မုန်းတာ အပိုင်း ( ၁ )

 မုန်းတာ အပိုင်း ( ၁ )

ရေးသူ - မောင်ကျော်  

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်

မညိုမြိုင်ကအသက်သုံးဆယ်ကျော်မှယောင်္ကျားယူတာ။ငယ်တုန်းက.အသက်ဆယ့်ငါးနှစ်လောက်တုန်းကတော့အိမ်နီးနားချင်းအိမ်ထောင်ရှိတဲ့အစ်ကိုကြီးတစ်ယောက်နဲ့သုံးလေးငါးရက်လောက်လိုက်ပြေးခဲ့ဖူးပါတယ်။အိမ်ကအချိန်မီ တိုးတိုးတိတ်တိတ်လိုက်ခွဲပြီးရှမ်းပြည်ဖက်ကအမျိုးတွေဆီပို့ ကျောင်းပြောင်းပြီးတက်ခိုင်းလိုက်တော့အားလုံးက အပျို လို့ပဲသိကြတာပေါ့။

အပျို မှတော်တော့်ကိုထွားတဲ့အပျိုလို့ပြောရမှာပဲ..သွေးသားထိုးတက်ခါစ,လေးငါးညလောက်အလိုးခံထားလိုက်ရတော့နို့တွေဖင်တွေက ချက်ချင်းလိုလိုပါပဲ သိသိသာသာကြီးကိုဖူးမောက်ဖွံ့ထွားလာတာ ကိုယ့်ကိုကိုယ်ယုံတောင်မယုံမိဘူး။အဲဒီမှာလဲကိုယ့်ထက်အတန်းကြီးတဲ့အစ်ကိုတစ်ယောက်နဲ့ရက်ပိုင်းလပိုင်းအတွင်းမှာပဲရည်းစားဖြစ်ပြီးတစ်နှစ်လောက်ရက် ခြားခြားပြီးအလိုးခံခဲ့ဖူးပေမယ့်မယူဖြစ်ခဲ့ကြဘူး။

ဒီလိုနဲ့ရည်းစားသုံးလေးယောက်ပြောင်းခဲ့တာကျောင်းဆရာတစ်ယောက်ကိုတောင်အဆစ်အလိုးခံလိုက်ရပါသေး ရဲ့။အဆစ်မှတကယ့်အဆစ်လိုးသွားတာအမှတ်တရပါပဲ..ရည်းစားနဲ့ညပိုင်းချိန်းပြီးကျောင်းခန်းထဲကထိုင်ခုံရှည်ပေါ်အလိုးခံနေတုန်း လာမိသွားတော့ငိုယိုတောင်းပန်ပြီးအလိုးခံခဲ့လိုက်ရတယ်။

သူကမိန်းမနဲ့လူလည်းဖြစ်..လီးကလည်းရည်းစားရဲ့လီးထက်တော်တော်လေးကိုထွားလွန်း..တုတ်လွန်းနေတော့ ထိုင်ခုံရှည်ပေါ်ရောစားပွဲပေါ်မှာရောလိုးချ သွားချက်တွေများတော်တော်နဲ့ကို မေ့ပစ်လို့ကိုမရတော့ပါဘူး။ဒီလိုနဲ့ဆယ်တန်းအောင်တော့ ပြည်နယ်ဒေသမို့အလုပ်ကအလွယ်တကူရပြီးဒီမြို့ကိုရောက်လာတာဆယ်နှစ်ကျော်ပြီဆိုတော့မှ အခုယူလိုက်တဲ့ယောင်္ကျားကမြို့နယ်အဆင့်နဲ့ပြောင်းလာတာ။

ယူတဲ့ယောင်္ကျားကရာထူးကြီးသလိုအသက်လည်းကြီး လီးလည်းကြီးစံချိန်မီပါပဲ။ပြီးတော့ ဒီဒေသခံ ဒီမြို့သား..ပင်စင်ယူခါနီးလို့သူ့မြို့မှာပဲအခြေချဖို့ပြောင်းလာတာ။စားဖားကြီးဆိုတော့ပြောင်းရောက်လာပြီးဝန်ထမ်းတွေကိုမိတ်ဆက်တွေ့ဆုံကြတဲ့နေ့ကတည်းကမညိုမြိုင့်မျက်ဝန်းညိုတွေကိုကြည့်ပြီး တစ်ကိုယ်လုံးကိုဖောက်ထွင်းသိတဲ့အကြည့်နဲ့ကြည့်ပြီးသိပြီးသွားပြီ။

အမှန်ပြောရရင်မညိုမြိုင်လည်းရာထူးနဲ့ဥပဓိရုပ်ရည်ကိုကြည့်ပြီးနည်းနည်းစိတ်လာမိလို့ငြင်းဆန်တွန်းလှန်ချင်တဲ့ဆန္ဒနဲ့ခွန်အားမရှိတာအမှန်ပဲလေ။အထာပေးခဲ့မိတာမှန်ပေမယ့် ဒီလောက်ကြီးတော့ဖြင့်ပါးနပ်မယ် လုပ်ရဲမယ်တော့မထင်ခဲ့ဘူး။

အဲလိုနဲ့ အပျော်လိုလို အတည်လိုလို ရိရိပြီး ငြိသွားလိုက်ကြတာ..သုံးလေးလကြာတော့အပျော်လည်းမဟုတ် အတည်ကြီးလည်းမဟုတ်တဲ့..တိတ်တိတ်ပုန်းမယားငယ်ဘဝရောက်သွားရော။ကိုယ်ကငယ်ရွယ်ပြီး အပေးကောင်း အပြုအစုကောင်းတော့သူကတရားဝင်လက်ထပ်ယူချင်ပေမယ့်သူ့မှာကကျ န်းမာရေးချူ ချ ာတဲ့မိန်းမနဲ့ သားကြီး သမီးကြီး တွေနဲ့လေ။

ဒီလိုနဲ့မသိသာအောင် အထာနဲ့တိတ်တိတ်ပုန်းတစ်လက်ကိုင် တစ်လတစ်ခါထဲကျွေးပြီးဇာတ်မျေှာထားလိုက်တာပါ။ဖြစ်ချင်လာတော့သူပင်စင်ယူပြီမို့ဇာတ်လမ်းဖြတ်ပစ်ဖို့စိတ်ကူးနေတုန်း သူ့မိန်းမကဆုံးသွားတာနဲ့ကြုံရပြန်တယ်လေ။အဲဒီမှာသူကပိုကဲလာပြီးရာထူးတွေလုပ်ပိုင်ခွင့်အာဏာတွေနေရာမှာငွေကိုပုံအောပြီးခွာမရနိုင်အောင်ကပ်နေတော့မညိုမြိုင်မှာစားရမှာကသဲနဲ့ရှပ်ရှပ်.ပစ်ရမှာကအဆီနဲ့ဝင်းဝင်းဆိုတာမျိုးဖြစ်လာတယ်။

မညိုမြိုင်ရဲ့ဘော်ဒီနဲ့အပေးကောင်းတာတွေကိုစိတ်မချနိုင်လွန်းတာနဲ့သားကြီးသမီးကြီးတွေကတားနေဆီးနေတဲ့ကြားကအတိုက်အခံလုပ်ပြီးနောက်ဆုံးတော့ခြောက်လတောင်မှမခံနိုင်ဘူး.မညို မြိုင်ကိုဇွတ်ရောအတင်းရောလက်ထပ်ပြီးအိမ်ပေါ်ထိခေါ်တင်တော့တာပါပဲ.။

သူဖြစ်ချင်သလိုလက်ထပ်ပြီး တကယ်တမ်းပိုင်ဆိုင်ရပြီ..စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် လိုးကြရပြီဆိုတော့ ဆယ်ရက်လောက်ပဲလိုးလိုက်ရုံနဲ့ကွာဟ,မှုတွေကိုသိသွားပြီ။ အသက်အရွယ်တို့ လီးရဲ့သန်စွမ်းမှုတို့ သက်လုံတို့ နှာထန်တာတို့ဆိုတာတွေက သိသိသာသာကြီးစကားပြောလာတော့ မညို မြိုင့်ကိုဘယ်လိုမှနိုင်အောင်မဖြိုနိုင်မလိုးနိုင်မှန်းသိလာရပြီ။ငွေရှိလို့ဆေးဝါးအရှိန်နဲ့လီးတောင်အောင်ကြိုးစားနိုင်ပေမယ့် သက်လုံမကောင်းပဲ.ဟောဟဲလိုက်နေတာများလာတော့မညိုမြိုင်ကချည့်ပဲတက်ဆောင့်လိုးပေးနေရတဲ့ဘဝဖြစ်နေပြီ။

စိတ်သွားတိုင်းကိုယ်ကမလိုက်နိုင်တာအားမရပေမယ့် ဒီလောက်လိုးဖိုတောင်မှနှစ်ည.သုံးညနားပေးပြီးဒီအိုးကြီးကို တစ်ချီဖြို နိုင်တာကိုပဲကျေ နပ်ရပါပြီ။မညို မြိုင်လိုလုံးကြီးပေါက်လှမိန်းမအတွက်တော့ဆင့်ပါးစပ်နှမ်းပက်သလိုနည်းနည်းမှအဆင်မပြေတာသိနေပေမယ့် သူဘာမှမတတ်နိုင်တာမို့အားနာမိတာတော့အမှန်။

" ညောင်းနေလို့လားအဖေ..ဇက်ကြောလေးအဆွဲခံနိုင်မလား "

သားကြီးတင်ကိုရဲ့မိန်းမလေ.နှင်းအိအိတဲ့။ချွေးမ.နာမည်ကအေးအေးလေးထင်ရပေမယ့်လူပုံကတော့မညို မြိုင်ထက်သာတယ်။အမှန်ကိုဝန်ခံရရင်..ဟိုတုန်းကသူ့ကိုလိုးမိတော့မှာမို့လို့သူ့လောက်နီးပါးဖင်ကြီးတဲ့မညို မြိင်ကိုစိတ်လည်ပြီးယူဖြစ်ခဲ့တာပါ။ဖင်ကြီးတဲ့အပြင် ဘာသာကမတူပဲခေတ်မီလွန်းတာပဲလား .ပွင့်လင်းတာပဲလား..ယွတာပဲလား..ဘာမှန်းတော့မသိဘူး..အနေအထိုင် အပြောအဆိုတွေ ကဆက်စီသိပ်ဖြစ်နေတော့ ဟိုတုန်းကများဆိုနေ့တိုင်းလီးတောင်ခဲ့ရတာအမောပဲ။

သူ့ဖင်ကြီးမှန်းပြီးအသက်ကြီးမှဂွင်းတိုက်ခဲ့ရတာ နေ့တိုင်းမဟုတ်ရင်တောင်မှ တစ်ရက်ခြား.နှစ်ရက်ခြားပေါ့။အခုလဲအပေါ်ထပ်ကဆင်းလာပုံကသူ့ထုံးစံအတိုင်းပဲ..စွပ်ကျယ်ချိုင်းပြတ်နဲ့ဘော်လီမပါဘူး။အိမ်နေရင်းဝတ်နေကျပေမယ့် သားသမီးသာမမွေးဖူးတာသူ့နို့ကြီးတွေက နို့စို့ကလေးအမေနို့ထက်တောင်ကြီးသေးတယ်။အမြဲတမ်းလှုပ်ရမ်းတုန်ခါနေတာကိုပဲမြင်နေရတော့ ဒီလီးကမာပြီးထ,လာရတော့တာပဲပေါ့။

 " သမီးက အားနေတယ်ပေါ့..အားရင်လဲ..မညို မြိုင်အပြင်သွားနေတုန်းလေးဆွဲလိုက်ကြရအောင်  "

နှင်းအိအိက ဆိုဖာနောက်ကျောမှီကိုဝမ်းပျဉ်းသားမို့မို့ကြီးဖိကပ်ရပ်ပြီးခေါင်းကိုနှိပ်ဖို့သူ့လက်နှစ်ထက်နဲ့ဆွဲယူလိုက်တော့ နို့လုံးကြီးတွေထဲထိုးဝင်သွားတာ အိကနဲနင့်နင့်ကြီးမြုပ်ဝင်သွားတယ်။

" အားပါး..နာမည်နဲ့လူကတော့လိုက်လဲလိုက်ပါရဲ့. ငါ့သားကမိန်းမရွေးတော့အတော်လေးမိုက်တာ.ဟဲဟဲ "

နှင်းအိအိကလည်း ဒီအပြောတွေခံရပေါင်းများလို့ရိုးနေပြီလေ

" ဟင်းဟင်း..အိကနဲပဲမလား..မြိုင်ကနှင်းအိကိုဖင်ချင်းပဲယှဉ်နိုင်မှာပါနော်..နို့ချင်းယှဉ်လို့ကတော့ ဒီအိမ်မှာနှင်းအိကပထမပဲ.ဟုတ်တယ်မလားဒိုင်လူကြီး"

 " ဟဲဟဲ..ဒိုင်လူကြီးဆိုရင်တော့ ဒီဒိုင်က လာဘ်စားတယ်နော..ငါ့သမီး  အင်းအင်း..ကောင်းတာကွာ..ခေါင်းမနောက်တာတွေတောင်ကြည်သွားတာပဲ ဟီးဟီး အိလိုက်တဲ့ နို့ရီး "

     " ကြည့်..သူသက်သက်မဲ့ ဇိမ်ခံတာ..ခိခိ..သူများလာဘ်ပေးနေတုန်းကတော့ဟိုအကြောင်းပြ ဒီအကြောင်းပြ လုပ်နေပြီးတော့ ဟွန်း..ခုမှ..မုန်းတာ ခိခိ "

နှင်းအိအိက ခေါင်းကိုနှိပ်သလိုလိုနဲ့ပါးနှစ်ဖက်ကိုလက်ဖဝါးတွေနဲ့ခပ်ယွယွလေးပွတ်ကစားနေတော့ ဦးမင်းကိုကသူ့နှုတ်ခမ်းနားရောက်လာတဲ့လက်ချောင်းတွေကိုပါးစပ်ထဲဆွဲထည့်ပြီးတစ်ပြွတ်ပြွတ်စုပ်နေလိုက်တယ်။

 " အွန်..ချွဲကျိ ချွဲကျိ နဲ့..ဟင်း ဘာတွေလဲကွာ..မှန်း နမ်းကြည့်ရအောင် "

နှင်းအိအိက လက်ကိုပါးစပ်ထဲကဆွဲထုတ်တော့မလိုလိုနဲ့လက်ညှိုးလေးပြန်သွင်းပြီး လီးနဲ့စောက်ပတ်ကိုလိုးသလိုမျိုးတပြွတ်ပြွတ်လိုးရင်းတစ်ခိခိရယ်တယ်။

" ခိခိ..အခုပဲ အပေါ်မှာကိုတင်ကိုနဲ့

တစ်ကြောင်းလိုးလာတာ..ခိခိ အဲဒါတွေကသူ့လီးကိုသုပ်ပေးရင်းနဲ့ သူပြီးကိုယ်မပြီး..ဟီးဟီး..မဝ,တစ်ဝ,မို့စောက်ပတ်ထဲနှိုက်ထားခဲ့လို့စောက်ရည်တွေနဲ့လီးရည်တွေရောနေတာ..ဟီးဟီး..ချိုတယ်မလား

ပြွတ်ပြွတ် ပြွတ်ပြွတ် ပု ပွတ် ပလွတ် "

" ဟူး..ချိုတယ်..စောက်ရည်ကသိပ်ချိုတယ်..လာ အဖေ နှင်းအိစောက်ပတ်အထဲကစောက်ရည်ချိုျ ချိုတွေထပ်စုပ်ပေးမယ်..အဖေ့ဘေးလာထိုင် 

 " ဟင့်..ဖေကကွာ..အလိုးခံရတာမဝ,လို့ဆင်းလာတာပါဆိုမှ စောက်ပတ်ယက်ခံရရုံပဲဆိုရင်ပိုဆိုးသွားမှာပေါ့..ဟွန့် ဟွန့် လီးနဲ့မလိုးပေးရင်ယက်ခံဘူးပဲ.သူ့လီးပြ..သူ့လီးမတောင်ရင် ယက်ရဘူးပဲ..ပြ ပြ ချွတ် "

ပုဆိုးအောက်ကလီးကြီးဆတ်ကနဲထိုးထောင်ထ,နေမှန်းဆက်တီအနောက်ကနေပြီးမြင်ရပေမယ့်နှင်းအိအိကဦးမင်းကိုရဲ့ပုခုံးကိုနို့လုံးကြီးတွေနဲ့ဖိပြီးပုဆိုးခါးပုံစ,ကိုကုန်းဖြည်တယ်။

 " အားပါး..အကြီးကြီးပဲကွ..ပွတာပဲ..ကိုတင့် လီးထက်တုတ်တယ်ဆရာ..ခိခိ.သားအဖပီသ,တယ်..သားကတုတ်ပါပြီဆိုမှ ဖအေကပိုတုတ်နေသေး...အီးဟီး..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်..ဇိမ်ပဲဆရာ..နှင်းအိတို့က ဒါမျိုးကြီးတွေမှကြိုက်တာ "

ဦးမင်းကိုက မညို မြိုင်နဲ့လိုးဖို့ဆိုရင် ဒီလောက်လီးတောင်မှာမဟုတ်ဘူး။မြိုင် နဲ့ညားပြီးလိုးလာခဲ့ရတဲ့လေးငါးခြောက်လအတွင်းမှာ မြိုင်ကတစ်ချီ မှမပြီးခင်သူကချည့်ပဲပြီးပြီးသွားရပေါင်းများလို့နိုင်အောင်မလိုးနိုင်ဘူးဆိုပြီးစိတ်ဓါတ်ကျနေတာနဲ့ပဲတော်ရုံတန်ရုံနဲ့လီးကမတောင်နိုင်တော့ဘူး။နှင်းအိကျတော့ သူလိုးချင်ခဲ့တာကြာပြီလေ..မြိုင်နဲ့လိုးနေတုန်းတောင်မှလိုးအားလျော့သွားတဲ့အခါဆိုနှင်းအိဖင်ကြီးကိုမှန်းပြီးလိုးရတဲ့အထိ ဆွဲအားကောင်းနေတော့ လီးကတောင်သလားမမေးနဲ့..မာခဲနတောပဲ။

" စောက်ပတ်ယက်နဲ့တော့နော်..အလိုးပဲခံချင်တာ..တစ်ခါတည်းတန်းလိုး "

ဆိုဖာလက်တင်ပေါ်ခေါင်းအုံးပြီးခြေထောက်နှစ်ဖက်ကဦးမင်းကိုရဲ့ကိုယ်လုံးကြီးကိုခွပေးထားတယ်။ပေါင်လည်အထိရောက်နေတဲ့ထမီကိုဦးမင်းကိုကခါးအထိလှန်တင်လိုက်တော့စောက်မွှေးရိတ်ထားပြီးခါစစောက်ဖုတ်ကြီးကဝင်းဝင်းကြီးပြူးကနဲပေါ်လာတယ်။စောက်ခေါင်းက ခပ်ဟ,ဟလေးပွင့်နေပြီးစောက်ရည်ဖြူ ဖြူတွေစို့နေတာမြင်တော့သူကိုယ်တိုင်ကလည်းတအားလိုးချင်သွားမိတာပေါ့။

အဲဒါနဲ့လျှာဖျားမှာစုလာတဲ့တံတွေးတွေကိုပြန်မျိုချတော့ဂလုကနဲအသံအကျယ်ကြီးမြည်သွားတယ်။အချိန်သိပ်မဆွဲတော့ပဲဒူးတွေပြင်ထောက် နှင်းအိရဲ့ပေါင်ကြီးတွေပုခုံးပေါ်ထမ်း လီးဒစ်ကိုစောက်ခေါင်းမှာတေ့လိုက်တော့ သိပ်အလိုးခံချင်နေတဲ့နှင်းအိကလီးချောင်းကြီးကိုလဒစ်အောက်နားကကိုင်ပြီးတေ့ပေးထားတယ်။

 " အားပါး..တုတ်တာ..ထည့်..ထည့်.ထိုးထည့်တော့..အင့် "

လဒစ်ကိုစောက်ခေါင်းထဲထိုးမြှုပ်သွင်းတော့ ချွဲချွဲကျိကျိ ပူပူနွေးနွေးနဲ့ အိကနဲနစ်ဝင်သွားတယ်။နှစ်ချက်သုံးချက်ဖင်ချွချွပြီးလိုးတော့တစ်ပြွတ်ပြွတ်နဲ့အသံတွေထွက်လာပြီ။

 " ထည့်လေ..ထည့် ထည့်..အရင်းထိထိုးထည့်ပြီးမှ အဲလိုဆောင့်ဆွလိုးပေးတာမဟုတ်ဘူး..မုန်းတာ "

ဦးမင်းကိုက နောက်ဆုံးတစ်ချက်ဆွပြီး လီးအရင်းထိပစ်ဆောင့်လိုးပစ်တယ်။အိမ်ထောင်သည်ဆိုပေမယ့် သူ့သားကြီးကလည်းနိုင်အောင်မလိုးနိုင်ဘူးထင်တာပဲ..စောက်ခေါင်းကစေးကျပ်နေတော့လိုးရတာသိပ်အရသာရှိတာနဲ့နို့ကြီးတွေနှိုက်ဆွဲပြီးအချက်ငါးဆယ်လောက်တရစပ်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်တယ်။

 " မုန်းဟာ..မုန်းဟာ..အင့် အင့် အင့်မုန်းစမ်း..ဖောင်းဖောင်းပြွတ် ပြွတ်ပြွတ်..ဖုံး..ဖောင်းဖောင်းဖောင်း..ပြွတ်စွတ်ပြွတ်ပလွတ်..ဖောင်းဖောင်ဖောင်း. "

" အင့် အင့်..လိုး လိုး..ဆောင့် လိုး.မဆောင့်ရင် အင့်အင့် မုန်းမှာ ပဲ..လိုး..သွက်သွက်ကြီးလိုး..သူ့သားထက်သာအောင်ဆောင့်..ဆောင့်..အာ့ အာ့..ပစ်ပစ်လိုးပါလားလို့..လိုး."

ဆယ်မိနစ်ကျော်ကျော်အရပ်မနားပစ်လိုးတော့ချွေးတွေထွက်လာတယ်။ဒူးထောက်လိုးရတာကိုလည်းအားမရတော့ဘူး။ဒါနဲ့ နှင်းအိပေါင်ကြီးတွေကိုထမ်းနေလျက်နဲ့ဖင်ဆုံအကြီးကြီးကိုခွပြီးဆောင့်ကြောင့်ပြင်ထိုင်တယ်။နှင်းအိပါးစပ်ကဘာတွေပြောနေမှန်းလည်းမသိတော့ဘူးနို့ကြီးတွေပယ်ပယ်နယ်နယ်ဆွဲ ခြေဖျားထောက်ပြီးတစ်ဖျောင်းဖျောင်းနဲ့ဆက်ခါဆက်ခါ ပစ်ဆောင့်လိုးရော။

စောက်ဖုတ်ကြီးကပြူးပြူး မို့မို့ဖောင်းကြွတက်နေပြီးစောက်ခေါင်းအထစ်အငေါ့မရှိအောင်လိုးလမ်းပွင့်နေတော့ စိတ်ရှိလက်ရှိမလိုးခဲ့ရသမျှ အတိုးချပြီးပစ်လိုးတာ နဖူးကြော..မေးကြော..လည်ပင်းကြောတွေအကုန်ထောင်ထ,နေတယ်။

 " ဖျောင်း ဖျောင်း ဖန်း ဖန်း.အင့်အင့်.ကောင်းလား သမီး.ဖောင်း ဖောင်းပြွတ်စွပ် ဖျောင်း ကောင်းလားကွာ.ဖုံး. "

 " ကောင်းတယ် ယောင်္ကျားရေ..လိုးလိုး..ဘာသမီးလဲ..အာ့..ဘာသမီးလဲ..လိုးတဲ့သမီးလား..ဖျန်းဖျန်း ဖောင်း ပြွတ်.အာ့ဟာ့..မယား..မယား..အင့်..မယားဖြစ်နေပြီ..အီးဟီး ကောင်းတာဆောင့်.အလိုးခံမယားဖြစ်နေပြီ ယောင်္ကျားရဲ့.အားဟား ကောင်းတာ..ကောင်းတာ..ပြီးတယ်ယောင်္ကျားရေ..ပြီးပြီ ပြီပီ..ငတင်ကိုမလိုးနိုင်သမျှ သူ့အဖေနဲ့မှပြီးတော့တာပဲ.အိုးဟိုး..လီးရည်တွေ လီးရည်တွေနော်..အားဟား..ယောင်္ကျားလည်းပြီးတယ်..အာ့ အာ့ ကောင်းလိုက်ထာနော်..နွားပျိုသန်လှ နွားအိုပန်းသေ သလောက်ပဲရှိတယ်..အားဟာ့ အာ့ ဆောင့်တုန်း "

နောက်ဆုံးတစ်ချက်ပစ်ဆောင့်ပြီးဦးမင်းကို ကိုယ်လုံးကြီးနှင်းအိပေါ်ကိုမှောက်ကျသွားသလို နှင်းအိလည်းဆိုဖါပေါ်မှာခြေကားယား လက်ကားယားပစ်ကျသွားတော့ သူ့စောက်ခေါင်းထဲကလီးကြီးနဲ့အတူ လီးရည်တွေစောက်ရည်တွေယိုစီးပြီးထွက်လာကြရော။

ကျော်ကိုကဦးမင်းကိုရဲ့နွားအိုနောက်ကျ သားပါ။သူ့အမေဒေါ်တင်မမကျော်ကလေးဆယ်ကျော်မှကံပေါ်ပြီးသူ့ကိုမွေးခဲ့တော့အခုမှအသက်နှစ်ဆယ့်တစ်ပဲရှိပါသေးတယ်။ရတနာပုံတက္ကသိုလ်နောက်ဆုံးနှစ်တက်ပြီးပြန်လာတော့တင်ရတနာကျော်နဲ့တင်နီလာကျော်တို့ကကားကွင်းမှာလာကြိုတယ်။

မညို မြိင်ကကားမောင်းပို့ပေါ့။ကျေ ာ်ကိုကအမေ့နို့မစို့ခဲ့ရပဲနို့ဘူးနဲ့ကြီးခဲ့ရလို့လားတော့မသိဘူး..လူပုံစံကရှည်သွယ်ပြီးပိန်သလိုထင်ရတယ်။အရပ်ကတော်တော်မြင့်တာငါးပေကိုးလား.ငါးပေတစ်ဆယ်လား အဲလောက်မြင့်တယ်။

ဘော်လီဘောနဲ့ကြက်တောင်ရိုက်တဲ့နေရာမှာသူကဗိုလ်ပဲ။တက္ကသိုလ်မှာရော မြို့နယ်မှာရောနာမည်တစ်လုံးနဲ့ထိန်းတယ်။လက်မောင်းလက်ဖျံ ပေါင်လုံး ခြေသလုံးတွေကကြွက်သား အမြောင်းအမြောင်းနဲ့နဲ့ကြံ့ခိုင်တာယုံနိုင်စရာမရှိဘူး။ အဝတ်အစားဝတ်ထားရင်တော့ပိန်ရှည်ရှည်နဲ့လန်ဘားပဲ..အထင်ကြီးစရာတစ်ကွက်မှမရှိဘူး။

" လာ မောင်လေး..ပစ္စည်းများလား.အလုပ်သမားခေါ်မလား "

ကျော်ကိုကားဝင်လာကတည်းကသူ့အစ်မတွေကိုမြင်တယ်။မညို မြိုင်ကိုမြင်မိပေမယ့်ဘယ်သူဘယ်ဝါမှန်းတော့သူမသိဘူး။ကားပေါ်ကအဆင်းမှာသူ့အစ်မတွေကလက်မောင်းတစ်ယောက်တစ်ဖက်စီလာတွဲပြီးခေါ်တယ်။ရတနာနဲ့နီလာတို့ရဲ့ပုခုံးတွေဖက်ပြီးပစ္စည်းတွေရွေးနေတော့မျက်နှာသိတွေကလာနှုတ်ဆက်ကြရင်းသူ့အစ်မနဲ့မညိုမြိုင်ကိုငမ်းကြတယ်။

သူတို့သုံးယောက်လုံးကလည်းပစ္စည်းတွေကထယ်ဝါပေါ်လွင်လွန်းတော့ငမ်းချင်စရာကြီးတွေဖြစ်နေတာကိုး။လူရှင်းသွားပြီဆိုမှပစ္စည်းတွေကားပေါ်တင်ရင်းရတနာကမိတ်ဆက်ပေးတယ်

    " ဒါနင့်အမေလေ မောင်လေး..ခိခိ..မိုက်တယ်မလား..ညိုညိုမြိုင်တဲ့ "

အဖေနောက်မိန်းမထပ်ယူတယ်လို့သိပေမယ့်ဒီလောက်ငယ်ပြီးဒီလောက်ကိတ်လိမ့်မယ်လို့သူကထင်မထားဘူး။ခပ်ရွဲရွဲ.ခပ်ကျကျ ပဲဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ထင်ထားတာ.အခုတော့ မျက်လုံးရောပါးစပ်ရောပြဲသွားတာပြန်တောင်မပိတ်နိုင်တော့ဘူး..

 " ဟဲ့ ဘာလဲဟဲ့..ပါးစပ်ကြီးကဟောင်းလောင်း..ဟီးဟီး နို့ဆာလို့လား "

ရတနာကစပ်ဖြီးဖြီးနဲ့စ,တော့ကျော်ကိုပါးစပ်ကြီးပြန်ပိတ်သွားတယ်။သူကဆယ့်သုံးလေးနှစ်သားအထိနို့စို့ခဲ့တော့လူလစ်တိုင်းသူ့အစ်မတွေနို့ကိုလှန်လှန်စို့ခဲ့ရတာလေ။နို့စို့ချင်တိုင်းခုလိုပါးစပ်ကြီးဟ,ပြနေကျ ဆိုတော့အမေးခံရတာပေါ့။အခုတော့ ရှက်ကိုးရှက်ကန်းနဲ့

" ဟာကြာ.မမကလဲ ဟီးဟီး.နို့ကျပတ်နေပါပြီ.တို့အမေကငယ်ငယ်လေးပါလားမမရဲ့..နင့်ထက်တောင်ငယ်ဦးမယ်နော်..ငါကနင့်သူငယ်ချင်းထင်နေတာ "

ရတနာကစပ်ဖြီးဖြီးမျက်နှာပိုးကိုမပြင်တဲ့အပြင် မညို မြိုင်နံဘေးမှာကပ်ပြီးရပ်လိုက်ရင်း

 " ဒါကြီးလားဟဲ့ ငါ့ထက်ငယ်တာ.ဟီး.သေချာကြည့်ပြော..အားလုံးငါ့ထက်ကြီးတယ်..ပေါင်တွေရောလှန်ပြရမလား "

ရတနာတို့ညီအစ်မကကျောင်းဆရာမတွေမို့အလုပ်ခွင်နဲ့အပြင်လောကမှာအတည်ပေါက်ကြီးထိန်းထားသမျှ.အိမ်သားတွေအချင်းချင်းတော့လန်ထွက်အောင်အ ကဲလွန်တယ်။ကျော်ကိုလည်းစိတ်ထဲမှာပေါ့ပါးသွားတော့အလိုလိုရင်းနှီးသွားသလိုမို့စပ်ဖြီးဖြီးဖြစ်သွားပြီး

 " အသက်ပြောတာပါ မမကြီးကလဲ..ဟီးဟီး..သူ့ဟာတွေတော့အကြီးရီးတွေပေါ့..တို့အဖေတော့မျေှ ာ့နေအောင်ဆွဲရမှာပဲ.ဟီးဟီး.ငါတော့ညတိုင်းအခန်းနား လာချောင်းမှာပဲ ဟီဟိ "

မညို မြိုင်ကရှက်သွားတဲ့ပုံနဲ့ကျော်ကို့လက်မောင်းကိုလက်သဲလေးတွေနဲ့ဆွဲဆွဲဆိတ်နေပြီး..

 " အိုး..ခ်ခ်..လာရဘူးပဲ.ခိခိ.သူ့အဖေကဘာမှန်းလဲမသိဘူး..လုပ်တစ်ချက် မလုပ်တစ်ချက်နဲ့ဥစ္စာ..ခိခိ.လာချောင်းရင်မမြိုင်ဖင်ပေါ်နေတာပဲမြင်သွားမှာ ခ်ခ် "

ဘာရယ်တော့မဟုတ်ဘူး..မိသားစုမို့ရင်းနှီးတဲ့စိတ်နဲ့ပေါ့ပေါ့ပါးပါးနောက်ရင်းအစစ်အမှန်တွေကိုရင်ဖွင့်လိုက်မိတယ်။နီလာကလည်းဒါမျိုးကြားရရင်နောက်ကျမခံနိုင်ဘူးထင်ပါရဲ့

" ဟောတော်..ဖေဖေကအဲလိုရီးလား.ညတိုင်းဘွတ်ဘူးလား..မမြိုင် ဒီလောက်တောင့်တာရီး..ခိခိ ဖြစ်နိုင်ပါဘူး..ဘယ်ယောင်္ကျားမဆိုမမြိုင်နဲ့ အနည်းဆုံးသုံးချီတော့ဘွတ်မှာပါ..ညာနဲ့..ဟီးဟီး တစ်ချို့များစာဆိုတောင်ရှိသေး.ဘာတဲ့  မမ "

" ဟုတ်ပါ့..နေ့လေး ညခြောက်ထမင်းစားပြီးတစ်,  ခိခိ..မြိုင့်စောက်ဖုတ်တော့ညရောနေ့ရောဘွတ်ခံနေရတာနဲ့ပဲနခမ်းတွေလန်.စုတ်ပြတ်နေလောက်ပါပြီ  "

မညို မြိုင်ကရှက်သလိုလိုနဲ့ကျော်ကို့လက်ကိုဆိတ်နေတာမရပ်တော့ဘူး။

" အာ..ကောင်လေးရှေ့မှာမို့နော်.ဟီးဟီး..ရတနာတို့သိပ်ဆိုးတာပဲ..လှန်ပြပစ်မှာနော့ ခ်ခ် "

ရတနာကသွက်တယ်။ကားတံခါးဖွင့်ပြီးမမြိုင်ကိုအတင်းတွန်းတင်တာပေါ့..

" ကားပေါ်မှာပြ..ကားပေါ်မှာပြလို့ရတယ်..မောင်လေးကားပေါ်တက်တော့..ရှေ့ခန်းကတက်..နီလာကကားမောင်း "

နီလာကလည်းသွက်တာပဲ.စကားဆုံးတာနဲ့ကားပေါ်တက် စက်နှိုးနေပြီ။ကျော်ကို ရယ်ရယ်မောမောနဲ့နီလာ့နံဘေးကခုံမှာထိုင်ပြီးခါးပတ်ဆွဲချိတ်နေတာကြည့်ပြီးဂီယာမထိုးသေးပဲ

 " မြို့သေးသေးလေးပါဟဲ့..ခပ်ကြောင်ကြောင်မလုပ်နဲ့..ဖြုတ် ဖြုတ်.သူများမြင်ရင်ငါရှက်တယ် ဖြုတ်."

ဇွတ်ရောအတင်းရောခါးပတ်ကိုလိုက်လုဖြုတ်နေတော့ လက်ကကျော်ကို့ပေါင်ကြားထဲထိုးဝင်သွားတယ်။ကျော်ကိုကအရပ်မြင့်သလို လီးကအရှည်ကြီး..တုတ်တာကလည်းသူ့လက်ကောက်ဝတ်နီးနီးတုတ်တာ။လီးကတောင်နေပြီဆိုတော့နီလာ့လက်ဆုပ်ထဲမှာမနိုင်မနင်းကြီးဖြစ်နေပြီ.။

အနောက်ခန်းမှာလည်းရတနာနဲ့မြိုင်က နှစ်ယောက်သားထမီလုလှန်နေကြတာမို့သူတို့ကိုဂရုမစိုက်အားတော့ဘူးထင်တာပဲ..တစ်ခိခိနဲ့လုံးထွေးလုံးထွေးပူးနေပြီ။နီလာက လီးကြီးကိုဆုပ်ထားမိပြီးပြီဆိုတော့လဒစ်ဖျားကိုပုဆိုးပေါ်ကနေ လက်မ,နဲ့အသာအယာပွတ်နေရင်းနဲ့မျက်စေ့တစ်ဖက်မှိတ်ပြတယ်။ကျေ ာ်ကိုကလည်းအသက်ငယ်ပေမယ့်မိန်းမကိစ္စမှာတော့တက္ကသိုလ်ကျောင်းသားပီပီအတွေ့အကြုံရင့်နေပြီလေ..နီလာလက်ကိုအုပ်ကိုင်ပြီးပုဆိုးခါးပုံစထဲထိုးထဲ့ပေးထားလိုက်တာပေါ့။

နီလာကလီးကြီးဆုပ်ပြီးဖွဖွလေးကွင်းတိုက်ပေးနေတာနဲ့အားလုံးကိုခဏမေ့သွားတယ်။လေးငါးမိနစ်ကျော်လောက်ကြာတော့

" ဟဲ့ ကားမထွက်သေးဘူးလား..ဟီးဟီး..ငါတို့ကအိမ်တောင်ပြန်ရောက်နေပြီထင်တာ..မောင်းတော့လေဟယ် "

ဒီတော့မှနီလာကလီးကိုလက်ထဲကလွှတ်လိုက်ပြီးကပျာကယာနဲ့ပြန်လှည့်ကြည့်ရင်းပြောတာပေါ့

" ဟီးဟီး..ဂီယာမှားထိုးနေလို့ဟေ့..ဂီယာ ဂီယာ..ခိခိ..မောင်းပြီ မောင်းပြီ "

နောက်ကနှစ်ယောက်ကသိပ်အထာမနပ်တာလား..ကိုယ့်ကိစ္စနဲ့ကိုယ်ရှုပ်နေကြတာလားမသိဘူးတစ်ဟီးဟီး ရယ်နေကြတယ်။လီးကဖုံးမရဖိမရငေါငေါကြီးပေါ်နေလျက်နဲ့အိမ်ရောက်လာရော။ကားပေါ်ကဆင်းတော့မြိုင့်မျက်စေ့ထဲကျော်ကို့လီးကြီးကိုဖျတ်ကနဲမြင်လိုက်မိသလို ရတနာကသူ့မောင်ပုခုံးကိုလက်ဝါးနဲ့ပုတ်ပြီတစ်ခိခိရယ်နေသံကိုလည်းကြားလိုက်ရတယ်။

 " ဟဲ့မောင်လေးရဲ့..ခိခိ..ဒါကြောင့်လဲနီလာကားမမောင်းနိုင်အောင်ဖြစ်သွားခဲ့တာကိုး..ဟီးဟီး..နင့်လီးကလည်းလူနဲ့မလိုက်ဘူး ကြီးချက်..လန့်မျ ားတောင်လန့်တယ် ခိခိ..ဆင်း "

သူတို့မောင်နှစ်မတွေကဒီကိစ္စမျိုးကိုရိုးနေသလိုပဲလို့တော့အံ့ဩမိသေးတယ်။ဒါပေမယ့်သူတို့နှစ်ယောက်ကကျော်ကို့ကိုငယ်ကတည်းကထိန်းကျေ ာင်းပြုစုပေးခဲ့ရတဲ့သူတွေ..ထိန်းကျောင်းချီပိုးရုံမက,ပဲအပျိုလေးတွေတန်မဲ့နို့တောင်လှန်တိုက်ပေးခဲ့ရတဲ့သူတွေပဲလေ လို့တွေးလိုက်မိတော့လီးမြင်ရတာလောက်ကသိပ်မထူးဆန်းတော့သလိုဖြစ်သွားပြန်တယ်။

ဒါပေမယ့်ကျောင်းဆရာမအပျိုကြီးနှစ်ယောက်နှာခေါင်းကြီးတွေနီရဲနေတဲ့ပုံက နှာသွေးတက်နေကြပြီမှန်းသိပ်ပေါ်လွင်နေတာမို့တစ်ယောက်တည်းကြိတ်ပြုံးနေမိတယ်။အိမ်ထဲဝင်သွားကြတော့နှင်းအိအိကတံခါးဝ,ထိလာကြိုပြီးဦးမင်းကိုကထိုင်နေကျ ဆိုဖာပေါ်ကစောင့်နေတာပေါ့။သားအဖနှုတ်ဆက်နေတဲ့အချိန်မှာကြည့်ရတဲ့အနေအထားကသိပ်ဘဝင်မကျလှဘူး။

ဦးမင်းကိုကချွေးတွေတစ်လုံးလုံးနဲ့အပြုံးတွေအရယ်တွေကလျော့လျဲနေသလိုပဲ။နှင်းအိအိလန်းဆန်းချက်ကတော့ဒေါင်းမလေးကျနေတာပဲ.သီချင်းလေးများညည်းလို့တောင်နေလိုက်သေး။ဒါပေမယ့် သေသေချာချာကြည့်လိုက်တော့နှာသီးဖျားတွေ နှုတ်ခမ်းစပ်တွေနဲ့လည်တိုင်ကြား.နို့အုံအကြားတွေမှာတော့ချွေးသီးနုနုလေးတွေကိုမြင်ရတယ်။

သီချင်းညည်းတဲ့အသံကလည်းမောဟိုက်တုန်ရင်နေတဲ့အသံပဲဆိုတာ တစ်ရိပ်ရိပ်နဲ့ပိုပိုသိသာလာတာငြင်းလို့ကိုမရဘူး။ကိုယ်ကမိန်းမသား..သူများမရိပ်မိအောင်ခိုးပြီးအလိုးခံဖူးတာနောကျေ နေပြီးတဲ့သူဆိုတော့ဒါမျိုးဆိုရင်သိပ်သိတာပေါ့။ယောက္ခထီးနဲ့ချွေးမ လိုးထားကြပြီးပြီပဲလို့တွေးမိတော့ရယ်ချင်သလိုလိုနဲ့စောက်ပတ်ကလည်းယားကျိကျိဖြစ်လာတယ်။

အခန်းထဲဝင်ပြီးအိမ်နေအဝတ်အစားတွေပြန်လဲနေတုန်းမှန်ရှေ့မှာကိုယ့်ပုံရိပ်ကိုယ်ပြန်ကြည့်ရင်းနို့လုံးကြီးတွေအိများကျနေပြီလားလို့အတွေးနဲ့ဖွဖွဆုပ်နယ်ကြည့်မိတော့လုံးတက်မာတင်းနေပြီးနို့သီးခေါင်းလေးကလည်းထောင်တက်ပြူးကြောင်နေတုန်းပဲမို့ကျေနပ်ပီတိဖြစ်နေမိတယ်။

အခန်းဝ,ကလူရိပ်ကိုမှန်ထဲကနေတွေ့လို့ဦးမင်းကိုပဲလို့ထင်လိုက်မိပေမယ့်ကျေ ာ်ကိုကသူ့အခန်းကိုပစ္စည်းတွေသယ်ရင်းဖြတ်အသွားမှာရပ်ကြည့်ခဲ့တာပါလားလို့သိလိုက်တော့ရှက်ရွံ့စိတ်နဲ့ထမီလေးရင်ပြန်လျှ ားလိုက်မိပြန်တယ်။ကိုယ့်အတွင်းပစ္စည်းအလှတွေကိုသူမြင်သွားတာရင်ထဲမှာဖိုတိုတိုဖြစ်လာလိုက်မိသေးတော့ဒီအရွယ် ဒီအနေအထားမျိုးနဲ့များရင်ခုန်တတ်နေသေးလားမိမြိုင်ရယ်.လို့တွေးရင်းအားလျော့သွားသလိုပဲ။

ညနေပိုင်းသူတို့မောင်နှစ်မတွေနဲ့နှင်းအိအိတို့အပျင်းပြေ အညောင်းပြေအိမ်အရှေ့မှာကြက်တောင်ရိုက်နေကြတာမို့ ရေချိုးနှင့်ဦးမှပါပဲဆိုတဲ့အတွေးနဲ့ အိမ်နောက်ခပ်လှမ်းလှမ်းကရေတွင်းကိုထမီရင်လျှားလေးနဲ့ထွက်လာခဲ့တော့ကိုတင်ကိုက ရေချိုးနှင့်နေပြီ။အိမ်ကြီးကိုရှယ်ဆောက်ထားပေမယ့်အိမ်ထဲမှာ ရေချိုးခန်းနဲ့အိမ်သာမပါဘူး။ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာရေတွင်းတူးထားတော့မော်တာနဲ့ရေစုပ်တင်ပြီးချိုးရတယ်။

ရေချိုးခန်းကိုလုံလုံခြုံခြုံသပ်သပ်ရပ်ရပ်ပဲဆောက်ထားပေးပေမယ့် အခန်းထဲကတအားအေးလွန်းလို့ဘယ်သူမှအခန်းထဲဝင်မချိုးပါဘူး။အပြင်ကအုတ်ကန်လေးထဲမှာပဲချိုးကြတာအစဉ်အလာပေါ့။

 " ညို မြိုင်ကကြက်တောင်မဆော့ဘူးလား..ဆော့နေကျလားလို့ "

ကိုတင်ကို့အသက်သုံးဆယ့်ခြောက်နှစ်ကျော်နေပြီဆိုတော့မညို မြိင်ထက်ဆိုသုံးနှစ်လောက်တောင်ပိုကြီးတယ်။သူကလည်းဌာနတစ်ခုမှာမြို့နယ်အဆင့်ဒုဦးစီးအရာရှိပဲ။ရုံးတက်တာနဲ့ရွာဆင်းတာနဲ့ဆိုတော့မျက်နှာချင်းဆုံဖြစ်ခဲတဲ့အပြင်အရင်တုန်းကဦးမင်းကိုကညို မြိုင့်ကိုယူမယ်ဆိုတဲ့ကိစ္စမှာအသဲအသန်တားခဲ့ဖူးတော့ဆုံရင်လည်းအိုးတိုးအမ်းတန်းပဲ။

ခုတော့ရေတိုင်မှာနှစ်ယောက်ထဲတွေ့လို့ထင်ပါရဲ့..စကားတွေဘာတွေစ,ပြောလာတယ်။သူ့မိန်းမနဲ့သူ့အဖေ နေ့လည်ကလိုးနေကြရလောက်အောင်ဖြစ်ရတယ်ဆိုတော့သူကပန်းသေနေလို့များလားလို့.မဆီမဆိုင်နဲ့တွေးလိုက်မိတာသိပ်နှာကြီးလို့လားမသိဘူး။

 " သားလေးရောက်လာတော့ လူပြည့်သွားပြီလေ..တစ်ဖက်နှစ်ယောက် "

သူ့အမေးကိုပြန်ဖြေရင်းမသိမသာနဲ့ရေဝတ်ချိုးလို့စိုနေတဲ့ဘောင်းဘီတိုအဖြူအောက်ကသူ့လီးကိုလှမ်းကြည့်တော့အမြောင်းလိုက်စင်းစင်းကြီးငိုက်ဆင်းနေတဲ့လီးကြီးနဲ့လီးမွေးမဲနက်နက်တွေကို ထင်းထင်းကြီးမြင်နေရတယ်။သူ့လီးကတောင်မနေတော့ ရေစိုစိုဘောင်းဘီအောက်မှာမြင်ရသလောက်နဲ့ဦးမင်းကိုလီးလောက်မရှိနိုင်ဘူးလို့ပဲခန့်မှန်းလို့ရသေးတယ်။သူ့ညီလီးနဲ့ဆိုရင်တော့ ဆင်နဲ့ဆိတ်ပေါ့.

 " အမေ့.အားဟာ့..လဲပြီ..ပလုပ်တုပ်..ဆပ်ပြာခဲတောင်မမြင်မိဘူး..အီးဟီး "

အတွေးစိတ်ကပျံ့လွင့်နေတော့ ကွန်ကရစ် တမံသလင်းပေါ်မှာကျနေတဲ့ဆပ်ပြာခဲကိုတောင်တကယ်မမြင်ပဲတက်နင်းမိတယ်။သူ့လီးကိုမျက်စေ့ဝေ့ကြည့်နေမိတဲ့အပြစ်လည်းပါမှာပါ။အောက်ခြေလွတ် လျောတိုက်ပါသွားပြီးဖင်ထိုင်လျက်လဲကျတာဆိုတော့ခြေကားယား ထမီလန် ဖင်တွေစောက်ဖုတ်တွေအကုန်ပေါ်..လက်တွေကနောက်ပြန်ထောက်လို့တကယ့်ကိုရုပ်ပျက်ဆင်းပျက် ပက်လက်နီးပါးလဲကျသွားတာ။

သူကလာထူပေးရကောင်းနိုးနိုးဆက်ကြည့်နေရကောင်းနိုးနိုး..ပါးစပ်ကြီးဟ,ပြီးမျက်လုံးကြီးတွေပြူ းလို့စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကြည့်နေတယ်။ချက်ချင်းကြီးတော့ပြန်မထ,နိုင်ဘူး..ဖင်ကအောင့်သလိုလို..လက်ဖနောင့်ကနာသလိုလို.ဝေဒနာတွေစူးတက်လာလို့မျက်စေ့ကိုစုံမှိတ် ရှုံ့မဲ့ပြီးညည်းနေမိသေးတယ်။

 " ကျွတ်ကျွတ်..နာတာ..အီးဟီး လက်များ မျက်သွားလားမသိဘူး.ကျွတ်ကျွတ်အဲ..မလာနဲ့ မလာနဲ့..ရတယ် ရတယ်..ကိုယ့်ဟာကိုယ်ထ,မယ်..ရတယ် "

အခုချိန်ထိ ထမီကပေါင်ရင်းထိလန်ပြီးဒူးတွေကားယားထောင်နေလျက်ပဲဆိုမှတော့စောက်ဖုတ်ကြီးကဟောင်းလောင်းပွင့်နေတုန်းလေ။သူလာထူလို့ဘယ်ဖြစ်ပါ့မလဲ။လာထူဖို့ကွတ,ကွတ နဲ့ခြေလှမ်းပြင်နေတဲ့လူကိုကြည့်လိုက်တော့ပေါင်ကြားမှာလီးကြီးကငေါက်တောက်တောက်နဲ့လှုပ်စိလှုပ်စိ။မျက်လုံးကစောက်ဖုတ်ကြီးဆီကမခွာနိုင်ပဲမျက်နှာကိုတစ်ချက်လေးလောက်တောင်မှလှမ်းမကြည့်ဘူး။

 " အာ..အဲလောက်ကြည့်နေမှတော့ရှက်တာပေါ..

အစ်မတွေနဲ့မရီးကချွေးရွှဲအောင်မောနေကြပြီမို့ကြက်တောင်ရိုက်တန်တွေပစ်ပြီးရေတိုင်ဖက်ထွက်သွားကြပြီ။ရေလဲထမီတွေ ဘာညာတွေယူမသွားကြပုံကြည့်ရတာရေချိုးခန်းထဲတုံးလုံးချွတ်ချိုးကြမယ်ထင်တာပဲ။ကျော်ကိုအိမ်ထဲဝင်လာတော့အဖေက ရေတစ်ခွက်ကိုလက်ကကိုင်ပြီးဆေးသောက်နေတယ်။ဆေးပုလင်းတွေကလည်းစားပွဲပေါ်တင်ထားလိုက်တာ မှတိုင်းရင်းဆေးတွေရော ပြည်ပဆေးရောစုံလို့ပါပဲ.

" ဘာဆေးတွေလဲ အဖေရဲ့..ရောဂါရှိတယ်လဲမကြားမိပါဘူး..ဟား  အဖေ့ဟာကစုံလို့ပါလား ဟီးဟီး လီးအားတိုးဆေးတွေချည့်ပဲ "

သူတို့သားအဖက သူငယ်ချင်းထက်ပိုဆိုးသေးတယ်။ဟိုတုန်းကတော့အဖေကပညာပေးသင်ပေးတာပေါ့. အခုတော့သူလည်းသူ့သားကိုမနိုင်တော့ဘူး။

" ကြည့်လဲသောက်ဦးနော အဖေ.ဆေးတိုင်းကဘေးထွက်ဆိုးကျိုးတွေနဲ့..တော်သင့်ရုံပဲလုပ် "

" ဟီးဟီး.မင့်အမေလေးက ငါမနိုင်ဖြစ်နေတာကွ..ဖြိုလို့ကိုမနိုင်ဘူး..အားမရလို့အပြင်ထွက်ကုန်းနေရင်အသက်ကြီးမှအဖေအရှက်ကွဲပြီး နွားကြီးဖြစ်သွားမှာ "

အဖေ့အတွက်အတော်စိတ်မကောင်းဖြစ်သွားမိတယ်။ဟုတ်တာပေါ့လေ.တစ်ချိန်ကမြို့နယ်တစ်ခုလုံးကိုလွှမ်းခြုံပြီးအာဏာကြီးခဲ့တဲ့လူတစ်ယောက်ဆိုတော့အခုချိန်မှာမိန်းမကအပြင်ထွက်ကုန်းနေတာမျိုးကိုဘယ်အဖြစ်ခံနိုင်ပါ့မလဲ။ကျော်ကိုကဆေးပုလင်းနှစ်လုံးကိုကိုင်ပြီး

 " ဒီဆေးတွေက နှလုံးရောဂါနဲ့မတည့်ဘူးအဖေရဲ့..နှလုံးခုန်မြန်တာကိုလက်မခံနိုင်ဘူး..ကျွတ်.. မသောက်နဲ့တော့ဗျာ.မိန်းမလိုးရင်း ဦးနှောက်သွေးကြောပြတ်ဗိုက်ပေါ်မှာသေသွားမယ် "

ဦးမင်းကိုကယဲ့ယဲ့လေးပဲပြုံးနိုင်တော့တယ်။သူပြောတာလည်းဖြစ်နိုင်ပါတယ်လေ.အခုနောက်ပိုင်းမှာမိန်းမလိုးနေရင်းရင်တလှပ်လှပ်နဲ့မျက်လုံးတွေပြာဝေပြီး မူးမူးလာသလိုဖြစ်နေတာကြာပြီ။မညိုမြိုင်ကိုအပေါ်ကတက်ဆောင့်ခိုင်းတာလည်းသိပ်မသက်သာပါဘူး။ဇောကသူ့ စောက်ပတ်ကြီးလိုးလို့ကောင်းတဲ့ဆီကိုပဲရောက်နေတော့တစ်လှပ်လှပ်ဝေဒနာကလျော့မသွားပါဘူး။

 " မင့် အမေက အဲလိုမှမဆော်ရင်လဲနောက်မီးလင်းမှာသေချ ာတယ်ငါ့သားရဲ့ရုပ်ကချောရတဲ့အထဲ ဘော်ဒီကအကိတ်ဆိုတော့ အကွက်စောင့်နေတဲ့သူတွေကတန်းစီနေတာ..ကိစ္စရှိရင်တောင်အပြင်မလွှတ်ရဲဘူး "

 " မလွှတ်နဲ့ပေါ့..သားရောက်လာပြီပဲ..အပြင်ကိစ္စတွေသားလိုက်လုပ်ပေးမယ်.သူ့ကိုအဖေ့ဘေးနားမှာထား.."

 " ဟီးဟီး.သူ့ကိုဘေးနားအမြဲထားရင်အဖေက အမြဲလိုးချင်နေမှာကွ ဟီးဟီး..သူ့စောက်ဖုတ်ကအလွန်လိုးလို့ကောင်းတာ..အဲဒါမှ သူ့ပေါ်မှောက်လျက်သေမှာ ဟားဟား ဟားဟား "

    " ဟာ ဗျာ..."

ကျော်ကိုခေါင်းကုတ်ပြီးထွက်လာရုံပဲတတ်နိုင်တော့တယ်။ဦးမင်းကိုကတော့သူ့သားကျေ ာပြင်ကိုကြည့်ပြီးခေါင်းတစ်ငြိမ့်ငြိမ့် ပြုံးနေလေရဲ့။

နှင်းအိတို့အဖွဲ့အိမ်အကွယ်ထောင့်ချိုးလေးကိုကွေ့ပြီးလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ရေတိုင်မှာမြင်ကွင်းကအတော်ကြည့်လို့ကောင်းနေပြီ..

" ဟဲ့..ရတနာ..နင့်အမေ စောက်ပတ်လေလံတင်နေတယ်ဟဲ့..ပက်လက်ကြီးဟီးဟီး..နင့်အစ်ကိုတော့.."

" အဲ..ဘယ်လိုများဖြစ်ကြပါလိမ့်.အစ်ကိုကများ "

  နီလာကတော့မရဘူး..ကြမ်းတယ်။

 " ဟိတ်..တို့အမေကိုလွှတ်လိုက်..ရှေ့တစ်လှမ်းမှမတိုးနဲ့နော်..ပြောမရလို့တော့အစိလိုက် အစိလိုက် ပစ်ထည့်လိုက်မှာ..နောက်ဆုတ် "     

သုံးယောက်သားအပြေးအလွှားနဲ့ ရေတိုင်နားရောက်သွားကြတော့မညို မြိုင်ကဖုတ်ဖက်ခါထ,ပြီး မျက်နှာကငိုရခက်ရယ်ရခက် ရှုံ့မဲ့နေပြီ။

 " ကိုယ့်ဟာကိုယ်လဲတာပါဟယ်..ခြေမျက်စေ့ကဆပ်ပြာကိုမမြင်ဘူးဟဲ့..ကန်းပြီးတက်နင်းလို့ချေ ာ်လဲတာ..ဟီးဟီး ဖင်ပေါ်သွားလို့ နင့်အစ်ကိုကလာမထူရဲဘူး.ခိခိ ခိခိ..လာထူရင်တော့ပွဲကြီးပွဲကောင်းပဲ ..မိထွေးနဲ့သားနဲ့ ဖွတ်စွပ် ဖွတ်စွပ် ခ်ခ်ခ်ခ်..နာတာဟယ် ကျွတ်ကျွတ် "

နီလာကိုပြောသလိုလိုနဲ့ အားလုံးသိအောင်ပြောနေတုန်းတင်ကိုရေဆက်မချိုးတော့ပဲအသာလစ်ထွက်လာတယ်။လီးကတောင်မတ်နေတာဆိုတော့ကြာကြာမနေရဲဘူး။ဒါတောင်မှနှင်းအိကမြင်ဖြစ်အောင်မြင်သွားတော့ ညကျ ပွဲကြမ်းမှာသေချာနေပြီ။

ဒီမိန်းမက ဘယ်လောက်လိုးလိုး အလိုးခံလို့မဝ,နိုင်သလို အောက်ပေးကအလွန်ကောင်း အတော်ကြမ်းတဲ့မိန်းမ။ကိုယ့်ဘဝ ကိုယ့်အဆင့်နဲ့ မိန်းမအတော်များများ ပုံစံအမျိုးမျိုးကိုနေရာတော်တော်များများ ရောက်လေရာမှာလိုးခဲ့ဖူးပေမယ့် သူ့လောက်ထန်တဲ့မိန်းမမျိုးကိုမတွေ့ဖူးသေးဘူး။ဖာသည်တွေတောင်မှသူ့လောက်ကြီးနှာထန်ကြတာမဟုတ်ကြတော့လိုးလို့ကလည်းအင်မတန်ကောင်း။

ကောင်းလို့ဖိလိုးလေလေ သူကပြန်လိုးပေးလေလေ..ကြာကြာမထိန်းနိုင်ပဲကိုယ်ကချည့်ပြီး ပြီးသွားရတာမျ ားလာတော့သူနဲ့လိုးရတာ လန့်တောင်လန့်ချင်နေပြီ။

ညရောက်တော့ ပြောထားတဲ့အတိုင်းကျော်ကိုကသွားချေ ာင်းတော့တာပါပဲ။တကယ်တော့ရေသောက်ချင်လို့မီးဖိုထဲသွားဖို့သူ့အခန်းတံခါးဖွင့်လိုက်တာပါ။အဖေတို့အခန်းတံခါးကဟ,နေပြီးမီးရောင်လဲ့လဲ့မြင်လို့မယောင်မလည်သွားကြည့်မိတော့အဖေကသူ့မိထွေးနို့ကြီးတွေကိုခွလို့ဒူးထောက်လျက်သားနဲ့လီးစုပ်နေကြပြီ။

သူ့မိန်းမပါးစပ်ထဲလီးကြီးသွင်းလို့ဆန့်ငင်ဆန့်ငင်ဆောင့်လိုးနေတုန်း အရသာရှိလွန်းလို့ထင်ပါရဲ့..အံကြီးကြိတ်လျက်နဲ့ခေါင်းကြီးရမ်းခါလိုက်တော့တံခါးဝမှာရပ်ကြည့်နေတဲ့ ကျော်ကို့ကိုမြင်သွားတယ်။

စပ်ဖြီးဖြီးနဲ့လက်သီးဆုပ်ပြီးလက်မ,ကြီးထောင်ပြနေတုန်း..သူလီးစုပ်ပေးတာခံလို့ကောင်းရဲ့လားမေးဖို့မျက်လွှာပင့်ပြီးကြည့်လိုက်တဲ့ညို မြိုင်ကမြင်သွားရော။သူ့ဟန်ပန်ကိုမသင်္ကာလို့တံခါးဝ,ဖက်ကိုခေါင်းလှည့်ကြည့်တော့ကျော်ကို့ကိုပါမြင်သွားတာနဲ့ပါးစပ်ထဲကလီးကြီးကျွတ်သွားတယ်။ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းနဲ့ငေးကြောင်ကြောင်ကြည့်နေပြီး သတိရလာလို့ထင်ပါရဲ့တစ်ခစ်ခစ်ရယ်ရင်းသူ့လင်ကိုလိုးခိုင်းတော့တာပါပဲ။

  "လိုးတော့ကွာကိုရီး.အင့် ထည့်.တစ်ခါထဲခပ်သွက်သွက်ကြီးသာပစ်ဆောင့်ပြီးလိုးပေး..မြိုင်လဲအားရ..ကိုရီးလဲအားရ..လာကြည့်တဲ့လူလဲအားရ..ပစ်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ် "

သူ့လင်ကိုပြောတာပေမယ့်ကျော်ကိုလည်းကြားရတာပါပဲ။တစ်တုံးတစ်ခဲနဲ့အိအိထွေးထွေးသူ့မိထွေးရဲ့အဝတ်မဲ့ကိုယ်လုံးတောင့်တောင့်ဖွေးဖွေးကြီးကိုရှင်းနေအောင်မြင်ရတော့ သူလည်းဘယ်နေနိုင်ပါ့မလဲ..လီးတောင်နေရတာပဲပေါ့။မိထွေးကပေါင်ကြီးတွေဆွဲမြှင့်ပေးလို့သူ့အဖေဒူးထောက်ထိုင်ရင်းပေါင်တွေကိုသူ့ပုခုံးပေါ်ထမ်းပြီး လီးကြီးတေ့သွင်းတာ..ဘာညာတွေကိုတောင်မှမမြင်နိုင်ပါဘူး.သူ့မိထွေးနို့လုံးကြီးတွေနဲ့အဝတ်မဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကသူ့မျက်စေ့ကိုဖမ်းစားထားပြီ။

သူ့မိထွေးနို့ကြီးတွေက သူ့အတွက်တော့အလွန်ရာဂထန်စရာနို့လုံးကြီးတွေဖြစ်နေတယ်။ကျော်ကိုကလည်းအထိုက်အလျောက်တော့ မိန်းမတော်တော်များများလိုးဖူးတာပါပဲ။များသောအားဖြင့်သူလိုးဖူးတဲ့မိန်းမတွေရဲ့နို့တွေက စူစူမို့မို့..ဒါမှမဟုတ် အိအိတွဲတွဲ..ဥပမာပြောရရင်တော့ဟင်းရည်သောက်ပန်းကန်မှောက်ပြီးတင်ထားသလိုနို့မျိုးကိုစို့ခဲ့ဆွဲခဲ့ဖူးသလိုသင်္ဘောသီးကြီးတွဲလောင်းချိတ်ဆွဲထားသလိုနို့ကြီးမျိုးကိုလည်းနယ်ခဲ့လှိမ့်ခဲ့ဖူးပါတယ်။

အခုမြင်နေရတဲ့ သူ့မိထွေးရဲ့နို့လုံးကြီးတွေက တစ်ကယ့်ကိုအလုံးကြီးတွေ။ကျွဲကောသီးကြီးကပ်တင်ထားသလိုလုံးတဲ့နို့လုံးမျိုး။နိုင်ငံခြားကအပြာကားရိုက်တဲ့ ဟိုမင်းသမီး..Cory..ဘာဆိုလား.အဲဒီမင်းသမီးတို့..Mia Khalifa ဆိုလားပဲ..အဲဒါတို့ရဲ့နို့လုံးကြီးတွေနဲ့တစ်ပုံစံထဲတူတဲ့နို့လုံးလုံးကြီးတွေ။အဲဒီအပြာမင်းသမီးတွေကဆေးထိုးတာတို့..ဆီလီကွန်ထည့်တာတို့ဖြစ်ချင်ဖြစ်ဦးမယ်..မိထွေးကတော့သူ့ပင်ကိုယ်လှပြီးရာဂဆန်တဲ့နို့လုံးပါ။

နို့သီးစက်ဝန်းညိုနက်နက်ကြီးတွေကနှစ်လက်မကျော်ကျော်လောက်အချင်းရှိပြီးနို့သီးခေါင်းကြီးတွေကလည်းလက်ခလယ်ထိပ်ဖျားလောက်တော့ကြီးလိမ့်မယ်ထင်တာပါပဲ။ပထမတော့အဖေကပေါင်ကြီးတွေထမ်းပြီးသူ့ကိုယ်လုံးဘေးတွေမှာလက်ထောက်လိုးတာပါပဲ။

လီးနဲ့စောက်ပတ်ကိုမမြင်ရပေမယ့်လိုးပုံဆောင့်ပုံကိုမြင်ရသလောက်နဲ့ခန့်မှန်းကြည့်ရတာတော့ လီးလဲအရင်းထိဝင်ရောအဖေကတစ်လက်မနှစ်လက်မလောက်ဆွဲဆွဲထုတ်ပြီးပစ်လိုးတယ်ထင်ပါရဲ့..တစ်ဖောင်းဖောင်း တစ်ဖုံးဖုံးနဲ့အချက်ငါးဆယ်လောက်နီးနီးပစ်ဆောင့်လိုးတော့တာပါပဲ။ဆောင့်လိုးချက်တွေအတိုင်းနို့လုံးကြီးတွေကအထက်နဲ့အောက်ကိုခုန်ပေါက်ပြေးနေတော့မမြိုင်ကလက်နှစ်ဖက်နဲ့နို့တွေကိုဆုပ်နယ်ကိုင်ထိန်းထားတာ လူးခံနေတာပဲ။

" ဆောင့်..ကိုရီး..ကောင်း ကောင်း..ကောင်းလိုက်တာ..အင့် အင့်..အားပါး.တကယ်ကောင်း..အင့် အင့်..နို့ကြီးတွေကိုင်လိုးပါကိုရီးရယ်..အင့် အင့်..ဟုတ်ဖူးတအားဆုပ်ကိုင်..တအားရီးဆုပ်ဆွဲ.အင့်ဟုတ်တယ်..ဟုတ်တယ်..အဲလိုဆွဲပြီးလိုးအိုးဟို့ဟို့..လိုး.."

အချက်လေးငါးဆယ် ဆက်တိုက်ကြီးပစ်လိုးပြီးတော့ တစ်ချက်..တစ်ချက်နဲ့လီးကိုခပ်ရှည်ရှည်ဆွဲထုတ်ပြီးလေးငါးချက်လောက် ဖုံးကနဲ ဖောင်းကနဲပစ်လိုးပြန်တယ်။ဆောင့်ပြီးလိုက်တိုင်းဆီးခုံချင်းဖိဖိကပ်ထားပြီးနှစ်ချက်သုံးချက်ဖိညှောင့်နေတာမြင်တော့လီးကြောဆန့်လိုးနေတာပဲလို့သိလိုက်ပြီ။မမြိုင်ကလည်း လက်တွေအားသွားပြီဆိုတော့သူ့တစ်ခေါက်ကွေးနှစ်ဖက်ကိုပြန်ဆွဲပြီးဖင်ကြီးကော့ကော့ပင့်ပေးတော့တာပဲ။လေးငါးခြောက်ချက်ပစ်လိုးခံရပြီးတဲ့နောက်တော့

" ကောင်းနေပြီ ကိုရီး..ဆောင့် ဆောင့်စောတုန်းကလိုသွက်သွက်ကြီးလိုးပေး..တအားလိုး..တအားလိုး..အိုး အိုး.ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ်ပြွတ် ဖောင်း..စွပ်ပြွတ်ပြွတ်စွပ်ဖျောင်း ဖျောင်း..စွပ်ပြွတ် ဖျောင်း..အူး.ဟူး..ကောင်းလှချည့်လားကိုရီးရယ်.လိုးလိုး.."  

ကားကွင်းမှာမြင်ဖူးခဲ့စ,တုန်းက သူ့ကိုတော်တော်နှာကြီးပုံပဲလို့ထင်ခဲ့မိတာတွေ ကတစ်ကယ်မှန်နေတာပေါ့။အသံကုန်ထိအော်ပြီးအလိုးခံနေတာ..လီးနဲ့လိုးနေတဲ့အဖေ့ကိုမပြောနဲ့..ချောင်းကြည့်နေမိတဲ့ကျော်ကိုတောင်မှပြေးဝင်ပြီးစိတ်ရှိလက်ရှိပစ်လိုးလိုက်ချင်လာတယ်။အဖေဆိုတာတော့ ပြောမနေနဲ့တော့..ဇယ်စက်သလိုပစ်ပစ်ဆောင့်ပြီးလိုးတာ..နဖူးကြော.မေးကြော..လည်ပင်းကြောကြီးတွေထင်းထ,နေတယ်။

 " ကောင်းတယ်ကွာ..ကိုရီး..တအားကောင်းပဲ..ဖင်ကြီးတွေဆောင့်ကြောင့်ခွထိုင်ပြီး ဆောင့်ပေးဦးနော်..လီးတစ်ဆုံးဆွဲထုတ်ပြီးပစ်ပစ်လိုး..သိလား..အဲလိုခံချင်နေတာကြာပြီ.. ကိုရီးမလိုးပေးလို့ "

အဖေက အနေအထားပြင်ရင်းကျော်ကို့ ကိုလှည့်ကြည့်တာမြင်တော့ သူကလဲလိုက်ကြည့်တယ်။ကျော်ကို ပုဆိုးပေါ်ကနေလီးကြီးကိုဆုပ်ပြီးပြူးကြောင်ကြောင်နဲ့အဖေကိုလက်မ,ထောင်ပြပေးတော့သူကမဆီမဆိုင်လျှ ာလေးတစ်လစ်ထုတ်ပြီးလက်ယပ်ခေါ်တာအံ့တောင်အံ့ဩမိသွားတာပေါ့။သူလက်ယပ်ခေါ်တာကိုအဖေကမြင်သွားတော့ နို့လုံးကြီးတွေကိုတစ်ဖျန်းဖျန်းပိတ်ရိုက်ပြီးအသေအလဲပစ်လိုးပါလေရော.

" ဖျန်း ဖျန်း.အင့်.ရော့..ရော့.ဒီလောက်နှာကြီးတဲ့မိန်းမ.အင့် ဖျန်း ဖျန်း..ကြီး ကြီးကြီးအုံးဟာ..ဖျန်း..ဖောင်း..ပြွတ် ဖန်း..ဖျောင်း..ခေါ်ဦး.အင့်..ခေါ်ဦး အင့် "

သူနဲ့လိုးနေပါလျက်တစ်ခြားလူနဲ့လိုးဖို့လက်ယပ်ခေါ်တာကိုမခံချင်စိတ်နဲ့ထင်ပါရဲ့..အဖေကမမြိုင်ဖင်ကြီးကိုခွထိုင်ပြီးအသဲအသန်ပစ်လိုးတယ်။ဒါပေမယ့်သူကအသက်ခြောက်ဆယ့်သုံးနှစ်ရှိပြီလေ.စိတ်ကြီးလေလေ ဆောင့်လေလေ မောလေလေပဲပေါ့။

မောနေလဲ အဖေကတော့မာနမလျော့ဘူး..လိုးတာပဲ။ချွေးတစ်လုံးလုံးနဲ့ ဟောဟဲဆိုက်ပြီးစိတ်ရှိသလောက်ကြီးပစ်ပစ်လိုးနေတော့ သိပ်မကြာလိုက်ပါဘူး..ဆက်တိုက်ကြီးကပ်ဖိညှောင့်ပြီးမညို မြိုင့်ကိုယ်ပေါ်မှာမှောက်လျက်ငြိမ်ကျသွားတာမြင်ရတယ်။မညိုမြိုင်ကတကယ်လည်းအလိုးခံနိုင်တဲ့မိန်းမပဲ.အဖေ့ကျောပြင်ကို သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့သိုင်းဖက်ပွတ်သပ်ပေးနေရင်း လက်တစ်ဖက်ကသူ့ကိုလက်ယပ်ခေါ်နေပြန်တော့ ကျော်ကို့မှာရယ်ရမလို ငိုရမလို။လီးက တအားကြီးတောင်နေပြီဆိုတော့..မထူးပါဘူးဆိုပြီးလက်တစ်ဖက်ကပုဆိုးလှန်ပြီးငေါ့ငေါ့ကြီးတောင်မတ်နေတဲ့သူ့လီးကြီးကိုကျန်တဲ့လက်နဲ့ဆွဲကိုင်ထုတ်ပြလိုက်တယ်။

လီးကိုမြင်လိုက်ရတော့မှပဲ မညိုမြိုင်ကအဖေ့ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့တင်းတင်းကြီးဖက်ပြီးဖင်ဆုံကြီးကိုမွေ့ယာပေါ်ကတစ်ထွာတစ်ပေထိမြင့်မြင့်တက်သွားအောင်ပင့်ကော့ခုန်ထိုးနေတာတစ်ဘုံးဘုံးနဲ့ဆူညံနေတယ်။

" အာ့.အာ့..ကောင်းလို့လား မိန်းမ..သိပ်ကောင်းနေတာလား..အာ့.အစ်..အီးဟီးဟီး..ပလွတ်.ပြွတ်..လီးကကျွတ်သွားပြီမိန်းမ.အီးဟီး.ကျွတ်နေပြီ "

 " ဟင့်..ရဘူး..ရဘူးပဲ..ပြန်ထဲ့ ပြန်ထဲ့ထပ်လိုး..ထပ်လိုးနော်..ထပ်လိုးရမှာပဲ..ထဲ့ ထဲ့..ဝင်အောင်ထဲ့..မြိုင်ထဲ့ပေးမယ်..ဟွန့်..ပျော့ခွေခွေကြီးတဲ့..ဟင်း မုန်းတာအဲဒါမျိုးရီး တအားမုန်းတာ "    

ကျော်ကိုအခန်းကိုပြန်ခဲ့မိပေမယ့်မျက်စေ့ထဲမှာတော့မညို မြိုင်ကိုယ်လုံးကြီးမွေ့ယာပေါ်မှာလူးလှိမ့်ကော့ပြီးလန်ပျံနေတဲ့မြင်ကွင်းကတစ်ရစ်ဝဲဝဲပါလာတယ်။အိပ်ချင်စိတ်တော့မရှိဘူး။မညိုမြိုင်လှည့်ကြည့်တဲ့အချိန်မှာကျော်ကို့ကိုမမြင်တော့တာနဲ့သူ့လင်ကြီးကိုတွန်းဖယ်ပြီးခပ်ဖွဖွထ,လာမိတယ်။တံခါးနားအရောက်မှာ

" အဟမ်း "

သူတို့သုံးယောက်သားရေတိုင်နားကိုရောက်သွားတဲ့အချိန်က တင်ကို့ဘောင်းဘီအောက်မှာလီးကြီးတင်းတင်းမတ်မတ်တောင်နေတာကိုနှင်းအိကသေသေချာချာကြီးမြင်တာပေါ့။ခယ်မခပ်ဆိုးဆိုးတွေရှေ့မို့ဖွင့်မမေးခဲ့ပေမယ့်မမြိုင်စောက်ဖုတ်ကြီးကိုမြင်သွားလို့လားမသိဘူးလို့တော့တွေးလိုက်ပါသေးတယ်။

သူနဲ့မြိုင်က နို့ကျပုံသိသိသာသာကွာပေမယ့်ကျန်တဲ့အရပ်အမောင်းတို့ ဖင်ဆုံတို့ကသိပ်ကွာတာမှမဟုတ်ပဲ..စောက်ဖုတ်လည်းကွာလောက်မှာမဟုတ်ဘူးလို့တွေးတယ်။တင်ကိုကသူ့စောက်ဖုတ်ကိုရင်မခုန်ပဲ.မမြိုင်စောက်ဖုတ်ကိုမှရင်ခုန်ရပါ့မလားရယ်လို့တွေးပြီးဒေါသဖြစ်ချင်ပေမယ့်နေ့လည်ကမှသူအဖေကြီးနဲ့အလိုးခံထားခဲ့တာဆိုတော့ဘာမှမပြောတော့ပဲမသိဟန်ဆောင်နေလိုက်တာပေါ့။ရေချိုးပြီးအခန်းကိုပြန်ရောက်တဲ့အချိန်ကျတော့လည်းတင်ကိုကမိတ်ဆွေတွေ လုပ်ဖော်ကိုင်ဖက်တွေနဲ့သောက်ဖို့ထွက်သွားခဲ့ပြီဆိုတော့မမေးဖြစ်ပြန်ဘူး။

ညမိုးချုပ်လို့ပြန်လာတော့သေလုအောင် မူးနေပြီ။ညဝတ်ဘလောက်စ်ပါးပါးတိုတိုလေးကိုအခုအခံမပါပဲဝတ်ပြီးအလိုးခံဖို့စောင့်နေတဲ့မယားကိုမှအားမနာနိုင်ပါပဲလျှာလေးအာလေးနဲ့ပြောချင်တာတွေကိုဗလုံးဗထွေးပြောပြီးအိပ်ယာပေါ်မှာ ကန့်လန့်ကြီးအိပ်နေပြီ။

 " ကိုကိုနော်..စိတ်ရှိလက်ရှိသာတက်လိုးလိုက်ရရင်သေသွားမယ် သိလား..သူများကိုမလိုးတော့ဘူးပေါ့ ဟလား..သူပဲမနက်ဖြန်ခရီးထွက်ရမှာမို့တစ်ဝ,လိုးသွားမယ်လဲပြောသေးရဲ့..ခုတော့ "

စိတ်တိုချက်က စကားတောင်ဆုံးတဲ့အထိမပြောနိုင်တော့ဘူး..မနိုင့်တစ်နိုင်နဲ့တင်ကို့ ကိုယ်ကြီးကိုပက်လက်ဆွဲလှန်ပြီးမျက်နှာပေါ်စောက်ပတ်တေ့ထိုင်ပွတ်ပစ်မိတယ်။ဆံပင်တွေကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ဆွဲပြီးအစုန်အဆန်လှိမ့်ပွတ်ပေမယ့် ငမူးကပြန်ပြီးယက်ပေးဖို့နေနေသာသာ မျက်လုံးတောင်မဖွင့်တော့ဘူး။နှင်းအိမှာသာ

စောက်စေ့နဲ့သူ့နှာခေါင်းပွတ်မိပေါင်းများလာလို့ဖီလင်တွေတစ်ရိပ်ရိပ်လှိမ့်တက်ရပြီးငိုချင်လာသလိုလို စုန်းပူးသလိုနတ်ပူးသလိုဖြစ်လာရတာ..သူကအိပ်လို့တောင်ပျော်နေသေး။လီးကိုစမ်းကြည့်တော့လဲ.

ညနေကလိုမတ်မတ်ကြီးတောင်နေဖို့ဝေးလို့ နဂိုရှိရင်းထက်တောင်မှတိုဝင်ပြီးကျုံ့များနေသလားလို့တောင်ထင်ရတယ်..ပီဘိသေးသေးပျော့ပျော့လေး။နဲနဲလေးလောက်လီးတောင်နေရင်တော့ သူ့ပေါ်တက်ထိုင်လိုးဖို့ဖြစ်နိုင်ပေမယ့် အခုတော့စောက်ခေါင်းထဲတောင်ဝင်အောင်သွင်းဖို့လွယ်ပုံမပေါ်ဘူး။

စိတ်ဓာတ်ကျ ကျ နှာသွေးတစ်ဆူဆူနဲ့ဘာဆက်လုပ်ရပါ့မလဲလို့တွေးနေရင်းနေ့လည်ကယောက္ခမကြီးနဲ့မထင်မှတ်ပဲလိုးခဲ့ကြရတာတွေသတိရတော့ ဘာရယ်လို့မဟုတ်ပါဘူး..အိမ်အောက်ထပ်ကိုဆင်းခဲ့မိတယ်။အောက်ထပ်တစ်ထပ်လုံးဆိတ်ငြိမ်နေပုံကြီးကစိတ်ခြောက်ခြားစရာမို့ရင်တွေပူပြီးအာတွေခြောက်လာတာနဲ့ရေခဲသေတ္တာဆီကိုအသွားမှာ ယောက္ခမကြီးတို့အိပ်ခန်းကမီးရောင်လဲ့လဲ့လေးဖြာပြီးထွက်နေတာကိုတံခါးရွက်တွေအကြားကမြင်ရတော့ထိတ်ကနဲရင်ခုန်သွားမိတာပေါ့။

သူ့မယားနဲ့သူလိုးနေမှာမို့ကိုယ့်အဖို့တော့မျေှာ်လင့်ချက်မရှိပါဘူးလို့တွေးနေတုန်း လူရိပ်တစ်ခုအတွင်းခန်းဖက်ကိုရွေ့သွားတာတွေ့လိုက်ရပြန်တယ်။ခဏလေးတော့ တွေဝေသွားမိပေမယ့်..ကျေ ာ်ကိုကသူ့အဖေနဲ့မိထွေးတို့လိုးပွဲကိုလာချောင်းကြည့်တာပဲဖြစ်မယ်လို့တထစ်ချတွေးမိလိုက်တော့တာပေါ့။

ဒါနဲ့ သူ့နောက်ကိုခပ်သွက်သွက်လိုက်သွားပြီး သူအခန်းတံခါးဆွဲဖွင့်တာမြင်တော့မှ

 " အဟမ်း.."

ကျော်ကိုအိပ်ခန်းထဲဝင်ဖို့တံခါးဆွဲဖွင့်မယ်ဟန်ပြင်နေတဲ့လက်ကလည်ချောင်းရှင်းချောင်းဟန့်သံတိုးတိုးကြားလိုက်လို့ဆတ်ကနဲတုန်ရင်သွားမိတယ်။အနောက်ကိုလှည့်ကြည့်တော့မြင်လိုက်ရတာကမီးရောင်မှိန်မှိန်လေးမှာမို့မိန်းမတစ်ယောက်ပုံစံပဲလေ..မမြိုင်လို့ပဲထင်လိုက်တာပေါ့။ဒါပေမယ့်သူရပ်နေတုန်မှာအနားတိုးကပ်လာတာကမမြိုင်မဟုတ်ပဲသူ့မရီးမနှင်းအိဖြစ်နေတော့ လန့်သွားတယ်။

" ပါးစပ်ကြီးဟ,မနေနဲ့..ဖွင့်တံခါး.ခပ်မြန်မြန်ဝင် "

အသံတိုးတိုးနဲ့ခပ်ငေါက်ငေါက်ပြောတော့ယောင်ကန်းကန်းနဲ့တံခါးဖွင့်ပြီးဝင်ရတော့တာပေါ့။မရီးကနောက်ကလိုက်ဝင်လာပြီး

" တံခါးသေချာပိတ်..ပြီးရင်ဒီနားလာမမမေးတာမှန်မှန်ဖြေ. "

တံခါးကိုသေသေချာချာချက်ကျသွားအောင်ပိတ်ပြီးသူ့ဖက်လှည့်ကြည့်တော့ဝတ်ထားတာကညဝတ်ဘလောက်စ်တိုတိုပါးပါးလေးတစ်ထည်ထဲ။အောက်ခံကဘာမှမပါသလို ထမီကလည်းဝတ်မထားဘူး။ကြည့်ရတာကိုကိုကြီးနဲ့လိုးပြီးလို့ ရေလာသောက်ရင်းသူ့ကိုမိသွားတာဖြစ်မယ်လို့တွေးရင်းငိုင်ကြည့်နေမိတယ်။

အခန်းထဲမှာ မီးလင်းနေအောင်ဖွင့်ထားတာဆိုတော့နို့လုံးအိအိတွဲတွဲကြီးတွေကိုရော..စောက်မွှေးမရှိတဲ့စောင်ဖုတ်ဖောင်းမို့မို့ကြီးကိုရော.ကဗျာဆန်ပြီးတုတ်ခိုင်သွယ်လျ လွန်းတဲ့ပေါင်တန်ဝင်းဝင်းကြီးတွေကိုရော ထင်းထင်းကြီးမြင်ရတယ်။လန့်နေတော့ ရုတ်တရက်ကြီးစကားစ,ကရှာမရဘူး.

" ဟို..ဟို..စောက်မွှေးက မပေါက်တာလား..ရိတ်ထားတာလား အဲ့..ဟီးဟီး "

မနှင်းအိကစိတ်မဆိုးတဲ့အပြင် တစ်ခိခိနဲ့လှိမ့်ရယ်နေလို့တော်သေးတာပေါ့..

" မမက စစ်ရမေးရမှာဟဲ့..ခိခိ..သူကပြန်မေးနေရတယ်လို့ရှိရသေးတယ်..ခ်ခ်.ဟုတ်ကဲ့..ရိတ်ထားတာပါရှင်..ကျွန်မကစနေနေ့တိုင်းစောက်မွှေးရိတ်ပါတယ်ရှင့်.ခ်ခ်..အားလုံးသန့်ရှင်းအောင်ဆေးကြောပြီးတနင်္ဂနွေနေ့မှာဘုရားကျောင်းတက်ပါတယ်ရှင်..ခိခိ. မုန်းတာ "

ငိုရမလို ရယ်ရမလိုဖြစ်နေပေမယ့်အာရုံကြောကအလိုလိုသိတယ်ထင်တာပဲ..ကိုယ့်စိတ်ကဘာမှသတိမထားရပဲနဲ့လီးကစောစောတုန်းကထက်ပိုပြီးမာမာကြီးတောင်နေတယ်။

 " ကဲ မေးစရာမရှိတော့ရင် ပြော..အဖေတို့အခန်းထဲဘာသွားလုပ်တာလဲ..နင့်အမေကိုကြာကူရီသွားရိုက်တာလား "

" အာ..မဟုတ်..မဟုတ်ပါဘူးမမကလဲ..ဟို..ဟိုလေ.ကားကွင်းမှာတုန်းကပြောခဲ့သားပဲဥစ္စာ..အဖေနဲ့အမေပေါက်စလိုး..အဲ.ဟီဟိ..လိုးနေကြတာကိုသွားပြီးချောင်းကြည့်တာပါ..ခိခိ "

မနှင်းအိမတ်တပ်ရပ်နေရာကကုတင်ဘေးမှာဖင်ချပြီးခြေတွဲလွဲချထိုင်လိုက်ပြန်တော့ ဘလောက်စ်ရဲ့တိုနံ့နံ့အောက်အနားစ,ကအပေါ်ကိုလန်တက်ပြီးဆီးခုံမို့မို့ကိုရော ပေါင်လုံးတင်းတင်းကြီးတွေရောပကတိအရှိအတိုင်းမြင်နေရတယ်။သူကကျော်ကိုကြည့်နေတာကိုမသိသလို ဂရုမစိုက်မိသလိုနဲ့ပေါင်ကြီးတွေကိုချဲလိုက်စုလိုက် အချက်ကျ ကျလှုပ်နေရင်း

" သွားချောင်းကြည့်တော့ဘာမြင်ရလဲ ပြော..လိုးနေကြတာလား..ဘယ်လိုပုံစံလိုးနေတာလဲ..မမြိုင်စောက်ဖုတ်ကြီးကိုရော မြင်ခဲ့တယ်မလား"

" သူက အဖေ့ကိုလီးစုပ်ပေးနေတာမမရဲ့..အီးဟီး..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ် "

နှင်းအိနှာခေါင်းကြီး နီရဲနေပြီးမျက်လုံးတွေကပြူးထွက်လာပြီ။

" အင်း အင်း..လီးစုပ်.အင်းဟင်းလီးကြီးစုပ်ပေးနေတာပေါ့ ဟလား.ဆက်ပြောပါဟဲ့ ကျော်ကိုရဲ့.လီးကြီးစုပ်ပြီးတော့..ပြော ပြော "

နှင်းအိပေါင်လုံးကြီးတွေအစုအကားပိုသွက်လာသလိုလက်တစ်ဖက်ကစောက်ဖုတ်ကိုအုပ်ဖိထားရင်း အာသာငမ်းငမ်းမေးနေပြီ။ကျော်ကိုကလည်းစကားဆက်ဖို့ ဆွံ့အ,နေသလိုနဲ့ လီးကြီးဆုပ်ပြီးလည်ချောင်းသံနဲ့ညည်းနေပြီ။

" အီး..လီးစုပ်ပေးတာအကြာရီး..အီးဟီး..အီး..နောက်တော့. အီး "

 နှင်းအိဘယ်လိုမှစိတ်မရှည်တော့ဘူး.

 " အင်း..အာကွာ..လိုးခန်းကိုမရောက်နိုင်တော့ဘူး..ဘယ်လိုပုံမျိုးလိုးတာလဲသိချင်လို့ပါဆိုမှ..ပြော ပြော..ဆက်ပြော "

ကျော်ကိုကလည်းအရှိန်ကတက်နေပြီ..သူ့မရီးကိုလိုးချင်လာတာကအဓိကပဲထင်ပါရဲ့..မျက်စေ့ကနို့ကြီးတွေနဲ့ပေါင်နှစ်လုံးကြားမှာဝဲနေတယ်။နှင်းအိကအဲဒါကိုသိပေမယ့် မပေးသေးဘူး.

 " အဖေကကျွန်တော့်ကိုမြင်သွားပြီးလက်မ,ထောင်ပြနေတုန်းအမေကလက်ယပ်ခေါ်တာမမရဲ့ "

သွားပြီ..။ကျော်ကိုကအိုးနင်းခွက်နင်းတွေလျေှာက်ပြောတော့နှင်းအိမှာရဲ့ဟန်ဆောင်ထိန်းချုပ်ထားသမျှတွေတွန်းကန်ရုန်းထွက်လာပြီးမျက်နှာဖုံးကွာကျသွားပြီ။ပင်ကိုယ်ကအလိုးခံရလေမလားရယ်လို့မျေှာ်လင့်ချက်ကြီးနဲ့လာခဲ့တာမို့ဆက်ပြီးဟန်ဆောင်လို့မရနိုင်တော့ပဲကျော်ကို့ရဲ့ ပုဆိုးကိုဆွဲချွတ်ပစ်တော့တာပဲ။

သူကကျေ ာ်ကို့လီးကိုမမြင်ခဲ့ဖူးဘူးလေ.ငေါငေါကြီးကော့ပြီးတောင်မတ်နေတဲ့လီးကသူ့လက်ကောက်ဝတ်လောက်ကြီးရှိတာမို့ လန့်ပြီးပါးစပ်ကြီးပြဲသွားတာပေါ့။အဲဒါကိုပဲကျော်ကိုကလီးစုပ်ချင်လို့ပါးစပ်ဟ,ပေးထားတယ်ထင်တာနဲ့သူ့ခေါင်းကိုလက်ဝါးနှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ဖိဆွဲပြီးထိုးသွင်းပေးလိုက်တော့နှုတ်ခမ်းနှစ်မွှာကိုလီးဒစ်ပြူးပြူးကပွတ်တိုက်တိုးဝင် သွားတယ်။

 " အု..ပြွတ်..ပလွတ် ပြွတ်ပုပုပြွတ်..ပြွတ်..ပလပ် ပျတ်..ပွတ် ပုပုပု ပြွတ်. "

လီးအရင်းကိုလက်နဲ့မဆန့်မပြဲဆုပ်လို့လဒစ်ကြီးကိုလျှ ာနဲ့ရစ်ရစ်ပြီးတပြွတ်ပြွတ်နဲ့တအားစုပ်တာပေါ့။လဒစ်ကပါးစပ်နဲ့အပြည့်ဖြစ်နေအောင် ကြီးလွန်းတော့ခေါင်းကြီး တစ်လှုပ်လှုပ်နဲ့လီးချေ ာင်းကြီးကိုပါငုံမိအောင်တစ်မြေ့မြေ့နှဲ့ပြီးသွင်းယူတယ်။

စိတ်ထဲမှာဒီလီးကြီးသာသူ့စောက်ခေါင်းထဲတိုးဝှေ့ဝင်လာရင်တော့လို့တွေးမိပြန်တာနဲ့နဂိုကစောက်ရည်ရွှဲစိမ့်နေပြီးသားသူ့စောက်ခေါင်းကဖျောကနဲစိမ့်ကနဲဖျန်းကနဲစောက်ရည်တွေတစ်သောသောကြီးထပ်ပန်းထွက်လာပြန်တယ်။

" အဟင့် ဟင့်..သူ့လီးကြီးစုပ်ရတာကအားရလွန်းတော့..သူကမပြီးပဲကိုယ့်ပဲပြီးရတော့မယ်..ဟင့် ဟင့်..တုတ်လိုက်တဲ့လီး..အားရပါးရကြီး.လာ.မမကိုချစ်.."

" အား..ချစ်တာပေါ့မမရယ်..မမကိုသိပ်ချစ် တအားချစ်တာပေါ့ "

" အွန့်..လိုးလို့ပြောတာကျော်ရေ..လိုးလိုး..မမစောက်ပတ်ကြီးကိုလိုး လို့ပြောတာ..အင့်..လိုးပေး မုန်းတာ "

တစ်တစ်ခွခွကြီးပြောပြီးကုတင်ပေါ်ကိုပက်လက်လှန်ချလိုက်တော့စောက်မွှေးမရှိအောင်ပြောင်နေတဲ့ သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးကကုတင်စောင်းမှာခုံးခုံးကြီးမို့ပြီးလီးမျှော်နေတယ်။တော်တော်လေးအလိုးခံထားရလို့လား..နဂိုသဘာဝအရှိအတိုင်းပဲလားတော့မသိဘူး.စောက်ခေါင်းဝ,နခမ်းစုနှစ်မွှာကလက်သန်းဖျားလောက်ခပ်ဟ,ဟနဲ့လီးလမ်းဖွင့်ပေးသလိုဖြစ်နေတာကပိုပြီးလီးတောင်အောင်ဆွဲဆောင်နေသလိုပဲလို့ခံစားရတယ်။

ပြီးတော့..စောက်ရည်ဖြူဖြူ တွေတွဲလွဲခိုနေပုံကလည်းတပ်မက်ရင်ခုန်စရာမြင်ကွင်းတစ်ခုပေါ့.

" ဟင့်.သူများစောက်ဖုတ်ကလှတယ်မလား..မြိုင့်စောက်ဖုတ်ထက်လှမယ်ထင်တယ်နော်..ဖောင်းအိနေတာပဲ ကြည့် "

ခြေဖဝါးနှစ်ဖက်ကိုကုတင်ဘေးတန်းပေါ်ဆွဲယူတင်ပြီးဒူးနှစ်လုံး ခပ်ကားကားချဲပေးထားတော့နခမ်းသားနှစ်မွှာကဖူးပြီးဖောင်းတက်လာတယ်။ကျောကိုကဒူးနှစ်လုံးကြားကိုနေရာဝင်ယူတော့အရပ်မြင့်နေတာမို့ဒူးညွှတ်နေရတာပေါ့။သူ့အရိပ်အခြည်ကိုကြည့်နေတဲ့နှင်းအိကခေါင်းအုံးနှစ်လုံးထပ်လျက်ကြီးသူ့ဖင်အောက်ကိုထိုးခံပေးလိုက်မှပဲလီးဒစ်ဖျားကကွက်တိလောက် စောက်ခေါင်းကိုတေ့မိတာ။

နှင်းအိက တစ်တောင်ဆစ်တစ်ဖက်ကိုမွေ့ယာပေါ်ထောက်လို့ခေါင်းထောင်ပြီးကြည့်ရင်းလီးကြီးကိုသူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့ဆွဲကိုင်လို့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းမှာလျောထိုးဆွနေတုန်းကျော်ကိုကနို့သီးခေါင်းတွေဆွဲဆွဲလှိမ့်ညှစ်တယ်။ဒီနို့ကိုအညှစ်ခံရပေါင်းများခဲ့လှပြီဆိုပေမယ့်လဲဘယ်သူတွေကဘယ်အချိန်မှာပဲညှစ်ညှစ်အညှစ်ခံရတဲ့နှင်းအိကတော့စောက်ပတ်ကြီးယားလာပြီးစောက်စေ့ကစစ်တစ်စစ်တစ်နဲ့ယွလာရတာချည့်ပါပဲ။

" အင့်..ထဲ့တော့နော် မောင်လေး..ဟိုလေ..ဟို.လီးရည်ထွက်ရင်လည်းမမနှင်းစောက်ပတ်ထဲပဲထည့်နော်..သူ့အစ်ကိုကဗိုက်ကြီးအောင်မလိုးနိုင်ဘူး..သိလား "

 " ဗိုက်ကြီးချင်လို့လား ဟလား..ဒါဆိုညတိုင်းလာအလိုးခံလိုက်..ကြီးစေရမယ်လာမလား "

 " ဟွန့်..လိပ်မျိုး.ခိခိ.သူကတော့မနှင်းကိုလာလိုးပေးမယ် လို့မပြောဘူး  မနှင်းကပဲသူ့ဆီလာအလိုးခံရဦးမယ် တဲ့..ဟွန့်မုန်းတာ..လာမှာ လာမှာ.ညတိုင်းလာအလိုးခံမှာ အင့် ထိုးထဲ့ "

လီးကတော်တော်လေးကျပ်ကျပ်သိပ်သိပ်နဲ့ဖိထိုးသွင်းမှတစ်အိအိဝင်တယ်။ဒါတောင်စောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေလို့သက်သက်သာသာ အရသာရှိရှိဝင်တာ။နှင်းအိအိက တိုင်းရင်းသူပီပီအရိုးအဆစ်ကြီးပြီးစောက်ရည်ရွှမ်းပေမယ့် အမြဲအလိုးခံနေရတဲ့ တင်ကို့လီးကခပ်သေးသေးပဲဆိုတော့ အခုမှပြည့်ပြည့်ကြီးအချဲ့ ခံလိုက်ရတဲ့သဘောပဲထင်ပါရဲ့ လိုးရတာကျပ်နေတယ်။လီးတစ်ချောင်းလုံးကိုတင်းတင်းကြီးစုပ်ဆွဲထားသလိုပဲ.ပူနွေးနွေးစိုအိအိနဲ့နူးနူးညံ့ညံ့စုပ်ဆွဲထားတယ်။

လီးအရင်းထိတစ်ခါတည်းထိုးမသွင်းပဲဆွလိုးလိုက်ဖိသွင်းလိုက်နဲ့လိုးနေတာတစ်ဝက်ကျော်ကျော်သုံးမတ်လောက်ဝင်သွားပြီ။ပြောရရင်တော့ခြောက်လက်မပေါ့။ဒီလောက်အရှည်ကသူအမြဲအလိုးခံနေကျလောက်ပဲရှိသေးတာမို့မမှုဘူးပေါ့..ကျပ်ထုပ်နေတာလောက်ပဲသိနေသေးတာလေ.ဆက်ထဲ့ပြီးလိုးခိုင်းနေတာပေါ့။ဒါနဲ့ကျော်ကိုကခပ်ဆတ်ဆတ်လေးဆွလိုးပေးလိုက်ပြန်ပြီးသူ့ဆန္ဒအတိုင်းအရင်းအထိပစ်ဖိထည့်လိုးတော့ နှင်းအိအော်လိုက်တာမျ ား အသံတောင်မှလည်ချောင်းထဲကိုပြန်တိမ်ပြီးဝင်သွားရတယ်။

  " အားဟားဟားဟား..အီး ကျွတ်ကျွတ်ရှီး..ကျွတ်ကျွတ်..ထိလိုက်တာကျော်ရာ.လီးကအဲလောက်ရှည်တာလား..ကောင်း ထာ "

လေးငါးခြောက်ချက်ဖိဖိပြီးဆွလိုးတော့စောက်ရည်ရွှဲလိုက်လာပြီ။

အပိုင်း ( ၂ )  ဆက်ရန် >>>