖောင်း..လီးအဖေလား.ရော့ အင့်.ရော့.ဗြွတ်ဖွတ်ဖု ဖောင်း ဖောင်း.ရော့..ဖောင်း ငါလိုးမ..ဖုံး.."

ဆောင့်လိုးချက်ကနှေးသွားပေမယ့်ဆောင့်ချက်က အားပြင်းပြီးခွင်ကျတော့ထိထိမိမိကြီးနစ်ဝင်တယ်။လီးသေးတယ်ဆိုပေမယ့် တကယ်မတ်မတ်တောင်နေပြန်တော့လဲ ခြောက်လက်မတော့ကျော်နေတာပါပဲ။ထိထိမိမိ အရသာရှိတာပါပဲ..အလိုးခံနေတဲ့မိန်းမကော့ပျံလန်ထွက်ပြီးတွန့်တွန့်လူးခါထွက်သွားအောင်အရသာရှိတာပါပဲ။အဲဒီတော့နှင်းအိကလည်း သူ့ကျောပြင်ကိုအတင်းဖက်..သူ့ခါးကိုဇွတ်ကြီးခွ ချိတ်လို့ စောက်ပတ်က တစစ်စစ်ညှစ်ရင်းလီးကိုစုပ်ဆွဲခံပစ်မိတာပေါ့ ။

 " အားဟား..ကောင်းလှချည့်လား မမြိုင်ရ..အင့်..ဖောင်း..ရော့. ဖုတ်. ရော့ရော့ရော့..ဖုံးဖုံးဖုံးဖောင်း ဗြွတ်ဖောင်း. ကောင်းလိုက်တာ့ မြိင်ရာ..ကော့ထား..ခွပင့်ထား..အင့် အင့် အင့် ဖုံး ဖောင်း "

နှင်းအိ အောက်ကပင့်ခွပူးကပ်လိုက်ပါပြီးကော့ကော့လိုးတော့ တင်ကိုကကိုယ်ချင်းခွာလို့ကိုမရဘူး။လီးနဲ့စောက်ပတ်ခွာလို့်မရအောင်အတင်းပင့်ကပ်ပြီးလိုးပေးထားတာဆိုတော့ တင်ကိုက ကုန်းကုန်းကြီးနဲ့အတင်းဖိဖိကပ်ဆောင့်လိုးတယ်။

" လိုး အဖေ..လိုး လိုး..မြိုင်သိပ် သိပ်ကောင်းနေပြီ..ဆောင့်ပါ ဆောင့် ..အင့်ဟင့် ဟင့်. မြိုင်ပီးချင်ပီ..ပီးမယ်.ပီးမယ်..မြိုင်ပီးတော့မယ်အဖေရေ..ဆောင့်.ရော့အားရပါးရသွက်သွက်ကြီးဆောင့်ပေး."

နှင်းအိက ပင်ထားခွထားတဲ့အားကိုလျော့ချပစ်ပြီး မွေ့ယာပေါ်ဖင်ပြန်ချပေးလို့ပေါင်ကြီးတွေထောင်ထောင်ကား..ခြေကျင်းဝတ်တွေလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆွဲထားပြီးခံတယ်။ဒီတော့မှပဲ.တင်ကိုစိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ်နဲ့နို့ကြီးတွေလက်နှစ်ဖက်စုံကိုင်ဆုပ်ဆွဲအားပြုလို့ ဆက်တိုက် ဆက်တိုက် အချက်အစိတ် သုံးဆယ်လောက် ပစ် ပစ်လိုးရင်းလီးရည်တွေတဗျစ်ဗျစ်..တဗြန်းဗြန်းနဲ့စောက်ပတ်ထဲ ပန်းထည့်တာ.

 " အိုးဟိုး..ကောင်းတယ်အဖေရေ..အဖေလိုးတာက အဖေ့သားထက်သာတယ်.ကြမ်းတယ်..ကြိုက်တယ်အဖေ..တအားကြိုက်တယ်..အို့ဟို့ဟို့ ပီးပီ ပီးပီ.မြိုင်ပီးသွားပီ..မြိုင်ပီးပီအဖေရေ. ခုမှပဲအဖေလိုးလို့မြိုင်ပီးရတော့တာ..အာ့..အားဟာ့..တင်ကိုကနွား နွားရီး..အဖေလိုးပေးမှသမီးပီးရတာ..အဲနွားရီးရဲ့ညီနဲ့ကို သမီးအလိုးခံပစ်မှာ သိလား..အင့်.ဟင့် ဟင့်.အားဟာ့.ကောင်းလိုက်တာအဖေရယ် "

နှစ်ယောက်သား အသက်ရှူ သံပြင်းပြင်းနဲ့ကိုယ်ချင်းထပ်ပြီးအမောဖြေနေကြတုန်း တင်ကိုမျက်နှာပေါ်ကချွေးတွေကိုနှင်းအိကလက်ကလေးနှစ်ဖက်နဲ့သုပ်ပေးနေရင်း

" သိပ်ချစ်တာပဲ ယောင်္ကျားရာ.."

" ဆရာမ အိမ်ထောင်ပြုတော့မလို့ဆို.ဘယ်တော့လဲဆရာမ "

မောင်နှစ်မနှစ်ယောက်အရူးအမူးလိုးလာကြတာသုံးလကျော်နေပြီ။ဘယ်လိုပဲလိုးလိုး.ဘယ်လောက်လိုးလိုး..အရသာရှိလွန်းလို့ နေ့ရောညရောလိုးကြတာ..ဒီနေ့အထိမရိုးနိုင်ဘူး။မဝ,နိုင်ကြလွန်းလို့လဲ မနေ့ညကတစ်ညလုံးကြီးမနားတမ်းအလိုးခံလိုက်မိတာခေါင်းထဲကမူးရိပ်ရိပ်နဲ့မို့ နားနေခန်းထဲမှာမျက်စေ့လေးမှိတ်ပြီး မှိန်းနေတုန်းမေးသံကြားရတယ်။

မျက်စေ့လေးမှေးပြီးဖွင့်ကြည့်လိုက်တော့နှစ်ဆန်းပိုင်းတုန်းက အာစရိယပူဇော်ပွဲညမှာသူနဲ့အတူအခမ်းအနားပြင်ရင်းစိတ်လာလာနဲ့တစ်ယောက်တစ်ချီ စီအလိုးခံပေးခဲ့မိဖူးတဲ့ဆယ်တန်းကကောင်လေးနှစ်ယောက်ထဲက အသားညိုညိုကောင်လေးဖြစ်နေတယ်။ဒါနဲ့ခပ်ယဲ့ယဲ့ပြုံးပြီးခေါင်းလေးကိုအသာညိတ်ပြရင်း

" အင်း..ဆယ့်လေးငါးရက်..တစ်လလောက်တော့လိုဦးမှာပါ..ဘာများကြားလို့တုန်း "

ကောင်းလေးကဘေးဘီကိုတစ်ချက်လိုက်ကြည့်တော့ဆရာမနှစ်ယောက်ကစကားတစ်ပြောပြောနဲ့လာနေတာတွေ့တာမို့ ခပ်လောလောနဲ့ပုဆိုခါးပုံစကိုဖြေလျော့ပြတယ်။ပုဆိုးပြင်ဝတ်သလို ဘာလိုလိုနဲ့သူ့လီးတောင်တောင်ကြီးကိုခပ်ကြာကြာလေးပြထားပြီး

" ကျွန်တော်မေ့မရဘူးဆရာမရယ်..ဆရာမလက်မထပ်ခင် တစ်ညလောက်ဒါမှမဟုတ်တစ်ချီလောက် လိုးပါရစေ..နော်..ဆရာမ နော် "

လီးကတုတ်တာတော့တော်တော့်ကိုတုတ်ပါတယ်..တုတ်တိုကြီးပေါ့။တုတ်ပေမယ့် ကောင်လေးကအလိုးညံ့တယ်။အဲဒီညက လေးငါးမိနစ်တောင်မှမလိုးနိုင်ခဲ့ပဲ တစ်ဖုံးဖုံးနဲ့ပစ်ဆောင့်ပြီးလီးရည်တွေအပြင်မှာထုတ်ပစ်ခဲ့လို့ အားတောင်မရခဲ့ဘူး။အပြင်ကဆရာမတွေကအခန်းထဲကိုဝင်လာခါနီးနေပြီမို့

" လင်ယူတာ သေသွားတာမှမဟုတ်တာကွာ..အခွင့်အရေးရတဲ့အခါ လိုးရမှာပေါ့..မင်းကတအားနုသေးတယ်ကွ မင်းနဲ့လိုးရတာအားမရဘူး..ဖီးလ်နဲနဲအောက်ရသလိုပဲ..သွားတော့ကွာ.နောက်မှတွေ့ကြတာပေါ့ "

ကောင်လေးလိမ်ဖယ်လိမ်ဖယ်နဲ့ထွက်သွားတော့ဝင်လာတဲ့ဆရာမတွေကအိမ်ထောင်သည်တွေ..ဖင်ရောနို့ရောအကြီးကြီးတွေ။သူတို့ကခပ်ရဲရဲဆိုတော့..ဆရာမကိုပဲ အသဲစွဲအောင်ချစ်မိပြီ..ဘာညာနဲ့သီချင်းဆိုပြီးရိကြတာပေါ့။ကောင်လေးကလည်းဆရာမတွေရဲ့နို့အုံနို့လုံးကြီးတွေကိုလိုက်ငမ်းနေတာပါပဲ။

နံဘေးကဖြတ်သွားပြီးတဲ့အချိန်ထိတောင်မှနောက်ပြန်လှည့်ကြည့်ပြီးဖင်တွေကိုလိုက်ငမ်းတာရတနာမြင်တော့ရယ်မိတယ်။စိတ်ထဲမှာတော့သူ့လီးမြင်မှကျော်ကို့လိုးချက်တွေကိုပိုသတိရပြီးအလိုးခံချင်နေမိတာပေါ့။အိမ်ပြန်ရောက်တော့ဘယ်သူမှမရှိကြသလို နီလာကလည်းအချိန်ပိုရှိလို့အတူပြန်မလာနိုင်ဘူး။အဖေ့တစ်ယောက်ထဲဧည့်ခန်းထဲမှာဆေးဘူးတွေနဲ့အလုပ်ရှုပ်နေတာတွေ့တယ်။

 " တိတ်လို့ပါလားအဖေရဲ့..ဘယ်သွားကြလဲ..မြိုင်ရော "  

အဖေကစားပွဲပေါ်တင်ထားတဲ့ဆေးပုလင်းတွေ ဆေးဘူးတွေကိုကပျာကယာကြီးသိမ်းနေတော့ကြမ်းပြင်ပေါ်လိမ့်ကျလိမ့်ဆင်းကုန်တာပေါ့။ရတနာကလည်းလိုက်ကောက်ပေးနေမိတာ..ကောက်မိတဲ့ဆေးဘူးက လီးတောင်ဆေးကြီးဖြစ်နေရော။ရုတ်တရက်မို့အံ့ဩတကြီးနဲ့.

" ဟင်..အဖေ ဒါကြီးကလီးတောင်တဲ့ဆေးကြီး..အိုး မလိုးမီ နာရီဝက်ကြိုတင်သောက်ရန် တဲ့.. အီးဟီး "

သားအဖနှစ်ယောက်ကြမ်းပြင်ပေါ်ဒူးထောက်လျက်နဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ကြည့်ပြီးကြောင်အမ်းအမ်းဖြစ်နေကြတယ်။ခဏလေးနေတော့အဖေ့မျက်လုံးက ရတနာ့နို့ကြီးတွေပေါ်ရောက်သွားပြီးအရောင်ပြောင်းသွားသလိုပဲ။

အိမ်ခြံဝင်းထဲဝင်မိကတည်းကရေချိုးမယ်စိတ်ကူးနဲ့အင်္ကျီကကျယ်သီးတွေတချို့တဝက်ဖြုတ်လာခဲ့မိတာဆိုတော့ရတနာ့ရင်ညွန့်သားဖွေးအိအိကြီးကပြူးပြူးကြီးမောက်တက်ပြီးဖွင့်ပြထားသလိုဖြစ်နေတာလေ။အဖေ့မျက်လုံးကနို့ကြီးတွေပေါ်ကမခွာနိုင်တော့သလို ရတနာကလည်းပြန်ဖုံးဖို့သတိမရနိုင်တော့ဘူး။သတိရတော့ အဖေကရတနာ့လက်မောင်းတွေကိုသူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့ခပ်တင်းတင်းလေးဆုပ်ထားပြီးပြီ။

" သမီး..အဖေ့ကို နားလည်ပါနော်..သမီး အဖေဆေးသောက်ပြီးမြိုင့်ကိုစောင့်နေတာတစ်နာရီလောက်ရှိပြီ..သူတို့တွေပွဲခင်းစတိတ်ရှိုးမှာမိုးချုပ်မယ်လို့အခုပဲဖုန်းနဲ့လှမ်းပြောလာတာ..အဲဒါ "

ရတနာနားလည်သွားပြီလေ။ကျောင်းမှာဟိုကောင်လေးစ,သွားလို့ကျော်ကို့ကိုသတိရပြီးယားခဲ့မိတဲ့စောက်ပတ်က အခုဆိုစောက်ရည်တရွှဲရွှဲနဲ့အိနေပြီ။ကျော်ကိုကလည်းမြိုင်တို့နှင်းအိတို့နဲ့အတူပွဲခင်းမှာဆိုတော့.

" ဟို..ဟိုလေ..ဒီ ဒီ..လီးတောင်ဆေးတွေသောက်ထားပြီးပြီဆိုတော့.ဟိုလေ..အခုအဖေ့လီးကြီးက  တောင်နေပြီပေါ့နော်.တအားကြီးမျ ားတောင်မတ်နေပြီလားဟင်.ဟို.သမီးကိုင်ပြီးစမ်းကြည့်မယ်နော်အဖေ..အိုးဟိုး..လီးကြီးကမာခဲနေတာပဲ  လှုပ်တုပ်လှုပ်တုပ်နဲ့..တော်တော်တုတ်တယ်နော်အဖေ..သမီးလက်ဆုပ်နဲ့အပြည့်ပဲ "

ရတနာကဦးမင်းကိုရဲ့မျက်လုံးကိုစိုက်ကြည့်ရင်းပေါင်ကြားထဲထိလက်ထိုးသွင်းကြည့်တယ်။လီးကြီးကမတ်မတ်ကြီးတင်းလို့တောင်နေတာဆိုတော့ပေါင်ကြားထဲထိလက်ကမရောက်ခင် လီးနဲ့လက်ကထိနေပြီ။အဲဒါနဲ့ လီးချောင်းကြီးကိုဖွဖွလေးဆုပ်လိုက်..တင်းတင်းကြီးဆုပ်လိုက်နဲ့သူ့ဂွေးဥကိုပါ ကျန်တဲ့လက်တစ်ဖက်ကနှိုက်ပွတ်တော့တာပေါ့။မျက်လုံးချင်းဆိုင်ပြီးကြည့်နေကြတာဆိုတော့ရတနာ့နှုတ်ခမ်းထူထူထွေးထွေးလေးက နှာဇောတွေနဲ့တဆတ်ဆတ်တုန်နေတာကိုမြင်နေရပြီလေ.။

အဲဒါနဲ့ ဦးမင်းကိုရဲ့လက်နှစ်ဖက်ကရတနာ့နို့လုံးပြူးပြူးမောက်မောက်ကြီးတွေပေါ်ကိုရောက်သွားပြီးဆုပ်နယ်နေမိတာပေါ့။ဘော်လီကိုမချွတ်ရသေးတော့ရင်ပုံကခံနေတာ အရသာသိပ်မတွေ့တာနဲ့ဘော်လီကြားထဲလက်ထိုးသွင်းပြီးချေတယ်။ဒီတော့မှနို့သီးခေါင်းတွေကိုလက်မ,လက်ချောင်းဖျားတွေနဲ့လှိမ့်လှိမ့်ချေရင်းဆွဲဆွဲထုတ်တာ ရတနာတအီးအီး နဲ့ညည်းရင်းခံနေတယ်။တစ်ယောက်ကနို့ဆော့..တစ်ယောက်ကလီးဆော့ရင်းနှစ်ယောက်သားမတိုင်ပင်ပဲမတ်တပ်ထရပ်မိကြတာပေါ့။ဒါပေမယ့် မိန်းမတို့သဘာဝပဲထင်ပါရဲ့..ရတနာကနှာမွှန်နေပေမယ့်သတိရှိတယ်။အိမ်ရှေ့တံခါးတွေကိုသွားပိတ်ပြီးသူ့အဖေနဲ့မျက်နှာချင်းဆိုင်ရပ်လို့ရင်ပတ်ပေါ်လက်တင်ထားရင်း

    " သားအဖကြီးနော် အဖေ..သားအဖချင်းလိုးလို့ဖြစ်ပါ့မလားဟင်..လိုးလို့ ရောကောင်း ဟို..ကောင်းပါ့မလား.."

ဦးမင်းကိုကတော့ယောင်္ကျားတို့ရဲ့သဘာဝအတိုင်း မွှန်နေပြီ။

" ဖြစ်ပါတယ်သမီးရယ်..သားအဖလဲလိုးလို့ဖြစ်ပါတယ်.အဖေလည်းငယ်တုန်းက အမေ့ကိုလိုးခဲ့ဖူးတာပဲဟာ..ဖြစ်သွားတာပါပဲ..ကောင်းလားမကောင်းဘူးလားဆိုတာတော့ သမီးရဲ့စောက်ပတ်ထဲကိုအဖေ့လီးကြီးဝင်သွားမှပြောပြမယ်နော် "

" ဟွန်း မုန်းတာ..သွား "

မင်းကိုရဲ့အမေက ဒေါ်ဖြူ ဖြူ မြင့် ။မဖြူလို့ပဲအများကအဖျားဆွတ်ခေါ်ကြ ရင်းနဲ့မဖြူ လို့ပဲသိကြတော့တယ်။တကယ်တမ်းတော့မဖြူ ဖြူ မြင့်ဆိုတဲ့နာမည်က လူပုံနဲ့ပိုပြီးလိုက်ဖက်တာပါ။သူ့အရပ်အမောင်းကငါးပေခွဲနီးပါးရှိတယ်..မရှိဘူးဆိုင်တောင်မှ ငါးပေငါးလက်မတော့ကျော်တယ်။အသားအရည်ကနာမည်နဲ့တကယ်လိုက်တဲ့ဖြူ ဖြူ ဝင်းဝင်း တကယ့်ယမင်းရုပ်လေးလိုအိနေပုံမျိုး.ဖြူ တယ်ဆိုလို့ဖြူ ဖတ်ဖြူ ယော်ပိုးဟပ်ဖြူ လိုမထင်လိုက်နဲ့ ရွှေရောင်ဝင်းတဲ့အဖြူ မျိုး။

ပေါင်တန်ကြီးတွေဆိုတာကငှက်ပျောပင် ပင်ပျို ပေါက်လိုသွယ်တန်းဖြောင့်စင်းပြီးထင်းနေအောင်လှတဲ့အလှ.တော်တော့်ကိုရှာမှရှားပေါ့။အဲ..ညားမယ့်ညားတော့ မဲပေ့ ကြုပ်ပေ့ ပုပေ့ဆိုတဲ့လူနဲ့မှညားတာကတော့ ဖူးစာလို့ပဲပြောရမယ်ထင်တာပါပဲ။ကိုသောင်းစိန် တဲ့..နောက်ပိုင်းမှာတော့ခရိုင်မြေစာရင်းဦးစီးမှူးဆိုတဲ့အဆင့်ထိဖြစ်သွားတဲ့မြေတိုင်းစာရေးပါ။

ကလေးသုံးယောက်အထိမွေးပြီးပေမယ့်မဖြူ ကအပျိူ ရုပ်ပဲ.အပျိူ ကြီးပါလို့သာပြောလို့များဖြင့်ယောင်္ကျားမိန်းမ မရွေးဘယ်သူမှမယုံမရှိအောင်အရွယ်တင်တယ်။လူက ထွားသလို နှာကလည်းထွားတာပါပဲ.ဒါပေမယ့် သူ့လင်နဲ့ပဲသူထွားတာပါ။

လင်ဖြစ်တဲ့သူက မြေတိုင်းစာရေးမို့တစ်လမှာရက်ပေါင်းနှစ်ဆယ်ပိုပိုကတောရွာတွေနဲ့ လယ်ကွင်းယာကွင်းတွေမှာချည့်ပဲအချိန်ကုန်တာလေ..အတူနေရတဲ့ဆယ်ရက်ဆိုတဲ့ကာလလေးလောက်တော့သူ့စိတ်ထဲရှိသလောက်ကိုပက်ပက်စက်စက်ကြီးအလိုးခံပြီးလင်ယူရတဲ့အရသာကို အမိအရယူမှာပေါ့။ကိုသောင်းစိန်ကအသက်ကြီးပြီးခပ်ညှက်ညှက်ဆိုတော့ ဆယ်ရက်ဆိုတာတောင်မှအပြည့်အဝမခံစားရပါဘူး..ရက်ခြားရက်ခြား..အားမွေးရတဲ့ရက်ကရှိသေးတဲ့အပြင် ရာသီလာတဲ့ရက်နဲ့မျ ားကြုံလိုက်ရင်ငတ်ပေတော့ပဲ။

ခေတ်တွေစနစ်တွေပြောင်း.တစ်မြို့ကတစ်မြို့ပြောင်းနဲ့ရာထူးလေးဘာလေးတိုးပြီးသားလေးမင်းကိုလူပျိုပေါက်ဖြစ်လာတဲ့အချိန်ရောက်တော့အသစ်ပြောင်းလာတဲ့အရာရှိကတော်ကြီးတစ်ယောက်နဲ့ ငယ်ပေါင်းတစ်မျှ ခင်မိကြတယ်။

လှလည်းလှ.တောင့်လည်းတောင့်.ရိုးလည်းရိုးတဲ့မဖြူ အဖို့လူချစ်လူခင်မျ ားတာမဆန်းပေမယ့်အဲဒီအရာရှိကတော်ကြီးက နှာဘူးစစ်စစ်ကြီး။နှာဘူးမှ လူတကာနဲ့လစ်တိုင်းအိမ်ခေါ်ကုန်းတဲ့နှာဘူးကြီး ဆိုတော့မဖြူ လိုလင်သားနဲ့ခဏခဏခွဲနေရလေ့ရှိတဲ့အဖြူ ထည်လေးကိုအပြာစာအုပ်တွေပေးဖတ်ရာကစ,ပြီးဆွယ်တော့တာပေါ့။

အဲဒီတုန်းကတော့စာအုပ်ဖတ်တဲ့ခေတ်လေ..စာအုပ်တစ်အုပ်ရဖို့အရေးရင်တစ်ဖိုဖိုနဲ့ရှာရပြီး ဖတ်ရပြန်တော့လည်းလူလစ်ရာခိုးကြောင်ခိုးဝှက်ဖတ်လို့ စာအုပ်ကိုလူမမြင်ရာမှာသိမ်းရတာကိုက အရသာတစ်ခုပေါ့။ဖတ်ခါစ,ကမဝံ့မရဲ ခပ်ရှက်ရှက်..မျက်နှာနီနီနဲ့ဖတ်ခဲ့ရပေမယ့် ဖတ်မိသွားတော့ဇာတ်လမ်းဇာတ်ကွက်တွေ..ဇာတ်ဆောင်တွေရဲ့လိုးချက် ခံချက်ရေးဖွဲ့ပုံတွေကပီပီပြင်ပြင်သဘာဝကျကျ ချယ်မှုန်းသီဖွဲ့ထားတာတွေဖတ်မိလိုက်ရတဲ့အခါများကိုယ့်ကိုကိုယ်ဇာတ်လိုက်မင်းသမီးနေရာမှာထားပြီးစိတ်ကူးနဲ့ခံစားမိရတဲ့အထိ စွဲလန်းသွားမိတာအံ့ဩဖို့အကောင်းသား။

ဖတ်ပြီးရင်း ပြန်ဖတ်ရင်း..စာအုပ်တောင်ပြန်မပေးချင်လောက်တဲ့အထိဖတ်ချင်နေမိတာလည်းဖုံးဖိလို့ကိုမရတဲ့အထိအောင်ပေါ်လွင်နေလို့လားမသိပါဘူး..ကတော်ကြီးကနောက်တစ်အုပ်ထပ်လဲပေးပြန်ပါရော။နောက်ပိုင်းနှစ်အုပ်ကသုံးအုပ်ဖတ်မိလာတော့..နှာစကားတွေပြောရဲ ထွက်ရဲ ဆွေးနွေးရဲလာပြီလေ..ကတော်ကြီးဆီသွားမလည်ရမနေနိုင်အောင်ဖြစ်လာပြီ..

" ဖြူ.. ဟိုစာအုပ်ဖတ်ပြီးပြီလား ဟင် "

" မမရှာပေးတဲ့စာအုပ်တွေပဲဖတ်ဖူးတာလေ မမရဲ့..ဘယ်စာအုပ်ပြောတာလဲ.."

 " အော်ဟော်..ဟုတ်သားပဲ ခ်ခ်..ဒီမှာဒီမှာ..မမမေ တဲ့..ခ်ခ် ဖတ်ကြည့်..သိပ်ကောင်းတာပဲ..ဇာတ်လမ်းရော လိုးကွက်တွေရော အပီအပြင်ပဲ.."

စားပွဲအံဆွဲလေးထဲကစာအုပ်လေးကိုထုတ်ပေးနေတုန်းကတော်ကြီးရဲ့သားကအခန်းထဲကထွက်လာလို့မသိမသာကွယ်ဖွက်ထားလိုက်ရသေးတယ်။သူ့သားကအဲဒီတုန်းကဆယ်တန်းကျောင်းသား..မင်းကိုထက်တစ်တန်းကြီးတာပေါ့။အစ်မကြီးကသမီးမိန်းကလေးမရှိဘူးလေ.သားတွေချည့်ပဲသုံးယောက်မွေးထားပြီးသူတို့မိသားစု ကြင်ကြင်နာနာ ဖက်လှဲတကင်းနဲ့ယုယုယယ နေကြတာသိပ်ကို အားကျအတုယူဖို့ကောင်းတာပဲ။သူ့သားရှိနေပြီမို့မဖြူ လည်းရှည်ရှည်ဝေးဝေးတွေသိပ်ကြီးမပြောတော့ပဲပြန်လာခဲ့တာ..စာအုပ်ကိုတောင်မှအမြည်းလေးမဖတ်မိခဲ့ဘူး။

အိမ်ရောက်တော့မှမင်းကိုတို့မောင်နှစ်မစာကျက်နေကြတုန်း အိပ်ယာထဲအသာလှဲပြီး မမမေ ဆိုတဲ့စာအုပ်လေးဖွင့်ဖတ်လိုက်တာ..အမေနဲ့သားတွေလိုးကြတဲ့အဖြစ်ကိုရေးသီထားတဲ့စာအုပ်ဖြစ်နေတယ်လေ။ဇာတ်လမ်းဆင်ပုံကပီပြင်အသက်ပါလွန်းတော့ ဖတ်ဖတ်ချင်းမှာရွံ့မိပေမယ့်..ဖတ်ရင်းဖတ်ရင်း ပီပြင်လာလွန်းတော့လဲစာအုပ်ကိုလက်ထဲကမချ နိုင်တော့ဘူး။

ကောင်းလိုက်တဲ့ဇာတ်လမ်းဇာတ်ကွက်..လိုးခန်းလိုးကွက်တွေ..စာအုပ်ဖတ်ရင်းနဲ့စောက်ရည်တောက်တောက်ကျယိုစီးပြီးစောက်ဖုတ်အုံကြီးပူနွေးအုံကြွ ဖောင်းအိလာရတယ်။အလိုးခံချင်လာလွန်းမိပေမဲ့.. ကိုသောင်းစိန်ကထုံးစံအတိုင်းရွာတွေကိုချည့်သွားနေရတာဆိုတော့ စောက်ဖုတ်ကိုလက်နဲ့အုပ်ပြီးတိုးတိုး တိုးတိုးနဲ့ညည်းနေမိရတော့တာ တစ်ညလုံးပဲပေါ့။အဖြစ်က တူလဲတူနိုင်လွန်းပါလားစာရေးဆရာရယ်..မိဖြူ ရဲ့လင်ကလည်းမိန်းမစောက်ပတ်လိုးဖို့ကို သူ့အလုပ်လောက်မှအရေးမထားတဲ့သူပါရှင်..သားတွေက..သားကဟို..မင်းကို မင်းကို..ဆိုတဲ့အတွေးတွေနဲ့ပျံ့ လွင့်နေမိတာတစ်ညလုံးပါပဲ။

နောက်ရက်မနက်..သားကြီးမင်းကိုရဲ့မျက်နှာကိုတောင်မကြည့်ရဲဘူး။ဒါပေမယ့် မျက်စေ့အောက်မှာပဲမြင်နေချင်ပြန်တယ်။အဲလိုဆန်းပြားတဲ့စိတ်တွေနဲ့ဈေးကိုခေါ်သွားပြီးဈေးကအပြန်မှာကတော်ကြီးအိမ်ကိုဝင်နှုတ်ဆက်တော့မှ မဆုံးနိုင်တဲ့ဇာတ်လမ်းကိုစ,မိကြတော့တာပါပဲ။ခေါ်သံမကြား အော်သံမကြားမို့သားလေးမင်းကိုရဲ့လက်ကိုတွဲပြီးအိမ်ထဲဝင်လိုက်မိတာ ထမင်းစားခန်းစားပွဲပေါ်မှာကတော်ကြီးနဲ့ဆယ်တန်းကျောင်းသားပက်ပက်စက်စက်အော်ဟစ်ပြီးလိုးနေကြတာကိုတွေ့ရလို့လေ ။

" အို..အို့..လိုး..လိုး.မောင်..ဆောင့်.တအားဆောင့်..သိပ်ကောင်းတယ်ကွာ.ဟင့် အင့်..ကောင်းရဲ့လားမောင်.. အင့်.အင့်..ဟင့်..သွက်သွက်ကြမ်းကြမ်းကြီးဆောင့်မောင်..မေပြီးချင်လို့..ပြီးချင်လို့.လိုး လိုး အိုးဟိုး..လိုး.ရော့ရော့ရော့..ဖြဲကား ကော့ပေးထားတယ်မောင်..အာ့အာ့..အာ့..အူးဟူး..ပြီးပြီမောင်ရေ..ပြီးပြီ .ပြီးပြီ..ပြီးပြီ.. ဟင်  မဖြူ    အို့ "

အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>


No comments:

Post a Comment