ဆေးကြိတ်တဲ့တောင် အပိုင်း ( ၆ )
ရေးသူ - မောင်ကျော်
အင်းစက်စာပေဖြစ်ပါသည်။
ခဲအိုနဲ့တော့အလိုးမမခံနိုင်ပါဘူးရယ် လို့ ဘယ်လိုပင်မာန်တင်းပေမယ့်သူ့လီးကြီးစုပ်မိပြီးတဲ့နောက် စူးစူးစိတ်တွေခဲအိုနဲ့မှအလိုးခံချင်တာ ဖြစ်သွားသည်။ခဲအိုက အလစ်ကိုချောင်းနေသလို သူအလည်းအချိန်မရွေးအသင့်ပါဆိုသည့်စတိုင်ကို သိသိသာသာကြီးပြနေသည်။စတိုင်ပြရုံနဲ့ မသိပဲနေမှာစိုးလို့ Ever စာတန်းလေးရေးထားတဲ့စွပ်ကျယ်လေးတွေ ရောင်စုံဝယ်ပြီးတစ်နေ့တစ်ထည်ဝတ်ပြရတာအမော။
ကလေးမွေးပြီးမှဖူးဖူးကလည်းပက်ပက်စက်စက် အလိုးခံနေသလို အမေကလည်းကိုယ်ဝန်ရပြီးတဲ့နောက် နေ့တိုင်းလိုလိုအပြင်သွားတိုင်းသော်ဇင့်ကိုခေါ်သွားပြီးအလိုးခံနေ တော့စူးစူးမျှော်ရင်းမောနေရသည်။သူ့အသက်ကလည်းဆယ့်ရှစ်ထဲဝင်လာပြီဆိုမှတော့ဘော်ဒီကအကြွကြီးကြွလာပြီမို့ လိုး ချင်လို့ဖန်လာသူတွေကလည်းများလာပြီးတစ်ခါတစ်လေစိတ်ကစားမိတာမဆန်းပါ။
ဒါပေမယ့်ဂျူးဂျူးကအနီးကပ်ပါနေတော့အလိုးခံရတဲ့အဆင့်ထိမရောက်ခဲ့။လီးကိုင်ပေးလိုက်တော့လဲ သူတို့လီးတွေက ခဲအိုလီးကြီးလောက်မကြီးတာ.မတောင်နိုင်ကြတာတွေကလည်းသူတို့နဲ့အလိုးခံချင်စိတ်ကိုလျော့ပါးစေခဲ့သည့်အကြောင်းတစ်ခုထဲအပါအဝင်ဖြစ်သည်။
" စူးစူး...မနက်ဖြန်မနက်မေဖူးနယ်ကို ထွက်မယ်ကွ..ပစ္စည်းလိုက်ချစရာရှိတယ် ..ဘယ်လိုလဲ..ကျောင်းလစ်ပါလား.."
ခဲအိုက သူ့ Ever ကြီးကိုပြူးနေအောင်ကြည့်ပြီးဝမ်းသာအားရလာပြောတော့ သူ့ကိုစ,ချင်လာသည်။
" ကျောင်းလစ်ပြီးဘာလုပ်ရမှာလဲ..ဟိုမှာမှ ဆရာတွေရော ဘော်ဒါတွေရော စူးကိုညှိနေကြတာရင်ခုံစရာရှိသေး.."
ခဲအိုမျက်နှာရှုံ့မဲ့သွားတာကြည့်ပြီး တခိခိရယ်ရင်း Ever လည်ပင်းပေါက်ကိုလက်မနဲ့ဆွဲဟ,ထားပြီးလေတဖူးဖူးမှုတ်သွင်းပြနေလိုက်သည်။ဘရာစီယာကပင့်ထားတော့နို့ကြီးတွေကလုံးကြွပူးမို့နေတာကြည့်ပြီး ခဲအိုလီးကြီးတောင်မတ်နေတာ သူများလီးတွေထက်တပ်မက်စရာကောင်းသည်။ဒီအတိုင်းဆိုမနက်ဖြန်ကျောင်းလစ်ပြီးသူတို့လင်မယားအိမ်မှာသွားလိုးကြဖို့လာနေတာပဲဖြစ်မည်။
ဒေါ်မြဇင်..ဖူးဖူးနဲ့ဂျူးဂျူးတို့ကိုတစ်နေကုန်အလှည့်ကျလိုးနေရတဲ့ကြားက စူးစူးကိုလိုးဖို့ဖန်နေတာတွေးမိလို့ရင်ထဲဂုဏ်ယူမိသလိုလို ဘာလိုလို။
" စူးစူးကလဲကွာ...ဒီမှာကြည့်ရမ်း..လီးကြီး မစုပ်ချင်ဘူးလား.."
ငယ်နိုင်ကိုကိုင်ခံရတော့ စူးစူးရင်ထဲတုန်ခါသွားရသည်။သူ့လီးကြီးကိုကြည့်မိတော့လဒစ်နီညိုညိုကြီးကဖူးဖူးကြွကြွနဲ့ပြောင်လက်နေပြီးငေါ့ငေါ့တက်နေသည်။လီးအချောင်းလိုက်ကြီးကလည်းသွေးကြောတွေတစ်ထောင်ထောင်နဲ့တုတ်တုတ်ခဲခဲရှည်ရှည်လျားလျား..အလုံးအထည်ကောင်းလှချည့်လားနော်..တောင်မတ်နေတာကလဲအလံတိုင်ကအလေးပြုရမယ်ထင်ပါရဲ့။
စုပ်ခဲ့ ယက်ခဲ့.လီးရည်တွေမျိုချခဲ့တာပြန်တွေးမိပြီးသွေးတွေပူနွေးလာပြီးစောက်ရည်စိမ့်ချင်လာသည်။ဘေးဘီကိုမျက်လုံးကစားမိတော့ ကြီးကြီးဖူးကိုမီးဖိုခန်းထဲမှာတွေ့လို့သူ့ဆိုဖာပေါ်ရွှေ့ပြီးကပ်ထိုင်ကာ လဒစ်ကြီးပြူးကားထွက်လာတဲ့အထိလီးတန်ကြီးကိုဆုပ်ထားမိသည်။
" စူးစူးအုံကြီးကို ရွတက်လာအောင် ပြတာလားဟင်...စောက်ဖုတ်ကြီးရွလိုက်လာပြီ.."
" အတူတူပါပဲစူးစူးရယ်..ဒီလီးကြီးကိုစိတ်ကူးနဲ့စူးစောက်ဖုတ်ထဲခဏထည့်ထားကြည့်ပါလား..."
" အင်း..ခဏခဏထည့်ကြည့်မိတယ်..ခ်ခ်..ခရမ်းသီးထက်ကြီးတယ်နော်.ဟီးဟီးသွေးကြောတွေလဲထင်းနေတာပဲ..မာခဲနေတာပဲကွာ စူးစူးကြိုက်တယ်..ခ်ခ် "
" ထမီပင့်ပြီး ခွထိုင်လိုက်ပါလား.."
" မေမေတို့ပြန်လာမယ်..ကြည့်ထားဦးနော်...ကြောက်တယ်.."
စူးစူးပတ်ဝန်းကျင်ကိုမျက်စေ့ကစားပြီးထမီအောက်နားစ,ကိုလက်နှစ်ဖက်နဲ့ မယောင်မလည် ပင့်..သူ့ရင်ပတ်ကိုကျောပြူသူ့ပေါင်ပေါ်ခွထိုင်တော့ သူကလီးကြီးကိုင်ပြီးစောက်ခေါင်းပေါက်မှာတေ့ပေးပေမယ့်မဝင်ဘူး။ချော်တောငေါ့နေလို့ စိတ်မရှည်တော့တာနဲ့သူ့လီးကြီးကိုစူးစူးလက်နဲ့ပဲဆုပ်ကိုင်တေ့ပြီး တအိအိထိုင်ချတာလဒစ်ကြီး ကျပ်ကျပ်တည်းတည်းဝင်လာတယ်။
သူ့လက်နှစ်ဖက်ကစူးစူးခါးကိုကိုင်ပြီးဆွဲချနေလို့သူ့လက်ဖျံတွေကိုဆွဲဆိတ်တော့လဲမရဘူး။လဒစ်ကြီးကပူပူနွေးနွေးမာမာကြီးဆိုတော့ တနှာဇောတွေထိုးတက်လာတာမျက်နှာတောင်ထူပိန်းနေလားမသိဘူး။သူ့လက်ဖျံနှစ်ဖက်ကိုအားယူဆုပ်ကိုင်ပြီးထိုင်ချလိုက်တာလချောင်းကြီးတအိအိနဲ့ဝင်လါတော့ရင်ထဲမှာပြည့်လာတယ်၊သူကခါးကိုဆွဲဆွဲချနေတဲ့အပြင် အောက်ကနေပင့်ပင့်လိုးနေတော့ သူ့ဒူးတွေပေါ်လက်နှစ်ဖက်ထောက်ပြီး လီးအရင်းထိဝင်အောင်ဆက်ထိုင်ချပေးလိုက်တာပေါ့။
မခံနိုင်ဘူး..နာတာတော့မနာဘူး.အောင့်တာ ခ်ခ်။သူ့လီးကြီးကသိပ်ရှည်တော့နည်းနည်းညှာပြီးဖွဖွလေးထိုင်ရတယ်။ဒါပေမယ့် သူကလည်တယ်လေ..စူးစူးနို့ကြီးတွေလက်နှစ်ဖက်နဲ့ဆုပ်ဆုပ်ချေပြီးကော့ပင့်လိုးပေးတာ အချက်တစ်ရာလောက်လိုးတော့ရမ်းကောင်းလာတာနဲ့စူးစူးလဲခပ်ကြမ်းကြမ်းကြီးပဲပြန်လိုးပစ်လိုက်တာပေါ့...
" ပြီးခါနီးပြီ..ပြီးခါနီးပြီ...ကိုကို..ဆောင့်ပင့်ဆောင့်..လိုး..လိုး. အင်း..အင့် အင့်..ရော့ ကိုကို...အားဟား..အားဟား..."
တီ. တီ..တီတီ..ဆို မေမေတို့ကားဝင်လာတော့စူးစူးဖြုန်းကနဲထ,ပြီးထမီကိုအမြန်ပြန်ဆွဲချရင်းနေရာရွှေ့ထိုင်လိုက်တယ်။အပေါ်ထပ်ကဂျူးဂျူးနဲ့သမီးလေးတို့လဲဆင်းလာပြီလေ...စူးစူးကတော့တစ်ချီပြီးပါတယ်..ကောင်းလဲကောင်းပါတယ်၊ဒါပေမယ့်..သူမပြီးတော့လီးရည်အရသာမခံရသေးလို့မပြည့်စုံသလိုအီလည်လည်ဖြစ်ရတာပေါ့။
တကယ်တော့သူ့လီးရည်တွေစူးစူးစောက်ပတ်ထဲပန်းထည့်ပေးမှပြည့်စုံမှာ..။သူ့မျက်နှာကတော့ ခွေးချေးပိတ်မှန်ထားတဲ့အတိုင်းရှုံ့မဲ့နေတာ အမေနဲ့မမဖူးအိမ်ထဲဝင်လာတဲ့အထိပဲ..။
" ဘာဖြစ်နေကြတာလဲ..တစ်ယောက်ကလဲရှုံ့ မဲ့လို့..တစ်ယောက်ကလဲမျက်နှာကြီးနီရဲပြီးချွေးတွေပြန်လို့...ငါတို့လစ်တုံး လိုးနေကြတာလား.."
" အာ...မမဖူးကလဲ..လိုးစရာလား..ဒီက အပျိုလေး.."
" ဖူးဖူးနော်...ကိုယ့်ဟာကိုယ်အပြင်မှာ အလိုးခံလာပြီးရင်အေးအေးနေ..အိမ်မှာပြဿနာမရှာနဲ့...ပြော အခုဘယ်သူနဲ့ဘယ်လိုကုန်းခဲ့လဲ..."
မေဖူးကတခိခိရယ်တယ်။ဗိုက်ဖုံးအင်္ကျီနဲ့ ဗိုက်ကတော်တော်ပေါ်နေပြီ။
" အမေနဲ့သွားတာတော့မကုန်းလောက်ပါဘူးသော်ရယ်..ခ်ခ်..စိတ်ပူရန်ကော. "
" ဟင်းဟင်း...လစ်ရင်တော့ကုန်းပစ်မှာပဲဆရာ..ဖူးကိုဝ,အာင်လိုးနိုင်ရင်လိုးပေး.မလိုးပေးရင်တော့ လစ်တိုင်းကုန်းမှာပဲ..ဒီမှာကြည့်..ကလေးအမေ အကိတ်..လိုးချင်တဲ့လူတွေအများကြီး..ခ်ခ် လာထားပဲ..လီးကြီးကြီးနဲ့ သုံးယောက်လောက်တော့ တန်းစီခိုင်းပြီး ကုန်းပေးလိုက်မယ်...ခ်ခ် "
...................................................................................................
ဖူးဖူးတစ်ယောက် ကလေးမွေးပြီးမှ နှာပိုကြီးလာသည်။နဲနဲလေး ပွတ်လိုက်. ထိလိုက်တာနဲ့စောက်ရည်ကရွှဲနေပြီ။စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်းဘယ်အချိန်တက်လိုးလိုးအသင့်ပဲဆိုတာမျိုးလိုဖြစ်နေသည့်အပြင်အောက်ပေးကလည်းရင်ရက်စက်စက်ကြီးကြမ်းပြီး အမြဲတက်ကြွနေတော့ လိုးရတာထူးကဲစွာအရသာကောင်းသည်။
အရင်လိုလည်းမြန်မြန်ကြီးမပြီးတော့ပဲ ကြမ်းကြမ်းကြီးဆောင့်လိုးပေးမှအရသာခံရင်းပြီးတဲ့အပြင် သော်ဇင်နဲ့တန်းတူ သူပြီးကိုယ်ပြီးဖြစ်လာသည်။အလွန်ဆုံး အထန်ဆုံး လိုးခံတာတောင်ကိုယ်တစ်ချီသူနှစ်ချီ။စောက်ဖုတ်ကြီးကလည်း အပျိုတုန်းကထက်ပိုပြီးလိုးလို့ကောင်းနေသေး..ဆိုတော့အားလုံးပြည့်စုံသည်ဆိုရမည်။ကိတ်တာကလည်းလူကြီးဆန်ဆန်ကိတ်လာတာဆိုတော့ဘာပြောကောင်းမလဲ..သော်ဇင်နေ့တိုင်းလိုလိုအသေအလဲကြုံးနေရသည်။
နေ့ပိုင်းတစ်ချီညပိုင်းနှစ်ချီ ဆိုတာပုံမှန်အဆင့်လောက်ပဲလို့ပြောရမည်။လင်းဆွဲလေးများလိုးပေးမိတဲ့နေ့ဆိုလျင်တော့ရာသီဥတုတွေကောင်းမွန်ကြည်လင်လွန်းလို့လုပ်ချင်တာလုပ်ပေရော့..။အဲဒီနေ့မျိုးဆို စူးစူးတို့ ဂျူးဂျူး တို့နဲ့အပေါ်ထပ်မှာစိတ်တိုင်းကျလိုးလို့ရတော့လင်းဆွဲလေးမှန်မှန်လိုးပေးဖို့စူးစူးကအကြံပေးရတဲ့အထိနှာကြီးလာသည်။
အစ,ကကိုယ့်ဇောနဲ့ကိုယ်မို့သိပ်သတိမထားမိခဲ့ပေမယ့် နောက်ပိုင်းတော့ စူးစူးတို့ကိုလိုးနေတဲ့အချိန် ဒေါ်မြမြဖူးလာလာချောင်းကြည့်နေတာသူရိပ်မိလာပြီးနည်းနည်းလန့်လာသည်။စူးစူးနဲ့မိဂျူးတို့ကတော့လန့်ပုံမရပါ.ဒါမှမဟုတ် နိုင်ကွက်ရှိထားလို့လား..နှာပဲစွတ်ထန်နေကြလို့လား..သူမသိခဲ့။
ဒီမနက်တော့အိပ်ယာနိုးကတည်းကဖူးဖူး သီချင်းလေးတစ်အေးအေးနဲ့ဖြစ်နေပြီ။သော်ဇင်ကအိပ်ယာမထ,နိုင်သေး။ဖူးဖူးတို့များတစ်ညလုံးပက်ပက်စက်စက်အလိုးခံထားရတောင်တောင်သီချင်းညည်းတာမပျက်ပဲအလှပြင်နေသေး.ဆိုတော့သော်ဇင်စိတ်ထဲမယုံသင်္ကာဖြစ်မိသည်။မိန်းမက ခုမှပဲ သူ့အလှကပိုပြည့်စုံလာသလိုလို။
ဖင်ကြီးတွေရော နို့ကြီးတွေပါအပျိုတုန်းကလိုကျစ်ကျစ်လျစ်လျစ်အလှမျိုးမဟုတ်တော့ပဲ အိမ်ထောင်သည်ပီပီပွင့်ပွင့်လင်းလင်းနဲ့မြူးမြူးထသည့်အလှမျိုး..ဖင်ကြီးတွေပွင့်ကားပြီး နို့ကြီးတွေဖူးမောက်မို့တက်နေပြီ။
ဘယ်လိုအဝတ်အစားပဲဝတ်ဝတ် သူ့ပုံစံကယောင်္ကျားတကာကိုမြှူဆွယ်ဖမ်းစားထားနိုင်တာမငြင်းနိုင်။မေဇင်ကလည်းမရှိ..ကြီးဇင်ကလည်းရတနာဆိုင်ကိုတခြားလူနဲ့လွှဲထားလို့မရ ဆိုတော့အပြင်ပွဲစားလုပ်ငန်းတွေအားလုံးမေဖူးကိုပဲလုပ်ပိုင်ခွင့်တွေပေးပြီးမျှောထားရသည်။မေဖူးက သူနဲ့အတူဖူးဖူးကိုတွဲခေါ်နေတော့ မိန်းမ. အပြင်ကိုထွက်နေရတာများပြီးအပေါင်းအသင်းတွေစုံလာပြီ။ကောင်မ...အပြင်မှာ ကုန်းများကုန်းနေသလားမသိ...
" မိန်းမ တယ်လှနေပါလားဟ...တစ်နေ့ထက်တစ်နေ့ ပိုပိုsexyကျလာတယ်.."
" ခ်ခ်..တော်..တော်..တော်တော့.ဒီမှာ သူတစ်ညလုံးလိုးထားတာစောက်ပတ်ကြီးကျိမ်းနေပြီ..sexy လေးဘာလေးနဲ့မြှောက်ပြီးထပ်လိုးဖို့စိတ်မကူးနဲ့..ခ်ခ်..ထ,တော့.လီးလဲဆေးဦး..ခ်ခ်..ထပ်စုပ်ပေးလိုက်ရဦးမလား.. "
" အဲဒါပြောတာပေါ့ကွ..ဖူးကိုမြင်ရုံနဲ့လီးတောင်ရတယ်..ဒီမှာကြည့်."
" ဟောတော့်...တကယ်ကြီးတောင်နေတာပါလား..ခုမှလင်းဆွဲ ဆွဲပြီးခါစ,လေ..ကိုကိုရဲ့...ဖူးတော့စိတ်ညစ်ပါတယ်.မေမေနဲ့အပြင်လိုက်သွားရမှာမို့ပြင်ထားတာတွေသူထပ်လိုးရင်ပျက်ကုန်တော့မှာ.."
" မခံချင်ဘူးပေါ့..ဟုတ်လား "
" အာ...ခံချင်တာပေါ့ကိုကိုရဲ့..ခံချင်လို့ လင်ယူထားတဲ့ဥစ္စာ..အခုဟာက အလှပြန်ပြင်ရရင် ပစ္စည်းကိစ္စချိန်းထားတာမမီမှာစိုးလို့ပြောနေတာ...နေ့လည်ပြန်လာမှလိုးလို့ ရတယ်မလား...ခဏအောင့်ထားကွာ...မအောင့်နိုင်လဲ စူးစူးဖြစ်ဖြစ်ဂျူးဂျူးဖြစ်ဖြစ်တက်လိုးပစ်လိုက်.."
အင်း..ရိုးရိုးသားသားပဲဖြစ်လောက်ပါရဲ့လို့တွေးပြီးသက်ပြင်းချရတယ်။စိတ်ထဲမှာတော့တစ်အုံနွေးနွေးပဲ..။
" လမ်းကြုံတော့ ကုန်းမလာနဲ့နော်..စားချင်ရင်ဒီမှာအဝ,စားသွား.."
မိဖူး သူ့ဖင်ကြီးအားရပါးရပုတ်ပြပြီးအိပ်ခန်းထဲကထွက်သွားတယ်။သူ့အသက်ကနှစ်ဆယ်တောင်မပြည့်သေးဘူး..လူရောစိတ်ပါ တကယ့်လူကြီးလိုဖြစ်သွားသလိုပဲ။ကိုယ်ကတော့ လူငယ် လူလွတ်လေးလိုခံစားနေရတုန်းပါလား....။
ရေချိုး သန်ရှင်းရေးလုပ်ပြီး ထမင်းစားအခန်းထဲဝင်..အဆာပြေစားတော့စူးစူးနဲ့တူးတူးပဲတွေ့တယ်။မိဂျူးကတော့ကလေးတစ်ဖက်နဲ့ဆင်းမလာနိုင်မှန်းသိပါတယ်။တွေ့နေကျကြီးကြီးထူးက နေမကောင်းဘူးဆိုတော့ ကိုယ်နဲ့မတည့်ပေမယ့်ဝတ္တရားရှိနေလို့ဆေးခန်းလေးဘာလေးသွားပို့သင့်ရင်ပို့ပေးရမှာပဲ လို့အတွေးဝင်မိတယ်။မီးဖိုကိစ္စတွေတော့စူးစူးနဲ့ပဲလွှဲထားရမှာပဲ..။
အခန်းထဲဝင်သွားတော့ ဘေးစောင်းလေး ခွအုန်းပေါ်ပေါင်ကြီးတစ်လုံးတင်ခွပြီးအိပ်နေတယ်လေ။အခန်းဝ,ကိုကျောပြုထားတာမို့ ကိုယ်ဝင်သွားတာသူကမသိပဲ လက်တစ်ဖက်ကသူ့စောက်ပတ်ကြီးနှိုက်ပြီးကုတ်နေတာထင်ပါရဲ့ လှုပ်တုတ်တုတ်နဲ့မြင်ရတယ်။ရှေ့နားကိုနည်းနည်းပိုတိုးသွားကြည့်တော့တဂျစ်ဂျစ်နဲ့ကုတ်နေသံတိုးတိုးကြားရတယ်။ထမီကပြေလျော့နေပြီးဖင်လုံးကြီးတောင် အလုံးလိုက်ကြီးပေါ်ချင်နေပြီ။
ခွအုန်းကိုခွထားတော့ထမီအောက်နားစ,ကလည်းတင်းတင်းကြီးဆွဲထားတာမို့ခြေဆင်းထားတဲ့ခြေတန်ရှည်ကြီးကလဲ ပေါင်လယ်လောက်နီးနီးထိပေါ်နေတာမှဝင်းအိနေတာပဲ။ခြေရင်းကငုံ့ပြီးချောင်းကြည့်ရင်စောက်ဖုတ်ကြီးမြင်ရမှာသေချာတယ်။စိတ်ထိန်းပြီးအနားကပ် မျက်နှာကိုငုံ့ကြည့်တော့မျက်လုံးကဖွင့်မနေဘူးလေ..ချွေးတွေပျံနေတာတော့ကျောပြင်တစ်ပြင်လုံးစိုနေသလိုပဲ..မျက်နှာမှာလဲချွေးစေးတွေသီးနေတာပဲ။
သေချာပါတယ်..သူဖျားနေပြီ။ခဏလေးပဲငြိမ်နေတာပါ..အသက်ရှူသံပြင်းပြင်းကြားလို့ထင်ပါရဲ့ သူ့မျက်လုံးဖွင့်ကြည့်တော့သော်ဇင့်ကိုမြင်သွားပြီးလန့်သွားတယ်။လေသံယဲ့ယဲ့နဲ့...
" အင်....သော်ဇင်..ဘာလာလုပ်.."
" ဆေးခန်းသွားရအောင် ကြီးကြီး..ဖျားနေပြီနဲ့တူတယ်..စူးစူးပြောလို့လာကြည့်တာ..."
" အင်...ဟင့်အင်း..ဟင့်အင်း..ဖျားပါဝူး..ဘာမှမဖြစ်ပါဘူး.. ဟို...ဆေးခန်းလဲ မသွားပါဘူး ..ဘာမှဖြစ်ဝူး...ခ်ခ် "
" ချွေးတွေလဲရွှဲလို့..ကိုယ့်ချွေးနဲ့ကိုယ်အအေးပြန်ပတ်နေဦးမယ် ကြီးကြီး..အားမနာနဲ့နော် အိမ်မှာကယောင်္ကျားလေးဆိုလို့ကျွန်တော်တစ်ယောက်ထဲရှိတာ.."
" ခ်ခ်...ဖျားပါဘူးဆို..ဟိုလေ.အဖျားဝင်အဖျားဝင်..ဟိ.ခ်ခ်. .အဖျားမဝင်ဘူးဖြစ်နေလို့..ထမီတွေလဲကျွတ်နေပြီ..ခိခ်..စိုလဲစိုနေပါပြီဟာ...ခိခိ..ဟို ဟဝှါတွေနဲ့.."
.........................................................................................................................
သော်ဇင်ရုတ်တရက် ကြောင်တက်တက်ဖြစ်နေတယ်။စူးစူးကပြောတာတော့ဖျားနေတယ်လို့ဆိုတာပဲ...သူ့ကြည့်တော့လဲအဖျားတက်တဲ့ပုံစံပါ..မျက်နှာနဲ့ မျက်လုံးတွေနီရဲပြီး တစ်ကိုယ်လုံးလဲချွေးတွေရွှဲလို့။သူကပြောတော့လဲ မဖျားပါဘူး တဲ့....အဖျားမဝင်လို့ဖြစ်နေတာ ..ဆိုတော့ဘာကိုမှနားမလည်ချင်တော့ဘူး။ဒါနဲ့..နဖူးကိုစမ်းကြည့်ဖို့လက်ဖဝါးတင်ကြည့်လိုက်တော့..
ကြီးကြီးထူးက ပက်လက်လှန်အိပ်လိုက်ပါရော။ခါးက ထမီကစောစောကတည်းကသူ့လက်သွင်းပြီးစောက်ဖုတ်ကုတ်နေလို့ ချွတ်ဖြေချထားတာလေ...လက်ကိုထမီထဲကဆွဲထုတ်..ပေါင်ကြီးကိုခွအုန်းပေါ်ကနေမွေ့ယါပေါ်ကားကားကြီးချ..ပက်လက်ကြီးလှန်ပြီး နဖူးအစမ်းခံနေတာဆိုတော့..သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးတစ်ခုလုံးကပေါ်မလာပေမယ့် ဝမ်းပျဉ်းသားဝင်းဝင်းမွတ်မွတ်နဲ့ဆီးခုံပေါ်ထူထူထဲထဲပေါက်နေတဲ့စောက်မွှေးတွေကတော့..မဲမဲသဲသဲ ရွဲရွဲကြီးပေါ်လာတာပေါ့။
ကြီးကြီးထူးလို့သာ လေးစားမှုနဲ့ခေါ်နေရပေမယ့် အသက်ကသူ့အမေဒေါ်ချစ်ချစ်ဇင်ထက်ငယ်တယ်..ခုမှလေးဆယ် စွန်းစွန်း..လေးဆယ့်တစ်ထဲအဝင်ပေါ့.။အပျိုကလဲအပျိုကြီးဆိုတော့ ဗိုက်ကြီးဖူးတဲ့မေဇင်တို့မေဖူးတို့နဲ့ဘယ်လိုမှမတူနိုင်ဘူးလေ..ဝမ်းပျဉ်းသားတွေကပါးလျှပ်နေပြီး အဆီအပိုမရှိဘူး..ချက်ကလေးကလဲခွက်ဝင်နေတာကြည့်လို့လှမှလှ စုပ်နမ်းပစ်ချင်စရာပဲ။
စောက်မွှေးတွေကလဲဆီးစပ်ကနေစောက်ဖုတ်အုံကြီးအထိ စင်းစင်းလေးနဲ့ရှင်းရှင်းလေးဦးတည်ဆင်းပြီးပေါက်နေကြတာ စောက်ဖုတ်မမြင်ရသေးပဲနဲ့လီးကြီးကငေါက်တောက်ငေါက်တောက်နဲ့သိသိသာသာ တောင်လာနေရပြီ။စောက်ဖုတ်မြင်ရနိုးနိုးနဲ့ခဏငေးကြည့်နေပြီး သတိရလို့ သူ့နဖူးပြင်ကိုစမ်းကြည့်နေတဲ့လက်ဆီအာရုံပို့လိုက်ပြန်တော့.နဖူးပြင်ကလဲပုံမှန်အပူချိန်အေးနေတာပါပဲ...မျက်လုံးကိုကြည့်မိပြန်တော့လဲ ရီတီတီ...နှုတ်ခမ်းကပြုံးမလို မဲ့မလိုနဲ့ လှုပ်လှုပ်ရွရွ..အသံကမထွက်။
ဒါနဲ့ လက်ကိုနဖူးစမ်းလိုက်.လည်ပင်းစမ်းလိုက်သိသလောက် တတ်သလောက်လိုက်စမ်းကြည့်နေတော့..နွယ်ထူးက အားမလိုအားမရဖြစ်လာတယ်နဲ့တူပါရဲ့...လက်ကိုဆွဲယူပြီး နိမ့်တုန်မြင့်တုန် လှိုက်လှိုက်ခုန်နေတဲ့သူ့ရွှေရင်အုံမို့မို့ကြီးပေါ်တင်ပေးထားပြီးလက်ဖဝါးနဲ့ဖိထားတယ်လေ..။
အဲဗျား ခုမှသတိထားမိတာ..ဘော်လီလဲဝတ်မထားပါပဲလား....နို့သီးလေးကမာတောင်နေပြီး လက်ဖဝါးပြင်မှာခုလု ခုလု..
" သေချာစမ်းကြည့်နော်..သွေးခုန်နှုန်းတွေမြန်နေလား လို့..အင်း အင်း..နဲနဲဖိ..လက်ကိုခပ်ကားကားလေးအုပ်.. ဆုပ်ဆုပ်ပြီးစမ်းကြည့်..အင်း အင်း..."
အပျိုကြီးနို့ဆိုတော့..ပြည့်လည်းပြည့်..အိလည်းအိ...လက်နဲ့အုပ်ထားတာတောင်မဆန့်မပြဲကြီး။နွယ်ထူးက တကယ့်ကိုလဲအားမလိုအားမရ ဖြစ်လာတာပါပဲ။ညီမကိုငဲ့ပြီး လင်မယူပဲနေခဲ့ရာက မနေနိုင်တော့ညီမလင်နဲ့ခိုးစားပစ်တာ..ခုတော့ကိုမြစံလဲခွန်အားတွေလျော့လာပြီ။အသက်ကလဲငါးဆယ့်ခွန်ဆိုတော့ လိုးအားမရှိတော့ဘူးထင်ပါရဲ့..။
ခွန်အားကုန်ခမ်းသလို..အဆီအနှစ်တွေလဲကုန်ခမ်းနေပြီး..လီးရည်ကျဲသွားပြီ။တစ်ပါတ် တစ်ခါတောင် နွယ်ထူးအတွက်အခွင့်အရေးမရှိတော့ဘူး..မခံရတော့ဘူး ။သူ့အပိုင်းကိုနားလည်လက်ခံနိုင်ပေမယ့်..ကိုယ့်မှာတော့.လူကနေနိုင်ပေမယ့်စိတ်ကမနေနိုင်ဘူး....စိတ်ကနေနိုင်ပြန်တော့လဲ ခန္ဓာကိုယ်ကမနေနိုင်ပြန်ဘူး။အထူးသဖြင့်..သွေးမဆုံးသေးတော့ရာသီလာခါနီးရက်တွေမှာ..ရာသီလာပြီးစ,ရက်တွေမှာ သွေးသားကအလွန်ဆူကြွလွန်းလှတယ်။
စားဖူးထားတော့လဲ အလိုးမခံရရင်မနေနိုင်အောင်ကို သွေးဆူတာ။အဲဒါကို..ကိုမြစံက နားမလည်ဘူး။အရိပ်ပြလို့လဲ အကောင်မမြင်ဘူး..တစ်ခါနှစ်ခါထက်ပိုပြီးရိပ်ဖမ်းသံဖမ်းဖွင့်လဲပြောမပြချင်ဘူး..သူကလဲနဲနဲလေးမှလေ့လဲမလေ့လာဘူး...ဆိုတော့ အားရလိုက်တယ်လို့မရှိခဲ့တာကြာပါပြီ။ဒီကြားထဲ တူသားမက်ကလဲကြမ်းလိုက်တဲ့ အလိုး။
ယောက္ခမရော.ခယ်မတွေရော ဘာမှမကျန်အောင်တန်းစီလိုးနေတာ..နောက်ဆို သူ့သမီးတောင်သူပြန်လိုးမယ့် လူ။သူ့အကြောင်းတွေးတော့သူ့လီးကြီးပြန်မြင်မိတာရော..စူးစူးတို့ဂျူးဂျူးတို့ကိုမတရားသဖြင့်ကြီးပက်ပက်စက်စက်လိုးပေးနေတာခဏခဏကြီးမြင်နေတော့ကိုမြစံနဲ့နှိုင်းပြီး အားကျခဲ့ မက်မောခဲ့ရတာလဲကြာခဲ့ပါပြီ။အပျိုကြီးဆိုတော့ ရှက်တာကတစ်မျိုး..အထာချပေးဖို့မကျွမ်းတာကတစ်မျိုး..နီးလျက်နဲ့ဝေးလာခဲ့ရတာဖူးဖူးတောင်ကလေးတစ်ယောက်ရပါပေါ့လား။
သူ့လီးကြီးနဲ့ဘယ်တော့များမှအလိုးခံရပါ့လို့တွေးရင်း စောက်ဖုတ်နှိုက်နေမိတုန်းသူရောက်လာပါရော..။စိတ်ကူးထဲမှာသူနဲ့အလိုးခံနေတာ..သူကလဲအသက်ရှူသံကပြင်းပြင်းနဲ့လိုးချက်တွေအားပါလွန်းလို့တစ်ချီပြီးခါနီး..ခါးကိုပင့်ပင့်ပြီးကော့ပေးမယ်လို့ဟန်ပြင်ခါမှ...အနားကပ်ပြီးတကယ့်ကိုအသက်ရှူသံကြီးကြားလိုက်ရလို့ မျက်လုံးကိုအသာဖွင့်ကြည့်မိတော့....လား လား..သူကိုယ်တိုင်ဖြစ်နေပါပေါ့လားနော်...
" အာဟား...နှစ်ဖက်လုံးစမ်းကြည့်မှ သိနိုင်မယ်ထင်တယ် သော်လေးရ...."
မရှက်နိုင် မကြောက်နိုင်တော့ပဲ သူ့ရဲ့လက်တစ်ဖက်ကိုထပ်ဆွဲယူပြီး နို့လုံးကြီးတစ်လုံးပေါ်တင်ပေးရင်းအကဲခတ်ကြည့်တော့..သူ့မျက်လုံးတွေက သူများစောက်ဖုတ်ကိုမြင်ရနိုးနိုးနဲ့ကြည့်နေတာကိုး..ခ်ခ်။ဒါနဲ့..တင်ပါးကယားလာသလိုလို..ပေါင်ကယားလာသလိုလို ဟန်ကလေးပြပြီး တစ်တောင်ဆစ်တစ်ဖက်ကိုထောက်.ခါးကိုပင့်ကော့..လက်ကိုတင်ပါးအောက်သွင်းပြီးတစ်ချက် နှစ်ချက် ကုတ်ပြလိုက်ရင်းထမီကိုမသိမသာလေးတွန်းချပစ်လိုက်တယ်။
မျက်စေ့တော့မှိတ်ထားပစ်လိုက်ရတာပေါ့နော်...မှိတ်ထားရင်းမှေးပြီး ခိုးကြည့်ရတာပေါ့..ခ်ခ်။နွယ်ထူးစောက်ဖုတ်ကြီးမြင်ပြီးသူ့စိတ်တွေထန်လာလို့ထင်တယ်..နို့ကြီးတွေကို အားရပါးရဆုပ်နယ် ညှစ်ပစ်လို့သတိပေးလိုက်ရသေးတယ်..
" အို့..ဟို့.. သော်ရယ်...ဖွဖွလေး ကြင်နာစမ်းပါကွာ...အဲလောက်ကြီးဆိုတော့..အလုံးလိုက်ကြီးများယူသွားမလို့လား ခိခိ.ဟင်..အဲ့ အိုအို..သော်ရေ...ဟို ဟို..ထူး..ထူး ထမီကြီးကျွတ်နေတာကွာ...ဟင့် သူ.ပြောလဲမပြောဘူး...
အဲ့..သူကြည့်နေတာတော့..အီးဟီး..အားဟာ့ စောက်ပတ်ကြီးတော့ မြင်သွားပါပြီ..ဟင့် ဟင့်..ရှက်စရာကြီးကွာ..ဟင့်.စောက်မွှေးတွေကထူကြီးနဲ့အို..ရှက်တယ်ကွယ်..ဟင့်..ပြောမရဘူးကွာ...ရှက်တယ်ဆို..အို..အို သူကြည့်နေတာ..ခ်ခ်...ကြည့်နဲ့လေ ကြည့်နဲ့လို့..ခိခိ.ပြောမရဘူးလားလို့....ကြည့်ကွာ ကြည့်ကွာ...ရော့ ရော့..အားရအောင်သာကြည့်ပေတော့...ဖြဲကြည့်...ခိခိ ခိခိ "
......................................................................................................................
" အို့..အိုး..သော်..ဟင့်..အာ့..ကြည့်ပါလို့ပြောတာလေ..အားဟာ့..ရှီး ဟီးဟီး..ကျွတ်ကျွတ်ကျွတ်...ယက် အာ့..ယက်ခိုင်းတာမဟုတ်ဘူးလေ...အိုး.ဟို့..အိုး.စောက် စေ့ကြီးကို..အားမလေး..ကျွတ်ကျွတ်..ဟူး.စောက်စေ့ကြီးကိုစုပ်တယ်တော့်...အား..ကောင်းလိုက်တာ..ကောင်းထာနော်..စုပ်စုပ်..သော်လေးရေ..ရက်စက်တယ်.အူးဟူး..ကောင်းလိုက်တာ..သော်ရယ်..."
နွယ်နွယ်ထူးကပေါင်တန်ကြီးတွေကားယား ပက်လက်ကြီးအိပ်နေတော့စောက်ဖုတ်ကိုပြည့်ပြည့်ဝဝမမြင်ရဘူးလေ။ဒါနဲ့သူ့ပေါင်ကြီးတွေကိုဆွဲမြှင့်ပြီးတွန်းတင်ပေးလိုက်တော့ ဖင်နှစ်လုံးကြားကစောက်ဖုတ်ကြီး ပြူးဖောင်းဖောင်းနဲ့ပေါ်လာတာများချစ်စရာကြီး လိုးပစ်ချင်စရာကြီး။ဖူးဖူးတို့ညီအစ်မစောက်ဖုတ်တွေက နနခမ်းသားထူထူကြီးတွေမှာပါအမွှေးနက်နက်တွေထူထူထဲထဲပေါက်နေကြပေမယ့် နွယ်ထူးရဲ့စောက်ပတ်နခမ်းသားတွေမှာတော့အမွှေးကျဲပြီး ထူထူဖောင်းဖောင်းအိအိကြီးမြင်ရလို့တစ်မျိုးဆန်းသွားတယ်။
အမွှေးများရင်ယက်တဲ့အခါကျွတ်ကျွတ်ပြီးလျှာပေါ်ပါလာတတ်လို့ အဲဒီတစ်ချက်ကိုသော်ဇင်စိတ်အနှောင့်အယှက်ဖြစ်တယ်။သော်ဇင်က ဖြဲပြီးကြည့်နေရင်း စောက်ပတ်အနံ့ကဆွဲဆေါင်နိုင်လွန်းလို့ ဒူးထောက်ထိုင်နေရာကကုန်းပြီးယက်ပစ်တာ နွယ်ထူးနတ်ပြည်ရောက်သွားရော။
လျှာပြားကြီးနဲ့စောက်ပတ်အကွဲကြောင်းအတိုင်းခပ်ကြာကြာကြီးသေသေချာချာယက်တော့နွယ်ဖူးလက်တွေက သူ့ဆံပင်တွေကြားထိုးဖွဆော့ကစားလိုက်..ဆုပ်ဆွဲဖိကပ်လိုက် ဆောက်တည်ရာမဲ့နေကြတာပေါ့။
လက်မတစ်ဖက်ကစောက်စေ့ကိုချေပြီး လက်တစ်ဖက်ကလက်ညှိုးလေးစောက်ခေါင်းထဲထိုးဆောင့်ပေးတော့နွယ်ထူးခါးကော့ပြီးဖင်ကြီးပင့်ပင့်ပေးလာတော့တာပဲ။နောက်တော့ စောက်စေ့ကိုစုပ်ဆွဲလိုက် လျှာနဲ့ဖိပွတ်လိုက် ကစားရင်း လက်တစ်ဖက်ကစောက်ခေါင်းထဲကိုအဆက်မပြတ်ဆောင့်ပေးနေတော့ နွယ်ထူးအံတွေကြိတ်ပြီးခံပေမယ့် အရသာရှိလွန်းလို့ မအော်ပဲမနေနိုင်တော့ဘူး။
စောက်ပတ်ကတစ်ပေါက်ပေါက် တစ်ဖောက်ဖောက်နဲ့အသံတွေထွက်ပြီးစောက်ရည်တွေရွှဲနစ်နေသလိုပါးစပ်ကလဲ ပျစ်ပျစ်နှစ်နှစ် တနှာကြွတဲ့စကားတွေ ခံစားရတဲ့အချိန်အခာ ခံစားချက်အလိုက် တွင်တွင်ကြီးရွတ်ရင်း ပေါင်ကြီးတွေဖြဲကားခံနေတာ သဘာဝကျတဲ့တနှာဇာတ်လမ်းတစ်ပုဒ်ပဲ။
နောက်တော့လက်ညှိုးတစ်ချောင်းထဲကိုသူအားမရလို့သူ့လက်တစ်ဖက်နဲ့သော်ဇင့်လက်ခလယ်ကိုပါဆွဲယူပူးထည့်ပြီးဆောင့်ခိုင်းတော့တာနဲ့ သူ့စိတ်တိုင်းကျအောင်အဆက်မပြတ်ကြမ်းကြမ်းသွက်သွက်ကြီးဆောင့်လိုးပေးလိုက်တာ ခြေဖဝါးတွေမွေ့ယာပေါ်ပြန်ချခါးလေးကော့..ဖင်ကြီးဆက်ကာဆက်ကာဆိုသလို ပင့်ပင့်တင်ပေးထားတာမွေ့ယာပေါ်ပြန်မကျလာတော့ပဲ စောက်ရည်တွေတစ်ရွှဲရွှဲနဲ့ အတိုင်းအဆမရှိအရသာတွေ့လို့ တစ်ချီပြီးသွားပါလေရော..။
သော်ဇင်လည်း စောက်ပတ် စောက်ခေါင်း ပေါင်ခြံတွေမှာပေနေတဲ့စောက်ရည်တွေကိုလျှာနဲ့ယက်ပြီးတံတွေးနဲ့ရော..တစ်ဂွတ်ဂွတ်မျိုချနေတဲ့အပြင် သူ့နှုတ်ခမ်းတွေ နှာခေါင်း နဲ့မေးစေ့တွေမှာစိုရွှဲနေတဲ့စောက်ရည်တွေကိုလျှာနဲ့ယက်..လက်နဲ့ပွတ်ယူ နည်းအမျိုးမျိုးနဲ့ပါးစပ်ထဲရောက်အောင်ထည့်ယူမျိုချနေတော့ နွယ်ထူးမှာချစ်လို့မဝ,နိုင်တော့ဘူး။
သူ့ကြည့်ရင်းနဲ့ပဲ တနှာပိုးတွေထပ်ကြွလာပြီးအလိုးခံချင်စိတ်တွေ အုံကြွပွင့်ကန်တက်လာတော့တာပေါ့။ဒါနဲ့ သူ့ပါးနှစ်ဖက်ကိုလက်နဲ့ညှပ်ကိုင်.တစ်ကိုယ်လုံးအလိုက်သင့်ကြွလာအောင်အထာနဲ့ဆွဲတင်ပြီး..
" လိုး ပစ်လိုက်ပါလားမောင်ရယ်...အဲဒီ စောက်ပတ်ကြီး ပွင့်ထွက်သွားအောင်အားရပါးရကြီး လိုးပစ်လိုက်ပါလား..."
" မောင့်စိတ်တိုင်းကျအောင် တအားကြီးဆောင့်လိုးပစ်ရမှာလားဟင် .."
" တအားကြီး..တအားကြီးသာ ဆောင့်လိုးပစ်ပါမောင်...ထူး တအားလာနေပြီ..ထူး စောက်ပတ်ကြီးအကြောင်းမောင်လဲသိသင့်သလောက် သိမှာပါ...ထူးနှာကြီးတယ်..ထူးခံနိုင်တယ်မောင်..ဆောင့် "
သူ့စောက်ပတ်က အလိုးခံဖူးတဲ့စောက်ပတ်...ဦးမြစံလိုးနေတာကို သော်ဇင်လဲသိတယ်မလား..အားမနာတမ်းသာလိုး....ဆို တဲ့အဓိပ္ပါယ်မှန်း သော်ဇင်နားလည်လိုက်တော့ သွေးတွေဆူပွက်လာတယ်။သူ ဖင်ကြီး စောက်ဖုတ်ကြီးသလောက် နှာလဲကြီးတာကိုဖွင့်ပြောပြီး ပက်ပက်စက်စက်လိုးပါလို့ ဖိတ်ခေါ်တဲ့ စိမ်ခေါ်စကားမျိုးပေါ့။
ဒါနဲ့ သော်ဇင်လဲနွယ်ထူးပေါင်ကြီးတွေကိုလက်မောင်းပေါ်တင် ရှေ့ကိုတွန်းပို့ ဒူးထောက်နေရာယူလိုက်တော့ နွယ်ထူးကသူ့လီးကြီးကိုကိုင်ပြီး စောက်ခေါင်းဝ,မှာပွတ်ဆွဲတေ့ထားပေးတာပေါ့။စောက်ရည်ကရွှဲနေပြီဆိုတော့သိပ်ချူနေဖို့မလိုတော့မှန်းသူဟာသူသိတဲ့အပြင် စိတ်ကလဲသိပ်အလိုးခံချင်နေပြီလေ...
" လီးကြီးကတော့ တကယ့်စံချိန်မီကြီးပဲခ်ခ်...ဆေးခန်းသွားဖို့လာခေါ်ကတည်းက မြင်ဖူးပြီးလန့်နေခဲ့တာ..ခ်ခ်..ထည့် မောင်.ထည့်ပေးတော့..."
လဒစ်ဖျားဝင်သွားတော့ နွယ်ထူးရဲ့မျက်လုံးတွေအရောင်လက်လာပြီး မျက်နှာချင်းထိလုနီးပားနီးကပ်သွားအောင် သူ့လက်နှစ်ဖက်နဲ့အုပ်ဆွဲယူပြီး..
" အို့..ပြည့်သွားတာပဲ...ပူပူနွေးနွေးမာမာခဲခဲကြီး..ခ်ခ်...အာ့..လဒစ်ကြီးမြုတ်လာပြီ...အီးဟီး..မြတ်လာပြီ...ထည့်ပါမောင်..ထိုးထည့်...ထူးသိပ်ကြိုက်နေပြီ..."
ပါးစပ်ကအဆက်မပြတ်တစ်တွတ်တွတ်ပြောနေသလို သူ့စောက်ပတ်ကြီးဖွင့်ပေးတဲ့သဘောနဲ့ ဖင်ကြီးတွေပင့်တင်ရင်းပေါင်တန်ကြီးတွေမိုးပေါ်ထောင်..သော်ဇင့်ပုခုံးပေါ်တင်ထားပေးပြန်တယ်။သော်ဇင် လဲမွေ့ယာပေါ်လက်တွေမထောက်တော့ပဲသူ့နို့လုံး အိအိကြီးတွေကိုစုံကိုင်ဆွဲပြီး လီးအဆုံးဖိသွင်းပစ်တာပေါ့..။
" အား...ကောင်းလိုက်တာမောင်ရာ..ဖိထား..ကပ်ထား..အား..ဆွဲ ဆွဲ နို့ကြီးကို ဆွဲပြီး ကြမ်းကြမ်းကြီးသာ လိုးတော့မောင်ဒီတစ်ခါ အလိုးခံရတာအနင့်ဆုံးပဲ..."
အရေးထဲ..အရင်ကအလိုးခံခဲ့ရဖူးတာတွေပြန်သတိရနေသေးသလားလို့ သဝန်ကြောင်အတွေးနဲ့ သော်ဇင်စိတ်တိုလာမိရတာပေါ့.။ယောင်္ကျားတွေစိတ်တိုရင် မနိုင်.နိုင်ရာလုပ်...စောက်ပတ်ကြီးထဲတစ်ဖုန်းဖုန်း တစ်ဝုန်းဝုန်း မရပ်မနားဆောင့်လိုးပစ်တော့တာပဲ..။
ပြွတ် ဖုန်း.ပြွတ် ဖောင်း..စွပ်..ပြွတ်ပြွတ်.ဖောင်း ဖောင်း ဖောင်း...အိုး....စောက်ဖုတ်ကြီးကလဲ ခွင်ကောင်းကြီးဖွင့်ထားပေးတာဆိုတော့ သူ့နို့ကြီးတွေကိုအံကြိတ်ဆွဲပြီး အချက်တစ်ရာလောက်မရပ်မနား တစ်ဖုန်းဖုန်းဆောင့်လိုးပစ်တာပဲ။
" အို..အို..မောင်..အင့်..အို..ကြမ်းလိုက်ထာ..အို. မောင်ရယ်..ဟင့်..လိုး..လိုး..အိုး..ကောင်း ကောင်းတယ်မောင်..ထူး..ထူး...ထူးပြီးပြီမောင်..ထူးငတ်နေတာကြာပြီ...မအောင့်နိုင်ဘူး..ပြီးပြီ..ပြီးပြီ..."
အပိုင်း ( ၇ ) ဆက်ရန် >>>
No comments:
Post a Comment