သုခ စံအိမ် အပိုင်း ( ၂ )
ဒေါက်တာ မောင်မောင်တုတ် ရေးသည်။
အင်းစက်စာပေဖြစ်ပါသည်။
အခန်း ( ၆ )
"အားးးကိုရေ မာလာအရမ်းကောင်းနေပီ ဆောင့်လိုးပေးနော် ကို့လီးကြီးနဲ့ တအားဆောင့်လိုးပေးပါကိုရဲ့ အားးးကိုရေ လိုးလိုး မာလာ့ကိုဆောင့်လိုးပေး"
"ကို့လီးကြီးကို ကြိုက်လားမိန်းမ ကို့လီးကြီးနဲ့မိန်းမအဖေလီး ဘယ်ဟာကပိုကောင်းလဲ"
"ဟင်းးးဟင်းးးအတူတူကြိုက်တယ်ကို အားးးကို့လီးကြီးရော ဖေဖေ့လီးကြီးရော အတူတူကြိုက်တယ် အားးး လိုးပေးကို ဆောင့်ဆောင် မာလာပီးတော့မယ် အားးးကိုရေ "
"ကိုနဲ့မိန်းမအဖေနဲ့ နှစ်ယောက်ပြိုင်တူလိုးရင်ရော ခံမလား"
"အားးးခံမယ်ကို ဖေဖေ့လီးကြီးရော ကို့လီးကြီးနဲ့ရော ပြိုင်တူလိုးတာကို ခံမယ် အားးးကောင်းလိုက်တာကိုရယ် မာလာပီးတော့မယ် လိုးကို လိုးလိုး အားးးကိုရေ အားးးကိုလို့ မာလာပီးးး ပီးးး ပီ ဟင်းးးကောင်းလိုက်တာကိုရာ အလိုးခံရတာက အရမ်းကောင်းတာပဲ"
မာလာနွယ်ရဲ့ဖင်ကြီးရမ်းခါပြီး ပြီးသွားတဲ့အခါမှာတော့ ဦးကျော်ကျော်လဲ မိန်းမဖြစ်သူရဲ့ ဖင်ကြီးနှစ်ခြမ်းကို ကိုင်ဖြဲပီး ဖင်ပေါက်ဝလေးကို ကြည့်ရင်း အားပါးတရဆောင့်လိုးနေလိုက်ပါတယ်။ခဏအကြာမှာတော့ လိင်တန်ကြီးကို မာလာနွယ်ရဲ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲကို တဆုံးနှစ်ထားလိုက်ရင်းနောက်ကနေ ကပ်ဆောင့်ပီး သုတ်ရည်တွေကို ပန်းထုက်လိုက်ပါတော့တယ်။
အားပါးတရ လိင်ဆက်ဆံပြီးတဲ့ အခါမှာတော့ ဦးကျော်ကျော်ဟာ အိပ်ယာကြီးပေါ်မှာ အမောဖြေနေရင်း မာလာနွယ်ကို ဖက်ထားလိုက်ကာ ချွေးလေးတွေစို့နေကြပီး ဆံနွယ်လေးတွေ ဝဲကြနေတဲ့ နဖူးပြင်လေးကို နမ်းလိုက်ပါတယ်။
ကြေနပ်နေတဲ့ အပြုံးလေးနဲ့မာလာနွယ်ဟာ ခင်ပွန်းဖြစ်သူရဲ့ တယုတယအနမ်းကို မျက်နာလေးမော့ပေးပီး ခံနေရင်း ဦးကျော်ကျော်ရဲ့ ရင်ခွင်ကြီးထဲကို ခေါင်းလေးတိုးဝင်လာပါတယ်၊ရင်ခွင်ထဲကို တိုးဝင်လာတဲ့ မာလာနွယ်ကို ဖက်ထားရင်း အစောက စကားကိုပြန်ဆက်လိုက်ပါတယ်။
"မိန်းမ ကိုနဲ့အန်ကယ်မြတို့ နှစ်ယောက်ပြိုင်တူလိုးရင် တကယ်ခံမှာလား"
"အင်း... ဘယ်လိုပြောရမလဲကိုရယ် မာလာခံလဲခံခြင်တယ် ဖေဖေ့ကိုလဲ ရှက်တယ် ယောက်က်ျားရှေ့မှာ ဖေဖေလိုးတာခံရမှာရော ဖေဖေ့ရှေ့မှာ ကိုနဲ့ခံမှာရောကို ရှက်လဲရှက်တယ် ...
မျက်နာလဲ ပူတယ် မာလာနဲ့ဖေဖေလိုးနေကြတယ်ဆိုပေမဲ့ ဘေးမှာဘယ်သူမှမရှိတော့ မျက်နာမပူမိဘူးလေ ပီးတော့ တွေးကြည့်လိုက်တာနဲ့တင် စိတ်ထဲမှာလဲတမျိုးကြီးပဲ "
"ဘယ်လိုတမျိုးကြီးလဲ ကို့ပြောပြလေ အဆင်ပြေအောင် ကြည့်လုပ်ပေးမယ်"
"အင်း...ဘယ်လိုတမျိုးကြီးလဲဆိုရင် ကိုနဲ့ဖေဖေက မာလာ့ကို အတူတူလိုးနေကြတယ်လို့ တွေးကြည့်လိုက်တာနဲ့တင် မာလာစိတ်ထဲ မရိုးမရွကြီး ဖြစ်လာတာ စောက်ဖုတ်ထဲကလဲ လှိုက်လှိုက်ပီး ယားလာသလိုပဲ"
"အဲဒါက မိန်းမစိတ်တွေထလာတာလေ တွေးကြည့်တာနဲ့တောင် အဲလိုဖြစ်နေရင် တကယ်သာ ခံကြည့်လိုက်ရင် မိန်းမအရမ်းကောင်းနေမှာ ဒီညကြရင် မိန်းမအန်ကယ်မြဆီသွားပီး အလိုးခံလိုက် ခဏနေကြရင် ကိုလိုက်လာခဲ့မယ် "
"ဟင်...ကိုက အဲကြဘယ်လိုလုပ်မှာလဲ "
"ဘာမှမပူနဲ့ ကိုယ့်မှာအစီစဉ်ရှိတယ် မိန်းမသာ ပုံမှန်တိုင်း အလိုးခံနေ ကို ကြည့်လုပ်သွားမယ်"
"ဟုတ်ကို အဲဒါဆိုရင် ကိုပဲ ကြည့်လုပ်ပေးတော့ မာလာတော့လေ ဖေဖေ့လီးကြီးနဲ့လဲခံခြင် ကို့လီးကြီးကိုလဲ ခံခြင်နဲ့ဖြစ်နေတာ ကျန်တာတော့ဘာမှမသိဘူး ကိုပဲစီစဉ်ပေးရမယ်"
"အေးပါမိန်းမရာ စိတ်ချပါ ကို့မိန်းမ စောက်ဖုတ်ရော ဖင်ရောပါ အလိုးခံဖို့ပြင်ထားပေတော့ "
………………………………………....................................………
အခန်း ( ၇ )
နေ့လည်စာစားပီးတော့ ဝင့်ဝါကျော်နဲ့ငယ်ငယ်တို့နှစ်ယောက်ဟာ အိမ်နဲ့ခပ်လှမ်းလှမ်းမှာရှိတဲ့ ခြံထောင့်က အရိပ်ကောင်းတဲ့ သစ်ပင်ကြီးအောက်က ခုံတန်းလေးပေါ်မှာ ထိုင်ရင်း ဖုန်းကိုယ်စီ သုံးနေကြပါတယ်၊အတော်ကြာ သုံးနေကြပီးတော့ ဖုန်းကိုဘေးမှာချလိုက်ပီး ရောက်တက်ရာရာတွေပြောနေကြပါတယ်။
ဝင့်ဝါကျော်ကလဲ သူမကျောင်းသွားစဉ်က အတွေ့ကြုံတွေနဲ့ သူမရဲ့အခန်းဖော်ပြောတဲ့ အဖေနဲ့သမီးရဲ့အကြောင်းတွေကိုပြောပြတော့ ငယ်ငယ်က ပါးစပ်လေးဟပီး မျက်လုံးလေးပြူးကျယ်ကျယ်နဲ့ဖြစ်ကာ စိတ်ဝင်တစားနားထောင်နေပါတယ်။
ဝင့်ဝါကျော်က ငယ်ငယ်ကို သူမရဲ့အဖိုးနဲ့ဖြစ်ခဲ့တဲ့ အကြောင်းတွေကို အသေးစိတ်မေးနေတာကြောင့် ငယ်ငယ်ကလဲ ပြောပြလိုက်ပါတယ်၊မကြာခင်မှာတော့ နှစ်ယောက်သား အသံလေးတွေ တိတ်ဆိက်သွားကြပီး ရင်လေးတွေဖိုကာ မျက်နာလေးတွေက ရဲလာကြပါတယ်။
ဝင့်ဝါကျော်ကတော့ သူမသတိမထားမိခင်မှာပဲ လက်တွေက ငယ်ငယ်ရဲ့ မို့မောက်နေတဲ့ ရင်သားတွေကို အင်္ကျီလေးပေါ်ကနေ ကိုင်မိနေပါတယ်၊ငယ်ငယ်ကလဲ သူမရဲ့နို့လေးတွေကို ကိုင်ညှစ်နေတဲ့ ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ လက်လေးကို ပြန်လည်ဆုက်ကိုင်ပီး မျက်လုံးလေးတွေကတော့ ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ လှပတဲ့မျက်နာလေးကို ကြည့်နေပါတယ်။
တဆက်ထဲဆိုသလိုပဲ ငယ်ငယ်ရဲ့လက်သွယ်သွယ်လေးက ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ဒူးဖုံးဘောင်းဘီလေးပေါ်ကနေ ပေါင်ကြားလေးကို ပွတ်ပေးလိုက်မိတော့ ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ ကိုယ်လုံးလေးက တွန့်သွားပီး ငယ်ငယ်ကို လှမ်းဖက်လိုက်ပါတယ်။ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ဟာ တစ်ယောက်ကို တစ်ယောက်ဖက်လိုက်ကြရင်း မျက်နာခြင်းရင်ဆိုင်လိုက်မိတော့ နှစ်ဦးစလုံးဟာ မတိုင်ပင်ထားပဲ တစ်ယောက်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို တစ်ယောက်က ကြည့်နေမိကြပါတယ်။
နီစွေးနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးတွေကို ကြည့်နေကြရာကနေ မျက်လုံးခြင်းဆုံမိကြတော့ ဝင့်ဝါကျော်က မျက်လုံးအကြည့်ကို ငယ်ငယ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးကို ကြည့်လိုက် မျက်လုံးခြင်းဆုံကြည့်လိုက်နဲ့ လုပ်လိုက်တော့ ငယ်ငယ်ရဲ့မျက်နာလေးက ရှက်ရိပ်လေးပိုမို သန်းလာပြီး မျက်လွှာလေးချလိုက်ကာ မျက်နာလေးကို ရှေ့ကို တိုးလာပါတယ်။
ငယ်ငယ်ရဲ့ မျက်နာနုနုလေး ရှေ့တိုးလာတာနဲ့အတူ ဝင့်ဝါကျော်ကလဲ ရှေ့တိုးပြီး ငယ်ငယ်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးလေးကို သူမရဲ့နီစွေးနေတဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးနဲ့ ထိကပ်ပီးနမ်းလိုက်ပါတယ်။ငယ်နု ပျိုမြစ်တဲ့ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးနှစ်ခု ထိကပ်မိတဲ့အခါမှာတော့ နီရဲနေတဲ့နှင်းဆီပန်းလေး နှစ်ပွင့် ထိကပ်လိုက်သလိုပဲ အင်မတန်မှကဗျာဆန်ပီး ကြည့်ကောင်းတဲ့ မြင်ကွင်းတစ်ခုပဲ ဖြစ်နေပါတော့တယ်။
ဝင့်ဝါကျော်က ငယ်ငယ်ရဲ့အပေါ်နှုတ်ခမ်းလေးကို စုပ်နမ်းလိုက်တော့ ငယ်ငယ်၏နှုတ်ခမ်းလေးကလဲ ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့အောက်နှုတ်ခမ်းလေးကို ပြန်လည်စုပ်နေလိုက်ပီး နှင်းဆီပွင့်ဖက်လေးလို နှုညံ့လှတဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာလေးက အလိုလို ဟ သွားရပါတယ်။
ငယ်ငယ်ရဲ့ ဟ သွားတဲ့ နှုတ်ခမ်းလွှာလေးကြားထဲကနေ ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ နွေးထွေးအိစက်နေတဲ့ လျှာရဲရဲလေးက ဝင်လာပီး ငယ်ငယ်ရဲ့ လျှာလေးနဲ့ ထိတွေ့လိုက်မိတဲ့အခါမှာတော့ ကောင်မလေးနှစ်ယောက်ရဲ့ နှုတ်ခမ်းလေးတွေက ပိုမိုပူးကပ်လိုက်ကြပီး လျှာခြင်းအပြန်လှန် ထိတွေ့ရစ်ပက်နေကြပါတယ်။
ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ လက်လေးက ငယ်ငယ်ရဲ့ အင်္ကျီလေးအောက်ကိုဝင်လာပီး ဘရာလေးပေါ်ကနေ နို့လေးတွေကို ကိုင်နေတဲ့အချိန်မှာပဲ ငယ်ငယ်ရဲ့လက်လေးကလဲ ဝင့်ဝါကျော်ရဲ့ ပေါင်ကြားလေးထဲက စောက်ဖုတ်လေးကို ဘောင်းဘီလေးပေါ်ကနေ ကိုင်ပွတ်ပေးနေပါတယ်။
ဖြူဖွေးနုနယ်နေတဲ့ မျက်နာလေးတွေက ပန်းရောင်ရင့်ရင့်ဖက်ကို ရောက်လာကြတဲ့အခါမှာတော့ နှုတ်ခမ်းခြင်းနမ်းစုပ်နေကြတာတွေက ပိုမိုကြမ်းလာပြီး လက်လေးတွေရဲ့ လှုတ်ရှားမှုတွေကလဲ မြန်ဆန်လာကြပါတယ်။ရှည်ကြာတဲ့အနမ်းတွေနဲ့နမ်းနေကြရင်း ဝင့်ဝါကျော်က သူမရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးကို ငယ်ငယ်ရဲ့နှုတ်ခမ်းလေးဆီကနေ ခွာလိုက်ပီး မောလျှနေသော အသံတုန်တုန်လေးနဲ့...
…………………………….............................................…………………
အခန်း ( ၈ )
"ငယ်ငယ်ရယ် ငါတော့ပြောရင်းနဲ့ ဘယ်လိုဖြစ်သွားမှန်းမသိဘူး စိတ်ထဲမှာတမျိုးကြီးဖြစ်လာပီး နင့်ကို နမ်းလိုက်မိတာ"
"ဟုတ်တယ်မမ ငယ်လဲ မမနဲ့ပြောရင်း ရင်ထဲမှာလှိုက်မောလာတာ အဲဒါနဲ့ မမနှုတ်ခမ်းလေးကိုကြည့်ရင်း နမ်းမိသွားတာ "
"အေးဟယ် ငါတို့ညီအမတွေလဲ ဘယ်လိုဖြစ်ကြတယ်မသိဘူးနော် တကယ်ပဲ ခ်ခ်"
"ဟုတ်တယ်နော်မမ ညီမခြင်းနမ်းပီး တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် ကိုင်နေကြတာ မမအဖုတ်လေးကို ငယ်ပွတ်ပေးတော့ နဲနဲတောင်စိုလာသလိုပဲနော်"
"ဟုတ်တယ်ငယ်ငယ်ရဲ့ နင်ပွတ်ပေးတော့ ငါလဲနေလို့ကောင်းပီး အရည်လေးတွေစိုလာတာ "
"ဟုတ် မမပီးအောင် ငယ်လုပ်ပေးရမလား "
"အင်း...နေပါစေငယ်ငယ်ရယ် အပြင်ဖက်ကြီးမှာ မကောင်းပါဘူး ညကြမှပဲ ဖေဖေနဲ့ခံလိုက်တော့မယ် နင်ရောညကြရင် ငါနဲ့တူတူ§ဖေဖေလိုးတာကို ခံမယ်မလား "
"ဟင့်အင်းမမ ဒီညတော့ မရတော့ဘူး ငယ်ရာသီလာနေလို့"
"နင်ကလဲနော် အရေးထဲမှ မီးနီပြနေသေးတယ် အေးပါ အာ့ဆိုရင်လဲ ငါပဲ ဖေဖေလိုးတာခံရမှာပေါ့ ဖေဖေက နှစ်ယောက်စာ လိုးနေရင်တော့ နာပီပဲ"
"မမကလဲ ဘာဖြစ်လဲ အန်ကယ်ကျော်က နှစ်ယောက်စာလိုးတော့ ပိုကောင်းတာပေါ့ ဟုတ်ဘူးလားမမရဲ့ ခ်ခ်"
"ကောင်းတာတော့ ကောင်းတာပေါ့ဟဲ့ မနက်ကြရင် အဖုတ်လေးနာပီး ပေါင်လေးကွနေလို့ ကဲကဲ ငါတို့လဲ အိမ်ထဲပြန်ဝင်ရအောင် ရေချိုးချိန်တောင်ရောက်နေပီ .
"ဟုတ် မမအရင်ချိုးလိုက်လေ ငယ်တော့ ဒီနေ့အခန်းထဲကို ရှင်းလိုက်ဦးမယ်"
ငယ်ငယ်လဲ ဝင့်ဝါကျော်ကို ပြောရင်းနဲ့ ညီမနှစ်ယောက် အိမ်ထဲဝင်လာကြပါတယ်၊အိမ်ထဲရောက်တော့ ဝင့်ဝါကျော်က အပေါ်ထပ်က သူမရဲ့အခန်းကို တက်သွားပီး ငယ်ငယ်ကလဲ သူမရဲ့ အခန်းထဲကို ဝင်လာရင်း လုပ်စရာရှိတာတွေကို လုပ်နေလိုက်ပါတယ်။
ခဏကြာတော့ လှေကားပေါ်က ဆင်းလာတဲ့ အသံကြားရတာကြောင့် မမရေချိုးမလို့ ဆင်းလာတာနေမယ် မမပီးမှပဲ ရေချိုးလိုက်တော့မယ်လို့ အောက်မေ့လိုက်ပီး စာကြည့်စားပွဲဘေးက ခုံလေးပေါ်ကို ထိုင်ရင်း ဂျာနယ်ကျော်မမလေးရေးတဲ့ သူမ ကို ဖက်နေလိုက်ပါတယ်။အတော်လေးကြာတော့ အပြင်ဖက်ကနေ ငယ်ငယ်ရေလို့ ခေါ်လိုက်တဲ့ တီကြီး အသံကြားတာကြောင့် ရှင် လာပါပီတီကြီး လို့ ပြောရင်း အပြင်ကိုထွက်လာခဲ့ပါတယ်။
"ငယ်ငယ်ရေ ဝယ်စရာလေးရှိလို့ သွားလိုက်ဦးမယ် ၄ နာရီလောက်ကြရင် ထမင်းချက်ထားလိုက်ဦးနော်"
"ဟုတ်ကဲ့တီကြီး ဟင်းကရော ဘာချက်ထားရမလဲ"
"ဟင်းကတော့ ငါပြန်လာမှပဲ စီစဉ်ပေးတော့မယ်"
………………………………………………........................................
အခန်း ( ၉ )
ပြောရင်းနဲ့ပဲ တီကြီးက အပြင်ကိုထွက်သွားလို့ နောက်ကနေ ဘာရယ်မဟုတ်ပဲ ငယ်ငယ်ကြည့်နေမိပါတယ်၊ကြည့်နေရင်းနဲ့ပဲ အင်း...တီကြီးက အတော်လှတာပဲ ဒီအရွယ်ရောက်လာတာတောင် ကိုယ်လုံးအလှက ကြမသွားဘူးလို့ တွေးနေရင်း မာလာနွယ်ရဲ့ ထမိန်သားပြော့ပြော့အောက်ကနေ အိစက်ပီး ကားထွက်နေတဲ့ နောက်ပိုင်းအလှကို ငေးမောနေရင်း ရေချိုးခန်းထဲက ထွက်လာတဲ့ ဝင့်ဝါကျော်ကို မြင်လိုက်တာကြောင့် မမ ရေချိုးပီးရင် ငယ်ချိုးတော့မယ်လို့ ပြောပီး အခန်းထဲမှာ လျော်စရာရှိတာတွေကို ဝင်ယူပြီး ရေချိုးခန်းထဲကို ဝင်လာလိုက်ပါတယ်။
ရေချိုးခန်းထဲမှာ အဝတ်လျော်ရင်း ငယ်ငယ်တွေးနေမိတာကတော့ တောင်ကြီးကနေ ပြန်လာကနဲက ဘဘကို ညအိပ်ယာမဝင်ခင် တခါလားပဲ နှိပ်ပေးရသေးတယ် အရင်ကတော့ ညတိုင်း ပုံမှန် နှိပ်ပေးနေကြဖြစ်ပေမဲ့ ဘဘနဲ့ဖြစ်ပီးသွားကြကနဲက တချို့ညတွေမှာ ရှက်ပီး ငယ်ငယ်မသွားပဲ နေခဲ့ပေမဲ့ ဘဘကလဲ လာပါလို့ မခေါ်တာကြောင့် ဒီညတော့ သွားနှိပ်ပေးဦးမှပဲလို့ ငယ်ငယ်တွေးရင်း အဝတ်လျော် ရေချိုးလုပ်နေလိုက်ပါတယ်။ရေချိုးပီးတော့ ပေါ့ပေါ့ပါးပါးရှိတဲ့ အဝတ်စားကိုဝတ်ပီး အညာရဲ့ရာသီဥတုနဲ့ ကိုက်ညီတဲ့ သနပ်ခါးပါးပါးလေးကို လိမ်းပီး ထမင်းချက်ဖို့ ထွက်လာလိုက်ပါတယ်။
ထမင်းချက်ပီးတော့ ခဏအကြာမှာပဲ တီကြီးပြန်လာပီး ချက်ရမဲ့ဟင်းတွေအတွက် စီစဉ်ပေးတာကြောင့် ချက်ပြုတ်နေလိုက်ပါတယ်၊ချက်စရာရှိတာတွေပြင်ဆင်နေရင်း ဝင့်ဝါကျော်က ရောက်လာကာ ကူညီပီး လုပ်ကိုင်ပေးတာကြောင့် ညီမတွေစကားတပြောပြောနဲ့ ချက်စရာရှိတာတွေကို ချက်နေလိုက်ကြပါတယ်။
အကုန်ပီးသွားတော့ လုပ်စရာရှိတာတွေကို လုပ်နေလိုက်ရင်း ထမင်းစားချိန်ရောက်လာတဲ့အခါမှာတော့ မိသားစုတွေ ဝိုင်းပြီး ညစာကိုစားလိုက်ကြပါတယ်။စားသောက်ပီးကြတော့ ဘဘကတော့ ထုံးစံအတိုင်းပဲ ခြံထဲမှာ လမ်းလျောက်နေပီး မမဝင့်ဝါကျော်ကတော့ စားပီးပီးခြင်းမှာပဲ အပေါ်ထပ်ကို တက်သွားပါတယ်။
အန်ကယ်ကျော်ကတော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာထိုင်ပီး စာအုပ်တစ်အုပ်ကို ဖက်နေတာကို တွေ့ရပီး တီကြီးကလဲ အန်ကယ်ကျော်ရဲ့ ဘေးမှာထိုင်နေတာကြောင့် ငယ်ငယ်လဲ သူမရဲ့အခန်းထဲကို ဝင်လာလိုက်ပါတယ်။
အခန်းထဲက TVကို ဖွင့်ပီးကြည့်လိုက်တော့ သူမကြည့်နေကြဖြစ်တဲ့ တောင်ကိုရီးယား ဇာက်လမ်းတွဲက မလာသေးတာကြောင့် ဟိုလိုင်း ဒီလိုင်းကို ပြောင်းပီး ကြည့်နေလိုက်ရင်း ကြည့်နေကြဇာက်လမ်းတွဲလာတော့ ကြည့်နေလိုက်ပါတယ်။
ဒီလိုနဲ့ပဲ ဇာက်လမ်းတွဲပီးတာနဲ့ ၈နာရီလဲထိုးတာကြောင့် အပေါ်ထပ်က ဘဘကိုနှိပ်ပေးဖို့ တက်လာလိုက်ရင်း အခန်းရှေ့ရောက်တော့ တံခါးကို ခေါက်လိုက်တာနဲ့ အထဲက ဘဘရဲ့ အသံကိုကြားလိုက်ရပါတယ်၊တံခါးကိုဖွင့်ပီး ဝင်သွားလိုက်တော့ ဘဘကဆီးကြိုပြီး...
"ငယ်ငယ်ပါလား လာလေကွဲ့ ဘဘဆီကို မလာတာတောင် အတော်ကြာနေပီ"
"ဟုတ်ဘဘ သမီးဘဘကို နှိပ်ပေးမလို့လာတာပါ
နှိပ်မပေးရတာ ကြာနေလို့ပါ"
"အေးအေး ဘဘလဲ ငယ်ငယ်ကို မျှော်နေတာပါကွယ် အရင်နေ့တွေက ဘာလို့မလာတာလဲငယ်ငယ်ရဲ့"
"ဘာလို့မှတော့ မဟုတ်ပါဘူးဘဘရယ် သမီးရှက်လို့ပါ"
"ဘာကိုရှက်တာလဲငယ်ငယ်ရဲ့ ဘာလဲ ဘဘနဲ့ငယ်ငယ်တို့ဖြစ်တဲ့ကိစ္စကြောင့်လား ဒါကရှက်စရာမှမဟုတ်တာ ဘဘက ညဆိုရင် ငယ်ငယ်ကို သတိရပီး လွမ်းနေတာ"
"ဟင့်...ဘဘကလဲ ဘာလွမ်းတာလဲ သူ့ကိုသူ ၁၆ နှစ်သားလေးများမှတ်နေတာလား ဟင်းနော်...လူလည်ဘဘကြီး သမီးကို ဘဘသတိမရဘူးဆိုတာ သိတယ် တီကြီးနဲ့ချစ်နေရလို့ သမီးကိုသတိမရဘူးမလား "
"မဟုတ်ပါဘူးငယ်ငယ်ရယ် သမီးနဲ့ချစ်တာက ချစ်တာပဲ ဘဘကတော့လေ ဟောဒီက ငယ်ငယ်ဆိုတဲ့ မြေးမလေးနဲ့ချစ်ခဲ့ကြတာတွေကို သတိရနေတာ"
……………...................…………………………………
အခန်း ( ၁၀ )
"ယုံပါဘူး တီကြီးကိုလဲ အဲလိုပဲပြောပြီး ညတိုင်းလုပ်နေတာမလား ဟင်း...သမီးသိတယ်နော်ဘဘ"
"ဘာလဲ ငယ်ငယ်က ဘဘပြောတာမယုံလို့လား အဲဒါဆိုရင် လက်တွေ့ပြမယ်လေ အိပ်ယာပေါ်မှာ အလုပ်နဲ့သက်သေပြမယ် "
"ဒီညတော့ အလုပ်နဲ့လဲ သက်သေပြလို့မရတော့ဘူး ဘဘရေ သမီးသွေးဆင်းနေလို့ စိတ်လျော့လိုက်တော့ ခ်ခ်"
"အဲဒါဆိုရင်တော့ ဘဘငတ်ပီပေါ့ ဘဘကောင်ကြီးက ငယ်ငယ်ကို မြင်လိုက်တာနဲ့ ခေါင်းထောင်လာတာ အခုတော့ သနားစရာ ကောင်ကြီးဖြစ်သွားပီ မစားရတော့လို့လေ"
"ဘဘကလဲ အဲဒီကောင်ကြီးအတွက်ဘာမှမပူနဲ့ အတော်ကြာရင် စားရတော့မှာကို ဒီညတော့ ဘဘအကြောပြေအောင်ပဲ သမီးနှိပ်ပေးတော့မယ်နော်"
"အေးပါကွယ် မြေးမအလိမ်မာလေး နှိပ်ပေးတော့လဲ အညောင်းပြေတာပေါ့ ကဲ လာလာ ကုတင်ပေါ်မှာ ဘဘလှဲပေးမယ် ခြေသလုံးကပဲ အရင်စနှိပ်ပေါ့ ပီးမှဇက်ကြောကို နှိပ်ပေး"
"ဟုတ်ကဲ့ဘဘ ညောင်းတဲ့နေရာသာပြောပါ သမီးနှိပ်ပေးပါ့မယ်"
ဦးမြဒင်လဲ ကုတင်ပေါ်မှာ ပက်လက်လှန်ပီး မြေးမလေးရဲ့ နှိပ်ပေးမှုကို ခံနေလိုက်ပါတယ်၊အတော်လေးကြာတော့ မှောက်အိပ်လိုက်ပီး ဇာက်ကြောတွေကို နှိပ်ခိုင်းရင်း မြေးမလေးရဲ့ ပေါင်တံသွယ်သွယ်လေးကို ထမိန်လေးပေါ်ကနေ ကိုင်နေလိုက်ပါတယ်။
အတန်ကြာနှိပ်ခိုင်းပီးတဲ့အခါမှာတော့ ရပါပီငယ်ငယ်ရယ် အညောင်းပြေပါပီ သွားနားချည်ပါတော့လို့ ပြောလိုက်ရင်း ငယ်ငယ်ကို ပြန်ခိုင်းလိုက်ပါတယ်။
ငယ်ငယ်လေး ကုတင်ပေါ်ကနေဆင်းပီး ကြမ်းပြင်ပေါ်မှာ သူမရဲ့ထမိန်လေး ပြင်ဝတ်နေတာကို တွေ့ရတော့ ဦးမြဒင်လဲ အောက်ဆင်းပီး လက်တွေက အလိုလျောက်ပဲ ငယ်ငယ်ရဲ့ဖင်လုံးလေးကို ကိုင်လိုက်ပါတယ်။
ဖင်လုံးလေးနှစ်လုံးကို လက်နဲ့အားရပါးရ ညှစ်ကိုင်ပီး နို့လေးကိုပါ ဆက်ကိုင်လိုက်တော့ ငယ်ငယ်က ဦးမြဒင်ကို မျက်စောင်းလေးထိုးပီး 'ဟင့် ဘဘနော် တော်တော်ကဲ' လို့ပြောပီး အခန်းထဲကနေ ဖင်လေးလှုပ်ပီး ထွက်သွားပါတော့တယ်။
အပိုင်း ( ၃ ) ဆက်ရန် >>>
No comments:
Post a Comment