ဆေးကြိတ်တဲ့တောင် အပိုင်း ( ၅ )

ဆေးကြိတ်တဲ့တောင် အပိုင်း ( ၅ )

ရေးသူ - မောင်ကျော်

အင်းစက်စာပေဖြစ်ပါသည်။

သမီးလေးမွေးပြီး သုံးလရတော့ မေဇင်နိုင်ငံခြားကိုခဏထွက်သွားသည်။မသွားလျင်လည်းသိပ်မကြာခင်ဗိုက်ကပေါ်တော့မည်။ခုတောင် ခပ်စူစူလေးဖြစ်ချင်နေလို့အပြင်သိပ်မထွက်ဖြစ်ခဲ့။ဟိုမှာကလုပ်ငန်းအဆက်အသွယ်တွေနှင့်မိတ်ဆွေတွေရှိလို့ဘာတစ်ခုမှအခက်အခဲမရှိပါ။မေဖူးတော့ခပ်တည်တည်ပါပဲ..ဒီမှာပဲမွေးမှာမို့အထူးပြင်ဆင်စရာမရှိပါ။

ဦးမြစံကလည်း သူအသက်ကြီးမှကလေးချီရတော့မှာမို့မျက်နှာကြီးတစ်ပြုံးပြုံးနဲ့ပျော်မဆုံးမော်မဆုံး..မိတ်ဆွေတွေကြား သူ့အစွမ်းအစ,ကိုကြွားလို့မဆုံးနိုင်။မေဖူးက သွေးမဆုံးမချင်းကလေးမွေးပေးမယ် လို့ပြောတော့ သားတစ်ဖျာ သမီးတစ်ရာ ယူမယ်ဆိုပါလား..။

ဖူးဖူးကသူ့နို့အလှပျက်မှာစိုးလို့ဆိုပြီး သမီးလေးကိုနို့ဗူးပဲတိုက်သည်။စောက်ဖုတ်က ထောင်းလမောင်းထ,အောင်အလိုးခံထားရပြီးမလှတော့ပေမယ့် လူမြင်ကွင်းမဟုတ်လို့သိပ်အရေးမကြီးဘူးဆိုပဲ။အလွန်စောက်မြင်ကပ်လွန်းလို့ သူတို့အိပ်ခန်းထဲ ဆက်တီပေါ်ကတွန်းချပြီးဇောက်ထိုး ပိတ်လိုးပစ်တော့ ဒီပုံစံကိုအလွန်ကြိုက်သွားပြီးခဏခဏလိုးခိုင်းပြန်သည်။ကလေးကသူ့အဒေါ်မိစူးနဲ့နေလိုက်..ဂျူးဂျူးနဲ့နေလိုက်..ဟုတ်တော့ဟုတ်နေကြသည်။

တစ်ခါတစ်လေ ဂျူးဂျူးကခပ်ရွဲ့ရွဲ့မို့သူ့နို့ကြီးလှန်တိုက်တော့ သော်ဇင်ကသူတို့ရှေ့မှာဖူးဖူးနို့ကြီးကို မရမကဆွဲစို့ပစ်သည်။ကြာလာတော့စူးစူးလည်းစိတ်ချင်းရင်းနှီးလာပြီး အရောအနှောတွေဖြစ်လာပြီ။

မနက်ကတည်းက လေယာဉ်ကွင်းကိုရောက်နေပေမယ့် နေ့လည်ထမင်းစားပြီးချိန်မှပဲမေမေစီးတဲ့လေယာဉ်ပျံထွက်နိုင်လို့ရွှေဇင်အိမ်ပြမ်ရောက်တော့ညနေစောင်းသွားပြီ။ရာသီဥတုကြောင့်လား.မေမေ့ခရီးစဉ်ကြောင့်ပဲလား..ရင်ထဲမှာပူသလိုလိုအာခြောက်လာလို့ရေခဲသေတ္တာဖွင့်ပြီးအအေးသောက်မယ်လုပ်တော့.. မေမေ့စကားကိုသတိရလိုက်ပြီးပြုံးမိတယ်။ခ်ခ်...အအေးဗူးကိုင်မိတိုင်း သူ့လီးကြီးကိုသတိရတယ် တဲ့..အဲလောက်တောင်ပဲလား ကွယ်..။

 " ဟဲ့..တစ်ယောက်ထဲပြုံးနေတယ်..ဒီကောင်မလေး..တစ်ခုခုတော့တစ်ခုခု ပဲ..ပြော...ဘာတစ်ခုခုလဲ...."

ကြီးကြီးဇင်ကမေမေ့ကိုလိုက်ပို့ရင်းဒီကိုရောက်နေတာသုံးရက်ရှိပြီမို့ ပြန်ဖို့ပြင်ရင်းရွှေဇင့်ကိုလှမ်းမေးသည်။ရွှေဇင်ဘာမှပြန်မပြောတော့ပဲ လက်ထဲဆုပ်ထားသည့် အအေးဗူးကြီးကိုထောင်ပြလိုက်တော့ကြီးဇင်ချက်ချင်းသဘောမပေါက်။

ခဏလေးနေမှသူ့ညီမစကားတွေပြန်သတိရပြီး ရွှေဇင့်ကိုပြုံးစစဖြင့်မျက်စောင်းထိုးသည်။ရွှေဇင်ကတစ်ခိခိရယ်ရင်း..

" ဒီလောက်ကြီးရှိလားကြီးဇင်..မြင်ဖူးတယ်မလား..ခိခိ "

 " ခိခိ..သမီးလက်ကိုင်ထားတဲ့ အချိုင့်လေးလောက်ရှိတယ်...လေးငါးခါလောက်မြင်ဖူးတာပါဟယ်..ခ်ခ် ညည်းကကြီးကြီးကိုများမယုံသလိုနဲ့..ဟီးဟီး. "

 " အဟင်း..ယုံပါတယ်ကြီးကြီးရယ်..ခ်ခ်..ဒါနဲ့ ဘယ်လိုလုပ်မြင်တာဘဲဟင်..သူတို့လိုးနေကြတုန်းမြင်တာလား...."

ဒေါ်မြမြဇင် ရှက်ပြုံးလေးပြုံးမိသည်။တကယ်တော့ သော်ဇင်လူပျိုဘဝကတည်းက မနက်မနက်အိပ်ယာထ,ဖို့သွားနှိုးတိုင်းသူ့လီးတောင်တောင်ကြီးကိုဖုံးဖိပေးပြီးမှမမြင်ဟန်ဆောင်ပြီးနှိုးခဲ့ရတာခဏခဏပါ။ဖုံးရင်းဖိရင်း ကိုင်မိဆုပ်မိတာလည်းရှိတော့ရှိတာပေါ့လေ..ခ်ခ်

" ခိခိ. လိုးနေတုန်းတော့မြင်ပါဘူးအေ..ကျားသားမိုးကြိုး...ရင်ခုံထာညည်းကလဲ.ခ်ခ်..လူပျိုတုန်းက အိပ်ယာထ,ဖို့နှိုးရင်းနဲ့မြင်ခဲ့တာပါ..ဟီးဟီး လိုးတာတော့ညည်းလိုပဲ ဗီဒီယိုထဲမှာပဲမြင်ဖူးတာ.."

ပြောပြရင်း သူတိတ်တိတ်လေးခိုးပြီးဆုပ်ကိုင်ခဲ့ဖူးတာသတိရတော့ အဟောင်းကအသစ်ပြန်ဖြစ်လာပြီး ရင်ခုံနေမိသေးတာရွှေဇင်ကမရိပ်မိခဲ့ပါ။တစ်လက်စတည်းရွှေဇင့်ကိုနှုတ်ဆက်ပြီးကားဂိတ်ဆင်းခဲ့တော့ ရွှေဇင်ကအအေးဗူးကြီးလက်ထဲထိုးထည့်ပေးတာ ယူလာရအခက်..ထားခဲ့ရအခက် ရှက်ရှက်နဲ့ပဲလက်ကကိုင်လာခဲ့မိသည်  ။

ည တစ်နာရီလောက်မှာ သူတို့ မြိူ ကိုပြန်ရောက်တော့ သော်ဇင်တစ်ယောက်ထဲပဲကားကွင်းမှာလာကြိုသည်။ညရေးညတာမို့မိန်းမသားတွေခေါ်လာဖို့ဆိုတာလည်းမသင့်တော်တာသဘောပေါက်ပါသည်။ဒါပေမယ့်..ချစ်ဇင်တို့ ရွှေဇင်တို့က သော်ဇင်နဲ့အလိုးခံဖို့ဆွယ်တရားဟောခံထားရတာမို့ ညကြီးအချိန်မတော် သူနဲ့နှစ်ယောက်ထဲအတူနေရမှာတွေးပြီး အပျိုကြီးစောက်ပတ်က ယားကျိယားကျိ ဖြစ်လာတာထိန်းရခက်လှသည်။

ကားကြီးပေါ်ကဆင်းလာခဲ့ကတည်းက လူစိမ်းတွေရှေ့ဟိတ်နဲ့ဟန်နဲ့သော်ဇင့်လက်မောင်းကိုဆုပ်ကိုင်ပြီးအတူလာခဲ့ကြတာ အငှါးကားလေးပေါ်တက်ကြပြန်တော့လည်းသော်ဇင်ကယုယုယယ နဲ့သူ့ပုခုံးတစ်ဖက်နဲ့လက်မောင်းသားအိအိကိုဖေးကိုင်တင်ပေးတာခံရတော့အပျိုကြီးတိတ်တခိုးလေး ကျေနပ်စွာရင်ခုံရသည်။

သွေးချင်းသားချင်းမေတ္တာရယ်..သွေးရင်းသားရင်းတနှာရယ်ပေါင်းစပ်လာတော့..ထိသမျှ တို့သမျှ ကိုင်သမျှ ပြောသမျှတွေက ကြည်နူးရင်ဖိုရတာ သဘာဝလားမသိတော့ပါ။ကားလေးနောက်ခန်းမှာက ခရီးသည်တစ်ယောက်ထပ်တင်တာနဲ့သူ့ဘေးမှာ ကပ်လျက်ကျပ်ကျပ်သပ်သပ်စီးရပြန်တော့ ပေါင်လုံးချင်းကပူးကပ်နေသလို သူ့လက်မောင်းကကိုယ့်ပုခုံးကိုသိုင်းဖက်ထားတော့ကိုယ့်နို့ကြီးတစ်လုံးကသူ့ရင်ပတ်နဲ့ထိကပ်နေပြန်သည်။

ခရီးသိပ်မဝေးတာမို့ အခွင့်အရေးရတိုင်း တနှာစိတ်ရဲ့အလိုကိုလိုက်ပြီး အဲဒီနို့လုံးကြီး အိကနဲ အိကနဲ ပိဝင်သွားအောင် ညာတာပါတေးနဲ့ဖိဖိကပ်ထားပစ်မိသည်..မြှူဆွယ်တယ်လို့ထင်လဲထင်ပါစေတော့။အိမ်ရောက်လို့ကားပေါ်ကဆင်းတော့ အချိန်တွေနဲ့အခြေအနေတွေကိုနှမျှောတသစွာနဲ့ သူ့ပုခုံးပေါ်လက်တင်ပြီးအကြာကြီးပဲနားနေမိသည်..ရင်ခုံနေဆဲပါလားနော်..

" ရရဲ့လား ကြီးဇင်...ညောင်းနေတာလား..လမ်းလျှောက်နိုင်ရဲ့လား ဟင်. "

အဲ....သူပြောတော့မှပဲ မူယာတွေ မာယာတွေလုပ်ပြဖို့သတိရတော့သည်။ကိုယ်လဲ မိန်းမသားမဟုတ်လားလေ...

" ကျွတ်ကျွတ်...ခြေထောက်ကျဉ်လိုက်တာ သော်လေးရယ်.ပေါင်ကြီးတွေကတန်း နေတာပဲ...ခ်ခ်..ကြီးဇင်ကဒီလောက်ခရီးအဝေးစီးဖူးတာမဟုတ်ဘူး.. ခဏနော် "

နည်းနည်းလေးပဲချွဲလိုက်ရသေးတယ်..ပြာပြာသလဲဖြစ်သွားတာများ သိပ်အလိုက်သိပြီးသိပ်ချစ်ဖို့ကောင်းတာပဲ.။လက်တစ်ဖက်ကမြဇင်ရဲ့ ခါး.လက်တစ်ဖက်ကမြဇင်ရဲ့ ပုခုံး..အဲလိုကြီးသိုင်းဖက်လာတာပေါ့..။သမီးရည်းစားအတွဲ ချိန်းတွေ့ပြီးနမ်းနေကြသလားလို့ထင်မိကြမှာပဲနော်...

" သားကိုမှီထာနော်..ခေါင်းမူးရင်လဲ မှီပြီးခဏမှေးလိုက်..အိမ်ထဲရောက်မှနှိပ်ပေးမယ် ကြီးဇင် နော်...."

ရင်ခေါင်းထဲ ဘာအလုံးကြီးများဝင်ဆို့လာတာလဲမသိပါဘူးနော်..အိမ်ထဲဝင်ချင်လှပါပြီ....

............................................................................................................................

လေးဆယ့်ခြောက်နှစ်ဆိုပေမယ့်လင်ယူသားမွေးတဲ့အလုပ်ကိုမလုပ်ခဲ့သူမို့နို့တွေ..ဖင်တွေက အတင်းအရင်းနဲ့ဝင်းမှဲ့နေတာပဲလို့ပြောရင် ယုံကြည်တဲ့သူရှားမယ်။ဒါပေမဲ့မယုံဘူးလို့ပြောတဲ့သူကိုလဲအပြစ်ဆိုလို့မရဘူးလေ..ဝတ်စားပုံ..နေထိုင်ပုံတွေက ရိုးစင်းလွန်းပြီး နည်းနည်းရှေးဆန်ချင်သလိုဖြစ်နေတာကိုး။တကယ်တန်း ထိမိကိုင်မိဆုပ်နယ် ပွတ်ချေမိတဲ့အခါမှကြုံရတဲ့ နုပျိုတင်းမာ လန်းဆန်း လတ်ဆတ်မှု တွေကတော တကယ့်ကိုမယုံကြည်နိုင်စရာပဲ။

သူလိုးခဲ့ဖူးသမျှမိန်းမတွေက ကြီဇင်ထက်အသက်ငယ်သလို အမြင်အားဖြင့် နုပျို လန်းဆန်း လတ်ဆတ်မှုတွေဟာ ဆီနဲ့ရေတစ်မျှကွာခြားနေတာမို့ အစ,ပိုင်းကစိတ်သိပ်မပါသေးတာရိုးရိုးသားသားပဲဝန်ခံပါတယ်။ဝတ္တရားအရမို့နဲ့အလကားအချောင်ရမယ်ဆိုရင် ကြီးကြီးငယ်ငယ် အရွယ်မရွေး လိုးမှာပဲ ဆိုတဲ့ခံယူချက်မျိုးနဲ့ ပူးကပ်ဆက်ဆံခဲ့တာပာဆိုရင်လဲ လုံးဝမမှားပါဘူး။

ရိုးသားတဲ့စိတ်ရင်းနဲ့ကားဂိတ်ကနေအိမ်ကိုအတူပူးကပ်စီးလာရတဲ့ခဏတာလေးမှာကြီးဇင်ရဲ့ နို့ကြီးတစ်လုံးကသော်ဇင့်ရင်ပတ်ဖိကပ်လာတော့ ချက်ချင်းရင်မခုံသေးပေမယ့် မထင်မှတ်ပဲ အိကနဲအိကနဲ နှစ်ခါသုံးခါ ဖိဖိကပ်ခံရလာတော့ အာရုံကနို့လုံးကြီးရဲ့ ကြီးထွားမှုနဲ့တင်းမာမှုတွေကိုအလိုလိုရောက်သွားခဲ့မိတယ်။ပြီးတော့..ငယ်ကတည်းကဖက်ခဲ့ဖူးတဲ့ပုခုံးသား..လက်မောင်းအိုးတွေကလည်း အခုထိပြည့်ပြည့်အိအိ တင်းမာလန်းဆန်းဆဲပါလားဆိုတာ ဂရုပြုမိလာရတယ်လေ။

အိမ်ပြန်ရောက်လို့ကားပေါ်ကအဆင်းခြေထောက်ကျဉ်လို့ဆိုတော့စိုးရိမ်စိတ်နဲ့ မျက်နှာချင်းဆိုင်အနေအထားပုခုံးသားအိအိနဲ့ ခါးကျဉ်ကျဉ်လေးကိုဖက်ဆွဲထားမိတော့ ကြီးဇင်ရဲ့အသားအရည်နုပျိုညက်ညောမှုတွေက လိုးချင်စိတ်ဖြစ်လာအောင်နှိုးဆွလာခဲ့တယ်။မျက်နှာချင်းဆိုင်ဆိုတော့ ကြီးဇင်စကားပြောရင်လေသင့်တိုင်းမွှေးလာတဲ့ အာခံတွင်းကကြာညိုနံ့လေးကလည်းမက်မောတမ်းတစရာပါပဲ။

အာရုံကထူးခြားသလိုမို့ ကြီးဇင်မျက်နှာကိုမျက်လုံးချင်းဆိုင်ကြည့်လိုက်တော့ညရဲ့အမှောင်မှာတောင်မျက်ဝန်းတွေရွှန်းလဲ့ရီဝေနေကြတာကိုအံ့ဩစရာတွေ့လိုက်ရတယ်။အဲဒီမှာ လီးကတစ်စစ်စစ်နဲ့ မာတောင်လာပြီး ကြီးဇင်ရဲ့ဆီးခုံကိုမထိတထိထောက်ပစ်မိတာပါပဲ...

ခြေထောက်ကျဉ်တာကို ဝတ္တရားအရ နှိပ်ပေးပါမယ်လိုပြောလိုက်တဲ့အချိန်..သူ့မျက်ဝန်းကအရောင်တွေလက်သွားပြီးခြေထောက်လေးတစ်ဖက်ခြေဖျားထောက်လို့သူ့ဖင်ကြီးကော့လာတော့ လက်တစ်ဖက်ကသူ့ခါးလေးကိုတင်းတင်းကြီးဆွဲပြီးလီးနဲ့ဆီးခုံ ပူးကပ်နေအောင်ဖက်ထားမိတယ်။

သူ့ခါးကိုဖက်ထားတဲ့လက်တစ်ဖက်ကိုမသိမသာ အပေါ်ဖက်ဖွဖွတိုးတက်ပြီးလက်မနဲ့နို့လုံးကြီးကိုစမ်းကြည့်မိတော့..ဘရာစီယာကနို့ လုံးကြီးကိုမဖုံးနိုင်ဘူးထင်ပါရဲ့.နို့ လုံးအောက်ခြေတင်းတင်းမို့မို့ကိုသိသိသာသာကြီးထိပွတ်မိတယ်။ကြီးဇင်ကိုငဲ့ကြည့်ပြန်တော့ပုခုံးပေါ်ခေါင်းမှီမှေးလာတာမို့ သူ့ရဲ့ပုခုံးကိုထိန်းကိုင်ပေးထားတဲ့လက်နဲ့ သူ့ချိုင်းအောက်လျိုသွင်း..ကျောပြင်ကိုသိုင်းဖက်လိုက်ရင်း လက်မနဲ့ နို့ လုံးကြီးကိုဖွဖွလေး ဟိုပြေးဒီဆော့ ပွတ်ပေးနေမိတာပေါ့။

နို့ လုံးကြီးက မထင်မှတ်နိုင်လောက်တောင်ပြည့်ဖြိုးတင်းမာနေပြီး တော်တော်လေးအလုံးကြီးတာတွေ့ရတော့ ကိုင်ချင်စိတ်ကိုထိန်းမရဘူး။ဒါပေမယ့်ကိုယ့်အမေရဲ့အစ်မ..ကိုယ့်ကြီးကြီးလေ...ဘလိုင်းကြီးဘယ်ကိုင်ရဲပါ့မလဲ...ခေါင်းလေးငုံ့ပြီး..

" ကြီးဇင်...."

သော်ဇင့်လေသံတုန်တုန်ရင်ရင် တိုးတိုးလေးကိုကြားတော့ ဒေါ်မြမြဇင်မျက်နှာလေးမော့ကြည့်တယ်လေ..။အငုံ့နဲ့အမော့မျက်နှာနှစ်ခုဟာ ထိတော့မတပ်နီးကပ်နေပြီ...အာခံတွင်းကကြာညိုနံ့သင်းသင်းကရစ်သီရစ်သီနဲ့မွှေးပျံ့နေသလို နှုတ်ခမ်းချင်းကလည်းထိလုမတတ်..မျက်ဝန်းချင်းက တေ့တေ့ဆိုင်ဆိုင်....

" အင်..."

နှုတ်ခမ်းပွင့်လာလေသလား..မပွင့်ဘူးလား....လေသံလား.လည်ချောင်းသံလားသော်ဇင်မခွဲခြားတတ်တော့ဘူး..။

" ဟို...အင်...ဟိုလေ.....ဟို..."

ပြောလို့က ချက်ချင်းမထွက်...လက်မ နဲ့တော့ နို့လုံးအခြေသားအိအိကိုပွတ်ပြီးရင်းပွတ်..မထူးပါဘူး ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ပြောတော့မယ် လို့ဆုံးဖြတ်စိတ်နဲ့ပါးစပ်ကိုအဖွင့်...

" ဘာလဲကွာ...ဘာဖြစ်ချင်လဲ ပြော "

" ဟိုလေ..ဟို..ကိုင်ချင်တယ် ကြီးဇင်ရယ်...ကြီးဇင်ရဲ့ နို့လုံးကြီးကိုကိုင်ချင်လို့. "

ဒေါ်မြမြဇင် မျက်လုံးလေးတွေမှိတ်သွားတယ်။နို့ ကိုတော့အပွတ်ခံနေဆဲပဲ..

" ဟင်း..ဟင့်..ဟင့်......အင်း.."

ဟင့်အင်း လား....အင်း လား..ခွဲခြားမရနိုင်တဲ့အဖြေတစ်ခု မရေမရာပေးပြီး မျက်စေ့မှိတ်လျက် ပြုံးနေတယ်လေ..။

" ကြီးဇင်...လို့..."

 " အင်း.....လို့...ခိခိ.."

 " ကိုင်ချင်တယ်...လို့.."

ဒေါ်မြမြဇင် နို့ ကြီးမသိမသာလေးဖွင့်ကော့ပေးလာရင်း..

" အို..ဟင့် အင့်...ဟင့်...အင်းလို့ဆို ခ်ခ်..အို..အို...သော်...ဟင့်အင်းပါဆိုမှ..အိုကွယ်..သော်ရယ်...ဟင့်အင်းနော်.."

ဘရာစီယာက အပျော့သားဆိုတော့ဝတ်ထားမှန်းသိသာရုံလောက်ပဲမို့အာရုံခံစားရတာအရသာတစ်မျိုးထူးတယ်။ဒါပေမယ့်..ယောင်္ကျားတို့သဘာဝမို့ အားမရဘူး။ဒါနဲ့ ပုခုံးကိုဖက်ထားတဲ့လက်နဲ့ဘရာခှတ်ကိုဖြုတ်တော့မြမြဇင်ကကိုယ်ကိုကျုံ့ထားပေးတယ်။ချတ်ပြုတ်သွားတော့မှနို့အုံအပေါ်ဖက်ကိုပင့်တင်ပြီး အုပ်ကိုင်လို့ရတယ်။

အိုး....နို့လုံးကြီးက အိအိကြီးနဲ့လုံးထွေးနေတာ လက်နဲ့အုပ်လို့မကာမိဘူး။ပြီးတော့ လေးဆယ့်ခြောက်နဲ့ဆယ့်ခြောက်များမှားနေသလားမသိဘူး..နို့ပျဉ်းကျကြီးမဟုတ်ပဲ အပျိုကြီးနို့ မာမာတင်းတင်း ဖူးဖူးထွတ်ထွတ်ကြီး...။

သဘာဝမင်းသမီးဂျူးဂျူး ထိုင်ငိုသွားရလောက်တဲ့အထိ လတ်လတ်ဆတ်ဆတ် ကြီး။အသားအရေ ကတင်းအိနေတယ်...ပါးရေ နားရေ တင်းနေသလို လည်တိုင်ကလည်းကျော့ကျော့တင်းတင်း..ဘယ်နေရာမှလျော့တယ်ဆိုတာမရှိဘူး။နို့ သီးခေါင်းတွေဆိုတာလဲတင်းမာကော့ထောင်နေတာပဲ။နို့ဝန်းကကြက်သီးဖုလေးတွေလဲ သေးသေးစိပ်စိပ်လေးတွေနဲ့ မှဲ့လေးတစ်လုံးကအမွှေးလေးတစ်ပင်နှစ်ပင်နဲ့ အလှဆင်နေသေး.

 " အာ...အာ့...ဟာ့..ရှီး ကျွတ်ကျွတ်..စို့နဲ့လေ..ဟား...စို့နဲ့လေကွာ...အိုးဟိုး..စို့စို့...စို့...ဟို..စို့ဖို့မပြောဖူးလေ...အီးဟီး...ရှီး...ကျွတ်ကျွတ်...အိုးဟိုး...အလုံးလိုက်ကြီးစို့ပစ်တာကွာ...ဟား..အာ့..သော်..သော်..အိုဟိုး...စောက်ဖုတ်ကြီးနှိုက်ပစ်တာကွာ..ရှီး  ကျွတ်ကျွတ်..သော်ရေ...စောက်ရည်တွေရွှဲနေပြီလေကွာ.အိုးဟိုး..ဟိုး...ရွှဲနေပြီ လို့. .အီးဟီး....အိုး..လီးကြီးကလဲ မာတောင်နေလိုက်တာသော်ရာ.....

................................................................................................................

နှစ်ယောက်သား ကတုန်ကရင်နဲ့အိမ်ထဲပြေးဝင်ကြတာ တံခါးတောင်သေသေချာချာပြန်မပိတ်ကြတော့ဘူး။မြမြဇင် ကတစ်သက်လုံးထိန်းလာခဲ့သမျှ ဒီတစ်ချီထဲနဲ့ပေါက်ကွဲပွင့်ထွက်လာတာမို့ပင်ကိုယ်ကဣန္ဒြေကြီးပေမယ့် အခုတော့ဆံပင်တွေဖရိုရဲ..နှာခေါင်းကြီးနီရဲရဲ နဲ့ထမီမနိုင်ပုဝါမနိုင်..ဘရာစီယာမနိုင် ဖြစ်နေပြီ။

စိတ်လွတ်လက်လွတ် အခြေအနေကောင်းကြီးမို့ ဟိုတုန်းကတည်းကခိုးခိုးကိုင်ပြီးတမ်းတတခဲ့ရတဲ့သော်ဇင့်လီးကြီးနဲ့အလိုးခံရတော့မယ်ဆိုတဲ့အသိနဲ့ အခန်းထဲကိုအပြေးတစ်ပိုင်းကြီးဝင် အဝတ်တွေပစ္စလက္ခတ်ချွတ်ပစ်ပြီးရောက်ချင်တဲ့နေရာရောက်..လွှင့်ပစ်လိုက်တယ်။

တင်းရင်းပြည့်ဖြိုးလွန်းတဲ့နို့ လုံးကြီးတွေနဲ့ ဖွံ့ထွားဖူးကားနေတဲ့ဖင်ကြီးတွေကိုသော်ဇင် မယုံနိုင်သလိုမျက်လုံးပြူးပြီး ရပ်ကြည့်နေမိတာမို့သူ့အဝတ်တွေချွတ်ဖို့ကိုတောင် မေ့နေမိတယ်။မြမြဇင်က သူ့ရင်ပတ်ကိုဆွဲတော့မှပဲသတိလေးဝင်လာပြီးပုဆိုးကိုကတန်းကမန်းချွတ်တော့သော်ဇင့်လီးကြီးကထောင်တက်နေပြီ။လဒစ်ကြီးကိုကြည့်ပြီးကိုက်ပစ်ချင်စိတ်ပေါက်လာပေမယ့်သူ့ခမျှာမကိုက်ရဲရှာဘူး။

နှာထန်နေပြီဆိုတော့ မကိုက်ရဲပေမယ့်လက်ထဲဆုပ်ပြီး တင်းတင်းကြီးညှစ်ရင်းသော်ဇင့်မျက်နှာကို တစ်လှည့်..လဒစ်ပြူးပြူးကြီးကိုတစ်လှည့် ခပ်စူးစူး ခပ်ရဲရဲပဲကြည့်ပစ်ရင်း

" အဆင်သင့်ပဲ သော်လေး..သော်လေးလဲပြူးတစ်နေပြီ..ကြီးဇင်လဲရွှဲနစ်နေပြီ..အဲဒီ လဒစ် ပြူးတစ်တစ်ကြီးရဲ့အရသာကိုမိန်းမတွေဘာဖြစ်လို့စွဲကြလဲဆိုတာ ကြီးဇင်သိချင်လှပြီ...လာ "

ကုတင်ပေါ်တက်ပက်လက်လှန်..ဒူးကြီးနှစ်လုံးခပ်ကျဲကျဲဖြဲပြီးထောင်ထားပေးရင်းနို့ကြီးတွေကိုလက်နဲ့အုပ်ကာထားနေသလိုဟန်ဆောင်ဖုံးရင်းမသိမသာဆုပ်ညှစ်နေမိတယ်လေ။သော်ဇင်ကဒူးထောက်ပြီးသူ့ရဲ့ပေါင်နှစ်လုံးပေါ်ကို မြမြဇင်ရဲ့ပေါင်ကြီးတွေတင်ထားလိုက်တော့ မြဇင်ကသူ့စောက်ခေါင်းပိုပွင့်သွားအောင်ဒူးခေါင်းတွေကိုရင်ပတ်နဲ့ထိတဲ့အထိဆွဲမြှင့်ပေးပစ်တာလီးဒစ်ဖျားကြီးနဲ့စောက်ပတ်ကြီးထိုးထိနေရော။

လီးကြီးကလဲ ခုချိန်ထိဝင်မလာသေးတော့မြဇင်က ရင်ထဲဖိုလှပြီလေ..ဝင်လာစေချင်လှပြီဆိုတော့ သော်ဇင့်လီးကိုလက်နဲ့ကိုင်ပြီးစောက်ခေါင်းပေါက်မှာခပ်မြန်မြန်လေးတေ့ပေးပစ်လိုက်ပြီးဖင်ကိုနေရာရွှေ့သလိုနဲ့ကော့ထိုးတယ်။

 " သိပ်အလိုးခံချင်နေတာပေါ့..ဟလား လီးဆာနေတာ..ခိခိ..."

 " ဟုတ်ပါတယ်ဆို..ဟွန်း  လီးထည့်ပြီးမှတခြားစကားပြော...ခ်ခ်..အဲလီးကြီးဝင် မလာမချင်း ဘာမှမပြောနဲ့..အင့် ထည့်. "

သော်ဇင်လည်းသိပ်မလိုးချင်တဲ့ပုံစံနဲ့လီးကိုအိပဲ့အိပဲ့ ထိုးထည့်လိုက်ရင်းမျက်လုံးကတစ်စတစ်စ ကျယ်လာရတယ်။ဖင်ကြီးကမတင်းဘူးလိုလိုနဲ့တင်းလွန်းလှသလိုပဲ..မြဇင်စောက်ခေါင်းကလဲမကျဉ်းဘူးလိုလိုနဲ့သိသိသာသာကြီးကျဉ်းနေတာ..စောက်ရည်ရွှဲရွှဲမို့သာတော်တော့နယ်..မေးသိုင်းကြိုးတောင်မှတင်းကျန်နေသလိုပဲ..ကျပ်လိုက်တာ။လဒစ်မြုတ်သွားပြီးလီးချောင်းကြီးဝင်လာတော့ မြဇင်မျက်လုံးလည်းပြူးကျယ်ရွှန်းတောက်လာတာပါပဲ။

အရသာကသူမျော်လင့်တာထက်ထူးကဲနေတယ်လေ..လီးပူပူနွေးနွေး မာမာတောင်တောင်ကြီးစောက်ရည်တွေရွှဲအိနေတဲ့သူ့စောက်ခေါင်းထဲ သိသိသာသာပြည့်ပြည့်သိပ်သိပ်ကြီးတစ်အိအိထိုးဝင်လာတော့စောက်ဖုတ်အုံကြီးတင်မက ဝမ်းပိုက်ထဲအထိပြည့်လာသလိုပဲ..ခံစားလိုက်ရတာကိုး။

သူ့စောက်ဖုတ်ကြီးက တနှာသွေးတွေကြွလို့ဖောင်းမို့ကြွတက်နေပါတယ်ဆိုမှ လီးကြီးဝင်သွားတော့ပိုပြီးမို့တက်လာတာဖောင်းအိနေတာပဲ။စောက်ခေါင်းထဲ လီးတစ်ဝက်ပိုပိုတိုးဝင်သွားတော့ သူ့လက်တစ်ဖက်က သော်ဇင့်ရင်ပတ်ကိုမသိမသာနဲ့ထိန်းပြီး တွန်းထားပြီ..။မျက်နှာကလဲ နည်းနည်းလေးရှုံ့လာပြီး ပါးစပ်လေးဟ,လာပြီ..

" ရလား ကြီးဇင်...ကောင်းရောကောင်းရဲ့လား...."

မြမြဇင်နှုတ်ခမ်းတွေလျှာနဲ့သပ်ပြီး..

" အင်း ဟင်း..ရတယ် ရတယ်..ဘယ်လိုကြီးမှန်းတော့မသိဘူး..နင့်နေတာပဲ..ရပါတယ်..ထည့် အဆုံးထည့်..."

သော်ဇင်မထည့်သေးပဲ ဝင်သလောက်ပဲသွင်းထားပြီးအချက်အစိတ် သုံးဆယ်နီးပါးလောက်သွက်သွက်ဆောင့်လိုးပေးနေတော့ မြမြဇင်အရသာတွေ့ပြီးစောက်ရည်တွေရွှဲအောင်လိုက်လာရော။မြဇင်လည်းမကြုံဖူးတဲ့အရသာကိုစေးစေးပိုင်ပိုင်ကြီးခံစားရတော့ ပိုပြီးကြွလာတယ်။

" ကောင်းလား ကြီးဇင်...."

" အား..အရမ်းကောင်းပဲ..လိုးပဲလိုးနေပြီး ကြီးဇင်လို့များခေါ်ရဲသေးတယ်နော်..ဒီက သူ့မယားဖြစ်နေပြီ..ခ်ခ်.. "

" ဒါဆို မိန်းမ လို့ခေါ်မယ်နော်..."

" ဟင့်ဟင့်..ခ်ခ်..မခေါ်ချင်လို့လား..ခ်ခ်..မခေါ်ချင်လို့လဲမရတော့ဘူး.. သူ့လီးကြီးဇင့်စောက်ပတ်ထဲဝင်ပြီးကတည်းက သူနဲ့လင် မယားတော့ဖြစ်သွားပြီးပြီ..ခ်ခ် ဒါပေမယ့်....သူ့မိန်းမတွေက အများကြီး "

မြမြဇင် တအားနှာထန်နေပြီမှန်းသိလို့ချော့လိုးနေရာက လီးအရင်းထိဝင်သွားအောင်ဆောင့်လိုးပစ်ပြီးဆီးခုံချင်းဖိကပ်ထားပစ်လိုက်တာ အောက်ကနေဖင်ကြီးလူးနေရော။ဖင်ကလှုပ်လေ လီးကမြှုပ်ဝင်လေ..လှုပ်လေ မြှုတ်လေနဲ့ သားအိမ်ထိတဲ့အရသာကို မြမြဇင်ဝ,အောင်ခံစားနေရတာပေါ့။ပထမတော့အောင့်လွန်းပေမယ့်နောက်တော့အရသာခံစားတတ်လာပြီးထိထိမိမိကြီးသိလာတာ ဒီတစ်သက်မှာဒီလိုမျိုးအရသာဘယ်တုန်းကမှမခံစားခဲ့ရဖူးသူမို့ အားရပါးရဖက်ပြီးစောက်ရည်တွေတစ်ဖျောဖျောထွက်သွားမိတယ်။

လူလည်း..မောပြီးကျန်ရစ်ခဲ့တာပဲ..အသက်တောင်ရှူမိရဲ့လားမသိပါဘူး။ဖင်ကြီးကော့ကော့ ပစ်တင်ပေးရင်းလီးအရသာကိုခံနေမိတာ အီဆိမ့်နေတာပဲ။စောက်ရည်တွေရွှဲရွှဲအိနေမှသော်ဇင်က ပက်ပက်စက်စက်လိုးတော့တာပဲ..

အဆက်မပြတ် ဆောင့်လိုးတာ..မြဇင်က ကော့လိုက်.သော်ဇင်ကဆောင့်လိုးချလိုက်နဲ့ အရသာရှိလိုက်တာ။သူ့လီးကြီးကိုစောက်ပတ်ကြီးနဲ့တအားစုပ်ဆွဲညှစ်ပြီးစောက်ရည်တွေတစ်ဗြန်းဗြန်းထွက်သွားပြန်ရော။အချက်တစ်ရာ..တစ်ရာ့ငါးဆယ်ကျော်လောက် မရပ်မနား ဖုန်းဖုန်းဖေါင်းဖေါင်းနဲ့ဆူညံနေအောင် စိတ်လွတ်ကိုယ်လွတ် ပက်ပက်စက်စက်ကြီးလိုးပြီး မှမြဇင်ပါးနှစ်ဖက်ကိုသူ့လက်နဲ့ ညှပ်ကိုင်ညှစ်ပြီးနှုတ်ခမ်းတွေတအားဆွဲစုပ်တာ။မြဇင်ကလဲ ဖင်ကြီးပင့်ပင့်ကော့ပြီး ပြန်နမ်းတာပဲ။

" ကောင်းလား မိန်းမ "

" ကောင်းတယ် မောင်..သိပ်ကောင်းပဲ.

မောင်မပြီးသေးဘူးမလား..မြဇင်နှစ်ချီပြီးပြီလိုး..မောင် မြဇင်ကိုအားရအောင်လိုး..ခိခိ မောင့်အမေကိုလိုးသလိုလိုး..မြဇင်သွေးမဆုံးသေးဘူး..သူပြန်မလာခင် မြဇင်ကိုလဲ ဗိုက်ကြီးအောင်လိုး..ခ်ခ်..ဆောင့်.အား..တအားဆောင့်..ဆောင့်..."

.............................................................................................................

မနေ့ညက ကြီးကြီးဇင်ကိုသွားကြိုရဦးမယ်..ဟိုမှာပဲအိပ်ဖြစ်မယ်ထင်တယ် လို့ပြောပြီးသော်ဇင်ထွက်သွားတာ..မနက်ထိပြန်မရောက်လို့ ကလေးချော့ရင်းဂျူးဂျူးကိုကားမောင်းခိုင်းပြီးစူးစူးလိုက်လာခဲ့တာပေါ့။သမီးလေးက အမေ့ကိုဒီလောက်ကြီးမခင်ပဲ အဖေ့ကိုမှခင်နေတော့ သူရောက်ရောက်ချင်းတွေ့ရပါစေဆိုတဲ့စေတနာနဲ့လိုက်ပို့ပေးတဲ့သဘောပါ။

သူ့အမေအိမ်ကိုရောက်တော့အိမ်တံခါးပွင့်နေတာမြင်လို့ဝင်သွားမိတာ..အပေါ်ထပ်ကအသံတွေအကျယ်ကြီးပဲကြားရတာမို့စူးစမ်းချင်စိတ်နဲ့တက်သွားမိတော့ သော်ဇင်နဲ့ဒေါ်မြမြဇင် အသေလိုးနေကြတာကိုမထင်မှတ်ပဲတွေ့လိုက်ရတယ်။စူးစူးကြောင်ပြီးကြည့်နေပေမယ့်..ဒေါ်မြမြဇင်ကနံရံဖက်လှည့်ပြီးတစ်ပေါင်ကျော်အလိုးခံနေသလို သော်ဇင်ကလဲအဝင်တံခါးကိုကျောခိုင်းလိုးတာမို့စူးစူးကိုမမြင်နိုင်ကြဘူးလေ။

သော်ဇင့်လီးတုတ်တုတ်ခဲခဲကြီးနဲ့ဒေါ်မြမြဇင်စောက်ခေါင်းထဲဖိဖိပြီးလိုးတော့ တစ်အိမ်လုံးမှာမှ သူတို့ပဲရှိတယ်ဆိုပြီးလွတ်လွတ်လပ်လပ်အော်ပြီးအလိုးခံနေတာမြင်တော့စူးစူးရင်ထဲမှာမချိမဆန့်ခံစားရတယ်။ကောင်းလိုက်တဲ့ လိုးချက်တွေနင့်ကနဲ နင့်ကနဲနေမှာပဲ။လီးကြီးတစ်ချောင်းလုံးလဲ စောက်ရည်အနှစ်ဖြူဖြူတွေကပ်နေပြီးဂွေးဥကြီးတွေလဲစိုရွှဲနေတာပဲ။

နဲနဲကြာတော့ ဂျူးဂျူးဟွန်းတီးခေါ်သံကြားရလို့ ကမန်းကတန်းပြန်ဆင်းခဲ့ရပေမယ့် သူတို့ကတော့မသိဘူးလေ..မိုးမမြင်လေမမြင် လိုးရင်းကျန်ခဲ့ကြတယ်။

" ဘာဖြစ်နေတာလဲ မမစူးရဲ့..ခဲအိုရော မလိုက်လာဘူးလား.."

စူးစူးချက်ချင်းပြန်မဖြေနိုင်ဘူး။သော်ဇင်က မေမေ့ကိုရောဂျူးဂျူးကိုပါလိုးနေတယ်ဆိုတာ စူးစူးသိတယ်လေ။သူ့ကိုလဲလိုးချင်နေတယ်လို့ စူးစူးတော့ထင်တာပဲ..ကြည့်တဲ့မျက်လုံးတွေကမရိုးလှဘူး။ဖင်နဲ့နို့တွေကိုပဲကြည့်နေတာ...မိန်းကလေးပဲ ရိပ်မိတာပေါ့။ဟိုတစ်ည..သူ့လီးကြီးဆွဲမိခဲ့ပြီးတဲ့နောက်ပိုင်း နှစ်ယောက်ချင်းမဆုံမိနိုင်အောင်ရှောင်နေခဲ့မိခဲ့တာလေ။

ဒါပေမယ့်ကိုယ်လည်း သွေးနဲ့ကိုယ် သားနဲ့ကိုယ်ပဲ..တနှာလည်းခပ်ကြီးကြီးပဲ ဆိုတော့ကြာလာတော့လဲ အရောရောအနှောနှောနေမိတာပေါ့။ခုတော့ မဖြေလို့လဲမဖြစ်တော့ဘူးလေ..သူလဲလိုက်မှ မလိုက်လာပဲ..

" ကောင်းပါဘူးဟယ်..အပေါ်မှာ သူ့အဒေါ်နဲ့လိုးနေကြတာ အားရပါးရကြီး..ငါ့ကိုတောင်မမြင်နိုင်ဘူး...ခ်ခ်.."

ဂျူးဂျူး မျက်လုံးပြူးသွားတယ်။ပါးစပ်ဟောင်းလောင်းပွင့်နေတာတော်တော်နဲ့ ပြန်မပိတ်နိုင်ဘူး။

" အားပါး...ခဲအိုတို့တော့ လုပ်ပြီ..အဖွားကြီးကလဲ ပုံတုံးကြီးလိုလိုနဲ့ပစ္စည်းတွေက တကယ့်အကိတ်ကြီးတွေ.တစ်နေ့ဒီလိုဖြစ်လိမ့်မယ်လို့ငါထင်တော့ထင်ခဲ့သား..ခ်ခ်..ငါသွားခေါ်မယ် မမ.."

" လုပ်ပါနဲ့ဟယ်...ဝဋ်လိုက်တတ်တယ်ဟဲ့ ခ်ခ်..နင်ကအလိုးခံနေတာ နင်ကြောက်ရမြာ..ဟီးဟီး..."

ဂျူးဂျူးကသိပ်မကျေနပ်ဖူးထင်တာပဲ..။ကားဟွန်းကိုလေးငါးချက်တီးပစ်ပြီး ပြန်ဖို့ကားခေါင်းလှည့်နေတုန်းသော်ဇင်ဖရိုဖရဲနဲ့ပြေးထွက်လာတာမြင်ရတယ်။အခုမှပြီးခါစ,မို့ထင်တာပဲ သူ့ပုဆိုးမှာလီးရည်ကွက်တွေစိုနေတယ်..ဒေါ်မြမြဇင်စောက်ပတ်ထဲကို သူ့လီးရည်အကုန်လုံး ပန်းထည့်ခဲ့ရပုံမပေါ်ပါဘူး..လီးကြီးတောင်နေတာကလဲသိပ်မလျော့ကျနိုင်သေးဘူး။စူးစူး ကသာ သူ့လီးကြီးကိုကြည့်နေပေမယ့်ဂျူးဂျူးကကားကိုပဲဂရုစိုက်နေရလို့မမြင်ဘူးလေ။သူဝဋ်လည်ဦးမယ်..ခ်ခ် ။

စူးစူး ကသမီးလေးကိုပွေ့ထားတာမြင်တော့. ကပျာကယာနဲ့ကားနားကပ်လာပြီးကလေးချီဖို့လက်ကမ်းတော့ စူးစူးကပေးရခက်တယ်။ဒါနဲ့တံခါးကိုဖွင့်ပြန်တော့လဲ သူကတက်လာမလိုလိုဟန်ပြင်နေပြန်တော့ မျက်စောင်းထိုးပြီးနောက်ခန်းထဲဝင်ခိုင်းရတာပေါ့။

ကလေးနဲ့ဆိုတော့ဘာရယ်ညာရယ်တွေးမနေတော့ပဲကိုယ်လဲနောက်ခန်းကိုရွှေ့စီးပြီးသူ့လက်ထဲကလေးထည့်ပေးလိုက်တယ်။ကလေးချီတာ ရိုးရိုးမချီဘူး..ခယ်မနို့ကြီးကိုအမြတ်ထုတ်ပြီးကိုင်သွားသေးတယ် ဟီဟိ။ခယ်မကလဲ ပေါ့သေးသေးတော့မဟုတ်ဘူး..သူနဲ့ငြိနိုင်မယ်မှန်းသိလို့ရှောင်နေတိမ်းနေတဲ့ခရမ်းသီးကြိုက်တဲ့ခယ်မလေ။ခုဆိုခရမ်းသီးသက်တမ်းတောင်တစ်နှစ်ပြည့်ခဲ့ပြီထင်ပါရဲ့...နေ့တိုင်းမဟုတ်ပေမယ့်တစ်ပါတ်ကိုတစ်ခါတော့ခရမ်းသီးနဲ့စောက်ပတ်ပေးစားပစ်ခဲ့တာပဲ။

ဒါပေမယ့် နောက်ပိုင်းမှာသူက နဲနဲရောလာပြီး မထိတထိလေးတွေ တေ့လိုတေ့..ထောက်လိုထောက်..လုပ်လာတာကိုသာယာလာမိတာတော့အမှန်ပဲ။ဂျူးဂျူးနဲ့အိမ်အပေါ်ထပ်မှာလိုးနေတဲ့အခါတွေမှာသွားသွားချောင်းကြည့်နေမိလို့များလားမသိဘူး..စိတ်တွေကတော့နည်းနည်းယိမ်းချင်နေတာကိုယ့်ဟာကိုယ်သိနေပြီ။

ခုလဲ ကလေးလှမ်းချီသလိုနဲ့နို့လုံးတွေပင့်ပြီးကိုင်တာလေ.. ကားထဲမှာဆိုတော့လဲဘယ်သူမှမြင်နိုင်တာမဟုတ်လို့ မသိဟန်ဆောင်ပြီးငြိမ်ခံပေးနေလိုက်တယ်။သူမို့လဲတတ်နိုင်တယ် သိလား။အခုမှ ပူပူနွေးနွေးလိုးပြီးဆင်းလာတဲ့လူ..လီးရည်တောင်မှစက်လက်စက်လက် ထွက်ချင်ထွက်နေဦးမယ်ထင်တာပဲ..အဲဒါစိတ်မလျှော့သေးပဲခယ်မနို့လာဆွဲတယ်ဆိုတော့လွန်တာပေါ့။

သိချင်လို့. ကလေးကိုသူ့ရင်ခွင်ထဲရောက်သွားအောင်ကိုယ်ချင်းပူး သေသေချာချာထည့်ပေးပြီး လက်ပြန်အနှုတ်မှာ ကလေးအောက်ကနေတမင်ကိုသူ့လီးကြီးပေါ်ပွတ်ဆွဲပြီးခပ်ကြာကြာလေးစမ်းကြည့်ပစ်လိုက်တယ်။လီးတန်ကြီးက မာတင်းနေတုန်းပဲ..ငေါက်ကနဲငေါက်ကနဲတော့မတောင်လာပါဘူး..လီးဒစ်ဖျားမှာလဲလီးရည်တွေစိမ့်ယိုထွက်နေတုန်းမို့ထင်ပါရဲ့..လက်မနဲ့မသိမသာ ခပ်ကြာကြာလေးပွတ်ကြည့်တာစိုရွှဲလာတာပဲ။

အဲဒါနဲ့ သူ့ကိုမကြည့်သလိုဟန်ဆောင်ပြီး လက်မလေးကိုပါးစပ်ထဲထည့်သူ့လီးရည်တွေစုပ်ရင်းစိတ်ကူးယဉ်နေမိတယ်။အားမရဘူး..သိလား။လီးရည်တွေထွက်နေသေးရင်အားရပါးရ စုပ်ပြီးလျှာနဲ့အရသာခံ မျိုချချင်စိတ်တွေဟုန်းဟုန်းထ,ဖြစ်လာရတယ်။အောကားတွေထဲကလိုမျိုး တအားလုပ်ကြည့်ချင်တာပဲ။ဒါနဲ့ သူ့မျက်နှာကိုငဲ့ကြည့်တော့ သဘောပေါက်သွားတယ်နဲ့တူတတယ်..။စူးစူးဖက်ကိုယ်လုံးကြီးယိုင်လာပြီး..လေသံနဲ့မေးတယ်..။

" လီးရည်စုပ်ချင်တာလား..."

စူးစူးသူ့မျက်နှာကိုကြည့်ပြီးခေါင်းညိတ်ပြလိုက်တော့ ကူရှင်ပေါ်သူ့ဒူးတစ်ဖက်ခွေတင်ပြီးပုဆိုးခါးပုံစ,လျှော့ပေးတယ်လေ။ဂျူးဂျူးက ကားမောင်းသိပ်မကျွမ်းသေးလို့ဂရုစိုက်မောင်းနေရတာမို့နောက်လဲကြည့်ဖို့မတတ်သလိုနောက်ကြည့်မှန်အထာလဲမကျွမ်းသေးဘူး။အိမ်လဲရောက်ခါနီးနေပြီ၊ကပျာကယာပဲ သူ့လီးကြီးငုံ့စုပ်ပစ်ပြီးစိမ့်ထွက်နေတဲ့လီးရည်တွေကို မဝတဝ မျိုချလိုက်ရတယ်လေ....။

 အပိုင်း ( ၆ ) ဆက်ရန် >>>