ကာမကွန်ယက် : ဓါးပြပေးတဲ့ ဝေစု အပိုင်း ( ၃ )

Saturday, December 18, 2021

ဓါးပြပေးတဲ့ ဝေစု အပိုင်း ( ၃ )

ဓါးပြပေးတဲ့ ဝေစု အပိုင်း ( ၃ )

လမင်းကြီး ရေးသည်။

အင်းစက်စာပေ ဖြစ်ပါသည်။

အခန်း ( ၉ )

အမှန်တော့ ထိုနေ့က သူမကို ဓားပြများ ပတ်ချာလည်လှည့် အထပ်ထပ် လိုးပြီးသည့် နောက်ပိုင်း သူမ စောက်မွှေးအုံကြီးမှာ ချွဲပျစ်ညစ်ထပ်သော လရည်ပေါင်းစုံဖြင့် ပေပွစေးကပ်လျက်ရှိရာ သန့်ရှင်း ပြောင်စင်သွားအောင် မနဲ ဆေးထုတ်ယူခဲ့ရသည်။ နောက်တစ်နေ့တွင် သူမက စိတ်နာနာ အမြင်ကပ်ကပ်ဖြင့် အပြောင် ရိတ်ပစ်လိုက်ခြင်း ဖြစ်လေသည်။

အခုတော့ပြောင်ရှင်းနေသောစောက်ဖုတ်အုံကြီးမှာ ဖားခုံညှင်းကျောကုန်းကြီးကဲ့သို့ မို့မို့ဖောင်းဖောင်း ပြောင်ပြောင်ကြီးဖြစ်နေပြီး ပိရိသောနှုတ်ခမ်းလွှာနှစ်လွှာဆုံရာထိပ်တွင်ရှိသော အစေ့ပြူးပြူးကြီးက ထွတ်ထွတ်ကလေး ထနေတော့ရာ ကြည့်လို့တောင် လှနေသေးသည်။

ဝင်ထက်မှာရှင်းရှင်းကြီးဖြစ်နေသောသူ့အမေရဲ့ စောက်ဖုတ်ကြီးကို ကြည့်ပြီး နဂိုကထက် လီးကအဆမတန်တောင်တက်လာရတော့သည်။

..................................................................................................................

ဝေဝေလွင်၏လက်ရှိအနေအထားမှာ ကုတင်စောင်းတွင်ဖင်ကန့်လန့်မှေးတင်လျက်၊ ပေါင်ကြီးကိုဖြဲကားလျက်ရှိနေရကား၊ဝင်းထက်က ကုတင်ဘေးတွင်ဒူးထောက် ထိုင်ချလိုက်ပြီး၊ မွေးသမိခင်၏ ဒူးနှစ်ချောင်းကို ခေါက်၍ တွန်းတင်ဘေးဖြဲလိုက်ကာ ပေါင်ခြံအတွင်းသားတွေကစ၍ တဖြေးဖြေးဆန်ပြီး လျက်သွားတော့သည်။

ဝင်းထက်ပေါင်တွင်းသားလေးတွေကိုတစ်လွှားခြင်း တစ်ရစ်ခြင်း လျက်လာခဲ့ရာ ပေါင်ခြံခွဆုံသို့ ရောက်လာခဲ့ပြီး သူ့အမေရဲ့ စောက်ပတ်ကြီးနဲ့ မျက်နှာအပ်မိလေပြီ။ ယနေ့တော့စောက်ပတ်ကြီးကအမွှေးများကင်းစင်လျက်၊ မဟတစ်ဟလေး လှစ်ပြီး သူ့အား လက်ယပ်ခေါ်နေ၏။ ဝင်းထက် သတိလွတ်သွားပြီ...၊ မုံ့ပေါင်းကြီးတစ်ခုကဲ့သို့ အသားပြည့်ပြည့် မို့မို့ဖောင်းဖောင်း ဆီးခုံကြီးကို ကုန်း၍ ငုံခဲလိုက်မိလေသည်။

အမေ့ဆီးခုံသားတွေကိုသွားနှင့်မနာ့တနာ ဆတ်ဆတ်လေးခဲပေးနေရင်းမှပြူးပြူးလေးစူထွက်နေသောစောက်စိညိုညိုကြီးကိုလျှာဖြင့်လိမ်းရင်းပြွတ်ခနဲဆွဲစုပ်ပေးလိုက်တော့သည်။ လက်ချောင်းတွေက စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကို ဖြဲပြီး တဇတ်ဇတ်နှင့် ကလိတော့၏။ အပြင်အသားအရောင်က ဘယ်လောက်ပဲ ညိုစိမ့်စိမ့် ဆိုစေကာမူ၊ စောက်ခေါင်းအတွင်းသားတို့ကရဲတွတ်လျက်ရှိသည်။

ဝေဝေလွင်မှာ သူ့သားအနားကပ်ထိုင်ပြီး ပေါင်တွေစပွတ်ပေးကထဲကစိမ့်ထွက်လာသော စောက်ရည်တွေက အဖုတ်ထဲတွင် အရည်လဲ့၍ အိုင်ထွန်းနေပြီဖြစ်သည်။ အခုတော့ဝင်းထက်ကအဖုတ်ထဲသို့လျှာစောင်းထိုးပြီး စောက်ခေါင်းအတွင်းသားကို လျက်ရင်း တစိမ့်စိမ့်ထွက်နေသော စောက်ရည်များကို စုပ်ပေးနေလိုက်သည်။

ညှီတီတီ အီတီတီ စောက်ပတ်နံ့ကိုရ၏။ ထိုအနံ့ကပင်သူ့သွေးသားကိုပိုပြီးထကြွစေသည်။

ဝင်းထက်တစ်ယောက်သူ့ကိုမွေးထုတ်လာခဲ့သောစောက်ပေါက်ကြီးကိုစိတ်လိုက်မာန်ပါနှင့်ဘာဂျာကိုင်လေတော့သည်။ စောက်ခေါင်း အတွင်းသားများကို လျှာဖြင့် ထိုးလျက်၍၎င်း၊ စောက်စိကိုလည်း ကပ်ဖိလျက်လိုက် ဆွဲစုပ်လိုက်ဖြင့် မရွံမရှာ စိတ်ကြိုက်မှုတ်နေတော့သည်။ ဝေဝေလွင်မှာလည်း သားဖြစ်သူ၏ လျှာစွမ်းကြောင့် ဖီလင်တက်နေပြီဖြစ်ရကား၊

စောက်ရေများက မထိမ်းနိုင် မသိမ်းနိုင် အဆက်မပြတ် ထွက်ကျနေတော့ရာ၊ဝင်းထက်ကလဲ လျှာဖြင့် တွေ့သမျှ အကုန်စုပ်ဆွဲ သောက်ယူပစ်လေသည်။သူမမှာ ကောင်းလွန်းသောကြောင့်၊ဖင်ကြီးကို ရမ်းခါလျက် တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးပြီး ငါးရံပြာလူး ဖြစ်နေသည်။

"အူးးးး...ရှီးးးး ကျွတ်ကျွတ်...အင့်..ဟင့်.. အင်းးးး"

အမှန်တော့ဝင်းထက်ကလက်တွေ့မရှိသေးပါ။ ဒီအကွက်တွေကို သူငယ်ချင်းအိမ်မှာ မကြာခဏ ခိုးကြည့်ဖြစ်ခဲ့ကြသော CD အောကားများမှလေ့လာမှတ်သားခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်။ ဝေဝေလွင်ကတော့ ကောင်းလွန်းသဖြင့် အသက်ရှူတွေတောင် မှားနေသည်။ သူမတစ်သက်မှာ တစ်ခါမှ အခုလောက်ကောင်းအောင်အဖုတ်လျက်မခံခဲ့ရဖူးပေ။ သူ့ယောင်္ကျား ကိုညီထက်က ပါးစပ်လိုင်းမဟုတ်..၊ ဒါမျိုးတွေရွံတတ်သည်။ ပြီးခဲ့တဲ့အပတ် ဓားပြများနှင့် နဖူးတွေ့ဒူးတွေ့၊ တွေ့စဉ်က ဓါးပြများထဲက တစ်ယောက်က အဖုတ်လျက်ပေးတာ ပထမဦးဆုံး ခံဖူးခြင်းဖြစ်သည်။

ဒါပေမယ့်အခုသူ့သားမှုတ်ပေးလျက်ပေးနေသလို နူးနူးညံ့ညံ့ နှံ့နှံ့စပ်စပ် အသေးစိတ်မရှိ၊ အကြမ်းပတမ်းကြီးဖြစ်သည်။အခု သူ့သားဖြစ်သူ လျှာစောင်းလေးဖြင့် ညင်ညင်သာသာလေး လျက်လိုက်စုပ်လိုက် ကလိပေးနေသည်မှာ ဝေဝေလွင်အဖို့ တိမ်ပေါ်တွင် လေလှိုင်းစီးနေရသလို တငြိမ့်ငြိမ့် တအေးအေးနေကာ ရင်ထဲ လှပ်ကနဲ၊ လှပ်ကနဲ ဖြစ်နေအောင် တစစ်စစ်နှင့် ကောင်းနေရသည်။

ဝင်းထက်က သူ၏လျှာကို အသုံးပြုပြီး လိမ်းလိုက်၊ လှည့်လိုက်၊ မွှေ့လိုက်ဖြင့် အမေဖြစ်သူ၏ စောက်ဖုတ်ကြီးကိုကောင်းကောင်းအရသာခံပြီးလျှာစွမ်းပြနေလေရာ၊ ဝေဝေလွင်မှာ ဖင်ဖြဲထားလျက်ကပေါင်လေးတွေတောင့်ပြီး တဆတ်ဆတ် တုန်အောင် ဖီလင်တက်နေရသည်။

ပါးစပ်ကလဲ ငရုတ်သီးစပ်စပ်နှင့် ငပိချက် စားမိသလို တရှူးရှူး တရှဲရှဲမြည်အောင် ညည်းတွားနေသည်။ ခန္ဓာကိုယ်မှာလည်း တွန့်လိမ်ပြီးခေါင်းကိုဘယ်ညာရမ်းခါလျက်ရှိသည်။

"ဝါးးးးအီးးးး ဟင့်...ဝင်း...သားလေး.. မေမေ့ကို ဘာတွေလုပ်နေတာလဲကွာ...ရှီးးး.. အင်းးးး"

"မေမေ့အဖုတ်ကြီးကအရမ်းလှတယ်မေမေ.. အနံ့ကလဲသင်းပြီးမွှေးအီနေလိုက်တာသားလွန်ဆန်လို့မရဘူး၊ မေမေ့စောက်ဖုတ်ကို လျက်ချင်စိတ်တွေ ထိမ်းလို့မရဘူးမေမေ..၊ သားကိုခွင့်လွှတ်ပါ..စိတ်မဆိုးနဲ့နော်.."

ဝင်းထက်က ပါးစပ်မှ စုပ်ရင်းလျက်ရင်းက၊ ပလုပ်ပလောင်းနဲ့ ပြောနေသည်။ဝေဝေလွင်မှာလည်းမခံစားရဖူးသောဖီလင်တမျိုးကိုတုန်တုန်လှုပ်လှုပ်ကြီးခံစားနေရသည်။

"မေမေလဲထိမ်းလို့မနိုင်တော့ဘူးသားရယ်..မရတော့ဘူး.."

ရင်တုန်အောင်ခံစားနေရသောဖီလင်ကြောင့် ထွက်လာသောအသံမှာတုန်ခါမှုအားများနေသဖြင့် အသံတောင် ငိုသံပါကြီးနှင့် ဖြစ်နေသည်။ အမေဖြစ်သူက ဒီလိုပြောလေ၊ ဝင်းထက်ကလဲစိုရွှဲအိနေပြီးစောက်ရေတွေဒရစပ် ထွက်နေတဲ့ စောက်ပေါက်ကြီးထဲ မရွံမရှာပင် လျှာဇောင်းထိုးထည့်ပြီး တဇတ်ဇတ် ကလိပေးလေဖြစ်သည်။

"အားးး သားရယ်..မေမေ့ကို နှိပ်စက်မနေပါနဲ့တော့..သေတော့မှာဘဲ..ဟင့်..တကယ်မရတော့ဘူးဆိုနေကွာ.."

ဝေဝေလွင်မှာစောက်ပတ်ကိုအသားကုန်အမှုတ်ခံရသည့်ဖီလင်ကိုမခံစားနိုင်သည့်အဆုံး မချိမဆန့်တွန့်လိမ်ကောက်ကွေးရင်း၊ သားဖြစ်သူကို တောင်းပန်နေမိသည်။ဝင်းထက်ကဝတ်ထားသည့်ဘောင်းဘီကိုဘယ်အချိန်ကထဲကကန်ချဆွဲချွတ်ပစ်ထားသည်မသိ၊ ကိုယ်အောက်ပိုင်းတွင်ဘာမှမရှိတော့ ဂွေးတန်းလန်းနှင့်ဖြစ်နေပြီ။

...............................................................................................

အခန်း ( ၁၀ )

ဘာဂျာမှုတ်နေသောပါးစပ်ကစောက်ဖုတ်မှနေ၍ချက်သို့ပြန်တက်လာ၏။ ပြီးတော့ နို့ကြီး နှစ်လုံးကို ပြန်စို့လိုက်သည်၊ ပါးစပ်ကစို့၊ လျှာကစုပ်၊ သွားကလဲ နို့အုံသားအိအိကို မနာအောင် ကပ်ခြစ်ပေးနေပြန်ရာ၊ ဝေဝေလွင်ထပ်မံ၍ ထွန့်သွားရပြန်၏။

ပါးစပ်ကနို့ကြီးတွေဆီမှာအလုပ်ရှုပ်နေစဉ် လက်တွေကလုံးဝကျွတ်ကျသွားခြင်းမရှိသေးသောဘရာစီယာချိတ်တွေကိုစိတ်အေးလက်အေးနှင့်ပင်ဖြုတ်ပြီးတွန်းချချွတ်ပစ်လိုက်သဖြင့်၊ ယခုဝေဝေလွင်၏ တစ်ကိုယ်လုံး အဝတ်တစ်စမျှမကပ်၊ ဘာတစ်ခုမျှ အပိတ်အပင် အတားအဆီး မရှိတော့ပဲ၊မိမွးတိုင်းဘမွေးတိုင်း ကိုယ်လုံးဖြင့် သားအရင်းဖြစ်သူ၏ မျက်စေ့ အသုံးတော်ခံလျက် ရှိတော့သည်။

တစ်ချိန်ထဲမှာပင်၊ ခေါင်းတဆတ်ဆတ်ဖြင့် မာထန်နေပြီဖြစ်သောသားဖြစ်သူ၏လီးငေါက်တောက်ကြီးက၊ အမေဖြစ်သူ၏စောက်ခေါင်း ကွဲကြောင်း အမြှောင်းလိုက်ကြီးအတိုင်း ဖြေးဖြေးချင်း ဖိပွတ်ဆွဲနေသည်။ပါးစပ်ကလဲ နို့ကိုမလွှတ်တမ်းလိမ်းလှည့်စုပ်လျက်ပေးနေလေရာ ဝေဝေလွင်၏ ကာမဒီဂရီမှာ တရိပ်ရိပ် တက်လျက်ရှိလေသည်။

ယခု..သားဖြစ်သူက၊ ကိုယ်တုံးလုံး ရေဆေးငါးကြီး ဖြစ်နေသော မွေးမိခင်ကိုဒူးလေးတွေ တံကောက်ကွေးမှခေါက်၍ တွန်းတင်လျက် ကုတင်အလယ်သို့ တွန်းပို့လိုက်သည်။ သူကနောက်က လိုက်သွားပြီး ပေါင်ကြားမှာခွ၍ နေရာယူလိုက်သည်။ အမေဖြစ်သူမှာ စောက်ပတ်လေးဟပြဲနှင့် ပက်လက်လေး ဖြစ်နေသည်။ သူမက သားဖြစ်သူကိုင်တွယ်၍ ပိုဇေရှင် ချပေးနေသမျှကို မငြင်းမဆန် ကြည်ဖြူစွာ လိုက်လျောလျက်ရှိသည်။

ဝင်းထက်ကအမေ့နို့ညိုညိုတင်းတင်းကြီးတွေကို အားပါးတရ ကိုင်ညှစ်လိုက်သည်နှင့် တပြိုင်နက်ထဲ လိုလိုမှာပင် ကြီးမား တုတ်ခိုင်လှသော လီးကြီးက၊ သူထွက်လာခဲ့ဘူးသော အမေအရင်းခေါက်ခေါက်၏စောက်ပေါက်ကြီးထဲသို့ လေးပင်စွာဖြင့် အရှိန်နှင့် ဖိဝင်သွားတော့သည်။

ဗြစ်..ဗြစ်...ဗျိ..ဒုတ်..

"အာ့..အမလေး..ကျွတ်ကျွတ်..ဖြေးဖြေး..သား..အီးးးအရမ်းကြီးပဲ.."

ရုတ်တရက်သူ့အမေက အလန့်တကြား ထအော်လိုက်သဖြင့်၊ ဝင်းထက်လဲ ရောလန့်သွားပြီးလုပ်နေတာကိုဆတ်ခနဲရပ်လိုက်မိသည်။

"အူးးး...ဆောရီးမေမေ..၊ သားလုပ်တာ အရမ်းကြမ်းသွားလား..၊ မေမေနာသွားလားဟင်၊ သားစိတ်လောပြီး သတိလွတ်သွားမိတယ်.."

"အင့်..နာတာပေါ့လို့..သူ့ဟာကြီးကအကြီးကြီးပဲဥစ္စာ..ဒါပေမယ့်ရတယ်သား..အမှတ်တမဲ့ဆိုတော့စိတ်ထဲမှာအဆင်သင့်မဖြစ်လိုက်လို့ လန့်သွားတာပါ။ ရတယ်..ဆက်လုပ်၊ မေမေခံနိုင်ပါတယ်..သားဆွတာနဲ့ပဲမေမေစိတ်တွေပါလာပြီ..အဖုတ်ထဲမှာကလိကလိနဲ့..."

ဝင်းထက်ကသူ့အမေအခြေအနေအဆင်ပြေသွားပြီဆိုတာသိတော့သူ့အလုပ်ကိုဆက်လုပ်တေ့ာသည်။ဖင်ကြီးမြှောက်ခါ မြှောက်ခါဖြင့် ခပ်မှန်မှန်လိုးနေရာမှသွက်လာပြီးတဆတ်ဆတ်ညှောင့်ရင်းမှဆောင့်ချက်တွေကအားပါ၍လာပြီ။ သူ့ကို မွေးထုတ်ခဲ့သော သူ့အမေ၏ စောက်ခေါင်းပေါက်ကြီးထဲတွင်၊သူ့လီးကြီးက ဝင်လိုက်ထွက်လိုက်နှင့်ပေါ့.....။

သူလိုးနေရင်းအရှိန်ရလာတော့သူ့အမေပေါင်ကြီး နှစ်ဖက်ကိုကိုင်ပြီး ခြေသလုံး သွယ်သွယ်လေးတွေကိုပုခုန်းပေါ်ထမ်းတင်လိုက်သည်။ အမေဖြစ်သူ ဝေဝေလွင်ရဲ့ ခြေထောက်တွေက တစ်တီတူးလို မိုးမြှော်သွားပြီး ဖင်ကြီးကကြွ၊ စောက်ဖုတ်ကလဲ လေတွင်ဝဲ၍ မြောက်တက်လာသည်။ ဒီပိုဇေရှင်မှာ အားပါပါနဲ့တစ်ချက်ဆောင့်လိုက်တိုင်းလီးတစ်ဆုံးအထိ နင့်ကနဲ၊ နင့်ကနဲဝင် ဝင်သွားသည်။

ဝေဝေလွင်မှာ သားဖြစ်သူ လီးက တစ်ချက်တစ်ချက်ဆောင့်ဆောင့်သွင်းလိုက်တိုင်း အဖုတ်အတွင်းမှ ကောင်းလှတဲ့ အရသာကြောင့်၊ မျက်နှာလေး ရှုံ့မဲ့လိုက် ခေါင်းကိုဆတ်ခနဲဘယ်ညာတစ်လှည့်စီရမ်းခါရင်း ဆတ်ဆတ်လူးလျက်ရှိလေသည်။

ဝင်းထက်ကစောက်ဖုတ်ထဲဝင်လိုက်ထွက်လိုက်ဖြစ်နေသောသူ့လီးကြီးကိုသေချာငုံ့ကြည့်လေ့လာလိုက်သည်။သူ့လီးကြီးကိုလိုးချက်အတိုင်းတစ်ချက်တစ်ချက်ကြွပြီး ဆွဲနှုတ်လိုက်တိုင်းအမေ့စောက်ဖုတ် နှုတ်ခမ်းသားတွေကလိပ်တက်၍ပါပါလာသလိုစောက်ခေါင်းထဲမှလိုးရင်းထွက်လာသောဖြူပျစ်ပျစ်အနှစ်များကိုဆွဲယူစုပ်တင်လာခဲ့သည်။ အရည်ဖြူများ စောက်ပတ်ဝမှ စိမ့်ထွက် ကျလာသကဲ့သို့၊ လီးနံရံပတ်လည်မှာ အဖြူနှစ်တွေ အထပ်လိုက်ကပ်နေ၏။လွန်ခဲ့တဲ့နှစ်ပတ်၊ သူ့အမေစောက်ဖုတ်ကို စလိုးခဲ့ရစဉ်က ဒီလိုအရည်များ ထွက်တာ မတွေ့ခဲ့ရပေ။

"မေမေ.. မေမေ့အဖုတ်ကြီးထဲက ထွက်ကျလာတာ ဘာအရည်တွေလဲ..၊ မေမေပြီးသွားတာလား.."

ဝေဝေလွင်က ဖီလင်သံမြှင်းမြှင်းလေးနဲ့...၊

"လိုးတုန်းစိတ်လာလို့ထွက်တဲ့ချောဆီတွေပေါ့သားရ..ပြီးတာကမပြီးသေးပါဘူး၊နီးတော့နီးနေပြီ..."

ဝင်းထက်က ပုခုန်းထမ်းတင်ထားသော သူ့အမေ၏ ခြေထောက်များကို ပြန်လျှောချ ပေးလိုက်ပြီး ဒူးလေးတွေကွေးလိုက်စေလျက် ရင်ဘတ်နှင့် နို့အုံကြီးဆီသို့ ကပ်သွားစေရန် ဖိတွန်းလိုက်ပြီး၊ လီးကိုလည်း မကျွတ်စေပဲ လူက တစ်ပါထဲ လျှောထိုး လိုက်သွားသည်။

ပြီးတော့သူ့အမေ၏နှုတ်ခမ်းဖူးဖူးထွတ်ထွတ်လေးများကို အငမ်းမရ ကမူးရှူးထိုး စုပ်နမ်းနေသည်။ လီးကလည်း အားပါပါနဲ့ အမေ့အဖုတ်ကိုကပ်ဆောင့်လိုးပေးနေလိုက်သည်။ ရာဂဆိပ်အရှိန်ကြောင့် ဝေဝေလွင်မှာလည်း အရှက်တရားတွေ ကုန်သွားပြီ သူ့သား၏ဆောင့်လိုးချက်တွေကို အဖုတ်ကြီးပင့်၍ ပင့်၍ ကော့ကော့ခံနေလေသည်။

"မေ့သားလေးကလိုးတတ်လိုက်တာ..ဘယ်မှာသွားသင်ပြီးဒီလောက်တတ်လာတာလဲ..၊မေမေတစ်ခါမှဒီလောက်မကောင်းခဲ့ဖူးဘူး၊ စိတ်လဲမပါခဲ့ဖူးဘူး..သိလား..."

သူမ၏စကားအဆုံး ဝင်းထက်က နှုတ်ခမ်းချင်း ဖိနမ်းပြီးပိတ်ပစ်လိုက်ပြန်သည်။သားအမိနှစ်ယောက် အငမ်းမရလျှာချင်း လိမ်း၍ ရမ္မက်ကြီးစွာ နမ်းရှုတ်နေကြတုန်းတွင်၊ ဖင်ကြီးတွေကလဲ အငြိမ်မနေကြဘဲ ဒလစပ်ဆောင့်နေ၊ ခံနေကြသည်မှာ ဝေဝေလွင်တစ်ယောက် အသက်ရှုပင် မှားယူရသည်။

"သားက CD အောကားတွေကိုကြည့်ပြီး မှတ်ထားတာကို..မေမေရဲ့..သားမိန်းမတွေနဲ့ တစ်ခါမှ လက်တွေ့မကြုံဖူးပါဘူး မေမေ၊အခုမေမေ့ကို လိုးမိတာ ပထမဦးဆုံးပဲ။ မေမေ သားလုပ်ပေးတာ ကြိုက်လို့ရှိရင် သားကို ခဏခဏ ပေးလိုးပေါ့နော်... မေမေ..နော်.. သားလဲ မေမေ့စောက်ဖုတ်ကြီး လိုးရတာ ကြိုက်တယ်.."

သူ့သား၏ဒီလိုပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ်စကားတွေကြားရတော့ ဝေဝေလွင်တစ်ယောက် အပျိုဖြန်းလေး တစ်ယောက်လို ရှက်နေမိသည်။ ဒါပေမယ့်ပေါ့... မျက်နှာကြီးရဲရဲနှင့်ပင်..

"ဟင်းးး အရူးလေးတော့ အမဲသားစားမိပြီ..၊ ဒါပေမယ့် တော်လို့ဆုချမယ်။ ဒီလို အလိုးတော်နေမယ်ဆိုရင်၊ မေမေ့ကို နေ့တိုင်း လိုးခွင့်ရမယ်.."

......................................................................................................

အခန်း ( ၁၁ )

"ဟေးးး ဒါမှ ငါ့မေမေကွ..."

ပြောရင်းနဲ့ ဝင်းထက်လီးကြီးက မော်တာ တပ်သလို အဆက်မပြတ် မွှေလေတော့ရာ...

"အာ့..အာ့..အာ့ာ့.....သားရယ်... အမလေး..ကျွတ်ကျွတ်...ဆောင့်.. ဆောင့်.. မေ့သား..ဟင့်...ဆောင့်...အီးးးး လိုး..လိုး.."

.........................................................................................................

ဝင်းထက်ကတစ်စုံတရာကိုစိတ်ထဲမှာကောင်းကောင်းနားမလည်နိုင်တာတစ်ခုရှိနေ၏။သူ မနေနိုင်တော့သဖြင့်သူ့အမေဝေဝေလွင်ကိုဖွင့်မေးလိုက်မိလေတော့သည်။

"အရင်တစ်ခေါက်က မေမေခုနကပြောတဲ့ ချောဆီဆိုတဲ့အရည်တွေ အခုလို ထွက်တာ မတွေ့ခဲ့ရဘူး၊ ဘာဖြစ်လို့ အခုကျ အများကြီး ထွက်တာလဲ.."

သားဖြစ်သူ၏နှိုက်နှိုက်ချွတ်ချွတ်မေးခွန်ကြောင့် ဝေဝေလွင်နည်းနည်းတော့ရှက်သွားသည်။ဒါပေမယ့်သူ့သားနားလည်အောင်တော့ပြန်ဖြေပေးလိုက်ပါသည်။

"အဲ့ဒီတုန်းက.. မေမေက အတင်းအဓမ္မ မုဒိန်းကျင့်ခံနေရလို့လေ၊ စိတ်မှမပါ၊ ခံမှမခံချင်တာ။ မိန်းမတွေက.. သူတို့ မကြည်ဖြူတဲ့ ယောင်္ကျားတွေဆို စိတ်ကို မရှိဘူးသားရဲ့.."

ဝင်းထက်သဘောပေါက်သွား၏။ခဏလောက်ကြာအောင်စဉ်းစားနေပြီးသူ့မျက်နှာကြီးကကျေနပ်စွာပြုံးပြုံးကြီးဖြစ်လာပြီးနောက်...

"ဒါဆိုအခု မေမေက သားနဲ့ကျတော့ စိတ်ပါတယ်၊ ခံချင်တယ်ပေါ့..။ သားကိုတော့ ကြည်ဖြူပြီး၊ ကိုယ့်ယောင်္ကျားလို စိတ်ထားလို့၊ စိတ်ရှိလို့ ဒီလိုအရည်တွေ ထွက်တာပေါ့...နော်..."

ဝေဝေလွင်ပိုပြီးရှက်သွား၏ သို့သော် သူ့သားကိုစိတ်မဆိုးရက်ပါ။ ရှက်ရှက်နှင့်ပင်၊ ဝင်းထက်၏လက်မောင်းကိုဆွဲလိမ်၍...

"သွား...ဒါကဘာစကားလဲ..ဒါ သားမေမေနော် ကိုယ့်အမေကို ဒီလိုပဲပြောစရာလား.."

"သိဘူးလေ...အခုလောလောလတ်လတ်ကြီးလိုးနေတဲ့ဟာကို..အမေလား.. မယားလား.. မခွဲတတ်တော့ဘူး.."

ဝင်းထက်က အမေ့စောက်ဖုတ်ကြီးထဲ လီးကို မှန်မှန်သွက်သွက်ညှောင့်နေရင်းနဲ့ပြောလိုက်သည်။ ဝေဝေလွင်က အသံမျှင်းမျှင်းလေးနဲ့ ညည်းရင်းက မျက်လုံးလေးမှေးစင်းပြီး သူ့သားမျက်နှာကို ရီဝေစွာကြည့်နေသည်။ ပြီးတော့..

"ဒီလောက်ထိ လိုးနေကြမှတော့ တို့တတွေ ညားပြီးနေပြီလေ..ညားနေမှတော့..လင်မယားပေါ့.."

"တကယ်လားမေမေ..သားနဲ့မေမေညားနေပြီဆိုတော့ သားမေမေ့ကို ဖေဖေ့အစား အမြဲတမ်း လိုးပေးမယ်နော်.. သားမေမေက သိပ်လှတယ်။ နို့ကြီးတွေက တင်းတင်းအိအိရှိတုန်း၊စောက်ဖုတ်လေးကလဲ ကြပ်တုန်း၊ လိုးလို့ကလည်း အရမ်းကောင်းတာပဲ..."

ဝင်းထက်ကစိတ်တွေတအားထန်နေပြီဖြစ်ရာ အမေအရင်းဆိုတာကိုတောင်တစက်ကလေးမျှအားမနာနိုင်တော့ပဲ၊စိတ်ထဲရှိသမျှကို ပွင့်ပွင့်လင်းလင်း ပယ်ပယ်နယ်နယ် ပြောချလိုက်တော့သည်။ သားဖြစ်သူ၏ ရမ္မက်ထန်သောအပြောအဆိုများနှင့်ပူလောင်ပြင်းပြသောစိတ်လိုက်မာန်ပါလိုးဆောင့်ချက်များကြောင့်ဝေဝေလွင်မှာလည်းတပ်မက်မှုရာဂသွေးများဖြင့်ဆူပွက်ပြီးတစ်ကိုယ်လုံးတဆတ်ဆတ်တုန်လျက်ရှိလေသည်။

"အိုးးးး သား...မေမေပြီးတော့မယ်.. မရတော့ဘူး..ထွက်ပြီ..."

သူမနှစ်ချက် သုံးချက် ဆတ်ကနဲထွန့်သွားပြီး တစ်ကိုယ်လုံး တောင့်တက်သွားသည်။တချိန်ထဲမှာပင် ဝင်းထက်ကလည်း ခပ်သွက်သွက်အဆက်မပြတ်ပစ်ဆောင့်လိုးပစ်လိုက်ရင်းမှဆီးခုံချင်းကပ်၍လီးကိုအမေ့စောက်ပတ်ကြီးထဲသို့အတင်းဖိနှိပ်နှစ်သွင်းထားပြီး၊ သူ့လီးထဲမှအရှိန်ဖြင့် ပန်းထွက်လာသော မျိုးရည်သုက်သွေးများကို ကိုယ့်ကိုဝမ်းနဲ့လွယ်၍မွေးလာခဲ့သောအမေအရင်းခေါက်ခေါက်ကြီး၏စောက်ခေါင်းနှင့်သားအိမ်ထဲသို့ တစစ်စစ် တပြစ်ပြစ်နှင့် ညှစ်ချ ပန်းထုတ်လျက်ရှိလေသည်။

စောက်ဖုတ်ဝမှအန်၍စီးထွက်ကျလာသောအရည်ဖြူဖြူများကသုတ်ရည်နှင့်စောက်ရည်များရောပြွမ်းနေခြင်းဖြစ်လေရာ၊ဘယ်အရည်ကဘယ်သူ့အရည်မှန်းခွဲခြားနိုင်စွမ်းမရှိတော့ပါ..။ နှစ်ယောက်စလုံးလည်း အသက်ရှုတွေမမှန်တော့ဘဲမောဟိုက်စွာဖြင့်တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက်တင်းကြပ်စွာဖက်ထားမိကြလေသည်။

ဝင်းထက်ကခဏတာတော့အင်အားတွေကုန်ဆုံးပြီးပန်းလျစွာပက်လက်လှန်လှဲချလိုက်သည်။ဝေဝေလွင်က တစ်ဘက်သို့လှည့် ကျောပေးပြီး တစောင်းအိပ်နေ၏။ အတန်ကြာမျှဘာစကားတစ်ခွန်းမှမပြောကြပဲတိတ်ဆိတ်နေကြသည်။မိနစ်အနည်းငယ် ကြာတော့ ဝင်းထက် သူ့အမေဘက်လှည့်ပြီးနောက်ကျောဘက်မှသိမ်းဖက်ထားရင်း ကျောပြင်လေးကိုသာသာလေးပွတ်ပေးနေလိုက်၏။

"သားပျော်လိုက်တာမေမေ... မေမေရော ဘယ်လိုနေလဲ.."

"မေမေတစ်ခါမှ ဒီလောက်သာယာမှုမျိုး မကြုံခဲ့ဖူးဘူး..၊ အားလည်းကုန်.. အရည်တွေလည်းကုန်ပဲ သားရယ်..."

ဝင်းထက်က သူ့အမေ၏ ဖင်လုံး ညိုညိုကားကားအိုးကြီးကိုဇိမ်ခံပွတ်ပေးနေရင်းမှ...

"ဖေဖေနဲ့လုပ်တုန်းက မေမေဒီလိုအရည်တွေ အများကြီး မထွက်လို့လား..."

ဝေဝေလွင်သူ့သားဘက်ပြန်လှည့်လာပြီး ရှက်ရှက်နဲ့ခေါင်းလေးညိတ်ပြုံးရင်း...

"ဖေဖေကတော့ဒီလိုပဲဖြစ်သလိုလုပ်သွားတာပဲလေ.. စိတ်အဆာပြေရုံ...အယားပြေရုံ သက်သက်လောက်ပေါ့..၊သားနားလည်နိုင်မယ်ထင်တယ်.."

ဝင်းထက်ကခေါင်းညိတ်ပြရင်း ဖင်ကြီးကို ဆက်ညှစ်နေသည်။ နို့လုံးကြီးတွေကိုလည်း ဆွဲစုပ်စို့ပစ်လိုက်ရင်း...

"မေမေ...သားကိုထပ်ပြီးပေးလုပ်ဦးနော်..၊ ဘယ်လိုပဲဖြစ်ဖြစ်ဖေဖေဒီညပြန်လာမှာမဟုတ်တော့ဘူး..."

ဝေဝေလွင်ကဘာမှပြန်မပြော...သူ့သားဝင်းထက် နို့ကြီးတွေကိုစိတ်ကြိုက် ကိုင်ဆော့စို့ စုပ်နေသည်ကိုလွှတ်ပေးထားလိုက်သည်။သွေးသားဆူဖြိုးသောအားကောင်းမောင်းသန် တက်လူငယ်လေးဖြစ်သည့် ဝင်းထက်မှာ တိုတောင်းသောအချိန်ကလေးအတွင်းမှာပင် လီးကပြန်ထောင်ထလာပြန်တော့သည်။ဝေဝေလွင်ကဒါကိုသတိထားမိတော့...

"အမလေးတော်...ဘယ်လိုကြီးတောင်လဲ...လီးကလဲတောင်တာမြန်လှချည်လား..၊မေမေ့အဖုတ်ခဏလောက်နားပါရစေဦးလား"

"အမယ်..ဟိုနေ့က ဆက်တိုက်အဆော်ခံရတာ အကြိမ်ပေါင်းမနည်းတာတောင် မေမေရရဲ့ သားနဲ့..."

ဝင်းထက်ကလုပ်ချင်ဇောနဲ့လောပြီး စကားမှားသွားသည်..။ထိုစကားကြောင့် ဝေဝေလွင်ရုတ်တရက်စိတ်ဆိုးသွားပြီး..အသံပြတ်ပြတ်ဖြင့်...

"မေမေ့ကို အဲ့ဒီမသာတွေအကြောင်းလုံးဝ စကားလာမစနဲ့...အဲ့ဒီကာလနာတွေက လူတွေမဟုတ်ဘူး၊ လူလိုမလုပ်ဘူး...၊ မေမေ့ကို မညှာမတာ လုပ်သွားတာ၊ စောက်ဖုတ်ကို ယောင်ကိုင်းနေတာပဲ၊ရက်အတော်ကြာအောင်အယောင်မကျဘူး။ စိတ်တိုတယ်..၊ သူတို့အကြောင်းလဲ နောက်ထပ်မကြားချင်ဘူး..ကြားလား..."

ဝင်းထက်ကသူမဆင်မခြင်ပြောလိုက်တာကို သူ့အမေစိတ်ဆိုးသွားမှန်းသိလို့ ပြာပြာသလဲ ပြန်တောင်းပန်သည်။

"သားသူတို့အကြောင်း ဘယ်တော့မှ ထပ်မပြောတော့ပါဘူး မေမေ၊သားလောကြီးပြီး စကားမှားသွားတာ တောင်းပန်ပါတယ်... မေမေသားကို စိတ်မဆိုးပါနဲ့နော်..."

...........................................................................................

အခန်း ( ၁၂ )

ဝေဝေလွင်လည်းစိတ်ပြေသွားပြီး သားဖြစ်သူရဲ့ ခေါင်းကိုဖွဖွပွတ်ပေးရင်း...

"မေမေ..ဒီကောင်တွေအကြောင်းခေါင်းထဲထည့်မထားချင်ဘူး..၊ မေ့ထားချင်တယ်..။ဒါတွေအားလုံးပြီးသွားပြီ..၊ တို့ဘဝ အစက ပြန်စကြရအောင်.."

ဝင်းထက်ကခေါင်းလေးညိတ်ပြီးလက်ခံကြောင်းအချက်ပြလိုက်တဲ့အခါ၊ ဝေဝေလွင်က ဝင်းထက်ကိုသူမဘက်ဆွဲယူလိုက်ပြီးသိုင်းဖက်လိုက်ရင်းနဲ့လင်မယားတွေလိုပဲတရှိုက်မက်မက်နှုတ်ခမ်းချင်းစုပ်ပြီးနမ်းရှုတ်နေလိုက်သည်။

"သား..အခုစိတ်တွေတစ်ခေါက်ပြန်ထလာပြန်ပြီ...မေမေ့ကိုထပ်ချစ်ချင်ပြန်ပြီမဟုတ်လား..။ဒီတစ်ခါ..မေမေကိုယ်တိုင်သားကိုလုပ်ပေးမယ်..လာခဲ့..."

သူမကသားဖြစ်သူကို အသာအယာတွန်း၍ ကုတင်ပေါ်လှဲချလိုက်သည်။ပြီးတော့သူမက အပေါ်မှခွရက်စီး၍လိုက်ပါသွားပြီး..သား၏ပါးစပ်အတွင်းလျှာချင်းလိမ်း၍အငမ်းမရနမ်းစုပ်နေရင်းမှ သားဖြစ်သူ၏ခါးလည်ရှိ တောင်နေသော လီးကြီးကို သူမလက်ဖြင့် ပိုင်ပိုင်နိုင်နိုင် ဆုပ်ကိုင်ပြီး ရှေ့တိုးနောက်ငင် ဂွင်းထုပေးနေတော့သည်။

ဝေဝေလွင်ကသူ့သားနှင့်နှုတ်ခမ်းချင်းနမ်းစုတ်နေရာမှနေ၍ ပါးစပ်ကိုခွာခဲ့ပြီး၊ခေါင်းကို အောက်သို့တဖြည်းဖြည်းလျှောဆင်းလာခဲ့သည်။ သူ့သားဝင်းထက်၏ရင်အုပ်နှင့် နို့သီးခေါင်းလေးများကိုလျှာဖျားလေးဖြင့်တဇတ်ဇတ်ပတ်၍လျက်ပေးနေပြန်သည်။

ဝင်းထက်မှာကြက်သီးလေးများတဖြင်းဖြင်းပင်ထလာရတော့သည်။ သူကလဲအားကျမခံ အားနေသောလက်များဖြင့်မိခင်ဖြစ်သူ၏နို့လုံးကြီးများကို ဆွဲကိုင် ပွတ်သပ် ညှစ်နယ်နေ၏။

ဝေဝေလွင်ကသားဖြစ်သူ၏ဗိုက်သားလေးများကိုဆက်၍လျက်ပေးလာရင်း ခါးလည် ရောက်တော့တောင်ထနေသောလီးကြီး၏ ကားထွက်နေသောဒစ်ပွင့်ကြီးကိုလျှာဖျားတင်၍ နှစ်ချက် သုံးချက်လျက်လိုက်ပြီးမှ၊ ပါးစပ် ဟပြီးဒစ်တစ်ခုလုံးကိုငုံစုပ်လိုက်လေသည်။

မကြာခင်မှာပင်ဝေဝေလွင်တစ်ယောက်မိမိသွေးဖြင့် ဖန်ဆင်းခဲ့ပြီး မိမိဝမ်းဖြင့် လွယ်မွေး ခဲ့ရသော သားအရင်းဖြစ်သူ၏ လီးချောင်းကြီးကို ပြန်ပြီးတပ်မက်မောစွာဖြင့် စုပ်လိုက် လျက်လိုက် အရသာရှိစွာဖြင့် စားသုံးလျက်ရှိလေသည်..။

ဝင်းထက်မှာလည်းအမေဖြစ်သူ၏နူးညံ့နွေးထွေးလှသောလျှာဖြင့်ပုလွေတော်စွမ်းပြနေခြင်းကိုပါးစပ်ကြီးဟညည်းလျက်ကြက်သီးမွေးညင်းထစွာ ခံနေရတော့သည်။

.....................................................................................................................................................

အခန်း (၁၃)

သားအမိအရင်းနှစ်ယောက်တစ်ယောက်တစ်ပြန် စစ်တီနိုင်းဆွဲပြီး၊အားရအောင် စုပ်နေမှုတ်နေကြလို့ အတန်ကြာသွားတော့မှ ဝေဝေလွင်ကသားရဲ့လီးကြီးကိုမိမိစောက်ဖုတ်ဝတွင်တေ့လျက်ခွထိုင်ပြီးဖင်ကြီးကိုဖိချလိုက်တော့လေ၏။

ဖတ်.. ဖတ်.. ပလောက်..ပလောက်....ဖတ်..

ဝေဝေလွင်..ဝင်းထက်၏ရင်ဘတ်ကိုစုံဖိပြီး ဖင်ကြီးကိုတဖတ်ဖတ်နဲ့ဆောင့်ကာဆောင့်ကာ ထိုင်ချပြီး မြင်းကိုဒုန်းစိုင်းနေသည်။သူမ အားရပါးရ ထိုင်ချနေတော့ ဒီပိုဇေရှင်က သားအိမ်ဝအထိ ထိလေသည်။ သူမ သားဖြစ်သူနဲ့ လိုးရတာကို ရင်လည်းခုန်၊ အစွဲကြီးလည်း စွဲသွားပြီ။ သူမယောင်္ကျား ဦးညီထက်နဲ့ တစ်သက်လုံး ဆက်ဆံလာခဲ့ရတာတောင် စိတ်ထဲမှာ အခုလောက်မထိခဲ့၊ မသာယာဖူးခဲ့ပေ..။

ကျွိ...ကျွိ...အိ..အိ...ဖတ်..ဖတ်..ဖတ်...

ကုတင်သံနှင့်လိုးဆောင့်သံတွေကစည်းချက်ကျကျ မြည်ဟည်းနေသည်။ ဝင်းထက်၏ အမြင်တွင် သူ့အမေက မျက်နှာချင်းဆိုင် တက်ခွဆောင့်နေသဖြင့်၊ သူ့လီးကြီးက အမေ့ရဲ့ စောက်ပတ်ထဲမှာ မြုပ်သွားလိုက်၊ ပေါ်လာလိုက် လှုပ်ရှားနေတာကိုရှင်းရှင်းကြီး ပြတ်ပြတ်သားသား ရင်ခုန်လှိုက်မောစဘွယ် တွေ့နေရသည်။သူက ဝေ့ကာဝိုက်ကာ ခါရမ်းနေသော သူ့အမေရဲ့နို့ကြီးနှစ်လုံးကို လှမ်းဆွဲပြီးလှိမ့်၍ကစားနေလိုက်၏။နှစ်ယောက်စလုံးမှာစိတ်လိုက်မာန်ပါဆော်နေကြသော်လည်းတော်တော်နှင့်မပြီးနိုင်ကြသေး...။

"မေမေ...မပြီးသေးဘူးလား...အဲ့ဒါဆိုလဲသားဒေါ့ဂီဆွဲမယ်.."

ဝေဝေလွင်ဘာမှပြန်မပြော...သူမအဖုတ်ကိုသာ လီးမှချွတ်ရင်းထလိုက်ပြီးသူ့သားဘက် လှည့်၍လေးဘက်ထောက်ကုန်းပေးလိုက်သည်။ ဝင်းထက်ထလိုက်သည်။ကုန်းထားသော သူ့အမေဖင်ကြီးနောက်တွင်ဒူးထောက်ဝင်လိုက်ပြီး နောက်သို့ပြူးကနဲစူတွက်လာသော စောက်ဖုတ်ကြီးအဝကိုဒစ်ကြီးနဲ့တေ့ချိန်လျက်ဖိသွင်းလိုက်ပြီး လီးဆုံးသည်နှင့် ဆောင့်ဆောင့်လိုးလေတော့သည်။

ဝင်းထက်ကသူ့အမေ၏ဖင်လုံးကြီးနှစ်လုံးကိုလက်နှစ်ဘက်ဖြင့်အားရပါးရညှစ်ကိုင်ရင်းစောက်ဖုတ်ကြီးကိုပစ်ပစ်ပီးဆောင့်လိုးနေရင်မှရှေ့မှဖင်ကြားထဲကြည့်လိုက်သည်။သူ.. ဟိုနေ့ကအမေ့ဖင်ကိုအမှတ်မထင်ပဲလိုးခဲ့ရတာကို သတိရသွား၏..။အမေ့ဖင်ကြီးက စီးကြပ်ပြီးလိုးလို့အရမ်းကောင်းတာပဲ။ အမေ့ဖင်ချလို့ကောင်းခဲ့ရတာကိုသွားတွေးမိတော့အဖုတ်ထဲဝင်ထွက်နေသည့်လီးကြီးကပိုပြီးမာထန်ကာပြည့်ကြပ်လာသည်။

စိတ်ပါလာသဖြင်..ဖင်ကြားကိုအသာဖြဲကြည့်တော့ မေမေ့ခရေပွင့်ညိုညိုလေးကို တွေ့ရသည်။ အခုတော့ ဟိုနေ့က ဓားပြတွေ ဘလပွလုပ်သွားသလို စိုရွှဲပြီး စေးထန်းပေရေနေခြင်းမရှိ ဖင်ဝလေးက ခြောက်ခြောက်လေးရယ်..စောက်ဖုတ်ကို ဆောင့်လိုးလို့လှုပ်ရှားသွားတဲ့အချက်တိုင်းမှာ ခရေဝလေးကပွစိပွစိနှင့်...

"အင့် ဟင့် သား အား ဟာ့ ဆောင့်.. မေ့သားလေး.. ဆောင့် ဟင့်အင်း ဟုတ်ဘူး..သားမဟုတ်ဘူး.. မေမေ့လင်.. မေမေ့.. လင်လေး... ဆောင့် အားးးး လိုး..လိုး.."

ဝေဝေလွင်မှာခံလို့ကောင်းပြီးအရမ်းဖီလင်တက်လာသဖြင့်..သားဖြစ်သူကိုပင်.လင်မယားစကားတွေပြောလာခဲ့ပြီလေ..။ဝင်းထက်က လိုးရင်းအသဲယားလာသဖြင့်ဖင်ဝလေးထဲသို့လက်ညှိုးထိုးသွင်းကြည့်လိုက်သည်။ခြောက်တိုက်ကြီးတော့ဘယ်ဝင်မှာလဲ...။ မဝင်၍အတင်းနှိုက်ကြည့်၏။ ဝေဝေလွင်မှာ.. စစ်ကနဲနာသွားသဖြင့်...

"အားးးဟင့်... ဒါကဘယ်အပေါက် လာနှိုက်နေတာလဲ.."

သူသတိရသွားသည် ဟိုနေ့ကချွဲအိနေတော့ လက်ညှိုးမပြောနဲ့လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးတောင်စွပ်ခနဲဝင်သွားသေးသည်။သူအိုင်ဒီယာ ရသွားသည်။လက်ခုပ်ထဲတံတွေးထွေးချ၍ဖင်ဝတွင်ရွှဲနေအောင်သုတ်လိုက်၏။ပြီးတော့လက်ခုပ်ကို ဖင်ဝတွင်မှောက်၍ဖိသုတ်လိုက်ရာတံတွေးတွေဖြင့်ဖင်ဝတွင်ချွဲကျိစိုရွှဲသွားသည်။

လက်ခလယ်ကိုပါချွဲစေရန်တံတွေးပုံထဲလက်ထိုးလှိမ့်လိုက်ပြီး၊ ရွှဲအိသွားသောဖင်ဝထဲသို့လက်ကိုတစ်နှိုက်ပြီးတစ်နှိုက်ရစ်ပြီးနှိုက်သွင်းလိုက်လေရာ၊ဝေဝေလွင်မှာစအိုလေး တွန့်သွားရတော့သည်။

"ဟင့်! ယောင်္ကျားရယ် မိန်းမဖင် ဘာလို့ လာနှိုက်တာလဲ၊ ဘာလဲ အဲဒီအပေါက် လုပ်ချင်သေးလို့လား.."

ဝင်းထက်မှာ သူ့အမေဖြစ်သူကိုယ်တိုင်က နာမ်စားအဖြစ် သူမကိုယ်သူမမိန်းမလို့သုံးပြီး၊သူ့ကိုလဲယောင်္ကျားလို့ခေါ်လာသဖြင့်ခေါင်းထဲတွင်၎င်း၊ လီးထဲတွင်၎င်း၊သွေးတွေထန်ပြီး ဆောင့်တက်လာရတော့သည်။ အခေါ်အဝေါ် တွေတောင်ပြောင်းသွားပြီဆိုတော့၊မေမေက သူ့မိန်းမအဖြစ်ကျေကျေနပ်နပ်ကြီးခံယူလိုက်ပြီဆိုတဲ့သဘောပေါ့...။

"အင်း...ဟုတ်တယ်..၊ ဟိုနေ့ကလုပ်ခဲ့ရတာကို စိတ်ထဲကကြိုက်ပြီးစွဲနေတယ်။ရရင်ထပ်လုပ် ကြည့်ချင်တယ် မောင့်မိန်းမရယ်.."

သူကလည်း အခေါ်အဝေါ်ပြောင်းပြီး အမေအရင်းကြီးကို ရည်းစားလို၊ မယားလို အပြတ်ချွဲချပစ်လိုက်သည်။အမေဖြစ်သူ ဝေဝေလွင်မှာထိုအချွဲကြောင့်ဂျွမ်းပြန်ကျသွားလေတော့သည်။

"အို...ဘယ်လိုခေါ်လိုက်တာလဲ..မောင်တဲ့လားကွာ.. မောင်လိုချင်ရင် မိန်းမကပေးမှာပေါ့လို့... မောင့်သဘောကျလုပ်... ဝေကျေနပ်တယ်.."

"ဒါဆို မောင်အခုလုပ်မယ်လေ..."

ဝင်းထက်ကသူ့လီးကြီးကို အမေ့အဖုတ်ထဲက ဆွဲချွတ်လိုက်တော့...

"နေဦး..မိန်းမ ပိုဇေရှင်ပြင်ပေးမယ်.."

ဝေဝေလွင်ကပြောလဲပြောလက်ကိုတန်းတန်းထောက်ပြီး လေးဘက်ကုန်းထားရာကနေတံတောင်လေးနဲ့ပဲထောက် ဝပ်ချလိုက်ပြီး ဖင်ကိုနောက်သို့မြောက်သည်ထက်မြောက်အောင်၊ ဖင်ပေါက်ဝ ဝဲတက်လာအောင် ကော့တွန်းတင်ပေးထားလိုက်သည်။

"မိန်းမလဲ..ဟိုနေ့ကမှဖင်ကိုစခံဘူးပေမယ့် တမျိုးလေးဘဲ ကောင်းတယ်သိလား၊စိတ်ထဲမှာထပ်ခံကြည့်ချင်နေတာ..။ ဒါပေမယ့် နာတာလဲနာတယ်။ အဝင်ချောပြီး မနာအောင် အလှဆီဖြစ်ဖြစ်၊ လိုးရှင်းဖြစ်ဖြစ် လိမ်းပြီးမှသွင်းကွာ...သွားယူချည်.."

ဝင်းထက် ကုတင်ပေါ်ကဆင်း၍၊ သူ့အမေ အလှပြင်ရာ မှန်တင်ခုံသို့လျှောက်သွားပြီးအသားပတ်ရင်လိမ်းတဲ့ဂရစ်ဆလင်းအလှဆီပုလင်းကိုတွေ့၍ဆွဲလာခဲ့သည်။ဖင်ဗူးတောင်း ထောင်ပြီးစောင့်နေသောချစ်မေမေမယားလေး ဝေဝေလွင်နားပြန်ရောက်တော့ ပုလင်းကို ဖွင့်၍ ဂရစ်ဆလင်းဆီများကို အမေ့ဖင်ဝတွင်၎င်း၊သူ၏ဒစ်ကြီး တစ်ခုလုံးတွင်၎င်း ရွှဲရွှဲသုတ်လိမ်းလိုက်ပြီး၊ လက်ညှိုးလက်ခလယ်နှစ်ချောင်းပူးပြီး နှိုက်သွင်းကြည့်လိုက်ရာချောချောရှူရှူဝင်သွားလေသည်။

....................................................................................................................

ဇာတ်သိမ်း

ထိုသို့ဖင်ဝအရင်ချဲ့ကြည့်ပြီးမှ၊ ခရေဝတွင် ဒစ်ကြီးကိုတေ့လျက်တဖြေးဖြေး တအိအိနှင့် ဖိသွင်းချလိုက်တော့သည်။သူ့အမေ မယားလေး နာသွားမှာစိုးရိမ်လို့ဖြစ်သည်။

"ကောင်းတယ်..ကောင်းတယ်..ဖြေးဖြေးသွင်း...မလောနဲ့..သူ့လီးကြီးက မိန်းမဖင်ထဲမှာ ကြပ်ညပ်နေတာ...တပြည့်ကြီးပဲ...အကုန်ဝင်သွားပြီလား..."

"တစ်ဝက်ကျော်သွားပြီ...မောင်..စဆောင့်တော့မယ်နော်.."

"ဖြေးဖြေးအရင်စညှောင့်ပြီးမှဆောင့်နော်..အူးးး ဖင်ထဲသပ်ဆို့ထားသလိုဘဲ..အစ်.."

ခဏအကြာမှာတော့ဝင်းထက်တစ်ယောက် သူ့အမေဖင်ကိုချက်မှန်မှန်လေးညှောင့်လိုးနေပြီ...။

"အူးးးး ကျွတ်ကျွတ်...ရှီးးးး စစ်.. ဖင်လိုးရတာ အားရလား..ယောင်္ကျား...လိုးရင်းစောက်ဖုတ်ကိုပါနှိုက်ပေးစမ်းပါ။ စောက်စိကိုလဲပွတ်ပေး..စစ်...ရှီးးးးး"

ဝေဝေလွင်ကအော်ညည်းရင်းဖင်ကြီးကိုကော့သထက်ကော့စေရန်နောက်ပစ်ပင့်တင်ပေးနေသည်။ ဝင်းထက်ကလည်း အမေတစ်ဖြစ်လဲ မယားလတ်လတ်ဆတ်ဆတ်လေးဝေဝေလွင်၏တောင်းဆိုချက်အတိုင်းစောက်ဖုတ်ကိုနှိုက်ကစားပြီးစောက်စိကိုလည်းပွတ်ပြီးကလိပေးနေရင်း ရံဖန်ရံခါ ဘော်ဒီအောက်လက်နှိုက်၍ နို့အုံကြီးကိုနယ်ဖတ်ပြီးပျော်ပျော်ကြီးကစားလျက်ရှိသည်။

လီးကြီးမှာလည်းဆာလောင်စွာဖြင့်အမေဖြစ်သူ၏ဖင်ပေါက်ထဲသို့အားရပါးရအဆက်မပြတ်ဆောင့်လိုးပေးနေတော့ရာ မကြာခင်မှာပင် ကြပ်တည်းလှသောဖင်ပေါက်၏ခုခံပွတ်တိုက်မှုအားကိုမခံနှိုင်တော့ဘဲအမေ သို့မဟုတ် မိန်းမအသစ်စက်စက်လေးဝေဝေလွင်ရဲ့ဖင်ထဲမှာပင်လရည်များတပျစ်ပျစ်ညှစ်သွင်းလျက်ပြီးဆုံးခြင်းသို့ရောက်ရှိသွားတော့သည်။

ဝင်းထက်မှာလဲတကိုယ်လုံးတောင့်တင်းပြီးအကြောတဆတ်ဆတ်ဆွဲလျက်သူ့လဥကြီးကိုအမေ့ဖင်ကြီးနဲ့ကပ်ဖိပြီးငြိမ်ကျသွားတော့၏။ဖင်ထဲကထွက်ကျလာသောလရည်များ၊ စောက်ပတ်ထဲမှစောက်ရည်အနှစ်ပျစ်ပျစ်များပေါင်းစပ်ပြီးဖင်မှာရော၊ စောက်ပတ်မှာရော၊ အဖုတ်နှိုက်နေတဲ့ ဝင်းထက်ရဲ့လက်မှာရော၊ လဥမှာပါ ပေပွထလျက်ရှိလေတော့၏။

သူတို့ သားအမိ ၂ ယောက်စလုံး ထိုညက မဆေးမကြော၊ကိုယ်လုံးတီးကြီးတွေနှင့် ဖက်ပြီးအိပ်ပျော်သွားကြလေသည်။တရေးနိုးတွင်၎င်း လင်းအားကြီးတွင်၎င်း၊ ဝင်းထက်ကထပ်မံ၍ တောင်းလိုးသော်လည်းဝေဝေလွင် အမေမယားအလှက သားလင်လေးကို အငြင်းအဆန်မရှိ၊ကြည်ဖြူစွာဖြင့်ဆက်ကုန်းပေးနေလေတော့သတည်း...။

ဝင်းထက်တစ်ယောက်ကတော့စိတ်ထဲမှာမြကြီးတို့ဓားပြအဖွဲ့ကိုအလွန်အမင်းကျေးဇူးတင်နေလေသည်။တကယ်လို့သူတို့အဖွဲသာ အိမ်ကိုအနုကြမ်းတက်မစီးခဲ့ဘူးဆိုပါကယခုသူ၏ဘေးတွင်ဖင်လေးအပြောင်သားနှင့်အိပ်နေသော မေမေမိန်းမဝေဝေလွင်မှာအခုအချိန်အထိစိတ်ထဲမှာမှန်းပြီးဂွင်းထုနေရဆဲသာရှိဦးမည့်စိတ်ကူးယဉ်အိပ်မက်မေအဆင့်ကလွဲ၍ဒီ့ထက်ပိုတက်ဦးမည်မဟုတ်ပါလေ...။

တစ်နေ့နေ့တော့ ဒီလူသုံးယောက်အတွက် ဘုန်းကြီးကျောင်းမှာသွားပြီးအလှူအတန်းလုပ်၊ အမျှဝေပေးရပေဦးမည်...။

ပြီးပါပြီ

ဓားပြပေးတဲ့ ဝေစုလေးက ဘဝမှာ အမှတ်တရ ချိုမြလှပါသည်။

ခင်မင်တဲ့

(လမင်းကြီး)

ပြီးဆုံးသည်အထိဖတ်ရှုအားပေးသောမိတ်ဆွေအပေါင်းကိုအထူးပဲကျေးဇူးတင်ရှိပါသည်။

ကာမဇာလိနီ

Saturday, December 18, 2021

ဓါးပြပေးတဲ့ ဝေစု အပိုင်း ( ၃ )

No comments:

Post a Comment