သုခ စံအိမ် အပိုင်း ( ၃ )

သုခ စံအိမ် အပိုင်း ( ၃ )

ဒေါက်တာမောင်မောင်တုတ် ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၁၁ )

ဦးမြဒင်လဲ ငယ်ငယ်ထွက်သွားတာနဲ့ တံခါးကိုပြန်စိ ထားလိုက်ပီး အိပ်ယာပေါ်မှာ လှဲနေလိုက်ပါတယ်၊အိပ်ယာပေါ်မှာ လှဲနေပီး တောင်ကြီးက ညီရဲ့ အသုဘကိုသွားရင်း ဟိုရောက်တော့ ဟော်တည်ကိုအရင်တန်းသွားကြပီး သမီးဖြစ်သူရဲ့ ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပီး အားပါးတရလိုးခဲ့တာတွေကို မြင်ယောင်နေပါတယ်။

ပြန်ရောက်တော့လဲ သမီးဖြစ်သူက သူမရဲ့ယောက်ျားအိပ်တာနဲ့ မိမိအခန်းကိုလာပီး အလိုးခံခဲ့တာတွေကို မြင်ယောင်ရင်း ဒီညလဲ သမီးများလာမလား လို့ တွေးနေလိုက်ပါတယ်။သမီးဖြစ်သူနဲ့လိုးခဲ့တာတွေကို ပြန်ပီးသတ်ိရနေတာရယ် အစောက မြေးမလေးရဲ့ ဖင်နဲ့နို့တွေကို ကိုင်ခဲ့ရတာတွေရယ်ကြောင့် ဦးမြဒင်ရဲ့ လိင်တန်ကြီးက ပုဆိုးအတွင်းကနေ မာထောင်လာပါတယ်။

အရင်က ညဥ့်နက်အောင်နေလေ့ မရှိပဲ စောစောအိပ်တက်ပေမဲ့ သမီးနဲ့ညဖက်အတူနေဖြစ်သွားပီး ကနဲက ဦးမြဒင်ဟာ စောစောမအိပ်တော့ ပဲ သမီးအလာကိုပဲ အခန်းထဲကနေ စောင့်မျှော်နေလေ့ရှိပါတယ်။ဒီနေ့ညလဲ အရင်ညတွေကလိုပဲ သမီးအလာကို စောင့်နေပေမဲ့ လိင်စိတ်တွေ ထကြွလာတာကြောင့် စိတ်စောစွာနဲ့ပဲ သမီးလာမဲ့ အချိန်ကို မြန်မြန်ရောက်ခြင်နေပါတော့တယ်၊နာရီကိုပဲ ကြည့်နေရင်း ၉နာရီခွဲကျော်တော့ အခန်းတံခါးကပွင့်သွားပီး သမီးဖြစ်တဲ့ မာလာနွယ် ဝင်လာတာကို တွေ့လိုက်​ရတာကြောင့်...

"သမီးရယ် ဖေဖေမျှော်နေတာကြာပီ သမီးလာမှလာပါ့မလားလို့ "

"ဖေဖေကလဲ လာမှာပေါ့လို့ သမီးက ဖေဖေဆီကို မလာပဲနေပါ့မလား အခုဟာက ကိုကျော်အိပ်အောင်စောင့်နေရလို့ပါ ဘာလဲ ဖေဖေက စိတ်တွေတအားလာနေလို့လား"

"ဟုတ်တယ်သမီးရဲ့ ဖေဖေက တောင်ကြီးမှာတုန်းက ဟော်တည်မှာ သမီးနဲ့​ဖေ​ဖေ လိုးခဲ့တာတွေကို သတိရပီး လီးကြီးက တောင်လာလို့"

"ဟင့်...ဖေဖေကတော့နော် အဲဒီလီးကြီးကလဲ အမြဲတောင်နေတော့တာပဲ ညနေကလဲ ထမင်းစားခန်းထဲမှာ အိမ်ကလူတွေအလစ်မှာ သမီးဖင်ကြီးကို နောက်ကနေ ဖေဖေ့လီးကြီးနဲ့ ထောက်လိုက်သေးတယ်လေ တော်တော်ဆိုးတဲ့ဖေဖေ"

"ဖေဖေကမဆိုးပါဘူးသမီးရယ် သမီးဖင်ကြီးကိုက ကြီးပီး အိစက်နေတာလေ အဲကြတော့ ဒီလောက်ကြီးပီး ထောက်ခြင်စရာကြီးဖြစ်နေတော့ ဖေဖေလဲ လီးကြီးနဲ့ထောက်မိတာပါကွာ"

………………………………......................………………

အခန်း ( ၁၂ )

"ဟင့်...အဲဒါဆို ဖေဖေ့လီးကြီးနဲ့ ထောက်ရတာက သမီးဖင်ကြီးကြောင့်ပေါ့လေ သမီးဖင်ကြီးရဲ့အပစ်ပေါ့ ဟုတ်လားဖေဖေ...သွား...ဖေဖေ့ကို မခေါ်တော့ဘူး"

"သမီးမခေါ်တော့ရင် ဖေဖေ့လီးကြီးကို ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ ဒီမှာတောင်နေတာကို"

"အဲဒီလီးကြီးတောင်နေရင်လဲ ဖေဖေ့မြေးမမယားလေးကို ခေါ်ပီးလိုးလိုက်ပေါ့"

"မလိုးခြင်ပါဘူးကွာ ဖေဖေက ဟောဒီက သမီးရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုပဲ လိုးခြင်တာ သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးက လိုးလို့ကိုမဝဘူး ဖြစ်နေတာ"

"ဟင့်..ဟုတ်လို့လားဖေဖေရဲ့ သမီးစောက်ဖုတ်က ကျယ်နေပါပီနော် "

"မကျယ်ပါဘူးသမီးရယ် ဒီလောက်စီးစီးလေးနဲ့ လိုးလို့ကောင်းနေတာကို ဖေဖေတော့ကွာ သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကိုပဲ အမြဲလိုးနေခြင်တော့တာ"

"ဟုတ်ဖေဖေ သမီးလဲလေ ဖေဖေ့လီးကြီးကို ကြိုက်တယ် ဖေဖေ့လီးကြီးနဲ့ လိုးပေးတာကို အမြဲခံခြင်နေတာ သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးက ဖေဖေ့အတွက်ပါနော် "

"လိမ်မာလိုက်တာသမီးရယ် ဖေဖေမွေးရကျိုးနပ်လိုက်တာ သမီးတစ်ယောက်မွေးထားရတာ ပြုစုလဲခံရ လိုးလဲလိုးရနဲ့ ဖေဖေတော့ ကံကောင်းတာပဲ"

"ဟုတ်ဖေဖေ သမီးလေ ဖေဖေလိုးတာခံပီး ဖေဖေ့အတွက် ရင်သွေးလေးမွေးပေးခြင်သေးတယ် သမီးကို ဗိုက်ကြီးလာအောင် လိုးပေးနော်"

"သမီးဗိုက်ကြီးလာတော့ မောင်ကျော်ကို ဘယ်လိုပြောမလဲ သမီးရဲ့"

"အို..ဖေဖေကလဲ ကိုယ်ဝန်ရှိလာရင် ကိုကျော်နဲ့ အလိုးခံလိုက်ပီး သူ့ကလေးလို့ပြောလိုက်မှာပေါ့ ကဲပါဖေဖေရယ် အခုပဲ သမီးကို လိုးပေးတော့နော် သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးက ဖေဖေ့လီးကြီးနဲ့လိုးပေးတာကို ခံခြင်နေပီ"

"အေးပါကွယ် ဖေဖေလဲ သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို လိုးခြင်နေပီ အဝတ်တွေချွပ်လိုက်တော့နော်"

"ဟုတ် ဖေဖေချွပ်ပေးလေ သမီးက အိပ်ယာပေါ်မှာဆိုရင် ဖေဖေပြုစုယုယတာကို ခံခြင်တာ ပီးရင်လဲ သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ပေးရမယ်နော်"

အေးပါကွယ်လို့ပြောရင်း ဦးမြဒင်လဲ သမီးရဲ့ ညဝတ်ဂါဂန်ကြီးကို ခေါင်းကနေချွပ်ပေးလိုက်ပါတယ်၊မာလာနွယ်ကတော့ လက်လေးနှစ်ဖက်ကိုမြှောက်ပီး ကလေးလေးလိုပဲ အဖေဖြစ်သူအင်္ကျီချွပ်ပေးတာကို အလိုက်သင့်လေးနေပေးပါတယ်။

ဂါဝန်ကြီးကို ချွပ်ပီးတော့ အောက်ကပေါ်လာတဲ့ ဘရာလေးကိုပါ တဆက်ထဲချွပ်လိုက်ရင်း အောက်ကပင်တီလေးကို ချွပ်မယ်ပြင်လိုက်တော့ မာလာနွယ်ဟာ အိပ်ယာပေါ်ကို လှဲအိပ်လိုက်ပီး သူမရဲ့ ဖင်ကြီးကို ကြွပေးလိုက်ပါတယ်။သမီးဖြစ်သူက ဖင်ကြီးကို ကြွပေးနေတာကြောင့် ဦးမြဒင်လဲ ပင်တီလေးဆီကို လက်လှမ်းလိုက်ပီး ညင်သာစွာပဲ ဆွဲချွပ်လိုက်ကာ ကုတင်ဘေးကို ပစ်ချမယ်ပြင်လိုက်တော့....

…………………………..................................……………………

အခန်း ( ၁၃ )

"ဖေဖေ နေဦး သမီး လုပ်ခြင်တာရှိတယ် အဲဒီသမီးရဲ့ အတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကို ဖေဖေနမ်းလိုက် ဖေဖေနမ်းနေတာကို သမီးကြည့်နေမယ်"

"အေးပါကွယ် သမီးဖြစ်စေခြင်တာကိုသာပြော ဖေဖေလုပ်ပေးမယ် ဒီလိုလားသမီး ဖေဖေနမ်းတာကြေနပ်လား "

"ဟုတ်ဖေဖေ သမီးအတွင်းခံလေးရဲ့ ဂွဆုံနေရာလေးကိုရောနမ်း အင်း ဟုတ်တယ်ဖေဖေ အဲဒီဂွစုံလေးကို လျှာနဲ့ယက် ဘယ်နဲ့လဲဖေဖေ နမ်းလို့ကောင်းလား"

"ကောင်းတယ်သမီးရဲ့ ဂွဆုံနေရာလေးက အရည်လေးစိုနေပီး သေးနံ့လေးနဲ့ စောက်ဖုတ်နံ့လေး သင်းနေတာပဲ "

"ဟုတ်တယ်ဖေဖေ အဲဒီအတွင်းခံဘောင်းဘီလေးကလေ နေ့လည်က သမီးရေချိုးပြီးကနဲက ဝတ်ထားတာ နေ့တပိုင်းဝတ်ထားတာဆိုတော့ သမီးသေးနံ့နဲ့ စောက်ဖုတ်နံ့ပါ ရောနေမှာပေါ့ လာဖေဖေ သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ပေးတော့ သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးထဲက နေလို့်မရအောင်ကို ယားနေပီ"

ဦးမြဒင်လဲ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ အဝတ်စားကင်းမဲ့ပီး ပေါင်ကြီးတွေကို အစွမ်းကုန်ဖြဲကားပေးနေရင်း စောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ပေးဖို့ ခေါ်နေတဲ့ သမီးရဲ့ ပေါင်ကြားကို ကြည့်လိုက်တော့ ရမက်တွေထန်နေမှုကြောင့် စောက်ရည်ကြည်တွေ ထွက်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ဖောင်းဖောင်းကြီးကို တွေ့လိုက်ရပါတယ်။

ပေါင်တွေကို အစွမ်းကုန်ကားပေးနေတာကြောင့် စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသား ထူထူကြီးနှစ်ခုက အနဲငယ်ဟ နေပီး အကွဲကြောင်းကြီးထဲကနေ စောက်ရည်ကြည်တွေ စိမ့်ထွက်နေတာကို မြင်လိုက်ရတဲ့ အခါမှာတော့ ဦးမြဒင်ရဲ့ ကာမစိတ်တွေက ဟုန်းကနဲ ဖြစ်သွားကြပီး မာလာနွယ်ရဲ့ အရည်တစိုစိုဖြစ်နေတဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရပဲ ကုန်းပြီးတော့ ယက်လိုက်ပါတယ်။

စောက်ဖုတ်နှုတ်ခမ်းသားထူထူကြီးတွေရဲ့ အကွဲကြောင်းကြီးကြားကို အောက်ကနေ အပေါ်ကို လှန်ပီး လျှာကြီးနဲ့ ယက်ပေးလိုက်တော့ မာလာနွယ်ရဲ့ ဖင်ကြီးက ကော့တက်လာပီး အဖေဖြစ်သူရဲ့ ဆံပင်တွေကို ဆွဲပီး သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖိကပ်ထားနေပါတော့တယ်။

ဦးမြဒင်ဟာ သမီးဖြစ်သူက သူ့ရဲ့ဆံပင်တွေကို ဆွဲပီး စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ဖိကပ်နေတဲ့ ကြားကနေ စောက်ဖုတ်အကွဲကြီးထဲကို  နှုတ်ခမ်းကို နှစ်လိုက်ပီး စောက်စိကြီးကို ဆွဲစုပ်လိုက်တဲ့ အခါမှာတော့ မာလာနွယ်ရဲ့ အီးကနဲ ငြီးသံနဲ့အတူ ဖင်ကြီးကပါ ကြွတက်လာပီး....

"ကောင်းတယ်ဖေဖေ အရမ်းကောင်းတာပဲ ဒါပေမဲ့သမီးအားမရသေးဘူး ဖေဖေ့မျက်နာပေါ်ကို တက်ထိုင်ခြင်တယ် ဖေဖေ့မျက်နာကို သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ပွတ်နေခြင်တာ "

"ကောင်းပါပီကွယ် သမီးသဘောပါ ဖေဖေလှဲလိုက်မယ် သမီးက အပေါ်ကနေ ဖေဖေ့မျက်နာပေါ်တက်ထိုင်ပေါ့ ကဲ လာသမီး တက်တော့"

"ဟုတ် သမီးတက်ပီနော် ကန်တော့နော်ဖေဖေ သမီးကလေ ဖေဖေ့မျက်နာကို သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ပွတ်ခြင်လို့ ဖေဖေက အောက်ကနေပီး သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ပေးပါနော်"

"အေးပါကွယ် သမီးသဘောရှိသာ ဖေဖေ့မျက်နာကို စောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ပွတ်နေ"

"ဟုတ်ဖေဖေ ယက်ပေး ယက်ပေး အင်း ဟုတ်တယ်ဖေဖေ အဲလိုလေးယက် အစ်ိလေးကို စုပ်ပေးဖေဖေ ဟင်းးး ဟုတ်တယ်ဖေဖေ ကောင်းလိုက်တာဖေဖေရယ် ဖေဖေ့လို စောက်ဖုတ်ယက်ပေးတဲ့ အဖေမျိုးကိုရတာ သမီးတော့ သေပျော်ပါပီ "

………………………………..................................………………

အခန်း ( ၁၄ )

ဦးမြဒင်လဲ မျက်နာပေါ်တက်ခွလာတဲ့ သမီးရဲ့ဖင်ကြီးကို ကိုင်ပြီး စောက်ဖုတ်ကြီးကို အားရပါးရ ယက်ပေးနေလိုက်ပါတယ်။

ပေါင်ကြီးတွေကို ကားယားကြီးခွပီး အဖေဖြစ်သူရဲ့ မျက်နာပေါ်ကို တက်ထိုင်နေတဲ့ သမီးရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ပေးနေရင်း စောက်စိကိုစုပ်ပေးပီး လက်ညှိုးနဲ့လက်ခလယ်ကို ပူးပြီး ထိုးပေးလိုက်တော့ မာလာနွယ် ဖင်ကြီးက ရမ်းခါလာပီး....

"အားးးဖေဖေ ကောင်းတယ် ယက်ပေး သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးကို ယက်ပေး  အားးးဖေဖေ သမီးပီးတော့မယ် အောင်မလေးဖေဖေရဲ့ ဟုတ်တယ် အဲဒီအစိကိုစုပ်ပေး အားးးဖေဖေ သမီးးပီးးပီ စောက်ရည်တွေကို သောက်ဖေဖေ သမီးစောက်ရည်တွေကို မျိုချလိုက် "

မာလာနွယ်ဟာ ပြောရင်းနဲ့ပဲ အဖေဖြစ်သူရဲ့ ပါးစပ်ပေါ်ကို သူမရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ဖိကပ်ထားနေပါတယ်၊ဖင်ကြီးကို ခါရမ်းပြီး ပီးနေတာကြောင့် မာလာနွယ်ရဲ့ စောက်ရည်တွေက ဦးမြဒင်ရဲ့ ပါးစပ်ထဲတင်မကပဲ မျက်နာတစ်ခုလုံးပေကုန်ပါသည်။

တဆက်ဆက်တုန်ရင်း ပီးနေတဲ့ မာလာနွယ်ဟာ အဖေဖြစ်သူရဲ့ နှာခေါင်းကို သူမရဲ့ စောက်စိနဲ့ ကော့ထိုးနေပီး စောက်ရည်တွေကို ပန်းထုက်နေရင်း ခဏနေတော့ ရမ်းခါနေတဲ့ ဖင်ကြီးက ငြိမ်ကြသွားပီး ဦးမြဒင်ရဲ့ မျက်နာပေါ်ကို ခွထားပါတော့တယ်။ဦးမြဒင်လဲ သူ့ပါးစပ်နဲ့ မျက်နာပေါ်ကို ခွထိုင်ပီး စောက်ရည်တွေပန်း ထုက်နေတဲ့ သမီးဖြစ်သူ ငြိမ်ကြသွားတော့မှပဲ ဖင်ကြီးကို ထိန်းကိုင်ထားရင်း အသက်ကို လုရှူနေရပါတယ်။

"ကောင်းလိုက်တာဖေဖေရာ တကယ်ပဲ အရမ်းကောင်းတာပဲ သမီးတော့ မကောင်းတဲ့အခါကို မရှိသလိုပဲ စောက်ဖုတ်ယက်ခံရလဲကောင်း အလိုးခံရတော့လဲကောင်းနဲ့ အမြဲတန်းကို ကောင်းနေတော့တာပဲ ဖေဖေ့ကိုလဲ အရမ်းကျေးဇူးတင်တာပဲ သမီးကို ဒီလိုတွေ ကောင်းအောင် လုပ်ပေးလို့လေ"

"ရပါတယ်သမီးရယ် ကျေးဇူးတင်စရာမလိုပါဘူး ကိုယ့်အဖေပဲ သမီးလုပ်ခြင်တာသာလုပ် ဘာမှ အားနာစရာမလိုဘူး "

"ဟုတ်ဖေဖေ သမီးကို ဖေဖေ့သမီးလိုရော မယားလိုပါသဘောထားပါနော် ဖေဖေ့ကျေးဇူးတွေကို သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးနဲ့ ဆပ်ပါရစေနော်"

"အေးပါကွယ် သမီးက ဖေဖေ့မယားပါ သမီးလိုရောမယားလိုပါ ချစ်နေရတဲ့ဖေဖေ့သမီးမယားလေးပါ"

"ဝမ်းသာလိုက်တာဖေဖေရယ် ဖေဖေနဲ့သမီးက လင်မယားတွေဖြစ်သွားကြပီပေါ့နော် အဲဒါဆိုရင် သမီးစောက်ဖုတ်ကြီးက ဖေဖေ့အပိုင်ဖြစ်သွားပီ ဖေဖေလိုးခြင်တဲ့ အချိန်သာ လိုးတော့နော်"

ဦမြဒင်နဲ့မာလာနွယ်တို့သားအဖနှစ်ယောက်ဟာ ကုတင်ကြီးပေါ်မှာ ချစ်စမန်ထနေကြစဉ်မှာပဲ အခန်းတံခါးပွင့်သွားပီး ဦးကျော်ကျော်က ဝင်လာပါတယ်။ဦးကျော်ကျော်ကိုမြင်တော့ ဦးမြဒင်ဟာ အိပ်ယာပေါ်ကနေ ကဗျာကယာထထိုင်လိုက်ပီး ကုတင်အောက်ကိုဆင်းလိုက်ကာ ဖြစ်နေတဲ့ အခြေနေကို ဘာပြောလို့ပြောရမှန်းမသိပဲ ကြောင်အမ်းနေပါတယ်။

…………………………….........................…………………

အခန်း ( ၁၅ )

"မာလာ မင်းက ဒီရောက်နေတာကိုး ကို့မှာဖြင့် တရေးနိုးလာတော့ မင်းကိုမတွေ့လို့ လိုက်ရှာနေရတာ"

"မောင်ကျော် အန်ကယ်ရှင်းပြ ပါရစေဦး"

"ရတယ်အန်ကယ် ရှင်းပြစရာမလိုပါဘူး ရှင်းပြနေစရာ မလိုလောက်အောင်ကို အခြေနေက ရှင်းနေပါပီ "

"အန်ကယ်လဲ ဘယ်လိုပြောရမှန်းကို မသိတော့ပါဘူး အခြေနေကတော့ မောင်ကျော်မြင်တဲ့ အတိုင်းပါပဲ အန်ကယ့်ကို ခွင့်လွတ်ပါလို့ပဲ ပြောခြင်တော့တယ် "

"ရပါတယ်အန်ကယ် တောင်းပန်စရာမလိုပါဘူး ကျနော်နားလည်ပါတယ် ဒါပေမဲ့ အန်ကယ်က ကျနော့်မိန်းမကိုလုပ်နေတော့ ကျနော်ကြတော့ ဘယ်လိုလုပ်ရမလဲ"

ဦးကျော်ကျော်ရဲ့ပြောစကားက မှန်နေတော့ ဦးမြဒင်လဲ ဘာပြောရမှန်းမသိပဲ ဖြစ်နေစဉ်မှာပဲ မာလာနွယ်က ဝင်ပြီးပြောလိုက်ပါတယ်။

"ကိုကလဲ ဒါများအလွယ်လေးပါ ကိုက မာလာ့ကို လုပ်ခြင်တယ်မလား အခုလုပ်လေ မာလာလဲ ဖေဖေက စောက်ဖုတ်ယက်ပေးလို့ ပီးသွားပီး နားနေတာ အခုပဲဖေဖေနဲ့ မာလာ လုပ်ကြတော့မလို့ ကိုလဲ ဝင်ပီးလုပ်လိုက်လေ ဟုတ်တယ်မလားဖေဖေ"

"အင်း...သမီးကဝင်လုပ်လို့ ပြောပေမဲ့ ဖေဖေတော့ မျက်နာပူတယ် ပီးတော့ မောင်ကျော်ရဲ့ ဆန္ဒကလဲ ရှိသေးတယ်လေ မောင်ကျော် မင်းကရော သမီးပြောသလို လုပ်ခြင်ရဲ့လား သဘောတူလား"

"မတူစရာမရှိပါဘူးအန်ကယ် မာလာပြောတာ အဆင်ပြေပါတယ် ကျနော်လာလို့ အန်ကယ်တို့ အနှောင့်ယှက်များ ဖြစ်သွားသလား "

"မဖြစ်ပါဘူးကွယ် သမီးက မင်းမိန်းမပဲ အမှန်ဆိုရင် အန်ကယ်လွန်တာပါ ကဲကဲ မင်းဝင်လိုက်တော့ အန်ကယ်အပြင်ထွက်ပေးမယ် ဟုတ်ပီလား"

"ဟင့်...ဖေဖေကလဲ မသွားပါနဲ့ ကိုက သမီးယောက်ျားဆိုတာ ဟုတ်ပေမဲ့ ဖေဖေကလဲ သမီးယောက်ျားဖြစ်နေပီလေ မရဘူးဖေဖေ သမီးကို ဖေဖေနဲ့ကို နှစ်ယောက်စလုံးလုပ်ပေး ကိုရောသဘောတူတယ်မလား"

"တူပါတယ်မိန်းမရာ ကဲပါအန်ကယ်ရာ လာပါ မာလာကြေနပ်အောင် နေပေးလိုက်ပါ ကျနော့်ကို ဘာမှ မျက်နာပူစရာမရှိဘူး စိတ်ထဲလဲထားမနေပါနဲ့ မိသားစုတွေပဲဟာ ဘာမဆို အတူတူပေါ့ .

"ဟုတ်တယ်ဖေဖေ လာပါဖေဖေရယ် ကိုကတောင် ခွင့်ပြုနေပီပဲ ဘာမှစိတ်မကောင်းဖြစ်မနေပါနဲ့ လာဖေဖေ ကိုက သမီးကိုလိုးနေတုန်း သမီးက ဖေဖေ့လီးကြီးကို စုပ်ပေးမယ် ကိုလဲလာ မာလာ့ကိုလိုးပေးတော့"

မာလာနွယ်က အဖေဖြစ်သူကိုခေါ်လိုက်ရင်း ယောက်ျားဖြစ်တဲ့ဦးကျော်ကျော်ကိုပါ သူမကိုလိုးပေးဖို့ ပြောလိုက်ပါတယ်၊တုန့်ဆိုင်းဆိုင်းဖြစ်နေတဲ့ ဖေဖေ့ကိုကြည့်ရင်း မာလာနွယ်က ယောက်ျားဖြစ်သူကို ပြောလိုက်ပါတယ်။

"ကဲပါ ကိုရယ် ဖေဖေက စိတ်မကောင်းဖြစ်နေတာ ဖေဖေ့ကို မညှင်းဆဲပါနဲ့တော့ ပြောလိုက်ပါတော့"

"အေးပါကွာ ကိုလဲ ပြောတော့မလို့ပါပဲ ဒီလိုအန်ကယ်ရေ ဒီကိစ္စကို ကျနော်စီစဉ်ထားတာပါ တကယ်တော့ အန်ကယ်နဲ့မာလာတို့အကြောင်းကို ကျနော်သိနေတာကြာပါပီ "

"ဟင်..မောင်ကျော်က အန်ကယ်တို့အကြောင်းကို သိတယ် ဟုတ်လား "

"ဟုတ်ပါတယ်အန်ကယ် ကျနော်သိပါတယ် အခုလို ဝင်လာရတာကလဲ နေ့လည်က မာလာနဲ့ပြောထားကြပီးသားပါ "

"ဟင် ဘယ်လိုမောင်ကျော်ရ ဘာပြောထားကြတာလဲ"

"ဒီလိုဖေဖေရေ နေ့လည်က ကိုနဲ့သမီး စကားပြောရင်း ကိုက ဖေဖေနဲ့သမီးတို့အကြောင်းကို သိတယ်လို့ ပြောတာ အဲဒါနဲ့ သမီးကလဲ ခွင့်လွတ်ပေးဖို့ပြောတော့ ကိုက ကိစ္စမရှိပါဘူး လို့ ပြောပြီး သမီးတို့လင်မယား အတူနေဖြစ်သွားကြတာ 

အတူနေရင်း ကိုက ဖေဖေနဲ့ခံရတာကြိုက်လား ကိုနဲ့ ခံရတာကြိုက်လားလို့ မေးတော့ သမီးကလဲ ဖေဖေ့ကိုရော ကို့ ကိုရော နှစ်ယောက်စလုံးကို ကြိုက်တယ်လို့ပြောလိုက်တော့ အဲဒါဆို ညကြရင် ဖေဖေရော ကိုရော နှစ်ယောက်စလုံးပြိုင်တူလိုးရင် ခံမလားလို့ မေးတော့ သမီးလဲ ခံမယ်လို့ပြောပီး အခုလို ဖြစ်လာတာပါပဲ"

"အင်း...မင်းတို့လင်မယားကတော့ကွာ တကယ်ပါပဲ ငါ့မှာတော့ မျက်နာပူလိုက်ရတာ လက်စသက်တော့ မင်းတို့က အစောကြီးကနဲက အကြံနဲ့ကိုးကွ"

"ကျနော်က အန်ကယ်ကို ပြောမလို့ပါဗျာ ဒီရောက်တော့ အန်ကယ်ကို မြင်လိုက်တော့ မပြောသေးပဲ ကျက်နေတာပါ"

"ဖေဖေ့စိတ်ထဲအခုတော့ ရှင်းသွားပီမလား ကဲပါ လာကြပါတော့ရှင် မာလာကိုလိုးပေးကြပါတော့ "

အပိုင်း ( ၄ ) ဆက်ရန် >>>